Παρασκευή 21 Δεκέμβρη 2018
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία» μπορείτε να διαβάσετε:

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Φοροληστεία στο λαό, «μερίσματα» και προνόμια στο κεφάλαιο

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ: Χριστουγεννιάτικος «μποναμάς» για τους ενεργειακούς και βιομηχανικούς ομίλους

ΗΠΑ - ΕΕ: Νέος γύρος πιέσεων κατά του ρωσικού αγωγού «Nord Stream 2», μετά το επεισόδιο στην Αζοφική

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Φοροληστεία στο λαό, «μερίσματα» και προνόμια στο κεφάλαιο

Με αντιλαϊκούς φόρους και χαράτσια νέας κοπής - σε συνέχεια και συμπληρωματικά με αυτά που έχουν προηγηθεί στη διάρκεια της μνημονιακής περιόδου - ξεκινά το 2019, με φόντο την επίτευξη των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα στον κρατικό προϋπολογισμό. Την ίδια ώρα, και ενώ ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός έχει στην ημερήσια διάταξη την κλιμάκωση των κατασχέσεων για τις ληξιπρόθεσμες «οφειλές» οικονομικά αδύναμων λαϊκών νοικοκυριών, η κυβέρνηση προχωρά σε ένα «κρεσέντο» παρεμβάσεων για τη στήριξη των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων και ισχυρών επιχειρήσεων, με φοροελαφρύνσεις, απαλλαγές, κρατικές επιδοτήσεις και άλλα προνόμια.

Χαράτσια και φόροι, παλιάς και νέας κοπής

Σε ό,τι αφορά την απογείωση της φοροληστείας του λαού, οι κυβερνητικές παρεμβάσεις προβλέπουν μεταξύ άλλων:

-- Από την 1η Γενάρη 2019, οι νέες αντικειμενικές τιμές των ακινήτων που ξεκίνησαν φέτος ως βάση υπολογισμού μόνο για τον ΕΝΦΙΑ, έρχονται να συμπαρασύρουν προς τα πάνω και μια σειρά από άλλα χαράτσια που συνδέονται με αυτές, όπως οι φόροι σε γονικές παροχές, κληρονομιές, μεταβιβάσεις ακινήτων, το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ) που καταβάλλεται μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος κ.ά.

Να σημειωθεί ότι την ώρα που η κυβέρνηση καμώνεται ότι τάχα «ανακουφίζει σταδιακά» από τον ΕΝΦΙΑ (που έλεγε ότι θα καταργήσει και διατήρησε), για το καλοκαίρι του 2019 είναι προγραμματισμένη και δεύτερη αύξηση των αντικειμενικών τιμών, σε μια εξέλιξη που έρχεται να δυναμώσει τη φοροληστεία απέναντι στο λαό, τόσο από τον ΕΝΦΙΑ όσο και από τα άλλα χαράτσια που φορτώνονται στη λαϊκή στέγη και στη μικρή ακίνητη περιουσία.

-- Στο τέλος του 2018 λήγει το καθεστώς του μειωμένου ΦΠΑ που είχε απομείνει και για την τελευταία ομάδα νησιών του Αιγαίου (Λέσβο, Χίο, Σάμο, Κω και Λέρο), με την απαράδεκτη έτσι κι αλλιώς συσχέτιση της διατήρησής του με τη μετατροπή των νησιών σε χώρο εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών.

-- Παράλληλα, στα σκαριά - σύμφωνα με πληροφορίες - βρίσκεται η νέα κυβερνητική παρέμβαση πάνω στον τρόπο «υπολογισμού» του - ήδη διαλυμένου - αφορολόγητου ορίου. Σε αυτό το πλαίσιο, προωθείται διάταξη για την αύξηση του ελάχιστου ποσοστού της ετήσιας δαπάνης για κατανάλωση με «πλαστικό χρήμα», προκειμένου να κατοχυρωθεί το αφορολόγητο. Τα ποσοστά αυτά διαμορφώνονται στο 10% για εισόδημα έως 10.000 ευρώ, 15% για εισόδημα από 10.000 έως 20.000 και 20% για εισόδημα πάνω 20.000 ευρώ, ενώ ήδη εξετάζεται η αύξηση κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες (15%, 20% και 25% αντίστοιχα).

Σε κάθε περίπτωση, το ακάλυπτο ποσό που προβλέπεται για τις αποδείξεις λιανικής με «πλαστικό χρήμα» θα φορολογείται με 22%, δηλαδή με τον συντελεστή του πρώτου κλιμακίου της φορολογικής κλίμακας, στην πορεία βέβαια για τη νέα διάλυση του αφορολόγητου ορίου που έχει προνομοθετηθεί για το 2020.

Θυμίζουμε ότι ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2019 προβλέπει αύξηση της μάζας των φορολογικών εσόδων, τόσο από μισθούς, συντάξεις και άλλα λαϊκά εισοδήματα, όσο και από τους έμμεσους φόρους και τα άλλα χαράτσια. Μεταξύ άλλων, τα καθαρά ποσά φόρων (δηλαδή χωρίς τις επιστροφές σε δικαιούχους) θα απογειωθούν κατά 1 δισ. ευρώ. Ειδικότερα, από 45,4 δισ. φέτος, προβλέπεται να φτάσουν τα 46,4 δισ. το 2019, στοιχείο ενδεικτικό του εύρους των παρεμβάσεων που θα γίνουν προκειμένου να «κλειδώσει» ο στόχος. Επίσης, ο ΦΠΑ που βαραίνει τη λαϊκή κατανάλωση ενισχύεται, φτάνοντας στα 17,22 δισ. Οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης διογκώνονται κατά 89 εκατ., στα 7,4 δισ.

Μπαράζ κατασχέσεων για «οφειλές» λαϊκών νοικοκυριών

Το μπαράζ της φοροληστείας αποτυπώνεται και στην αδυναμία των λαϊκών νοικοκυριών να ανταποκριθούν, γεγονός που με τη σειρά του αυξάνει τα αντιλαϊκά «αντανακλαστικά» και δυναμώνει τις πιέσεις και τους εκβιασμούς σε βάρος τους. Αποκαλυπτικά σε αυτό το πλαίσιο είναι τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), σύμφωνα με τα οποία τον Οκτώβρη φέτος περίπου 4,2 εκατ. φορολογούμενοι - κατά κύριο λόγο λαϊκά νοικοκυριά - βρίσκονται στις λίστες με τα ληξιπρόθεσμα χρέη. Την ίδια ώρα, πάνω από 1,1 εκατ. φορολογούμενοι βρίσκονται «υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης», δηλαδή σε καθεστώς κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασμών και άλλων μέτρων. Εξίσου χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι στο φετινό δεκάμηνο (Γενάρης - Οκτώβρης) ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός «έβαλε στο χέρι» περίπου 4,5 δισ. ευρώ από ληξιπρόθεσμα χρέη, μέσω των οποίων αυγαταίνει η μάζα των φορολογικών εσόδων και των πλεονασμάτων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΑΑΔΕ για τον Οκτώβρη του 2018:

  • Οι «οφειλέτες υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης» έφτασαν σε 1.155.649, από 1.050.077 το Δεκέμβρη του 2017. Δηλαδή, οι λίστες στη διάρκεια του φετινού 10μήνου αυγάτισαν κατά 105.592 κατασχέσεις.
  • Τα «έργα και οι ημέρες» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προκύπτουν και από τη σύγκριση των τελευταίων στοιχείων με αυτά των προηγούμενων ετών. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των οφειλετών «υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης» κλιμακώθηκε από 695.074 στο τέλος του 2015 σε 830.056 το 2016 και σε 1.050.077 το 2017, φτάνοντας σε 1.155.649 με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία (Οκτώβρης 2018).

Σε αυτό το πλαίσιο, στη διάρκεια της περιόδου Δεκέμβρη 2015 - Οκτώβρη 2018 η λίστα με τα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης διογκώθηκε κατά 460.575 φορολογούμενους (+66,3%), αύξηση περίπου 154.000 ατόμων κατά μέσο όρο σε ετήσια βάση.

Μερίσματα στους επιχειρηματικούς ομίλους

Η επίθεση αυτή αποτελεί την άλλη όψη των μέτρων που παίρνει η κυβέρνηση για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα είναι τα νέα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου που περιλαμβάνονται στο πακέτο με τα «αντίμετρα» του κρατικού προϋπολογισμού. Ανάμεσα σ' αυτά δεσπόζουν:

-- Η μείωση του εταιρικού φορολογικού συντελεστή στα επιχειρηματικά κέρδη κατά τέσσερις μονάδες, από το 29% στο 25%, σε βάθος τετραετίας, αρχής γενομένης από το 2019 (28% από 29%). Οι σωρευτικές απώλειες για το κρατικό ταμείο από το 2023 και μετά αναμένονται στα 450 εκατ. ευρώ το χρόνο (142 εκατ. για το 2019) και βέβαια, όπως αναφέρει η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, «θα αναπληρώνεται από άλλες πηγές εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού», με την «καμπάνα» να χτυπάει και πάλι για το λαό.

-- Η μείωση φορολογίας και επί των διανεμόμενων κερδών, στο 10% από 15%.

-- Η κρατική επιδότηση στο 50% των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για νέους μισθωτούς έως 24 ετών, με ποσό ύψους 51 εκατ. για το 2019.

Την ίδια ώρα, σε φάση τελικής επεξεργασίας περνά το σχέδιο για το νέο κρατικό πακέτο στήριξης των εγχώριων τραπεζικών ομίλων, με στόχο να τους ξεφορτώσει από τα «βαρίδια» των «κόκκινων» δανείων για να τα μεταφέρει σε λεγόμενες «κακές» τράπεζες ή εταιρικά σχήματα «ειδικού σκοπού» που θα συγκροτήσει η κάθε τράπεζα, με τη συμβολή νέων «επενδυτών» και «παικτών».

Μεταξύ άλλων, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας προετοιμάζει σχέδιο μεταβίβασης προβληματικών δανείων από τις τράπεζες σε νέα εταιρεία, με την παράλληλη έκδοση ομολόγων, που μάλιστα θα έχουν την εγγύηση του Δημοσίου, έτσι ώστε να διασφαλίζονται οι «επενδυτές».

Από την πλευρά του, το υπουργείο Οικονομικών προετοιμάζει τη νέα φουρνιά των παρεμβάσεων τόνωσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

Η σχετική λίστα περιλαμβάνει:

-- Διαμόρφωση «εθνικού προγράμματος ανάπτυξης» κατ' αντιστοιχία με το ΕΣΠΑ. Πρόκειται για «ένα πολυετές αναπτυξιακό πρόγραμμα» που χρηματοδοτείται από το εθνικό σκέλος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα και σε αντιστοίχιση με τα κοινοτικά κονδύλια του ΕΣΠΑ, έτσι ώστε να «επιτρέπει τον επαρκή προγραμματισμό και σχεδιασμό των έργων και των παρεμβάσεων (...) σε αντίθεση με τον υπάρχοντα μονοετή σχεδιασμό του εθνικού ΠΔΕ, που δεν επέτρεπε κάτι τέτοιο».

-- Σχέδιο νόμου - «ομπρέλα» για τον «εκσυγχρονισμό των διαδικασιών υλοποίησης του συνόλου του ΠΔΕ, Εθνικού και Συγχρηματοδοτούμενου».

-- Σχέδιο νόμου «για την προσέλκυση Στρατηγικών Επενδύσεων». Σ' αυτό προβλέπονται νέες φοροαπαλλαγές και κίνητρα σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους, σε συνέχεια βέβαια των διατάξεων του «αναπτυξιακού νόμου» που πέρασε η σημερινή κυβέρνηση.

-- Δημιουργία «Αναπτυξιακής Τράπεζας» ως ενός ακόμη εργαλείου χρηματοδότησης ισχυρών - «βιώσιμων» επιχειρήσεων.


Α. Σ.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Χριστουγεννιάτικος «μποναμάς» για τους ενεργειακούς και βιομηχανικούς ομίλους

Eurokinissi

Γερό «πακέτο» παροχών προς τους ομίλους, που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή και προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας και τη μεγάλη βιομηχανία, περιλαμβάνει το νομοσχέδιο που κατέθεσε την περασμένη βδομάδα το υπουργείο Περιβάλλοντος στη Βουλή.

Το νομοσχέδιο - «σκούπα», που προωθήθηκε με τη διαδικασία του «κατεπείγοντος», προβλέπει ανάμεσα σε άλλα την κατάργηση της «χρέωσης προμηθευτή» (ΠΧΕΦΕΛ - Πρόσθετη Χρέωση Εκπροσώπων Φορτίου Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ) και του ειδικού τέλους λιγνιτικής παραγωγής, το οποίο επιβαρύνει ειδικά τους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιούν ως καύσιμο τον λιγνίτη, προς διευκόλυνση της ιδιωτικοποίησης των εργοστασίων που «τρέχει» αυτήν την περίοδο η κυβέρνηση.

Παράλληλα, με το ίδιο νομοσχέδιο προωθούνται οι μειωμένες χρεώσεις του τέλος ΕΤΜΕΑΡ (πρώην τέλος ΑΠΕ) κυρίως στους μεγάλους καταναλωτές της Μέσης και Υψηλής Τάσης, δηλαδή τη μεγάλη ενεργοβόρο βιομηχανία, ώστε να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των βιομηχανικών ομίλων.

Πιο συγκεκριμένα, όπως τονίζεται στο άρθρο 4 του νομοσχεδίου, η κατάργηση από την 1η Γενάρη του 2019 της χρέωσης προμηθευτή για τους παραγωγούς και προμηθευτές ηλεκτρικής Ενέργειας «αυξάνουν σημαντικά τη ρευστότητα της ΔΕΗ και ενισχύουν τον ανταγωνισμό μεταξύ των προμηθευτών». Στην ίδια παράγραφο, κατά τη συνήθη κυβερνητική προπαγάνδα, σημειώνεται ότι με τη ρύθμιση αυτή θα ωφεληθούν συνολικά οι καταναλωτές, αφού θα υπάρξει «θετικός αντίκτυπος και στις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας για τον τελικό καταναλωτή».

Φυσικά, και η κύρια έγνοια της κυβέρνησης δεν είναι τα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα που βλέπουν το εισόδημά τους να λεηλατείται όλα αυτά τα χρόνια και μέσα από τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά κυρίως οι μεγάλοι καταναλωτές ρεύματος, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, που αυτό το διάστημα βρίσκονται σε συνεχείς διαπραγματεύσεις για τη ΔΕΗ, τον βασικό πάροχο της υψηλής τάσης, για την ανανέωση των συμβάσεών τους.

Επίσης, με το ίδιο άρθρο του νομοσχεδίου προωθείται η εφαρμογή από την 1η Γενάρη των μειωμένων χρεώσεων του ΕΤΜΕΑΡ σύμφωνα με τις σχετικές «Κατευθυντήριες γραμμές» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις κρατικές ενισχύσεις στους μονοπωλιακούς ομίλους. Οπως σημειώνεται συγκεκριμένα στο ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου Περιβάλλοντος, με την εν λόγω νομοθετική ρύθμιση θα μειωθεί η χρέωση ΕΤΜΕΑΡ και στους εμπορικούς καταναλωτές χαμηλής τάσης, κατά βάση σε καταστήματα και μικρές επιχειρήσεις, ωστόσο «το πιο σημαντικό όμως είναι ότι με το νέο σχήμα θα ενισχυθεί η ενεργοβόρος βιομηχανία, ώστε να μειώσει το κόστος ρεύματος και να μπορέσει να ανταγωνιστεί τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες. Συγκεκριμένα, θα προβλεφθεί η επιβολή της ελάχιστης δυνατής χρέωσης στις μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις της χώρας, με παράλληλη εφαρμογή εξατομικευμένου μέγιστου ορίου ετήσιας χρέωσης για κάθε επιχείρηση».

Με πιο απλά λόγια, οι μεγάλες βιομηχανίες θα έχουν τη μικρότερη δυνατή χρέωση ΕΤΜΕΑΡ και ταυτόχρονα θα επιβληθεί ένα ανώτατο όριο σε κάθε επιχείρηση ξεχωριστά, πάνω από το οποίο δεν θα μπορεί το τέλος αυτό να αυξηθεί ακόμη κι αν υπάρξουν εξελίξεις τέτοιες στην αγορά που να επιβάλλουν μια αύξηση.

«Δωράκι»... 250 εκατομμυρίων

Η κυβέρνηση προχωρά στην περαιτέρω μείωση του συγκεκριμένου τέλους για τις μεγάλες βιομηχανίες, αφού προηγουμένως ο ειδικός λογαριασμός, μέσω του οποίου επιδοτούνται οι επιχειρηματίες του χώρου των ΑΠΕ, εμφάνισε σημαντικό πλεόνασμα. Πρόκειται για τον λογαριασμό που χρηματοδοτείται, εκτός από το «τέλος προμηθευτή», και μέσω του τέλους ΕΤΜΕΑΡ, το «χαράτσι» δηλαδή που πληρώνουν με τους λογαριασμούς ρεύματος τα λαϊκά νοικοκυριά και συντέλεσε όλα τα προηγούμενα χρόνια στη μεγάλη αύξηση των τιμολογίων. Με τη συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση εάν ο ειδικός λογαριασμός ενίσχυσης των ΑΠΕ εμφανίσει έλλειμμα - πράγμα πολύ πιθανό αφού άλλωστε ο λογαριασμός αυτός υπήρξε ελλειμματικός για πολλά συνεχόμενα χρόνια - το τέλος ΕΤΜΕΑΡ δεν πρόκειται να αυξηθεί πάνω από το δοσμένο «ταβάνι» για τις μεγάλες βιομηχανίες, που σημαίνει ότι τη διαφορά θα την καλύψουν οι υπόλοιποι καταναλωτές, δηλαδή και πάλι τα λαϊκά νοικοκυριά.

Εμφανίζεται ξεκάθαρα, για μια ακόμη φορά, ταξική μεροληψία που φυσικά δεν είναι υπέρ των εργαζόμενων λαϊκών στρωμάτων, όπως με στόμφο ισχυρίζεται συχνά - πυκνά η προπαγάνδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά υπέρ των ομίλων της Ενέργειας και της ενεργοβόρου βιομηχανίας, οι οποίοι τώρα θα δουν σημαντική οικονομική ενίσχυση μέσω αυτής της νομοθετικής παρέμβασης. Φυσικά, ούτε λόγος να γίνεται για μια αντίστοιχου μεγέθους ελάφρυνση των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος για τα λαϊκά νοικοκυριά, δίχως να αποκλείεται το επόμενο διάστημα να υπάρξουν πομπώδεις ανακοινώσεις του αρμόδιου υπουργείου για μειώσεις του ΕΤΜΕΑΡ στη χαμηλή τάση, ύψους μερικών ευρώ την τετραμηνία.

Ωστόσο, για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του «μποναμά» για τους ομίλους, μόνο από την κατάργηση του «τέλους προμηθευτή» και για τη ΔΕΗ το όφελος θα φτάσει περί τα 250 εκατ. ευρώ στην επόμενη διετία, σύμφωνα με όσα δημόσια έχει αναφέρει ο υπουργός Περιβάλλοντος, Γ. Σταθάκης. Δίχως να υπολογίζονται τα ποσά τα οποία θα κερδίσουν οι υπόλοιποι ενεργειακοί όμιλοι, ούτε επίσης η άμεση μείωση του κόστους Ενέργειας που θα απολαύσουν οι βιομήχανοι.

Οι αξιώσεις των βιομηχάνων... εντολή τους

Λίγες μόλις μέρες νωρίτερα από την κατάθεση του νομοσχεδίου, το ΙΟΒΕ είχε δώσει στη δημοσιότητα μελέτη που συνέταξε για λογαριασμό της «Ελληνικής Παραγωγής - Συμβούλιο Βιομηχανιών για την Ανάπτυξη», το σχήμα που έχουν συστήσει οι μεταποιητικές βιομηχανίες της χώρας μέλη του ΣΕΒ, με σκοπό να προωθήσουν τα ειδικά συμφέροντα του χώρου τους. Η μελέτη έθετε τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει η βιομηχανία της Ελλάδας, στην ουσία δηλαδή παρουσίαζε τις αξιώσεις των βιομηχανικών ομίλων για την περαιτέρω ενίσχυση της κερδοφορίας τους. Μεταξύ των βασικών ζητημάτων με την «υψηλότερη βαρύτητα» για την εγχώρια μεταποίηση που θέτει η μελέτη του ΙΟΒΕ είναι φυσικά το «υψηλό κόστος Ενέργειας». Ως απαραίτητο βήμα για τη μείωση του ενεργειακού κόστους της βιομηχανίας θεωρείται η εφαρμογή του «μοντέλου στόχου» της ΕΕ στην εγχώρια αγορά Ενέργειας, δηλαδή η έναρξη λειτουργίας του ενεργειακού χρηματιστηρίου, αλλά και η ηλεκτρική σύνδεση με γειτονικές χώρες στο πλαίσιο της διαμόρφωσης της ενιαίας αγοράς Ενέργειας.

Παράλληλα, στη μελέτη προβάλλονται και οι πάγιες απαιτήσεις του χώρου όπως η μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης για την υψηλή τάση, η «διακοψιμότητα», η μείωση των τελών υπέρ ΑΠΕ «ώστε η εγχώρια βιομηχανία να παραμείνει ανταγωνιστική και να αμβλυνθούν οι κίνδυνοι από την αβεβαιότητα των τιμών σε κλάδους έντασης ενεργείας...». Τα μέτρα, δηλαδή, που σε μεγάλο βαθμό προώθησε η κυβέρνηση με το προαναφερθέν νομοσχέδιο, ενώ και οι υπόλοιπες αξιώσεις είναι ζήτημα χρόνου να ικανοποιηθούν στο όνομα «ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας» της βιομηχανίας.

Θα πρέπει, τέλος, να σημειωθεί ότι εκτός από τη μείωση των τελών που προώθησε η κυβέρνηση, σε εξέλιξη βρίσκεται η διαπραγμάτευση των ενεργοβόρων βιομηχανιών με τη ΔΕΗ για το ζήτημα της παράτασης των τρεχόντων βιομηχανικών τιμολογίων, τα οποία έχουν κριθεί «ικανοποιητικότατα» από τους βιομηχάνους, μέχρι το 2020. Αρχικά, η διοίκηση της ΔΕΗ είχε εκδηλώσει την πρόθεσή της να υπογραφούν νέες συμβάσεις από τον ερχόμενο Φλεβάρη, όπου θα υπήρχε μια ελάχιστη ενσωμάτωση του κόστους που επωμίζεται η επιχείρηση από την αύξηση της τιμής ρύπων, πρόθεση που προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις της βιομηχανίας. Πάντως, μέχρι σήμερα ο αναπληρωτής υπουργός Βιομηχανίας, Στ. Πιτσιόρλας, έχει δεσμευτεί για λογαριασμό της κυβέρνησης ότι θα υπάρξει παράταση των υφιστάμενων βιομηχανικών τιμολογίων δίχως αυξήσεις, ενώ και από την πλευρά του υπουργείου Περιβάλλοντος καταβάλλονται... φιλότιμες προσπάθειες, εκτός από τις παραπάνω ενισχύσεις να διατηρηθούν τα βιομηχανικά τιμολόγια σε χαμηλά επίπεδα.


Φ. Κ.

ΗΠΑ - ΕΕ
Νέες πιέσεις κατά του «Nord Stream 2» μετά το επεισόδιο στην Αζοφική Θάλασσα

Κογκρέσο και Ευρωκοινοβούλιο καταδικάζουν τη «ρωσική επιθετικότητα» και ζητούν από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να ακυρώσουν το ρωσικό αγωγό

Ο «Nord Stream 2» θα μπορεί να μεταφέρει 55 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως στην Ευρώπη μέσω Γερμανίας
Ο «Nord Stream 2» θα μπορεί να μεταφέρει 55 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως στην Ευρώπη μέσω Γερμανίας
Το περιστατικό στον πορθμό του Κερτς, που ενώνει την Αζοφική με τη Μαύρη Θάλασσα, έδωσε - μεταξύ άλλων - ένα ακόμη «πάτημα» στις ΗΠΑ για να εντείνουν την πίεση κατά της κατασκευής του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου «Nord Stream 2», ο οποίος μέσω της Βαλτικής θα καταλήγει στη Βόρεια Γερμανία.

Στην κατασκευή του αγωγού αντιτίθενται οι ΗΠΑ επειδή το έργο θα αυξήσει την επιρροή της Ρωσίας στην Ευρώπη, αντί να προωθείται η ενεργειακή της απεξάρτηση και διαφοροποίηση από το ρωσικό αέριο, ενώ μπαίνουν εμπόδια και για την είσοδο του αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στην ευρωπαϊκή αγορά.

Η Γερμανία, αντίθετα, προωθεί με επιμονή τον αγωγό, προκειμένου να διασφαλίσει φτηνή και επαρκή Ενέργεια για την οικονομία της, χωρίς τη διαμεσολάβηση της Ουκρανίας, και να αναδειχτεί ταυτόχρονα σε σημαντική πύλη εισόδου του ρωσικού αερίου στην ΕΕ. Στη βάση αυτή, οξύνεται η αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ, αλλά και στο εσωτερικό της ΕΕ, με δυνάμεις που δεν βλέπουν με καλό μάτι την παραπέρα ενίσχυση της Γερμανίας. Στην κατασκευή του «Nord Stream 2» αντιτίθενται η Κομισιόν και άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ (Πολωνία, Δανία κ.ά.).

Ετσι, λίγες μόλις μέρες μετά το επεισόδιο στην Αζοφική Θάλασσα (25 Νοέμβρη), η ουκρανική κυβέρνηση, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι βγήκαν πιο επιθετικά, ζητώντας την ακύρωση της κατασκευής του αγωγού. Την προηγούμενη βδομάδα (12/12/2018) δύο (μη δεσμευτικά) ψηφίσματα - του αμερικανικού Κογκρέσου και του Ευρωκοινοβουλίου - καλούσαν σε ακύρωση του «Nord Stream 2».

Πιο συγκεκριμένα, η Βουλή των Αντιπροσώπων (Κογκρέσο) των ΗΠΑ ενέκρινε ομόφωνα ψηφίσματα καταδίκης της «ρωσικής επιθετικότητας» απέναντι στην Ουκρανία στα Στενά Κερτς αλλά και κατά της ολοκλήρωσης του «Nord Stream 2», καλώντας ευρωπαϊκές κυβερνήσεις (βασικά Γερμανία, Αυστρία) να εγκαταλείψουν αυτόν τον αγωγό.

Την ίδια μέρα, στο πλαίσιο της εφαρμογής της συμφωνίας σύνδεσης ΕΕ - Ουκρανίας, το Ευρωκοινοβούλιο καταδίκασε την κατασκευή του αγωγού «Nord Stream 2», λέγοντας ότι αποτελεί ένα πολιτικό σχέδιο (και όχι οικονομικό, όπως ισχυρίζονται οι κυβερνήσεις Γερμανίας και Ρωσίας) που απειλεί την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια και διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού. Το Ευρωκοινοβούλιο ζητά την ακύρωση του σχεδίου.

Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, επανέλαβε τη θέση της ρωσικής κυβέρνησης ότι οι ΗΠΑ «προσπαθούν να εμποδίσουν την εφαρμογή ενός καθαρά επιχειρηματικού έργου, το οποίο δεν ανταποκρίνεται μόνο στα συμφέροντα της Ρωσίας, αλλά και των καταναλωτών, πρώτα και κύρια της Γερμανίας, ως χώρας της ΕΕ». Χαρακτήρισε το επεισόδιο στο Κερτς «μια σχεδιασμένη πρόκληση από την Ουκρανία και μια σοβαρή παραβίαση των ρωσικών συνόρων, που συνεπάγεται τις κατάλληλες συνέπειες για τους εισβολείς».

Απειλή για τις ΗΠΑ και τους «συμμάχους» τους

Το ψήφισμα του Κογκρέσου υπογραμμίζει την έντονη αντίθεση της αμερικανικής κυβέρνησης και αμερικανικών ομίλων παραγωγής LNG στο νέο ρωσικό αγωγό, τον οποίο υποστηρίζουν η Γερμανία και άλλα ευρωπαϊκά κράτη, ενώ στην κατασκευή του εμπλέκονται και ευρωπαϊκά μονοπώλια («Engie», «Uniper», OMV, «Shell» και «Wintershall»).

Στο ψήφισμα για τον «Nord Stream 2» υπογραμμίζονται τα εξής: Η Ρωσία ελέγχει σχεδόν το 40% του εφοδιασμού της Ευρώπης με φυσικό αέριο και 11 ευρωπαϊκές χώρες βασίζονται στο ρωσικό φυσικό αέριο για να καλύψουν τουλάχιστον το 75% των ετήσιων αναγκών τους. Ο «Nord Stream 2» θα αυξήσει τον ρωσικό έλεγχο στην ευρωπαϊκή αγορά Ενέργειας. Επικαλείται δήλωση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, ότι ο «Nord Stream 2» «δεν θα βοηθήσει στην (ενεργειακή) διαφοροποίηση ούτε θα μειώσει την εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο».

Ιδιαίτερη είναι η αναφορά στην Ουκρανία, που είναι «σταθερός και αξιόπιστος διαμετακομιστικός κόμβος» για το ρωσικό αέριο που διοχετεύεται στην Ευρώπη μέσω των ουκρανικών αγωγών. Η Ουκρανία αναμένεται να απαξιωθεί ως χώρα διέλευσης ρωσικού αερίου μετά την ολοκλήρωση του «Nord Stream 2», παρά τις «προσπάθειες» της γερμανικής κυβέρνησης να πείσει για το αντίθετο.

Ταυτόχρονα, επιχειρηματολογεί το Κογκρέσο, οι αγωγοί της Ουκρανίας έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν ετησίως έως και 55 δισ. κυβικά μέτρα ρωσικό φυσικό αέριο, όση υπολογίζεται να είναι η χωρητικότητα του «Nord Stream 2». Επομένως, το γεωπολιτικό συμφέρον της Ρωσίας δεν είναι να αυξήσει την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια, αλλά να λειτουργήσει σαν σφήνα μεταξύ των χωρών της Ευρώπης και να μειώσει δραστικά τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου μέσω Ουκρανίας, σημειώνει το Κογκρέσο.

Δηλώνεται ότι εδώ και καιρό οι ΗΠΑ στηρίζουν την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια μέσω της διαφοροποίησης, όπως π.χ. μέσω του «Νότιου Διαδρόμου φυσικού αερίου» («Southern Gas Corridor»), με ενεργειακούς πόρους της Κασπίας Θάλασσας (Αζερμπαϊτζάν) προς τη Νότια και Κεντρική Ευρώπη. Ο αγωγός μέσω Γεωργίας, Τουρκίας (ΤΑΝΑΡ), βόρειας Ελλάδας και Αλβανίας θα καταλήγει στην Ιταλία (ΤΑΡ).

Για όλους αυτούς τους λόγους, ο «Νord Stream 2» αποτελεί κίνδυνο για τα συμφέροντα των ΗΠΑ και απειλεί την εθνική ασφάλεια, καταλήγει το Κογκρέσο, καλώντας «τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να απορρίψουν το έργο» και τον Πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ, «να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια», όπως επιβολή κυρώσεων.

«Νότιος Διάδρομος» και Ανατολική Μεσόγειος

Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκαν και οι δηλώσεις του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιου για θέματα Ενέργειας, Φράνσις Φάνον, ο οποίος περιόδευσε την προηγούμενη βδομάδα σε Τσεχία, Κροατία και Ουγγαρία (νωρίτερα φέτος είχε επισκεφθεί Ουκρανία, Πολωνία, Πορτογαλία και Ελλάδα): «Η συνεργασία για τον "Nord Stream 2" δεν συνάδει με τις κοινές διατλαντικές αξίες», είπε απευθυνόμενος βασικά στη Γερμανία και χαρακτήρισε τους αγωγούς «Nord Stream 2» και «Turkish Stream» «πολιτικά εργαλεία», μέσω των οποίων η Ρωσία επιδιώκει να ενισχύσει την επιρροή της στη Δύση και να απομακρύνει την Ουκρανία από την Ευρώπη.

Υπογράμμισε πως «με δεδομένη την επιθετικότητα της Ρωσίας τις τελευταίες εβδομάδες, καθίσταται επίκαιρη η πολιτική προτεραιότητα για ενεργειακή ασφάλεια». Καταδίκασε τη «ρωσική επιθετικότητα» στην Αζοφική Θάλασσα, λέγοντας πως το κλείσιμο των Στενών του Κερτς «αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου». Αυτές οι κινήσεις της Ρωσίας «ενισχύουν την διεθνή πεποίθηση ότι ο αγωγός "Nord Stream 2" αποτελεί άμεση προσβολή για τον διατλαντικό στόχο της ενεργειακής ασφάλειας», είπε και προειδοποίησε ότι «οι εταιρείες που συνεργάζονται με τον τομέα των ρωσικών ενεργειακών εξαγωγών και των αγωγών, δραστηριοποιούνται σε έναν κλάδο που ενέχει σημαντικό ρίσκο κυρώσεων».

Παράλληλα, αναφέρθηκε κι αυτός στη στήριξη των ΗΠΑ στο «Νότιο Διάδρομο φυσικού αερίου», ένα έργο αξίας 40 δισ. δολαρίων, στο οποίο δεν υπάρχει αμερικανική επένδυση, όπως υπογράμμισε ο Φάνον. Στο μεταξύ, το παζάρι περιπλέκεται ακόμη περισσότερο καθώς οι εταιρείες που συμμετέχουν στην κοινοπραξία (BP, η ιταλική «Snam», η ισπανική «Enagas», η αζέρικη SOCAR, η βελγική «Fluxys» και η ελβετική «Axpo») για την κατασκευή του ΤΑΡ (σ.σ. τμήμα του Νότιου Διαδρόμου), όχι μόνο δεν έχουν αποκλείσει, αντίθετα επιδιώκουν την εμπορική εκμετάλλευση του αγωγού με αέριο από τη Ρωσία, εκτός από τις ποσότητες από το Αζερμπαϊτζάν.

Ο Φάνον χρησιμοποίησε, τέλος, ως δέλεαρ τα κοιτάσματα της Ανατ. Μεσογείου για την ενεργειακή ασφάλεια και διαφοροποίηση της Ευρώπης, λέγοντας: «Θέλω να επισημάνω ότι αυτήν την περίοδο ενεργοποιούνται νέες πηγές αερίου. Στην Ανατ. Μεσόγειο όπου βρέθηκα λίγες εβδομάδες πριν (σ.σ. είχε επισκεφτεί την Κύπρο), υπάρχουν σημαντικοί όγκοι φυσικού αερίου και η ανάπτυξη της περιοχής θα επιτρέψει οι ποσότητες αυτές να βρουν το δρόμο τους στις παγκόσμιες αγορές και βέβαια στην Ευρώπη»...


Ε. Μ.

ΚΟΜΜΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΥΣΤΡΙΑΣ
Εχουμε ένα κοπιαστικό και δύσκολο καθήκον απέναντι στους εργαζόμενους

Συνέντευξη με τον αναπληρωτή πρόεδρο του κόμματος, Τίμπορ Τσένκερ

Ο Τ. Τσένκερ στις εργασίες της 20ής Διεθνούς Συνάντησης
Ο Τ. Τσένκερ στις εργασίες της 20ής Διεθνούς Συνάντησης
Μια σειρά αντεργατικών μεταρρυθμίσεων εφαρμόζονται με μεγαλύτερη ένταση τα τελευταία χρόνια στην Αυστρία, για τη μείωση του λεγόμενου «εργατικού κόστους» και με διακηρυγμένο στόχο η αυστριακή οικονομία να παραμείνει στις κορυφαίες της Ευρώπης.

Η σημερινή κυβέρνηση Λαϊκού Κόμματος (OVP) - Κόμματος Ελευθερίας (FPO), με καγκελάριο τον Σεμπάστιαν Κουρτς, πήρε τη «σκυτάλη» από την προηγούμενη συγκυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών (SPO) - Λαϊκού Κόμματος και προχωρά στην ακόμη μεγαλύτερη ελαστικοποίηση της εργασίας, στη μείωση των παροχών για τους άνεργους και των προνοιακών παροχών για τους μακροχρόνια άνεργους και τους άπορους, στη συγχώνευση των ασφαλιστικών Ταμείων Υγείας.

Από την 1η Σεπτέμβρη οι επιχειρήσεις στην Αυστρία έχουν τη δυνατότητα να επεκτείνουν το κανονικό ωράριο των υπαλλήλων τους έως και τις 12 ώρες τη μέρα, για ορισμένο χρονικό διάστημα, χωρίς τα τυπικά εμπόδια που ίσχυαν προηγουμένως (ενσωμάτωση της σχετικής κοινοτικής Οδηγίας). Εκτοτε οι εργοδότες έχουν «ξεσαλώσει». Σχεδόν καθημερινές είναι οι καταγγελίες στα συνδικάτα και οι αναφορές στον αυστριακό Τύπο για επιβολή 12ωρης εργασίας και εργασίας τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες σε διάφορους κλάδους, με απειλές και απολύσεις όσων αρνούνται.

Από κινητοποίηση του Κόμματος Εργασίας Αυστρίας την Πρωτομαγιά
Από κινητοποίηση του Κόμματος Εργασίας Αυστρίας την Πρωτομαγιά
Στο μεταξύ, το 8ωρο εδώ και χρόνια αποτελεί παρελθόν για την Αυστρία και επιτρέπεται η 10ωρη εργασία στο πλαίσιο του νομοθετημένου «ευέλικτου μοντέλου». Περίπου το 1/3 όλων των εργαζομένων στη χώρα έχουν συμφωνήσει με τον εργοδότη τους ένα «ευέλικτο μοντέλο», δηλαδή να εργάζονται έως και 10 ώρες τη μέρα, σε κλάδους όπως υπηρεσίες, τράπεζες, πληροφορική. Στο εξής είναι δυνατό να επεκταθεί το ημερήσιο ωράριο στις 12 ώρες.

Την ίδια στιγμή, η μερική απασχόληση στη χώρα είναι από τις υψηλότερες της Ευρώπης, ιδιαίτερα στις γυναίκες που έφτασε το 2018 στο 47,3%, δηλαδή σχεδόν 1 στις 2 γυναίκες ημιαπασχολείται. Αντίστοιχα αυξάνουν οι χαμηλόμισθοι, οι λεγόμενοι «φτωχοί εργαζόμενοι», που παρότι έχουν δουλειά δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με το μισθό τους. Ο αριθμός τους υπολογίζεται στις 300.000, δηλαδή το 8% του συνόλου των εργαζομένων. Επιπλέον, 390.000 παιδιά και νέοι (το 22% των ατόμων κάτω των 20 ετών) ζουν σε οικογένειες που κινδυνεύουν από τη φτώχεια.

Ο «Ριζοσπάστης» συνομίλησε με τον αναπληρωτή πρόεδρο του Κόμματος Εργασίας Αυστρίας (PdA), Τίμπορ Τσένκερ, που βρέθηκε στην Ελλάδα για να συμμετάσχει στην 20ή Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων (23-25 Νοέμβρη) στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό.

-- Οι συνθήκες ζωής και δουλειάς των εργαζομένων στην Αυστρία επιδεινώνονται. Οι κυβερνήσεις έχουν αποφασίσει μια σειρά αντεργατικά μέτρα με αρνητικές συνέπειες (ευελιξία στην εργασία, μερική απασχόληση, 10ωρη και 12ωρη ημερήσια εργάσιμη μέρα, φτωχοί εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, μεταρρυθμίσεις στην ασφάλιση της Υγείας κ.λπ.). Ποια είναι η κατάσταση των εργαζομένων στη χώρα, ποια βασικά προβλήματα τους απασχολούν;

-- Από τη νίκη της αντεπανάστασης στη Σοβιετική Ενωση εφαρμόζονται μεταρρυθμίσεις στην Αυστρία, που επιβαρύνουν την εργατική τάξη και ωφελούν το κεφάλαιο. Πριν από αυτή, η σοσιαλδημοκρατία και το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα βρίσκονταν σε συμμαχία - τον λεγόμενο κοινωνικό εταιρισμό - βάση της οποίας ήταν ότι η σοσιαλδημοκρατία φρόντιζε για την ακινητοποίηση του εργατικού και του συνδικαλιστικού κινήματος, το οποίο με τη σειρά του έγινε συνεταίρος στο αυστριακό κρατικομονοπωλιακό σύστημα.

Σε αυτό το πλαίσιο προέκυψαν - στη λογική του κεϊνσιανισμού - ένα δημόσιο κοινωνικό, εκπαιδευτικό σύστημα και ένα σύστημα Υγείας, όπως επίσης και μια κρατική βιομηχανία. Από τη δεκαετία του '90 όμως, το κεφάλαιο δεν χρειαζόταν πια να δείχνει ότι στην Αυστρία μπορεί να υπάρξει τάχα ένας «κοινωνικός καπιταλισμός» και πέρασε στην επίθεση. Ακόμη και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις εφάρμοσαν πρώτες ιδιωτικοποιήσεις, περικοπές κοινωνικών παροχών και απελευθέρωση της αγοράς. Επί του παρόντος, ωστόσο, το κεφάλαιο δεν χρειάζεται τη σοσιαλδημοκρατία. Απόν το Δεκέμβρη του 2017 υπάρχει στην Αυστρία μια συγκυβέρνηση του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος και του ακροδεξιού Κόμματος της Ελευθερίας.

Αυτή η κυβέρνηση δίνει τη «χαριστική βολή» στα εργατικά δικαιώματα και θέτει τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα σε νέα βάση: Οχι μόνο η επαναφορά της 12ωρης εργάσιμης μέρας, αλλά και η κατάργηση της στήριξης των (ασφαλισμένων) ανέργων θα επιδεινώσουν δραματικά την κατάσταση της εργατικής τάξης. Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για τους μακροχρόνια άνεργους και τους άπορους - δηλαδή εξασφαλίζει το κατώτατο όριο διαβίωσης - θα περιοριστεί. Τα προγράμματα εργασίας για τους άνεργους μεγαλύτερης ηλικίας και για τους νέους αναστέλλονται. Η εργατική συμμετοχή στη διοίκηση του συστήματος Ασφάλισης και Υγείας αποδυναμώνεται και παραδίνονται στον έλεγχο του κεφαλαίου. Εν συντομία: Τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα περιορίζονται, η πίεση προς τους εργαζόμενους μεγαλώνει, τα εισοδήματα συρρικνώνονται. Μελλοντικά θα υπάρχουν και στην Αυστρία περισσότεροι άνεργοι, περισσότερη φτώχεια, ανεπαρκής ιατρική περίθαλψη, λιγότερες δυνατότητες για μόρφωση, περισσότεροι άστεγοι.

Πρώτα πλήττονται οι πιο ηλικιωμένοι και οι μετανάστες, στη συνέχεια οι γυναίκες και η νεολαία, τελικά συνολικά η εργατική τάξη. Αυτό είναι το πρόγραμμα της κυβέρνησης: Θέλει να ενισχύσει το κεφάλαιο και γι' αυτό η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα θα φτωχοποιούνται ακόμη περισσότερο.

-- Σε ποια βασικά μέτωπα επικεντρώνεται η δράση του Κόμματος Εργασίας Αυστρίας;

-- Φυσικά ο αγώνας ενάντια στην κυβερνητική πολιτική είναι ένα από τα κεντρικά μας καθήκοντα, όχι όμως για να έρθει μια άλλη καπιταλιστική κυβέρνηση, όπως π.χ. μια σοσιαλδημοκρατική, αλλά για να κινητοποιήσουμε και να οργανώσουμε την εργατική τάξη στον επαναστατικό αγώνα, για τον σοσιαλισμό. Αυτό δεν είναι απλό για μας, καθώς το Κόμμα Εργασίας ιδρύθηκε μόλις το 2013, σε πολλά σημεία της χώρας βρισκόμαστε ακόμη σε φάση κομματικής οικοδόμησης, επομένως δεν διαθέτουμε ακόμα αρκετούς πόρους. Ωστόσο, θέτουμε σταδιακά ρεαλιστικούς στόχους και έχουμε μικρές επιτυχίες που μας επιτρέπουν να συνεχίσουμε. Σημαντικό στον αντικυβερνητικό αγώνα μας είναι το γεγονός ότι εξηγούμε στην εργατική τάξη τις κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις. Διότι η σοσιαλδημοκρατική αξιωματική αντιπολίτευση όπως η και οπορτουνιστική - ρεφορμιστική «Αριστερά» μειώνουν την αγανάκτηση και την αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων με το να υπερασπίζονται την ΕΕ ως τάχα προοδευτική και διογκώνοντας τη φασιστική απειλή από το Κόμμα Ελευθερίας.

Αυτό συνεπάγεται ότι στη δράση μας δίνουμε βάρος στο περιεχόμενο. Προσπαθούμε και με αφορμή την αυστριακή προεδρία στην ΕΕ να αναδεικνύουμε τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ. Και στον αγώνα κατά του ρατσισμού προτάσσουμε τον προλεταριακό διεθνισμό και προσπαθούμε να τραβήξουμε τους μετανάστες στον αγώνα κατά της κυβέρνησης, κατά της ΕΕ, κατά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι η κυβέρνηση προετοιμάζει και εφαρμόζει νέα μέτρα καταστολής: Αστυνομία, στρατός, μυστικές υπηρεσίες και Δικαιοσύνη στο μέλλον θα εντείνουν τη δράση τους ενάντια στις διαμαρτυρίες, ιδιαίτερα απέναντι στα χειραφετημένα και επαναστατικά κινήματα. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί εξοπλίζονται και αναβαθμίζονται οι αρμοδιότητές τους. Επομένως πρέπει να προσαρμόσουμε αντίστοιχα τη δραστηριότητά μας, πρέπει να προετοιμαστούμε οργανωτικά, δομικά και από άποψη τακτικής, αν θέλουμε να εκπληρώσουμε το καθήκον μας. Και αυτό το καθήκον δεν είναι άλλο από την κινητοποίηση, τη διαφώτιση, την καθοδήγηση και την οργάνωση της εργατικής τάξης με σκοπό την ανατροπή του καπιταλισμού. Θα είναι ένα κοπιαστικό και δύσκολο καθήκον, αλλά κανένας άλλος πέρα από μας στην Αυστρία δεν πρόκειται να το αναλάβει.


Ε.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ