Στην Αθήνα διοργανώνεται κινητοποίηση στο Σύνταγμα, όπου καλούν εκπαιδευτικά σωματεία, η ΟΛΜΕ, φοιτητικοί σύλλογοι, ο Σύλλογος Σπουδαστών Δημόσιων ΙΕΚ κ.ά.

Το κάλεσμα απηύθυναν πρωτοβάθμια σωματεία που συμμετείχαν σε πανελλαδική σύσκεψη την Κυριακή, ενώ αντίστοιχο κάλεσμα απηύθυνε και η ΟΛΜΕ. Στο πλαίσιο αυτό ήδη διοργανώνονται πολύμορφες δράσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, συνεντεύξεις Τύπου και άλλες αγωνιστικές δράσεις σε όλη τη χώρα, με τήρηση όλων των μέτρων προστασίας. Ταυτόχρονα συγκεντρώνονται υπογραφές στο κείμενο με τις διεκδικήσεις, στο http://www.petitions.gr/?p=337.

«Φωνάζουμε για όλα αυτά που πρέπει να γίνουν ώστε τα σχολεία να ανοίξουν με υγιεινή και ασφάλεια, για τα μέτρα που πρέπει να παρθούν όσο τα σχολεία είναι κλειστά», δηλώνουν τα σωματεία, με αιτήματα για εξασφάλιση της υλικοτεχνικής υποδομής, της στελέχωσης των σχολείων, της στήριξης των μαθητών.

Οι εκπαιδευτικοί απαιτούν «να αποσυρθεί εδώ και τώρα το νομοσχέδιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, μαζί με τις άθλιες διατάξεις για τις τοπικές προσλήψεις αναπληρωτών και για τη συγκρότηση των Υπηρεσιακών Συμβουλίων». Επίσης «να γίνουν μαζικοί, μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες στην Εκπαίδευση. Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών που δουλεύουν τα τελευταία χρόνια στα σχολεία».

Σε 24ωρη απεργία προχωρούν αύριο η Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών Λειτουργών ΟΑΕΔ και η Ομοσπονδία Υπαλλήλων ΟΑΕΔ, αντιδρώντας στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση, το οποίο όπως σημειώνουν «υποβαθμίζει τις Σχολές Μαθητείας του ΟΑΕΔ, οδηγώντας σε συρρίκνωσή τους». Εκπαιδευτικοί και υπάλληλοι του ΟΑΕΔ διεκδικούν: «Σχολές Μαθητείας ενταγμένες στην τυπική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση που θα παρέχει πτυχία Επαγγελματικής Ειδικότητας Επιπέδου 4, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό και Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων, ΧΩΡΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Πιστοποίησης στον ΕΟΠΠΕΠ». Παράλληλα θέτουν μια σειρά από αιτήματα για το προσωπικό των σχολών και τα εργασιακά του δικαιώματα.

Τη στήριξή του στα αιτήματα και τις διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών και των υπαλλήλων του ΟΑΕΔ και στις κινητοποιήσεις αύριο, 17 Δεκέμβρη, δηλώνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Οπως αναφέρει, «το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την Επαγγελματική Εκπαίδευση χτυπά για μια ακόμα φορά τα μορφωτικά δικαιώματα, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αντεργατικής επίθεσης στη ζωή και στα δικαιώματα των εργαζομένων. Το νομοσχέδιο στο σύνολό του υποβαθμίζει την Επαγγελματική Εκπαίδευση. Βρίσκεται μακριά από τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις των μαθητών, των σπουδαστών και των εκπαιδευτικών για ουσιαστική, ποιοτική, αναβαθμισμένη Επαγγελματική Εκπαίδευση, με ολόπλευρες γνώσεις, ανάλογα με τις εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας, και την πρόσβαση στην εργασία».

«Στην ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης για λογαριασμό της εργοδοσίας, απαντάμε συλλογικά, συντονίζουμε τους αγώνες μας για πραγματική αναβάθμιση, σύγχρονη επαγγελματική μόρφωση, δουλειά με δικαιώματα και πτυχία με αξία», δηλώνει το ΠΑΜΕ και στηρίζει τα αιτήματα για ουσιαστική αναβάθμιση της Τεχνικής - Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, για τους όρους σπουδών και τα δικαιώματα των σπουδαστών.

«Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση εδώ και σχεδόν ένα χρόνο δεν έχει πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την προστασία της υγείας μας, κανένα μέτρο για τη στήριξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας εν μέσω πανδημίας σε σχολές και σχολεία, ετοιμάζει νέο γύρο επίθεσης στα δικαιώματά μας», σημειώνουν οι φοιτητικοί σύλλογοι που καλούν στην κινητοποίηση, αναφέροντας το νομοσχέδιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, τις αλλαγές στον τρόπο εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση, την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας κ.λπ.

Οι Σύλλογοι προγραμματίζουν και νέα κινητοποίηση στο υπουργείο Παιδείας την Παρασκευή 18/12, προκειμένου να καταθέσουν τα αιτήματά τους και να πάρουν απαντήσεις για τη διανομή των συγγραμμάτων που έχει καθυστερήσει, για την άθλια κατάσταση στις εστίες, για τα μέτρα μπροστά στην εξεταστική, για τις πρακτικές και τις μετεγγραφές.

Στη σημερινή ενότητα «Νεολαία» μπορούμε να βρούμε:

-- Μέρα δράσης για την Εκπαίδευση αύριο Πέμπτη, 17 Δεκέμβρη, για εκπαιδευτικούς, φοιτητές, σπουδαστές.

-- Αλλαγές στον τρόπο πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση ανακοίνωσε η υπουργός Παιδείας στους πρυτάνεις.

-- Νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση: Υποβάθμιση και εφήμερη φθηνή κατάρτιση για τις ανάγκες της μεγαλοεργοδοσίας. Μιλούν στον «Ριζοσπάστη» σπουδαστές και εκπαιδευτικοί.

-- Αρθρο για τον κρατικό προϋπολογισμό για την Παιδεία: Ψηφιακό «άλμα» στο εκπαιδευτικό σύστημα, που σέρνεται από τη χρόνια υποχρηματοδότηση.

-- Με κόφτες και εισοδηματικά κριτήρια το πρόγραμμα επιδότησης για αγορά τεχνολογικού εξοπλισμού από μαθητές και φοιτητές, που ανακοίνωσε η υπουργός Παιδείας.

Eurokinissi

Η κυβέρνηση, επιδιώκοντας να κάμψει τις αντιδράσεις που υπάρχουν για τα μέτρα έντασης της καταστολής στα πανεπιστήμια που έχει ανακοινώσει (πανεπιστημιακή αστυνομία, έλεγχος εισόδου κ.λπ.), προσπαθεί να δελεάσει τους πρυτάνεις, δίνοντας στα πανεπιστημιακά τμήματα τη δυνατότητα να ορίζουν την ελάχιστη βάση εισαγωγής των υποψηφίων σε αυτά, «ως ποσοστό του μέσου όρου των μέσων επιδόσεων όλων των υποψηφίων στο σύνολο των μαθημάτων (Μ1, Μ2, Μ3, Μ4) του επιστημονικού πεδίου στο οποίο αντιστοιχεί το Τμήμα».

Η κυβέρνηση προπαγανδίζει αυτήν τη ρύθμιση ως «ενίσχυση της αυτονομίας των ΑΕΙ και της δυνατότητας κάθε τμήματος να διαμορφώσει το ακαδημαϊκό του προφίλ», ομολογώντας ουσιαστικά δηλαδή και νομιμοποιώντας την περαιτέρω κατηγοριοποίηση των τμημάτων, την ένταση του ελιτισμού για κάποια τμήματα και την παραπέρα υποβάθμιση για άλλα.

Το υπουργείο κάνει λόγο επίσης για «θωράκιση της βάσης εισαγωγής από την ευκολία ή δυσκολία των θεμάτων», όμως στην πράξη μια χρονιά με δύσκολα θέματα θα πετάξει εκτός Ανώτατης Εκπαίδευσης χιλιάδες υποψηφίους, κάτι που δεν ισχύει με το παρόν σύστημα.

Ισχυρίζεται ακόμα ότι έτσι θα διασφαλίζονται οι προϋποθέσεις επιτυχούς φοίτησης και της έγκαιρης ολοκλήρωσης των σπουδών και θα μειωθεί το ποσοστό μη ολοκλήρωσης των σπουδών, που σήμερα πλησιάζει το 30%. Ωστόσο, το επίπεδο των υποψηφίων και κατ' επέκταση των επιτυχόντων διαμορφώνεται στο σχολείο, π.χ. στο Λύκειο που διαρκώς αποστεώνεται από τον μορφωτικό του ρόλο (με τελευταία πράξη σ' αυτό το έργο τη μετατροπή της Γ' τάξης σε προγυμναστήριο 4 μαθημάτων που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ και διατήρησε η ΝΔ) και δεν πρόκειται να ανέβει αυτό το επίπεδο αυξάνοντας π.χ. τη βάση εισαγωγής σε ένα τμήμα. Εκτός αυτού, οι παράγοντες που διαμορφώνουν το υψηλό ποσοστό μη ολοκλήρωσης των σπουδών είναι πρωτίστως ταξικοί, με τους φοιτητές που αναγκάζονται να δουλεύουν ταυτόχρονα, με τη μηδαμινή φοιτητική μέριμνα κ.ο.κ.

Παράλληλα, η υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε ότι οι υποψήφιοι θα έχουν πλέον περιορισμένο αριθμό επιλογών στη συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου και η διαδικασία εισαγωγής θα γίνεται σε δύο φάσεις. Στην πρώτη φάση θα εισάγονται στις σχολές όσοι τα καταφέρουν (με τον περιορισμένο αριθμό επιλογών και τις βάσεις που θα καθορίζουν τα τμήματα). Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της πρώτης φάσης, οι μη εισαχθέντες θα έχουν τη δυνατότητα να δηλώσουν ξανά τμήματα επιλέγοντας ανάμεσα σε εκείνα που θα τους έχουν μείνει κενές θέσεις από την πρώτη φάση. Πρόκειται για ένα παρόμοιο σύστημα με αυτό που είχε επιχειρήσει να φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, με το πρώτο μηχανογραφικό των 10 επιλογών και τα λεγόμενα Τμήματα Ελεύθερης Πρόσβασης.

Μάλιστα, το υπουργείο ισχυρίζεται ότι «με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις δεν επηρεάζεται επ' ουδενί η προετοιμασία των μαθητών για τις πανελλαδικές εξετάσεις», δείχνοντας τις προθέσεις της κυβέρνησης να φέρει τέτοιες σημαντικότατες αλλαγές στον τρόπο πρόσβασης από φέτος, αιφνιδιάζοντας πραγματικά τους φετινούς υποψηφίους και μάλιστα σε μια τόσο δύσκολη χρονιά, που το μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας τους έχει γίνει τηλεματικά, με όλα τα προβλήματα που έχει αυτή η διαδικασία!

Τα λόγια του Κ. Βάρναλη, του σπουδαίου αυτού δημιουργού, του ιδρυτή της επαναστατικής τέχνης στην Ελλάδα, παραμένουν επίκαιρα και διδακτικά μέχρι σήμερα... Γι' αυτό και η ΚΝΕ, μέσα και από τη θεατρική της παράσταση, επιδιώκει να συμβάλει να μάθουν οι νέες γενιές τον Κ. Βάρναλη, να τον ακούσουν, οι νέοι καλλιτέχνες να τον μελετήσουν, να εμπνευστούν. Οπως άλλωστε έλεγε και ο μεγάλος παιδαγωγός Δημήτρης Γληνός: «Ας δοθούνε πλατιά στους προλετάριους οι στίχοι του και οι στοχασμοί του, που πρέπει να γίνουν χτήμα τους. Να αστράφτουνε μέσα σε κάθε νου, να τους ξέρει κάθε στόμα»...

• Παράλληλα, λίγο πριν από την αυγή του 2021, η ΚΝΕ ετοιμάζει μια ανασκόπηση της προηγούμενης δεκαετίας, σε ένα podcast με καλεσμένη την Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να στείλουν τις ερωτήσεις τους για την εκπομπή στο kne@kne.gr.

Σήμερα, Τετάρτη: Στη ΝΟΠΕ του ΕΚΠΑ, στις 19.00, «αντιμάθημα» ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, από την Μαρίνα Λαβράνου, δικηγόρο και μέλος του Τμήματος Λαϊκών Ελευθεριών και Δικαιοσύνης της ΚΕ του ΚΚΕ. Πληροφορίες: knenope@gmail.com

Αύριο, Πέμπτη: Στο Πανεπιστήμιο Δυτ. Αττικής, στις 20.00, βιβλιοπαρουσίαση της έκδοσης «Για την απελευθέρωση των γυναικών από κάθε κοινωνική ανισότητα - Η αντίληψη του ΚΚΕ». Θα μιλήσει η Βαγγελιώ Πλατανιά, μέλος του Γραφείου της ΕΠ Αττικής του ΚΚΕ. Πληροφορίες: knepada@gmail.com

Η τηλεδιάσκεψη γίνεται σήμερα, Τετάρτη, στις 21.00 μέσω της πλατφόρμας zoom.

Πληροφορίες στην ιστοσελίδα του ΣΥΣΔΙΕΚ: http://sysdiek-attikis.blogspot.com

Από παλιότερες κινητοποιήσεις του Συλλόγου Σπουδαστών Δημόσιων ΙΕΚ

Παραθέτουμε τη συνέντευξη:

-- Υπάρχουν σήμερα διαθέσιμες και προσβάσιμες όλες οι ειδικότητες στο δίκτυο των ΙΕΚ ώστε να μπορεί να επιλέξει ο κάθε ενδιαφερόμενος τον κλάδο που επιθυμεί;

Ε. Ζ.: Στα Δημόσια ΙΕΚ ένας νέος μπορεί να σπουδάσει ανάμεσα σε πάρα πολλές ειδικότητες, από «Chef», «Βοηθός Νοσηλευτικής ΜΕΘ», μέχρι «Συνοδός Βουνού» και «Στέλεχος Διεθνούς Εμπορίου». Στις μεγάλες Περιφέρειες, όπως η Αττική, θα λέγαμε ότι απ' όλα έχει ο μπαξές.

Εγώ είμαι στην ειδικότητα Τεχνικός Αισθητικής Τέχνης και Μακιγιάζ.

Πολλές φορές οι ειδικότητες που υπάρχουν στα ΙΕΚ σχετίζονται με την περιοχή που βρίσκονται, όπως για παράδειγμα στο Δημόσιο ΙΕΚ Πειραιά, που έχει ειδικότητες ναυτιλιακών, τουρισμού, skippers, δηλαδή με βάση τις «ανάγκες» των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.

Από την άλλη, υπάρχουν ειδικότητες που είτε «ανοιγοκλείνουν», είτε απουσιάζουν και παρέχονται αποκλειστικά επί πληρωμή στα Ιδιωτικά ΙΕΚ, όπως για παράδειγμα η δημοσιογραφία, που δεν άνοιξε φέτος στην Αττική αλλά μόνο στο Δημόσιο ΙΕΚ Δυτικής Αχαΐας.

Α. Β.: Εγώ επέλεξα την ειδικότητα Θερμοϋδραυλικός και Εγκαταστάσεις Φυσικού Αερίου και Πετρελαίου, με το σκεπτικό να βρω πιο άμεσα δουλειά. Αν το ψάξουμε θα παρατηρήσουμε πως ένας νέος για να μπει σε μία ειδικότητα, πρώτον θα πρέπει να συγκεντρώσει τα περισσότερα μόρια για να επιλεγεί, δεύτερον θα πρέπει να παρακαλά να υπάρχουν αρκετά άτομα που θα δηλώσουν την ειδικότητα για να σχηματιστεί τμήμα.

-- Υπάρχει μέριμνα για τους σπουδαστές από άλλη πόλη;

Ε. Ζ.: Απολύτως καμία. Οσοι σπουδαστές έρχονται από άλλη πόλη, πολλές φορές και από απομακρυσμένες περιοχές, είναι υποχρεωμένοι να νοικιάζουν σπίτι, να συντηρούνται μόνοι τους. Δεν υπάρχει καμία ουσιαστική μέριμνα.

Α. Β.: Οι σπουδαστές από άλλη πόλη είναι τελείως αβοήθητοι. Εγώ χαρακτηριστικά ήρθα στην Αθήνα για σπουδές και είμαι υποχρεωμένος να νοικιάζω σπίτι δίνοντας 250 ευρώ, 30 ευρώ το μήνα για κάρτα διαδρομών (αφού δεν μας δίνει πάσο το υπουργείο), χρήματα για λογαριασμούς ρεύματος, νερού, τηλεφώνου - ίντερνετ, για το φαγητό μου κ.λπ. Με άλλα λόγια, καλούνται οι γονείς μου να συντηρούν δύο σπίτια.

-- Με ποια προβλήματα έρχεται αντιμέτωπος ένας σπουδαστής ΙΕΚ από τη στιγμή που εισέρχεται στη σχολή και μέχρι να αποφοιτήσει από αυτή;

Ε. Ζ.: Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν βιβλία ενιαία από το υπουργείο για όλους τους σπουδαστές, με αποτέλεσμα είτε οι εκπαιδευτές είτε οι σπουδαστές να πληρώνουμε από την τσέπη μας για σημειώσεις, αλλά και να μαθαίνουμε διαφορετικά πράγματα ανάλογα με τις σημειώσεις που με κόπο και προσωπική δουλειά συγκεντρώνουν οι εκπαιδευτές μας.

Ενα πολύ βασικό ζήτημα είναι οι υποδομές. Οταν λέμε υποδομές, εννοούμε συνολικά, κτίρια, εργαστήρια, υλικοτεχνική υποδομή. Τα Δημόσια ΙΕΚ φιλοξενούνται κυρίως σε Λύκεια ή ΕΠΑΛ. Βασικά εργαστήρια είτε δεν υπάρχουν είτε είναι τεχνολογίας ξεπερασμένης, που δεν χρησιμοποιείται πουθενά. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν ειδικότητες που χρησιμοποιούν εργαστήρια άλλων ειδικοτήτων. Το ίδιο ισχύει με τα αναλώσιμα και τα υλικά που είναι απαραίτητα σε κάθε ειδικότητα. Πρόκειται για βασικά πράγματα που δεν υπάρχουν και μας υποχρεώνουν να τα πληρώνουμε από την τσέπη μας.

Ολα αυτά αποτελούν εμπόδιο για να μάθουμε την ειδικότητά μας ολοκληρωμένα.

Α. Β.: Φέτος ειδικότερα, λόγω πανδημίας, τα Δημόσια ΙΕΚ καθυστέρησαν να ξεκινήσουν σημαντικά. Οι εκπαιδευτές μας άργησαν να προσληφθούν, όπως και προσωπικό καθαριότητας για αρκετά Δημόσια ΙΕΚ, με ευθύνη της κυβέρνησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι και σήμερα, που κάνουμε τηλεκπαίδευση, σε ορισμένα Δημόσια ΙΕΚ δεν έχουν εξασφαλιστεί όλοι οι καθηγητές σε κάποια μαθήματα. Την ώρα που μας μιλούν για την ατομική ευθύνη, καλούμασταν να κάνουμε μάθημα σε υπεράριθμα τμήματα και στοιβαζόμασταν στα ΜΜΜ σαν σαρδέλες.

Τέλος, σπουδαστές που εργάζονται δυσκολεύονται συχνά να συνδυάσουν ωράριο δουλειάς και ΙΕΚ, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα μαθήματά τους, καθώς δεν υπάρχει καμία μέριμνα γι' αυτούς.

-- Τι συνθήκες επικρατούν και πώς γίνεται η πρακτική άσκηση;

Ε. Ζ.: Αφού ολοκληρωθεί το πρώτο έτος σπουδών, οι σπουδαστές μπορούμε να κάνουμε την πρακτική μας άσκηση όπου βρούμε εμείς, αν βρούμε. Η πρακτική άσκηση είναι 960 ώρες, απλήρωτη και ανασφάλιστη, αφού οι σπουδαστές ασφαλιζόμαστε μόνο στην περίπτωση εργατικού ατυχήματος.

Ειδικότερα φέτος, λόγω των περιοριστικών μέτρων και της πανδημίας, είναι πολλοί οι συνάδελφοί μας που ολοκλήρωσαν τη σχολή και δεν μπορούν να πάρουν τη Βεβαίωση Επαγγελματικής Κατάρτισης, γιατί δεν έχουν κάνει την πρακτική τους.

Είναι ατομική υπόθεση του καθενός να βρει επιχείρηση να κάνει πρακτική, ενώ θα έπρεπε να φροντίζει το κράτος, οργανωμένα και ελεγχόμενα, ώστε να τηρείται ο χαρακτήρας της πρακτικής άσκησης. Χαρακτηριστικό είναι το χάος που κυριαρχεί στις ειδικότητες του Τουρισμού την περίοδο της σεζόν, όπου συχνά γίνονται γνωστές καταγγελίες συναδέλφων που κάνουν λόγο για άθλιες συνθήκες (απλήρωτης) δουλειάς, δεκάδες εργατικά ατυχήματα, μέχρι λεκτική, σωματική βία, ακόμη και για σεξουαλική παρενόχληση.

Α. Β.: Πολλές επιχειρήσεις βασίζουν τη λειτουργία τους στην «αξιοποίηση» πρακτικάριων, μόλις τελειώσει ο ένας παίρνουν τον επόμενο, οδηγώντας τον πρώτο στην ανεργία και εξασφαλίζοντας για την επιχείρησή τους σταθερά εργαζόμενους χωρίς κανένα «κόστος» για τους ίδιους. Κερδίζουν με την άδεια του υπουργείου στις πλάτες μας.

Εκτός αυτών, παρότι προβλέπεται εποπτεία, στην πράξη δεν ελέγχεται από πουθενά τι γίνεται πραγματικά κατά τη διάρκεια μίας πρακτικής άσκησης. Είναι πολύ σύνηθες, κατά την πρακτική, να μη γίνεται εξάσκηση πάνω στο αντικείμενο, αλλά σε άλλα άσχετα πόστα, με βάση τις ανάγκες της επιχείρησης και όχι της πρακτικής, ώστε να γνωρίσουμε το επάγγελμα που έχουμε επιλέξει, με ουσιαστική εποπτεία, με εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

-- Ο τίτλος σπουδών που παρέχεται εξασφαλίζει απρόσκοπτη πρόσβαση στο επάγγελμα;

Ε. Ζ.: Κι αυτό είναι ένα ακόμα εμπόδιο. Αφού ολοκληρωθούν οι διετείς σπουδές και η πρακτική άσκηση, πρέπει να δώσουμε εξετάσεις πιστοποίησης στον ΕΟΠΠΕΠ, ώστε να θεωρούμαστε «πιστοποιημένοι» και «έτοιμοι» για να δουλέψουμε. Στην ουσία, δηλαδή, ενώ εξεταζόμαστε σε όλη την ύλη που έχουμε διδαχθεί τα δύο χρόνια σπουδών, 8 φορές μέσα στις σπουδές μας - πρόοδος και εξεταστική σε κάθε εξάμηνο - χωρίς βιβλία (!), καλούμαστε να επανεξεταστούμε, άλλη μια φορά.

Επιπλέον, για να αποκτήσουμε την άδεια ασκήσεων επαγγέλματος για όσους τη χρειάζονται, ξεδιπλώνεται νέος Γολγοθάς για να βρούμε δουλειά με πλήρη ασφάλιση ώστε να συμπληρώσουμε τα απαραίτητα ένσημα.

Α. Β.: Μάλιστα οι εξετάσεις πιστοποίησης αργούν να πραγματοποιηθούν, και με χαράτσι 100 ευρώ τη φορά! Το πιο παράλογο είναι πως στην πιστοποίηση μας ζητούν να απαντήσουμε σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο όλοι, πανελλαδικά, στα ίδια, ενώ ο καθένας μας διδάσκεται διαφορετικά, αφού ούτε βιβλία υπάρχουν ενιαία, ούτε εργαστήρια. Ουσιαστικά οι σπουδές καταλήγουν να είναι ένα κυνήγι προσόντων, πιστοποιήσεων και ανταγωνισμού μεταξύ μας, ενώ το πτυχίο από το Δημόσια ΙΕΚ θα έπρεπε να είναι αρκετό για να δουλέψουμε στο αντικείμενο.

Τελικά, όλοι για να βρούμε δουλειά δίνουμε έναν αγώνα δρόμου, όπως συμβαίνει σε όλες τις δομές της Εκπαίδευσης. Γι' αυτό πολλοί σπουδαστές σταματάνε την προσπάθεια πριν πάρουν την πιστοποίηση, αφού βλέπουν να οδηγούνται από εμπόδιο σε εμπόδιο, και στο τέλος ανεργία.

Σχολιάζοντας τα περί «συνειδητής επιλογής» που λέει το σλόγκαν της κυβέρνησης, ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Γιάννης Δελής, μιλώντας χτες στην Επιτροπή, σημείωσε πως «τέτοια είναι, αλλά όχι για τις λαϊκές οικογένειες και τα παιδιά της. Για την κυβέρνηση, για την ΕΕ και φυσικά για τους μεγαλοεργοδότες ασφαλώς και αποτελεί συνειδητή επιλογή, γιατί αυτοί όλοι είναι που επιδιώκουν τη δημιουργία μιας μεγάλης στρατιάς φθηνών, ευέλικτων και χωρίς δικαιώματα εργαζομένων και αυτόν ακριβώς το σκοπό έρχεται να υπηρετήσει το νομοσχέδιο με τις διατάξεις του για την Επαγγελματική Εκπαίδευση.

Από αυτήν τη σκοπιά, λοιπόν, από τη σκοπιά δηλαδή των εργατικών - λαϊκών οικογενειών και των αναγκών τους, αλλά και από τη σκοπιά των ίδιων των δυνατοτήτων της εποχής μας, το νομοσχέδιο δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε ότι υποβαθμίζει παραπέρα την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση», τόνισε ο Γ. Δελής, σημειώνοντας ότι αυτό φαίνεται και από τον προϋπολογισμό, όπου τα κονδύλια για την ΤΕΕ εμφανίζονται μειωμένα.

Ο Παυσανίας Τσούλας, εκπαιδευτικός μηχανολόγος (ΠΕ82) και γενικός γραμματέας της Γ' ΕΛΜΕ Α' Αθήνας, μίλησε στον «Ριζοσπάστη».

-- Πού στοχεύει κατά τη γνώμη σας το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την ΤΕΕ;

-- Η κυβέρνηση εν μέσω πανδημίας, και μετά την πρώτη καραντίνα που ψήφισε το αντιδραστικό, αντιεκπαιδευτικό πολυνομοσχέδιο, περίμενε τη δεύτερη καραντίνα, με τα σχολεία κλειστά, να φέρει το νομοσχέδιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση.

Βασική επιδίωξη του νομοσχεδίου είναι να εναρμονίσει την ΕΕΚ με τη λεγόμενη «αγορά εργασίας». Είναι κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες των επιχειρήσεων.

Η σύνδεση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης με την παραγωγή έχει αντικειμενικό χαρακτήρα, είναι άρρηκτα, και πρέπει να είναι, δεμένη με την εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης. Πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι ο χαρακτήρας της οικονομίας που καθορίζει και το τι Εκπαίδευση θα έχουμε, και όχι το αντίστροφο. Μέσα λοιπόν σε αυτό το σύστημα, που οι δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας αυξάνονται συνεχώς, οι διεκδικήσεις και τα διαχρονικά αιτήματα των σπουδαστών, των μαθητών και των εκπαιδευτικών είναι επίκαιρα και αναγκαία όσο ποτέ.

-- Γιατί αντιδρά ο κλάδος σας στην κυβερνητική νομοθετική πρωτοβουλία;

-- Το νομοσχέδιο είναι μακριά από την ανάγκη για ποιοτική και αναβαθμισμένη Επαγγελματική Εκπαίδευση, για πτυχία με αντίκρισμα. Ακόμα και η πρόβλεψη στον προϋπολογισμό του '21 είναι μειωμένη κατά 33% (30 εκατομμύρια λιγότερα). Συγκεκριμένα:

Α. Θεσμοθετούνται οι διετείς μεταγυμνασιακές επαγγελματικές σχολές κατάρτισης (ΕΣΚ). Από τα 15 οι νέοι διώχνονται από τα σχολεία και οδηγούνται γρήγορα στην κατάρτιση και την ανήλικη εργασία, που μάλιστα μπορεί να επιδοτείται στις επιχειρήσεις για τζάμπα εργατικό δυναμικό. Οι μαθητές αποκόπτονται εντελώς, ακόμα πιο νωρίς από τη γενική μόρφωση και από μαθήματα γενικής παιδείας που είναι αναγκαία για την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, ανεξάρτητα από το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν.

Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Βούτσινου, του γενικού γραμματέα της ΕΕΚ, ότι θα καλυφθούν οι ανάγκες για τεχνίτες για την ναυπηγοεπισκευαστική, ηλεκτροσυγκολλητές, τεχνίτες αλουμινίου. Ειδικότητες που καλύπτονται και σήμερα με το πτυχίο των μηχανολογικών κατασκευών στα ΕΠΑΛ.

Αντί λοιπόν να αναβαθμίσουμε εργαστήρια - υποδομές - εξοπλισμό και αναλυτικά προγράμματα, ετοιμάζουμε άμεσα εργάτες φτηνούς, νέους και ευέλικτους, για τους κλάδους της οικονομίας που θα ιεραρχεί η άναρχη οικονομία του κέρδους τους κάθε περίοδο.

Β. Δημιουργούν και θεσμοθετούν νέα όργανα σε περιφερειακό επίπεδο, που θα εισηγούνται τις ειδικότητες της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Τα όργανα αυτά θα αφορούν ολόκληρη την ΕΕΚ (ΕΣΚ, ΕΠΑΣ, ΕΠΑΛ, ΙΕΚ) και θα συμμετάσχουν δήμοι, φορείς, εργοδοτικές ενώσεις και η ΓΣΕΕ, δηλαδή οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων για να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους.

Γ. Με την ίδρυση των Πρότυπων ΕΠΑΛ, κατηγοριοποιούν και τις σχολικές μονάδες στην Επαγγελματική Εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να έχουν αυξημένα προσόντα, με αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, της εκπαιδευτικής μονάδας και των εκπαιδευτικών. Οι δείκτες και τα πρότυπα αξιολόγησης θα γίνουν οδηγός για τη γενικευμένη εφαρμογή σε όλα τα ΕΠΑΛ.

Δ. Με το νομοσχέδιο προβλέπεται να μην υπάρχουν αλληλοεπικαλύψεις ειδικοτήτων και τομέων στην ΕΕΚ. Εδώ μπαίνει το ερώτημα τι θα γίνει με τους εκπαιδευτικούς των τομέων και των ειδικοτήτων που διδάσκουν σήμερα στα ΕΠΑΛ, αφού ένα μέρος των μαθητών θα οδηγείται στις ΕΣΚ. Ανοίγουν δηλαδή το δρόμο ξανά για διαθεσιμότητες και κινητικότητα.

Ε. Επίσης, για πρώτη φορά καθιερώνουν την επιλογή διευθυντών, μη εκπαιδευτικών, μια νέα φουρνιά μάνατζερ που θα επιλέγεται από επιτροπές του υπουργείου.

Στ. Γενικεύεται ο θεσμός της μαθητείας. Αντί να διασφαλίζονται πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα στη μαθητεία, στην πρακτική άσκηση πάνω στα αντικείμενα σπουδών και στην ουσιαστική εποπτεία στους χώρους εργασίας, οι εμπλεκόμενοι εκπαιδευτικοί όλο το χρόνο χάνονται στην υπογραφή των συμβάσεων και των δικαιολογητικών με τους εργοδότες και τους αντίστοιχους φορείς, μετατρέποντας ένα μέρος της λειτουργίας των ΕΠΑΛ σε γραφεία ευρέσεως εργασίας.

Ζ. Με το νομοσχέδιο γενικεύεται η εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Προβλέπεται σε όλες τις δομές αντικατάσταση μέρους ή όλου του προγράμματος σπουδών από εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Σεμινάρια εξ αποστάσεως και παρουσιάσεις προγραμμάτων εταιρειών θα βαφτίζονται αναβάθμιση και εκπαίδευση ως μέρος του αναλυτικού προγράμματος.

Το νομοσχέδιο επομένως δεν ικανοποιεί την ανάγκη για αναβαθμισμένη Επαγγελματική Εκπαίδευση με εξειδικευμένες γνώσεις ανάλογα με τις εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας και την πρόσβαση στην εργασία. Αντίθετα, εξυπηρετεί τη φθηνή και εφήμερη κατάρτιση που έχουν ανάγκη η εργοδοσία και οι μεγάλοι επιχειρηματική όμιλοι. Από αυτήν τη σκοπιά, το ν/σ υποβαθμίζει την ΕΕΚ.

Πρέπει να καταδικάσουμε τα αντιεκπαιδευτικά σχέδια του υπουργείου Παιδείας, που υποβαθμίζουν ακόμα περισσότερο τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα των μαθητών μας. Να απορρίψουμε στο σύνολό τους τις επιχειρούμενες αναδιαρθρώσεις.

MotionTeam

Από τις μεγάλες μαθητικές κινητοποιήσεις τον Οκτώβρη

-- Με τι κριτήριο επιλέγει συνήθως ένας μαθητής τη φοίτηση σε ΕΠΑΛ και τι προσδοκά από αυτή;

-- Εγώ επέλεξα το Επαγγελματικό Λύκειο γιατί έχω την ευκαιρία από τη Β' Λυκείου να ασχοληθώ με αυτό που θέλω και να το κάνω με πρακτικά μαθήματα στα εργαστήριά μας. Είχα την εντύπωση πως τα ΕΠΑΛ είναι ένα οργανωμένο σχολείο που θα μάθω μια τέχνη και θα την έκανα στο μέλλον ως επάγγελμα.

-- Τι προβλήματα αντιμετωπίζετε σήμερα στα ΕΠΑΛ;

-- Παρόλο που εμάς μας αρέσει αυτό που κάνουμε και το αγαπάμε, αντιμετωπίζουμε κάποια προβλήματα στο σχολείο: Ελλείψεις ειδικοτήτων, ελλείψεις εξοπλισμού (εργαστήρια, εργαλεία, στολές κ.λπ.), ελλείψεις βιβλίων ειδικοτήτων, ελλείψεις καθηγητών. Στο σχολείο μου λείπουν ακόμη και στοιχειώδη πράγματα, όπως θρανία και καρέκλες!

Επίσης, έχουμε πρόβλημα με τη στέγαση και στον εξωτερικό αλλά και στον εσωτερικό χώρο. Για παράδειγμα, το γήπεδο του μπάσκετ έχει μια τεράστια λακκούβα που έχει προκαλέσει ατυχήματα σε μαθητές.

Ακόμη δυσκολευόμαστε παραπάνω τώρα στην καραντίνα που κάνουμε μάθημα μέσω Webex γιατί το εργαστηριακό μάθημα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί διαδικτυακά. Και πέρα από αυτό, το σύστημα κολλάει συνεχώς και πολλοί μαθητές αντιμετωπίζουν προβλήματα λόγω των συσκευών που έχουν. Επίσης, κάποια παιδιά έχουν πρόβλημα με τη σύνδεση του διαδικτύου και παίρνουν απουσίες. Μας έχει κουράσει η όλη κατάσταση των διαδικτυακών και μας έχει δυσκολέψει στο να μάθουμε βασικά πράγματα για την ειδικότητά μας και εννοείται και για τα υπόλοιπα μαθήματα.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έφεραν ένα νέο νομοσχέδιο για τα ΕΠΑΛ που μιλάει δήθεν για αναβάθμιση αλλά στην πραγματικότητα δεν ισχύει αυτό και ούτε πρόκειται να καλύψει τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν στο σχολείο μας.

-- Τι πρωτοβουλίες ξεδιπλώνονται απέναντι σ' αυτά;

-- Επειδή εμείς οι μαθητές θέλουμε να μορφωθούμε και θέλουμε να μάθουμε την ειδικότητά μας ολοκληρωμένα δεν μείναμε και ούτε θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια, αγωνιστήκαμε το προηγούμενο διάστημα με πορείες, καταλήψεις, καθιστικές διαμαρτυρίες! Τα αιτήματά μας είναι και παραμένουν δίκαια! Τώρα μέσα στην καραντίνα πήραμε νέες πρωτοβουλίες, κάναμε συζητήσεις και συμμετείχαμε στον καλλιτεχνικό διαγωνισμό της Συντονιστικής! Ολα αυτά τα κάναμε γιατί θέλουμε ανοιχτά και ασφαλή σχολεία που θα μας μορφώνουν ολοκληρωμένα, που δεν θα κοιτάνε την τσέπη μας αλλά θα κοιτάνε τις ανάγκες, τις ανησυχίες, τα ταλέντα και τις κλίσεις τον μαθητών!

Συγκεκριμένα, η υπουργός Παιδείας έκανε λόγο για ένα πρόγραμμα προϋπολογισμού 112 εκατ. ευρώ, με χρήση κονδυλίων του «Ταμείου Ανάκαμψης», που θα «εξασφαλίζει επιταγή (voucher) αξίας 200 ευρώ για κάθε μαθητή, σπουδαστή και φοιτητή, που εμπίπτει σε συγκεκριμένα εισοδηματικά και κοινωνικά κριτήρια, για την αγορά τεχνολογικού εξοπλισμού (tablet, laptop, desktop)».

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις, «το εκτιμώμενο πλήθος των δικαιούχων ανέρχεται σε περίπου 325.000 οικογένειες με 560.000 νέους ηλικίας από 4 έως 24 ετών. Δικαιούχοι θα είναι όλες οι οικογένειες με ισοδύναμο οικογενειακό εισόδημα έως 6.000 ευρώ». Σημειώνεται ότι το ισοδύναμο οικογενειακό εισόδημα ορίζεται με βάση το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα, τον αριθμό των παιδιών ανά οικογένεια και το αν μια οικογένεια είναι μονογονεϊκή ή όχι. Ετσι, για μια οικογένεια με δύο γονείς και δύο παιδιά, το ισοδύναμο οικογενειακό εισόδημα 6.000 ευρώ αντιστοιχεί σε μεικτό οικογενειακό εισόδημα 12.000 ευρώ, για μια οικογένεια με δύο γονείς και ένα παιδί αντιστοιχεί σε μεικτό οικογενειακό εισόδημα 10.500 ευρώ. Για μια οικογένεια με έναν γονιό και ένα παιδί αντιστοιχεί σε μεικτό οικογενειακό εισόδημα 9.000 ευρώ.

Σε σχόλιό του για τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης για το voucher των 200 ευρώ το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ σημειώνει:

«Η κυβέρνηση, υποκριτικά, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, μετά από 8 μήνες τηλεκπαίδευση, που προσπαθούσε να πείσει ότι όλα λειτουργούν ομαλά, ισχυρίζεται ότι εξασφαλίζει voucher 200 ευρώ σε μαθητές και φοιτητές για αγορά τεχνολογικού εξοπλισμού (tablet, laptop, desktop), βάζοντας "κόφτες" και εισοδηματικά κριτήρια, αποκλείοντας χιλιάδες παιδιά λαϊκών οικογενειών.

Βεβαίως, θα μπορούσε να απορήσει κανείς, γιατί μέχρι χτες το υπουργείο Παιδείας καλούσε τους μαθητές που δεν διέθεταν τον απαραίτητο εξοπλισμό να μπουν στην πλατφόρμα της τηλεκπαίδευσης μέσω σταθερού τηλεφώνου! Οπως και να 'χει, ελπίζουμε αυτήν τη φορά ο τεχνολογικός εξοπλισμός που εξασφαλίζεται να μην είναι δανεικός, όπως τα tablets της προηγούμενης χρονιάς, και να σηκώνει την εφαρμογή WebEx.

Να ενημερώσουμε πάντως την κυβέρνηση ότι, για να εξασφαλιστεί η εκπαιδευτική διαδικασία στους φοιτητές, εκτός από τεχνολογικό εξοπλισμό, χρειάζονται και βιβλία, που ένα μήνα πριν από την εξεταστική δεν έχουν πάρει! Χρειάζεται τα tablets και τα laptops να συνδέονται στο internet, που οι οικότροφοι φοιτητές σε κάποιες εστίες καταγγέλλουν ότι δεν έχουν... Εκτός και αν η κα Κεραμέως και η κυβέρνηση νομίζει πως στέλνει τον τεχνολογικό εξοπλισμό για να βγάζουν οι μαθητές και οι φοιτητές σέλφι με τις "Αστον Μάρτιν" στο Μπάντεν Μπάντεν...

ΥΓ: Καλούμε την κυβέρνηση ο τεχνολογικός εξοπλισμός να είναι σε φυσιολογικό μέγεθος και όχι όπως οι μάσκες και τα παγουρίνο...».

INTIME NEWS

Βέβαια, ο περσινός προϋπολογισμός αντικειμενικά δεν μπορούσε να προβλέψει τις ανάγκες όπως αυτές προέκυψαν από την έλευση της πανδημίας - όχι βέβαια ότι το έκανε για τις πάγιες ανάγκες. Αναμέναμε ότι ίσως θα υπάρξει κάποια πρόβλεψη, αφού και κατά το τρέχον έτος η αντιμετώπιση της πανδημίας θα είναι στην ημερήσια διάταξη του κυβερνητικού έργου.

Ταυτόχρονα, ακούγοντας την απάντηση της υπουργού Παιδείας, σε Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ (16/11/2020), ότι «σκοπός του υπουργείου δεν είναι η μονιμοποίηση της τηλεκπαίδευσης, δεν υπάρχει τίποτα, κατά την γνώμη μας, που μπορεί να υποκαταστήσει τη διά ζώσης εκπαίδευση», δημιουργήθηκαν προσδοκίες ότι θα διατεθούν τα αναγκαία ποσά ώστε να εξασφαλιστούν οι όροι και οι προϋποθέσεις για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, όταν αυτά ανοίξουν, για να λειτουργήσουν και να μην οδηγηθούν εκ νέου, με ένα ενδεχόμενο τρίτο κύμα πανδημίας, στο κλείσιμό τους, με τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς εγκλωβισμένους σε ψηφιακό σερφάρισμα.

Ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε και η παρέμβαση της υπουργού στη Βουλή επιβεβαιώνουν το ακριβώς αντίθετο, με το ποσό να διαμορφώνεται στα 4.895 δισ., τη στιγμή που πέρυσι προβλέφθηκαν 4.953 δισ., με αύξηση 120 εκατ. ευρώ στον τακτικό και 200 εκατ. στο ΠΔΕ.

Για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων χρειάζεται να συμπληρώσουμε ότι το τελικό ποσό για φέτος κινήθηκε, με κατά παρέκκλιση έκτακτες χρηματοδοτήσεις, στα 740 εκατ. (από τα 510 εκατ.), λόγω των αυξημένων αναγκών που προέκυψαν από την πανδημία. Επομένως, με βάση την τρέχουσα διαχείριση της πανδημίας και τα αποτελέσματά της, έχουμε μείωση στην πρόβλεψη κατά 30 εκατ. ευρώ.

Παραπέρα, από τον τακτικό προϋπολογισμό, μετά από δέκα χρόνια αδιοριστίας, γίνονται 5.250 μόνιμοι διορισμοί στη Γενική Εκπαίδευση. Βέβαια, ενδεικτικό της συνέχειας του κυβερνητικού έργου είναι ότι αυτοί γίνονται με το προσοντολόγιο και το νόμο Γαβρόγλου, επιβεβαιώνοντας ότι η πολιτική τους σύγκλιση είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που θέλουν να φαίνεται. Ετσι, η δημιουργία στρατιάς περιπλανώμενων αποφοίτων που υποχρεώνονται να αγοράζουν κάθε λογής εμπορευματοποιημένη πιστοποίηση, μήπως σκαρφαλώσουν μερικές γραμμές στον πίνακα, ελπίζοντας κάποια στιγμή σε μόνιμο διορισμό, που υλοποιείται, σχεδόν με βήμα σημειωτόν, για τους χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, είναι στην προτεραιότητά τους, άσχετα από την απόχρωσή τους.

Από την άλλη, η πρόσληψη 50.000 αναπληρωτών (δεν γνωρίζουμε πόσοι από αυτούς είναι τριμηνίτες) για το πρώτο τρίμηνο του σχολικούς έτους, χωρίς να έχουν καλυφθεί ακόμα όλα τα κενά, ακουμπά το 1/3 του συνόλου των εκπαιδευτικών (!), μέγεθος που αποτυπώνει τη διαχρονική από όλες τις κυβερνήσεις και ως εκ τούτου επιτυχημένη πολιτική που προκρίνει την επέκταση της φτηνής, ελαστικής σχέσης εργασίας σε βάρος των μορφωτικών αναγκών των μαθητών και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών.

Ταυτόχρονα, η αύξηση του ΠΔΕ σε σχέση με τον περσινό προϋπολογισμό αποτυπώνει τις προτεραιότητες και τους σχεδιασμούς στην Εκπαίδευση (Επίκαιρη Ερώτηση ΚΚΕ 16/11/2020), που αφορούν τη στελέχωση των τεχνικών ομάδων του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου, την εγκατάσταση οπτικών ινών σε 4.000 σχολεία της επικράτειας, επιπλέον των 1.500 που ήδη διαθέτουν, ενώ η υπουργός τόνισε την προμήθεια 90.000 φορητών υπολογιστών στα σχολεία της επικράτειας (65.965 από ΕΣΠΑ και 25.648 από δωρεές ιδιωτών), αυξάνοντάς τα κατά 2.000%, χαρακτηρίζοντας τη συνολική προσπάθεια ως ψηφιακό «άλμα» στην Εκπαίδευση!

Η κυβέρνηση δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι τα μέτρα αυτά αφορούν μια έκτακτη συνθήκη, αυτή της πανδημίας, καθιστώντας την εξ αποστάσεως εκπαίδευση υποχρεωτική. Καταρχάς, έχουν παρέλθει δέκα μήνες από την «επίσημη» εμφάνιση της πανδημίας στη χώρα μας, τον περασμένο Φλεβάρη, επομένως σιγά - σιγά χρειάζεται να παύσει η επίκληση της έκτακτης ανάγκης, πολύ περισσότερο που ο κρατικός προϋπολογισμός και παραπέρα ο σχεδιασμός που προκύπτει από αυτόν αφορούν όλο τον επόμενο χρόνο.

Επιπλέον, είναι ανάλγητη η στάση του υπουργείου και εικονική η επαφή του με την πραγματικότητα, όταν δηλώνει ότι η ύλη προχωρά κανονικά και ζητά ψηφιακή «αξιολόγηση», παραβλέποντας ότι ένα ποσοστό των παιδιών δεν έχουν καμία επαφή με αυτή, οι δε όροι διεξαγωγής της προσομοιάζουν της εκπαιδευτικής διαδικασίας αλλά δεν είναι, απέχοντας σημαντικά και ουσιαστικά από τη δέουσα παιδαγωγική.

Οι αριθμοί αυτοί, για τους οποίους επαίρεται η κυβέρνηση, αφορούν μια ελάχιστη μειοψηφία μαθητών και εκπαιδευτικών: Για παράδειγμα, οι 90.000 φορητοί υπολογιστές αντιστοιχούν μόλις στο 5,4% του εμπλεκόμενου πληθυσμού στα σχολεία, μαθητών και εκπαιδευτικών.

Εάν τώρα υπολογίσουμε ότι βάσει στατιστικών μελετών το 30% των οικογενειών στην Ελλάδα διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας (θέτοντας το κατώτατο όριο στα 10.000 ευρώ ετήσιο οικογενειακό εισόδημα για μια τετραμελή οικογένεια!), κατανοούμε ότι ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών σε αυτές τις συνθήκες είτε δεν μπορεί να λάβει εξ αποστάσεως εκπαίδευση, γιατί δεν έχει τα μέσα, είτε οι γενικότερες συνθήκες διαβίωσης, τα οξυμένα προβλήματα, την καθιστούν δευτερεύουσα ή απαγορευτική.

Επομένως, αυτά που εξασφάλισε το υπουργείο αφορούν ένα πολύ μικρό ποσοστό των μαθητών, που είναι αποκλεισμένα από ουσιωδέστερα και αυτονόητα αγαθά, μετακυλίοντας την ευθύνη, για ακόμα μια φορά, στους Συλλόγους Διδασκόντων, να ζυγίσουν ποιος μαθητής το έχει μεγαλύτερη ανάγκη. Διαχειρίζονται τη μιζέρια της κυβερνητικής πολιτικής με τον πλέον επώδυνο τρόπο, αφού ο ρόλος τους είναι πρωτίστως παιδαγωγικός, δίπλα στα παιδιά τους, και όχι λογιστικός, αθροίζοντας τα ετήσια οικογενειακά εισοδήματά τους!

Παραπέρα, για το γρήγορο διαδίκτυο και την επέκταση των οπτικών ινών στα σχολεία, πραγματικά συμφωνούμε ότι είναι σημαντικό να υπάρχει στα σχολεία εν έτει 2021, όμως εξίσου σημαντικό είναι να προβλεφθεί η χρηματοδότηση επισκευής, ανακαίνισης, ανέγερσης νέων κτιριακών υποδομών ώστε να είναι πρωτίστως ασφαλή, με VDSL, παιδαγωγικά αναβαθμισμένα εργαστήρια, χώρους άθλησης, με επαρκείς και κατάλληλες αίθουσες, πολύ περισσότερο σήμερα, που το παιδαγωγικό μέτρο για τη μείωση της αναλογίας μαθητών - εκπαιδευτικών καθίσταται επιτακτικά και υγειονομικό.

Την ίδια στιγμή που τα προβλήματα φωνάζουν, η κυβέρνηση επιλέγει την κοροϊδία, αναφέροντας για παράδειγμα ότι εξασφάλισε από το ΠΔΕ 561 εκατ. ευρώ για Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Ειδική Εκπαίδευση, για 12.763 σχολικές μονάδες ή για 1.500.000 μαθητές. Το ποσό αυτό θα διατεθεί για τις κτιριακές ανάγκες, τα προβλήματα του ολοήμερου, τη δίχρονη Προσχολική Αγωγή, την ενισχυτική διδασκαλία στη Δευτεροβάθμια, την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, τη μαθητεία, τη συμπεριληπτική εκπαίδευση, και αναλογεί σε 374 ευρώ ανά μαθητή για όλο το σχολικό έτος, ή σε 43.955 ευρώ ανά σχολική μονάδα! Είναι εμπαιγμός!

Είναι απροκάλυπτη η κοροϊδία, γιατί το 50% των σχολικών κτιρίων είναι χτισμένα πριν από 40 ή 50 χρόνια, χωρίς τις σύγχρονες αντισεισμικές προδιαγραφές, αντικειμενικά επιβαρυμένα από τον μισό αιώνα που κουβαλάνε πάνω τους, συγχωνευμένα, υπερπληθή, φιλοξενώντας πολλαπλάσιο αριθμό μαθητών από αυτό που είχε αρχικά σχεδιαστεί να κάνουν.

Χιλιάδες νήπια στεγάζονται σε ακατάλληλα κλουβιά και άλλα τόσα δεν έχουν στέγη, άρα δεν προβλέπεται να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για καθολική υλοποίηση του μέτρου σε όλους τους δήμους, παραπέρα δε να αντικατασταθούν τα προκάτ και να πεταχτούν τα τσίγκινα.

Δεν προβλέπεται η γενναία χρηματοδότηση για την ανέγερση Ειδικών Σχολείων σε όλες τις βαθμίδες, επομένως θα συνεχιστούν οι εικόνες στοιβάγματος των παιδιών με αναπηρία σε μικρές αίθουσες, ακατάλληλα σχολεία, με ανύπαρκτες βοηθητικές αίθουσες για τις αναγκαίες επιστημονικές παρεμβάσεις.

Επισημαίνουμε τα παραπάνω για να προλάβουμε μελλοντικές τοποθετήσεις της κυβέρνησης, διά στόματος των υπουργών της, σε επίκαιρα θέματα κτιριακών υποδομών που θα έρθουν στη Βουλή προς συζήτηση, όπου κατά την προσφιλή τους τακτική, πετώντας την μπάλα στην εξέδρα, απαντούν: «Δεν έχουμε κανένα μαγικό ραβδάκι για να λυθούν όλα αυτά τα ζητήματα έτσι, μαγικά», αποποιούμενοι τις ευθύνες τους. Το μαγικό ραβδάκι σίγουρα δεν υπάρχει, υπάρχει όμως το εργαλείο του κρατικού προϋπολογισμού, που δυστυχώς χρησιμοποιείται για να επιλύονται προτεραιότητες που είναι ξένες με τα οξυμένα, καθημερινά προβλήματα στην εκπαιδευτική πραγματικότητα, καταλήγοντας να περιμένουμε να βρεθεί το μαγικό ραβδάκι...

Δεν προϋπολογίζονται, λοιπόν, όλα όσα διεκδίκησαν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί, ως αναγκαία στοιχειώδη μέτρα πρόληψης για να μειωθούν οι πιθανότητες να οδηγηθούμε σε κλείσιμο των σχολείων, αν και επιβεβαιώθηκαν γι' αυτό με το κλείσιμό τους και το lockdown που έχει μπει στις ανάγκες των μαθητών.

Ομως, η πίστωση χρόνου που δόθηκε από το λαό στην κυβέρνηση, λόγω των «έκτακτων» αναγκών, κάποια στιγμή εξαντλείται, γιατί ο κρατικός προϋπολογισμός αποκαλύπτει τον συνειδητό - και μακροπρόθεσμο πια - σχεδιασμό της να μη λαμβάνει μέτρα πρόληψης για όλο τον επόμενο χρόνο, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια, εάν η ανάσχεση της πανδημίας δεν είναι η επιθυμητή, σε εκ νέου κλείσιμο των σχολείων!

Η τακτική αυτή, να αντιμετωπίσει με το λιγότερο δυνατό κόστος την πανδημία και τις συνέπειές της σε βάρος των αναγκών των παιδιών μας, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Γιατί μπορεί η αγορά φορητών υπολογιστών να περιορίζεται σε μερικές δεκάδες εκατομμύρια, η δε πρόσληψη επιπλέον προσωπικού ή η εξεύρεση αιθουσών να απαιτεί πολλαπλάσια κονδύλια και γι' αυτό να μην τίθεται στις προτεραιότητες της κυβέρνησης, όμως η διά ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία είναι αναντικατάστατη και δυσαναπλήρωτη, κι αυτό δεν το λέμε διακηρυκτικά, όπως η κυβέρνηση!

Γιατί η παιδαγωγική πραγματικότητα, για να είναι ανθοφόρα, δημιουργική, αποτελεσματική, δεν μπορεί να είναι εικονική. Προϋποθέτει τη σχέση, το παιδαγωγικό κλίμα, το ενθαρρυντικό σχόλιο του εκπαιδευτικού, το πείραγμα των μαθητών, τη φιλονικία, την αντιπαράθεση, το γέλιο, την απορία, τη σκανταλιά.

Γιατί στις ψηφιακές τάξεις, ο μαθητής του τελευταίου θρανίου, αυτός που έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη στήριξης, ενθάρρυνσης, το απαραίτητο «σκούντημα», παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των καθηγητών χάνεται.

Γιατί κάθε ερώτηση δεν απαντιέται απλά με το πάτημα ενός κουμπιού, αλλά μπορεί και πρέπει να δημιουργεί αλυσίδες ερωτήσεων, ερωταποκρίσεων, ζυμώσεων, και σε αυτήν τη διαδικασία συμμετέχει όλη η ομάδα με τη φυσική της παρουσία και με το λόγο της.

Γιατί στην παιδαγωγική πραγματικότητα τα νυσταγμένα μάτια ξυπνάνε από όλα τα δυνατά ερεθίσματα που προκαλεί η κοινωνική αλληλεπίδραση μέσα στην τάξη, ενώ στην εικονική κλείνουν ακόμα περισσότερο, κοιμίζοντας και τα συναίσθηματα που αυτή μπορεί να προκαλέσει. Τα λεπτά των ψηφιακών τάξεων, λοιπόν, μπορούν να μας βγάλουν και τα νούμερα των «ροχαλητών», πραγματικών ή μη, ηχηρών ή άηχων.

Γιατί στην παιδαγωγική πραγματικότητα κάνουν ένα ζέσταμα πρωινό για να παίξουν τα αθλήματα που τόσο έχει ανάγκη το αναπτυσσόμενο σώμα τους.

Γιατί στην παιδαγωγική πραγματικότητα μπορεί να μπουν σε κανένα εργαστήριο, να επιχειρήσουν να πειραματιστούν, για να αφομοιωθεί κάτι με πιο ουσιαστικό τρόπο.

Ατελείωτος ο κατάλογος και η απαρίθμηση, ο κάθε γονέας και ο κάθε εκπαιδευτικός μπορεί να προσθέσει από ένα «γιατί».

Ομως οι πολιτικές επιλογές και ο σχεδιασμός της κυβέρνησης τα έχουν στερήσει αυτά από τα παιδιά μας, και αυτό είναι εξοργιστικό. Εφόσον λοιπόν ο κρατικός προϋπολογισμός τα αφήνει όλα αυτά στην τύχη τους και για τη συνέχεια της σχολικής χρονιάς, τότε καταψηφίζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού.

Αν τώρα «αποζουμάρουμε» τη συζήτηση από τα οξυμένα ζητήματα όπως προκύπτουν από την εξέλιξη της πανδημίας, μπορούμε να δούμε ότι η υποχρηματοδότηση της Εκπαίδευσης αποτέλεσε ένα δεδομένο με διαχρονική ισχύ, που το υπηρέτησαν απαρέγκλιτα όλες οι κυβερνήσεις, όλων των αποχρώσεων, όλων των συνδυασμών, μέσα και έξω από τα μνημόνια.

Ετσι, την τελευταία δεκαετία, από το 2009 μέχρι και σήμερα, η πορεία των δαπανών για την Εκπαίδευση επιτρέπει την εξαγωγή χρήσιμων πολιτικών συμπερασμάτων. Εύκολα αποδεικνύεται ότι η διαχείριση της προηγούμενης καπιταλιστικής κρίσης έφερε μέτρα - και τα «ξέχασε» - για να αυξήσει την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, είτε με ευθεία επίθεση του κεφαλαίου συνολικά στα δικαιώματά τους είτε με έμμεση, στα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών τους.

Αυτό αποτυπώνεται πεντακάθαρα στους διαδοχικούς κρατικούς προϋπολογισμούς όπου η δαπάνη για την Εκπαίδευση καταποντίστηκε από τα 7.480 δισ. το 2009, παραμένοντας μέχρι σήμερα και για το 2021, με μικρές αυξομειώσεις, στο ποσό των 4.895 δισ., δηλαδή, μειωμένη κατά 2,5 δισ.

Αυτές οι απώλειες δεν ανακτήθηκαν, ούτε είναι στις προθέσεις των κυβερνήσεων, ενώ λειτουργούν επισωρευτικά, χρόνο με τον χρόνο, χειμάζοντας την Εκπαίδευση. Αν συμπληρώσουμε ότι το 2009, με αυτά τα διατιθέμενα ποσά, η εικόνα της Εκπαίδευσης δεν ήταν η ιδανικότερη, καταλαβαίνουμε ότι ο αγώνας και η διεκδίκηση για την ανάκτηση των απωλειών, πολύ περισσότερο για τις σύγχρονες ανάγκες και τα μορφωτικά δικαιώματα, είναι μονόδρομος, κόντρα στο lockdown που έχουν επιβάλει στη ζωή και τα δικαιώματά μας, με ή χωρίς πανδημία.