Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Κοινωνική Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Κοινωνικός Τουρισμός: Πετσοκομμένο πρόγραμμα, μακριά από τις ανάγκες, την ώρα που οι εργαζόμενοι καταβάλλουν πολλαπλάσιες εισφορές

-- Εργάτες στις προβλήτες του λιμανιού του Πειραιά: Μάχη για τη ΣΣΕ και την ένταξη στα ΒΑΕ, απέναντι στις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας και των ανθρώπων της

-- «Θριάσιο» Νοσοκομείο: Απαράδεκτη η κατάσταση στην Ψυχιατρική Κλινική

-- ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ: Κάλεσμα επαγρύπνησης και αγώνα στους εργαζόμενους της ΕΡΤ

Eurokinissi

Παρά τις απατηλές φανφάρες περί «τέλους των μνημονίων», για ένα πάρα πολύ μεγάλο κομμάτι εργαζομένων, ανέργων, συνταξιούχων, λαϊκών οικογενειών η δυνατότητα ακόμα και για λίγες μέρες διακοπών παραμένει «όνειρο θερινής νυκτός». Ακόμα και εκείνοι όμως που καταφέρνουν να πάνε διακοπές, περιορίζουν κάθε χρόνο τη διάρκειά τους, ενώ για πάρα πολλούς η μοναδική δυνατότητα που απομένει είναι κάποιο σπίτι στο χωριό τους ή η φιλοξενία από συγγενείς και φίλους.

Η δραματική μείωση στους μισθούς, η απογείωση της «ευελιξίας» και της υποαπασχόλησης, η τεράστια ανεργία βάζουν και εδώ τη σφραγίδα τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Ιούνη 2019 οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στον ΟΑΕΔ έφτασαν τους 938.812, από τους οποίους οι 528.025 ήταν μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή έχουν να δούνε μισθό στην τσέπη τους τουλάχιστον εδώ και 12 μήνες...

Και ενώ αυτή είναι η κατάσταση, ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας (ενταγμένος πλέον στον ΟΑΕΔ), στο πλαίσιο των περιβόητων «πλεονασμάτων» και των δημοσιονομικών στόχων του κεφαλαίου, περιόρισε στο ελάχιστο και το φετινό Πρόγραμμα του Κοινωνικού Τουρισμού.

Το πετσόκομμα του προγράμματος εγκαινιάστηκε από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου το 2012, συνεχίστηκε ...«επάξια» από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και πλέον τη σκυτάλη ξαναπήρε η «νέα» κυβέρνηση της ΝΔ. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να καταβάλλουν τις ίδιες εισφορές, σε αντιδιαστολή με τους εργοδότες, οι οποίοι από το 2012 απαλλάχτηκαν από τη συγκεκριμένη εισφορά.

Οπως και πέρσι, με βάση τη σχετική εντολή που δόθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, και φέτος το Πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού για την περίοδο 2019-2020 περιορίστηκε στο ελάχιστο και όσον αφορά τον αριθμό των δικαιούχων και το ύψος της δαπάνης.

Για να φανεί το μέγεθος της απώλειας για τους εργαζόμενους, αλλά και το μέγεθος της κοροϊδίας σε βάρος τους, αρκεί να συγκρίνει κάποιος τα στοιχεία που αφορούν το συγκεκριμένο Πρόγραμμα του ΟΕΕ για το 2011 και το 2019.

Σύμφωνα με αυτά:

-- Το Πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού για το 2011 ήταν ύψους 62,7 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ φέτος ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος συρρικνώθηκε μόλις στα 10 εκατ. ευρώ! Και αυτό παρότι τα έσοδα του Οργανισμού, δηλαδή οι εισφορές που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι για αυτόν το σκοπό, παραμένουν πολλαπλάσια. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία (2018), ο ΟΕΕ είχε έσοδα 127 εκατ. ευρώ.

-- Οι δικαιούχοι και οι ωφελούμενοι από το πρόγραμμα, από 570.000 το 2011, περιορίστηκαν και φέτος μόλις στα 140.000 άτομα.

-- Οι μέρες διανυκτέρευσης που επιδοτούνται από τον ΟΕΕ συρρικνώθηκαν και αυτές από 7 σε 5 (προβλέπονται έως 10 διανυκτερεύσεις μόνο για Λέσβο, Λέρο, Σάμο, Χίο και Κω και αυτό σε σύνδεση ...με το Προσφυγικό!).

-- Σε αντίθεση με το παρελθόν, το πρόγραμμα δεν περιλαμβάνει στους δικαιούχους τους συνταξιούχους, παρότι οι αιματηρές περικοπές στις συντάξεις έχουν οδηγήσει τη μεγάλη πλειοψηφία τους να μην μπορεί να κάνει διακοπές.

Αλλά και για αυτούς τους «τυχερούς» που θα μπούνε στο Πρόγραμμα φέτος, τα εμπόδια δεν σταματούν, καθώς η επιδότηση περιορίζεται μόνο στο κόστος της διαμονής.

Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει επιβάρυνση του δικαιούχου ακόμα και για το κόστος του πρωινού, ενώ σε κάθε περίπτωση το Πρόγραμμα και το ύψος της επιδότησης δεν καλύπτουν τα έξοδα μετακίνησης, όπως και των γευμάτων που επιβαρύνουν εξ ολοκλήρου τον δικαιούχο.

Για όλα αυτά, μάλιστα, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι δικαιούχοι επιλέγονται με βάση το εισόδημα, άρα σε συνθήκες πετσοκόμματος του Προγράμματος, καθίζησης των μισθών, μεγάλης ανεργίας και αύξησης της υποαπασχόλησης εννοείται ότι μιλάμε για δικαιούχους και οικογένειες με πολύ χαμηλό εισόδημα οι οποίες αδυνατούν τελικά να αντεπεξέλθουν σε αυτά τα έξοδα που προϋποθέτει η συμμετοχή στο Πρόγραμμα, με αποτέλεσμα τελικά χιλιάδες δικαιούχοι να μην μπορούν να εξαργυρώσουν τις επιταγές του Προγράμματος...

Ενα επιπλέον εμπόδιο σε αυτές ακριβώς τις οικογένειες με πολύ χαμηλό εισόδημα, όπως και στους ανέργους, θέτει και ο απαράδεκτος περιορισμός σύμφωνα με τον οποίο το κατάλυμα που επιλέγει ο δικαιούχος δεν πρέπει να βρίσκεται σε λιγότερο από 60 χιλιόμετρα από τον τόπο διαμονής του!

Πρόσθετα σε όλα τα παραπάνω, παρέμεινε και φέτος το πρόβλημα με την πολύ μεγάλη καθυστέρηση στην ανακοίνωση των οριστικών δικαιούχων του Προγράμματος. Για το φετινό Πρόγραμμα οι δικαιούχοι αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα του Οργανισμού μόλις στις 26 Ιούλη, ημερομηνία που κάνει σχεδόν αδύνατη την εξεύρεση καταλύματος για τον Αύγουστο. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί δικαιούχοι θα πρέπει να περιμένουν το επόμενο καλοκαίρι (μόνο για Ιούνη - Ιούλη και όχι για Αύγουστο) για να κάνουν χρήση του Ππρογράμματος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, καθώς σε πάρα πολλές περιπτώσεις ο Αύγουστος είναι ο μήνας που οι επιχειρήσεις δίνουν άδειες στους εργαζόμενους και σταματούν ή μειώνουν τις δραστηριότητές τους. Καθώς μάλιστα το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν εμφανίζεται για πρώτη φορά - το ίδιο έγινε και προηγούμενες χρονιές - προκύπτει το βάσιμο ερώτημα αν τελικά πίσω και από αυτήν την πλευρά υπάρχει κάποια συγκεκριμένη μεθόδευση ώστε τελικά ακόμα και σε αυτό το πετσοκομμένο Πρόγραμμα να μένουν περισσότερα κουπόνια που τελικά δεν θα εξαργυρώνονται.

Την ίδια ακριβώς «λογική» αποπνέει και το Πρόγραμμα του ΟΑΕΔ για την αγορά βιβλίων: Επιδότηση (20 ευρώ) θα δοθεί μόλις σε 150.000 δικαιούχους, με συνολική δαπάνη μόνο 3 εκατ. ευρώ για το 2019, ενώ το 2009 ο αριθμός επιταγών για την αγορά βιβλίων ήταν 260.000...

Αντίστοιχα, στο Πρόγραμμα για την παρακολούθηση θεατρικών παραστάσεων κατά τη χειμερινή περίοδο 2019 - 2020, ο προϋπολογισμός είναι μόλις 3 εκατ. ευρώ και αφορά κατά μέγιστο όριο 200.000 δικαιούχους, ενώ το 2009 οι δικαιούχοι εισιτηρίων για θεατρικές παραστάσεις μόνο στην Αττική ανέρχονταν σε 350.000...

Ετσι με πενταροδεκάρες, μόλις 16 εκατ. ευρώ για τα 3 Προγράμματα, ο ΟΑΕΔ και οι κυβερνήσεις, που διαχειρίζονται τις εισφορές των εργαζομένων μέσω των διοικήσεων που διορίζουν, εμφανίζονται ...να κάνουν «κοινωνική πολιτική»!

Απέναντι σε αυτήν την πολιτική, όπως διαχρονικά υπογραμμίζει το ΠΑΜΕ,«αίτημα των εργαζομένων και όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων πρέπει να είναι ηγενίκευση του Κοινωνικού Τουρισμού με εξασφάλιση φτηνών καλοκαιρινών διακοπών, αλλά και ολιγοήμερων διακοπών κατά τη διάρκεια του χρόνου, η διεύρυνσή του για όλους τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους».

Η κατάσταση που περιγράφεται παραπάνω δεν έπεσε από τον ουρανό. Είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων επιλογών που οδηγούν στη διαρκή συρρίκνωση των λεγόμενων κοινωνικών παροχών, αν και στην πραγματικότητα αυτές προέρχονται από τις ίδιες τις εισφορές των εργαζομένων και το κράτος είτε δεν συμμετέχει καθόλου είτε μόνο «συμβολικά».

Η πολιτική αυτή βρήκε την αντανάκλασή της και στον φετινό προϋπολογισμό του ΟΑΕΔ (που πλέον διαχειρίζεται και τους λογαριασμούς της Εργατικής Εστίας και Εργατικής Κατοικίας), ο οποίος παρουσιάζει ένα πλεόνασμα μαμούθ που αναμένεται να φτάσει τα 581 εκατομμύρια ευρώ. Ενα πλεόνασμα πραγματικά ματωμένο, καθώς βασίζεται στις εισφορές των εργαζομένων και στη μόνιμη συμπίεση των κονδυλίων που έχουν τεράστια ανάγκη οι άνεργοι και όλοι οι εργαζόμενοι.

Τα συνολικά έσοδα του ΟΑΕΔ για το 2019 προϋπολογίζονται στα 3,113 δισ. ευρώ (μαζί με έσοδα από χρεολύσια) και τα συνολικά έξοδα (μαζί και των δανείων) στα 2,532 δισ. ευρώ. Επιβεβαιώνοντας ότι τα μνημονιακά μέτρα παραμένουν άθικτα και στη... «μεταμνημονιακή» περίοδο, στην εισήγηση προς το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού, όπου εγκρίθηκε ο προϋπολογισμός, αναφερόταν χαρακτηριστικά ότι αυτός συντάχθηκε σύμφωνα με έγγραφο του εποπτεύοντος υπουργείου Εργασίας, στο οποίο «καθορίζεται ανώτατο ύψος πιστώσεων σε βασικές κατηγορίες του σκέλους των εσόδων και των εξόδων με βάση τους δεσμευτικούς στόχους του Μεσοπρόθεσμου 2019-2022 (ν. 4549/18)...».

Τέλος, σε μεγάλο σκάνδαλο εξελίσσεται και ο τρόπος λειτουργίας του πρώην Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ), καθώς από το 2012, που έχει απορροφηθεί από τον ΟΑΕΔ, έχει σταματήσει οποιοδήποτε κατασκευαστικό πρόγραμμα. Ετσι το 2019 ο πρώην ΟΕΚ αναμένεται να έχει έσοδα 285,6 εκατ. ευρώ αποκλειστικά από τις εισφορές των μισθωτών (1% επί του μισθού των εργαζομένων - οι εισφορές των εργοδοτών έχουν καταργηθεί), όταν το «έργο» που θα προσφέρει ανέρχεται μόλις στα ...7 εκατ. ευρώ! Πρόκειται για καραμπινάτη ληστεία των εισφορών των εργαζομένων, οι οποίες εισπράττονται υποχρεωτικά από τον ΟΑΕΔ, χωρίς να προβλέπεται πλέον καμία ουσιαστική παροχή εκ μέρους του, παρά τις τεράστιες ανάγκες, όπως και στην περίπτωση του ΟΕΕ.

«Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και πρέπει να την πάρουμε στα χέρια μας», είναι το κάλεσμα που απευθύνει το Σωματείο Εργαζομένων στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του λιμανιού του Πειραιά (ΕΝΕΔΕΠ), δίνοντας το σύνθημα για ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση της πάλης, καλώντας τους εργαζόμενους να αξιοποιήσουν την πείρα τους από τους σημαντικούς αγώνες που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα.

Θέτοντας στο επίκεντρο διεκδικήσεις «για συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα, που να ανταποκρίνονται στις σημερινές μας ανάγκες», καλεί σε αγώνα για:

-- Αμεση ένταξη των εργαζομένων στα ΒΑΕ. Να εφαρμοστούν εδώ και τώρα όλες οι διατάξεις που προβλέπονται για τα ΒΑΕ.

-- Υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις που να καλύπτουν τις ανάγκες των εργαζομένων.

-- Συμβάσεις πλήρους απασχόλησης και αορίστου χρόνου για όλους τους εργαζόμενους.

-- Μόνιμες 6άρες πόστες, διασφάλιση των όρων υγιεινής και ασφάλειας κ.ά.

Από τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στις προβλήτες του Λιμανιού

Τα σλόγκαν για «βιώσιμη» ή «δίκαιη» ανάπτυξη και τα παραμύθια ότι «όταν οι επιχειρήσεις έχουν κέρδη, πάνε καλά οι εργαζόμενοι», που λανσάρονται κατά κόρον από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, γίνονται θρύψαλα μπροστά στους μαντρότοιχους των χώρων δουλειάς.

Ενα πολύ χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα της συνολικής αντεργατικής επίθεσης του κεφαλαίου, σε έναν κλάδο που ιεραρχεί μάλιστα ως στρατηγικό (συνδυασμένες μεταφορές), είναι το λιμάνι του Πειραιά και η επένδυση της COSCO - ΟΛΠ ΑΕ η οποία διαφημίζεται στο λαό ως «πρότυπο ανάπτυξης» από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιπούς.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που δημοσίευσε η COSCO - ΟΛΠ για τις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ, κατά τους πρώτους 6 μήνες του έτους διακινήθηκαν συνολικά 2,57 εκατ. εμπορευματοκιβώτια, αριθμός αυξημένος κατά 23,8% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Το μήνα Ιούνη διακινήθηκαν 464,7 χιλιάδες εμπορευματοκιβώτια, αριθμός που σύμφωνα με την COSCO είναι «νέο μηνιαίο ρεκόρ», καθώς το μέγεθος «είναι αυξημένο κατά 24,2% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2018».

Οπως αναφέρεται ακόμα, η προβλήτα ΙΙΙ, η οποία είναι καινούργια και έχει τεθεί πλέον σε πλήρη λειτουργία, έχει αυξήσει τη μέγιστη μηνιαία δυναμικότητα σε 600.000 κοντέινερς από 450.000 μέχρι πέρσι, ανεβάζοντας και την ετήσια δυναμικότητα της COSCO σε 7,2 εκατ. εμπορευματοκιβώτια. Μάλιστα, έχει αρχίσει να γίνεται λόγος και για κατασκευή 4ης προβλήτας.

Συνολικά, σύμφωνα πάντα με τα επίσημα στοιχεία της COSCO - ΟΛΠ (υπενθυμίζεται ότι το 2016 ο ΟΛΠ εξαγοράστηκε από την COSCO ), η διακίνηση των εμπορευματοκιβωτίων και στις τρεις προβλήτες για το 2018 έφτασε τα 4,908 εκατ. εμπορευματοκιβώτια, κατατάσσοντας το λιμάνι του Πειραιά έκτο στην πανευρωπαϊκή κατάταξη και δεύτερο στη Μεσόγειο. Ο ΟΛΠ παρουσίασε τους υψηλότερους ρυθμούς αύξησης διακίνησης TEUs μεταξύ των 40 πρώτων λιμανιών του κόσμου και τον υψηλότερο ρυθμό διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων στην Ευρώπη.

Ακόμα υπογραμμίζεται ότι «ο ΟΛΠ πέτυχε την υψηλότερη ιστορικά επίδοση σε κερδοφορία. Τα κέρδη προ φόρων ανήλθαν σε 42,3 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας αύξηση 100%»...

Οι εργαζόμενοι της COSCO - ΟΛΠ όχι μόνο δεν έχουν κανένα όφελος από όλα αυτά τα ασύλληπτα κέρδη, αλλά αυτό που είδαν ήταν μετά από κάθε κερδοφόρο οικονομικό αποτέλεσμα να αγριεύει περισσότερο η επίθεση της εργοδοσίας στα δικαιώματά τους, στην ίδια την υγεία τους, για να θωρακίσει και να ενισχύσει ακόμα περισσότερο την κερδοφορία της.

Η COSCO στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ έχει δώσει τη δουλειά σε εργολάβους. Οπως αναφέρουν εργαζόμενοι, για να διακινηθούν αυτά τα εκατομμύρια των κοντέινερς «δουλεύουμε κόντρα βάρδιες, 12ωρα και συνεχώς μας πιέζει η εργοδοσία για πιο γρήγορες ταχύτητες για να αυξηθεί η παραγωγή».

«Δεν είναι μόνο τα εργατικά ατυχήματα που είναι σχεδόν καθημερινά, είτε πιο ελαφρά, είτε πιο σοβαρά, είναι και τα μυοσκελετικά προβλήματα», προσθέτουν. «Οι πόστες (σ.σ. ομάδες δουλειάς) όση δουλειά και να έχει, είναι μέχρι 4 άτομα. Παιδιά 25 χρόνων και έχουν σακατευτεί. Συνάδελφοι έχουν μυοσκελετικά προβλήματα και έχουν κάνει ορισμένοι σπονδυλοδεσία και δεν είναι ούτε 30 χρόνων. Απέλυσαν συνάδελφό μου γιατί είχε κομμένες 4 κήλες. Ο γιατρός τού απαγόρευσε να σηκώνει και ζήτησε αλλαγή πόστου. Τον έδιωξαν σαν στυμμένη λεμονόκουπα», καταγγέλλουν.

Οι συμβάσεις είναι ατομικές, ο μισθός στα 650 ευρώ και από εκεί, ανάλογα με την ειδικότητα και κυρίως ποιος είναι «καλό παιδί», θα προστεθούν στο μισθό «οικειοθελή μπόνους εργοδότη».

Ακόμα, οι εργαζόμενοι δουλεύουν εκ περιτροπής, περιμένοντας στο τηλέφωνο «πότε θα κατέβουμε» και πάει λέγοντας.

Η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων συνδυάζεται με την επίθεση στο συνδικάτο τους: Εν μέσω του ...ιστορικού ρεκόρ για τον Ιούνη του 2019, ο επιχειρηματικός όμιλος της COSCO προσέφυγε στην Εισαγγελία, αξιώνοντας τη δίωξη των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου των Εργαζομένων στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του λιμανιού του Πειραιά (ΕΝΕΔΕΠ), επειδή πρωτοστάτησαν στην οργάνωση της μεγάλης απεργιακής μάχης που έδωσαν οι εργαζόμενοι το Μάη και τον Ιούνη του 2018, διεκδικώντας την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης, με μόνιμη σταθερή εργασία, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, την ένταξη των εργαζομένων στα ΒΑΕ, μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους τόπους δουλειάς!

Οσον αφορά τους υποτίθεται «μόνιμους» υπαλλήλους του ΟΛΠ, με τη βοήθεια του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού των σωματείων του χώρου και τη σύμβαση που υπέγραψαν, η COSCO εν μέσω πάντα κερδοφορίας, δηλαδή στο τέλος του 2017, έβαλε μαχαίρι στις αποδοχές των εργαζομένων πάνω από 40%, επιμήκυνε τον εργάσιμο χρόνο. Το 7,5ωρο - 37,5ωρο που ίσχυε έγινε 8ωρο - 40ωρο, ώστε οι εργαζόμενοι του ΟΛΠ να δουλεύουν πλέον παραπάνω και απλήρωτα! Κατάργησε το σταθερό πενθήμερο (Δευτέρα - Παρασκευή) και η εργασία το Σαββατοκύριακο και αργίες δεν είναι υπερωρία. Επομένως, αυτό που ισχύει πλέον για τους εργαζόμενους στον ΟΛΠ είναι δουλειά 7 μέρες τη βδομάδα χωρίς υπερωριακή αμοιβή. Επέβαλε επίσης σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, εισήγαγε τον ενεργό και ανενεργό χρόνο εργασίας, σύστημα αξιολόγησης με κριτήριο την παραγωγικότητα, «απλοποίησε» την απόλυση κ.ά.

Στις 12/6/2019 και ενώ η COSCO καταγράφει κερδοφορία ρεκόρ, υπογράφηκε η απαράδεκτη σύμβαση των λιμενεργατών του ΟΛΠ με το καθαρά εργοδοτικό σωματείο. Προβλέπονται συνοπτικά μείωση του βασικού ημερομίσθιου κατά 5,63 ευρώ, μείωση της εργατικής πόστας (ομάδας εργασίας) από 6 σε 5 άτομα, με ό,τι σημαίνει αυτό για τις συνθήκες εργασίας, κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου, του 5ήμερου, κατάργηση επιδομάτων, όπως χρονοεπίδομα, εντατικοποίηση της εργασίας, με αύξηση του τονάζ ανά εργαζόμενο, κατάργηση των ΒΑΕ, ενώ ορίζει ως ελάχιστο αριθμό λιμενεργατών που θα παραμείνουν στον ΟΛΠ τους 160, επιβεβαιώνοντας την πρόθεση της COSCO να μειώσει τους εργαζόμενους με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, ανοίγοντας το δρόμο για εργαζόμενους μέσω εργολαβικών εταιρειών με «κουρεμένα» εργασιακά δικαιώματα και χωρίς ΣΣΕ.

Παράλληλα, στον ΟΛΠ τρέχει και πρόγραμμα «εθελούσιων» αποχωρήσεων, που, όπως σημειώνεται στα οικονομικά αποτελέσματα του ΟΛΠ, «βοήθησε στη μείωση των αμοιβών προσωπικού το 2018 στα 55,4 εκατ. ευρώ από 57,8 εκατ.».

Στόχος των μονοπωλίων είναι ό,τι ισχύει στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ να επεκταθεί σε όλο το Λιμάνι. Καταργώντας κατακτήσεις δεκαετιών, προετοιμάζουν το έδαφος για γενίκευση της εργολαβικής εργασίας, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα, με διάφορες ατομικές συμβάσεις και δουλειά μέχρι εξάντλησης.

Ηδη οι «μόνιμοι» λιμενεργάτες με τις συνταξιοδοτήσεις και τις «οικειοθελείς αποχωρήσεις» έχουν μειωθεί στους 210 και οι χειριστές μηχανημάτων στους 360, από περισσότερους από 1.500 που ήταν σύνολο.

Η αρχή με εργολαβικούς εργαζόμενους έγινε στις προβλήτες των κρουαζιερόπλοιων. Η εργοδοσία έχει συστήσει ένα σωματείο που παίζει το ρόλο εργολάβου και ήδη έχει προσλάβει 60 εργαζόμενους που ανεβοκατεβάζουν τις αποσκευές των τουριστών με 50 ευρώ μεικτά χωρίς άλλα δικαιώματα.

Εχει προηγηθεί σωματείο εργοδοτικό με τον τίλο ΕΝΕΛΕ στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ περίπου πριν τρία χρόνια. Ακολούθησε το ΣΥΝΕΔΕΠ, το οποίο συστάθηκε επίσης στις δύο προβλήτες για να χτυπήσει τους αγώνες των εργαζομένων που οργάνωσε το αγωνιστικό σωματείο ΕΝΕΔΕΠ.

Συνολικά, αυτό που επιδιώκουν τα μονοπώλια είναι η διάσπαση των εργαζομένων, στήνοντας παντού εργοδοτικά σωματεία, υπό τον πλήρη έλεγχό τους, για να μην μπορούν οι εργαζόμενοι να σηκώνουν κεφάλι.

Η ένταση της επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στο Λιμάνι έχει προδιαγραφεί από το Φλεβάρη του 2017, όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τη στήριξη της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων, «πέρασε» στη Βουλή νόμο για τη διαμόρφωση Εθνικού Μητρώου Φορτοεκφορτωτών Λιμένος και Ξηράς, από το οποίο εξαιρούνται οι εργαζόμενοι (χειριστές φορτοεκφορτωτικών μηχανημάτων, λιμενεργάτες κ.ά.) του λιμανιού του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και των άλλων λιμανιών της χώρας που είναι ανώνυμες εταιρείες, καθώς και των διαμετακομιστικών κέντρων (logistics)!

Ο νόμος ψηφίστηκε στο όνομα της διαμόρφωσης ακόμα πιο ευνοϊκού περιβάλλοντος για την παραπέρα προσέλκυση επενδύσεων στη διαμετακόμιση. Με το νόμο αυτό άνοιξε ο δρόμος για τη μετατροπή όλης της λιμενικής λεκάνης από Θριάσιο μέχρι Ακτή Ξαβέρη (προβλήτες κρουαζιερόπλοιων) σε Ειδική Οικονομική Ζώνη. Πρόκειται για τις περιβόητες «ελεύθερες ζώνες», όπου με κρατική παρέμβαση διαμορφώνεται ειδικό καθεστώς ασυλίας και παροχών στους επιχειρηματικούς ομίλους που επενδύουν σε αυτές, όπου πέρα από χαμηλή φορολόγηση, φοροαπαλλαγή κερδών κ.ο.κ., παρέχεται η δυνατότητα να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους επιβάλλοντας καθεστώς εργασιακής ζούγκλας.

Ράντζα σε κάθε γωνιά και διάδρομο της κλινικής...

Το θέμα επανέρχεται στο προσκήνιο μετά από καταγγελία του Σωματείου Εργαζομένων «Θριάσιου» Νοσοκομείο, σχετικά με την Ψυχιατρική Κλινική του νοσοκομείου, η οποία - όπως καταγγέλλει το Σωματείο - λειτουργεί «σε συνθήκες που καταλύουν κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας».

Τα όσα συμβαίνουν και στη συγκεκριμένη κλινική, τονίζει το Σωματείο, αποδεικνύουν ότι η πολιτική της «Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης» δεν αποσκοπεί στη βελτίωση των υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας και την εξάλειψη των ασυλικών συνθηκών νοσηλείας, όπως προπαγανδίζεται, αλλά αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των συνολικότερων αντιλαϊκών αλλαγών στην Υγεία που στοχεύουν:

-- Να αποποιηθεί το κράτος την ευθύνη και το κόστος της νοσηλείας και αποκατάστασης των ψυχικά ασθενών και να την μετακυλίσει στους ασθενείς και τις οικογένειές τους.

-- Να διευρυνθεί το πεδίο της επιχειρηματικής δράσης και σε αυτό τον ευαίσθητο τομέα, διοχετεύοντας ζεστό χρήμα στις ΜΚΟ και άλλα «ευαγή» ιδρύματα που θα παρέχουν φτηνές, υποτυπώδεις υπηρεσίες Υγείας και θα πετούν ασθενείς στο δρόμο όταν δεν θα εξασφαλίζεται η κερδοφόρα λειτουργία τους.

-- Να επεκταθεί η λειτουργία των δημόσιων δομών Ψυχικής Υγείας με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με φτηνούς ευέλικτους εργαζόμενους και ασθενείς - πελάτες.

Το θέαμα που αντικρίζει κανείς σε τακτική βάση στην Ψυχιατρική Κλινική του «Θριάσιου» Νοσοκομείου «σε αφήνει άναυδο», υπογραμμίζει το Σωματείο Εργαζομένων.

«Ράντζα σε κάθε γωνιά και κάθε διάδρομο της κλινικής που έχει 19 κρεβάτια, αλλά φτάνει να νοσηλεύει μέχρι 38 ασθενείς μετά από εφημερία. Ασθενείς, με σοβαρές ψυχικές ασθένειες και πρόσθετα προβλήματα υγείας, κυριολεκτικά σκοντάφτουν ο ένας πάνω στον άλλο, με αποτέλεσμα - όπως χαρακτηριστικά δήλωσε μία ασθενής - "να μην υπάρχει μία ήσυχη γωνιά να κάτσω να κλάψω".

Χρόνιοι ασθενείς, που θα έπρεπε να έχουν μεταφερθεί σε δημόσιες δομές για χρόνιους πάσχοντες, παραμένουν στην κλινική, λόγω ανυπαρξίας των κατάλληλων δομών. Χαρακτηριστικό είναι ότι αν ένας έφηβος ασθενής "έχει την ατυχία" να είναι άνω των 16 ετών, καταλήγει να νοσηλεύεται σε ψυχιατρική κλινική ενηλίκων (όπως συνέβη σε εφημερία πριν λίγο καιρό της Ψυχιατρικής Κλινικής του "Θριάσιου"), λόγω έλλειψης ψυχιατρικών κλινικών για εφήβους», είναι η εικόνα που μεταφέρει το Σωματείο.

Την ίδια ώρα, το νοσηλευτικό προσωπικό έχει ξεπεράσει τα όρια της εξάντλησης. Στις περισσότερες βάρδιες υπάρχουν μόλις δύο νοσηλευτές που δεν αρκούν να δώσουν νοσηλεία, να σιτίζουν και να φροντίζουν ασθενείς για την ατομική τους υγιεινή, να προσέχουν για να μην κάνει κανείς κακό στον εαυτό του ή σε άλλο νοσηλευόμενο, να συμβάλλουν στη θεραπευτική παρέμβαση.

Πρόκειται, συνολικά, για συνθήκες εντελώς ακατάλληλες για νοσηλεία ψυχικά ασθενών, συνθήκες που δυσκολεύουν τη φιλότιμη προσπάθεια γιατρών, ψυχολόγων και νοσηλευτικού προσωπικού να βοηθήσουν αυτούς τους ανθρώπους.

Οπως υπογραμμίζει μάλιστα το Σωματείο, αν και ο κίνδυνος για την ασφάλεια ασθενών και εργαζομένων (λόγω και της ανυπαρξίας οδού διαφυγής σε περίπτωση κινδύνου) και η ανάγκη για άμεση διαρρύθμιση της κλινικής (μέχρι τη μεταστέγασή της σε καταλληλότερο χώρο), η ύπαρξη «επικουρικών κλινών» (ράντζων) ακόμα και στο χώρο της τραπεζαρίας, καθώς και η έλλειψη νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού καταγράφεται ρητώς και στη σχετική απόφαση της Α' Τομεακής Επιτροπής Ψυχικής Υγείας Αττικής (στις 22/3/2019), δεν έχει παρθεί κανένα απολύτως μέτρο για την αντιμετώπιση της απαράδεκτης κατάστασης.

Δεν εφαρμόζεται ούτε η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του «Θριάσιου» Νοσοκομείου για αποστολή αιτήματος στο ΕΚΕΠΥ (Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας) για αναστολή της εφημερίας της κλινικής όταν η πληρότητα ξεπερνά το 100% της δυναμικότητας της κλινικής.

Και φυσικά όσα επικρατούν στην Ψυχιατρική Κλινική στο «Θριάσιο» δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά.

«Παρόμοια είναι η κατάσταση και στις περισσότερες Ψυχιατρικές Κλινικές γενικών δημόσιων νοσοκομείων, με ελάχιστες εξαιρέσεις, εκεί που οι "εκλεκτοί του συστήματος" φροντίζουν να "στέλνουν" όσους προσέρχονται στις κλινικές άλλων νοσοκομείων, αδιαφορώντας για τις συνέπειες» επισημαίνει το Σωματείο και προσθέτει:

«Εντάθηκε το φαινόμενο της "περιστρεφόμενης πόρτας" (πολυάριθμες βραχυχρόνιες νοσηλείες των ασθενών που υποτροπιάζουν), αυξήθηκαν τα ράντζα στις Ψυχιατρικές Κλινικές των γενικών νοσοκομείων, μεγάλωσε ο αριθμός των άστεγων ατόμων με ψυχικές διαταραχές, προχώρησε η γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα στον ευαίσθητο τομέα της Ψυχικής Υγείας.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κυβερνήσεων στον τομέα της Ψυχικής Υγείας (Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση), που έκλεισαν δημόσια ψυχιατρικά νοσοκομεία (π.χ. Κέρκυρας, Χανίων) σε μία περίοδο που αυξάνονται οι εισαγωγές στα νοσοκομεία λόγω ψυχογενών αιτιών και που η φτώχεια, η ανεργία, η εντατικοποίηση υποσκάπτουν ακόμη περισσότερο την ψυχική υγεία ακόμα και σε όσους δεν έχουν προηγούμενο ιστορικό ψυχικής διαταραχής».

«Δεν θυσιάζουμε τα δικαιώματα ασθενών και υγειονομικών για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και των ΜΚΟ», υπογραμμίζει το Σωματείο Εργαζομένων του «Θριάσιου» Νοσοκομείου.

Απαιτεί από το υπουργείο Υγείας και τις διοικήσεις της 2ης ΥΠΕ και του «Θριάσιου» Νοσοκομείου να προχωρήσουν σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες, ώστε:

• Να ληφθούν μέτρα για την άμεση διαρρύθμιση της Ψυχιατρικής Κλινικής, ώστε να εξασφαλιστεί η ασφάλεια ασθενών και εργαζομένων. Να πραγματοποιηθεί μελέτη για τη μεταστέγαση της κλινικής σε καταλληλότερο χώρο.
• Να ενισχυθεί άμεσα η κλινική με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό.
• Να ενταχθούν πλήρως στο σύστημα εφημεριών και εισαγωγών ασθενών όλες οι υπάρχουσες Ψυχιατρικές Κλινικές και να δημιουργηθούν νέες Ψυχιατρικές Κλινικές, πλήρως στελεχωμένες, για να καλύπτονται οι ανάγκες.
• Να αναπτυχθούν όλες οι αναγκαίες δημόσιες εξωνοσοκομειακές δομές (οικοτροφεία, ξενώνες, προστατευόμενα διαμερίσματα, δομές για χρόνιους πάσχοντες) που θα παρέχουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους.
• Να δημιουργηθούν Κέντρα Ψυχικής Υγείας και να αναβαθμιστούν τα ήδη υπάρχοντα για να καλύπτουν τις ανάγκες του πληθυσμού για πρωτοβάθμιες υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας.
• Να ανακληθεί η απόφαση για το κλείσιμο των ψυχιατρικών νοσοκομείων.

«Γνωρίζουμε ότι για να είναι αποτελεσματικός ο αγώνας μας, χρειάζεται να στρέφεται ενάντια στον πραγματικό μας εχθρό: Τους επιχειρηματικούς ομίλους, το κράτος και τα κόμματά τους, την Ευρωπαϊκή Ενωση - το ΔΝΤ που τους στηρίζουν. Να διεκδικεί την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας μας και των επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνολογίας για τη δημιουργία ενός σύγχρονου, αποκλειστικά δημόσιου, δωρεάν συστήματος Υγείας και Πρόνοιας, που θα καλύπτει πλήρως τις λαϊκές ανάγκες και θα εξασφαλίζει μόνιμη, σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα σε όλους τους εργαζόμενους», υπογραμμίζει το υπόμνημα - ανακοίνωση του Σωματείου.

Το θέμα της απαράδεκτης κατάστασης στην Ψυχιατρική Κλινική του «Θριάσιου» Νοσοκομείου έφερε στη Βουλή το ΚΚΕ, όπου οι βουλευτές του Κόμματος Γιάννης Γκιόκας, Χρήστος Κατσώτης, Γιώργος Λαμπρούλης και Θανάσης Παφίλης κατέθεσαν Αναφορά με το υπόμνημα του Σωματείου.

Eurokinissi

Αναλυτικά στην ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ αναφέρει τα εξής:

«Η πρόσφατη κυβερνητική εναλλαγή, με την παράδοση της αντιλαϊκής διαχείρισης από τον ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ, πρέπει να βρει το σύνολο των εργαζομένων στην ΕΡΤ (δημοσιογράφων, διοικητικών, τεχνικού και καλλιτεχνικού προσωπικού) σε αγωνιστική ετοιμότητα.

Το νέο δεν αφορά την αναδιάταξη της κυβερνητικής πυραμίδας και την υπαγωγή της ΕΡΤ σε πιο στενή εποπτεία από το πρωθυπουργικό περιβάλλον.

Είναι πασιφανές ότι η δημόσια ραδιοτηλεόραση από την ίδρυσή της υπηρέτησε τα συλλογικά συμφέροντα της αστικής τάξης, προπαγανδίζοντας τον καπιταλισμό ως μονόδρομο, στηρίζοντας τον ευρωατλαντικό προσανατολισμό όλων των κυβερνήσεων, αλλοιώνοντας και παραχαράσσοντας την αλήθεια στα κομβικά σημεία της ελληνικής και παγκόσμιας Ιστορίας, λοιδορώντας τη δράση του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Προφανώς κάθε κυβερνητικό κόμμα αξιοποιούσε τον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα για την εξυπηρέτηση των κάθε φορά ιδιαίτερων συμφερόντων του. Αυτά ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά και στην τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ, αυτήν τη δημόσια ραδιοτηλεόραση παρέδωσε στην κυβέρνηση της ΝΔ.

Ομως τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων ήταν, είναι και παραμένουν εδώ:

• Το ζήτημα της ΣΣΕ που θα κατοχυρώνει δικαιώματα και στο μισθολογικό της μέρος, που θα πρέπει να τείνει στην αναπλήρωση των απωλειών στο εισόδημα των εργαζομένων τις οποίες δημιούργησαν οι κατάπτυστες ΚΥΑ της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που ξεδιάντροπα εφάρμοζε για πάνω από τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου ο κόπος των εργαζομένων να καταλήγει, μέσω του υπερπλεονάσματος, βορά στα νύχια του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.
• Το ζήτημα της επαναφοράς του 13ου - 14ου μισθού, που πρόσφατα απορρίφθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας, αναδεικνύει την άμεση ανάγκη για ανάπτυξη διεκδικητικής πάλης από τους εργαζόμενους ώστε να κατακτηθεί μέσω πολιτικής απόφασης, ενάντια στις μνημονιακές δεσμεύσεις των κυβερνήσεων.
• Η λεγόμενη ΚΥΑ των συμψηφισμών, με καταστροφικές επιπτώσεις στο εισόδημα σημαντικής μερίδας συναδέλφων, ενεργών και συνταξιούχων.
• Η παράδοση ολόκληρων τομέων της ΕΡΤ - καθαριότητα, φύλαξη, συντήρηση - σε εργολάβους.
• Οι εργολαβίες, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι μεικτές και εξωτερικές παραγωγές, αντί για θέσεις πλήρους απασχόλησης.
• Η κινητικότητα, που συντελεί στην αποστελέχωση τομέων της ΕΡΤ, δημιουργεί όρους εντατικοποίησης της δουλειάς και προϋποθέσεις παράδοσης και άλλων τομέων σε εργολάβους.
• Η πάλη για μονιμοποίηση των συμβασιούχων και αναγνώριση της προϋπηρεσίας τόσο στους αορίστου χρόνου όσο και στους συμβασιούχους, που πρέπει τώρα να μονιμοποιηθούν.
• Οι ελλείψεις μόνιμου προσωπικού σε κομβικές θέσεις για την παραγωγή, που πατάνε στην αντεργατική δημοσιονομική πολιτική και γίνονται πρόσχημα ώστε εμφανίζεται η "ανάγκη" εργολαβικών συνεργασιών και ΣΔΙΤ.

Σε αυτά και άλλα ζητήματα, όπως αυτά του περιεχομένου της ψυχαγωγίας και της ενημέρωσης, είναι ανάγκη να αντιπαρατεθεί ενιαία το κίνημα των εργαζόμενων στην ΕΡΤ.

Σε αυτή την αντεργατική - αντιλαϊκή "κληρονομιά" θα πατήσει η κυβέρνηση της ΝΔ για να επιταχύνει τις εξελίξεις στην ίδια στρατηγική επιλογή, "λιγότερο, φτηνότερο Δημόσιο", που σημαίνει για τους εργαζόμενους λιγότερες, "ευέλικτες" και κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας, με μειωμένα δικαιώματα.

Για όλα τα παραπάνω προβλήματα, η ΠΟΣΠΕΡΤ και όλα τα σωματεία - μέλη της (και η ΕΣΗΕΑ εκπροσωπώντας τους εργαζόμενους δημοσιογράφους) θα έπρεπε να συνεργάζονται αρμονικά, να επεξεργάζονται από κοινού λύσεις, να ενημερώνουν μέσα στο χώρο δουλειάς, να καλούν σε Γενικές Συνελεύσεις, ώστε να αποφασίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ενιαία για τις διεκδικήσεις τους.

Αντί για αυτό, παρακολουθούμε με αγανάκτηση έναν αποπροσανατολιστικό καβγά που με το πρόσχημα ποιος υπογράφει ΣΣΕ εμφανίζεται ως αντίθεση και ανταγωνισμός ανάμεσα στην ΠΟΣΠΕΡΤ και στα σωματεία, αλλά ουσιαστικά είναι αντίθεση και ανταγωνισμός με διακύβευμα ποιος θα έχει το πάνω χέρι στις συνδιαλλαγές με την κυβέρνηση και τη διοίκηση που θα διοριστεί, ποιος περνά καλύτερα την κυβερνητική γραμμή μέσα στους εργαζόμενους. Και οι δύο πλευρές στην ουσία υπονομεύουν την ανάγκη οργάνωσης διεκδικητικού αγώνα για τα πραγματικά μας προβλήματα.

Σήμερα, μετά την έκδοση της διαιτητικής απόφασης, οι μεν επιχαίρουν για τη "δικαίωσή" τους, οι δε καταγγέλλουν "δικαστικό πραξικόπημα". Μόνο που αυτή η εξέλιξη βάζει "φουρνέλο" στην ανάγκη για ενότητα δράσης όλων των εργαζομένων, όλων των κλάδων της ΕΡΤ, για αγωνιστικές δράσεις στην κατεύθυνση της ικανοποίησης των αναγκών τους.

Αυτό μόνο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μπορούν να το αλλάξουν σε όφελος των πραγματικών τους συμφερόντων.

Το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ υποστηρίζει ότι τώρα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ να θυμηθούμε ότι την ΕΡΤ τον Ιούνη του 2015 δεν την "άνοιξε" η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αλλά η σκληρή, ενιαία, δίχρονη πάλη των ίδιων των εργαζομένων της, σε συμμαχία με άλλους κλάδους εργαζομένων, με την πρωτοπόρα δράση αλληλεγγύης των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ, που σε αυτό το δίχρονο δεν έλειψαν ούτε στιγμή από την πρώτη γραμμή του αγώνα.

Σε αυτόν το δρόμο είναι ανάγκη να επανέλθουν όλοι, χωρίς εξαίρεση, οι πραγματικοί εργαζόμενοι στην ΕΡΤ, που πρέπει να διεκδικήσουν ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς και άλλα εργασιακά δικαιώματα, να αγωνιστούν για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, καλύτερη ζωή για αυτούς και τις οικογένειές τους, δημόσια ραδιοτηλεόραση που να προβάλλει τα προβλήματα και τους αγώνες των εργαζομένων, να παρέχει ισότιμη προβολή όλων των πολιτικών θέσεων εκτός των φασιστικών - ναζιστικών, στην προοπτική να εκπληρώσει αυτό που πρέπει να έχει ως πραγματική της αποστολή, να είναι δηλαδή στην υπηρεσία των συμφερόντων του λαού και των εργαζομένων.

Σε αυτόν τον αγώνα οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, μέσα και έξω από την ΕΡΤ, θα βρεθούν για άλλη μια φορά πρωτοπόρες. Καλούμε κάθε τίμιο εργαζόμενο στην ΕΡΤ να πάρει θέση τώρα!».

Από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων της «ΣΙΔΕΝΟΡ»

Οι βουλευτές του ΚΚΕ καλούν την κυβέρνηση να απαντήσει «σε ποιες ενέργειες θα προβεί για να σταματήσει η αδιαλλαξία της επιχείρησης που αρνείται κατηγορηματικά ακόμη και να συζητήσει για υπογραφή ΣΣΕ με βάση τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων».

Καλούν επίσης «να διασφαλιστεί η ανεμπόδιστη άσκηση του δικαιώματος των εργαζομένων της "ΣΙΔΕΝΟΡ" στις κινητοποιήσεις που σκοπό έχουν την υπογραφή επιχειρησιακής ΣΣΕ, να καταργηθεί το σκλαβοπάζαρο των εργολαβικών εργαζομένων και να αντικατασταθεί από εργαζόμενους με μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα».

Στην Ερώτηση, μαζί με τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, περιγράφεται το ιστορικό των αλλεπάλληλων μειώσεων που υπέστησαν από το 2009, καθώς και των κάλπικων υποσχέσεων της εργοδοσίας ότι οι απώλειες θα αποκαθίστανταν τάχα με την ανάκαμψη των οικονομικών στοιχείων της εταιρείας. Στηλιτεύονται επίσης τα εκδικητικά μέτρα της εργοδοσίας απέναντι στους εργαζόμενους και το σωματείο τους (με εξώδικα, διαθεσιμότητες), καθώς και η αγαστή συνεργασία με το «Συνδικαλιστικό της Ασφάλειας», που όπως καταγγέλλουν οι βουλευτές του ΚΚΕ «πηγαινοερχόταν εντός και εκτός των χώρων του εργοστασίου».

Και η Ερώτηση του ΚΚΕ καταλήγει: «Η εργοδοσία της "ΣΙΔΕΝΟΡ" αξιοποιεί όλο το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο που ψηφίστηκε την τελευταία δεκαετία από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ που προέβλεπαν το τσάκισμα των ΣΣΕ, τη μείωση του κατώτατου μισθού και την κατάργηση των τριετιών, όπως και τον περιορισμό της άσκησης του δικαιώματος στην απεργία. Αυτή είναι από ό,τι φαίνεται στην πράξη η "βιώσιμη ανάπτυξη" που επαγγέλλεται η ΝΔ, η "υγιής επιχειρηματικότητα" του ΣΥΡΙΖΑ, εντέλει η "κανονικότητα" όλων των αστικών πολιτικών κομμάτων που πίνουν νερό στο όνομα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και σε πλήρη συνεργασία μαζί της επέβαλαν και επιβάλλουν το παλιό και νέο αντεργατικό νομικό πλαίσιο, πραγματικό οπλοστάσιο για τους επιχειρηματικούς ομίλους».

Στο μεταξύ, η απόφαση του Δικαστηρίου για την αγωγή που κατέθεσε η εργοδοσία, έκρινε παράνομες, αλλά όχι και καταχρηστικές τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων.

Υπενθυμίζεται ότι η εργοδοσία αξίωνε μεταξύ άλλων να της επιδικαστεί αποζημίωση 5.000 ευρώ για κάθε νέα στάση εργασίας. Οι εργοδοτικοί ισχυρισμοί κατέρρευσαν στην ακροαματική διαδικασία, ενώ το Σωματείο Εργαζομένων της «ΣΙΔΕΝΟΡ», σχολιάζοντας τη δικαστική απόφαση, υπογράμμισε: «Συνεχίζουμε μέχρι τη δικαίωση».