Τετάρτη 23 Δεκέμβρη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Στο σημερινό 4σέλιδο «Νεολαία» μπορούμε να βρούμε:
  • Αναλυτικές ανακοινώσεις του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών για όλες τις εξελίξεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση.
  • Αρθρο για την πρόσφατη κυβερνητική τροπολογία για τους αποφοίτους κολεγίων.
  • Αρθρο για το μέρος της Εκθεσης Πισσαρίδη που αφορά την Eκπαίδευση.
ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ
Δεν θα περάσει ο νέος γύρος επίθεσης στα δικαιώματά μας

Ανακοίνωση της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΜΑΣ για τα μέτρα της κυβέρνησης στην Ανώτατη Εκπαίδευση

«

Να παρθούν πίσω οι προτάσεις για νέα μέτρα καταστολής στα πανεπιστήμια και για αντιδραστικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας τους, στον τρόπο εισαγωγής! - Εδώ και τώρα μέτρα στήριξης της δημόσιας Υγείας και της Εκπαίδευσης!». Τα παραπάνω δηλώνει η Εκτελεστική Γραμματεία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών σε ανακοίνωσή της για τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση εν μέσω πανδημίας. Αναλυτικά το ΜΑΣ τονίζει:

«Στην πρόσφατη Σύνοδο των Πρυτάνεων, υπουργείο και διοικήσεις "έβγαλαν από τα συρτάρια" τα σχέδια που ετοίμαζαν καιρό για να πάνε ένα βήμα παραπέρα τις αντιδραστικές αλλαγές στα πανεπιστήμια, να χτυπήσουν τα μορφωτικά μας δικαιώματα.

Με συνοπτικές διαδικασίες βάζουν μπροστά την ίδρυση Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, αποδεικνύοντας ότι οι δήθεν "προβληματισμοί" που παρουσίαζαν στους φοιτητές και τα ΜΜΕ οι πρυτάνεις όλο αυτό το διάστημα είναι ψιλά γράμματα μπροστά στη σύμπλευσή τους με τα σχέδια της κυβέρνησης. Οι επικλήσεις στην "προστασία της φοιτητικής κοινότητας", που για αυτή δήθεν θα μπει η αστυνομία στις σχολές, καταρρέουν στην πράξη. Ολο αυτό το διάστημα, φοιτητές και εργαζόμενοι που διεκδικούν, όχι μόνο δεν προστατεύονται αλλά βρίσκονται αντιμέτωποι με άγρια καταστολή. Τα ίδια τα μέτρα που ετοιμάζουν για την Ανώτατη Εκπαίδευση και συμφώνησαν στη Σύνοδο δείχνουν ότι η αστυνόμευση, το face control στις σχολές και η ποινικοποίηση των αγώνων του λαού και της νεολαίας είναι όπλο προκειμένου να εξασφαλίσουν τα αντιλαϊκά τους σχέδια.

Φέτος που οι μαθητές της Γ' Λυκείου παλεύουν να φτάσουν στις πανελλήνιες μέσα από τα εμπόδια της κυβερνητικής διαχείρισης της πανδημίας και με τα σχολεία κλειστά, υπουργείο και πρυτάνεις αποφάσισαν να αφήσουν χιλιάδες εκτός σπουδών! Αλλάζουν τον τρόπο εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση και προβλέπουν ότι αυτή θα ορίζεται από το κάθε Τμήμα με τον μέσο όρο των μέσων επιδόσεων όλων των φοιτητών στα μαθήματα του πεδίου. Ο,τι και να λέει η κυβέρνηση, ότι με αυτόν τον τρόπο "θωρακίζεται" το σύστημα εισαγωγής από τα σκαμπανεβάσματα εξαιτίας των θεμάτων, στην πραγματικότητα ανοίγει ο δρόμος ώστε να μένουν μαζικά φοιτητές εκτός σχολών κάθε χρόνο.

Είναι τουλάχιστον προκλητικό να επαναφέρουν τη συζήτηση για θέσπιση ορίων φοίτησης, με στόχο όπως λένε να εξασφαλιστεί η "έγκαιρη" αποφοίτηση της πλειοψηφίας από τα πανεπιστήμια. Αυτή τη στιγμή χιλιάδες φοιτητές αναγκάζονται να δουλεύουν για να τα βγάλουν πέρα παράλληλα με τις σπουδές, οι οποίες έχουν πάρει παράταση επ' αόριστον εξαιτίας της κυβερνητικής αδιαφορίας. Τα Ιδρύματα μένουν κλειστά εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να αποφοιτήσουμε "έγκαιρα". Φοιτητές σε όλη τη χώρα με ευθύνη της κυβέρνησης στερούνται μετεγγραφής, δωματίου στη φοιτητική εστία και αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα όνειρα για σπουδές!

Η κυβέρνηση προχωρά ένα βήμα παραπέρα στην κατηγοριοποίηση των πτυχίων και των αποφοίτων, σφραγίζοντας το νομοθετικό έργο που μέχρι τώρα είχε δρομολογήσει και καθιστώντας υποχρεωτική την εγγραφή στις αντίστοιχες επαγγελματικές ενώσεις των πτυχιούχων κολεγίων στην ειδικότητα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών και Λογιστών Φοροτεχνικών. Η διάταξη που αφορά τους συγκεκριμένους αποφοίτους ανοίγει δρόμο για γενίκευση και σε άλλα αντικείμενα. Οσοι παριστάνουν ότι πέφτουν από τα σύννεφα - μεταξύ αυτών και η Σύνοδος των Πρυτάνεων - με τη συγκεκριμένη διάταξη που ήταν μέρος του νομοσχεδίου για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, θέλουν να κρύψουν ότι τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις η μια μετά την άλλη χτίζουν τον κερματισμό των πτυχίων και των τίτλων, την κατηγοριοποίηση των αποφοίτων αξιοποιώντας Οδηγίες τις ΕΕ, τις οποίες κανείς τους δεν αμφισβητεί.

Οι διαφορετικές "ταχύτητες" και διαδικασίες πρόσβασης σε κατακερματισμένα δικαιώματα είναι αυτό που ζητάνε οι μεγάλες επιχειρήσεις. Οι φοιτητές δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με τους αποφοίτους των κολεγίων. Ολοι μας έχουμε ανάγκη το πτυχίο που να εμπεριέχει την αναγκαία γνώση, να μας εξασφαλίζει την πλήρη πρόσβαση στο επάγγελμα με όλα τα δικαιώματα.

Οι περιορισμοί στις επιλογές του μηχανογραφικού του υποψήφιου φοιτητή και ο διαχωρισμός σε Τμήματα που θα δηλώνονται κατά την πρώτη και δεύτερη φάση θα οδηγήσουν σχολές να κατατάσσονται στις "μη προτιμώμενες", να αξιολογούνται ως τέτοιες, να μένουν χωρίς χρηματοδότηση, υποδομές, να μετακυλούν στους φοιτητές το κόστος σπουδών, να τους στερούν μορφωτικά δικαιώματα. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά, αφού με τον ίδιο στόχο η προηγούμενη κυβέρνηση ετοίμαζε "δέκα επιλογές στο μηχανογραφικό" και τα λεγόμενα "Ιδρύματα ελεύθερης πρόσβασης".

Με το σχέδιο της "Επιτροπής Πισσαρίδη", αυτή την περίοδο δρομολογούν να γίνει μια εκ νέου αναδιάταξη των σχολών στην ελληνική επικράτεια και νέες αλλαγές στα Προγράμματα Σπουδών τους με στόχο να προκύψουν ειδικότητες και Τμήματα πιο ελκυστικά στις μεγάλες επιχειρήσεις και μονοπώλια. Αντίστοιχες αλλαγές από όλες τις τελευταίες κυβερνήσεις όπως και αν αυτές ονομάστηκαν: "Πανεπιστημιοποίηση", "αναβάθμιση" κ.λπ., έκλεισαν Τμήματα σε όλη τη χώρα, αφήνοντας ξεκρέμαστους τους φοιτητές, εγκλωβίζοντάς τους σε σπουδές που δεν ήταν αυτές που επέλεξαν, αναγκάζοντάς τους να βάλουν το χέρι ακόμη πιο βαθιά στην τσέπη για να βγουν από τα αδιέξοδα.

Ξέρουμε καλά τι θα πει η ενίσχυση του "αυτοδιοίκητου" που η κυβέρνηση πανηγυρίζει μέσα από τα νέα μέτρα! Το ανεξάρτητο "ακαδημαϊκό προφίλ" που το κάθε Ιδρυμα θα καθορίζει μόνο του σημαίνει στην πραγματικότητα ότι θα πάψει κάθε κρατική και κυβερνητική ευθύνη για την εξασφάλιση χρηματοδότησης, υποδομών, των αναγκαίων όρων για να σπουδάζουμε ολοκληρωμένα. Το αυτόνομο, αυτοδιοίκητο ίδρυμα θα είναι αυτό που θα αντιμετωπίζει τους φοιτητές σαν εγκληματίες, θα αξιοποιεί καταστολή και τρομοκρατία για να πάψει η διεκδίκηση, αυτό που θα φυτοζωεί όταν δεν είναι αρκετά ανταγωνιστικό οδηγώντας και τις δικές μας σπουδές σε υποβάθμιση.

Περισσεύουν οι τίτλοι για "αναβάθμιση του κύρους των ΑΕΙ"! Τόσο πολύ έχουν αναβαθμιστεί, που η κυβέρνηση τα κρατά κλειστά εδώ και σχεδόν ένα χρόνο! Εκσυγχρονισμός δεν είναι να πετιούνται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές εκτός Ανώτατης Εκπαίδευσης, ούτε να λείπουν από τα ΑΕΙ ακόμη και οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις για τη λειτουργία τους μέσα στις νέες συνθήκες. Αυτό το ξέρει καλά η κυβέρνηση, για αυτό θέλει να κλείσει το στόμα σε όσους διεκδικούν μέσα στα πανεπιστήμια, να βάλει στο γύψο τους Φοιτητικούς Συλλόγους. Την ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών μας τη διεκδικούμε εδώ και καιρό και δεν θα μας φιμώσουν, όσο και αν προσπαθούν!

Να παρθούν πίσω οι προτάσεις για νέα μέτρα καταστολής στα πανεπιστήμια και για αντιδραστικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας τους, στον τρόπο εισαγωγής!

Εδώ και τώρα μέτρα στήριξης της δημόσιας Υγείας και της Εκπαίδευσης!

  • Να δοθούν όλα τα απαραίτητα τεχνικά μέσα για την τηλεκπαίδευση στους φοιτητές. Να παρθούν τώρα όλα τα απαραίτητα μέτρα και για να μπορέσουν να επαναλειτουργήσουν τα πανεπιστήμια με την άρση των μέτρων περιορισμού (προσλήψεις προσωπικού διδακτικού, διοικητικού, καθαριότητας, φύλαξης. Αναβάθμιση υποδομών, διαμόρφωση κατάλληλων χώρων).
  • Να γίνουν δεκτές όλες οι μετεγγραφές χωρίς βαθμολογικούς και οποιουσδήποτε άλλους "κόφτες". Να εξασφαλιστεί ότι οι μετεγγραφέντες δεν θα χάσουν το χειμερινό εξάμηνο.
  • Να δοθεί μόνιμο μηνιαίο επίδομα στέγασης για όλους τους φοιτητές που νοικιάζουν σπίτι, να εξασφαλιστεί επίδομα για τους πρακτικάριους φοιτητές.
  • Ούτε σκέψη για όρια φοίτησης. Αμεσα μέτρα στήριξης των εργαζόμενων φοιτητών. Φοιτητές των πρώην ΤΕΙ να πάρουν πτυχίο από το αντίστοιχο πανεπιστημιακό Τμήμα χωρίς επιπλέον οικονομική επιβάρυνση και εμπόδια. Να αναγνωριστούν και να αντιστοιχηθούν όλα τα μαθήματα που έχουν περάσει.
  • Ενα πτυχίο ανώτατου επιπέδου ανά επιστημονικό αντικείμενο.
  • Πτυχίο μοναδική προϋπόθεση για την πλήρη πρόσβαση στο επάγγελμα με όλα τα δικαιώματα.
  • Κατάργηση κάθε μορφής εξετάσεων και πιστοποιήσεων για απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος στις επαγγελματικές ενώσεις ή σε οποιοδήποτε φορέα πιστοποίησης, κρατικό ή ιδιωτικό».
ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ
Να παραδοθούν τώρα τα συγγράμματα σε όλους τους φοιτητές!

Το γεγονός ότι ένα μήνα πριν από την εξεταστική του χειμερινού εξαμήνου οι φοιτητές όλης της χώρας περιμένουν ακόμα τα συγγράμματά τους καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Εκτελεστική Γραμματεία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών:

«Φτάνει πια ο εμπαιγμός σε βάρος μας! Η "προσπάθεια" που κάνουν, όπως λένε, κυβέρνηση και διοικήσεις δεν παραμυθιάζει ούτε μικρά παιδιά! Μπορούσαν και έπρεπε να έχουν εξασφαλίσει το ελάχιστο ...να πάρουμε τα βιβλία μας έγκαιρα. Η κυβέρνηση ήξερε να εξασφαλίσει σε χρόνο dt εκατομμύρια ευρώ για την "πανεπιστημιακή αστυνομία", για κάμερες στις σχολές ...τελικά μόνο για τις δικές μας ανάγκες "δεν υπάρχουν λεφτά"!

Το γεγονός ότι η παράδοση των συγγραμμάτων γίνεται κατ' οίκον δεν αποτελεί απάντηση στην τεράστια καθυστέρηση, η οποία μάλιστα επαναλαμβάνεται για δεύτερη φορά, μετά το φιάσκο του εαρινού εξαμήνου, που τα συγγράμματα έφτασαν στα χέρια μας ακόμα και μετά την εξέταση των αντίστοιχων μαθημάτων! Εξακολουθούμε μετά από τόσους μήνες που τα Ιδρύματα παραμένουν κλειστά να παλεύουμε χωρίς τα στοιχειώδη εργαλεία: Τεχνικό εξοπλισμό, πρόσβαση σε βιβλιογραφία που είναι απαραίτητη ακόμα και για να εξεταστούμε αλλά δεν περιλαμβάνεται στα συγγράμματα. Πασχίζουμε να μελετήσουμε και να λύσουμε απορίες μέσω email και τηλεδιδασκαλίας μετ' εμποδίων. Πολλοί από τους φοιτητές που κατάφεραν να πάρουν τη μετεγγραφή τους όχι μόνο δεν έχουν πάρει βιβλία, αλλά δεν κατάφεραν καν να τα δηλώσουν και κινδυνεύουν να χάσουν το εξάμηνό τους.

Δεν θα βάλουμε άλλο τις σπουδές και την εξεταστική μας σε κίνδυνο! Κυβέρνηση και διοικήσεις να αναλάβουν τώρα τις ευθύνες τους!

Διεκδικούμε:

  • Αμεση και δωρεάν αποστολή των συγγραμμάτων στην ακριβή διεύθυνση που δηλώνει ο κάθε φοιτητής.
  • Να αναρτηθούν τα συγγράμματα στο e-class, εφόσον υπάρχουν ηλεκτρονικές εκδόσεις.
  • Να αναρτηθεί όλο το αναγκαίο εκπαιδευτικό υλικό στις αντίστοιχες διαδικτυακές πλατφόρμες.
  • Να προσαρμοστούν η εξεταστέα ύλη, ο χρόνος και ο τρόπος εξέτασης, λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο της διδασκαλίας και τον χρόνο διανομής των συγγραμμάτων.
  • Να καταργηθούν τα όρια δήλωσης μαθημάτων στον "Εύδοξο". Να δηλώσουμε και να παραλάβουμε όλα τα συγγράμματα για τα μαθήματα που έχουμε δηλώσει».
«Θεατρικά Χριστούγεννα» στο κανάλι της ΚΝΕ

Γνωστοί και αγαπημένοι ηθοποιοί, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη, θα μας κρατήσουν συντροφιά μέσα από το κανάλι της ΚΝΕ στο YouTube, σήμερα, προπαραμονή Χριστουγέννων, στις 9 μ.μ., με αφήγηση γνωστών χριστουγεννιάτικων διηγημάτων του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Ο μεγάλος δημιουργός της νεοελληνικής λογοτεχνίας, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, επί 25 χρόνια δημοσίευε διηγήματα ειδικά για τα Χριστούγεννα σε περιοδικά. Αυτά τα διηγήματα περιγράφουν με γλαφυρό τρόπο την κοινωνική ζωή της γενέτειράς του, Σκιάθου, τις καθημερινές στιγμές και ...«αναποδιές» των ηρώων του μέσα στις γιορτές!

Δύο από αυτά, το «Χριστόψωμο», το πρώτο χριστουγεννιάτικο διήγημα που δημοσίευσε ο Αλ. Παπαδιαμάντης, και τα επεισοδιακά «Χριστούγεννα του τεμπέλη», δείγμα του έξοχου παπαδιαμαντικού χιούμορ, θα μας εξιστορήσουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο οι ηθοποιοί Δανάη Κατσαμένη, Γιώργος Κιμούλης, Ηλιάννα Μαυρομάτη, Μάκης Παπαδημητρίου και Γιάννης Στάνκογλου, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της ΚΝΕ και μετατρέποντας το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της στην Αθήνα σε ένα ζεστό, «παραμυθένιο» σκηνικό, που σίγουρα θα κερδίσει τις εντυπώσεις μικρών και μεγάλων!

Σχετικά με την πρόσφατη αναγνώριση των κολεγίων

Πριν από μερικές μέρες ψηφίστηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση. Λίγες μόνο ώρες πριν από την ψήφισή του η κυβέρνηση έφερε υπουργική τροπολογία, με την οποία ρυθμίζει ένα θέμα που είναι στις ελληνικές καλένδες όλων των τελευταίων κυβερνήσεων εδώ και χρόνια. Συγκεκριμένα, κάνοντας ένα βήμα παραπέρα στην αναγνώριση των κολεγίων, επιτρέπει στους αποφοίτους τους, καταρχάς στις ειδικότητες των αρχιτεκτόνων μηχανικών και των οικονομολόγων και φοροτεχνικών λογιστών, να εγγράφονται στις αντίστοιχες επαγγελματικές ενώσεις, ΤΕΕ και Οικονομικό Επιμελητήριο.

Ενας ακόμα δικομματικός καβγάς ταύτισης...

Στο έδαφος αυτής της αρνητικής εξέλιξης, παρακολουθούμε εδώ και λίγες μέρες να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας άλλο ένα θέατρο του παραλόγου. Η κυβέρνηση της ΝΔ, αντιγράφοντας την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και την αντίστοιχη τακτική του τότε υπουργού Παιδείας Γαβρόγλου, εμφανίζεται λίγο έως πολύ ως απατημένη σύζυγος, που «αναγκάστηκε» από την ΕΕ να φέρει τη συγκεκριμένη τροπολογία, λόγω των δεσμεύσεων προς τις κοινοτικές Οδηγίες.

Να θυμίσουμε εδώ ότι το ίδιο ακριβώς είχε επικαλεστεί και ο κ. Γαβρόγλου, όταν επί θητείας του, το 2017, προχώρησε με σχετική τροπολογία τελευταίας στιγμής(!) την απλοποίηση και επιτάχυνση των διαδικασιών για την αναγνώριση των πτυχίων των κολεγίων. Τότε μάλιστα δόθηκε η δυνατότητα σε αποφοίτους κολεγίων με αναγνωρισμένη επαγγελματική ισοτιμία να μπορούν να συμμετέχουν στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ για εισαγωγή στο Δημόσιο.


Eurokinissi

Οι συμπτώσεις έτσι, που δεν είναι καθόλου συμπτώσεις, παρά συμφωνία των δύο κομμάτων στους άξονες της αστικής στρατηγικής στην Εκπαίδευση, είναι εύγλωττες και αποστομωτικές. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ, διά στόματος κ. Φίλη, εμφανίζεται σήμερα να βγαίνει στα κεραμίδια, φωνάζοντας υποκριτικά που η συγκεκριμένη εξέλιξη κατατέθηκε με τροπολογία (ξεχνώντας τα δικά του έργα, όπως προαναφέρθηκε), και που αναγνωρίζονται τα κολέγια και «κουρελιάζεται το Σύνταγμα». Να θυμίσουμε βέβαια στον κ. Φίλη και στην κυβέρνησή του ότι επί δικής του θητείας ξεκίνησε εκ νέου η λειτουργία του ΣΑΕΠ (Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων), που αντικατέστησε το ΔΙΚΑΤΣΑ, με σκοπό να αναγνωρίζει σε απόφοιτους κολεγίων του εξωτερικού επαγγελματικά προσόντα, ακόμα και εάν δεν αντιστοιχίζονται ακαδημαϊκά οι τίτλοι σπουδών με αντίστοιχους των ελληνικών πανεπιστημίων.

Επιτέλους, κουραστήκαμε να βλέπουμε σε όλα τα επίπεδα έναν δικομματικό καβγά που πάει να κρύψει την απόλυτη (ειδικά στο συγκεκριμένο) ταύτισή τους, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, στο βάθεμα και προχώρημα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Να θυμίσουμε επίσης ότι το επιχείρημα του «εξαναγκασμού» της συμμόρφωσης με τη σχετική κοινοτική Οδηγία είναι πάλι αίολο, αφού και τα δύο αστικά κόμματα καταψήφισαν την πρόταση του ΚΚΕ το 2018 για την αναθεώρηση του Συντάγματος και την κατάργηση της υποχρεωτικής ενσωμάτωσης του Διεθνούς Δικαίου στο εσωτερικό ελληνικό Δίκαιο.

Το χρονικό της αναγνώρισης των κολεγίων

Το χρονικό της αναγνώρισης των κολεγίων είναι σύνθετο και πάει αρκετά πίσω. Στην ουσία, η πρώτη σφραγίδα τίθεται το 2005, με την περίφημη κοινοτική Οδηγία 36/2005, περί αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων, που ενσωματώθηκε στην εθνική νομοθεσία με το ΠΔ 38/2010 για τα αποκαλούμενα «νομοθετικά ρυθμιζόμενα επαγγέλματα», όπως είναι οι αρχιτέκτονες και οι λογιστές.

Εκτοτε, μεσολάβησαν πολλές νομοθετικές ρυθμίσεις, οι οποίες ενέτασσαν πλευρές της αναγνώρισης των κολεγίων στην εθνική νομοθεσία, σφραγίζοντας και νομοθετικά αυτό που στην πράξη και στα δεδομένα της αγοράς λυνόταν ήδη. Δηλαδή, τη διαμόρφωση μιας μεγάλης γκάμας πτυχίων και αποφοίτων στο ίδιο επιστημονικό αντικείμενο, με διαβαθμισμένη πρόσβαση στο κάθε επάγγελμα και διαβαθμισμένα επαγγελματικά δικαιώματα.

Η διαβάθμιση και η πανσπερμία πτυχίων σε ένα αντικείμενο, με αναγνώριση πλέον όχι πτυχίου αλλά πληθώρας πιστοποιητικών και επαγγελματικών προσόντων, είναι βασικό ζητούμενο της αστικής στρατηγικής στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται ένα πλήθος διαφοροποιημένων ως προς τα προσόντα εργαζομένων, με ατομικές διαδρομές σπουδών και εργασιακής εμπειρίας ο καθένας, από τους οποίους ο εργοδότης μπορεί να επιλέγει αυτόν που κάθε φορά χρειάζεται, εκμεταλλευόμενος τον κατακερματισμό και την ανυπαρξία, τελικά, εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων. Επομένως, πίσω από τον υποκριτικό τίτλο της επαγγελματικής «ισοτιμίας» κολεγίων και ΑΕΙ δεν βρίσκεται καν μια ισοτιμία αλλά μια περαιτέρω διαβάθμιση και κάθετη κατηγοριοποίηση, η οποία έχει πλέον εισχωρήσει ντε φάκτο και στις ίδιες τις σπουδές των ΑΕΙ.

Παραπέρα βήμα στην πολυκατηγοριοποίηση των πτυχίων

Η ίδια η αστική στρατηγική είναι βέβαια προσεκτική στους όρους που χρησιμοποιεί για να περιγράψει την ουσία. Ετσι, οι κοινοτικές Οδηγίες δεν μιλούν για «εξίσωση» πτυχίων και επαγγελματικών προσόντων, αλλά για αναγνώριση, αντιστοίχιση, ισοδυναμία. Δεν θέλουν έναν τύπο πτυχίου αλλά πολλούς και διαβαθμισμένους τύπους, από το 5ετές πτυχίο του μηχανικού, για παράδειγμα, μέχρι 3ετή, 2ετή, ακόμα και μονοετή πιστοποιητικά στο ίδιο αντικείμενο. Αλλωστε, τα 2ετή και 3ετή προγράμματα είναι ήδη μια πραγματικότητα εντός των Ανώτατων Ιδρυμάτων, έχουν θεσμοθετηθεί χρόνια τώρα και προχωρούν με σφοδρότητα ειδικά το τελευταίο διάστημα.

Μάλιστα, με ιδιαίτερη προσοχή και επιμέλεια, έχουν φροντίσει να διαχωρίσουν την επαγγελματική από την ακαδημαϊκή αναγνώριση πτυχίων, διαμορφώνοντας ήδη διαφορετικές δομές (πρώην ΣΑΕΠ νυν ΑΤΕΕΝ και ΔΙΚΑΤΣΑ) για την κάθε αντίστοιχη περίπτωση. Αυτό στην πράξη έγινε προκειμένου να ξεπεραστούν εμπόδια που έμπαιναν στην ελεύθερη διακίνηση των εργαζομένων από χώρα σε χώρα (βασική αρχή της δομής του καπιταλιστικού συστήματος) και που αφορούσαν τις δυσκολίες ακαδημαϊκής αντιστοίχισης τίτλων σπουδών. Ετσι, με αυτό το «τέχνασμα», του διαχωρισμού ακαδημαϊκών και επαγγελματικών προσόντων, ξεπερνιέται αυτός ο σκόπελος, ενώ ταυτόχρονα επιβάλλεται μια νέα ολέθρια εξέλιξη στην αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα.

Αν δούμε τις παραπάνω εξελίξεις και στη χώρα μας υπ' αυτό το πρίσμα, τότε καμιά έκπληξη δεν αποτελούν και τα τελευταία νομοθετικά μέτρα, απόλυτα συνυφασμένα με τους προαναφερόμενους στρατηγικούς στόχους. Οι πρόσφατες δήθεν «ανωτατοποιήσεις» των ΤΕΙ, με αποτέλεσμα τη συγκρότηση, π.χ., Σχολών Μηχανικών, 5ετών πλέον σπουδών, που θεραπεύουν τα ίδια επιστημονικά αντικείμενα, ωστόσο διαφοροποιούνται, ως προς τα επαγγελματικά δικαιώματα και την αναγνώριση, από τα Πολυτεχνεία, είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Πρόσφατα δε, με Προεδρικό Διάταγμα, αναγνωρίστηκαν τα 5ετή πτυχία των Σχολών Μηχανικών των πρώην ΤΕΙ ως integrated master, ενώ τα Πολυτεχνεία είχαν φροντίσει αρκετό καιρό πριν να βαφτίσουν έτσι τους τίτλους τους, με το επιχείρημα μάλιστα τότε (που στηρίχθηκε με ενθουσιασμό και από τις δυνάμεις του οπορτουνισμού) ότι έτσι - με βαφτίσια - θωρακίζεται δήθεν το πτυχίο.

Τα πρώην ΤΕΙ (Σχολή Μηχανικών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής) έγιναν «πανεπιστήμια», έγιναν 5ετή, έγιναν ακόμα και integrated master, αναγνωρίστηκαν δηλαδή ακαδημαϊκά, αλλά η επαγγελματική τους αναγνώριση δεν προχώρησε ποτέ, δεν απόκτησαν επαγγελματικά δικαιώματα, δεν εγγράφονται οι απόφοιτοί τους στις αντίστοιχες επαγγελματικές ενώσεις. Μα γιατί άραγε; Γιατί απλούστατα στην πράξη δεν πρόκειται να εξισωθούν, καθώς αυτή η διαβάθμιση των επαγγελματικών προσόντων και δικαιωμάτων εξυπηρετεί την πίεση όλων των επαγγελματικών δικαιωμάτων προς τα κάτω, δίνοντας ένα ισχυρό όπλο στα χέρια των εργοδοτών να συμπιέζουν μισθούς, ωράρια, δικαιώματα.

Νόμος τους η ελεύθερη κίνηση εργατικού δυναμικού

Σε αυτήν την εξέλιξη έρχεται σήμερα να προστεθεί και η επίμαχη τροπολογία για τα κολέγια. Αλλωστε, σε αυτό που περιγράφεται ως «απελευθέρωση των επαγγελμάτων», δηλαδή στην άρση όποιων παρωχημένων - για τον καπιταλισμό - εμποδίων μπαίνουν στην ελεύθερη διακίνηση του εργατικού δυναμικού, τίποτα σήμερα, κανένα κεκτημένο (συμπαρασύροντας και τα παλιά κεκτημένα διαφόρων ειδικοτήτων), δεν μπορεί πλέον να παρεμβάλλεται.

Τα κολέγια έχουν αναγνωριστεί χρόνια τώρα ντε φάκτο. Αρκεί μια αίτηση στο πρώην Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων και ενδεχομένες κάποιες εξετάσεις, για να τους αναγνωριστούν περιορισμένα επαγγελματικά δικαιώματα, αντίστοιχα του χρόνου και του τίτλου σπουδών. Εδώ ωστόσο υπήρχε για χρόνια μια καθυστέρηση στη ροή της αναγνώρισής τους. Ενώ τους αναγνωρίζονταν θεσμικά τα επαγγελματικά προσόντα, στην πράξη οι απόφοιτοι κολεγίων σε αντικείμενα μηχανικών δεν εγγράφονταν στο ΤΕΕ, με αποτέλεσμα να μην μπορούν τελικά να έχουν πρόσβαση σε αναγνωρισμένα επαγγελματικά προσόντα και σε πλευρές του αντίστοιχου επαγγέλματος.

Οι ηγεσίες στο Τεχνικό και στο Οικονομικό Επιμελητήριο, που σήμερα καταδικάζουν την ψήφιση της συγκεκριμένης τροπολογίας, έχουν βάλει ωστόσο τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις, με τον αναβαθμισμένο μάλιστα ρόλο τους ως συμβούλων του κράτους και με τη διακαή τους επιθυμία να γίνουν οι φορείς της πιστοποίησης προσόντων. Αλλωστε, είναι κατατεθειμένη η πρόταση του ΤΕΕ να εγγράφονται οι μη διπλωματούχοι (απόφοιτοι Σχολών μηχανικών πρώην ΤΕΙ, απόφοιτοι κολεγίων, 3ετών σπουδών κ.λπ.) σε ξεχωριστές λίστες και μητρώα, με στόχο το ΤΕΕ να παίξει πιο ρυθμιστικό και επιτελικό ρόλο στο μοίρασμα της «πίτας» της τεχνικής και κατασκευαστικής δραστηριότητας. Μάλιστα, το ΤΕΕ έχει προτείνει τη διαβάθμιση των επαγγελματικών προσόντων και στους ίδιους τους αποφοίτους των Πολυτεχνείων, διακρίνοντας επίπεδα τεχνικής ευθύνης και επαγγελματικής προϋπηρεσίας, που διαβαθμίζουν αντίστοιχα την πρόσβαση στο επάγγελμα.

Τα κολέγια είναι κρίκος μιας ενιαίας αλυσίδας

Η αναγνώριση των κολεγίων, σε όλα της τα στάδια, πάει χέρι χέρι με την παγίωση των πιστωτικών μονάδων και την πιστοποίηση των προγραμμάτων σπουδών με τους όρους της αγοράς, με τη διεύρυνση της Διά Βίου Μάθησης - περιπλάνησης, με τις ατομικές διαδρομές στις σπουδές. Αποτελεί πλευρά των βασικών κατευθύνσεων της ευρωενωσιακής στρατηγικής, που επιδιώκει να εξασφαλίσει, να διευκολύνει και να επιταχύνει την κινητικότητα και του υψηλά ειδικευμένου εργατικού δυναμικού, ιδιαίτερα μάλιστα σε συνθήκες μιας νέας σφοδρότερης οικονομικής κρίσης, όπως αυτή που διανύουμε σήμερα.

Ετσι εξηγείται και η πίεση να φέρει η κυβέρνηση της ΝΔ, εν μέσω πανδημίας και με τα Πανεπιστήμια να μη λειτουργούν κυριολεκτικά επί ένα χρόνο, τη συγκεκριμένη τροπολογία, δίνοντας μάλιστα προτεραιότητα σε σχέση με άλλους σχεδιασμούς που θα ακολουθήσουν.

Εχουμε πείρα από τη στάση των άλλων δυνάμεων

Το σκηνικό το έχουμε ωστόσο ξαναδεί, είναι χιλιοπαιγμένο. Οι δυνάμεις της ΝΔ θα υπερθεματίσουν στα Πανεπιστήμια για τις κινητοποιήσεις του ΤΕΕ, όπου πάλι πλειοψηφία είναι ...οι δυνάμεις της ΝΔ, ενάντια δήθεν σε ένα νόμο της κυβέρνησης της ΝΔ. Και όλα αυτά για να κρύψουν στην πράξη ότι το κόμμα τους, οι παρατάξεις τους συμφωνούν με τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, την πληθώρα πτυχίων και πιστοποιητικών, την πλήρη αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, θα το παίξει «αθώα περιστερά» (ήδη οι πρώτες δηλώσεις των πρώην υπουργών Παιδείας, ως διά μαγείας, ξεχνούν όλες τις πράξεις που προηγήθηκαν της σημερινής κυβέρνησης), θα στοιχηθεί και θα χειροκροτήσει τις επαγγελματικές ενώσεις, χωρίς κουβέντα για την ταμπακιέρα, με πλήρη συμφωνία στην πεμπτουσία της αστικής στρατηγικής.

Οι διάφορες δυνάμεις του οπορτουνισμού ήδη εναποθέτουν κι αυτές τις ελπίδες τους στους «αγώνες» του ΤΕΕ, κρατώντας βέβαια άλλη στάση (όπως κάνουν και όλες οι άλλες δυνάμεις πλην των κομμουνιστών και των συσπειρώσεών τους) στις Σχολές Μηχανικών των πρώην ΤΕΙ, στα Πολυτεχνεία, απέναντι ακόμα στα αιτήματα των αποφοίτων των κολεγίων.

Κανένας αιφνιδιασμός...

Λέμε όχι στην πολυκατηγοριοποίηση των πτυχίων

Σε όλη την πορεία της αναγνώρισης των κολεγίων, αντίθετα, οι κομμουνιστές, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, οι δυνάμεις μας στο ΤΕΕ, κρατήσαμε, με συνέπεια σταθερή, ενιαία και αταλάντευτη στάση, που πηγάζει από την ίδια την αντίληψή μας για το χαρακτήρα των σπουδών που έχουμε ανάγκη σήμερα. Με βάση αυτήν τη στάση το τρίπτυχο ένα πτυχίο πανεπιστημιακού επιπέδου ανά επιστημονικό αντικείμενο - το πτυχίο μοναδική προϋπόθεση για την πρόσβαση στο επάγγελμα - καμιά κατηγοριοποίηση πτυχίων και αποφοίτων είναι η πραγματική απάντηση και στη συγκεκριμένη εξέλιξη, αλλά και στον τρόπο που όλα αυτά τα χρόνια μεθοδεύεται η καταστρατήγηση κάθε έννοιας εργασιακού και επαγγελματικού δικαιώματος. Με βάση τα παραπάνω, πάγια θέση μας είναι να καταργηθούν για όλους οι εξετάσεις για την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, που αποτελεί ένα επιπλέον σκαλοπάτι αποσύνδεσης του πτυχίου από το επάγγελμα.

Η μάχη που πρέπει να δώσουν οι φοιτητές για να αποσυρθεί η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να συμβάλει ώστε στην πράξη να διαλύονται οι όποιες πλαστές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους ίδιους τους φοιτητές, στους εργαζόμενους, που όλοι βράζουν στο ίδιο καζάνι της εργασιακής περιπλάνησης, της συνεχούς ανασφάλειας, της ανεργίας.

Οι κομμουνιστές μέσα στα ΑΕΙ θα δώσουμε ξανά τη μάχη για να μην περάσει η περαιτέρω κατηγοριοποίηση των πτυχίων, για πτυχία πανεπιστημιακού επιπέδου - μοναδική προϋπόθεση για την πρόσβαση σε κάθε επάγγελμα. Παλεύουμε για ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών στα Πανεπιστήμια, στα πρώην ΤΕΙ, ούτως ώστε αυτές να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις της επιστήμης και της κοινωνίας, προς όφελος των εργαζομένων. Οποιαδήποτε προσπάθεια για ντε φάκτο αναγνώριση της ιδιωτικής Εκπαίδευσης θα μας βρει απέναντι, με μοχλό την ανάγκη για αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Ανώτατη Εκπαίδευση.

Εχουμε επίγνωση ότι τα ζητήματα των επαγγελματικών δικαιωμάτων, που συχνά και δικαίως απασχολούν τους φοιτητές, μιας και είναι συνδεδεμένα με την εργασιακή τους προοπτική σήμερα, αποτελούν ταυτόχρονα πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθούν λογικές στο φοιτητικό κίνημα που στόχο έχουν να το καταστήσουν ουρά των επιλογών των αστικών κομμάτων, να συσκοτίσουν για άλλη μια φορά την πραγματική αιτία των προβλημάτων και κυρίως την κατεύθυνση επίλυσής τους. Να κρύψουν δηλαδή ότι πηγή της ανεργίας, της ετεροαπασχόλησης του κάθε εργαζόμενου δεν είναι ένας άλλος εργαζόμενος, αναδεικνύοντας και με αυτόν τον τρόπο ότι τελικά η ρίζα του προβλήματος είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και οι εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής.


Της
Κέλλυς ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ*
*Η Κέλλυ Παπαϊωάννου είναι μέλος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ

«ΕΚΘΕΣΗ ΠΙΣΣΑΡΙΔΗ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Ορισμένες πρώτες επισημάνσεις για το «νέο» μνημόνιο των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών

Eurokinissi

Το τελευταίο διάστημα έχει δυναμώσει η συζήτηση για την επόμενη μέρα της πανδημίας, για τις «αλλαγές» που χρειάζεται να γίνουν ώστε να εξασφαλιστεί η ανάκαμψη και η σταθεροποίηση των κερδών του κεφαλαίου. Χωρίς ντροπή, η κυβέρνηση και η κυρίαρχη πολιτική αξιοποιούν την πανδημία και τα βάσανα του λαού μας ως «χρυσή ευκαιρία» για να περάσουν, με «ρυθμούς πολυβόλου», ανατροπές που αφορούν το σύνολο της ζωή μας.

Οπως έχει γίνει αρκετές φορές στο παρελθόν, ο «οδικός χάρτης» των αντεργατικών ανατροπών της επόμενης μέρας ντύνεται με τον μανδύα των «ειδικών», των «εμπειρογνωμόνων» και των «σοφών» που δήθεν τα πορίσματά τους δεν επιδέχονται κριτική. Και με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να εμφανίσουν ως μονόδρομο την πολιτική που τσακίζει τον λαό για τα κέρδη των λίγων.

Μια τέτοια προσπάθεια αποτελεί η «Εκθεση Πισσαρίδη», το νέο μνημόνιο, που αποτελεί έναν ακόμη κρίκο στη μεγάλη αλυσίδα των αναδιαρθρώσεων, που στόχο έχουν να εξασφαλίζουν όσο το δυνατόν απρόσκοπτα την ικανοποίηση των απαιτήσεων του μεγάλου κεφαλαίου. Από αυτήν τη συζήτηση δεν ξεφεύγει και ο χώρος της Παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της, τόσο ως ο χώρος από τον οποίο θα προέλθει η νέα γενιά των εργαζομένων, όσο και από την άποψη της δημοσιονομικής διαχείρισης, της μείωσης του κόστους για το κράτος.

Η διεθνής πείρα φανερώνει την αντιλαϊκή πολιτική και τις συνέπειές της

Στο «σχέδιο Πισσαρίδη» επανέρχονται σχεδόν αυτούσιες όλες οι αντιδραστικές προτάσεις που απορρίφθηκαν μαζικά τα προηγούμενα χρόνια από εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές. Βρικολακιάζουν μέσα στο κείμενο οι νόμοι της Διαμαντοπούλου και του Αρβανιτόπουλου, η νομοθετική παρακαταθήκη που άφησε προίκα η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, συνολικότερα οι συστάσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ.

Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που επιδιωκόμενες αντιδραστικές αλλαγές στην Εκπαίδευση «ντύνονται» με τον μανδύα λέξεων που ακούγονται θετικά στον λαό (π.χ. «αυτονομία», «αξιολόγηση», «λογοδοσία» κ.ά.).

Αυτό δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο. Τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στα κράτη - μέλη της ΕΕ, αλλά και σε άλλα καπιταλιστικά κράτη, η αστική στρατηγική για την Εκπαίδευση αξιοποιεί τις ίδιες ή και παραπλήσιες λέξεις, για να επιταχύνει πιο βαθιές αντιδραστικές αλλαγές και κυρίως για να επιτύχει την πολυπόθητη κοινωνική συναίνεση στην πολιτική των κυβερνήσεων. Και η αλήθεια είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις αυτό έχει επιτευχθεί. Με λίγα λόγια, η αυτονομία, η αξιολόγηση και άλλες όμορφες λεξούλες είναι υπαρκτή πραγματικότητα με χρόνια εφαρμογής και αντίστοιχων συνεπειών.

Για παράδειγμα, η αξιολόγηση, η λογοδοσία, η διασφάλιση της ποιότητας στα σχολεία δεν έχουν επιλύσει τα κύματα λειτουργικά αναλφάβητων στα αστικά κράτη. Δεν έχουν αντιμετωπίσει την επέλαση ανορθολογικών αντιλήψεων που αναπαράγονται και μέσα στα σχολεία. Στα «αξιολογημένα» σχολεία, τα φαινόμενα του σχολικού εκφοβισμού «ζουν και βασιλεύουν»...

Παράλληλα, τα «αυτόνομα σχολεία», που επί της ουσίας είναι ακόμα πιο στενά δεμένα με τις οικονομικές δυνατότητες της κάθε οικογένειας, προσλαμβάνουν τους «αξιολογημένους» εκπαιδευτικούς με διαφορετικά επίπεδα πτυχίων, χωρίς - πολλές φορές - ούτε καν το minimum του πανεπιστημιακού πτυχίου. Υπάρχει δηλαδή ένα εκπαιδευτικό δυναμικό που είναι και με τη βούλα - της αυτονομίας και της συνακόλουθης διαφοροποίησης - πολλών ταχυτήτων. Παρέχοντας έτσι και μόρφωση πολλών ταχυτήτων.

Με λίγα λόγια, η διεθνής πείρα φανερώνει την αντιλαϊκή βεντάλια που βάζει στο στόχαστρο τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών, τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, τον οικονομικό στραγγαλισμό τις λαϊκής οικογένειας που θα πασχίζει να μορφώσει τα παιδιά της, το ίδιο το περιεχόμενο της μόρφωσης.

Με την «αυτονομία» θέλουν να απαλλάξουν το κράτος από την ευθύνη του

Στην «Εκθεση Πισσαρίδη», περιγράφονται τόσο οι λεγόμενες «αγκυλώσεις» που υπάρχουν στην εκπαιδευτική πραγματικότητα, όσο και οι προτάσεις με τις οποίες θα ξεπεραστούν.

Οι εκτιμήσεις ότι το εκπαιδευτικό σύστημα είναι «εξαιρετικά συγκεντρωτικό», «η αυτονομία των εκπαιδευτικών μονάδων όλων των βαθμίδων είναι περιορισμένη», ότι «υπάρχει παντελής απουσία αξιολόγησης» (σελ. 75), αναφέρονται ως βασικές αιτίες οι οποίες κρατάνε την Παιδεία σε χαμηλό επίπεδο. Η αλήθεια με τα πόδια επάνω και το κεφάλι κάτω. Εδώ και 20 χρόνια, χρησιμοποιώντας την ίδια «καραμέλα», νομοθετούν προς αυτή την κατεύθυνση. Ηδη υπάρχει πείρα για το τι σημαίνει «αυτονομία των σχολικών μονάδων» με το στραγγάλισμα της χρηματοδότησης των Σχολικών Επιτροπών, τις ελλείψεις ακόμα και αναλώσιμων υλικών, τη μεταφορά πολλών πλευρών της λειτουργίας των σχολείων στους ίδιους τους γονείς ή στην αναζήτηση χορηγιών.

Εν μέσω πανδημίας, αυτό το σχολείο στάθηκε αδύναμο να στηρίξει ενιαία όλους τους μαθητές. Για παράδειγμα, χιλιάδες μαθητές έμειναν χωρίς πρόσβαση στη λεγομένη «τηλεκπαίδευση» εξαιτίας της έλλειψης των μέσων. Η κυβέρνηση δεν ανέλαβε την κρατική ευθύνη, αλλά μετέφερε το πρόβλημα στα ίδια τα σχολεία, στους εκπαιδευτικούς και τους γονείς. Αυτό εννοούν με την έννοια της «αυτονομίας», το κράτος να απαλλάσσεται από την ευθύνη του ενιαία και καθολικά να εξασφαλίζει τη μόρφωση των μαθητών.

Στις «αγκυλώσεις» εμφανίζεται το γεγονός ότι «το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών είναι δημόσιες» (σελ. 75). Συμπέρασμα; Είναι παρωχημένο, για την κυρίαρχη πολιτική, η Παιδεία να χρηματοδοτείται αποκλειστικά και γενναία από τον κρατικό προϋπολογισμό. Δίνει το πράσινο φως για μεγαλύτερη μείωση των δαπανών για τις πάγιες ανάγκες λειτουργίας των σχολείων, εγκατάλειψή τους στην τύχη τους. Ηδη, η κυβέρνηση της ΝΔ έσπευσε να μειώσει τον κρατικό προϋπολογισμό για την Παιδεία κατά 1,17% για το 2021. Φυσικά, επειδή οι ανάγκες για τη λειτουργία μιας σχολικής μονάδας δεν θα πάψουν να υπάρχουν, θα κληθούν οι γονείς και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί να πληρώσουν το «μάρμαρο», ακόμα και για τα στοιχειώδη, ή να ψάχνουν εναγωνίως για χορηγούς.

Νέες προτάσεις... εξοικονόμησης προσωπικού

Αγκύλωση θεωρεί η έκθεση τον τρόπο πρόσληψης των εκπαιδευτικών που βασίζεται στην αποκτημένη γνώση που επικυρώνεται στο πανεπιστημιακό πτυχίο! Αποτελεί δηλαδή κυνική παραδοχή ότι το να τελειώνεις το Πανεπιστήμιο και με εφόδιο το πτυχίο να καθίστασαι ικανός για εργασία είναι παρωχημένο! Η παραπάνω θέση αποτελεί τη φυσική εξέλιξη του «νόμου Γαβρόγλου» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αφού πλέον η πρόσληψη κάποιου ως εκπαιδευτικού απαιτεί ένα αέναο κυνήγι προσόντων, πιστοποιήσεων ώστε να έχει την ελπίδα ότι θα δουλέψει ως αναπληρωτής, στην καλύτερη περίπτωση για 9 μήνες το χρόνο. Επιπλέον, στις προτάσεις ξεκάθαρα αναφέρεται πως απαιτείται «καλύτερη επιλογή», γραπτές εξετάσεις, κίνητρα συνεχούς βελτίωσής τους, δηλαδή συνέχιση της εργασιακής ανασφάλειας, μεγαλύτερο και διαρκές κυνήγι προσόντων! Ανοίγουν το δρόμο για νέες ανακατατάξεις στους πίνακες των αναπληρωτών, για νέες απολύσεις μέσω της εισαγωγής γραπτών εξετάσεων και ψυχομετρικών τεστ!

Χωρίς καμία ντροπή, οι «ειδικοί», μέσω της «έκθεσης», ομολογούν κυνικά την «ανάγκη» νέου γύρου συγχωνεύσεων/καταργήσεων τμημάτων και σχολικών μονάδων, αφού «παρά τις όποιες συνενώσεις εκπαιδευτικών μονάδων που έγιναν στα χρόνια της κρίσης, το μέσο μέγεθος των εκπαιδευτικών μονάδων παραμένει ιδιαίτερα μικρό» και επιπλέον υπάρχει «χαμηλός αριθμός ωρών διδασκαλίας των Ελλήνων εκπαιδευτικών σε σύγκριση με τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους» (σελ. 77). Δηλαδή, είναι μικρός ο αριθμός μαθητών ανά τάξη, ακόμα και τώρα που πρόσφατα αυξήθηκε (!) στους 25 μαθητές στην Πρωτοβάθμια (αντί φυσικά να μειώνεται, το οποίο είναι παιδαγωγικά ορθό). Η λογική αυτή θυμίζει τον μέσο όρο των 17 μαθητών της κ. Κεραμέως, που παραβλέπει σκόπιμα ότι στην Ελλάδα υπάρχουν τμήματα σε νησιά με 2 και 3 μαθητές και χιλιάδες άλλα τμήματα στα αστικά κέντρα με 25 μαθητές!

Εν μέσω πανδημίας, αν κάτι έγινε φανερό, είναι ότι τα πολυπληθή τμήματα σε αίθουσες - κλουβιά είναι μια ανθυγιεινή και αντιπαιδαγωγική πραγματικότητα. Ολο αυτό το διάστημα, η κυβέρνηση επιλέγει να κρατάει κλειστά τα σχολεία, να συνθλίβει τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, γιατί θεωρεί κόστος τη δημιουργία νέων αιθουσών και τις προσλήψεις εκπαιδευτικών και οι «σοφοί» της όχι απλά την επικροτούν, αλλά την παροτρύνουν να αυξήσει κι άλλο τους μαθητές στις αίθουσες!

Οσο για τις ώρες εργασίας, ξεκάθαρα γίνεται προσπάθεια να εξισωθεί το διδακτικό με το εργασιακό ωράριο με στόχο τις απολύσεις αναπληρωτών, την ακόμα μεγαλύτερη μείωση του προσωπικού στα σχολεία.

Η αποκέντρωση οδηγεί στην κατηγοριοποίηση

Ξεκάθαρες είναι και οι στοχεύσεις της λεγόμενης αποκέντρωσης και αξιολόγησης. Εννοιες οι οποίες μπορεί να ακούγονται εύηχες, αλλά η ουσία τους και το πού αποσκοπεί η εφαρμογή τους είναι εφιάλτης για τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς, τις λαϊκές οικογένειες.

Η αποκέντρωση, η οποία αποτελεί διακηρυγμένο στόχο εδώ και τουλάχιστον 2 δεκαετίες, θα οδηγεί τις εκπαιδευτικές μονάδες «να διαμορφώσουν τη λειτουργία της κάθε μονάδας ανάλογα με τις τοπικές ανάγκες και ευκαιρίες» (σελ. 79). Η παραπάνω πρόταση αποτελεί κατεύθυνση που υπηρέτησαν πιστά όλες οι κυβερνήσεις, ιδίως από το 2010 και έπειτα, γυρνώντας την πλάτη στη σύγχρονη ανάγκη όλα τα παιδιά να έχουν ενιαίο, σύγχρονο πρόγραμμα σπουδών και η όποια αναγκαία αυτονομία της σχολικής μονάδας να μην γίνεται δούρειος ίππος για την κατηγοριοποίησή τους, κάτι το οποίο υπονομεύει τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών.

Είναι υποκριτική η αναφορά που πολλές φορές ακούγεται τόσο από την κυβέρνηση της ΝΔ όσο και από τους υπουργούς Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ για τη γραφειοκρατία που υπάρχει στα σχολεία. Αν το πρόβλημα ήταν πόσες υπογραφές θα μπουν για μια εκδρομή ή μια εκπαιδευτική επίσκεψη ενός σχολείου, θα μπορούσε να λυθεί άμεσα. Οπως λύνονται με μια υπογραφή η κρατική επιχορήγηση επιχειρηματικών ομίλων, οι απευθείας αναθέσεις έργων εκατομμυρίων ευρώ.

Από αυτή την κατάσταση δεν ξεφεύγουν και οι εκπαιδευτικοί, αφού στο πλαίσιο της αποκέντρωσης, η Τοπική Διοίκηση καλείται να αναλάβει αναβαθμισμένα καθήκοντα, «όπως ιδίως η διαχείριση του κύριου και βοηθητικού προσωπικού των σχολικών μονάδων» (σελ. 79)! Ομολογούν ότι στόχο έχουν οι προσλήψεις των εκπαιδευτικών να περάσουν στην αρμοδιότητα της Τοπικής Διοίκησης!

Τα λαϊκά στρώματα να απαντήσουν σε αυτή τη νέα επίθεση

Απαραίτητη προϋπόθεση όλων των παραπάνω είναι η «αξιολόγηση», εσωτερική και εξωτερική, η οποία θα συνδέεται μισθολογικά/ βαθμολογικά (θετικά και αρνητικά κίνητρα, όπως ακριβώς και στο νόμο Βερναρδάκη/ΣΥΡΙΖΑ!), θα σχετίζεται με τις επιδόσεις των μαθητών, τους στόχους κάθε σχολικής μονάδας και μάλιστα ρόλο θα έχουν και οι γονείς. «Τα αποτελέσματα θα δημοσιοποιούνται και θα παρουσιάζονται συγκριτικά (σελ. 80)». Με απλά λόγια, η αξιολόγηση με βάση τα «μαθησιακά αποτελέσματα» που εκφράζουν εν πολλοίς τις διαφορετικές κοινωνικές και μορφωτικές αφετηρίες των μαθητών, θα διαμορφωθούν σχολεία πολλών ταχυτήτων, θα εντείνεται παραπέρα η ταξική ανισότητα στην πρόσβαση στη μόρφωση, από ακόμα πιο νωρίς θα μπαίνουν οι ταμπέλες σε σχολεία «καλά» και «κακά», που έχουν μαθητές που «παίρνουν» και μαθητές που «δεν παίρνουν τα γράμματα»...

Τέλος, η έννοια του «εξορθολογισμού πόρων» σημαίνει νέο ψαλίδι δαπανών, μιας και «η σύγκλιση του διδακτικού και εργασιακού ωραρίου των εκπαιδευτικών, η αναδιάρθρωση του ημερήσιου ωραρίου λειτουργίας (διάρκεια διδακτικών ωρών και διαλειμμάτων), καθώς και η αύξηση του μεγέθους των τάξεων (με αύξηση του ελάχιστου αριθμού μαθητών ανά τάξη)» (σελ. 84) αποτελούν πλήρη ομολογία ότι η υποχρηματοδότηση της Παιδείας θα λυθεί με το να αυξηθούν κι άλλο οι μαθητές ανά τμήμα, με το να γίνουν νέες συγχωνεύσεις, να δουλεύουν λιγότεροι εκπαιδευτικοί και με μεγαλύτερη εντατικοποίηση!

Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα φτωχά λαϊκά στρώματα θα απαντήσουμε σε αυτή τη νέα επίθεση εφ' όλης της ύλης, που αφορά την ίδια μας τη ζωή σε όλες τις πλευρές της. Για αυτό, σε αυτές τις συνθήκες, σε αυτή την περίοδο, η οποία δεν επιλέχθηκε τυχαία από την κυβέρνηση, η «Εκθεση Πισσαρίδη» θα πρέπει να πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων από τον λαό. Χρειάζεται ταυτόχρονα να δυναμώνει ο αγώνας για μόρφωση, δουλειά και ζωή με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες της εποχής μας.


Αχιλλέας ΖΟΡΜΠΑΣ
Δάσκαλος, μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ, εκλεγμένος με την «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών»



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ