Από τη χτεσινή κινητοποίηση στη Θεσσαλονίκη

Σωματεία, Λαϊκές Επιτροπές, Ενώσεις αυτοαπασχολουμένων, γυναικείοι σύλλογοι, φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι, συνταξιουχικά σωματεία, με τα πανό και τα συνθήματά τους κατήγγειλαν την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης που εκδηλώνεται και μέσα από το συγκεκριμένο πολυνομοσχέδιο.

Αρχικά πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στο Αγαλμα Βενιζέλου, στην οποία μίλησε ο Θανάσης Κουτσουράς, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Θεσσαλονίκης, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε: «Με αυτό το πολυνομοσχέδιο η κυβέρνηση όχι μόνο διατηρεί και βαθαίνει το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο, αλλά πλασάρει παραμύθια περί δίκαιης ανάπτυξης, πως αυτά είναι τα τελευταία μέτρα που παίρνουμε, επιστρέφουμε στην "κανονικότητα". Αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να αφοπλίσουν την εργατική τάξη και το λαό».

Στη συνέχεια οι διαδηλωτές, φωνάζοντας συνθήματα, πραγματοποίησαν πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης η οποία κατέληξε στην πλατεία Αριστοτέλους, όπου και ολοκληρώθηκε το συλλαλητήριο.

Συλλαλητήρια πραγματοποιήθηκαν χτες και σε πόλεις της Θεσσαλίας. Στη Λάρισα, στη συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία που πραγματοποιήθηκε μετά από μεγάλη νεροποντή, μίλησε η Αγγελική Δασκαλάκη, αναπληρώτρια γραμματέας του Εργατικού Κέντρου. Στα Τρίκαλα, στη συγκέντρωση στην πλατεία Ρήγα Φεραίου μίλησε η Βάσω Μπακάση, μέλος της Γραμματείας Τρικάλων του ΠΑΜΕ. Στην Καρδίτσα, στη συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία απηύθυνε χαιρετισμό η Ελένη Καρυά, πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ, καλώντας τους συνταξιούχους του νομού να πάρουν μέρος στην πανθεσσαλική συνταξιουχική συγκέντρωση στις 19/6 στη Λάρισα, ενώ κεντρικός ομιλητής ήταν ο Στέλιος Σαριδάκης, πρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων και μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου. Και στις τρεις θεσσαλικές πόλεις ακολούθησαν πορείες στους κεντρικούς δρόμους.

Για χτες Τετάρτη ήταν προγραμματισμένα επίσης συλλαλητήρια σε Αλεξανδρούπολη, Γιαννιτσά, Καβάλα, Ξάνθη και Σέρρες.

Αθήνα, 1 μ.μ., Ομόνοια

Αγρίνιο, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία

Αρτα, 8.30 μ.μ., πλατεία Κιλκίς

Βέροια, 7.30 μ.μ., πλατεία Δημαρχείου

Βόλος, 7 μ.μ., πλατεία Πανεπιστημίου

Γιάννενα, 7 μ.μ., Εργατικό Κέντρο

Γρεβενά, 7.30 μ.μ., πεζόδρομος Θ. Ζιάκα

Δράμα, 7 μ.μ., κεντρική πλατεία

Εδεσσα, 12 μ., Μικροί Καταρράκτες

Ζάκυνθος, 7.30 μ.μ., Νομαρχία

Ηράκλειο, 7 μ.μ., πλατεία Λιονταριών

Καλαμάτα, 7.30 μ.μ., πλατεία 23ης Μαρτίου

Καστοριά, 7.30 μ.μ., παλιά Νομαρχία

Κατερίνη, 7 μ.μ., Πλατάνι (συντριβάνι)

Κέρκυρα, 7.30 μ.μ., Σαρόκο

Κεφαλονιά, 8 μ.μ., Εργατικό Κέντρο (πικετοφορία)

Κιλκίς, 7 μ.μ., πλατεία Ειρήνης

Κοζάνη, 8 μ.μ., κεντρική πλατεία

Κως, 7 μ.μ., Εργατικό Κέντρο

Λαμία, 7.30 μ.μ., πλατεία Πάρκου

Λευκάδα, 8 μ.μ., Αγιος Μηνάς

Μυτιλήνη, 7.30 μ.μ., πλατεία Σαπφούς

Νάουσα, 7.30 μ.μ., πλατεία Καρατάσου

Νέα Αρτάκη, 8 μ.μ., πλατεία

Ξάνθη, 7.30 μ.μ., πλατεία Ελευθερίας

Πρέβεζα, 12.30 μ.μ., ΔΟΥ

Πτολεμαΐδα, 7.30 μ.μ., κεντρική πλατεία

Πύργος, 7.30 μ.μ., πλατεία ΟΤΕ

Ρέθυμνο, 7 μ.μ., δημαρχείο

Σάμος, 7 μ.μ., Βαθύ και Καρλόβασι

Φλώρινα, 7.30 μ.μ., κεντρική πλατεία

Χαλκίδα, 7 μ.μ., Αβάντων

Χανιά, 7.30 μ.μ., πλατεία Νέων Καταστημάτων

• ΠΑΜΕ: Συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα ενάντια στο νέο αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο και την κυβερνητική κοροϊδία
• ΠΑΣΕΒΕ: Ρεπορτάζ από την επιτυχημένη σύσκεψη με θέμα «Κυριακάτικη αργία - Ελεύθερος χρόνος - Ανάγκες λαϊκής οικογένειας»
• Συνδικάτο Φαρμάκου - Καλλυντικού Αττικής: Σκέψεις και συμπεράσματα από την πρόσφατη μάχη των αρχαιρεσιών
• Μετανάστες εργάτες γης στη Ν. Μανωλάδα: Ρεπορτάζ από την επίσκεψη που πραγματοποίησε στην περιοχή η Γραμματεία Μεταναστών και Προσφύγων του ΠΑΜΕ

«Μπροστά οι δικές μας ανάγκες!». Με αυτό το σύνθημα διαδηλώνουν σήμερα στην Αθήνα και πολλές ακόμα πόλεις εργαζόμενοι και δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ. Τα συλλαλητήρια που ξεκίνησαν χτες από τη Θεσσαλονίκη και μια σειρά άλλες πόλεις, στέλνουν μήνυμα μαχητικής οργανωμένης απάντησης σε εργοδοσία - κυβέρνηση - ΕΕ.

Το σημερινό συλλαλητήριο στην Αττική θα γίνει στη 1 μ.μ., στην Ομόνοια, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει προγραμματίσει την ψηφοφορία για το νέο αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης».

Το ΠΑΜΕ στην ανακοίνωσή του για τα συλλαλητήρια τονίζει μεταξύ άλλων ότι «η "μεταμνημονιακή Ελλάδα" όχι μόνο δεν φέρνει ανάκτηση των απωλειών και ανακούφιση για τον εργαζόμενο λαό, αλλά θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο την αντιλαϊκή επίθεση, με βάση τα μνημόνια επιτήρησης της ΕΕ».

Καλεί να δυναμώσει ο αγώνας για: «Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές. Κατάργηση όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων και των 3 μνημονίων. Επαναφορά - υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ! Κανένας εργαζόμενος κάτω από τα 751 ευρώ. Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας. Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας. Κάτω οι φόροι - να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας. Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου. Να γίνουν προσλήψεις στα δημόσια νοσοκομεία, στα σχολεία, μόνιμων πλήρους απασχόλησης εκπαιδευτικών και υγειονομικών όλων των ειδικοτήτων».

Κάλεσμα συμμετοχής στα συλλαλητήρια απευθύνουν με ανακοινώσεις τους μια σειρά από Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Σωματεία, συνδέοντας την προετοιμασία τους με τις κινητοποιήσεις και τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται σε διάφορους κλάδους και χώρους δουλειάς.

Στα συλλαλητήρια καλούν επίσης η ΠΑΣΕΒΕ, η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ), η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) και η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ).

Με στάσεις εργασίας συμμετέχουν στο συλλαλητήριο της Αττικής μια σειρά από συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Συγκεκριμένα, στάση εργασίας έχουν προκηρύξει για σήμερα Πέμπτη η Ομοσπονδία Τύπου και Χάρτου (12 μ. έως 3 μ.μ., για τους εργαζόμενους στην Αττική), το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής (12 μ. έως τη λήξη του ωραρίου, για όλους τους εργαζόμενους ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας), το Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Λυκόβρυσης - Πεύκης, η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (12 μ. έως 3 μ.μ.), η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Υπουργείου Γεωργίας (ΠΟΣΕΥΓ), ο Σύλλογος Εργαζομένων Υπουργείου Γεωργίας Νομού Αττικής (12 μ. έως τη λήξη του ωραρίου), ο Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής (12.30 το μεσημέρι έως τη λήξη του ωραρίου), το Συνδικάτο Ηλεκτρολόγων Αττικής (12 μ. έως 4 μ.μ.), η Ομοσπονδία Υπαλλήλων τ. υπουργείου Ανάπτυξης, ενώ δίωρες διευκολυντικές στάσεις εργασίας έχουν αποφασίσει και Σύλλογοι Εκπαιδευτικών.

Πανελλαδική στάση εργασίας στο Δημόσιο έχει κηρύξει και η ΑΔΕΔΥ (12 μ. έως λήξη ωραρίου).

Σε στάσεις εργασίας προχωρούν σήμερα και οι εργαζόμενοι στο Μετρό (από την έναρξη της λειτουργίας μέχρι τις 9 π.μ. και από τις 9 μ.μ. μέχρι τη λήξη της κυκλοφορίας), όπως αποφάσισε το Σωματείο Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό (ΣΕΛΜΑ).

Ανέκδοτο χαρακτηρίζει η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία» ΕΚΑ την προτροπή της πλειοψηφίας του Εργατικού Κέντρου Αθήνας προς τα συνδικάτα να βρίσκονται... «σε εγρήγορση» μπροστά στο νέο αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο. Οπως εξηγεί η ΔΑΣ, οι δυνάμεις της πλειοψηφίας, και συγκεκριμένα οι παρατάξεις ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ / ΛΑΕ - ΜΕΤΑ /Φωτόπουλος), ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, δεν έκαναν καμία προσπάθεια ενημέρωσης των εργαζομένων για το περιεχόμενο των αντιλαϊκών μέτρων, ούτε αποφάσισαν καμία αγωνιστική κινητοποίηση! Μάλιστα, αρνήθηκαν ακόμα και να ορίσουν συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου...

«Δεν μας προκαλεί καμία έκπληξη η στάση της πλειοψηφίας», σημειώνει η ΔΑΣ και συνεχίζει: «Είναι απόλυτα συνεπείς στη στήριξη της στρατηγικής του κεφαλαίου, όπως άλλωστε αποτυπώνεται και στο πλαίσιο της περιβόητης "Κοινωνικής Συμμαχίας" που στήθηκε με πρωτοβουλία των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Είναι απόλυτα συνεπείς στην υπονόμευση των εργατικών αγώνων, στην προσπάθεια να "δέσουν χειροπόδαρα" την εργατική τάξη της Αθήνας στον κοινωνικό εταιρισμό και στη λογική του "μικρότερου κακού". Να στοιχίσουν τους εργαζόμενους στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Το απέδειξαν με την άρνησή τους να συμμετέχουν στην απεργία στις 12 Γενάρη για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην απεργία. Το απέδειξαν και στις 30 Μάη με την ανοιχτή απεργοσπαστική τους τακτική σε πολλούς κλάδους και χώρους δουλειάς».

Απέναντι στη νέα περίοδο θυσιών για το λαό που προετοιμάζει η κυβέρνηση και απέναντι στην κοροϊδία του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, η ΔΑΣ καλεί τους εργαζόμενους και τα εργατικά συνδικάτα της Αθήνας να δώσουν απάντηση συμμετέχοντας στη σημερινή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.

Το στοίβαγμα 400 εργατών σε 77 μικρές σκηνές σε έναν πλήρως εκτεθειμένο χώρο είναι η «λύση» που διαφήμισαν κυβερνητικοί παράγοντες μετά την πρόσφατη πυρκαγιά

Η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, με επικεφαλής τον Βασίλη Σταμούλη, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και πρόεδρο της Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού και Δέρματος, συναντήθηκε με μετανάστες που εργάζονται στην περιοχή, καθώς και με συνδικαλιστές των τοπικών συνδικάτων.

Μέσα από τις συζητήσεις με τους μετανάστες εργάτες γης αναδείχθηκε για μια ακόμα φορά το μέγεθος της εκμετάλλευσης, του εκβιασμού που υφίστανται, της εξαθλίωσης, αναδείχθηκαν οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας και διαβίωσής τους.

Συνδικαλιστές και μετανάστες περιόδευσαν μαζί σε αρκετούς αυτοσχέδιους καταυλισμούς των εργατών γης.

Μοιράστηκε πλατιά η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ μεταφρασμένη στη γλώσσα του Μπαγκλαντές, με τα αιτήματα που πρέπει να διεκδικήσουν οι εργάτες μαζί με τα συνδικάτα. Εγινε πλούσια συζήτηση για τα προβλήματα των μεταναστών εργατών γης στην περιοχή και σε όλη την Ελλάδα, αλλά και για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες εργαζόμενοι εξαιτίας της αντεργατικής - αντιμεταναστευτικής πολιτικής διαχρονικά των κυβερνήσεων και της ΕΕ.

Το συνεχόμενο 7ωρο εντός του νάιλον τολ χωρίς διάλειμμα ούτε για νερό είναι η εργασιακή πραγματικότητα στα χωράφια της Μανωλάδας

Σχετικά με το πρόσφατο περιστατικό στον καταυλισμό περίπου 400 εργατών, η πυρκαγιά εκτός των πρόχειρων και υποτυπωδών καταλυμάτων κατέστρεψε σε αρκετές περιπτώσεις και τις οικονομίες αρκετών μεταναστών εργατών που τις φύλαγαν σε αυτούς, κατέστρεψε τα χαρτιά τους, τις άδειες παραμονής, καθώς και άλλα προσωπικά υπάρχοντα.

Ειδικά για ορισμένους, η οικονομική καταστροφή αφορά τις μαζεμένες οικονομίες του τελευταίου δίμηνου δουλειάς, ενώ η καταστροφή διαβατηρίων, αδειών παραμονής, εργασίας κ.ο.κ. αυξάνει την ανασφάλεια. Και αυτό γιατί έρχεται να προστεθεί στη γενικότερη προβληματική κατάσταση που αντιμετωπίζει η μεγάλη πλειοψηφία των μεταναστών στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Στο μεταξύ, παρά τις εξαγγελίες κυβερνητικών παραγόντων για άμεση αποκατάσταση των πληγέντων, η επόμενη μέρα μοιάζει ίδια ή και χειρότερη απ' την προηγούμενη: Ενας εξίσου υποτυπώδης καταυλισμός, με μόλις 77 απλές σκηνών τύπου κάμπινγκ για 400 άτομα (στοιβάζονται σχεδόν 4 άτομα σε κάθε σκηνή δυο ατόμων), χωρίς καθόλου συνθήκες υγιεινής (τουαλέτες, νερό), στημένος σε ένα ξέφωτο που τον καθιστά εκτεθειμένο στις καιρικές συνθήκες, είναι αυτό που διαφημίστηκε ως «λύση». Ιδια και απαράλλαχτη ήταν η εικόνα και στους υπόλοιπους χώρους διαμονής που επισκέφτηκε η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ.

Μέσα από τις συζητήσεις που είχε η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ και των τοπικών συνδικάτων, ήρθαν ξανά στην επιφάνεια οι συνθήκες μεσαίωνα όσον αφορά την εργασία και τη διαμονή των μεταναστών εργατών γης. Ενα πενιχρό μεροκάματο για ασταμάτητη 7ωρη και 8ωρη εργασία σε επικίνδυνες και επίπονες συνθήκες μέσα στα θερμοκήπια, αθέτηση των αρχικών συμφωνιών από τους εργοδότες, καθεστώς εκβιασμού με παρακράτηση των χαρτιών και απειλές συνθέτουν την εργασιακή καθημερινότητα των μεταναστών εργατών, ενώ ούτε λόγος δεν γίνεται για κάποια οργανωμένη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Ειδικά για τα μεροκάματα, όπως καταγγέλθηκε, ακόμα και συμφωνίες που υπάρχουν για 25 ευρώ για 7ωρη συνεχόμενη εργασία σε τέτοιες άσχημες συνθήκες, τελικά δεν τηρούνται. Σε κάποιες περιπτώσεις το μεροκάματο δεν υπερβαίνει τα 18 ευρώ, με βάση και σχετικά αλισβερίσια που πραγματοποιούν διάφοροι μεσάζοντες, σε μια κατάσταση που φυσικά βολεύει την εργοδοσία. Είναι χαρακτηριστικό ότι για αρκετούς μετανάστες εργάτες χρειάζονται ακόμα και 2 χρόνια εργασίας, μόνο και μόνο για να ξεχρεώσουν όσα πλήρωσαν στα δουλεμπορικά για να φτάσουν στην Ελλάδα.

Οσον αφορά τις συνθήκες εργασίας, οι εργάτες γης δουλεύουν τουλάχιστον 7 ώρες εντός των νάιλον τολ που υπάρχουν στα χωράφια. Το ανθυγιεινό των συγκεκριμένων κατασκευών μαζί με τα δηλητήρια απ' τα φάρμακα που υπάρχουν στα χωράφια, δημιουργούν έναν επικίνδυνο συνδυασμό για την υγεία των εργαζομένων. Η λέξη διάλειμμα ακόμα και για νερό είναι άγνωστη για τους εργάτες γης, πολύ περισσότερο αν αναλογιστεί κανείς ότι μέρος των συμφωνιών είναι κάποιος να βγάλει τουλάχιστον 4 τελάρα προκειμένου να πληρωθεί το μεροκάματο...

Εξίσου άθλια κατάσταση επικρατεί και στις συνθήκες διαμονής. Για το πλήθος των μεταναστών εργατών που δουλεύουν στη Νέα Μανωλάδα στήνονται καταυλισμοί πρόχειρων παραπηγμάτων, ακατάλληλων και άκρως επικίνδυνων, όπως επιβεβαίωσε η πρόσφατη πυρκαγιά, που στο καθένα από αυτά στοιβάζονται από 10 έως 30 άτομα.

Ακόμα και η διαμονή υπό αυτές τις συνθήκες, όμως, δεν είναι χωρίς κόστος, αφού οι μετανάστες εργάτες πληρώνουν ενοίκιο με το κεφάλι στους κατόχους των χωραφιών που έχουν στηθεί αυτοί οι καταυλισμοί.

Παράλληλα, και στην περίπτωση της δυνατότητας ενοικίασης σπιτιού εντός του χωριού τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, αφού το κόστος ενοικίασης (300 - 350 ευρώ ακόμα και για μια μικρή κατοικία) οδηγούν και πάλι στο στοίβαγμα αρκετών ατόμων στον ίδιο χώρο, προκειμένου να μοιραστούν τα έξοδα.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, όπου στην καθημερινότητα των μεταναστών εργατών κυριαρχούν η δουλειά σε αυτό το καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης και η διαβίωση σε άθλιες συνθήκες, απουσιάζουν πλήρως άλλου είδους δραστηριότητες αναγκαίες για τους εργαζόμενους, όπως για παράδειγμα για την ψυχαγωγία τους.

Από τις συζητήσεις της αντιπροσωπείας του ΠΑΜΕ με μετανάστες εργάτες γης

«Πρέπει οι εργάτες να οργανωθούμε και να διεκδικήσουμε. Δεν έχουμε άλλο δρόμο», υπογράμμισε. «Μην περιμένετε κάποιον άλλο να λύσει τα προβλήματά σας. Εμείς ως Ομοσπονδίες, εργατικά συνδικάτα, το ΠΑΜΕ, θα είμαστε στο πλευρό σας. Πρέπει να παλέψουμε ενωμένοι όλοι μαζί, Ελληνες και μετανάστες εργάτες. Για δουλειά με δικαιώματα και κατάργηση της εκμετάλλευσης. Απ' τη μια πλευρά είναι οι μεγαλοφραουλάδες, οι μεγαλοβιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, αυτοί που κερδίζουν από το μόχθο και τον ιδρώτα μας, αυτοί που καρπώνονται τον πλούτο που εμείς παράγουμε. Ολοι οι εργάτες, όλα τα συνδικάτα, θα πρέπει να παλέψουμε κανείς εργάτης να μην είναι κάτω από 33 ευρώ μεροκάματο. Κανείς εργάτης να μην είναι ανασφάλιστος, αλλά να έχει ασφάλιση κανονική για μισθωτή εργασία. Που σημαίνει άδεια με αποδοχές, δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης, προϋποθέσεις για ταμείο ανεργίας».

Ειδικά για την κατάσταση που επικρατεί στα φραουλοχώραφα της Νέας Μανωλάδας, ο Β. Σταμούλης κάλεσε τους μετανάστες εργάτες γης να διεκδικήσουν άμεσες λύσεις στις άθλιες συνθήκες που αντιμετωπίζουν και αφορούν και τις συνθήκες διαμονής.

«Θα πρέπει με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας να φτιαχτούν ανθρώπινοι χώροι για να μένουν οι εργάτες γης», πρόσθεσε. «Αυτά που είπε η υπουργός Εργασίας στην επίσκεψή της εδώ είναι ψεύτικα λόγια και κοροϊδεύει. Γιατί αυτά που ζείτε εσείς εδώ, με τα μεροκάματα πείνας και την ανασφάλιστη δουλειά, τα ζουν χιλιάδες εργάτες σε όλη τη χώρα. "Μανωλάδες" υπάρχουν και σε άλλες περιοχές... Η υπουργός Εργασίας ήρθε εδώ και μίλησε για αξιοπρέπεια, αλλά όταν γύρισε στην Αθήνα απέρριψε την πρόταση που κάναμε Συνδικάτα, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα για επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων και κατώτερο μισθό στα 751 ευρώ. Γι' αυτό λέμε ότι υπηρετούν ουσιαστικά τα συμφέροντα των αφεντικών που θέλουν να μετατρέψουν τους χώρους δουλειάς σε σύγχρονα κάτεργα. Αυτή είναι η "ευρωπαϊκή κανονικότητα" που επικαλούνται. Και αυτή έχει να κάνει με την αντιμεταναστευτική πολιτική, κρατάνε τους μετανάστες εργάτες σε ομηρία, είναι χιλιάδες οι εγκλωβισμένοι πρόσφυγες στα νησιά του Αιγαίου που είναι διωγμένοι απ' τον πόλεμο που γίνεται για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Και αυτό ισχύει σε όλη την Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη».

Η ΠΑΣΕΒΕ προβάλλει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αιτημάτων πάλης, το οποίο επιδίωξη είναι να συζητηθεί και να εμπλουτιστεί περαιτέρω από τα ίδια τα σωματεία και τις ομοσπονδίες των αυτοαπασχολούμενων.

-- Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας. Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά.

-- Να καταργηθούν οι νόμοι και οι διατάξεις που «απελευθερώνουν» το ωράριο.

-- Εξαήμερη λειτουργία, 3 απογεύματα της εβδομάδας κλειστά.

-- Οχι στην επέκταση του ωραρίου λειτουργίας μέσω του χαρακτηρισμού περιοχών ως τουριστικών. Κατάργηση του αντίστοιχου νόμου που δίνει το δικαίωμα για το χαρακτηρισμό των περιοχών ως τουριστικές στους δήμους.

-- Οχι στις «Λευκές Νύχτες» και τα open malls.

-- Επίδομα τοκετού 1.000 ευρώ για κάθε γέννα, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, καλυπτόμενο από τον κρατικό προϋπολογισμό. Επίδομα μητρότητας στις αυτοαπασχολούμενες γυναίκες για 2 μήνες πριν τον τοκετό και 6 μετά από αυτόν, στο ύψος του βασικού μισθού. Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου και τοκετού. Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών τον πρώτο χρόνο μετά τον τοκετό υπολογισμός του χρόνου αυτού στον συντάξιμο χρόνο.

-- Κάλυψη όλων των αναγκών για τη διασφάλιση επαρκών υποδομών σε βρεφονηπιακούς σταθμούς από τον κρατικό προϋπολογισμό, ένταξη όλων των παιδιών χωρίς όρους και προϋποθέσεις (π.χ. φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα). Κατάργηση των τροφείων.

-- Ιδρυση κέντρων δημιουργικής απασχόλησης για τα παιδιά σε όλους τους δήμους με εξειδικευμένο προσωπικό, κατά τις απογευματινές ώρες και τις αργίες. Αντίστοιχη μέριμνα για επαρκή προγράμματα κατασκηνώσεων τους καλοκαιρινούς μήνες για όλα τα παιδιά, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κάλυψη των δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό.

-- Ενταξη των αυτοαπασχολούμενων με εισόδημα κάτω των 12.000 ευρώ στα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού.

-- Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια για τους άντρες και στα 55 για τις γυναίκες. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Αξιοπρεπείς συντάξεις για όλους και όλες. Αύξηση των δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό για την παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών Υγείας - Περίθαλψης - Πρόληψης.

-- Σύνταξη με βάση τα όρια συνταξιοδότησης, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Απόδοση σύνταξης σε όσους χρωστούν στο Ταμείο με βάση τα πληρωμένα χρόνια Ασφάλισης, όταν συμπληρωθούν τα χρονικά όρια συνταξιοδότησης.

-- Ενταξη των αυτοαπασχολούμενων στα ΒΑΕ κατ' αντιστοιχία με τους κλάδους που αφορούν τους εργαζόμενους.

-- Ενταξη των αυτοαπασχολούμενων στο αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε προστατευόμενο μέλος, με αντίστοιχη προοδευτική αύξηση της φορολογίας για το μεγάλο κεφάλαιο στο 45%.

-- Ακατάσχετος λογαριασμός για όλους τους αυτοαπασχολούμενους με εισόδημα κάτω των 12.000 ευρώ.

-- Διαγραφή τμήματος των χρεών προς τις τράπεζες. Διαγραφή τόκων και προσαυξήσεων. Διαγραφή 30% του κεφαλαίου για τους εν ενεργεία αυτοαπασχολούμενους και 50% για όσους έκλεισαν.

-- Κατάργηση των νόμων που «απελευθερώνουν» κατασχέσεις και πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, επαγγελματικής στέγης και εξοπλισμών για εισοδήματα κάτω των 12.000 ευρώ. Απαγόρευση κατασχέσεων και πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας των αυτοαπασχολούμενων για χρέη αυτασφάλισης (ΟΑΕΕ). Διαγραφή τόκων και προσαυξήσεων για χρέη στο Ταμείο.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι από 5 Ομοσπονδίες, 14 Ενώσεις ΕΒΕ από την Αττική, 8 Ενώσεις από την περιφέρεια και 10 κλαδικά σωματεία, ένδειξη του ολοένα και μεγαλύτερου ενδιαφέροντος που εκφράζουν για το θέμα της σύσκεψης οι αυτοαπασχολούμενοι, που βλέπουν σταδιακά όλα αυτά τα χρόνια να αυξάνεται ο αριθμός των Κυριακών που μένουν ανοιχτά τα καταστήματα και ολοένα και περισσότερους δήμους της χώρας να επιδιώκουν την παραπέρα διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας.

Οπως υπογραμμίστηκε στην εισήγηση εκ μέρους της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΕΒΕ, στη διαμορφωμένη σήμερα κατάσταση για την κυριακάτικη αργία και τον ελεύθερο χρόνο των αυτοαπασχολούμενων, όπως και των εργαζομένων, «αναδεικνύεται πιο καθαρά ένα πεδίο πάλης όπου οφείλουμε να ξεδιπλώσουμε πιο ολοκληρωμένα τη δράση μας, να ιεραρχήσουμε θέσεις και διεκδικήσεις που σχετίζονται με τις ανάγκες μας, των οικογενειών μας, αλλά και κοινής δράσης με τους εργαζόμενους, που βράζουν στο ίδιο καζάνι με εμάς».

Από τη σύσκεψη που πραγματοποίησε η ΠΑΣΕΒΕ την περασμένη Κυριακή

Υπό αυτές τις συνθήκες, σημειώνεται, «προβάλλει πιο έντονα σήμερα η ανάγκη διεύρυνσης της πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος για όλα τα ζητήματα που αφορούν τις συνθήκες και τον χρόνο εργασίας, τις προϋποθέσεις και τους όρους ξεκούρασης, του ελεύθερου χρόνου». Η πάλη αυτή, μάλιστα, θα πρέπει να αντιμετωπίσει και το γεγονός ότι «το δικαίωμα στην ξεκούραση, τον ελεύθερο χρόνο, την ποιότητα ζωής, τα αναγκαία μέτρα στήριξης και παροχές προς την οικογένεια, τις συναδέλφισσες, για τα παιδιά, θεωρούνταν και θεωρούνται και σήμερα ατομική υπόθεση και όχι κοινωνικό δικαίωμα στο οποίο πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι, ανεξάρτητα του πόσο μεγάλο είναι το πορτοφόλι τους».

Τέλος, επισημαίνεται η ανάγκη «να ανοίξει η κουβέντα στα Διοικητικά Συμβούλια Σωματείων και Ομοσπονδιών. Να πάμε στα μέλη των Σωματείων, να κατανοηθεί ότι έχουν περιοριστεί δραματικά οι δυνατότητες ο αυτοαπασχολούμενος από μόνος του να δώσει ικανοποιητική λύση σε όλα αυτά. Οτι η ανάπτυξη που έστω και δειλά - δειλά έρχεται, όπως και να βαφτίζεται, δεν πρόκειται να ξαναφέρει τις "παλιές καλές μέρες". Ολοι οι νόμοι που ήρθαν με αφορμή την καπιταλιστική κρίση ζουν και βασιλεύουν και θα βασιλεύουν και μετά το φετινό Αύγουστο».

Από τις παρεμβάσεις των συμμετεχόντων, αναδείχθηκε το γεγονός ότι το αίτημα για υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας είναι αποδεκτό από τη συντριπτική πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων, ακόμη και από αυτοαπασχολούμενους που αναγκάζονται εκ των πραγμάτων να ανοίξουν τα καταστήματά τους τις Κυριακές, ιδιαίτερα όσοι εργάζονται σε τουριστικές περιοχές.

Ο Νίκος Βουρλάκης, πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Χανίων, υπογράμμισε ότι «η "απελευθέρωση" του ωραρίου και η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι τμήμα της συνολικότερης πολιτικής της "απελευθέρωσης" τομέων της οικονομίας, που στόχο έχει να ενισχύσει τη θέση των μεγάλων ομίλων σε κάθε κλάδο. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας χρησιμοποιείται ως εργαλείο εξόντωσης του "διαρθρωτικού προβλήματος" της εγχώριας οικονομίας, όπως μας χαρακτηρίζουν εμάς τους μικρούς εμπόρους και επαγγελματίες. Είναι σκέτη κοροϊδία ότι θα τονωθεί η αγορά από την κατάργηση της Κυριακής αργίας, αφού η πραγματικότητα που βιώνουμε είναι λουκέτα και κατασχέσεις για τους μικρούς και κέρδη για τους μεγάλους του χώρου». Πρόσθεσε επίσης την προσπάθεια που έγινε το προηγούμενο διάστημα στην Κρήτη, όπου «με πρωτεργάτες "συναδέλφους" μας της Ομοσπονδίας Εμπορικών Συλλόγων Κρήτης θέλησαν να παρατείνουν το ωράριο μέχρι τις 11 το βράδυ και καταλαβαίνουμε όλοι στην πράξη ότι θα πήγαινε στις 12 και 1 τη νύχτα», μέτρο που αποτράπηκε προσωρινά, κάτω από την αγωνιστική παρέμβαση του συνεπούς κινήματος.

Η Ανθή Πατσιώτη, πρόεδρος της Ενωσης ΕΒΕ Καλλιθέας, στάθηκε στο βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης για τη διεύρυνση του ωραρίου, σύμφωνα με το οποίο με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας θα δοθεί «δυναμική ώθηση στην ανάπτυξη της οικονομίας». Οπως υπογράμμισε, «ο νόμος αυτός ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου, ώστε μονοπωλιακοί όμιλοι να ανοίγουν όποιες και όσες Κυριακές θέλουν, ανεξάρτητα αν ανήκουν σε τουριστικές περιοχές. Σε λίγο το μέτρο δεν θα αφορά μόνο το εμπόριο, αλλά θα γενικευτεί και σε άλλους κλάδους. Η Κυριακή είναι μια μέρα που ανήκει σε εμάς, στους ανθρώπους του μόχθου, που αγωνίζονται για να επιβιώσουν όλη τη βδομάδα στο μικρομάγαζό τους, είναι μέρα που κερδήθηκε με αγώνες, δεν θα την χαρίσουμε στις πολυεθνικές. Παλεύουμε ενάντια στους νόμους και στις κυβερνήσεις που επιβουλεύονται την πλήρη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας».

Ο Θοδ. Κοντογεωργίου, μέλος του ΔΣ του Εμπορικού Συλλόγου Καβάλας, αναφέρθηκε στη δράση του αγωνιστικού κινήματος, λέγοντας ότι «δεν μπορεί να είναι μηχανιστική μεταφορά, από κλάδο σε κλάδο και από τόπο σε τόπο, γιατί υπάρχουν αντικειμενικές διαφορές που πρέπει να εστιάζουμε και να στύβουμε το μυαλό μας για το πώς θα τις προσεγγίζουμε κάθε φορά». Πρόσθεσε ότι όσοι αυτοαπασχολούμενοι έχουν εργαστεί με τα διευρυμένα ωράρια, διαπιστώνουν από την πείρα τους ότι «το οικονομικό αποτέλεσμα που πετυχαίνουν είναι πολύ χαμηλό σε σχέση με τις ώρες που έχουν εργαστεί και στην πραγματικότητα έχουν εξασφαλίσει χειρότερη ποιότητα ζωής και αυξημένα έξοδα». Τέλος, αναφέρθηκε στις επαγγελματικές ασθένειες και τα προβλήματα υγείας ως αποτέλεσμα του αυξημένου χρόνου εργασίας, που είναι ιδιαίτερα οξυμένα στους αυτοαπασχολούμενους.

Η Ειρήνη Κοσμίδου, από τον Σύλλογο ΕΒΕ Καισαριανής, μίλησε για τη δράση του Συλλόγου για να αυξήσει τα μέλη του το προηγούμενο διάστημα, λέγοντας ότι η κυριακάτικη αργία και το αίτημα για την υπεράσπισή της βοήθησε στη συσπείρωση αυτοαπασχολούμενων στον Σύλλογό τους. «Η Κυριακή είναι η μόνη μέρα ενασχόλησης με άλλα πράγματα πέρα από τη δουλειά τους, ειδικά για τις γυναίκες ΕΒΕ, που ο ρόλος τους είναι ιδιαίτερα δύσκολος, που δουλεύουν και πρωί και απόγευμα. Η κυριακάτικη αργία επιβάλλεται να διατηρηθεί και να αγωνιστούμε γι' αυτό με όσες δυνάμεις μπορούμε».

Από κινητοποίηση του κλαδικού συνδικάτου τον περασμένο Φλεβάρη

Αδιαμφισβήτητα, το αποτέλεσμα των συγκεκριμένων αρχαιρεσιών είναι θετικό: Η συμμετοχή αυξήθηκε κατά 33,6% (ψήφισαν 1.542 εργαζόμενοι, από 1.132 στις προηγούμενες εκλογές), ενισχύθηκε σημαντικά σε νέες εγγραφές και ψήφους ένα ταξικό συνδικάτο ενταγμένο από την ίδρυσή του στις γραμμές του ΠΑΜΕ, ενισχύοντας ταυτόχρονα τις ταξικές δυνάμεις στο δευτεροβάθμιο επίπεδο, στην κλαδική Ομοσπονδία (εκλέχθηκαν 30 αντιπρόσωποι από 21 στις προηγούμενες εκλογές) και στο Εργατικό Κέντρο (εκλέχθηκαν 16 αντιπρόσωποι από 11).

Κρίνοντας τη μάχη των αρχαιρεσιών υπό το πρίσμα των συνθηκών μέσα στις οποίες δόθηκε, ιδιαίτερα υπό το πρίσμα των όρων ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, μπορούμε να πούμε με ασφάλεια και χωρίς υπερβολές ότι αποτελεί ένα σταθερό βήμα προς τα μπρος, παρακαταθήκη που δημιουργεί σημαντικές δυνατότητες για τη συνέχεια.

Παλεύουμε σε συνθήκες έντονης επιθετικότητας του μεγάλου κεφαλαίου, που εκφράζεται κατά το δοκούν με το μαστίγιο ή με το καρότο, με μια ιδιαίτερη μάλιστα επεξεργασία του «καρότου» από την εργοδοσία, την κυβέρνηση και τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού που ηγούνται στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Ειδικά ο κλάδος του Φαρμάκου, η συγκρότηση και οι προδιαγραφές του, λόγω των χαρακτηριστικών του παραγόμενου προϊόντος, η υψηλή του κερδοφορία, επιτρέπουν στην εργοδοσία να «κεντάει» το σχέδιο «σφαγής» των εργαζομένων «με το μπαμπάκι», να συγκαλύπτει τον υψηλό βαθμό εκμετάλλευσης, την τεράστια υπεραξία που αντλεί από τη δουλειά τους.

Να «δικαιολογεί» αντιφάσεις, όπως:

• Από τη μια, η διατήρηση των προ κρίσης όρων εργασίας για ένα μεγάλο κομμάτι εργαζομένων στις σημαντικότερες επιχειρήσεις του κλάδου και, από την άλλη, η άρνηση των φαρμακοβιομηχάνων να υπογράψουν αυτούς τους όρους στην κλαδική Συλλογική Σύμβαση, με ταυτόχρονη αξιοποίηση του αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου, με νέες προσλήψεις με χειρότερους μισθολογικούς και θεσμικούς όρους, αύξηση των «εργολαβικών» εργαζομένων, επιβολή ελαστικού - κυλιόμενου ωραρίου, εντατικοποίηση.
• Από τη μια, η σχετική σταθερότητα στο εργατικό δυναμικό και οι νέες προσλήψεις, από την άλλη οι αναδιαρθρώσεις και απολύσεις που βαφτίζονται «οικειοθελείς» αποχωρήσεις, με «πακέτα προσφορών» που χρυσώνουν το χάπι της ανεργίας.
• Από τη μια, η αντιπαράθεση των φαρμακοβιομηχάνων με την κυβέρνηση για τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης και την τιμολόγηση των φαρμάκων και, από την άλλη, η αγαστή συνεργασία τους για τον «εξορθολογισμό» της κρατικής δαπάνης και τη διαμόρφωση του αντεργατικού και αντιλαϊκού πλαισίου σε μισθούς, εργασιακά δικαιώματα, Ασφάλιση.

Η ουσία των παραπάνω αντιφάσεων συσκοτίζεται, επιπλέον, με τα ιδεολογήματα που επεξεργάζονται και καλλιεργούν εργοδότες, κυβέρνηση, εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, για τη «μεταμνημονιακή» περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και την ανάγκη στήριξής της από ολόκληρη την κοινωνία, για την ανάγκη εμβάθυνσης του κοινωνικού εταιρισμού και διαλόγου, την ανάγκη μεγαλύτερης ενσωμάτωσης και προσαρμογής των εργαζομένων και των διεκδικήσεών τους στις εκάστοτε δυνατότητες και απαιτήσεις των επιχειρήσεων και της καπιταλιστικής οικονομίας. Με τις αντιπαραθέσεις τους πάνω στη βασική κοινή γραμμή της θωράκισης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και ανάπτυξης σπέρνουν τη σύγχυση στους εργαζόμενους. Η αρνητική επίδραση αυτών των ιδεολογημάτων στη συνείδηση των εργαζομένων είναι βαθιά, ιδιαίτερα στον κλάδο του Φαρμάκου, ο οποίος διακηρυγμένα αποτελεί πυλώνα της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα.

Σε αυτές τις συνθήκες, το κλαδικό Συνδικάτο της Αττικής, με σαφή ταξική γραμμή αντιπαράθεσης με αυτές τις αντιλήψεις, γραμμή αμφισβήτησης της κυρίαρχης λογικής που θεωρεί μονόδρομο την επιχειρηματική δραστηριότητα στο Φάρμακο και τον έλεγχό του από τους καπιταλιστές, αύξησε σημαντικά τις δυνάμεις του και μάλιστα με νέους εργαζόμενους, γυναίκες, εργαζόμενους με διάφορες ελαστικές μορφές, σε μεγάλα εργοστάσια και επιχειρήσεις.

Το αποτέλεσμα αυτό δημιουργεί καλύτερες προϋποθέσεις στην κατεύθυνση της ανασύνταξης του κινήματος και της κομματικής οικοδόμησης στον κλάδο.

Μας δίνει τη δυνατότητα, στη βάση των συμπερασμάτων από τη μάχη και με επίγνωση των αυξημένων απαιτήσεων, να διεξάγουμε πιο αποτελεσματικά τη διαπάλη με την εργοδοσία, τα κόμματά της και τις δυνάμεις τους στο συνδικαλιστικό κίνημα στον κλάδο. Διαπάλη που συνεχώς οξύνεται, με το επίπεδο της απαιτητικότητάς της να ανεβαίνει.

Αυτό εύκολα το αντιλαμβάνεται κανείς, αν παρακολουθήσει τον τρόπο που αυτές οι δυνάμεις παρεμβαίνουν στον κλάδο. Με επεξεργασμένο σχέδιο διάσπασης από πάνω έως κάτω, που εκφράζεται με τέσσερα κλαδικά σωματεία στην Αττική και δύο Ομοσπονδίες, και με τις πλάτες της εργοδοσίας, προσπαθούν να πλήξουν το ταξικό Συνδικάτο Αττικής και την ταξική Ομοσπονδία του κλάδου, να αποδυναμώσουν το ΠΑΜΕ και τους κομμουνιστές. Στα σχέδιά τους εγκλωβίζουν έναν καθόλου αμελητέο αριθμό εργαζομένων, ενώ οι αντιλήψεις τους επιδρούν σε ακόμα περισσότερους.

Ειδικά το διάστημα της κρίσης, με την προσμονή και αυταπάτη πιο φιλολαϊκής διαχείρισης, της «αριστερής» κυβέρνησης, παρέμβαιναν για «άμεσες λύσεις», στη λογική του «μικρότερου κακού», απέδιδαν τις απολύσεις σε «κακές» επιλογές «κακών» επιχειρήσεων, πρόβαλλαν προτάσεις για ενίσχυση των «καλών» επιχειρηματιών και για τόνωση της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, ως απάντηση στα αντεργατικά μέτρα και την ανεργία. Στη λογική αυτή, έβαζαν μπροστά το «εφικτό», τον «έντιμο συμβιβασμό», πίεζαν και λοιδορούσαν τις δικές μας δυνάμεις, ότι δήθεν δεν βλέπουμε την πραγματικότητα και αδιαφορούμε για τον κλάδο, ότι ευθυνόμαστε για τη μη υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης, επειδή η «σκληρή και στενή κομματική γραμμή» μας δεν είναι ρεαλιστική και μας καθιστά «αναποτελεσματικούς», όχι καλούς διαπραγματευτές.

Κάτω από την πίεση των εξελίξεων στους εργαζόμενους και σε συνδυασμό με την εργοδοτική παρέμβαση, αυτές οι δυνάμεις, με τα ιδεολογήματά τους, επέδρασαν αρνητικά στην ταξική συσπείρωση των εργαζομένων, κράτησαν ένα τμήμα τους μακριά από το κλαδικό Συνδικάτο, με αποτέλεσμα εκείνο το διάστημα να καταγραφεί μείωση ψηφισάντων μελών.

Στην κρίσιμη αυτή καμπή, όμως, οι κομμουνιστές δεν απογοητευτήκαμε, δεν υποχωρήσαμε. Αντίθετα, πεισμένοι για την ορθότητα της γραμμής μας και με εμπιστοσύνη στην τάξη μας, δείξαμε αντοχή, επιμονή και κρατήσαμε σταθερό τιμόνι. Πήγαμε κόντρα στο ρεύμα, με σταθερή και έντονη κομματική παρέμβαση στον κλάδο, στη βάση των αποφάσεων και των επεξεργασιών του Κόμματός μας, με καθαρό προσανατολισμό στο στόχο της οικοδόμησης μέσα στους χώρους δουλειάς.

Ταυτόχρονα, όλο αυτό το διάστημα, σταθήκαμε μπροστά και δώσαμε τη μάχη μαζί με τους εργαζόμενους για όλα τα προβλήματα, μικρά και μεγάλα, μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς, για ό,τι αφορά τη ζωή τους.

Το Συνδικάτο, μαζί με την ταξική κλαδική Ομοσπονδία, οργάνωσε τον αγώνα, με απεργιακές κινητοποιήσεις, για να μην περάσει η δουλειά τα Σάββατα στις φαρμακαποθήκες της Αττικής. Υπερασπίστηκε στην πράξη, κόντρα στους αντεργατικούς νόμους και τα εργοδοτικά σχέδια, τους όρους της κλαδικής ΣΣΕ και μετά τη λήξη της. Αντιπάλεψε τη διάλυση του σταθερού ωραρίου εργασίας, την επιβολή ελαστικού - κυλιόμενου ωραρίου σε φαρμακοβιομηχανίες. Αντιπάλεψε απολύσεις, απληρωσιά και άλλα αντεργατικά εργοδοτικά σχέδια. Στάθηκε μπροστάρης στη μάχη της Ομοσπονδίας για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ, μάχη ενταγμένη στο ενιαίο μέτωπο πάλης του ταξικού εργατικού κινήματος, των 500 και πλέον συνδικαλιστικών οργανώσεων που κατέθεσαν το διεκδικητικό τους πλαίσιο για τις ΣΣΕ, με τη στήριξη του ΚΚΕ, που το έφερε στην Βουλή ως σχέδιο νόμου. Σε συντονισμό με το ΠΑΜΕ, βρεθήκαμε μπροστά στον αγώνα για την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας, ενάντια στους πλειστηριασμούς, για την αποκάλυψη του αντεργατικού χαρακτήρα των αναπτυξιακών σχεδίων που η κυβέρνηση διαφήμιζε με τα «αναπτυξιακά συνέδρια» σε διάφορες πολύπαθες εργατουπόλεις. Τολμήσαμε να σπάσουμε την αντίληψη «μεροδούλι - μεροφάι» και να ανοίξουμε στους εργαζόμενους συζήτηση για τα ζητήματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, πώς αυτά σχετίζονται με τον κλάδο, με τη φαρμακοβιομηχανία, και τη στάση που πρέπει να κρατήσει το εργατικό κίνημα.

Οι μάχες που δώσαμε, ασφαλώς και δεν θα μπορούσαν να μην συνοδεύονται από την προσπάθεια ανάδειξης των πραγματικών αιτιών των προβλημάτων, αποκάλυψης της στάσης των άλλων δυνάμεων, ενίσχυσης της πρωτοβουλίας και της οργάνωσης των εργαζομένων με ταξικό προσανατολισμό, με πνεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης τάξης και των σχεδιασμών της.

Με την επίμονη και ακούραστη δράση των κομμουνιστών, με τη γραμμή που θέτει τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων ως βασικό κριτήριο στην οργάνωση της πάλης, σε κάθε παρέμβαση, το Συνδικάτο συνέχισε να είναι «παρόν» όπου το χρειάζονταν, να αποτελεί το στήριγμά τους, σε πείσμα της λογικής τού «δε γίνεται τίποτα», της παραίτησης και της υποχώρησης από τη γραμμή υπεράσπισης βασικών κατακτήσεων του εργατικού κινήματος στον κλάδο και γενικότερα. Στήριγμα πραγματικό και ουσιαστικό, γιατί ενθάρρυνε τους εργαζόμενους, κράτησε ψηλά το πνεύμα και την αξία του ταξικού αγώνα, ακόμα και σε συνθήκες δύσκολες, όπου τα αποτελέσματά του δεν είναι άμεσα ή μεγάλα. Γιατί κράτησε κόντρα στην καλλιεργούμενη από την εργοδοσία και τα φερέφωνά της στο κίνημα λογική ότι «προκειμένου να έχουν κάποια εφικτά αποτελέσματα, οι εργατικές διεκδικήσεις πρέπει να κάνουν εκπτώσεις, να μειωθούν οι απαιτήσεις των εργαζομένων, να προσαρμοστούν στο νέο περιβάλλον».

Η παρέμβαση στον κλάδο με αυτά τα χαρακτηριστικά, η πάλη με σταθερό το μέτωπο απέναντι σε εργοδοσία - κυβέρνηση, η όξυνση της αντιπαράθεσης με τις άλλες δυνάμεις συνέβαλαν αποφασιστικά στο ατσάλωμα των δικών μας δυνάμεων, αλλά και στον απεγκλωβισμό αρκετών εργαζομένων από τη μέγγενη της ενσωμάτωσης και της υποταγής.

Με αυτήν την παρακαταθήκη, στις σημερινές συνθήκες στον κλάδο και γενικότερα, βρεθήκαμε με περισσότερες οργανωμένες δυνάμεις και πιο γερά ποδάρια στους χώρους δουλειάς, κάτι που εκφράστηκε θετικά και στις πρόσφατες αρχαιρεσίες του Συνδικάτου.

Με αισιοδοξία και πίστη στο δίκιο μας, αντιμετωπίζουμε τα αυξημένα και σύνθετα καθήκοντα που θέτουν μπροστά μας τόσο το αποτέλεσμα των αρχαιρεσιών όσο και οι γενικότερες εξελίξεις. Με οδηγό την πείρα μας και πίστη στην ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης, συνεχίζουμε ακούραστα στο δρόμο του καθημερινού αγώνα για την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων. Ετοιμαζόμαστε για τις επόμενες και πιο απαιτητικές μάχες, μαζί με τα μέλη του Συνδικάτου μας, παλιά και νέα. Μάχες για την καλύτερη και μαζικότερη οργάνωση των εργαζομένων του κλάδου. Μάχες απέναντι στην εργοδοσία, στην κυβέρνηση και στα επεξεργασμένα σχέδιά τους. Μάχες ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης με τις δυνάμεις του συμβιβασμού και της ενσωμάτωσης που δε θα σταματήσουν να δηλητηριάζουν το κίνημα. Μάχες για την αποφασιστική αλλαγή συσχετισμών.