• ΟΕΚΙΔΕ: Ρεπορτάζ από το 9ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας
• Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας: Αγωνιστικός βηματισμός με προοπτική κλιμάκωσης για την υπογραφή ΣΣΕ - Ρεπορτάζ από την εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Συνδικάτου
• Εργαζόμενοι στα ΜΜΕ: Χαρακτηριστικό παράδειγμα της συνολικής κλιμάκωσης της εργοδοτικής επίθεσης οι συμβάσεις που επιβλήθηκαν στον πρώην ΔΟΛ
• Μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι: Τσακίζουν το εισόδημά τους γαλακτοβιομήχανοι και μεγαλέμποροι

Από τις εργασίες του Συνεδρίου της ΟΕΚΙΔΕ

Την εισήγηση στο Συνέδριο παρουσίασε ο Βασίλης Σταμούλης, πρόεδρος της απερχόμενης διοίκησης της ΟΕΚΙΔΕ, ενώ χαιρέτισαν η Γιώτα Ταβουλάρη εκ μέρους της ΕΓ του ΠΑΜΕ, ο Σωτήρης Γιανακός εκ μέρους της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, ο Γιάννης Ζαρκαδούλας από το ΜΑΣ και η Πάτρα Περαντώνη από την Ομοσπονδία Συνταξιούχων του ΙΚΑ.

Η διεκδίκηση και η υπογραφή νέων κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων στους χώρους που καλύπτει η Ομοσπονδία, αποτελεί βασικό μέτωπο πάλης για την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων, όπως τονίστηκε στην εισήγηση της διοίκησης, αλλά και βασική προϋπόθεση ενότητας και συλλογικής δράσης των εργαζομένων όλου του κλάδου. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ομοσπονδία συμμετέχει στην κοινή πρωτοβουλία των 530 συνδικάτων για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Παρουσιάζοντας τι πραγματικά σημαίνει για τους εργαζόμενους του κλάδου η περίφημη «δίκαιη ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται η κυβέρνηση αλλά και οι βιομήχανοι του κλάδου, στην εισήγηση τονίστηκε:

«Ο ΣΕΒ, οι βιομήχανοι κλωστοϋφαντουργοί και οι άλλες εργοδοτικές ενώσεις του κλάδου κόβουν με βάση τα συμφέροντά τους και οι κυβερνήσεις ράβουν, νομοθετούν με βάση τις απαιτήσεις τους, την επανεκκίνηση της οικονομίας με στόχο την ανάκαμψη των κερδών τους.

Στις επιδιώξεις των βιομηχάνων του ΣΕΒΚ βρίσκεται η μείωση των εργοδοτικών εισφορών, του "μη μισθολογικού κόστους" όπως το ονομάζουν, δηλαδή η παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, με επιπτώσεις τόσο στις συντάξεις όσο και στην Πρόνοια, στην Υγεία των εργαζομένων.

Στις επιδιώξεις τους βρίσκεται ο "εκσυγχρονισμός" του συνδικαλιστικού νόμου 1264/82, όπως ονομάζουν το χτύπημα στη συνδικαλιστική δράση που πάει χέρι - χέρι με την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, προκειμένου να επιβάλουν άκρα του τάφου σιωπή στους χώρους δουλειάς (...) Απαιτούν περιορισμό και απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, γιατί οι σχεδιασμοί τους φτάνουν μέχρι τη δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών όπως είναι η απαίτηση του ΣΕΠΕΕ (Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πλεκτικής - Ετοίμου Ενδύματος Ελλάδος), "ένα ειδικό καθεστώς με ανταγωνιστικό κόστος απασχόλησης και φορολογίας των επιχειρήσεων το οποίο θα παραμείνει σταθερό για 15 - 20 χρόνια".

Επίσης τα "θέλω" του ΕΛΣΕΒΒΥΕ (Ελληνικός Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Βιοτεχνών Βιομηχάνων Υποδημάτων & Εξαγωγέων), στο όνομα της ανεργίας, είναι τζάμπα εργάτες, είναι η επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών και για τους νέους εργαζόμενους, η επιδότηση του συνολικού κόστους εργασίας με βάση τον κατώτατο μισθό.

Αυτές είναι οι απαιτήσεις τους, θέλουν κι άλλα για να έχουν λυμένα τα χέρια τους, μεγαλύτερη "ευελιξία" στην αγορά εργασίας που ιεραρχείται στις αποφάσεις και τις προτεραιότητες της ΕΕ, των μονοπωλίων».

Επισημαίνοντας ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα της εργοδοτικής ασυδοσίας, η εισήγηση αναφέρει, μεταξύ άλλων: «Η αποθράσυνση τους φτάνει μέχρι την πληρωμή στη "Staff" οφειλόμενων υπερωριών για πάνω από ένα χρόνο, με κουπόνια σούπερ μάρκετ, ενώ η ασυδοσία και η εργοδοτική τρομοκρατία σε ορισμένες επιχειρήσεις της γούνας φτάνει μέχρι την επιστροφή μέρους ακόμα και από τον άθλιο μισθό των 586 ευρώ αν δεν βγει το σύνολο της παραγωγής».

Οπως αναδείχθηκε και στις παρεμβάσεις αντιπροσώπων στο Συνέδριο, η επίθεση της εργοδοσίας ξετυλίγεται και μέσα από «σχέδια εξυγίανσης» χρεωμένων επιχειρήσεων, όπως στην «Επίλεκτο», στον «Φειδά», στα «Κλωστήρια Κιλκίς». Στο όνομα της «σωτηρίας» τους, επιχειρείται η ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε στην ομιλία της αντιπρόσωπος, εργαζόμενη στον «Φειδά», στη «συμφωνία εξυγίανσης» της εταιρείας ως μειονεκτήματα παρουσιάζονται η «μη ορθολογική πολιτική απασχόλησης και μισθών, το υψηλό λειτουργικό κόστος για τα δεδομένα του κλάδου, ο μεγάλος αριθμός εργαζομένων σχετικά με τον κύκλο εργασιών σε διάφορες μονάδες, ο υψηλός μέσος όρος ηλικίας των εργαζομένων, το υψηλό ασφαλιστικό και φορολογικό κόστος. Ενώ ως πλεονέκτημα και ευκαιρία παρουσιάζεται η μεταφορά μέρους της παραγωγικής διαδικασίας στη Βουλγαρία...».

Σε αυτό το ταμπλό παίζει και ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, που όπως καταγγέλθηκε στο Συνέδριο, πέραν των άλλων... «ανδραγαθημάτων» του, τώρα, μαζί με την κυβέρνηση, πλασάρει το νέο παραμύθι της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας, όπως στην περίπτωση των εργοστασίων του Λαναρά (πρώην ΕΝΚΛΩ): Εκεί δηλαδή που αφού με τη συμβολή αυτών των δυνάμεων ο καπιταλιστής έκλεισε τα εργοστάσια και πέταξε στο δρόμο τους εργάτες, τώρα θέλουν να τους μετατρέψουν σε «μετόχους» και να τους παγιδεύσουν και πάλι.

Ευρύτερα, όπως υπογραμμίστηκε στην εισήγηση του Συνεδρίου, «ο ρόλος του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, των δυνάμεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και ΜΕΤΑ σε εργοστασιακά κυρίως σωματεία του κλάδου, ήταν να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους στο καβούκι του κάθε χώρου, απομονώνοντάς τους ουσιαστικά από τα κύρια μέτωπα πάλης. Υπονόμευσαν και υπονομεύουν με κάθε τρόπο την κλαδική οργάνωση, προσπαθούν να μην συγκεντρώνονται οι δυνάμεις των εργαζομένων σε επίπεδο κλάδου και κυρίως από μεγάλους χώρους δουλειάς που παίζουν σημαντικό ρόλο στο συσχετισμό δυνάμεων. Ως πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ καθορίζουν τη στάση τους και τη γραμμή τους σε κάθε χώρο δουλειάς από τις θέσεις της εργοδοσίας, τις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι των εργατών. Ευθυγραμμίζονται πλήρως, στηρίζουν τη στρατηγική των μονοπωλιακών ομίλων για ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία».

Στις εργασίες του Συνεδρίου οι αντιπρόσωποι ανέδειξαν τις εξελίξεις και τα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων σε μια σειρά χώρους και τμήματα του κλάδου, όπως και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες εργάτες, οι νέοι εργαζόμενοι, οι εργαζόμενες γυναίκες.

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε, «στον Ιματισμό, τα τελευταία χρόνια, μεγάλες εταιρείες φέρνουν όλο και μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής με τη μορφή φασόν που ράβεται στην Ελλάδα, όπου στην πλειοψηφία εργάζονται συνάδελφοι μετανάστες μισοασφαλισμένοι ή ανασφάλιστοι, σε άσχημες συνθήκες εργασίας και με ωρομίσθιο που δεν ξεπερνάει τα 3 έως 3,35 ευρώ...».

Στον Ιματισμό «υπάγεται και ο υποκλάδος των βιομηχανικών πλυντηρίων, ο οποίος τα 3 τελευταία χρόνια, βρίσκεται σε ανάπτυξη που συνδέεται με την ανάπτυξη μεγάλων μεγάλων τουριστικών μονάδων. Στην Αττική λειτουργούν 4 τουλάχιστον μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες απασχολούν από 50 έως 100 εργαζόμενους, επιβάλλουν μεγάλη εντατικοποίηση της εργασίας, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, και ωράρια που φτάνουν τις 15 ώρες εργασίας, με μισθούς γύρω στα 650 - 700 ευρώ μεικτά. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι ότι εδώ εργάζονται νέοι εργαζόμενοι, άντρες και γυναίκες, οι οποίοι δεν γνώρισαν τις Συλλογικές Συμβάσεις που ίσχυαν πριν το 2009 και δεν έχουν πείρα από αγώνες».

«Στον κλάδο της γουνοποιίας γίνεται η "σφαγή της αλεπούς"...». Με αυτά τα λόγια, συνδικαλιστής αντιπρόσωπος από το χώρο αποτύπωσε τις συνθήκες εργασίας και αμοιβής που κυριαρχούν, καθώς όπως είπε «ο ανταγωνισμός των επιχειρήσεων και η μεταφορά τους σε βαλκανικές και άλλες χώρες, με μισθούς 280 ευρώ, τους έδωσε τη δυνατότητα να προχωρήσουν στην κατεδάφιση εργατικών δικαιωμάτων και μισθών, με την απειλή της ανεργίας. Οταν υπάρχει δουλειά επιβάλλουν εντατικοποίηση, πολλές φορές οι υπερωρίες δεν πληρώνονται, δεδουλευμένα δεν καταβάλλονται, ενώ υπάρχει και ανασφάλιστη εργασία... Η τρομοκρατία είναι διάχυτη μέσα και έξω από τους χώρους εργασίας, γίνεται παρακολούθηση ακόμη και με κάμερες. Στους χώρους εργασίας τα μέτρα προστασίας και υγιεινής είναι ανύπαρκτα. Επειδή η επεξεργασία των γουνοδερμάτων γίνεται με χημικά, οι εργαζόμενοι στα βυρσοδεψεία και ειδικά αυτοί που δουλεύουν στα καζάνια, παρουσιάζουν εξανθήματα, αναπνευστικά προβλήματα, ακόμα και καρκίνο στον πνεύμονα. Οσο για τους εργαζόμενους στις φάρμες, η μπόχα και η μυρωδιά από τα ζωάκια γίνεται το δεύτερο δέρμα τους...».

Στη νέα βάρδια εργαζομένων, που πλέον αποτελούν την πλειοψηφία, αναφέρθηκε εργαζόμενος συνδικαλιστής στο εργοστάσιο του «Βαρβαρέσου». Οπως σημείωσε, οι περισσότεροι είναι απόφοιτοι ΑΕΙ και ΤΕΙ και δουλεύουν με 511 και 586 ευρώ μεικτά, δηλαδή αμείβονται «με μισθούς μικρότερους από όσα η εργατική - λαϊκή οικογένεια πλήρωνε κάθε μήνα για να σπουδάσουν...».

Ιδιαίτερη αναφορά, στις εισηγήσεις και τις παρεμβάσεις, έγινε στους αγώνες που ανέπτυξαν η Ομοσπονδία και τα ταξικά σωματεία του κλάδου το προηγούμενο διάστημα (όπως για παράδειγμα από το σωματείο «ΚΛΩΘΩ» για τους ανέργους της «ΕΝΚΛΩ», για τους ανέργους της «ELITE» και το επίδομα αφερεγγυότητας, από το σωματείο της «FINTEXPORT» για τα ζητήματα των ανέργων και τα ένσημα κατά τη διάρκεια της επίσχεσης εργασίας, για τα «Κλωστήρια Θράκης», όπου η εργοδοσία κατέβαλε τα ένσημα της επίσχεσης εργασίας ενός έτους κ.ά.).

Με αφετηρία την παρακαταθήκη κάθε μικρού και μεγάλου αγώνα, υπογραμμίστηκε η επιτακτική ανάγκη οργάνωσης των εργατών στα ταξικά συνδικάτα, ιδιαίτερα της νέας βάρδιας και των μεταναστών εργατών, που βιώνουν ακόμα πιο έντονα την εργασιακή ζούγκλα. Αναδείχθηκε η ανάγκη ενιαίας πάλης με βάση το διεκδικητικό πλαίσιο της Ομοσπονδίας και του ταξικού εργατικού κινήματος, απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.

Τις επόμενες μέρες, Γενικές Συνελεύσεις θα ακολουθήσουν σε όλα τα Παραρτήματα του Συνδικάτου. Τα Παραρτήματα θα συνεδριάσουν με βάση το εξής πρόγραμμα:

Κέντρο (Βερανζέρου 1, πλ. Κάνιγγος) 29/10, 10.30. Νέα Ιωνία - Ηράκλειο (Νισύρου 20, Ν. Ιωνία) 1/11, 18.30. Πειραιάς (Ομ. Σκυλίτση 19) 1/11, 19.00. Ιλιον - Καματερό (Μενελάου 33 & Χρυσηίδος, Ιλιον) 1/11, 18.30. Καλλιθέα (Αριστείδου 92) 1/11, 19.00. Μενίδι - Ανω Λιόσια (Δεκελείας 42, Μενίδι) 2/11, 18.30. Αιγάλεω (Ελλης και Ανδριανουπόλεως 5) 3/11, 18.00. Βόρεια - Βορειοανατολικά (Φειδιππίδου 25Α, πλ. Ελευθερίας, παλιό δημαρχείο Παλλήνης) 3/11, 19.00. Βύρωνας - Καισαριανή - Ζωγράφου (Περιάνδρου 18, Ζωγράφου) 3/11, 19.00. Ηλιούπολη - Μπραχάμι (Στ. Σαράφη 40, Ηλιούπολη) 5/11, 10.00. Περιστέρι (Θεοφράστου & 40 Εκκλησιών 20) 5/11, 10.00.

Από τις χτεσινές στάσεις εργασίας και τη συζήτηση για τα επόμενα βήματα του αγώνα

Σε δελτίο Τύπου, το Συνδικάτο Οικοδόμων αναφέρει: «Οι εργαζόμενοι συμμετείχαν μαζικά στις κινητοποιήσεις και στις Γενικές Συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν. Εδειξαν αποφασιστικότητα για συνέχιση των κινητοποιήσεων απέναντι στην αδιάλλακτη στάση της εργοδοσίας, όπως στο εργοτάξιο της ΑΓΓΕΜΑΡ, όπου οι εργοδότες δεν εμφανίστηκαν στη συνάντηση που είχαμε ζητήσει και αξιοποιούν το νομικό οπλοστάσιο που υπάρχει για να μη δίνουν αυξήσεις στους εργαζόμενους, να μην έχουν Συλλογικές Συμβάσεις».

Οι εργαζόμενοι αποφάσισαν οι κινητοποιήσεις να συνεχιστούν με νέες στάσεις εργασίας την Πέμπτη 2/11 (11 π.μ. - 1 μ.μ.) στο εργοτάξιο του Μουσείου Γουλανδρή, ενώ στο εργοτάξιο της ΑΓΓΕΜΑΡ θα συνεχίσουν να πιέζουν για συνάντηση με την εργοδοσία.

Στο μεταξύ, για σήμερα είναι προγραμματισμένη στάση εργασίας (11 π.μ. - 1 μ.μ.) στο εργοτάξιο της ανακαίνισης του «Αστέρα» Βουλιαγμένης. Η κινητοποίηση γίνεται μετά την επιτυχημένη 24ωρη απεργία της προηγούμενης βδομάδας, δίνοντας συνέχεια στον αγώνα για υπογραφή Εργοταξιακής Σύμβασης με αυξήσεις στα μεροκάματα.

Από την εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση του Συνδικάτου

Η συνέλευση υπερψήφισε ομόφωνα την εισήγηση για τον απολογισμό και το σχεδιασμό δράσης, για την προετοιμασία παναττικής, αλλά και κλαδικής απεργίας. Εξέλεξε Εφορευτική Επιτροπή για τις αρχαιρεσίες και αποφάσισε την εκπροσώπηση του Συνδικάτου στη ΓΣΕΕ μέσω της Ομοσπονδίας.

Την εισήγηση στη συνέλευση έκανε ο πρόεδρος του Συνδικάτου, Σταύρος Λίτσας. «Δυνατό συνδικάτο σημαίνει χιλιάδες ενεργά μέλη που συμμετέχουν στη ζωή και τη δράση, σημαίνει δημιουργία και νέων πυρήνων σε πολύ περισσότερους χώρους δουλειάς, μαζί με το δυνάμωμα αυτών που ήδη έχουμε, το δυνάμωμα στη γειτονιά, προετοιμάζοντας αυτές τις δυνάμεις και βάζοντάς τες στην πάλη για νέους σκληρούς αγώνες απέναντι στην κυρίαρχη τάξη», σημείωσε μεταξύ άλλων, σκιαγραφώντας τα κριτήρια με τα οποία γίνεται ο απολογισμός και ο σχεδιασμός της δράσης.

Επισήμανε ότι η ανεργία στον κλάδο συνεχίζει να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, τα μεροκάματα συμπιέζονται προς τα κάτω, τα εργατικά «ατυχήματα» αυξάνονται, η μεγαλοεργοδοσία κλέβει την ασφάλιση των οικοδόμων.

Απέναντι στην κυβερνητική προπαγάνδα περί «δίκαιης ανάπτυξης», που στοχεύει «να καθηλώσει τους εργαζόμενους στα "αυγά τους", να τους υποχρεώσει να συμβιβαστούν με τα μεροκάματα των 25 - 30 ευρώ και παρακάτω», επισήμανε πως ευθύνη του Συνδικάτου δεν είναι απλά να αποκαλύψει την κοροϊδία αλλά να συμβάλει ώστε να φωτίζονται οι προϋποθέσεις που υπάρχουν για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των εργαζομένων, που σήμερα συνθλίβονται.

«Αυτή η ανάπτυξη είναι για τους μεγαλοεργολάβους, τους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους, που φτιάχνουν έργα με πάμφθηνους εργάτες και εισπράττουν διόδια μια ζωή. Οι δικές μας ανάγκες μπορούν να καλυφθούν με άλλη οργάνωση της παραγωγής», υπογράμμισε και τόνισε: «'Η ανάπτυξη για τους εργάτες και τη φτωχολογιά θα έχουμε, ή ανάπτυξη για τους βιομηχάνους, τους μεγαλοκατασκευαστές, τις τράπεζες, τους εφοπλιστές».

Αναφερόμενος στα σχέδια της κυβέρνησης να θέσει νέα εμπόδια στην απεργία, στην οργάνωση και κινητοποίηση των εργαζομένων, ο Στ. Λίτσας υπενθύμισε πως το Συνδικάτο είναι σε ετοιμότητα να απαντήσει, μαζί με την Ομοσπονδία και άλλα ταξικά συνδικάτα, με πανελλαδική γενική απεργία. Πρόσθεσε πως η απάντηση πρέπει να δοθεί μέσα από «το δυνάμωμα και τη μαζικοποίηση του Συνδικάτου με νέες εγγραφές, με στήσιμο σωματειακών επιτροπών σε κάθε χώρο δουλειάς και μαζική συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτές», μέσα από τη μαζική συμμετοχή χιλιάδων οικοδόμων στις εκλογές του Συνδικάτου.

Συνοψίζοντας τις προσπάθειες οργάνωσης, υπενθύμισε το στήσιμο σωματειακών επιτροπών σε εργοτάξια αλλά και δήμους όπου οι οικοδόμοι δουλεύουν στα 8μηνα της «κοινωφελούς εργασίας», τις κινητοποιήσεις για πληρωμή δεδουλευμένων, επαναπρόσληψη απολυμένων, λήψη μέτρων για την προστασία της υγείας και ασφάλειας.

Δίνοντας συνέχεια στην προσπάθεια αυτή, τόνισε πως ο αγώνας για αυξήσεις στο μεροκάματο και υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων πρέπει να αγκαλιάσει όλους τους μεγάλους χώρους δουλειάς, με προοπτική την πραγματοποίηση παναττικής απεργίας. «Ολη αυτή η δράση είναι ενταγμένη στο γενικό σχέδιο που έχει η Ομοσπονδία μας για υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ και στην προετοιμασία για πανελλαδική πανοικοδομική απεργία το πρώτο τρίμηνο του 2018. Αυτή η δουλειά θα συμβάλει και στην προσπάθεια που κάνουν κι άλλες ταξικές Ομοσπονδίες και συνδικάτα, το ΠΑΜΕ, για επαναφορά των συμβάσεων και υπογραφή ΕΓΣΣΕ με κατώτερο μισθό τα 751 ευρώ», υπογράμμισε.

Από το βήμα της συνέλευσης οι εργαζόμενοι μετέφεραν πείρα από τη δράση, τις δυσκολίες, τα εμπόδια αλλά και τις δυνατότητες που υπάρχουν.

Το θερμό χειροκρότημα όλης της συνέλευσης δέχθηκαν τα μέλη της Επιτροπής που στήθηκε στο εργοτάξιο ανακαίνισης του «Αστέρα» Βουλιαγμένης και η αναφορά στην 24ωρη απεργία που πραγματοποίησαν την προηγούμενη βδομάδα, με καθολική συμμετοχή των 200 εργαζομένων. Τα βήματα που οδήγησαν στη συσπείρωση των οικοδόμων συνόψισαν στελέχη του Συνδικάτου και των παραρτημάτων του. Οπως εξήγησαν, οι δυνάμεις του Συνδικάτου οργάνωσαν τη σταθερή παρουσία τους, από τις 6 το πρωί, έξω από το εργοτάξιο, γνωρίστηκαν με τους εργάτες, έμαθαν τα προβλήματά τους. Για παράδειγμα, στο εργοτάξιο του «Αστέρα» οι εργάτες δεν είχαν πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Αναφορά έγινε και στις δυσκολίες που συναντά η δράση του Συνδικάτου και την προσπάθεια να ξεπερνιούνται. Για παράδειγμα, στο συγκεκριμένο έργο δραστηριοποιούνται 28 υπεργολάβοι, πράγμα που δημιουργεί εμπόδια στην επιδίωξη του Συνδικάτου να συνενώσει τους εργάτες και την πάλη τους.

Εργαζόμενοι αναφέρθηκαν στις Επιτροπές που δημιουργήθηκαν στους οικοδόμους που δουλεύουν στα 8μηνα στους δήμους Μενιδίου και Χαλανδρίου, στις κινητοποιήσεις που έγιναν για τη χορήγηση μέσων ατομικής προστασίας και γάλακτος. Επισημαίνοντας ότι το αστικό κράτος είναι «πρωτομάστορας στην εκμετάλλευση», εξήγησαν πως «το μεγάλο όφελος για τους κατασκευαστικούς ομίλους είναι να μάθουν οι οικοδόμοι να δουλεύουν με το 20άρικο» του μεροκάματου που δίνει το 8μηνο. Εκτίμησαν πως μεγαλύτερο κέρδος κι από αυτά που κατέκτησαν είναι το γεγονός ότι οικοδόμοι που είχαν βρεθεί στην ανεργία και την αδράνεια ξαναμπήκαν στον αγώνα.

Αλλες τοποθετήσεις επισήμαναν πως το στήσιμο μιας σωματειακής επιτροπής σε έναν χώρο δουλειάς δεν είναι απλά μια τυπική διαδικασία αλλά απόφαση των ίδιων των εργαζομένων, με Γενική Συνέλευση, συζήτηση και ανάδειξη των μελών της, ώστε οι επιτροπές να αποτελούν πυρήνες αντίστασης και διεκδίκησης.

Την προσπάθεια για σταθερή παρουσία του Συνδικάτου σε Επαγγελματικές Σχολές (ΕΠΑΣ) μετέφερε εργαζόμενος από την Επιτροπή Νέων. Οι σπουδαστές που δουλεύουν για 16 ευρώ τη μέρα, τόνισε, πρέπει να δώσουν ηχηρό «παρών» στις αρχαιρεσίες και τη δράση του Συνδικάτου.

Το ζήτημα της οργάνωσης περισσότερων μεταναστών απασχόλησε τις τοποθετήσεις Ελλήνων και ξένων οικοδόμων, ενώ άλλοι αναφέρθηκαν στην κοινή δράση με τους αυτοαπασχολούμενους στον κλάδο.

«Δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Εχουμε κάνει μια μεγάλη προσπάθεια. Οφείλουμε λοιπόν σε αυτή την προσπάθεια να μεταφράσουμε τι σημαίνει δυνατό Συνδικάτο», τόνισε στην παρέμβασή του ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων. Επισήμανε την ανάγκη για συγκεκριμένη επεξεργασία του στόχου για δυνατό Συνδικάτο σε κάθε χώρο, στις μορφές αγώνα και δράσης, φέρνοντας το παράδειγμα του εργοταξίου στον «Αστέρα» Βουλιαγμένης, όπου 200 εργαζόμενοι οργανώνονται και παλεύουν μέσα από το Συνδικάτο τους.

Από την κινητοποίηση έξω από το υπουργείο Εργασίας

Την Τετάρτη 25/10, το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ πραγματοποίησε απεργιακή συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Εργασίας. Στη διάρκειά της, απευθυνόμενος στους συγκεντρωμένους ο Στράτος Κουτσοβίλης, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ, αφού μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στις εξελίξεις στον ΕΔΟΕΑΠ, κάλεσε σε συνέχιση του αγώνα, με περιοδείες, εξορμήσεις, συνελεύσεις, συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα στους χώρους δουλειάς για την οργάνωση της πάλης, για τη διεκδίκηση των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων, των Συλλογικών Συμβάσεων, ενάντια στην απληρωσιά, την ανεργία και απολύσεις.

Είχε προηγηθεί την Τρίτη 24/10, πρώτη μέρα της 48ωρης απεργίας, σύσκεψη που πραγματοποίησε το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ για την οργάνωση του αγώνα. Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκαν οι εξελίξεις στον κλάδο και η οργάνωση της πάλης ενάντια στα σχέδια κυβέρνησης - εργοδοσίας για την ολοκληρωτική κατεδάφιση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος.

Μέσα στο πλαίσιο της συνολικότερης αντεργατικής και αντιασφαλιστικής επίθεσης του κεφαλαίου, κλιμακώνεται η επίθεση στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα και των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Την ώρα, που με ευθύνη κυβέρνησης και εργοδοσίας ο ασφαλιστικός οργανισμός των εργαζομένων (ΕΔΟΕΑΠ) έχει οδηγηθεί στην «κόψη του ξυραφιού», κορυφώνεται και η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα. Μετά την κατάργηση ουσιαστικά των κλαδικών Συμβάσεων, η συντριπτική πλειοψηφία και των δημοσιογράφων απασχολείται πλέον με ατομικές Συμβάσεις Εργασίας, οι οποίες πολλές φορές επιβλήθηκαν και επιβάλλονται με το «πιστόλι της απόλυσης» στον κρόταφο του εργαζόμενου. Παράλληλα, τσακίζουν κόκαλα στον κλάδο η «μαύρη» και ανασφάλιστη εργασία, η υποδηλωμένη απασχόληση κ.ο.κ.

Μέσα σε αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση, χαρακτηριστική, αν και όχι η μοναδική, είναι και η κατάσταση που διαμορφώνεται στα μέσα ενημέρωσης του πρώην ΔΟΛ, τα οποία λειτουργούν με νέα ιδιοκτησία («Alter Ego»).

Η ατομική Σύμβαση Εργασίας που προωθεί προς υπογραφή η νέα ιδιοκτησία, μόνο τυπικά μπορεί να ονομαστεί «Σύμβαση Εξαρτημένης Εργασίας Αορίστου Χρόνου», αφού στην πράξη παραπέμπει σε όρους και συνθήκες εργασίας την εποχή του μεσαίωνα.

Αξιοποιώντας το υπάρχον αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διατήρησε ανέπαφο και ενίσχυσε ακόμα περισσότερο σε αντεργατική κατεύθυνση, η επιχείρηση «Αλτερ Εγκο», όχι μόνο επιβάλλει ατομικές συμβάσεις, αλλά μετατρέπει τον εργαζόμενο σε έρμαιο της εργοδοσίας.

Συγκεκριμένα, ενώ υποτίθεται ότι ο μισθωτός προσλαμβάνεται «ως δημοσιογράφος», με το άρθρο 1.3 της σύμβασης μετατρέπεται σε μισθωτό για όλες τις δουλειές, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της εργοδοσίας. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο συγκεκριμένο εδάφιο της σύμβασης, «Συμφωνείται ότι ο/η μισθωτός ανάλογα με τις επιχειρηματικές και υπηρεσιακές ανάγκες της Εταιρείας θα παρέχει τις υπηρεσίες του/της και σε κάθε άλλο τμήμα, θέση ή ειδικότητα, τα καθήκοντα της οποίας θα μπορεί κατά την κρίση της Εταιρείας να εκπληρώσει».

Η δε εργασία του δεν περιορίζεται στις εφημερίδες, στα έντυπα και στις ιστοσελίδες της εταιρείας, αλλά επεκτείνεται με τον γενικό όρο «και άλλα» (π.χ. δεν αποκλείεται να κληθεί να δουλέψει παράλληλα και σε ραδιοτηλεοπτικά μέσα).

Μάλιστα, η παροχή τέτοιων υπηρεσιών σε οποιοδήποτε τμήμα, θέση και ειδικότητα, δεν περιορίζεται μόνο στην επιχείρηση «Αλτερ Εγκο», αλλά σε οποιαδήποτε θυγατρική ή συγγενή εταιρεία, ακόμα και σε άλλη εταιρεία μέσω της πρακτικής του «δανεισμού υπηρεσιών». Ετσι, στη σύμβαση ρητά προβλέπεται πως ο μισθωτός «οποτεδήποτε θα παραχωρεί τις υπηρεσίες του/της καθ' οιονδήποτε τρόπο, ακόμη και με τον δανεισμό των υπηρεσιών του/της σε οποιαδήποτε εταιρεία ή επιχείρηση του υποδείξει η Εταιρεία, είτε αυτή είναι θυγατρική, είτε συγγενής εταιρεία, είτε όχι». Δηλαδή, ο μισθωτός δημοσιογράφος που προσλαμβάνεται από την εν λόγω εταιρεία, μπορεί να βρεθεί σε οποιαδήποτε άλλη... Υπάρχει, μάλιστα, ο όρος ότι η εργασία του σε τρίτη επιχείρηση καλύπτεται από τον μισθό που του δίνει η πρώτη εταιρεία και ως εκ τούτου «δεν γεννά καμία απαίτηση ή αξίωση του/της μισθωτού εναντίον της εταιρείας αυτής»...

Οσον αφορά στο χρόνο εργασίας, ενώ τυπικά γίνεται μνεία ότι αυτός θα είναι σύμφωνος με τον νόμο και την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, εντούτοις ο ακριβής προσδιορισμός του χρόνου εργασίας «θα καθορίζεται από την Εταιρεία στα πλαίσια άσκησης του διευθυντικού δικαιώματος κατά την εύλογη κρίση της». Αντί για σταθερό ωράριο δηλαδή, οι ώρες εργασίας κατά τη διάρκεια της μέρας ή της βδομάδας, καθορίζονται σύμφωνα με το τι έχει ανάγκη κάθε φορά η εργοδοσία.

Αντίστοιχες είναι οι προβλέψεις της Σύμβασης και για τον μισθό. Συγκεκριμένα, με το ποσό που ορίζεται για κάθε μισθωτό δημοσιογράφο, συμψηφίζονται όλα τα επιδόματα και οι προσαυξήσεις. Ετσι, με κάποια ευρώ ψίχουλα επιπλέον, ο εργαζόμενος πρέπει να «ξεχάσει» επιδόματα, νόμιμες προσαυξήσεις, όπως νυχτερινά, αργίες, Κυριακές, ακόμα και αν προέλθουν από Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ή διαιτητική απόφαση. Συγκεκριμένα, ορίζεται πως στις εκάστοτε αποδοχές που συμφωνούνται «συμπεριλαμβάνονται και τα κάθε είδους επιδόματα και προσαυξήσεις χωρίς καμία εξαίρεση, κάθε είδους φύσης και ονομασίας ή αιτίας, που επιβάλλονται με ΣΣΕ ή ΔΑ ή με οποιονδήποτε νόμιμο τρόπο, είτε ισχύουν την ημερομηνία έναρξης αυτής της σύμβασης είτε τυχόν επιβληθούν στο μέλλον. Επίσης, συμπεριλαμβάνονται και αμοιβές και αποζημιώσεις για οποιαδήποτε αιτία (ενδεικτικά: νυχτερινά, αργίες, Κυριακές, κ.λπ.)».

Επιπλέον, καθορίζεται ότι ο μισθωτός δεν θα δικαιούται καμία αύξηση αποδοχών, ακόμα και αν οι νόμιμες αποδοχές αυξηθούν ή αλλάξει η οικογενειακή κατάστασή του (γάμος, απόκτηση τέκνων κ.λπ.), με μόνη προϋπόθεση ότι ο μισθός που καταβάλλεται «θα είναι τουλάχιστον ίσος προς το συνολικό ποσό των εκάστοτε πάσης φύσεως νόμιμων αποδοχών». Βέβαια, η συγκεκριμένη προϋπόθεση δεν έχει την παραμικρή αξία, αφού δεν καθορίζεται τι σημαίνει «νόμιμες αποδοχές» και με δεδομένο ότι η παροχή εργασίας κατά τη διάρκεια αργιών, νυχτερινά, όπως και των επιδομάτων, έτσι και αλλιώς συμψηφίζονται και δεν καθορίζονται συγκεκριμένα, ούτε βέβαια πληρώνονται.

Ταυτόχρονα με την εργασιακή ποδηγέτηση των δημοσιογράφων μέσω της σύμβασης, η Εταιρεία επιχειρεί να επιβάλει και «σιγή νεκροταφείου» στους εργαζόμενους.

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «δημοσιεύματα, δηλώσεις, διαλέξεις που έχουν σχέση με την Εταιρεία ή οποιεσδήποτε συγγενικές ή θυγατρικές προς αυτή Εταιρείες, δεν θα γίνονται από το/τη μισθωτό χωρίς έγγραφη άδεια της Εταιρείας». Γίνεται φανερό ότι ο συγκεκριμένος όρος βάλλει ευθέως κατά της συνδικαλιστικής δράσης και του αναφαίρετου δικαιώματος κάθε εργαζόμενου και συνδικαλιστή να ασκεί κριτική στην εργοδοσία, όπως και να εκφράζει ελεύθερα την άποψή του γι' αυτή.

Στα παραπάνω προστίθεται το γεγονός ότι η Εταιρεία αφήνει ακάλυπτο τον μισθωτό δημοσιογράφο σε οποιαδήποτε δίωξη από τρίτους κατά την άσκηση των καθηκόντων του. Σε αυτήν την περίπτωση, μάλιστα, η εργοδοσία μπορεί όχι μόνο να απολύσει τον εργαζόμενο, αλλά και να διεκδικήσει αποζημίωση... από τον απολυμένο! Συγκεκριμένα, στο άρθρο 9 (παρ. ε) ορίζεται πως «σε περίπτωση που ασκηθεί σε βάρος της εταιρείας ή της Διοίκησής της αγωγή, μήνυση ή επιβληθεί στην Εταιρεία διοικητική κύρωση λόγω υπαίτιας παραβίασης της νομοθεσίας από τον/την μισθωτό κατά την παροχή εργασίας του/της, η Εταιρεία δικαιούται να καταγγείλει τη σύμβαση εργασίας του μισθωτού και να διεκδικήσει αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη»!

Eurokinissi

Από κινητοποίηση του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου Αργολίδας στις αρχές Οκτώβρη

Η μείωση της τιμής του γάλακτος έρχεται σε μια περίοδο που το αγροτικό εισόδημα συρρικνώνεται διαρκώς κι ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προωθεί με πιο συστηματικό τρόπο την επιτάχυνση της συγκέντρωσης της γης, της παραγωγής και της εμπορίας των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων στα χέρια λίγων αγροτοεπιχειρηματιών και μονοπωλιακών ομίλων. Οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι, εκτός από τις χαμηλότερες τιμές στα προϊόντα τους, έχουν να αντιμετωπίσουν τις αυξήσεις στα αγροτικά εφόδια, την υπέρογκη φορολογία, την αύξηση στα ασφάλιστρα αλλά και τα υπόλοιπα χαράτσια και αντιλαϊκά μέτρα που επιβαρύνουν συνολικά τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.

Οι αγωνιστικοί αγροτοκτηνοτροφικοί σύλλογοι ήδη οργανώνουν τη δράση των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων, ενώ και η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, σε ανακοίνωσή της, μετά την πρόσφατη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα αναδεικνύει τις ευθύνες της κυβέρνησης.

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, παρά τους αντίθετους κυβερνητικούς ισχυρισμούς, ο νέος νόμος του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για τα νωπά προϊόντα «δεν εξασφαλίζει κατώτερες εγγυημένες τιμές ούτε και άμεση πληρωμή των παραγωγών. Δεν σταματάει τις αθρόες εισαγωγές ομοειδών προϊόντων, τις ελληνοποιήσεις γάλακτος και κρέατος που απορρέουν από την ΚΑΠ και τις υπογραφές των ελληνικών κυβερνήσεων στο πλαίσιο των συμφωνιών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου».

Να σημειώσουμε ότι αν και για την παραγωγή φέτας χρησιμοποιείται, σύμφωνα πάντα με τα επίσημα πρότυπα παραγωγής, ντόπιο αιγοπρόβειο γάλα, η αγορά έχει κατακλυστεί από «λευκό τυρί» τύπου φέτας, σε πιο χαμηλή τιμή σε σχέση με τη φέτα, δημιουργώντας έτσι ακόμη μεγαλύτερες συνθήκες πίεσης των τιμών για τους ντόπιους παραγωγούς. Και φυσικά ακόμη μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους για τις μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες...

Δυναμική κινητοποίηση για την υπεράσπιση του εισοδήματός τους και ενάντια στην προσπάθεια μείωσης της τιμής του αιγοπρόβειου γάλακτος από τις μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες, έγινε την Τετάρτη 11/10 στην Περιφέρεια Πελοποννήσου στην Τρίπολη. Πλήθος κτηνοτρόφων ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Περιφέρειας Πελοποννήσου (ΟΑΣΠΠ), με τα αγροτικά τους οχήματα διεκδικώντας:

-- Κατώτατη εγγυημένη τιμή στο γάλα και το κρέας.

-- Αμεση πληρωμή των προϊόντων με την παράδοση.

-- Να σταματήσουν τώρα οι αθρόες εισαγωγές αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων στα οποία η χώρα μας είναι πλεονασματική.

-- Κατάργηση του ΦΠΑ στις ζωοτροφές και αγροτικά εφόδια.

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη», ο Μιχάλης Κρόκος, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΟΑΣΠΠ κατήγγειλε τις προσπάθειες των μεγαλεμπόρων και των γαλακτοβιομηχανιών να περιορίσουν ακόμη περισσότερο την τιμή του γάλακτος. Οπως εξηγεί χαρακτηριστικά, τα τελευταία χρόνια υπήρχε μια σταθερή τιμή στο αιγοπρόβειο γάλα που προσέγγιζε το 1 ευρώ. Υπήρχε έτσι μια μείωση του πραγματικού εισοδήματος των κτηνοτρόφων, αφού ενώ η τιμή στο προϊόν τους παρέμενε σταθερή, αυξάνονταν την ίδια στιγμή όλα τα υπόλοιπα έξοδα εκτροφής, όπως φυσικά και η γενική επιβάρυνση του λαϊκού εισοδήματος.

«Το περασμένο καλοκαίρι», συνεχίζει, «υπήρξε μία άμεση μείωση στην τιμή που εισπράττει ο παραγωγός κατά 5 με 6 λεπτά στο κιλό κι ενώ η νέα χρονιά ξεκινά ήδη υπάρχουν ενδείξεις από ορισμένους εμπόρους για επιπλέον μείωση σε μια προφανή προσπάθεια να δημιουργήσουν αρνητικό κλίμα και να ασκήσουν πίεση στους παραγωγούς. Ηδη η μείωση της τιμής του καλοκαιριού προκάλεσε μεγάλη μείωση στο εισόδημα των παραγωγών, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι μικροί παραγωγοί. Γιατί θα πρέπει να συνυπολογίσουμε τη γενικότερη πίεση που δέχονται και από την αύξηση του κόστους παραγωγής, αλλά και τα γενικότερα φορομπηχτικά κυβερνητικά μέτρα που βιώνουν, όπως άλλωστε όλα τα υπόλοιπα εργατικά - λαϊκά στρώματα», κατέληξε.

«Είμαστε σε εγρήγορση για να αντισταθούμε στην επίθεση κυβέρνησης και βιομηχάνων», μας τονίζει ο Χρήστος Θεοδωρακόπουλος, πρόεδρος της ΟΑΣΠΠ, σημειώνοντας ότι η Ομοσπονδία κινείται στην κατεύθυνση οργάνωσης του αγώνα των μικρομεσαίων παραγωγών και θα προχωρήσει και σε άλλες κινητοποιήσεις το επόμενο διάστημα, στο πλαίσιο και των αποφάσεων που θα λάβει η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων.

Ανακοίνωση για την απότομη και μεγάλη μείωση στην τιμή του πρόβειου γάλακτος εξέδωσε η Τομεακή Επιτροπή Υπαίθρου Λάρισας του ΚΚΕ στην οποία, μεταξύ άλλων, επισημαίνει τα εξής:

«Οι τιμές που ανακοινώνονται αυτήν την περίοδο για το πρόβειο γάλα είναι περίπου 0,10 ευρώ κάτω σε σχέση με πέρυσι. Τιμές που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε το κόστος παραγωγής, πόσο μάλλον την επιβίωση των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων και των οικογενειών τους.

Επίσης, οι κτηνοτρόφοι που αντιμετωπίζουν σοβαρά θέματα με υποχρεώσεις και άμεσες ανάγκες, γίνονται έρμαια στις ορέξεις των εμπόρων, που απ' ό,τι φαίνεται πέρα από τους "ανταγωνισμούς" μεταξύ τους, μια χαρά τα βρήκαν και συμφώνησαν να χαράξουν κοινή στρατηγική. Μέσω των λεγόμενων "προκαταβολών" που παίρνουν από τους βιομήχανους και μεγαλοτυροκόμους που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, συμφωνούν σε "ανοιχτές τιμές", χωρίς καμία εξασφάλιση και προστασία.

Το έδαφος στρώθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα. Πέρα από αδικαιολόγητες και απρόβλεπτες μειώσεις που υπήρξαν, δεν έλειψαν - για παράδειγμα στην περιοχή της Ελασσόνας - φαινόμενα καθυστέρησης πληρωμών μέχρι "κανόνια" ή μετακύληση "ζημιών" στους παραγωγούς (περίπτωση συνεταιρισμού ΓαλαΕλασσ)».

Σχολιάζοντας τον πρόσφατο νόμο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης σχετικά με τη «Διακίνηση και εμπορία νωπών και ευαλλοίωτων αγροτικών προϊόντων», η ΤΕ Υπαίθρου Λάρισας υπογραμμίζει ότι αυτός «στηρίζει την κερδοφορία των μονοπωλίων και ρυθμίζει ορισμένους καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς σε όλη την αλυσίδα της παραγωγής, διανομής και εμπορίας νωπών και ευαλλοίωτων τροφίμων, ενώ δεν εξασφαλίζει ικανοποιητικές κατώτερες τιμές στα προϊόντα ούτε και την άμεση πληρωμή με την παράδοση των προϊόντων. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης για τις "ανοιχτές τιμές" που δίνουν εμποροβιομήχανοι, ότι έτσι λειτουργεί η "ελεύθερη οικονομία της αγοράς". Αυτή είναι η ασυδοσία τους, με τις πλάτες της εκάστοτε κυβέρνησης απέναντι στους παραγωγούς και τη λαϊκή κατανάλωση.

Πάγιος στόχος αυτών και όλων των άλλων μέτρων, των μνημονιακών, αντιαγροτικών πολιτικών της ΚΑΠ της ΕΕ, που υπηρέτησαν και υπηρετούν με ζήλο τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όσο και η ΝΔ και τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωμονόδρομου είναι η συγκέντρωση της γης και της παραγωγής, του ζωικού κεφαλαίου, σε λίγους μεγαλοαγρότες - μεγαλοκτηνοτρόφους και τους μονοπωλιακούς ομίλους του κλάδου, η εξασφάλιση υψηλής κερδοφορίας των μονοπωλίων, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων και των βιομηχάνων και η άγρια εκμετάλλευση όσων μεσαίων παραγωγών απομείνουν».

«Οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι της περιοχής μας δεν πρέπει να μείνουν με σταυρωμένα χέρια», τονίζει η ανακοίνωση. Πρέπει «να οργανώσουν άμεσα την πάλη τους, μέσα απ' το οργανωμένο κίνημα που εκφράζεται απ' τους Αγροτοκτηνοτροφικούς Συλλόγους και την Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων ν. Λάρισας, γυρίζοντας την πλάτη στους διάφορους γνωστούς συμβιβασμένους αγροτοσυνδικαλιστές και την γνωστή "Ομοσπονδία Κτηνοτροφικών Συλλόγων Θεσσαλίας", που τελευταία κάνει και το διαμεσολαβητή των παραγωγών με τους βιομήχανους ή "θολώνει" επίτηδες τα νερά ως προς τις πραγματικές αιτίες της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί και πλήττει τον αγροτοκτηνοτροφικό κόσμο οδηγώντας τον στο ξεκλήρισμα».

Απευθύνοντας κάλεσμα αγώνα, η ΤΕ Υπαίθρου Λάρισας του ΚΚΕ τονίζει:

«Αλλος δρόμος δεν υπάρχει. Οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι, να οργανωθούν, να μαζικοποιήσουν τους Συλλόγους τους, να παλέψουν ενιαία, διεκδικώντας:

-- Κατώτερη εγγυημένη τιμή στο γάλα και στο κρέας.

-- Αμεση πληρωμή των προϊόντων τους.

-- Κατάργηση του ΦΠΑ στις ζωοτροφές και αγροτικά εφόδια.

-- Κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων περιορισμών της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής που επιβάλλει η νέα ΚΑΠ 2015-2020 της ΕΕ».

«Καλούμε τους κτηνοτρόφους και γενικότερα τους παραγωγούς της υπαίθρου», προσθέτει, «να βγάλουν βαθιά πολιτικά συμπεράσματα απ' τα δεινά που τους προσφέρει η καπιταλιστική ανάπτυξη και που δεν είναι ούτε συγκυριακά ούτε προσωρινά, αλλά μόνιμα. Το μέλλον τους βρίσκεται σ' ένα δρόμο ανάπτυξης που θα σχεδιάζεται και θα στηρίζεται κεντρικά, με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Χρειάζεται άλλη εξουσία, στα χέρια των εργατών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, που θα οργανώσει την κτηνοτροφική και αγροτική παραγωγή μέσα από παραγωγικούς συνεταιρισμούς, με αξιοποίηση όλων των σύγχρονων επιστημονικών μεθόδων και τεχνολογιών, με την απαραίτητη κατανομή επιστημονικού και εργατικού δυναμικού, ώστε η παραγωγή να καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες με ποιοτικά και φτηνά προϊόντα».