Πέμπτη 19 Νοέμβρη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εθελοντική αιμοδοσία την Κυριακή

Εθελοντική αιμοδοσία οργανώνει το ΠΑΜΕ την Κυριακή 22/11, από τις 9 π.μ. έως τις 2 μ.μ., στην αίθουσα Εμποροϋπαλλήλων (Αγ. Φιλοθέης 5Β, πλ. Μητροπόλεως). «Τα ανεπαρκή μέτρα της κυβέρνησης κατά της εξάπλωσης του κορονοϊού, η θλιβερή εικόνα του συστήματος Υγείας, οι αυξημένες ανάγκες για αίμα κάνουν αναγκαία τη μαζική συμμετοχή μας στην εθελοντική αιμοδοσία», σημειώνει και καλεί τα σωματεία «να κάνουν δική τους υπόθεση την αυξημένη συμμετοχή στη νέα αιμοδοσία».

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ - ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ - ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ
Με αποφασιστικότητα στη μάχη για την επιτυχία της απεργίας στις 26 Νοέμβρη

Σε απεργία προχωρούν δεκάδες Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Σωματεία σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα στις 26 Νοέμβρη, συνεχίζοντας τον αγώνα για την προστασία της υγείας, της ζωής και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Η απεργιακή κινητοποίηση, την οποία προετοιμάζουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις με την καθημερινή τους δράση, παίρνει τη σκυτάλη από τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες που ήδη ξεδιπλώνονται: Από τη σημερινή μέρα δράσης για τις αστικές συγκοινωνίες, με την οποία Εργατικά Κέντρα της Αττικής (Αθήνας, Πειραιά, Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής), Ομοσπονδίες και Σωματεία διεκδικούν τακτικές και ασφαλείς συγκοινωνίες (βλ. αναλυτικά στη σελ. 13). Από τις κινητοποιήσεις υγειονομικών και εργαζομένων όλων των κλάδων για την ουσιαστική θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας και την άμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα. Από τις πολύμορφες πρωτοβουλίες για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, που οργανώθηκαν σε όλη τη χώρα κόντρα στον αυταρχισμό και την καταστολή που επιστράτευσε η κυβέρνηση.

Εχοντας διαμηνύσει ότι οι αγώνες του λαού δεν μπαίνουν «σε δεσμά και γύψο», ότι η πάλη ενάντια στην εντεινόμενη αντεργατική επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου δεν αναβάλλεται, τα σωματεία ετοιμάζονται να δώσουν απεργιακή απάντηση στο νομοσχέδιο - κόλαφο για τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, που κυβέρνηση και εργοδοσία έχουν έτοιμο στο συρτάρι. Οπως έχουν ξεκαθαρίσει, το νομοθετικό τερατούργημα, που περιλαμβάνει 10ωρη δουλειά και απλήρωτες υπερωρίες, αύξηση των νόμιμων υπερωριών, επέκταση της δουλειάς την Κυριακή, μέτρα που χτυπούν τη συνδικαλιστική οργάνωση και την απεργία, θέτουν εμπόδια στις συλλογικές διαδικασίες και τις Γενικές Συνελεύσεις των συνδικάτων, είναι «αιτία πολέμου» και θα πάρει ανάλογη απάντηση.

Απεργιακές αποφάσεις από Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες

Προκήρυξη 24ωρης απεργίας στις 26 Νοέμβρη έχουν αποφασίσει τα Εργατικά Κέντρα Αθήνας, Πειραιά και Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής καθώς και τα Εργατικά Κέντρα Πάτρας, Λάρισας, Ιωαννίνων, Αρτας, Αγρινίου, Βορείου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου, Εύβοιας, Ζακύνθου, Κεφαλονιάς - Ιθάκης, Κορίνθου, Λαμίας, Λασιθίου, Λέσβου, Λευκάδας - Βόνιτσας, Σάμου, Φωκίδας και η Γενική Συνέλευση των Αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας.

Αποφάσεις για απεργία έχουν πάρει, επίσης, οι Ομοσπονδίες Οικοδόμων, Εργαζομένων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, Λογιστών (ΠΟΛ), Μισθωτών Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου, Εργαζομένων στο Φάρμακο (ΟΕΦΣΕΕ), Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος (ΟΕΚΙΔΕ), Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή (ΠΟΜΕΕΑ), Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ), Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ (ΟΜΕ ΕΥΔΑΠ), Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας (ΟΣΕΑΔΕ) και Εργαζομένων στο Θέαμα - Ακρόαμα (ΠΟΘΑ).

Σε 24ωρη πανελλαδική απεργία σε όλες τις κατηγορίες των πλοίων προχωρούν στις 26 Νοέμβρη οι ναυτεργάτες. Αποφάσεις έχουν πάρει τα σωματεία «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΜΕΝ και ΠΕΕΜΑΓΕΝ.

Στις αστικές συγκοινωνίες της Αττικής, απεργία αποφάσισαν το Σωματείο Εργαζομένων ΣΤΑΣΥ (ηλεκτρικός) και το Σωματείο Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθηνών (γραμμές 2 και 3).

Στο Δημόσιο, 24ωρη απεργία την ίδια μέρα έχει αποφασίσει η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ.

Απεργιακές αποφάσεις έχουν ήδη πάρει οι Ομοσπονδίες Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ), Συλλόγων Εργαζομένων Υπουργείου Γεωργίας (ΠΟΣΕΥΓ), Υπαλλήλων Υπουργείου Ανάπτυξης - τέως Βιομηχανίας / Ενέργειας / Ερευνας και Τεχνολογίας (ΟΣΥΒΕΤ), Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών (ΟΣΥΑΠΕ), Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ), Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΔΠΤΕ).

Πολύμορφες πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις σωματείων

«26 Νοέμβρη απεργούμε», είναι το κάλεσμα που απευθύνει μέσα από βίντεο στους εργαζόμενους η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων (ΟΕΦΣΕΕ). Δίπλα στα αιτήματα και τις διεκδικήσεις που βρίσκονται στην προμετωπίδα της απεργιακής κινητοποίησης, η Ομοσπονδία σχολιάζει τον «πόλεμο» ανάμεσα στους επιχειρηματικούς κολοσσούς του κλάδου στην κούρσα για το εμβόλιο, όπως και το γεγονός ότι την ίδια ώρα που θησαυρίζουν πάνω στις λαϊκές ανάγκες, εντείνουν την επίθεση στους εργαζόμενους, τις απολύσεις κ.ά.

Το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής Αττικής (ΣΕΤΗΠ) οργανώνει διαδικτυακή ενημέρωση - συζήτηση για την προετοιμασία της απεργίας, αύριο Παρασκευή, στις 6.30 μ.μ., μέσω του καναλιού του στο YouTube.

Παράσταση διαμαρτυρίας, σήμερα Πέμπτη, στις 11 π.μ., στα γραφεία του ΟΑΕΔ θα κάνουν συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων στον κλάδο των Κατασκευών στην Αιτωλοακαρνανία. Συγκεκριμένα, αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, της Ενωσης Οικοδόμων, της Ενωσης Χειριστών και του Συνδικάτου Υπαλλήλων Οδηγών Μεταφορών διεκδικούν από την κυβέρνηση μέτρα για την προστασία του εισοδήματος και ένταξη των εργαζομένων του κλάδου στον «μηχανισμό στήριξης». Υπενθυμίζεται ότι παρέμβαση στα υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας για το ζήτημα έχει κάνει ήδη η Ομοσπονδία Οικοδόμων.

Τα σωματεία του κλάδου στην Αιτωλοακαρνανία, σε κοινή τους ανακοίνωση, εξηγούν ότι σημαντικό μέρος των οικοδόμων στις συνθήκες της πανδημίας «αντιμετωπίζει μεγάλη δυσκολία να βρει εργασία, με αποτέλεσμα να μην έχει κανένα εισόδημα, ούτε καν να μπορεί να πάρει το επίδομα ανεργίας, λόγω των προϋποθέσεων που ισχύουν». Επιπλέον, «σημαντικές απώλειες έχουν και όσοι δουλεύουν σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες», όπως χειριστές, οδηγοί και άλλες ειδικότητες, καθώς τα μεροκάματά τους συρρικνώνονται ακόμα περισσότερο, ενώ στις περιπτώσεις κρουσμάτων σε χώρους δουλειάς, εκτός από τον κίνδυνο για την υγεία τους, αντιμετωπίζουν και την απώλεια ημερών εργασίας και των ανάλογων αποδοχών.

Συνεχίζονται οι παρεμβάσεις για μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς

Στο μεταξύ, συνεχίζονται οι παρεμβάσεις σωματείων για τη διεκδίκηση μέτρων προστασίας της υγείας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.

Το Σωματείο Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικών και Συναφών Επιχειρήσεων Νομού Αττικής καταγγέλλει την εργοδοσία της «EUROBANK», η οποία καλεί τους εργαζόμενους που είχαν τεθεί σε καραντίνα να επιστρέψουν στις θέσεις εργασίας τους (EUROPHONE BANKING) χωρίς να έχουν υποβληθεί στο απαραίτητο τεστ. «Οι συνάδελφοι τέθηκαν σε καραντίνα κατόπιν οδηγίας της ίδιας της εργοδοσίας, αφού παρουσιάστηκε επιβεβαιωμένο κρούσμα στο χώρο δουλειάς στον Ταύρο», υπενθυμίζει το Σωματείο. Διεκδικεί να γίνουν τεστ σε όλους τους εργαζόμενους, και ειδικά σε όσους τέθηκαν σε καραντίνα, με έξοδα της εργοδοσίας, προκειμένου να αποφευχθεί η μετάδοση του ιού.

Την πλημμελή τήρηση των αναγκαίων μέτρων για την προστασία των εργαζομένων από τον κορονοϊό αναδεικνύει ο Σύλλογος Εργαζομένων Υπουργείου Γεωργίας ν. Αττικής. Μετά τους εργαζόμενους που βρέθηκαν θετικοί στον κορονοϊό στις εγκαταστάσεις στην Αχαρνών, στις αρχές της βδομάδας προέκυψε νέο κρούσμα στο κτίριο της Καπνοκοπτηρίου. Παρά τις ενέργειες υπηρεσιακών παραγόντων, όπως καταγγέλλει ο Σύλλογος, «ο ΕΟΔΥ δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί άμεσα στο αίτημα για πραγματοποίηση rapid test στο κτίριο της Καπνοκοπτηρίου λόγω φόρτου εργασίας, δεν απολυμάνθηκε άμεσα το κτίριο, ενώ ζητήθηκε να υποδειχθούν μόνο οι συνάδελφοι με τους οποίους είχε έρθει σε επαφή το επιβεβαιωμένο κρούσμα». Στο φόντο αυτό, ο Σύλλογος καταγγέλλει τη μη τήρηση των μέτρων για την αποφυγή του συγχρωτισμού, καθώς σε μια σειρά από υπηρεσίες ζητείται η αυτοπρόσωπη παρουσία του συνόλου του προσωπικού στον χώρο δουλειάς.

Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Κοινωνική Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Ομοσπονδίες - Εργατικά Κέντρα - Σωματεία: Με αποφασιστικότητα στη μάχη για την επιτυχία της απεργίας στις 26 Νοέμβρη

-- Αστικές Συγκοινωνίες: Σήμερα η μέρα δράσης συνδικάτων και φορέων για άμεση αποσυμφόρηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς

-- Το αλυσόδεμα του εργατικού κινήματος δεν θα περάσει: Συνέχεια στις δηλώσεις ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο που έχουν ετοιμάσει κυβέρνηση και εργοδοσία

-- Τα καινοτόμα μέσα απαιτούν καινοτόμες λύσεις: Αρθρο με αφορμή τις εξελίξεις στην «MLS Innovation»

Η πείρα και η Ιστορία δείχνουν πως μόνο με αγώνα ο εργάτης μπορεί να έχει αποτελέσματα

Αντώνης ΧΟΡΟΖΑΝΗΣ, παλιός συνδικαλιστής στο Μέταλλο

Μετά τη δικτατορία, κατά τη διάρκεια της οποίας οι πρωτοπόροι συνδικαλιστές ήταν κυνηγημένοι, οι περισσότεροι στα ξερονήσια και απολυμένοι από τις εργασίες τους, με τον αγώνα του λαϊκού κινήματος, άρχισαν να διαμορφώνονται σε ένα βαθμό νέες συνθήκες. Ο κόσμος ήθελε να πάρει μια ανάσα, διεκδικούσε λύση των προβλημάτων του.

Στα εργοστάσια, στήνονται τα παλιά σωματεία που είχαν καταργηθεί, ενώ σε άλλα είχαν διοριστεί διοικήσεις χουντικές, όπως στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας, στα μεγάλα εργοστάσια «Χαλυβουργική», Ναυπηγεία Ελευσίνας, «Ελληνική Χαλυβουργία», «Πυρκάλ» κ.ά. Σωματεία στήνονται και σε πολλά μικρά εργοστάσια, όπως στη «Νάσιοναλ Καν» και ξεκινούν μεγάλες απεργίες.

Στα Ναυπηγεία Ελευσίνας που εργαζόμουν, με αφορμή και τα μεγάλα σκάνδαλα του ομίλου «Ανδρεάδη», οι εργαζόμενοι στήνουν το δικό τους συνδικάτο, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές και πρωτοπόρους εργάτες. Ετσι ξεκινούν αγώνες για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, μείωση ωρών εργασίας, αυξήσεις στα μεροκάματα.

Αυτή η νέα πνοή ανησύχησε την εργοδοσία, έκανε ό,τι μπορούσε για να μην γράφονται οι εργάτες στο σωματείο, εάν έμπαινες στο σωματείο, ο εργοδηγός σε απέκλειε από κάθε προαγωγή και ήσουν το «μαύρο πρόβατο». Σου έλεγαν «εσύ είσαι καλός τεχνίτης, τι δουλειά έχεις με τα σωματεία...». Δεν σου αναγνώριζαν κανένα δικαίωμα να συζητάς με τους συναδέλφους, αυτό το χαρακτήριζαν πολιτική δράση.

Με μεγάλες απεργίες, στη διάρκεια των οποίων πάντα η αστυνομία ήταν έξω από το εργοστάσιο, το σωματείο υπέγραφε συμβάσεις για αυξήσεις, καλύτερες συνθήκες δουλειάς. Βέβαια, μετά τη λήξη της απεργίας η απόλυση πρωτοπόρων εργατών ήταν συχνό φαινόμενο. Μαζί με πολλούς εργάτες πρωτοπόρους ήμουν και εγώ στους απολυμένους.

Καθώς κυβέρνηση και εργοδοσία έβλεπαν να φουντώνουν οι αγώνες του εργατικού κινήματος, ξεκινούν το νέο χτύπημα του συνδικαλιστικού κινήματος, με νόμους όπως ο 330 και με μαζικές απολύσεις στα εργοστάσια. Χρησιμοποιούν και παλιούς νόμους τρομοκρατικούς και σέρνουν συνδικαλιστές στα δικαστήρια σαν τρομοκράτες με το 64/74 ΠΔ. Απαγορεύεται η πολιτική και η συνδικαλιστική δράση στους χώρους δουλειάς, όμως οι εργάτες ξεσηκώθηκαν, αν και κυνηγημένοι ξεκίνησαν μεγάλους εργατικούς αγώνες, πέτυχαν στην πράξη να καταργήσουν το νόμο.

Ετσι, παρά την τρομοκρατία, το εργατικό κίνημα κατάφερε να μειώσει το ωράριο από 48 ώρες, στην αρχή σε 45 και πέντε μέρες δουλειάς και κατόπιν σε 40 ώρες, ενώ η εργασία το Σάββατο μετρούσε ως υπερωρία, πέραν των αυξήσεων στα μεροκάματα.

Μετά τη δεκαετία του '80, η εργοδοσία αφού δεν μπόρεσε να χτυπήσει το φούντωμα του συνδικαλιστικού κινήματος, επιχειρεί να ελέγξει τα συνδικάτα. Ενώ πρώτα, ήσουν «μαύρο πρόβατο» εάν γραφόσουν στο σωματείο, τώρα σε καλούσε να γραφτείς, γιατί όπως έλεγαν οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, που ήταν το καμάρι της νέας κυβέρνησης αλλά και της εργοδοσίας, «εμείς μόνο με τον συνδικαλιστικό λόγο χωρίς απεργίες και μάλιστα χωρίς αγώνες και απολύσεις, μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας»! Οσοι μιλούσαν για την ανάγκη σύγκρουσης με την εργοδοσία, θεωρούνταν «αιθεροβάμονες» και «δογματικοί», που δεν καταλάβαιναν δήθεν τους καιρούς που ζούσαμε. Ετσι, με τη στήριξη κράτους και εργοδοσίας διαμορφώθηκε η νέα κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, τα απόνερα της οποίας ζούμε μέχρι σήμερα και αποτυπώνεται και στο επίπεδο της ΓΣΕΕ.

Η εμπειρία και η πρόσφατη Ιστορία δείχνουν πως μόνο με αγώνα, με στράτευση, παρά τις μεγάλες δυσκολίες, ο εργάτης μπορεί να έχει αποτελέσματα. Το ταξικό κίνημα, οι εργάτες δεν θα αφήσουν να εφαρμοστούν και οι νέοι τρομοκρατικοί νόμοι που σχεδιάζουν να ψηφίσουν σήμερα, οι οποίοι μας γυρίζουν στον 19ο αιώνα.

Λογαριάζουν και σήμερα χωρίς τον ξενοδόχο

Παναγιώτης ΣΟΦΟΣ, πρόεδρος της Ενωσης Αμαξωμάτων την περίοδο του Ν. 330

Η άρχουσα τάξη και οι κυβερνήσεις που την υπηρετούν αξιοποιούν τη νέα κρίση και την πανδημία για να αφαιρέσουν ό,τι με αγώνες και αίμα είχε κατακτήσει η εργατική τάξη. Επιχειρούν μείωση μισθών και ημερομισθίων, κατάργηση των ΣΣΕ, του 8ωρου κ.ά.

Προκειμένου να διατηρήσουν τον εργασιακό μεσαίωνα, ο ΣΕΒ αναθέτει στην κυβέρνηση να φέρει νόμο που θα περιορίζει τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και θα εξαφανίζει το δικαίωμα της απεργίας, επιβάλλοντας σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς. Στέλνουν μήνυμα και στους επίδοξους επενδυτές που θέλουν να βάλουν στο χέρι τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του τόπου ότι τους προσφέρουν αλυσοδεμένη την εργατική τάξη. Η ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης συνοδεύεται πάντα με την ένταση της κρατικής και εργοδοτικής τρομοκρατίας. Χρησιμοποιούν τους νόμους και τα δικαστήρια, την τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, τα ΜΑΤ, κάθε μέσο.

Κάπως έτσι έδρασαν η άρχουσα τάξη και η κυβέρνηση της ΝΔ και την περίοδο μετά τη χούντα. Η άρχουσα τάξη ήθελε να διατηρήσει τη στυγνή εκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς, γι' αυτό ανέθεσε στην τότε κυβέρνηση να ψηφίσει νόμο που θα της έδινε αυτήν τη δυνατότητα. Αυτή, πρόθυμη, ψήφισε το νόμο 330/75.

Ομως, λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο, την εργατική τάξη. Ηταν τόσο ισχυρή η δυναμική των αγώνων των εργαζομένων εκείνη την περίοδο, που τσαλαπάτησε τον Ν. 330 και επέβαλε αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα, Συλλογικές Συμβάσεις, άνοιξε δρόμο για το 40ωρο, το 5ήμερο, την επέκταση των ΒΑΕ.

Εχουν μείνει στην ιστορία του εργατικού κινήματος οι αγώνες της ΛΑΡΚΟ, της Μαντέμ Λάκκο, οι αγώνες των οικοδόμων, της «Χαλυβουργικής», των ναυπηγείων, των αμαξωμάτων ΒΙΑΜΑΞ, Σαρακάκη, «Deutsche», «Mazda» και τόσοι άλλοι. Κατά εκατοντάδες γράφονταν οι εργάτες στα σωματεία, συγκροτούσαν εργοστασιακές επιτροπές.

Θυμάμαι στη ΒΙΑΜΑΞ, που ξεκίνησε η απεργία με αίτημα να παρθούν πίσω οι απολύσεις στις οποίες προχώρησε η εργοδοσία προκειμένου να τρομοκρατήσει τους 1.500 εργαζόμενους που δούλευαν εκεί. Η απεργία έληξε μετά από 75 μέρες, με νίκη των εργατών, αφού επέβαλαν την επαναπρόσληψη των απολυμένων και αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα. Ενισχύθηκε το σωματείο με σωματειακές επιτροπές κατά τμήμα και με εργοστασιακή επιτροπή.

Η εργοδοσία, στη διάρκεια της απεργίας, χρησιμοποίησε όλα τα μέσα, με απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, με λοκ άουτ. Οι εργαζόμενοι όμως απάντησαν με κλιμάκωση του αγώνα, με τέτοιο πείσμα και πίστη που τσάκισαν και το νόμο 330 και τους μηχανισμούς της εργοδοσίας.

Δεκάδες είναι τα παραδείγματα μαχητικής διεκδίκησης των εργατών και σε άλλους κλάδους, στο Δέρμα, στον Ιματισμό, παντού. Αποτέλεσμα ήταν η ανατροπή του Ν. 330 και η de facto επιβολή του συνδικαλιστικού κινήματος στους χώρους δουλειάς.

Γι' αυτό και σήμερα κυβέρνηση και ΣΕΒ ματαιοπονούν αν πιστεύουν ότι η εργατική τάξη θα ανεχθεί τον εξευτελισμό και την υποταγή, να δουλεύει για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς δικαιώματα και χωρίς ανθρώπινους μισθούς. Ο νέος νόμος που ετοιμάζει η κυβέρνηση θα έχει την τύχη του νόμου 330. Οσο υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, η ταξική πάλη θα συνεχίζεται και θα είναι ο εφιάλτης των κεφαλαιοκρατών όπου Γης.

Δίνοντας συνέχεια στην αποκάλυψη του αντεργατικού νομοσχεδίου - εκτρώματος που έχουν ετοιμάσει κυβέρνηση και εργοδοσία, ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από δηλώσεις - τοποθετήσεις παλιών συνδικαλιστών. Ολόκληρες οι δηλώσεις δημοσιεύονται στο «902.gr» (στις διευθύνσεις www.902.gr/node/241366, www.902.gr/node/242878 και www.902.gr/node/242876).

Το αλυσόδεμα του εργατικού κινήματος δεν θα περάσει!

Συνέχεια στις δηλώσεις παλιών συνδικαλιστών με αφορμή τη νέα προσπάθεια χτυπήματος της συνδικαλιστικής δράσης

Η εργατική τάξη έχει πλούσια πείρα από την επίθεση στο κίνημά της

Γιάννης ΤΟΛΗΣ, πρώην Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τύπου και Χάρτου

Με τις νέες αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στην εργατική νομοθεσία, θέλουν να αλυσοδέσουν το εργατικό κίνημα, στοχεύουν στην πρωτοπορία του. Δεν είναι κεραυνός εν αιθρία: Βήμα - βήμα προετοίμαζαν το έδαφος, αξιοποιώντας την υποχώρηση του κινήματος, τον βρώμικο ρόλο του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Συκοφαντούν ως ξεπερασμένους τους εργατικούς αγώνες, τα δικαιώματά μας, τις διεκδικήσεις για ανθρώπινη ζωή, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, τις παραγωγικές δυνατότητες, τον πλούτο που παράγεται. Προβάλλουν ως «σύγχρονο» οι εργαζόμενοι να νοιάζονται και να παλεύουν για την αύξηση των κερδών των εργοδοτών. Τάχα με αυτόν τον τρόπο, θα διασφαλιστούν τα δικαιώματα και η δουλειά τους, την ίδια στιγμή που οι εργοδότες τσακίζουν τις ΣΣΕ, ελαστικοποιούν τις εργασιακές σχέσεις.

Υπάρχει τεράστια πείρα από το πρόσφατο παρελθόν για τη μεγάλη επίθεση που δέχτηκε η εργατική τάξη μετά τη μεταπολίτευση, με τον νόμο 330 του Λάσκαρη, ο οποίος δήλωνε ότι... θα καταργούσε την πάλη των τάξεων! Εκείνο το διάστημα, μετά τη δικτατορία, ζωντάνεψαν τα σωματεία, μαζικοποιήθηκαν, βγήκαν ορμητικά μπροστά για τη διεκδίκηση των εργατικών δικαιωμάτων. Τότε με τον ν. 330 επιχείρησαν την ποινικοποίηση και καταστολή της συνδικαλιστικής δράσης, απολύθηκαν χιλιάδες εκλεγμένοι συνδικαλιστές. Θυμάμαι ότι στη Χαρτοποιία ΜΕΛ της Θεσσαλονίκης το Δεκέμβρη του 1976, 64 εργάτες παραπέμφθηκαν σε δίκη με την κατηγορία ότι συμμετείχαν σε απεργία.

Στον κλάδο του Τύπου και Χάρτου απ' όπου προέρχομαι, στην «Αθηναϊκή Χαρτοποιία» (ΣΟΦΤΕΞ), το 1979 είχαμε 100 απολύσεις, ενάντια στο πιο πρωτοπόρο τμήμα των εργατών, που είχε πάρει πρωτοβουλία για συγκρότηση σωματείου, καθώς το εργοδοτικό σωματείο που υπήρχε, επέλεγε τα μέλη του με κριτήριο αν ήταν με τα συμφέροντα του εργοδότη. Παρά τις αντιδράσεις, οι απολύσεις έγιναν με σοβαρές συνέπειες για το εργατικό κίνημα του χώρου, αλλά και του κλάδου, γιατί ο μεγάλος εργοστασιακός χώρος της ΣΟΦΤΕΞ καθόριζε και τον συσχετισμό στον κλάδο.

Επίσης στις εκτυπώσεις - Σωματείο Λιθογράφων - είχαμε δεκάδες απολύσεις εκλεγμένων συνδικαλιστών, παρότι το σωματείο βγήκε νικητής από μεγάλη απεργία το 1977 που κράτησε δύο μήνες. Εκείνη την περίοδο, όπως πολλοί εργαζόμενοι έτσι και εγώ είχα πάρει πολλές απολύσεις, με αποτέλεσμα να γυρνάω από κλάδο σε κλάδο, σ' όλη την Αττική, να βρω δουλειά.

Η αιτία γι' αυτές τις απολύσεις ήταν ότι μαζί με άλλους εργαζόμενους πρωτοστατούσαμε για τα προβλήματα που υπήρχαν στον κάθε χώρο, όπως π.χ. για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, να δίνονται μέσα ατομικής προστασίας στους εργαζόμενους, να τηρείται το ωράριο, να πληρώνονται οι υπερωρίες, να εφαρμόζονται οι ΣΣΕ, αλλά και για τη συμμετοχή μας στις απεργίες.

Η ψήφιση του νόμου 1264 το 1982, ήταν αποτέλεσμα των αγώνων του προηγούμενου διαστήματος, που παρά τις διώξεις και την τρομοκρατία δεν κατάφεραν να τους σταματήσουν, με αιτήματα για τον εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, γιατί Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα ελέγχονταν από τον εργοδοτικοχουντικό συνδικαλισμό και δεν έκαναν μέλη τους τα ταξικά σωματεία. Ετσι επιβλήθηκε ο ν. 1264/82, έστω και κουτσουρεμένος, γιατί και αυτός δεν προστατεύει συνολικά τους συνδικαλισμένους, αλλά μόνο τους εκλεγμένους και αυτούς όχι όλους, καθώς εξαιρεί τα μέλη των Σωματειακών Επιτροπών, των Επιτροπών Αγώνα κ.λπ.

Γιατί είναι πολύ σημαντικό, ο εκλεγμένος συνδικαλιστής να έχει προστασία, να μην κρέμεται συνέχεια πάνω από το κεφάλι του η απόλυση. Να μπαίνει φρένο στην εργοδοτική τρομοκρατία, διαφορετικά ποιος εργοδότης θα ανεχτεί τις καθημερινές παρεμβάσεις των συνδικαλιστών για τα προβλήματα των εργαζομένων; Αλλωστε, παρά την ύπαρξη του ν. 1264/82, έχουμε δεκάδες απολύσεις συνδικαλιστών με διάφορες συκοφαντικές και ανυπόστατες δικαιολογίες.

Σήμερα, θέλουν να μας γυρίσουν πολλά χρόνια πίσω. Επιδιώκουν εργαζόμενους ανοργάνωτους, έξω από τα σωματεία, ξεμοναχιασμένους και ευάλωτους, εύκολα θύματα στη δράση των εργοδοτών. Το αλυσόδεμα που επιδιώκει η κυβέρνηση στην εργατική τάξη δεν θα περάσει.

Πολύμορφες παρεμβάσεις και στη Θεσσαλονίκη

Εξορμήσεις και πολύμορφες παρεμβάσεις για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς προγραμματίζουν σήμερα σωματεία και στη Θεσσαλονίκη.

Πρωί και απόγευμα θα γίνουν εξορμήσεις σε στάσεις: Νέου Σιδηροδρομικού Σταθμού, Αριστοτέλους (στο πέταλο), Μητροπόλεως στο ύψος της Αριστοτέλους και στην Καμάρα. Επίσης το απόγευμα προγραμματίζονται παρεμβάσεις σε πολλές γειτονιές της πόλης.

Σε ανακοίνωσή τους, τα σωματεία σημειώνουν: «Η - έτσι κι αλλιώς - απαράδεκτη κατάσταση με τη Μαζική Μεταφορά στην πόλη μας έγινε επικίνδυνη στις συνθήκες της πανδημίας. Τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ και οι στάσεις, ιδιαίτερα τις ώρες που οι εργαζόμενοι πρέπει να πάνε και να γυρίσουν από τη δουλειά τους, μαθητές και φοιτητές να πάνε στα σχολεία και τις σχολές τους, μετατρέπονται σε υγειονομικές βόμβες. Η προσωρινή αποσυμφόρηση των λεωφορείων του ΟΑΣΘ λόγω του εγκλεισμού και των συνεπακόλουθων μειωμένων μετακινήσεων δεν πρέπει να ξεγελά κανέναν. Αλλωστε πριν μια βδομάδα ανακοινώθηκαν τουλάχιστον 30 κρούσματα κορονοϊού στον ΟΑΣΘ, ενώ δεκάδες είναι οι οδηγοί που έχουν τεθεί σε καραντίνα».

Το πρόβλημα, επισημαίνουν, δεν λύνεται ουσιαστικά με την αγορά περασμένης τεχνολογίας μεταχειρισμένων λεωφορείων από το δήμο, ούτε με την προμήθεια μέσω leasing άλλων τέτοιων από ιδιώτη, που του εξασφαλίζεται εγγυημένο κέρδος. Οπως δεν αποτελεί λύση και η «απελευθέρωση» των μεταφορών, δηλαδή η είσοδος ιδιωτών και ξένων εταιρειών σε όλο το πεδίο της μεταφοράς και της συγκοινωνίας.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, τα σωματεία καλούν τον λαό της Θεσσαλονίκης να παλέψει για την προστασία της ζωής του, για αποκλειστικά δημόσια συγκοινωνία, με συχνά και ασφαλή δρομολόγια.

ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ - ΣΩΜΑΤΕΙΑ - ΦΟΡΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Σήμερα η μέρα δράσης για τις αστικές συγκοινωνίες

Πολύμορφες παρεμβάσεις με αιχμή την πάλη για άμεσα μέτρα αποσυμφόρησης, για συχνά και ασφαλή δρομολόγια για το λαό

Μέρα δράσης για τις αστικές συγκοινωνίες, με πολύμορφες παρεμβάσεις σε όλο το Λεκανοπέδιο, οργανώνουν σήμερα, Πέμπτη, Εργατικά Κέντρα της Αττικής (Αθήνας, Πειραιά, Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής), Ομοσπονδίες, Σωματεία και φορείς, σε συνεργασία με σωματεία του κλάδου, μπροστά στην απεργία στις 26 Νοέμβρη. Στη μέρα δράσης καλεί και η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας.

Ο συνωστισμός των εργαζομένων και του λαού μέσα στα οχήματα, στις αποβάθρες, στις στάσεις των αστικών συγκοινωνιών είναι ένα καθημερινό φαινόμενο, ακόμα και μέσα στο lockdown, μετατρέποντας τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ) σε υγειονομική βόμβα.

Η κυβέρνηση, σχεδόν 9 μήνες μετά την εμφάνιση της πανδημίας στη χώρα, όχι μόνο δεν παίρνει κανένα μέτρο για την πραγματική αποσυμφόρηση των ΜΜΜ, αλλά ξεδιπλώνει ένα ακόμα ρεσιτάλ εμπαιγμού του λαού: Τη μια κάνει το μαύρο άσπρο λέγοντας ότι συνωστισμός υπάρχει μόνο στο 5% των δρομολογίων και την άλλη ότι... «δεν μπορούμε να γεννήσουμε λεωφορεία» και ότι ο απαράδεκτος συνωστισμός σε αυτά δεν είναι από τις βασικές αιτίες μετάδοσης του ιού...

Την τραγική κατάσταση επιβεβαιώνει, διαψεύδοντας την κυβέρνηση, πρόσφατη αυτοψία εποπτών Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας Αττικής στους σταθμούς μετρό και ΗΣΑΠ στην Ομόνοια. Οι επόπτες διαπιστώνουν ότι ενώ οι επιβάτες φοράνε μάσκα, παραμένει ο συνωστισμός στις αποβάθρες και τα οχήματα. «Αποψη της Υπηρεσίας», τονίζουν, «είναι ότι για να αντιμετωπιστεί το αρνητικό αυτό φαινόμενο και να τηρείται το μέτρο της αποστασιοποίησης, θα πρέπει τα δρομολόγια των συρμών να γίνουν πιο συχνά, αποσυμφορώντας έτσι το χώρο των αποβαθρών όσο και των βαγονιών των συρμών».

Απέναντι στον κυβερνητικό εμπαιγμό και την παραπέρα ιδιωτικοποίηση

Ο συνωστισμός στις συγκοινωνίες είναι αποτέλεσμα των χρόνιων τεράστιων ελλείψεων σε οχήματα και προσωπικό, της ολοένα μειούμενης κρατικής χρηματοδότησης που σήμερα είναι «σταγόνα στον ωκεανό». Ολα αυτά οφείλονται στην πολιτική που υπηρετούν πιστά όλες οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου, η οποία ορίζει ότι η λειτουργία των αστικών συγκοινωνιών καθορίζεται όχι από τις ανάγκες του λαού αλλά με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με στόχο το κέρδος.

Η πολιτική αυτή στέκει εμπόδιο στην πύκνωση των δρομολογίων και σήμερα εκφράζεται με την παράδοση μέρους των αστικών συγκοινωνιών σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, σε ΚΤΕΛ και εταιρείες μίσθωσης οχημάτων. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η παράδοση αποτελεί μια «προσωρινή λύση» και γίνεται για να πυκνώσει τα δρομολόγια. Πρόκειται για ένα μεγάλο ψέμα: Η εμπλοκή των ιδιωτικών επιχειρήσεων ορίζεται με νόμους όλων των κυβερνήσεων ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, ενώ η «εξοικονόμηση» οχημάτων και προσωπικού λόγω της ανάληψης γραμμών από τα ΚΤΕΛ δεν φέρνει καμιά ουσιαστική βελτίωση στις χρονοαποστάσεις από δρομολόγιο σε δρομολόγιο. Η διετής διάρκεια της σύμβασης με τα ΚΤΕΛ και κάποιοι όροι της - όπως η δυνατότητα των ΚΤΕΛ μέχρι και να προτείνουν μεταβολές στο συγκοινωνιακό έργο - επιβεβαιώνουν ότι ήρθαν για να μείνουν.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να δικαιολογήσει αυτήν την πολιτική με κάλπικους ισχυρισμούς και με την καραμέλα ότι «δεν υπάρχουν χρήματα», όπως λέει και για τους εκπαιδευτικούς, το υγειονομικό προσωπικό και ό,τι άλλο υπηρετεί τις ανάγκες του λαού, την ίδια ώρα που δίνει 67 εκατομμύρια ευρώ για να ενισχύσει τα ΚΤΕΛ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Με το ποσό αυτό χρηματοδοτεί την αγορά οχημάτων και επενδύσεις που αφορούν στη συντήρηση και επισκευή από τα ΚΤΕΛ. Με άλλα λόγια, δίνει χρήματα του ελληνικού λαού σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για να αγοράσουν οχήματα προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να εμπλακούν στις αστικές συγκοινωνίες!

Αστυνομικές «αύρες» και εποχούμενα καταστολής αντί για οχήματα και συρμούς

«Δεν παίζουμε την υγεία μας στα ζάρια. Απαιτούμε συχνά και ασφαλή δρομολόγια για το λαό. Επίταξη των ιδιωτικών λεωφορείων», τονίζει στο κάλεσμά του για τη σημερινή μέρα δράσης το ΠΑΜΕ. Καταγγέλλει τις ευθύνες της κυβέρνησης που «αντί να υλοποιήσει άμεσα τα αιτήματα των συνδικάτων και των μαζικών φορέων για να προστατεύσει την υγεία του λαού και να διασφαλίσει την ασφαλή μεταφορά του, αξιοποιεί αυτές τις απαράδεκτες συνθήκες για να δυναμώσει την επιχειρηματική δράση στις αστικές συγκοινωνίες, μεγαλώνοντας τα προβλήματα, φέρνει νέους αντιλαϊκούς νόμους, ενώ προχωρά στην ένταση της καταστολής και του αυταρχισμού».

Σε χτεσινή ανακοίνωσή του, εξάλλου, και ενώ έχει μεσολαβήσει η άγρια καταστολή των κινητοποιήσεων για το Πολυτεχνείο, το ΠΑΜΕ σημειώνει μεταξύ άλλων: «Η κυβέρνηση αντί να πυκνώσει τα δρομολόγια, αντί να αγοράσει νέα οχήματα και βαγόνια, να προσλάβει μόνιμο προσωπικό, στις εκδηλώσεις του Πολυτεχνείου εμφάνισε την αγορά οχημάτων, τις γνωστές "αύρες", δεκάδες δίτροχα, 6.000 αστυνομικούς κ.λπ. για να καταστείλει άγρια τις διαδηλώσεις για το Πολυτεχνείο. Με αυτά άραγε θα αντιμετωπίσει την πανδημία;».

Για το ζήτημα αυτό το ΠΑΜΕ ανάρτησε σχετικό βίντεο.

Πολύμορφες αγωνιστικές δράσεις

Στο πλαίσιο της σημερινής μέρας δράσης, συνδικαλιστικές οργανώσεις και φορείς, τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της υγείας, θα πραγματοποιήσουν πολύμορφες παρεμβάσεις.

Στις 10 π.μ. οργανώνεται παράσταση διαμαρτυρίας στα κεντρικά γραφεία της ΟΣΥ.

Προγραμματίζονται επίσης εξορμήσεις και παρεμβάσεις σε σταθμούς, νωρίς το πρωί.

Μεταξύ άλλων:

-- Στους σταθμούς του μετρό: Σύνταγμα στις 8 π.μ., Κορυδαλλός στις 7.30 π.μ., Δάφνη στις 7.30 π.μ., Μέγαρο Μουσικής στις 8 π.μ., Ηλιούπολη στις 8 π.μ.

-- Στους σταθμούς του ΗΣΑΠ: Αττική στις 8 π.μ., Καλλιθέα στις 8 π.μ.

-- Στους σταθμούς του προαστιακού: Κορωπί στις 7 π.μ., Ανω Λιόσια στις 7.15 π.μ., Αχαρνές στις 7.30 π.μ., Μαγούλα στις 2.30 μ.μ.

-- Στο αμαξοστάσιο της ΕΘΕΛ στην Ανθούσα στις 9.30 π.μ.

-- Στο δημαρχείο Σπάτων στις 11 π.μ.

-- Στις στάσεις των λεωφορειακών γραμμών 608 και 235, στου Ζωγράφου, στις 10 π.μ. Στη γραμμή 224, στην Καισαριανή, στις 10 π.μ.

Επίσης, δεκάδες σωματεία σχεδιάζουν πλατιά ενημέρωση των εργαζομένων σε πολλούς χώρους δουλειάς.

Το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών Αττικής έχει αναρτήσει βίντεο με το οποίο σατιρίζει την κυβερνητική προπαγάνδα που λέει ότι ο συνωστισμός στις αστικές συγκοινωνίες δεν αποτελεί από τις βασικές αιτίες μετάδοσης, ενώ υπογραμμίζει ότι η «ατομική ευθύνη» προβάλλεται ως βασικό όπλο αντιμετώπισης της πανδημίας για να συγκαλύψει τις τεράστιες κρατικές ευθύνες.

Το Σωματείο Εργαζομένων στη «First Data» προκήρυξε για σήμερα 2ωρη στάση εργασίας στο πλαίσιο της μέρας δράσης και μπροστά στην απεργία. Προβάλλει μεταξύ άλλων αιτήματα για: Επαναφορά όλων των δρομολογίων των λεωφορείων, καθώς «συνάδελφοι αναγκάζονται να παίρνουν επιπλέον ΜΜΜ, εκθέτοντας τον εαυτό τους στον κίνδυνο να κολλήσουν». Κάλυψη όλων των έκτακτων αναγκών από την εταιρεία, όπως π.χ. κάλυψη εξόδων για τους εργαζόμενους που είναι ανελλιπώς στα κτίρια και αναγκάζονται, λόγω της απαράδεκτης κατάστασης των ΜΜΜ, να χρησιμοποιούν το αυτοκίνητό τους κ.ά.

Στη μάχη και οι εργαζόμενοι του κλάδου

Κάλεσμα στη σημερινή παράσταση διαμαρτυρίας στα κεντρικά γραφεία της ΟΣΥ απευθύνουν οι Επιτροπές Αμαξοστασίων Πειραιά και Π. Ράλλη της Γραμματείας Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ, επισημαίνοντας πως στις αστικές συγκοινωνίες «η πολιτική που έχει εφαρμοστεί διαχρονικά τόσο από τις προηγούμενες όσο και από τη σημερινή κυβέρνηση έχει δημιουργήσει μια εκρηκτική και επικίνδυνη κατάσταση, ιδιαίτερα σ' αυτές τις συνθήκες, τόσο για μας τους εργαζόμενους όσο και για τους ανθρώπους του μόχθου που χρησιμοποιούν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ). Η διαρκής λειτουργία των Αστικών Συγκοινωνιών με σχέση κόστους - οφέλους, η συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση, οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, η εντατικοποίηση της εργασίας μας, η περικοπή γραμμών, π.χ. Β18-Γ18, και η εμπορευματοποίηση του κοινωνικού αγαθού της μετακίνησης έχουν μετατρέψει τα ΜΜΜ σε υγειονομικές βόμβες».

Να σημειωθεί επίσης ότι χτες το Σωματείο Εργαζομένων ΣΤΑΣΥ (ηλεκτρικός) και το Σωματείο Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθηνών (γραμμές 2 και 3) πήραν αποφάσεις συμμετοχής στην απεργία στις 26 Νοέμβρη.

Το πλαίσιο αιτημάτων
  • Πύκνωση δρομολογίων ειδικά στις ώρες αιχμής σε όλα τα μέσα μεταφοράς.
  • Μέτρα υγείας και ασφάλειας για τους εργαζόμενους στις αστικές συγκοινωνίες και τους επιβάτες.
  • Δωρεάν μετακίνηση σε εργαζόμενους που έχουν απολυθεί ή έχει ανασταλεί η σύμβαση εργασίας τους ή έχουν εξαναγκαστεί σε εκ περιτροπής εργασία.
  • Αμεση και γενναία κρατική χρηματοδότηση για:

-- Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

-- Επισκευή και ανανέωση του στόλου με αγορά καινούργιων οχημάτων και βαγονιών.

-- Καμία επιχειρηματική δράση στις αστικές συγκοινωνίες. Οχι στις ΣΔΙΤ. Επίταξη των ΚΤΕΛ για όσο διάστημα διαρκεί η πανδημία.

Τα καινοτόμα μέσα απαιτούν και καινοτόμες λύσεις

Από κινητοποίηση των εργαζομένων στην MLS
Από κινητοποίηση των εργαζομένων στην MLS
Είναι εδώ και αρκετό καιρό, που η γνωστή εταιρεία «έξυπνων» συσκευών «MLS Innovation» έχει μπει στη δίνη σύνθετων εξελίξεων. Το μέλλον της εταιρείας είναι αβέβαιο, ενώ οι εργαζόμενοί της παλεύουν να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους, να βρουν τρόπο να τα βγάλουν πέρα.

Κοιτώντας προς τα πίσω, θα θυμηθούμε ότι η MLS αποτελεί μια καθόλα πετυχημένη εταιρεία από τη δεκαετία του '90 ακόμα. Το 1999 κατακτά το χρυσό Πανευρωπαϊκό Βραβείο Τεχνολογίας. Το 2015 και 2017 ήταν πρώτη σε πωλήσεις tablet στην Ελλάδα και για πολλά χρόνια πρώτη στα συστήματα πλοήγησης, με παρουσία σε πολλές χώρες και περιοχές του εξωτερικού: Τουρκία, Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική, Χιλή, Κύπρο και Βαλκάνια.

Με βάση τα δημοσιεύματα, μόνο για την εξαετία 2014-2019 εμφάνιζε συνολικά κέρδη μετά φόρων περίπου 10 εκατ. ευρώ, ενώ έλαβε και εκατομμύρια ευρώ κρατικών επιδοτήσεων για τη συμμετοχή της σε ερευνητικά προγράμματα. Στα 30 χρόνια λειτουργίας της, η MLS αποτελούσε για πολλούς παράδειγμα ελληνικής επιχειρηματικότητας και καινοτομίας.

Τα συμφέροντα μετόχων και εργαζομένων δεν ήταν ποτέ κοινά

Ερχεται λοιπόν σχεδόν φυσικά το ερώτημα: 30 χρόνια καινοτομία, τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι της MLS, που άκουγαν τόσα χρόνια ότι το «να πάει καλά η εταιρεία» είναι η καλύτερη εγγύηση και για τη δική τους προκοπή;

Με έναν μισθό που βγάζεις δεν βγάζεις το μήνα ξεκίνησαν, με έναν τέτοιο μισθό δουλεύουν κοντά 30 χρόνια μετά. Εναν μισθό που συχνά συνοδευόταν από εντατικοποίηση, υπερωρίες, ανασφάλιστη εργασία και κομμένες άδειες. Εναν μισθό που σε έδενε στην ανάγκη, κάθε μήνα να πρέπει να γυρίσεις στη δουλειά με τους δικούς τους όρους, αν θες να ζήσεις.

Σήμερα, μετά από 30 χρόνια καινοτομίας της MLS, ακόμα κι αυτός ο μισθός δεν είναι δεδομένος, όπως δεδομένο δεν είναι για πολλούς εργαζομένους της το πώς θα βγει ο μήνας.

«Επιτυχίες» σαν κι αυτή έχουμε πολλές στον κλάδο. Οπως τον ΟΤΕ, που την τελευταία μόνο δεκαετία, τα κέρδη του αυξήθηκαν κατά 90% και η μετοχή του πάνω από 1.000%! Κι όμως, το 80% των εργαζομένων αμείβεται με μισθούς κάτω των 800 ευρώ, διώχνονται εργαζόμενοι, επεκτείνονται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, αυξάνεται η εντατικοποίηση και υπονομεύεται η υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων.

Ανάλογα παραδείγματα μπορούν να βρεθούν πολλά, από διάφορες εταιρείες Πληροφορικής στις οποίες οι εργαζόμενοι ακούνε το ίδιο μονότονο τροπάρι: «Να πάει καλά η εταιρεία για να πάνε καλά και οι εργαζόμενοι». Και δώστου διακρίσεις, νέα συμβόλαια, εκατομμύρια κέρδη, αλλά για τους ίδιους ατέλειωτες υπερωρίες και εντατικοποίηση.

Ερχεται κάποτε η ώρα που πρέπει να αναρωτηθούμε: Πόσο πιο καλά πρέπει να πάει μια εταιρεία για να δουν προκοπή οι εργαζόμενοι;

Φυσικά υπάρχουν και εταιρείες που η κατάσταση είναι κάπως καλύτερη για τους εργαζόμενους, πάντα σε σχέση με άλλες. Ολες οι εταιρείες, όμως, αλλού πιο έντονα, αλλού λιγότερο, κρατάνε για τον εαυτό τους όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του πλούτου που εμείς παράγουμε, πλούτος που συνεχώς μεγαλώνει και μεγαλώνει γρήγορα, χάρη και στη δουλειά των εργαζομένων στην Πληροφορική και τις Τηλεπικοινωνίες. Αυτός είναι ο σκοπός ίδρυσης και λειτουργίας κάθε επιχείρησης στον καπιταλισμό. Και όσο πιο καλά πάει η εταιρεία, όσο περισσότερα δηλαδή κερδίζει από τη δουλειά μας, τόσο της ανοίγει η όρεξη για παραπάνω.

Γι' αυτό οι εργαζόμενοι δεν είχαν και δεν μπορούν να έχουν κοινά συμφέροντα με τους επιχειρηματίες. Ο δικός τους κουτσουρεμένος μισθός φουσκώνει τα ταμεία της εταιρείας, η δική τους υπερωρία, οι δικές τους χαμένες άδειες, οι δικές τους εκπτώσεις στην υγεία και την ασφάλειά τους.

Ποιος κλείνει τις επιχειρήσεις;

Εμείς ελπίζουμε να μην κλείσει η MLS, οι εργαζόμενοί της να κρατήσουν τις θέσεις εργασίας τους και να παλέψουν ώστε αυτές να είναι με όρους που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες.

Αν όμως η MLS τελικά κλείσει, ένα θα είναι σίγουρο: Οτι, όπως και τόσες άλλες επιχειρήσεις, δεν την έκλεισαν οι αγώνες των εργαζομένων, οι απεργίες ή τα «ψηλά μεροκάματα». Πολύ απλά γιατί δεν υπήρχε τίποτα από όλα αυτά. Ούτε βέβαια την έκλεισε η πανδημία, που μας παρουσιάζεται δήθεν ως η αιτία για την οικονομική κρίση.

Αντίθετα, την ευθύνη την έχει ακέραιη το καπιταλιστικό σύστημα και τα κόμματα που το στηρίζουν. Απ' ό,τι φαίνεται για την MLS, όπως για τόσες και τόσες επιχειρήσεις στο παρελθόν, ήρθε η ώρα που τα βρήκε σκούρα στον ανταγωνισμό με τα μονοπώλια της Πληροφορικής και των Τηλεπικοινωνιών, κυρίως όσον αφορά στις εφαρμογές των ψηφιακών βοηθών. Αποδεικνύεται έτσι ότι κανένας εργαζόμενος, όσο καλά κι αν πηγαίνει η «εταιρεία του», δεν είναι εξασφαλισμένος στον καπιταλισμό.

Το κλείσιμο μιας επιχείρησης από τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό συνήθως αποδίδεται από τα αστικά ΜΜΕ και κόμματα στους κακούς χειρισμούς της εταιρείας, κάνοντας έναν ψευδεπίγραφο διαχωρισμό σε «υγιείς» και «μη υγιείς» επιχειρήσεις, που είχε γίνει και σημαία του ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια. Σερβίρουν έτσι, σκοπίμως, την αυταπάτη ότι θα ήταν δυνατόν, αν όλες οι εταιρείες ήταν «υγιείς», να αναιρεθεί η τάση που υπάρχει από την αρχή του καπιταλισμού και είναι συνυφασμένη με αυτόν, ο μεγάλος να τρώει τον μικρό και να συγκεντρώνεται η αγορά σε όλο και λιγότερα χέρια.

Απεναντίας, με σκοπό τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό είναι που οι εταιρείες καταφεύγουν σε διάφορες «λαμογιές» ή στη θυσία των εργασιακών δικαιωμάτων. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ακούσει από εργοδότες του κλάδου ότι ο ανταγωνισμός είναι σκληρός και δεν πρέπει να «ζητάμε πολλά» από την εταιρεία, αλλά να «βάλουμε πλάτη» για «να πάει καλά».

Συνεπώς, τις συνέπειες του καπιταλιστικού ανταγωνισμού δεν τις βιώνουν οι εργαζόμενοι μόνο όταν κλείνει μια επιχείρηση, αλλά ακόμα και όταν «πάει σφαίρα». Γιατί είναι εκεί ακριβώς που το επιχειρηματικό κέρδος είναι μεγάλο, που εντείνεται ο ανταγωνισμός των εταιρειών για το κέρδος αυτό, που αυξάνει η εντατικοποίηση των εργαζομένων τους: Να ολοκληρώσουν πιο γρήγορα ένα λογισμικό από την αντίπαλη εταιρεία, πιο φτηνά, πιο «ευέλικτα». Ετσι παίρνουν έργα οι εταιρείες, περισσότερα εκατομμύρια, έτσι «πάει καλά» η εταιρεία και οι εργαζόμενοι γίνονται θυσία σε αυτόν το βωμό. Χαμένος λοιπόν βγαίνει ο εργαζόμενος από τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό, αδιάφορο σε ποια πλευρά των ανταγωνιστών θα βρεθεί, με τους νικητές ή με τους χαμένους.

Οι εργαζόμενοι να «βάλουν πλάτη» για τη δική τους εξουσία

Η πετυχημένη πορεία της «MLS Innovation» δεν πέρασε απαρατήρητη από τις κατά καιρούς κυβερνήσεις και τα κόμματα της «επιχειρηματικότητας» όπως λένε. Από τα γραφεία της έχουν περάσει πολιτικοί και υπουργοί της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύοντάς την ως το ελληνικό παράδειγμα καινοτομίας και προωθώντας την πολιτική τους για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης, ως νέος πρόεδρος της ΝΔ τότε, έλεγε χαρακτηριστικά ότι ήρθε «να απενοχοποιήσει την έννοια του επιχειρηματικού κέρδους». Να απενοχοποιήσει δηλαδή τι; Την ανασφάλιστη εργασία, τους χαμηλούς μισθούς, τις απλήρωτες υπερωρίες, τις κομμένες άδειες και άλλα τέτοια... «παρεξηγημένα».

Ετσι, η στήριξη των ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στην επιχειρηματικότητα μεταφράστηκε από τη μία σε σειρά νομοσχεδίων για μειωμένους μισθούς, ελαστικές σχέσεις εργασίας, διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης και φίμωση των συνδικάτων. Και από την άλλη σε φοροαπαλλαγές, ρευστότητα και φτηνό δανεισμό για το κεφάλαιο, επιδοτήσεις και κρατικές παραγγελίες. Μεταφράστηκε επίσης στις ΠΝΠ που ψήφισε η κυβέρνηση μέσα στην πανδημία και αξιοποίησε η εργοδοσία της MLS για να φορτώσει τα βάρη στους εργαζόμενους.

Ετσι και σήμερα, οι εργαζόμενοι της MLS στην προσπάθειά τους να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους δεν έχουν απέναντί τους μόνο την εργοδοσία της MLS. Εχουν για ακόμη μια φορά απέναντί τους το αστικό κράτος και τα κόμματα του κεφαλαίου που διασφαλίζουν ότι σε περίπτωση κήρυξης πτώχευσης μιας επιχείρησης, αυτό που πρέπει να σωθεί είναι το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι. Γι' αυτό υποβαθμίζονται διαρκώς οι απαιτήσεις των εργαζομένων έναντι των τραπεζών, διαχωρίζεται η περιουσία της εταιρείας από την περιουσία των μετόχων της κ.ά.

Δυστυχώς, οι θυσίες των εργαζομένων που ανέχονταν τόσα χρόνια προβλήματα και καταστάσεις, στο όνομα του να έχουν μια δουλειά, έναν μισθό να πάνε σπίτι τους, δεν έσωσαν τις θέσεις εργασίας τους. Αντίθετα, τους έφεραν σε πιο δύσκολη θέση. Χρεωμένους, να αγωνιούν πώς θα βγάλουν τον μήνα, γιατί ο μισθός ποτέ δεν έφτανε για τίποτε άλλο, να χρειάζεται να παλεύουν για τα δεδουλευμένα τους, αντιμέτωποι με αντιδραστικούς νόμους, απροετοίμαστοι απέναντι στους σχεδιασμούς της εργοδοσίας. Ο αγώνας τους είναι η μοναδική διέξοδος.

Το συμφέρον των εργαζομένων είναι λοιπόν να πάψουν να «βάζουν πλάτη» στους εργοδότες και το κράτος τους, αλλά να «βάλουν πλάτη» στην προσπάθεια να φύγουν αυτοί από τη μέση, να δυναμώσει η διέξοδος που προτείνει το ΚΚΕ: Να κάνουν οι εργαζόμενοι κουμάντο στο κράτος και την οικονομία. Να γίνουν κοινωνική περιουσία οι εταιρείες Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, μαζί με τις άλλες επιχειρήσεις και εργοστάσια, τον φυσικό πλούτο και τις υποδομές, ώστε η παραγωγή να γίνεται με γνώμονα την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών.

Τα καινοτόμα μέσα απαιτούν και καινοτόμες λύσεις σαν αυτή που προτείνει το ΚΚΕ. Το ξεπερασμένο και το ουτοπικό είναι να περιμένουμε ότι αυτοί που έχουν συμφέρον από την εκμετάλλευση θα την καταργήσουν κιόλας.


Κώστας ΔΑΦΝΟΜΙΛΗΣ
Μέλος της ΤΕ Πληροφορικής - Τηλεπικοινωνιών - Ερευνας της ΚΟ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ