Στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία» μπορείτε να διαβάσετε:

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ: «Τρέχουν» την «αξιολόγηση» με φόντο τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς.

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ: Χαράτσια για το λαό και νέες επενδυτικές ευκαιρίες για το κεφάλαιο φέρνει το κυβερνητικό νομοσχέδιο.

ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ - ΡΩΣΙΑ: Συμφωνίες σε Ενέργεια, οικονομία, άμυνα, αλλά και οι επόμενες κινήσεις σε επεμβάσεις στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή εξετάστηκαν σε συνάντηση ηγετών στη Μόσχα.

ΔΑΝΙΑ: Οι απανωτές περικοπές στην Υγεία υποβαθμίζουν τις υπηρεσίες και πριμοδοτούν τις ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Eurokinissi

Τα παραπάνω αποτυπώνονται και στην αντιλαϊκή ατζέντα του επόμενου διαστήματος:

Την επόμενη βδομάδα, με αφορμή την ετήσια Σύνοδο του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον (13 - 15 Οκτώβρη), αναμένονται οι σχετικές παρεμβάσεις και οι εκθέσεις του εν λόγω ιμπεριαλιστικού οργανισμού, που ανάμεσα στα άλλα θα περιλαμβάνουν και τις εκτιμήσεις για τις τρέχουσες εξελίξεις στην ελληνική οικονομία, με σημείο αιχμής το βαθμό «απόδοσης» των αντιλαϊκών μέτρων ώστε από το 2018 να επιτυγχάνονται οι συμφωνημένοι στόχοι για το διπλασιασμό των πρωτογενών πλεονασμάτων στο 3,5% του ΑΕΠ. Στο πλαίσιο της ετήσιας Συνόδου του ΔΝΤ, αναμένεται να τεθεί και το ζήτημα της διαχείρισης του κρατικού χρέους της Ελλάδας, για τον τρόπο διαχείρισης του οποίου συνεχίζεται η διελκυστίνδα Ευρωζώνης - ΔΝΤ.

Παράλληλα, στη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ, μεθαύριο Δευτέρα, στο Λουξεμβούργο, θα υπάρξει ειδική «θεματική συζήτηση» για την «ανάπτυξη και την απασχόληση» σε ό,τι αφορά τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλονται από την εργοδοσία, και μάλιστα σε συνδυασμό με την αναπλήρωση των απωλειών από άλλες πηγές. Στην ατζέντα των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης θα βρεθούν ακόμη τα ζητήματα που αφορούν στην προετοιμασία για τη συμμετοχή στη Σύνοδο του ΔΝΤ, οι εξελίξεις στις συναλλαγματικές ισοτιμίες, ο μελλοντικός ρόλος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) καθώς και το ειδικό εποπτικό πλαίσιο που ισχύει στην Πορτογαλία, μέχρις ότου αποπληρωθεί το 75% των δανείων που έλαβε από τον «μηχανισμό στήριξης» της Ευρωζώνης. Σε ό,τι αφορά το ρόλο του ESM, υψηλόβαθμος αξιωματούχος του Γιούρογκρουπ υπογράμμισε πως οι υπουργοί Οικονομικών θα κάνουν μία γενική συζήτηση, διατυπώνοντας την εκτίμηση ότι μέσα σε ένα χρόνο θα υπάρξει σύγκλιση απόψεων σχετικά με το ρόλο του.

Την ίδια ώρα, εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας διαβεβαίωσε πως η κυβέρνηση της χώρας δεν έχει αλλάξει θέση σε ό,τι αφορά τη μετεξέλιξη του ESM σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, λέγοντας ότι ο Β. Σόιμπλε, στο πλαίσιο του Γιούρογκρουπ, ενόψει του σχηματισμού της νέας κυβέρνησης, θα διατυπώσει τις θέσεις της σημερινής κυβέρνησης.

Αμέσως μετά τη Σύνοδο του ΔΝΤ καταφτάνουν στην Αθήνα τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ, με ατζέντα τα 95 νέα αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα» της τρέχουσας περιόδου, όπως την τελική διαμόρφωση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2018, την «αναθεώρηση των κοινωνικών παροχών» (προνοιακά και άλλα επιδόματα που έχουν απομείνει στις λαϊκές οικογένειες), τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά και τα νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργιών, την έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών για τα «κόκκινα» δάνεια στις τράπεζες, τις «απελευθερώσεις» στην αγορά Ενέργειας, τις ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.

Από την πλευρά του, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας σε χτεσινή ανακοίνωση, με αφορμή τα 5 χρόνια λειτουργίας του, έκανε ειδική αναφορά στην ελληνική οικονομία τονίζοντας ότι «η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που λαμβάνει ακόμα νέα δάνεια. Μπορεί κι αυτή να ξανασταθεί στα πόδια της, αν συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις».

Σε αυτό το φόντο, όπως όλα δείχνουν, το τελικό σχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το επόμενο έτος θα ενσωματώνει ακόμη περισσότερα αντιλαϊκά μέτρα, πέρα από αυτά που προβλέπονται στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που κατατέθηκε στη Βουλή αυτή τη βδομάδα.

Εξάλλου, ψηλά στην ατζέντα της 3ης και των επόμενων «αξιολογήσεων» ανεβαίνει και το ζήτημα των διαγνωστικών ελέγχων σε ό,τι αφορά την κεφαλαιακή επάρκεια των εγχώριων τραπεζικών ομίλων, γύρω από το οποίο διαφαίνεται η επίτευξη ενός πρόσκαιρου συμβιβασμού της ΕΚΤ με την πλευρά του ΔΝΤ.

Σε ό,τι αφορά το χρονοδιάγραμμα των ελέγχων, η πλευρά του ΔΝΤ έδειξε να συμφωνεί με την πρόταση της ΕΚΤ για την επίσπευσή του στις αρχές του 2018, με άξονα, βέβαια, τη «στρατηγική για την αντιμετώπιση του εξαιρετικά υψηλού επιπέδου των μη εξυπηρετούμενων δανείων της Ελλάδας μεσοπρόθεσμα».

Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από τους όποιους συμβιβασμούς γύρω από το χρονοδιάγραμμα των «ελέγχων», ορθάνοιχτο παραμένει το ενδεχόμενο και για νέο κύκλο ανακεφαλαιοποίησης των εγχώριων τραπεζικών ομίλων, σε συνδυασμό βέβαια με την αποτελεσματική διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, την έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, τις νέες παρεμβάσεις σε ό,τι αφορά την όποια παρεχόμενη νομική προστασία στην πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας κ.ά. Να σημειωθεί, επίσης, ότι ο νέος κύκλος αυξήσεων στα μετοχικά κεφάλαια των τραπεζών θα ανοίξει εκ των πραγμάτων και νέο κύκλο «αβεβαιότητας», ενώ παράλληλα θα στρώσει το έδαφος για την είσοδο νέων «παικτών» στο χώρο, και θα συνεπάγεται «χασούρα» για σημερινούς μεγαλομετόχους, που αντιδρούν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Την ίδια ώρα, το ζήτημα της αντιμετώπισης των «κόκκινων» δανείων αφορά συνολικά το τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης, ενώ η ΕΚΤ ετοιμάζεται να προχωρήσει σε νέες παρεμβάσεις, που αναμένεται να αποτελέσουν νέο πεδίο αντιπαραθέσεων ανάμεσα σε τμήματα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις.

Σε αυτό το πλαίσιο, τις προάλλες, η ΕΚΤ έδωσε σε «δημόσια διαβούλευση» το «συμπληρωματικό σχέδιο για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια», ενισχύοντας, όπως επισημαίνει, «τις κατευθύνσεις όσον αφορά την προώθηση πρακτικών έγκαιρου σχηματισμού προβλέψεων και διαγραφών», προκειμένου οι τράπεζες να «απορροφούν» έγκαιρα τους κινδύνους από τα μελλοντικά «φέσια». Το ενισχυμένο πλαίσιο για τα δάνεια που θα χορηγούν οι τράπεζες της Ευρωζώνης από το Γενάρη του 2018 θα προβλέπει την αύξηση των «προβλέψεων» για τα επισφαλή δάνεια από πλευράς τραπεζών στο 100% της ονομαστικής αξίας τους μέσα σε 2 χρόνια από τη στιγμή που χαρακτηρίζονται «κόκκινα» και είναι χωρίς εμπράγματες εγγυήσεις και σε 7 χρόνια εφόσον έχουν εμπράγματες εγγυήσεις. Σε ό,τι αφορά το υπάρχον «απόθεμα» των «κόκκινων» δανείων, η ΕΚΤ ζητά από τις τράπεζες της Ευρωζώνης να υποβάλουν στο α΄ εξάμηνο του 2018 συγκεκριμένα πλάνα για την απομείωσή τους, με την επισήμανση ότι «για ορισμένες τράπεζες απαιτούνται ακόμη ορισμένες βελτιώσεις», δείχνοντας βέβαια και προς την κατεύθυνση των ελληνικών τραπεζικών ομίλων.

Το σχετικό νομοσχέδιο για την ανακύκλωση, υπό την επωνυμία «για την εναλλακτική διαχείριση των συσκευασιών και άλλων προϊόντων», έχει ως βασικό πυλώνα την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», που υπό το μανδύα της «ισότιμης» κατανομής των βαρών ανάμεσα σε επιχειρήσεις και... πολίτες, προωθεί περαιτέρω την πλήρη ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων και υποτάσσει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες στις «ανάγκες» της επιχειρηματικής κερδοφορίας.

Το υπουργείο Περιβάλλοντος κατέθεσε το εν λόγω νομοσχέδιο έπειτα από πολύμηνη διαβούλευση με τους «εμπλεκόμενους φορείς», δηλαδή τους επιχειρηματικούς ομίλους του χώρου, οι οποίοι δημόσια δήλωναν όλο το προηγούμενο διάστημα ότι υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ έτοιμα να επενδυθούν και αναμένουν την οριστική διαμόρφωση του νομοθετικού πλαισίου, ώστε να «ξεκαθαρίσει το τοπίο» της κερδοφορίας τους.

Παράλληλα, συστηματικές ήταν οι παρεμβάσεις και για το θέμα της χρηματοδότησης από δημόσιους πόρους των συστημάτων ανακύκλωσης, της «Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης» - «μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα» κατά το καταστατικό της, αλλά που στο μετοχικό της κεφάλαιο συμμετέχουν πολυεθνικοί κολοσσοί όπως «Coca Cola», «Nestle», «Παπαστράτος», «Πρόκερ & Γκαμπλ» κ.ά.

Το νομοσχέδιο λύνει κι αυτό το πρόβλημα μεταφέροντας τα βάρη στα λαϊκά στρώματα, αφού πλέον βάσει της αρχής «πληρώνω όσο πετάω», ο δημότης θα πληρώνει ανάλογα με την ποσότητα των απορριπτόμενων απορριμμάτων. Πρακτικά τα εργατικά - λαϊκά στρώματα θα πρέπει να κάνουν διαλογή χρήσιμων πρώτων υλών για τις βιομηχανίες επεξεργασίας (γυαλιού, χαρτιού κ.ά.), για να μη χαρατσωθούν ή μάλλον για να χαρατσωθούν... λιγότερο, ενώ την ίδια στιγμή οι υπάλληλοι των ΟΤΑ στην ουσία θα δουλεύουν για τους ιδιώτες του χώρου.

Μάλιστα, για να συμμορφωθούν οι πολίτες στους «κανονισμούς καθαριότητας» που θα συντάξουν οι δήμοι, σύμφωνα με τους οποίους θα γίνεται η διαλογή των απορριμμάτων στα όρια ευθύνης τους, δίνεται η δυνατότητα επιβολής προστίμου στους δημότες, το οποίο θα κυμαίνεται από 200 έως 500 ευρώ! Το υπουργείο Περιβάλλοντος επιδιώκει μέχρι το τέλος του έτους να έχει ολοκληρωθεί η σχετική συζήτηση και να έχει καθοριστεί η τιμολογιακή πολιτική, αλλά και να έχουν εγκριθεί οι απαιτούμενοι πόροι, ύψους 1,1 δισ. ευρώ, ώστε μέχρι το τέλος του '18 να έχουν ολοκληρωθεί οι τεχνικοί όροι σχεδίου (τοποθέτηση κάδων, συστήματα αποκομιδής και διαχείρισης του χωριστού οργανικού υλικού, «Πράσινα Σημεία» κ.ά.).

Παράλληλα, η κυβέρνηση, μέσω αυτού του νομοσχεδίου, έρχεται να ικανοποιήσει μια χρόνια αξίωση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων, που επίμονα ασκούν πιέσεις για να επιτραπεί η καύση των απορριμμάτων. Ετσι, με το άρθρο 1, παρ. 2γ, η κυβέρνηση με έμμεσο τρόπο ικανοποιεί αυτό το αίτημα, καθώς θέτει την επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον καύση των απορριμμάτων ως επιλογή για όσα απόβλητα «περισσεύουν» από τη διαδικασία της ανακύκλωσης. Την υιοθετεί, μάλιστα, με μια ιδιαίτερα «πονηρή» διατύπωση, κατά τα κλασικά πρότυπα που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε, αναφέροντας στο συγκεκριμένο σημείο του νομοσχεδίου ότι «η ανάκτηση Ενέργειας αποτελεί δευτερεύουσα επιλογή και μόνο εφόσον έχει τηρηθεί αυστηρά η ιεράρχηση των εργασιών διαχείρισης αποβλήτων».

«Ανάκτηση Ενέργειας» σημαίνει η θερμική επεξεργασία - καύση απορριμμάτων, που μπορεί να χαρακτηρίζεται ως «δευτερεύουσα», αλλά πλέον με κάθε επισημότητα βρίσκεται «πάνω στο τραπέζι» των επιλογών. Ηδη, άλλωστε, στα εργοστάσια της «ΑΓΕT» σε Βόλο και Αλιβέρι εφαρμόζεται η καύση χιλιάδων τόνων επεξεργασμένων λυμάτων, ανάλογα επιχειρηματικά σχέδια προωθούνται στη Θεσσαλονίκη και στο άμεσο μέλλον και αλλού, καθώς η διαδικασία αυτή προσφέρει χαμηλό κόστος πρώτης ύλης και υψηλή ενεργειακή απόδοση, αλλά με βαρύτατο τίμημα για τη δημόσια υγεία. Κι αυτή η επιλογή προωθείται μέσω ενός νομοσχεδίου που έχει στην προμετωπίδα του την... προστασία του περιβάλλοντος...

Παράλληλα, το νομοσχέδιο έχει ειδική αναφορά στα επιχειρηματικά σχήματα της λεγόμενης «κοινωνικής οικονομίας» που ο ΣΥΡΙΖΑ προωθεί στο πλαίσιο του συνολικού «νέου παραγωγικού μοντέλου», τα οποία θα κληθούν να παίξουν ενεργό ρόλο στη διαχείριση των απορριμμάτων (άρθρο 1, παρ. 2στ), «με σκοπό την κοινωνική συμμετοχή, τον κοινωνικό έλεγχο και την επίτευξη κοινωνικών συναινέσεων», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται.

Πρόκειται στην πραγματικότητα για ιδιωτικές επιχειρήσεις, που όπως και οι υπόλοιπες λειτουργούν με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος, ενώ στην πράξη - με βάση και το νομοθετικό πλαίσιο που έχει διαμορφώσει η κυβέρνηση το προηγούμενο διάστημα, που προβλέπει έως και εξαίρεσή τους από την υπόλοιπη «κουτσουρεμένη» εργατική νομοθεσία - έρχονται με «συνεταιριστικό» μανδύα να λειτουργήσουν ως όχημα ανατροπής εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων, ως «δούρειος ίππος» για την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση λειτουργιών και για την είσοδο του κεφαλαίου σε νέα πεδία κερδοφορίας, όπως αυτό της διαχείρισης απορριμάτων.

Στη «μεγάλη εικόνα», το νομοσχέδιο έρχεται να προστεθεί στο υπόλοιπο αντιλαϊκό «έργο» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που εφαρμόζοντας πλήρως όλο το μέχρι σήμερα αντιλαϊκό νομοθετικό πλαίσιο των προκατόχων της, μετατρέπει με ταχύτατους ρυθμούς συνολικά τη διαχείριση των απορριμμάτων σε ένα ακόμη χρυσοφόρο πεδίο για τους μονοπωλιακούς ομίλους, σύμφωνα με τις σχετικές ευρωενωσιακές κατευθύνσεις. Σε αυτό το «ευνοϊκό επιχειρηματικό περιβάλλον» που διαμορφώνει η κυβέρνηση στον τομέα των απορριμμάτων, εντάσσεται και το έντονο ενδιαφέρον που εκδηλώνουν ξένοι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι οποίοι το τελευταίο διάστημα βρίσκονται σε συστηματικές διαπραγματεύσεις με εγχώριους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς για κερδοφόρες επενδύσεις.

Ενδεικτικά αναφέρουμε την επιχειρηματική αποστολή που διοργανώνουν οκτώ γερμανικές εταιρείες για «συνεργασίες και συνέργειες» - για να κλείσουν συμβόλαια με απλά λόγια - στον τομέα διαχείρισης απορριμμάτων και λυμάτων, στο πλαίσιο ημερίδας που διοργανώνεται για το θέμα στη Θεσσαλονίκη την ερχόμενη Τρίτη 10 Οκτώβρη, με πρωτοβουλία του Ομοσπονδιακού υπουργείου Οικονομίας και Ενέργειας της Γερμανίας, ενώ ανάλογο ενδιαφέρον εκδηλώνεται και από το Ισραήλ.

Ετοιμη να επιβάλει το χαράτσι ταφής απορριμμάτων, «ειδικό τέλος ταφής», κατά την επίσημη ορολογία, είναι η κυβέρνηση. Το θέμα έφερε στη Βουλή το ΚΚΕ με Ερώτηση που κατέθεσαν προς τους υπουργούς Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Εσωτερικών οι βουλευτές του Κόμματος Χρ. Κατσώτης, Γ. Γκιόκας, Γ. Δελής, Λ. Κανέλλη, Ν. Καραθανασόπουλος, Γ. Λαμπρούλης, Δ. Μανωλάκου και Μ. Συντυχάκης.

Οπως αναφέρεται στο κείμενο της Ερώτησης, «ύστερα από αρκετές αναβολές το περιβόητο χαράτσι ταφής ("ειδικό τέλος ταφής" η επίσημη ονομασία του) βρίσκεται τώρα προ των πυλών. Ο κ. Φάμελλος έχει ήδη αναγγείλει την "εφαρμογή από αρχές 2018 του τέλους ταφής ανεπεξέργαστων ΑΣΑ, σε σύνδεση με τη λειτουργία υποδομών επεξεργασίας αποβλήτων" με ό,τι το τελευταίο αυτό μπορεί να σημαίνει στην πράξη. Ενός τέλους, που θα καταβάλλουν οι δήμοι στο κρατικό "Πράσινο Ταμείο" αυξάνοντας τα ανταποδοτικά τέλη των δημοτών, των λαϊκών στρωμάτων στη μεγάλη τους πλειοψηφία, προκειμένου να τροφοδοτηθούν και από αυτήν την πηγή οι "πράσινες επενδύσεις" του κεφαλαίου.

Πρόκειται για μια νέα επίθεση ενάντια στα λαϊκά στρώματα. Το ΚΚΕ έχει επανειλημμένα ζητήσει με Ερωτήσεις του προς τους αρμόδιους υπουργούς να καταργηθεί το χαράτσι αυτό, μια ακόμη αφαίμαξη στο λεηλατημένο εισόδημα της λαϊκής οικογένειας. Αντί αυτού η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τροπολογίες της τελευταίας στιγμής, στο τέλος του 2015 και του 2016, ανέστελλε - όπως και οι προκάτοχοί της - την επιβολή του τέλους για ένα έτος κάθε φορά».

Στη συνέχεια τονίζεται ότι έχει «ιδιαίτερη όμως σημασία το αιτιολογικό της αναστολής, όπως καταγράφεται στις οικείες Αιτιολογικές Εκθέσεις: "Η αναστολή του ειδικού τέλους ταφής κρίνεται επιβεβλημένη προκειμένου να μην προκληθεί οικονομική ασφυξία στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης", στα λαϊκά στρώματα ντρέπονταν να πουν (σχετικό το άρθ. 35 του Ν.4447/23.12.16). Οπως αποκαλύπτεται τώρα με τις πιο πάνω δηλώσεις του αν. υπουργού Περιβάλλοντος, η αιτιολογία αυτή αποτέλεσε μια ακόμη επιχείρηση εξαπάτησης της λαϊκής οικογένειας καθώς αναγγέλλεται η επιβολή του τέλους σε μια περίοδο που οι δήμοι όχι μόνο δεν παίρνουν ανάσα αλλά, αντίθετα, η οικονομική ασφυξία τους επιδεινώνεται χρόνο με το χρόνο.

Υπενθυμίζουμε ότι στο νόμο 4042/2012, που πιστά εφαρμόζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, προβλέπεται, μεταξύ σωρείας άλλων αντιλαϊκών μέτρων, και η επιβολή του περιβόητου "τέλους ταφής" στα απορρίμματα, που διατίθενται ανεπεξέργαστα στους ΧΥΤΑ, αρχής γενομένης τώρα - ύστερα από τέσσερις αναβολές - από την 1.1.2018. Το χαράτσι αυτό, από την άλλη πλευρά, πριμοδοτεί προκλητικά τη μηχανική επεξεργασία των σύμμεικτων αποβλήτων, πεδίο επενδύσεων και μεγάλης κερδοφορίας για το κεφάλαιο το επόμενο διάστημα, κυρίως μέσω των έξι μέχρι τώρα ΣΔΙΤ, τις περισσότερες από τις οποίες έχει ήδη ολοκληρώσει και τις υπόλοιπες προωθεί με ιδιαίτερο ζήλο η κυβέρνηση. Συμβάλλει ταυτόχρονα στο μηδενισμό της υγειονομικής ταφής των σύμμεικτων δημοτικών απορριμμάτων, όπως επιδιώκει το ευρωενωσιακό κεφάλαιο, τον οποίο προωθεί η κυβέρνηση μέσω του Εθνικού και των Περιφερειακών Σχεδιασμών Διαχείρισης Αποβλήτων. Μιας μεθόδου κατά πολύ οικονομικότερης, τεχνικά απλούστερης και πιο προσιτής στις υπηρεσίες των δήμων και των οικείων ΦΟΔΣΑ και ευέλικτης για την αντιμετώπιση των όποιων διακυμάνσεων στην ποσότητα των σύμμεικτων και υπολειμματικών αποβλήτων.

Το νέο αυτό χαράτσι, εφόσον τελικά ενεργοποιηθεί, θα κλιμακωθεί από τα 35 ευρώ ανά τόνο το 2018, για να φτάσει τα 60 ευρώ ανά τόνο το 2023. Εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικότερης φοροεπιδρομής υπέρ των αναγκών του κεφαλαίου, που κλιμακώνει ο ΣΥΡΙΖΑ με συγκεκριμένα "οικονομικά εργαλεία", όπως το εξοντωτικό και παραπλανητικό για τα λαϊκά στρώματα σύστημα "πληρώνω όσο πετάω" και η επιβολή πρόσθετων, κατά περίπτωση, φορολογικών και άλλων εισπρακτικών μέτρων. Το ΚΚΕ, όπως επανειλημμένα έχει τοποθετηθεί, είναι κατηγορηματικά αντίθετο σε οποιαδήποτε αύξηση των ανταποδοτικών τελών καθαριότητας και μάλιστα σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών. Προβάλλει την ανάγκη (α) για την άμεση κατάργησή τους για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι άνεργοι, μονογονεϊκές οικογένειες, πολύτεκνοι, ΑμεΑ κ.ά. και (β) για τη δραστική μείωσή τους για τα λαϊκά στρώματα -με προοπτική την πλήρη κατάργησή τους - με αντίστοιχη επιβάρυνση στις μεγάλες επιχειρήσεις, αφού είναι αυτές που κατά κύριο λόγο ρυπαίνουν».

Τέλος, οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τους αρμόδιους υπουργούς «εάν προτίθενται, σε συνθήκες γενικευμένης οικονομικής ασφυξίας και ανέχειας των λαϊκών στρωμάτων, να προχωρήσουν στην επιβολή ενός εξοντωτικού τέλους σε βάρος τους, ενεργοποιώντας μια διάταξη που ακόμη και οι εμπνευστές της δεν εφάρμοσαν τελικά».

Από παλιότερη κινητοποίηση των υγειονομικών στην Κοπεγχάγη

Στο μεταξύ, η Κεντρική Τράπεζα Δανίας προβλέπει αυξανόμενους ρυθμούς ανάπτυξης, στο 2,3% του ΑΕΠ φέτος, στο 1,8% το 2018 και στο 1,7% το 2019, ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζεται να περάσει από τη Bουλή σειρά μέτρων για την ώθηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, με φοροελαφρύνσεις, κίνητρα για επενδύσεις, χρηματοδότηση της Ερευνας για λογαριασμό των μονοπωλιακών ομίλων, δημόσιες επενδύσεις στην ψηφιοποίηση και άλλες υποδομές που έχει ανάγκη το κεφάλαιο κ.ο.κ.

Αντί δηλαδή να διευρύνονται και να αναβαθμίζονται οι δομές και οι υπηρεσίες Υγείας, συρρικνώνονται, και το επίπεδο των παροχών και οι συνθήκες εργασίας για τους υγειονομικούς επιδεινώνονται. Ακόμη και στις «πλούσιες» σκανδιναβικές χώρες - ανεξάρτητα από χρέος, ρυθμούς ανάπτυξης και μνημόνια - η καπιταλιστική ανάπτυξη φορτώνεται στις πλάτες του λαού και, παρά το υψηλότερο επίπεδο της κρατικής διοικητικής «μηχανής» και παροχών, η τάση είναι «μαχαίρι» στις κοινωνικές δαπάνες, μείωση του μη μισθολογικού «κόστους».

Μεγάλες περικοπές στον προϋπολογισμό του μεγαλύτερου νοσοκομείου στην Κοπεγχάγη

Πέρυσι, στην Υπηρεσία Υγείας της Περιφέρειας Κοπεγχάγης, ψηφίστηκε - με ευρεία πλειοψηφία - ο προϋπολογισμός του 2017 για τα νοσοκομεία της πρωτεύουσας, ο οποίος προβλέπει: Περικοπές στη χρηματοδότηση, συμφωνίες για «εξοικονόμηση», «αναθεώρηση των προτεραιοτήτων», περικοπές στο προσωπικό. Στόχος, να κοπούν περίπου 640 εκατ. κορόνες (86 εκατ. ευρώ), από τα 38 δισ. κορόνες (5,1 δισ. ευρώ) του προηγούμενου προϋπολογισμού.

«Επρεπε να εξοικονομήσουμε ιστορικά μεγάλα ποσά στην περιοχή της πρωτεύουσας και χαίρομαι που τόσο τα "αριστερά" όσο και τα "δεξιά" κόμματα ανέλαβαν την ευθύνη και επέλεξαν τις περικοπές», δήλωνε τότε η πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου, Σόφι Χέστορπ Αντερσεν.

Οι συνέπειες ήταν εμφανείς στη λειτουργία των νοσοκομείων. Για παράδειγμα, οι κλινικές Επειγόντων Περιστατικών στα νοσοκομεία «Frederiksberg» και «Helsingor» θα είναι ανοιχτές για λιγότερες ώρες.

Η καθηγήτρια και επικεφαλής χειρουργός στο «Rigshospitalet» (το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Κοπεγχάγης), Λιζελότε Χέγκαρντ, στο βιβλίο της, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, προειδοποιεί για το δανέζικο σύστημα Υγείας. Οπως σημειώνει, οι περικοπές έχουν οδηγήσει σε μεγάλες λίστες αναμονής, ελλείψεις σε εξοπλισμό, ο οποίος συχνά είναι πεπαλαιωμένος και με χαμηλή απόδοση, προβλήματα στην οργάνωση.

«Φέτος, μόνο στο δικό μου τμήμα έπρεπε να κόψουμε 2,5 εκατ. κορόνες (σ.σ. περίπου 340.000 ευρώ) και παράλληλα είμαστε υποχρεωμένοι να αντεπεξέλθουμε σε πολύ περισσότερα καθήκοντα», σημειώνει και προσθέτει ότι η έλλειψη προσωπικού έχει οδηγήσει σε μεγάλη εντατικοποίηση της δουλειάς.

Επιπλέον, «οι μαζικές περικοπές στις δαπάνες έχουν οδηγήσει σε ένα τεράστιο γραφειοκρατικό σύστημα. Πρέπει να υπάρχει μεγάλος έλεγχος όταν έχεις να διαχειριστείς λιγότερα κονδύλια και ταυτόχρονα να δέχεσαι εκατομμύρια ασθενείς κάθε χρόνο», αναφέρει και τονίζει: «Το σύστημα Υγείας έχει αποδυναμωθεί τόσο, που αισθάνομαι ότι πρέπει να το πω. Είναι η πρώτη φορά στα 35 χρόνια μου ως ερευνήτρια και γιατρός που λέω κάτι τέτοιο, όμως έχουμε ξεπεράσει την κόκκινη γραμμή».

Ενδεικτικά, για να κλείσει κάποιος ραντεβού για μια απλή εξέταση, όπως π.χ. μια ακτινογραφία, η αναμονή μπορεί να κυμαίνεται σε 6 - 8 μήνες. Ακόμη και στα κονδύλια για την καθαριότητα των νοσοκομείων έχουν γίνει περικοπές, με αποτέλεσμα να έχουν βγει στην επιφάνεια περιπτώσεις ελλιπούς υγιεινής σε χειρουργεία ή σε άλλους χώρους νοσηλείας.

Στο μεταξύ, στοιχεία για την αύξηση των γεννήσεων στη Δανία που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα, πυροδότησαν συζητήσεις για τις ήδη σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές και στελέχωση των μαιευτηρίων και των μαιευτικών κλινικών των νοσοκομείων. Οπως δείχνουν στοιχεία της Δανέζικης Στατιστικής Υπηρεσίας, τον περασμένο χρόνο γεννήθηκαν κατά 10% περισσότερα παιδιά σε σχέση με το 2012 και έως το 2025 προβλέπεται νέα αύξηση.

«Οι μαιευτικές κλινικές θα βρεθούν αναμφίβολα υπό ακόμη μεγαλύτερη πίεση, αυτό αφορά τόσο τις μαίες όσο και τους γιατρούς», είπε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Νότιας Δανίας, Κελντ Μέλερ Πέντερσεν.

«Εχουν γίνει πραγματικά εκτεταμένες περικοπές στις μαιευτικές κλινικές και σχεδόν έχουμε φτάσει στο όριο. Δεν θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε μια τόσο μεγάλη αύξηση του αριθμού γεννήσεων με τον προϋπολογισμό που διαθέτουμε», σημειώνει η Τζένι Ντάλμπι Σάλβιγκ, επικεφαλής χειρουργός στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Αarhus».

Σε ορισμένα δημόσια νοσοκομεία, όπως στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Aarhus», στο Βίμποργκ, στο «Rigshospitalet», προκειμένου να μειωθεί το «κόστος», οι γυναίκες που πάνε να γεννήσουν πρέπει να φέρουν από το σπίτι τους τα σεντόνια και τις κουβέρτες που θα χρησιμοποιήσουν, αλλά και να πληρώνουν για το φαγητό τους!

Ο καθηγητής Γες Σέγκααρντ, από το Κέντρο Ερευνας για την Υγεία, σημειώνει: «Η απαίτηση για περικοπές στις υπηρεσίες Υγείας έχει αυξηθεί. Την προηγούμενη δεκαετία ο προϋπολογισμός τους αυξανόταν κατά 3% κάθε χρόνο, αλλά από το 2013 μόνο κατά 0,5%. Είναι σημαντική μείωση, με δεδομένο ότι η ζήτηση των υπηρεσιών δεν έχει μειωθεί. Ετσι, οι περιφερειακές υπηρεσίες Υγείας προσπαθούν να βρουν τρόπους να αυξήσουν τα έσοδά τους κι αυτό τις οδηγεί να επιβάλλουν πληρωμές στις λεγόμενες "μη βασικές υπηρεσίες"».

«Τα νοσοκομεία επιλέγουν να χρεώσουν το φαγητό, από το να μειώσουν το προσωπικό», λέει η Ρούνε Βάις Νέραα, επικεφαλής της παιδιατρικής κλινικής του πανεπιστημιακού νοσοκομείου «Aarhus». «Πιεζόμαστε οικονομικά και μερικές φορές πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στην περίθαλψη, τη θεραπεία και τις υπηρεσίες», προσθέτει.

Ακόμη κι αν στη Δανία διατηρείται ακόμη ένα σχετικά υψηλό επίπεδο υπηρεσιών και παροχών - βέβαια με βαρύτατη φορολογία για το λαό και με μηδενική επιβάρυνση των εργοδοτών - δεν μπορεί να μην σημειωθεί ότι εν έτει 2017, σε μια από τις πιο προηγμένες και ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, που θεωρείται η «βιτρίνα» του καπιταλισμού, τα νοσοκομεία καλούνται να ...επιλέξουν τι θα κόψουν για να είναι «βιώσιμα».

Στο έδαφος της επιδείνωσης των υπηρεσιών και των ελλείψεων, ο ιδιωτικός τομέας αρχίζει να εμφανίζεται και να «ανθεί». Παρατηρείται αύξηση των γυναικών που επιλέγουν να γεννήσουν σε ιδιωτικές κλινικές, από 80 το 2014 σε 115 το 2016. Καθώς ιδιωτικές μαιευτικές κλινικές υπάρχουν μόνο στην Περιφέρεια Σγιέλαν, αν μια γυναίκα δεν είναι από την περιοχή αυτή, τότε πληρώνει 25.000 κορόνες (3.400 ευρώ). Για τις ντόπιες γυναίκες η ιδιωτική κλινική πληρώνεται από την Περιφέρεια 19.000 κορόνες (2.500 ευρώ).

«Εκπλήσσομαι που ο αριθμός των επισκεπτών μας έχει αυξηθεί τόσο», δηλώνει η ιδιοκτήτρια της ιδιωτικής κλινικής «Storkereden», Λουίζ Σιλίνσκι, και αναφέρεται στα σχέδια επέκτασης των κλινικών της σε Κοπεγχάγη, Γιουτλάνδη και Φούνεν.

Γενικότερα έχει αυξηθεί η πελατεία στις ιδιωτικές επιχειρήσεις Υγείας - ακόμη κι αν σε αυτή τη φάση το κόστος αναλαμβάνει το κράτος - εξαιτίας της πολύμηνης αναμονής για εξετάσεις ή μικροεπεμβάσεις.

Τέλος, περσινή έρευνα έδειξε ότι το 30% των νέων Δανών 18 - 29 ετών αποφεύγουν τον οδοντίατρο λόγω κόστους. Σύμφωνα με την Ενωση Οδοντιάτρων (Tandlaegeforeningen), ένα μικρό σφράγισμα κοστίζει περίπου 400 κορόνες (54 ευρώ) και ένα μεγαλύτερο 1.600 κορόνες (215 ευρώ). Μάλιστα, για να «κινητοποιήσει» τους νέους να ελέγχουν τα δόντια τους τακτικά, η Ενωση σημειώνει ότι «μια βασική προληπτική εργασία από τον οδοντίατρο κοστίζει λιγότερο από την αντιμετώπιση του προβλήματος, όπου το κόστος μπορεί ακόμη και να πενταπλασιαστεί»...

Copyright 2017 The Associated

Στιγμιότυπο από την άφιξη του βασιλιά Σαλμάν στη Μόσχα το βράδυ της Τετάρτης

Αφενός η Σαουδική Αραβία αντιλαμβάνεται τις σημαντικές αλλαγές που σημειώνονται τα τελευταία χρόνια στις ισορροπίες δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, με χαρακτηριστική τη διαφαινόμενη ήττα εκείνων των δυνάμεων της συριακής αντιπολίτευσης και των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους», που η σαουδαραβική μοναρχία, μαζί με άλλες πετρελαιομοναρχίες του Περσικού Κόλπου, στήριξαν, επιδιώκοντας τον εκτοπισμό του Σύρου Προέδρου Ασαντ από την εξουσία, ώστε να προωθηθούν τα δικά της ενεργειακά και γεωπολιτικά συμφέροντα. Η ρωσική στρατιωτική επέμβαση στη Συρία με πρόσκληση της κυβέρνησης Ασαντ άλλαξε τα δεδομένα στη στρατιωτική και διπλωματική «σκακιέρα», αλλά και την έως τότε ισορροπία δυνάμεων σε γεωπολιτικό επίπεδο, φέρνοντας τη Σαουδική Αραβία πιο κοντά στη Ρωσία, που αναδεικνύεται πλέον σημαντικός παράγοντας και στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Με άλλα λόγια, η σαουδαραβική μοναρχία αντιλαμβάνεται πως δεν αρκούν πλέον οι καλές σχέσεις με τα αμερικανικά μονοπώλια. «Επιβάλλονται» οι μπίζνες και με τα ρωσικά.

Από την άλλη μεριά, η αστική τάξη που κυβερνά τη Σαουδική Αραβία αναγκάζεται να προβεί σε επιφανειακές και ουσιαστικότερες «μεταρρυθμίσεις» και μπίζνες με άλλους εταίρους, λόγω εξελίξεων σε εσωτερικά «μέτωπα». Βασική αφορμή φαίνεται πως δίνουν οι αρνητικές επιπτώσεις που προκάλεσε στην οικονομία της χώρας η από το 2014 σημαντική μείωση στις διεθνείς τιμές του πετρελαίου και η σταθερή αύξηση της ανεργίας, που αν και επισήμως ανέρχεται στο 12,7%, χτυπά ιδιαίτερα τους νεότερους εργαζόμενους και τις γυναίκες. Αυτό μακροπρόθεσμα θα μπορούσε να εξελιχθεί όχι απλά σε «πονοκέφαλο» για τον βασιλικό οίκο των Σαούντ, αλλά ακόμη και σε παράγοντα ανατροπής των δεδομένων που χαρακτηρίζουν τη σημερινή αστική κυβέρνηση.

Τα βαριά «σύννεφα» που μαζεύονται τα τελευταία χρόνια πάνω από την οικονομία της Σ. Αραβίας φαίνεται πως ανάγκασαν τον γιο του βασιλιά Σαλμάν, Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν (που είναι ο δεύτερος στη διαδοχή του θρόνου και διατηρεί ταυτόχρονα τα πόστα του πανίσχυρου υπουργού Αμυνας και του επικεφαλής σχεδιασμού της οικονομικής πολιτικής) να καταστρώσει το λεγόμενο σχέδιο «Οραμα 2030».

Το «Οραμα 2030» προβλέπει μεταξύ άλλων τη μερική μετοχοποίηση της μεγαλύτερης πετρελαϊκής εταιρείας στον κόσμο, της σαουδαραβικής «ARAMCO», μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2018, την «απεξάρτηση» των κρατικών εσόδων από την παραγωγή και τις πωλήσεις πετρελαίου και τη διαφοροποίηση των πηγών πλούτου της σαουδαραβικής οικονομίας. Οι σχεδιασμοί αυτοί καταστρώνονται επειδή πλέον φαίνεται πως μειώνονται σε μείζονα βαθμό οι δυνατότητες της σαουδαραβικής μοναρχίας να συνεχίσει τη χειραγώγηση των λαϊκών μαζών σε βάθος χρόνου, την οποία μέχρι πρότινος πετύχαινε μέσω γενναιόδωρων κρατικών επιδοτήσεων, που καθιστούσαν την εργασία σχεδόν «περιττή».

Σήμερα ωστόσο, η σημαντική μείωση των εσόδων από τις πετρελαϊκές εξαγωγές αναγκάζουν τη σαουδαραβική κυβέρνηση σε προσαρμοστικές μεταρρυθμίσεις ώστε να εκτονώσει και να ελέγξει πιθανές λαϊκές αντιδράσεις που σιγοβράζουν εδώ και χρόνια, όχι μόνο εξαιτίας του σκληρού καταπιεστικού - συντηρητικού καθεστώτος, που κυβερνά με το μανδύα του σουνιτικού δόγματος του «Ουαχαμπιτισμού», αλλά και εξαιτίας της φτώχειας και των ανισοτήτων που είναι ιδιαίτερα έντονες στην περιφέρεια, και δη σε νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας, όπου κατοικεί σιιτική μειονότητα.

Υπό το βάρος αυτών των εξελίξεων, ο Σαουδάραβας βασιλιάς μετέβη στη Μόσχα, όπου τόσο αυτός όσο και η πολυάριθμη αντιπροσωπεία αξιωματούχων και επιχειρηματιών έγιναν δεκτοί με κάθε επισημότητα. Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, συναντώντας τον βασιλιά Σαλμάν την Πέμπτη στο Κρεμλίνο, δήλωσε πως είχε μαζί του «σημαντικές, ουσιαστικές και ειλικρινείς» συνομιλίες για σειρά διμερών, περιφερειακών και διεθνών ζητημάτων. Κυρίαρχα ζητήματα στην ατζέντα της συνάντησης Σαλμάν - Πούτιν ήταν οι τελευταίες εξελίξεις σε πολέμους που διαδραματίζονται στη Συρία, στο Ιράκ, στην Υεμένη, στη Λιβύη, αλλά και οι ενδοϊμπεριαλιστικές κόντρες των Σαουδαράβων, ιδιαίτερα σε σχέση με το Ιράν και το Κατάρ, που αποτελούν δύο από τους σημαντικούς συμμάχους της Μόσχας, αλλά ισχυρούς γεωπολιτικούς αντιπάλους του Ριάντ...

Ακολούθησαν συναντήσεις και υπογραφές σημαντικών συμφωνιών, διμερών μνημονίων κατανόησης και συνεννοήσεων που αφορούν μελλοντικές συμφωνίες, όπως αυτή για την αγορά ρωσικών πυραύλων S-400 (ύψους άνω των 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων), η οποία σύμφωνα με πληροφορίες της ρωσικής εφημερίδας «Kommersant» αναμένεται να υπογραφεί στο τέλος του μήνα, σε Σύνοδο Κορυφής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Σε συναντήσεις Σαουδαράβων και Ρώσων αξιωματούχων και επιχειρηματιών δόθηκαν τα χέρια για μελλοντικές συμφωνίες που αφορούν και τις αγορές ρωσικών στρατιωτικών ελικοπτέρων και ενδεχομένως αεροσκαφών.

Ετσι, μεταξύ άλλων:

• Ανακοινώθηκε η χρηματοδότηση του κοινού ρωσοσαουδαραβικού Επενδυτικού Ταμείου, με ένα δισ. δολάρια από τη Σαουδική Αραβία.
• Υπογράφηκε «μνημόνιο κατανόησης» ανάμεσα στο ρωσικό κρατικό μονοπώλιο «Rosoboronexport» και τις «Στρατιωτικές Βιομηχανίες Σαουδικής Αραβίας» (SAMI), για την αγορά ρωσικών όπλων και πυρομαχικών και την κατασκευή εργοστασίου στη Σαουδική Αραβία, που θα φτιάχνει αυτόματα όπλα τύπου ΑΚ 100 και φυσίγγια.
• Υπογράφηκε συμφωνία για την «εξερεύνηση του Διαστήματος για ειρηνικούς σκοπούς», από τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ και τον Σαουδάραβα υπουργό Εμπορίου Ματζίντ μπιν Αμπντάλα αλ Κασάμπ.
• Μελετήθηκε και συζητήθηκε εκ νέου η προσφορά που έχει δώσει το ρωσικό κρατικό μονοπώλιο «Rosatom» για την κατασκευή κάποιων ή όλων των 16 πυρηνικών σταθμών ενέργειας που έχει σχεδιάσει η σαουδαραβική κυβέρνηση να δημιουργήσει μέσα στα επόμενα χρόνια, ώστε να έχει επαρκή παραγωγή σε ηλεκτρικό ρεύμα, μεταξύ άλλων για τις ανάγκες βιομηχανικής ανάπτυξης και παραγωγής στη χώρα. Ο ανταγωνισμός, ωστόσο, από μονοπώλια της Γαλλίας και της Κίνας είναι μεγάλος.
• Υπογράφηκε «μνημόνιο κατανόησης» ανάμεσα στη ρωσική εταιρεία «Sibur», που είναι η μεγαλύτερη ρωσική πετροχημική βιομηχανία, και τη σαουδαραβική «Aramco», με στόχο τη διμερή συνεργασία.
• Το αμερικανικό δίκτυο «Μπλούμπεργκ», επικαλούμενο Σαουδάραβες αξιωματούχους, μετέδωσε πως στη διάρκεια της επίσκεψης Σαλμάν στη Μόσχα συζητήθηκαν σχέδια για επενδύσεις στη μεγαλύτερη ρωσική εταιρεία γεωτρήσεων πετρελαίου «Eurasia Drilling» και την εταιρεία «Novatek», που είναι το μεγαλύτερο ιδιωτικό μονοπώλιο στην έρευνα, γεωτρήσεις και παραγωγή φυσικού αερίου στη Ρωσική Ομοσπονδία.

Οι σαουδαραβικές επενδύσεις στις παραπάνω εταιρείες κρίνονται απαραίτητες αφότου Ρωσία και Σαουδική Αραβία ήρθαν «πιο κοντά», μετά την έκρηξη της παραγωγής και εξαγωγής αμερικανικού σχιστολιθικού πετρελαίου, ιδιαίτερα από το 2013 και έπειτα, που συνέβαλε σημαντικά στη μείωση των διεθνών τιμών «μαύρου χρυσού». Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που επέβαλαν πέρυσι το φθινόπωρο τη συνεργασία Ρωσίας - Σαουδικής Αραβίας και άλλων χωρών - μη μελών του ΟΠΕΚ για μείωση της ημερήσιας πετρελαϊκής παραγωγής κατά περίπου 1.800.000 βαρέλια πετρελαίου, προκαλώντας τη μικρή αύξηση της τιμής του «μαύρου χρυσού», που σήμερα κυμαίνεται περίπου σε λίγο πάνω από τα 52 δολάρια το βαρέλι. Η συμφωνία αυτή, κατά δήλωση του Ρώσου Προέδρου Βλ. Πούτιν, θα μπορούσε να επεκταθεί έως το τέλος του 2018, κάτι το οποίο ήδη μελετούν με ενδιαφέρον οι Σαουδάραβες αξιωματούχοι.

Οι σημαντικές συμφωνίες που υπογράφηκαν κατά την επίσκεψη Σαλμάν δεν αποκλείεται να έχουν και συνέχεια, καθώς ο Πούτιν αποδέχτηκε ήδη πρόσκληση να επισκεφτεί για δεύτερη φορά (μετά το Φλεβάρη του 2007) τη Σαουδική Αραβία. Είναι πάντως σαφές πως επί του παρόντος οι διμερείς σχέσεις βρίσκονται σε τροχιά σημαντικής ανάπτυξης, για όσο βεβαίως θα εξακολουθούν να συγκλίνουν τα συμφέροντα αυτών των δύο ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε επίπεδο διμερές, περιφερειακό ή διεθνές.