Παρασκευή 15 Σεπτέμβρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Από αύριο το Αθλητικό Camp στην Αττική

Από αύριο αρχίζουν οι δραστηριότητες του Αθλητικού Camp που διοργανώνει για 6η χρονιά η ΚΝΕ στην Αττική, στο πλαίσιο του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή». Συγκεκριμένα, αύριο, Σάββατο, θα γίνουν: Αγώνες δρόμου 4 και 8 χιλιομέτρων «Ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά!», στις 10 π.μ., στο Πάρκο «Αντ. Τρίτσης», με αφετηρία από την πύλη των εργατικών κατοικιών (Διοβουνιώτη & Σπύρου Μουστακλή).

Στο σημερινό 4σέλιδο «Νεολαία» μπορούμε να βρούμε:

-- Ανταπόκριση από τις εκδηλώσεις του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στη Θεσσαλονίκη

-- Αφιέρωμα Οκτωβριανή Επανάσταση και Παιδεία: Μέσα από τα μάτια του Νίκου Καζαντζάκη...

-- Οι συζητήσεις και τα αφιερώματα στο κεντρικό τριήμερο του 43ου Φεστιβάλ στην Αθήνα

Ο Δ. Κουτσούμπας στο χώρο του Φεστιβάλ

Στην έναρξη του Φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη παραβρέθηκε χτες ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, όπου ξεναγήθηκε στο χώρο και παρακολούθησε τις εκδηλώσεις, όπως και τη συναυλία με την Νατάσσα Μποφίλιου.

43ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ»
Ανοιξε η αυλαία στη Θεσσαλονίκη

Αύριο στις 9.30 μ.μ. η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα

Από τη συζήτηση για την Οκτωβριανή Επανάσταση
Από τη συζήτηση για την Οκτωβριανή Επανάσταση
Με τη συμμετοχή χιλιάδων νέων και ανθρώπων του μόχθου, όλων των ηλικιών, ξεκίνησαν χτες, στο πρώην στρατόπεδο «Παύλου Μελά», οι εκδηλώσεις του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στη Θεσσαλονίκη, που είναι αφιερωμένες στα 100 χρόνια από τη μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν αύριο, Σάββατο 16 Σεπτέμβρη, με τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση στις 9.30 μ.μ., με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

Η κόκκινη νεανική πολιτεία που «χτίστηκε» με «υλικά» το μεράκι, τη συλλογικότητα, τη συντροφικότητα και με έμπνευση τις ελπίδες, τα όνειρα και τις ανάγκες της νεολαίας, γέμισε χτες από χιλιάδες νέους, μαθητές, σπουδαστές, εργαζόμενους και άνεργους, που έδωσαν το «παρών» στην πρώτη αγωνιστική συνάντηση της νέας χρονιάς με την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας.

Στο χώρο του Φεστιβάλ λειτουργούν Εργατικό Στέκι, Περίπτερο ΑΕΙ - ΤΕΙ, Μαθητικό Στέκι, Περίπτερο Θεραπευτικών Κοινοτήτων, ο «Μικρόκοσμος» (χώρος δραστηριοτήτων για μικρότερες ηλικίες), παιδότοπος, βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής», περίπτερα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, της ΟΓΕ, του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης κ.ά.

Ο εχθρός για κάθε λαό υπάρχει πριν απ' όλα μέσα στη δική του χώρα

Από τη συναυλία με τη Νατάσσα Μποφίλιου
Από τη συναυλία με τη Νατάσσα Μποφίλιου
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρέθηκε η μεγάλη έκθεση με θέμα «100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση», στην οποία πραγματοποιούνταν οργανωμένες ξεναγήσεις.

Χτες ξεχώρισε η συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στη Νεανική Σκηνή, για τα 100 χρόνια από τη μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, με τίτλο «Ανατρέπουμε το παλιό, η εποχή των σοσιαλιστικών επαναστάσεων είναι μπροστά μας. Το ξέσπασμα της μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης μέσα στις συνθήκες του Α' Παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού Πολέμου», με ομιλήτρια την Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Μεταξύ άλλων, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε ότι «ο 20ός αιώνας έβαλε επίσημα και τυπικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας όχι μόνο τον όποιο θετικό ρόλο είχαν οι πόλεμοι πριν π.χ. τον 18ο, τον 19ο αιώνα, όταν η αστική τάξη διεκδικούσε την εξουσία από το φεουδαρχικό πολιτικό καθεστώς, αλλά και τον αστικοδημοκρατικό χαρακτήρα των επαναστάσεων.

Οι λαοί στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο δεν πρέπει να βλέπουν ως μοναδικό εχθρό και υποκινητή του πολέμου την αστική τάξη της χώρας που τον ξεκίνησε, αλλά και τη δική του αστική τάξη που αποτελεί τμήμα ή μέρος των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ανεξάρτητα αν είναι ψηλά στην ιεραρχία των ισχυρών κρατών ή είναι σε ενδιάμεση και υποδεέστερη θέση.

Οι λαοί των εμπόλεμων στρατοπέδων πρέπει να δώσουν το δικό τους νόημα στη νίκη και στην υπεράσπιση της πατρίδας, να έχουν στον πυρήνα της συνείδησής τους ότι πρέπει να ηττηθεί παντού η αστική τάξη, γιατί ο εχθρός για κάθε λαό υπάρχει πριν απ' όλα μέσα στη δική του χώρα».

Πλούσιο πρόγραμμα σε όλους τους χώρους

Στον Παιδότοπο την τιμητική τους είχαν οι μικροί φίλοι που διασκέδασαν με θεατρικό παιχνίδι με θέμα το «Γαϊτανάκι», όπου τα παιδιά με απλά υλικά έστησαν τη δική τους θεατρική παράσταση. Ακολούθησαν μουσικοκινητικά ομαδικά παιχνίδια και πάρτι ζούμπα.

Στο Μαθητικό Στέκι, το ενδιαφέρον τράβηξε η διαδραστική ψηφιακή έκθεση με θέμα «Πώς αλλάζουν οι κοινωνίες, ποιες επαναστάσεις γνώρισε η ανθρωπότητα, 100 χρόνια από τον Οκτώβρη που συγκλόνισε τον κόσμο». Οι μαθητές «ταξιδεύουν» και γνωρίζουν την πρωτόγονη κοινωνία, τη δουλοκτητική, τη φεουδαρχική, την καπιταλιστική και τέλος τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική, με έμφαση στις επαναστάσεις που γνώρισε η ανθρωπότητα και οδήγησαν στις μεγάλες αλλαγές, με κορυφαία την Οκτωβριανή Επανάσταση που συγκλόνισε τον κόσμο. Η έκθεση αναδεικνύει επίσης τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού, κόντρα σε αυτά που αποτυπώνονται στα σχολικά βιβλία.

Το περίπτερο ΑΕΙ - ΤΕΙ αποτέλεσε σημείο συνάντησης των νέων που σπουδάζουν και αντικρίζουν με αγωνία και φόβο το μέλλον και ψάχνουν να βρουν απάντηση στα πιεστικά ερωτήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει η νέα γενιά. Τις συζητήσεις πυροδότησε η έκθεση που λειτουργεί με τίτλο «Πώς ήταν να σπουδάζεις στην ΕΣΣΔ». Στο περίπτερο υπάρχει χώρος όπου προβάλλονται συλλογικές εργασίες φοιτητών για την καινοτομία, άλλα και για το πώς ήταν το σύστημα Υγείας στο σοσιαλισμό. Αλλά και υλικό - απάντηση στον αντικομμουνιστικό κουρνιαχτό που έχει σηκωθεί το τελευταίο διάστημα από το σύνολο της αστικής διανόησης, με πρώτο βιολί σε αυτήν την καμπάνια να παίζουν και αρκετοί ακαδημαϊκοί από τα πανεπιστήμια της πόλης της Θεσσαλονίκης.

Το σημερινό πρόγραμμα

Στο Μαθητικό Στέκι, σήμερα Παρασκευή, το πρόγραμμα περιλαμβάνει αντιπολεμικό μουσικοαφηγηματικό αφιέρωμα από μαθητές. Διαδραστικό παιχνίδι γνώσεων.

Στο «Μικρόκοσμο» λειτουργεί «γωνιά» αθλητισμού, όπου θα υπάρχουν σκάκι, μπάσκετ, πινγκ πονγκ και πολλά ακόμα αθλητικά παιχνίδια. Σήμερα επίσης θα παρουσιαστεί μουσικοαφηγηματικό αφιέρωμα με τίτλο «Πώς φανταζόμαστε τον κόσμο που θέλουμε να ζήσουμε».

Στον Παιδότοπο το πρόγραμμα περιλαμβάνει, σήμερα Παρασκευή, παιχνίδι κρυμμένων «αρχαιολογικών ευρημάτων».

Ακόμα, το σημερινό πρόγραμμα στις τρεις σκηνές του Φεστιβάλ έχει ως εξής:

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ: Μουσικό πρόγραμμα με συναυλίες με τους Markab Trio, Βασίλη Λέκκα, Ντιλέκ Κοτς, Σοφία Νάτσιου και Γιώτα Νέγκα.

ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ: Μουσικό πρόγραμμα με τους Μ. Παπούλια και Μουσικόφρωνες. Ποντιακό γλέντι με τον Σεραφείμ Μαρμαρίδη και αφιέρωμα σε τραγούδια του Ζαμπέτα από το συγκρότημα του Βασίλη Κασούρα.

ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ: Μουσικό πρόγραμμα με συναυλίες από μαθητικά συγκροτήματα, τα Κίτρινα Ποδήλατα, τον Λάκη Παπαδόπουλο, τον Νίκο Ζιώγαλα, τον Μανώλη Φάμελλο και τον Γιάννη Γιοκαρίνη.

ΟKΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ
Μέσα από τη ματιά του Νίκου Καζαντζάκη... (Α' μέρος)

Ο Ν. Καζαντζάκης
Ο Ν. Καζαντζάκης
Συνεχίζουμε σήμερα στο αφιέρωμά μας με θέμα «Οκτωβριανή Επανάσταση και Παιδεία» να βλέπουμε τις προσπάθειες του νέου εργατικού κράτους στην Εκπαίδευση μέσα από τα μάτια προσωπικοτήτων που ταξίδεψαν στην ΕΣΣΔ και κατέγραψαν τις εντυπώσεις τους. Και σ' αυτό το πλαίσιο, δεν μπορούμε να μη σταθούμε αναλυτικά στον μεγάλο λογοτέχνη Νίκο Καζαντζάκη.

Ο Ν. Καζαντζάκης στο βιβλίο του «Ταξιδεύοντας: Ρουσία» υμνεί την κοσμοϊστορική αλλαγή που έφερε η Επανάσταση και στον τομέα της Εκπαίδευσης και, κυρίως, εντοπίζει το κίνητρο αυτής της αλλαγής, που δεν είναι άλλο από την απελευθέρωση από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, εντοπίζει ότι τα άλματα γίνονται ακριβώς γιατί ο κομμουνισμός για να οικοδομηθεί απαιτεί μορφωμένους ανθρώπους.

Κι έχουν αξία αυτές οι μαρτυρίες από τη δική του πένα, ακριβώς γιατί ο ίδιος αξιοποιήθηκε από την αστική τάξη της χώρας μας αρχικά ενάντια στην Επανάσταση, όταν το 1919-'20 στάλθηκε μαζί με άλλους στον Καύκασο, σε μια προσπάθεια ν' αποτραβήξουν τους Ελληνες της Γεωργίας από το σοσιαλισμό. Ομως, η ίδια του η εμπειρία από όσα βλέπει και ζει τον φέρνουν τελικά στο άλλο στρατόπεδο. Ετσι, ξανακάνει άλλα τρία ταξίδια στη Σοβιετική Ενωση, γυρίζοντάς την απ' άκρη σ' άκρη: «Από το 1925 - 1930 πήγα τρεις φορές στη Σοβιετική Ρουσία κι έμεινα συνολικά δυο χρόνια, γυρίζοντας από το Μινσκ έως το Βλαδιβοστόκ κι από το Μούρμανσκ έως την Μπουχάρα και το Εσματζίν», γράφει. Οσα βλέπει και ζει σε αυτά τα ταξίδια, τον εντυπωσιάζουν και τα καταγράφει παίρνοντας θέση στη διαπάλη που εξελίσσεται στην εποχή ανάμεσα στους δυο κόσμους: «Λέω την αλήθεια όπως την είδαν τα μάτια μου. Η στιγμή που περνούμε είναι τόσο κρίσιμη, που κάθε ψευτιά ή αποσιώπηση της αλήθειας θα ήταν ατιμωτική», ξεκαθαρίζει.

Μεγάλο φινάλε γιορτασμού αδελφοποίησης μεταξύ των εργαζομένων, των αγροτών και των στρατιωτών, τη δεκαετία του 1920
Μεγάλο φινάλε γιορτασμού αδελφοποίησης μεταξύ των εργαζομένων, των αγροτών και των στρατιωτών, τη δεκαετία του 1920
Εντυπωσιάζεται από την προσπάθεια εξάλειψης του αναλφαβητισμού, από την αντιμετώπιση του σοσιαλιστικού κράτους απέναντι στις διάφορες εθνότητές του, από την προσπάθεια να γίνει η επιστήμη προσιτή στο λαό και, φυσικά, από το ίδιο το σοβιετικό σχολείο.

Παραθέτουμε παρακάτω χαρακτηριστικά αποσπάσματα (οι υπότιτλοι δικοί μας):

Κάτω οι αναλφάβητοι!

«"Ολες μας οι ελπίδες, μου 'λεγαν συχνά, κρέμουνται από τη μόρφωση του λαού. Ο φωτισμός του λαού, που για όλα τ' αστικά κράτη είναι ο μεγάλος κίντυνος, για μας είναι η μόνη σωτηρία".

Γι' αυτό, μια από τις πρώτες φροντίδες των μπολσεβίκων ήταν να μάθουν ανάγνωση και γραφή στα εκατομμύρια τους αναλφάβητους. Συστήθηκαν χιλιάδες σύλλογοι με τον τίτλο: "Κάτω οι αναλφάβητοι!", γύριζαν από χωριό σε χωριό, κάθουνταν τρεις τέσσερεις μήνες, μάθαιναν όσους μπορούσαν γράμματα, ανάθεταν σε αυτούς που έμαθαν να διδάξουν και τους άλλους, κι ύστερα έφευγαν κι έτρεχαν σε άλλο αναλφάβητο χωριό.

Φοιτητές, δασκάλοι, υπάλληλοι, εργάτες, όλοι είχαν αναλάβει να φωτίσουν κάθε ομάδα κι ορισμένη περιοχή. Ξέσπασε ιερή σταυροφορία εναντίον του αναλφαβητισμού. Και δεν ήταν σκοπός της σταυροφορίας αυτής να μάθουν μονάχα ανάγνωση και γραφή στους αγράμματους, παρά και να ξυπνήσουν μέσα τους τη συνείδηση της τάξης τους και να τους σπρώξουν να λάβουν μέρος στη σοβιετική αναγέννηση της χώρας. Τίποτα δεν τους διδάσκεται, ούτε μια φράση, που να μην έχει σκοπό να τους φωτίσει και να τους μορφώσει κομμουνιστικά.

Η επιστήμη πολύτιμος οδηγός και συνεργάτης του χερομάχου

«Δεκαπέντε χρόνια σοβιετικής δύναμης». Σοβιετική αφίσα του 1932
«Δεκαπέντε χρόνια σοβιετικής δύναμης». Σοβιετική αφίσα του 1932
Παράλληλα, ξυπνούν στ' ανοργάνωτα αυτά μυαλά κι επιστημονικά και τεχνικά ενδιαφέροντα, όσο μπορούν προσπαθούν οι μπολσεβίκοι να θέσουν σε στενή επαφή την επιστήμη με το λαό. Διοργανώνουν ειδικές έκθεσες για να δείξουν στο λαό πόσο η επιστήμη είναι απαραίτητη για την κοινωνική κι οικονομική αναδιοργάνωση της χώρας και πόσο οι επιστήμονες συνεργάζουνται, εντελώς πραχτικά κι αυτοί, με τους εργάτες στα εργοστάσια και με τους μουζίκους στα χωριά.

Στις έκθεσες τούτες τρέχει ο λαός και κοιτάζει με κατάπληξη πόσο η επιστήμη είναι απαραίτητη στη ζωή του ανθρώπου, πώς ήταν, ποσοτικά και ποιοτικά, τα προϊόντα της Ρουσίας πριν και πώς έγιναν άμα ανέλαβε η επιστήμη να τα μελετήσει και να τελειοποιήσει την παραγωγή και την επεξεργασία τους. Για πρώτη φορά καταλάβαιναν οι χοντρόμυαλοι μουζίκοι πως η επιστήμη δεν είναι αφηρημένη ανώφελη θεωρία, μήτε είναι ο σοφός ένας άχρηστος μανιακός του γραφείου, παρά πολύτιμος οδηγός και συνεργάτης του χερομάχου.

Η προσπάθεια αυτή να 'ρθει σε στενή επαφή η επιστήμη με τις άμεσες πραχτικές ανάγκες της χώρας είναι από τις πιο χαραχτηριστικές προσπάθειες της Σοβιετικής Ρουσίας. Η επιστήμη πρέπει να γίνει όργανο του Προλεταριάτου, ένα όπλο κι αυτή για την τελική νίκη, πρέπει λοιπόν όλες της οι θεωρίες κι οι έρευνες να 'χουν άμεσο πραχτικό σκοπό: να υψώσουν την παραγωγή του τόπου, να υψώσουν συνάμα και το πνεματικό επίπεδο του λαού, για να μπορέσει το Προλεταριάτο να στηριχτεί σε φωτισμένες ανθρώπινες μάζες.

Ολα τα αποσπάσματα που δημοσιεύουμε είναι από το βιβλίο «Ταξιδεύοντας: Ρουσία» (εκδ. Καζαντζάκη), που αξίζει να αναζητήσετε και να διαβάσετε ολόκληρο
Ολα τα αποσπάσματα που δημοσιεύουμε είναι από το βιβλίο «Ταξιδεύοντας: Ρουσία» (εκδ. Καζαντζάκη), που αξίζει να αναζητήσετε και να διαβάσετε ολόκληρο
Η επιστήμη στάθηκε πάντα όργανο της κυρίαρχης τάξης. Στην αρχή οι μάγοι κι οι ιερείς είχαν ορισμένες επιστημονικές γνώσες - πώς κινούνται τ' άστρα κι επομένως πώς μοιράζεται ο χρόνος, πώς θεραπεύουνται μερικές αρρώστιες, πώς καλλιεργούνται καλύτερα τα χώματα, πώς φτιάνουνται τελειότερα όπλα... Τις γνώσες τούτες τις κρατούσαν μυστικές και τις χρησιμοποιούσαν μόνο για να επιβάλλουνται ή να τρομοκρατούν το λαό.

Σήμερα η επιστήμη στις αστικές χώρες είναι όργανο της άρχουσας τάξης. Δεν είναι βέβαια πια μυστική, το εναντίον, σε όλες τις πολιτισμένες χώρες υπάρχει τάση να εκλαϊκεύουνται οι επιστημονικές γνώσες, κι όμως, στην πραγματικότητα, η επιστήμη απομένει ακόμα προνόμιο ορισμένης κοινωνικής τάξης, των πλούσιων γιατί;

Πολλοί λόγοι: Η επιστήμη πουλιέται σαν εμπόρεμα στα πανεπιστήμια και τα πολυτεχνεία, κι είναι για τους φτωχούς πολύ ακριβή, κι αν κανένας από το λαό, ύστερα από πολλούς αγώνες, καταφέρει να περάσει από τις ανώτατες σχολές και να βγει επιστήμονας, είναι υποχρεωμένος, αν θέλει να ζήσει και να προκόψει στην επιστήμη του, να μπει στην υπηρεσία της αστικής τάξης και να εξυπηρετεί κι αυτός, ο άνθρωπος του λαού, τα συφέροντά της. Ετσι όλοι οι επιστήμονες, που αποτελούν το επιτελείο, το οικονομικό, κοινωνικό, πνεματικό ενός τόπου, είναι αναγκαστικά όργανα των αστών όλη η επιστήμη, συνειδητά ή μη, δουλεύει για να πλουτίσουν και να δυναμώσουν οι αστοί.

Επιστήμη αληθινά προσιτή σε όλους

Ηρθε ο καιρός στη Ρουσία να μπει η επιστήμη στην υπηρεσία της άρχουσας τάξης, του Προλεταριάτου, οργανώνοντας σε νέες πλατύτερες βάσες την οικονομική και κοινωνική ζωή των ανθρώπων. Γιατί η διχτατορία του Προλεταριάτου, που τελικό σκοπό της έχει την εξαφάνιση των τάξεων, πρέπει να δημιουργήσει μια νέα επιστήμη που να οργανώσει και να συμφιλιώσει όλες τις παράταιρες ως τώρα επιστημονικές προσπάθειες και να φέρει, όπως στην κοινωνία όμοια και στην επιστήμη, την αρμονία.

Για να πραγματοποιηθεί ο υψηλός αυτός σκοπός, πρέπει πρώτα πρώτα η επιστήμη να γίνει αληθινά προσιτή σε όλους. Πώς; Οχι βέβαια με τη μισερή κι αναγκαστικά επιπόλαιη επιστημονική εκλαΐκεψη, η αστική τάξη ενεργεί μιαν τέτοια προπαγάντα γιατί έχει συφέρο να διαδώσει τεχνικές γνώσες στους εργαζόμενους, για να τους κάμει πιο παραγωγούς και πιο προσοδοφόρους δούλους της. Πέρα όμως από την άμεση πραχτική τους τούτη ανάγκη, η μόρφωση του λαού δεν τη συφέρει. Για να μορφωθεί αληθινά ο λαός, πρέπει ν' απλοποιηθεί ο τρόπος της διδασκαλίας και να δίνουνται μεγάλες ευκολίες στο λαό να καταρτίζεται επιστημονικά. Πρέπει οι μεγάλες μάζες κι όχι πια μονάχα τα εξαιρετικά άτομα να φωτιστούν. Ολος ο λαός πρέπει, επιστημονικά φωτισμένος, να συνεργάζεται για να λυθούν τα μεγάλα οικονομικά και τεχνικά προβλήματα της σύγχρονης ζωής.

Δυο νέοι μορφωτικοί οργανισμοί παίζουν σημαντικό ρόλο στην τεράστια διαφωτιστική προπαγάντα της Σοβιετικής Ρουσίας: το Κλουμπ, η Λέσχη, στις πολιτείες, κι η Αναγνωστική Ισμπα στα χωριά.

Κάθε εργοστάσιο, κάθε φυλακή και στρατώνας, όλα τα σκολειά, τα νοσοκομεία, τα πλοία, έχουν τη λέσχη τους, εκεί οι αναλφάβητοι μαθαίνουν γράμματα, γίνουνται ομιλίες και συζήτησες, ένας διαβάζει δυνατά κι οι άλλοι ακούν και κρίνουν, δίνουνται γιορτές και συναυλίες, η λέσχη είναι πολιτικό, κοινωνικό και πνεματικό φροντιστήριο, όπου ο πολίτης μορφώνεται και μαθαίνει τα δικαιώματα και τα χρέη του.

Κάθε λέσχη έχει το αναγνωστήριό της και τη βιβλιοθήκη της, μπορεί να 'χει και τη μουσική της μπάντα και κάποτε μπορεί να μετατραπεί σε κινηματόγραφο και θέατρο. Στην αρχή έπαιζαν στις διάφορες λέσχες επαγγελματίες περιοδεύοντες ηθοποιοί, σιγά σιγά όμως άρχισαν κι οι εργάτες κι αργότερα κι οι μουζίκοι ν' ανεβαίνουν στην πρόχειρη σκηνή και να παίζουν μόνοι τους, και με τις καταπληχτικές ικανότητες που 'χει ο ρούσικος λαός να μιμείται, να παίζει, να χορεύει, μπορείς συχνά στις ερασιτεχνικές τούτες σκηνές να νιώσεις αληθινή καλλιτεχνική χαρά».

Το Φως - να το σπαθί μας!

Στην ιστορική Ελληνική Σχολή της Οδησσού, ο Ν. Καζαντζάκης μιλάει με τον διευθυντή, τον οποίο χαρακτηρίζει «φανατικό ασκητικό Ελληνα κομμουνιστή», που του εξηγεί πώς αντιμετωπίζονται οι εθνότητες. Ο Καζαντζάκης καταγράφει αυτήν τη συζήτηση:

«-- Ολα τα μαθήματα μας επιβάλλει ο νόμος να γίνουνται στην ελληνική γλώσσα, κανένας δεν μπορεί να διοριστεί εδώ δάσκαλος αν δεν ξέρει να διδάξει ελληνικά. Κάθε λαός να προχωράει από τον εδικό του δρόμο.

Βλέποντάς με να ξαφνιάζουμαι, χαμογέλασε:

-- Η Κομμουνιστική Δημοκρατία, είπε, όχι μονάχα δε σπρώχνει σε ομοιομορφία τις διάφορες εθνότητες, παρά και δυναμώνει τον εθνικό χαραχτήρα της καθεμιάς. Η κομμουνιστική Ιδέα είναι πλούσια αρμονία από πολυποίκιλες φωνές. Κάθε φωνή είναι λεύτερη, μα και συνάμα αρμονικά υποταγμένη στο σύνολο.

Διάλειμμα. Παίζουν, γελούν, παλεύουν οι πιτσιρίκοι - μαθητές και μαθήτριες - στη μεγάλη αυλή του σκολειού. Επαιζαν, γελούσαν, πάλευαν κι οι δάσκαλοι μαζί τους.

-- Αυτή 'ναι η μεγάλη διαφορά! εξακολούθησε ο ασκητικός με το ξουρισμένο κεφάλι σύντροφός μου. Η τσαρική πολιτική πρόγραμμά της είχε να ρουσοποιήσει όλες τις φυλές που κατοικούσαν την αυτοκρατορία, δεν επέτρεπε στα σχολειά να διδάσκεται η μητρική γλώσσα, παρά μονάχα η ρούσικη, απαγορεύουνταν να τυπωθούν βιβλία κι εφημερίδες ή να παρασταθούν θεατρικά έργα ή να γίνουν ομιλίες στην ντόπια γλώσσα, έπρεπε με κάθε τρόπο ν' ατροφήσει η εθνική ψυχή και να επιβληθεί με τη βία σε όλες τις εθνότητες η ρούσικη ψυχή.

»Μα οι μπολσεβίκοι έσπασαν και τις αλυσίδες τούτες. Λίγες μέρες μετά την Επανάσταση, δημοσιεύτηκε η Προκήρυξη των Δικαιωμάτων των Λαών της Ρουσίας, υπογραμμένη από τον Ρούσο Λένιν και τον Γεωργιανό Στάλιν:

»α) Ολοι οι λαοί της Ρουσίας είναι ανεξάρτητοι και ίσοι.

»β) Κάθε λαός έχει το δικαίωμα να διαθέτει τον εαυτό του όπως θέλει.

»γ) Καταργούνται όλα τα ειδικά εθνικά προνόμια.

»δ) Ολες οι εθνικές μειοψηφίες δικαιούνται πια να ξετυλίγουνται λεύτερα.

»Γενναία, τολμηρή, ιστορική προκήρυξη, που δεν τη γέννησε μονάχα ανώτατη ιδεολογική συνείδηση, παρά και γόνιμη, πολύ επιτήδεια, πραχτική πολιτική. Γκρεμίστηκαν τα σύνορα που χώριζαν την κυρίαρχη ως τώρα εθνότητα από τις άλλες φυλές, δεν υπάρχουν πια λαοί τύραννοι και λαοί σκλάβοι. Φίλιωσαν εργάτες και χωρικοί απ' όλες τις ράτσες, λευτερώθηκε κάθε εθνική συνείδηση.

Δεκάδες λαοί αποκτούν για πρώτη φορά αλφάβητο

»Ιδρύθηκαν εθνικά σκολειά σε κάθε τόπο, το γλωσσικό ιδίωμα κάθε λαού θεωρήθηκε ως η επίσημή του γλώσσα, για πρώτη φορά άρχισαν να γράφουνται βιβλία και να τυπώνουνται εφημερίδες σε διάφορες, ακαλλιέργητες ως τώρα, τοπολαλιές. Δεκαοχτώ λαοί - Γιακούτοι, Τσουβάχοι, Κερκέζοι - δεν είχαν αλφάβητο, για πρώτη φορά γράφτηκε τώρα το αλφάβητό τους και τυπώθηκαν βιβλία στη μητρική τους γλώσσα.

»Πολλοί ημιάγριοι λαοί φωτίζουνται. Η Ταταρία όλη πριν από την Επανάσταση είχε 75 μονάχα σκολειά, όπου διδάσκουνταν η ρούσικη μονάχα γλώσσα, ύστερα από δέκα χρόνια είχε πάνω από 2.000 σκολειά, όπου διδάσκουνταν η εθνική τατάρικη γλώσσα. Στο Τουρκεστάν φοιτούσαν επί τσάρου σε όλα εκεί τα σκολειά 300 μονάχα ντόπιοι, ύστερα από δέκα χρόνια λευτεριάς υπήρχαν 673 σκολειά με 45.000 μαθητές, κι ακόμα 1.596 παιδικοί κήποι κι άσυλα παιδιών κι επαγγελματικές σκολές με χιλιάδες σπουδαστές.

»Σε όλες τις γλώσσες τυπώνουνται κάθε χρόνο εκατομμύρια βιβλία, εφημερίδες, διαφωτιστικά φυλλάδια, περιοδικά. Η εργασία που γίνεται τώρα στη Ρουσία για να ξυπνήσει ο άνθρωπος, είναι καταπληχτική. Οι οχτροί την παραγνωρίζουν και τη γελοιοποιούν, οι τυφλωμένοι φίλοι την υπερβάλλουν, μα κι οι δυο έχουν άδικο. Η εργασία που γίνεται εδώ για τις εθνότητες είναι πολύ σημαντική, μα δύσκολη πολύ και δεν έδωκε ακόμα όλους της τους καρπούς. Μα θα τους δώσει.

Σώπασε ο σύντροφος, κι εγώ ώρα πολλή συλλογίζουμουν πόσο σίγουρα κατόρθωσαν οι μπολσεβίκοι με τέτοια φωτισμένη πολιτική να πάρουν με το μέρος τους όλες τις εθνότητες, που ως τώρα συγκατοικούσαν, εχθρικές ή περιφρονημένες, στη Ρουσία. Οταν εσωτερικοί κι εξωτερικοί οχτροί έθεταν σε κίντυνο τη νέαν Ιδέα, οι λαοί τούτοι έπαιρναν πάντα το μέρος εκείνων που τους έδωκαν, ύστερα από τόσους αιώνες, την εθνική τους λευτεριά και την ανθρώπινή τους αξιοπρέπεια. Ετσι σώθηκε η Επανάσταση.

Το πρόβλημα τούτο των εθνοτήτων προσπαθούμε να το λύσουμε με φωτισμό του λαού

Αργότερα, ένας από τους Σοβιετικούς αρχηγούς μου ξηγούσε πλατύτερα:

-- Απ' όλες τις λύσες που μπορούσαν να δοθούν στο τόσο πολύπλοκο αυτό πρόβλημα των εθνοτήτων, αυτή που δώσαμε είναι όχι απλώς εκείνη που μονάχα ταιριάζει στη μαρξική μας ιδεολογία παρά κι η πιο πολιτικά κι οικονομικά σκόπιμη. Βέβαια υπάρχουν κίντυνοι, μα τους ξέρουμε και κάνουμε ό,τι μπορούμε να τους υπερνικήσουμε. Πώς; Φωτίζοντας, μορφώνοντας κομμουνιστικά τους αμόρφωτους ή μεσομόρφωτους ακόμα λαούς μας.

»Ο κομμουνισμός δεν εξαφανίζει, δεν ισοπεδώνει τους χαραχτήρες κάθε ατόμου ή φυλής. Το εναντίον, εντείνει και προστατεύει ό,τι χρήσιμο ιδιότυπο μπορεί κάθε άτομο ή λαός να συνεισφέρει στο σύνολο. Γιατί ξέρει πώς όλοι, άτομα και λαοί, αλληλοσυμπληρώνουνται και συνεργάζουνται. Κι η ομοιομορφία φτωχαίνει το σύνολο.

»Οσο περισσότερο κατανοηθεί η αρχή αυτή του κομμουνισμού, τόσο πιο βέβαιη γίνεται η αρμονική συμβίωση. Μαθαίνουμε τους διάφορους λαούς μας να μην ενδιαφέρουνται αν είσαι Εβραίος ή Τούρκος, Ουκρανός ή Τάταρος, μα μονάχα για ένα να νοιάζουνται: αν είσαι κομμουνιστής ή αστός. Οι πρώτοι, όποιας εθνότητας κι αν είναι, ό,τι χρώμα κι αν έχουν, σε όποια φυλή κι αν ανήκουν, είναι σύντροφοι, οι δεύτεροι, ας είναι και γονιοί μας, είναι οχτροί.

»Και το πρόβλημα τούτο των εθνοτήτων προσπαθούμε να το λύσουμε με τη μόνη μέθοδο που μπορεί να λύσει μια για πάντα και με τρόπο ανώτερο κάθε γόρδιο δεσμό: με φωτισμό του λαού. Το Φως - να το σπαθί μας!».

Μανώλης ΜΗΤΣΙΑΣ

Με αφορμή το αφιέρωμα στον Ν. Γκάτσο και την παρουσία του για άλλη μια φορά στο Φεστιβάλ, ο Μανώλης Μητσιάς δήλωσε στον «Ριζοσπάστη»:

«Είναι ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι το Φεστιβάλ της ΚΝΕ πρωτοπορεί και πάλι. Επέλεξε να προβάλει έναν σπουδαίο ποιητή, τον Νίκο Γκάτσο, που την ποίησή του μελοποίησαν μεγάλοι Ελληνες συνθέτες. Τα τραγούδια του κρατούν τη συλλογική μνήμη ζωντανή και το λαό μας όρθιο».

43ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ»
Οι συζητήσεις στο κεντρικό τριήμερο της Αθήνας

«100 χρόνια από τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο - Το μέλλον δε θα 'ρθει από μονάχο του... αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς (Βλ. Μαγιακόφσκι)». Μ' αυτό το σύνθημα αλλά και με όλο το πρόγραμμά του, το 43ο Φεστιβάλ τιμά φέτος τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης και με όλο το πλούσιο περιεχόμενό του υποστηρίζει αυτήν την επέτειο.

Αυτό φαίνεται και στο κεντρικό τριήμερο κορύφωσης των εκδηλώσεων στην Αθήνα, στο γνώριμο χώρο του Πάρκου «Αντώνης Τρίτσης» στο Ιλιον, στις 21, 22 και 23 Σεπτέμβρη. Οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν το Σάββατο 23 Σεπτέμβρη με μεγάλη πολιτική συγκέντρωση στο χώρο του Φεστιβάλ. Στις 20.30 χαιρετισμό θα απευθύνει ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ. Στη συνέχεια, θα μιλήσει ο Δημήτρης Κουτσούμπας, Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στο πολιτικό του πρόγραμμα όμως, πέρα από την κεντρική συγκέντρωση, τις πολύ αξιόλογες εκθέσεις και τα ταμπλό των επιμέρους χώρων, θα διεξαχθούν και μια σειρά ενδιαφέρουσες συζητήσεις, κατά τις δυο πρώτες μέρες του Φεστιβάλ.

Αναλυτικά οι συζητήσεις είναι:

Την Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη

Στο χώρο ΑΕΙ - ΤΕΙ, στις 19.00, με θέμα «Αντικομμουνισμός, η επίσημη ιδεολογία της ΕΕ. "Πυροβολούν το παρελθόν, για να σκοτώσουν το Μέλλον"». Θα μιλήσει ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής. Συμμετέχουν οι Μπεάτα Καρόν, μέλος της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Πολωνίας, και Μιχαήλ Μπελάγεφ, Γραμματέας της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας (μπολσεβίκοι) - Ρωσία.


Στο στέκι Νέων Εργαζομένων και Ανέργων, στις 20.00, με θέμα «Από γενιά της ευελιξίας, της ανεργίας, της εκμετάλλευσης, να γίνουμε η γενιά της Ανατροπής!». Θα μιλήσει ο Γιώργος Στεφανάκης, Πρόεδρος του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής και Συναφών Επαγγελμάτων ν. Αττικής. Θα γίνουν παρεμβάσεις από νέους συνδικαλιστές.

Στη Διεθνούπολη, στις 20.00, με θέμα «Ο διεθνής αντίκτυπος της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης». Θα μιλήσει ο Κώστας Σκολαρίκος, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Θα πραγματοποιηθούν παρεμβάσεις από εκπροσώπους Οργανώσεων Νεολαίας από άλλες χώρες.

Την Παρασκευή 22 Σεπτέμβρη

Στη Λαϊκή Σκηνή, στις 20.00, η κεντρική συζήτηση με θέμα «Αλήθειες και ψέματα για τη σοσιαλιστική επανάσταση». Θα μιλήσουν ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Λουκάς Αναστασόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Στο χώρο του Πολιτισμού, στις 20.00, με θέμα «Οι κόκκινοι καρποί του Οκτώβρη στην τέχνη και τον πολιτισμό». Θα μιλήσει η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ. Θα ακουστούν κείμενα των Μπρεχτ, Ριντ, Βάρναλη, Καζαντζάκη και Φωτιάδη.

Στο Μαθητικό Στέκι, στις 21.00, με θέμα «Αν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, είσαι σύντροφός μου...». Θα μιλήσει ο Κώστας Ρήγας, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

Στη Διεθνούπολη, στις 19.30, με θέμα «Αλληλεγγύη στην πάλη του λαού της Παλαιστίνης». Θα μιλήσει μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ της ΚΝΕ, καθώς και εκπρόσωποι της Κομμουνιστικής Νεολαίας Παλαιστίνης και της Γενικής Ενωσης Παλαιστινίων Φοιτητών στην Αθήνα.

Μυρσίνη ΛΟΪΖΟΥ

Στη συναυλία - αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο θα παραστεί και η κόρη του συνθέτη, Μυρσίνη, η οποία ανέφερε σχετικά στον «Ριζοσπάστη»: «Είμαι πολύ συγκινημένη που θα πραγματοποιηθεί αυτό το αφιέρωμα στο Φεστιβάλ, εκεί που πρέπει να είναι...».

Αφιερώματα που ξεχωρίζουν στο Κεντρικό Φεστιβάλ
Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη

Στην Κεντρική Σκηνή, στις 21.00, η ΚΝΕ με μια μεγάλη συναυλία τιμά τον μεγάλο μας μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, παρουσία του ίδιου. Η ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» συνυπάρχει στη σκηνή με τον Βασίλη Λέκκα, τα Κίτρινα Ποδήλατα και την Ζωή Παπαδοπούλου, σε ένα μουσικό πρόγραμμα με τίτλο: «Οταν σφίγγουν το χέρι». Ενα ταξίδι σε ορισμένα από τα πιο σπουδαία του τραγούδια, που έχουν δεθεί με την Ιστορία και τους αγώνες του λαού μας. Θα ακουστούν τραγούδια από τους «Λιποτάκτες», τις «Μικρές Κυκλάδες», το «Αξιον Εστί», τα «Τραγούδια του Ανδρέα», τα «18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας», τη «Ρωμιοσύνη» και άλλα.

Παρασκευή 22 Σεπτέμβρη

Στην Κεντρική Σκηνή, στις 21.30, θα γίνει αφιέρωμα σε τραγούδια που αναφέρονται στην επαναστατική αλλαγή του κόσμου, με τίτλο: «Το μέλλον δεν θα 'ρθει από μονάχο του...». Την καλλιτεχνική διεύθυνση έχει αναλάβει ο Θάνος Μικρούτσικος, την ενορχήστρωση ο Θύμιος Παπαδόπουλος και θα τραγουδήσουν οι Ρίτα Αντωνοπούλου, Κώστας Θωμαΐδης και Πάνος Μπούσαλης. «Ξελασπώστε το μέλλον», το ποίημα του Βλ. Μαγιακόφσκι που στίχους του δανείστηκε το σύνθημα του Φεστιβάλ, «Ο φασισμός» και «Η πιο όμορφη θάλασσα» είναι μερικά από τα τραγούδια που θα ακουστούν.

Στη Λαϊκή Σκηνή, στις 21.30, ο Μανώλης Μητσιάς και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη θα παρουσιάσουν τη μεγάλη επιτυχία του περυσινού χειμώνα, «Ο Γκάτσος που αγάπησα». Ο Μανώλης Μητσιάς, ο οποίος ευτύχησε να ερμηνεύσει πρώτος τα περισσότερα τραγούδια του Νίκου Γκάτσου, καλεί την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη να αποδώσουν μαζί τραγούδια που όλοι έχουμε αγαπήσει και τραγουδήσει, τραγούδια που μας εμψυχώνουν και στους καλούς και στους δύσκολους καιρούς.

Στην Κεντρική Σκηνή, στις 23.00, η ΚΝΕ με μια μεγάλη συναυλία τιμά τον καλλιτέχνη που πάντα στήριζε με την παρουσία του τα Φεστιβάλ της, τον Δημήτρη Μητροπάνο. Θα ακουστούν τραγούδια από την υπερσαραντάχρονη καριέρα του Δ. Μητροπάνου. Τραγούδια που συγκινούν και είναι ιδιαίτερα αγαπητά, σε προηγούμενες και νεότερες γενιές. Ενορχήστρωση: Γιάννης Παπαζαχαριάκης. Ερμηνευτές: Μελίνα Ασλανίδου, Δημήτρης Μπάσης, Μίλτος Πασχαλίδης, Βασίλης Κορακάκης και Κώστας Τριανταφυλλίδης.

Σάββατο 23 Σεπτέμβρη

Με αφορμή τα 80 χρόνια από τη γέννηση και τα 35 χρόνια από το θάνατο του Μάνου Λοΐζου, η ΚΝΕ τιμώντας τη μνήμη του και το έργο του, διοργανώνει μεγάλη συναυλία στις 21.30 στην Κεντρική Σκηνή. Από τη Σκηνή του Φεστιβάλ θα περάσουν ορισμένα από τα πιο μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, ερμηνεύοντας τραγούδια του Μ. Λοΐζου, που είχαν τραγουδήσει και σε πρώτη εκτέλεση, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και η Μαρία Φαραντούρη. Μαζί τους θα είναι και η Ασπασία Στρατηγού.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ