Στο σημερινό 4σέλιδο «Νεολαία» μπορούμε να βρούμε:

-- Αποφάσεις και προετοιμασία φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων για κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα στις 3 Νοέμβρη.

-- Ανακοίνωση της ΚΝΕ για τους μαθητές.

-- Διήμερο εκδηλώσεων της ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ για τη μάχη της Νάουσας.

-- Αρθρο με αφορμή το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα μεταπτυχιακά.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και το κάλεσμα των Σπουδαστικών Συλλόγων ΣΤΕΤΡΟΔ, ΣΓΤΚΣ και Νοσηλευτικής ΤΕΙ Αθήνας, ΣΤΕΦ και ΣΔΟ ΤΕΙ Πειραιά, ΑΣΠΑΙΤΕ, κι αποκαλύπτουν ότι πίσω από τη μετονομασία των ΤΕΙ σε «Πανεπιστήμια Εφαρμοσμένων Επιστημών» «κυβέρνηση και διοικήσεις παίζουν ακόμη μια φορά επικίνδυνα παιχνίδια σε βάρος μας. Τα ΤΕΙ θα πάρουν τη νέα ονομασία αφού κλείσουν ή συγχωνεύσουν τα τμήματα εκείνα που δεν περάσουν την αξιολόγηση, τα τμήματα εκείνα δηλαδή που δεν ανταποκρίνονται στην "πιάτσα" της αγοράς. Η νέα ονομασία συνδέεται, δηλαδή, με το νέο σχέδιο καταργήσεων - συγχωνεύσεων».

Και καταλήγει η ανακοίνωση των σπουδαστικών συλλόγων: «Μετά το ΤΕΙ μας περιμένουν η εργασιακή ανασφάλεια, η ανεργία και η δουλειά χωρίς δικαιώματα: Το 30% των αποφοίτων εργάζονται με μισθούς μικρότερους από 586 ευρώ. Και μάλιστα τις περισσότερες φορές με ατομικές συμβάσεις που δεν εξασφαλίζουν ούτε βασικά δικαιώματα, όπως οι άδειες, η Ασφάλιση και άλλα απαραίτητα. Μάλιστα, με τα νέα μέτρα για τα Εργασιακά που ετοιμάζει η κυβέρνηση ο κατώτατος μισθός πέφτει κάτω και από τα 500 ευρώ. Το 33% των αποφοίτων είναι άνεργοι, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό όσων δουλεύουν το κάνουν σε επαγγέλματα που καμιά σχέση δεν έχουν με το αντικείμενό τους. Μάλιστα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προχωρά στην κατάργηση ακόμα και του ελάχιστου επιδόματος που δινόταν στους ανέργους».

Οι φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι τονίζουν ότι «οι αγωνίες και τα προβλήματά μας είναι κοινά (...) Να είναι κοινή και η απάντησή μας. Θέλουμε να σπουδάσουμε, να πάρουμε ολοκληρωμένη επιστημονική μόρφωση στο αντικείμενό μας. Εχουμε μεράκι να δουλέψουμε στο επιστημονικό μας αντικείμενο, να προσφέρουμε στην κοινωνική πρόοδο, με κατοχυρωμένα τα εργασιακά μας δικαιώματα μετά το πτυχίο! Ολα όσα έχουμε σήμερα ανάγκη στις σπουδές και τη ζωή μας, δεν θα μας τα χαρίσουν, θα τα κατακτήσουμε. Με τη λογική τού "τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει" αποδείχτηκε όλα αυτά τα χρόνια ότι τα πράγματα άλλαζαν αλλά εις βάρος μας. Με τη λογική του ατομικού δρόμου, μένουμε ο καθένας μόνος του, ενώ όσοι μας επιτίθενται είναι οργανωμένοι. Η δύναμή μας βρίσκεται στους αγώνες που στοχεύουν τον πραγματικό ένοχο για όσα ζούμε. Κυβερνήσεις - ΕΕ - ΔΝΤ και όλοι οι υποστηρικτές της αντιεκπαιδευτικής και αντιλαϊκής πολιτικής ήρθε η ώρα να νιώσουν την οργή μας. Η δύναμή μας βρίσκεται στην οργάνωση και τον συντονισμό (...) Η δύναμή μας βρίσκεται στην ενότητα με το εργατικό κίνημα και όλο το λαό. Μαζί με τα ταξικά σωματεία των εργαζομένων, τα μπλόκα των αγροτών και όλο το λαό καταφέραμε το προηγούμενο διάστημα να καθυστερήσουμε μέτρα, να μη νομιμοποιηθούν τα μέτρα της κυβέρνησης από το λαό και τη νεολαία. Αυτά φοβούνται κυβέρνηση - κουαρτέτο και όλα τα κόμματα που ψήφισαν το 3ο μνημόνιο. Γι' αυτό προχωράνε στη θέσπιση νόμων που περιορίζουν τη δράση των σωματείων και των συλλόγων».

Αποφάσεις μέχρι στιγμής έχουν πάρει οι εξής φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι:Φυσικό Αθήνας ΕΚΠΑ, Φιλοσοφική Αθήνας, Δάσκαλοι Αθήνας ΕΚΠΑ, Νηπιαγωγοί Αθήνας ΕΚΠΑ, Ιστορικό - Αρχαιολογικό Αθήνας ΕΚΠΑ, Τουρκικών Σπουδών Αθήνας ΕΚΠΑ, Πληροφορικής ΧΑΣΟΟ, Γεωγραφία ΧΑΣΟΟ, Φοιτητική Εστία Αθηνών, Νέα Φοιτητική Εστία ΕΜΠ, ΣΤΕΤΡΟΔ ΤΕΙ Αθήνας, Νοσηλευτική ΤΕΙ Αθήνας, ΣΓΤΚΣ ΤΕΙ Αθήνας, ΣΤΕΦ ΤΕΙ Πειραιά, ΣΔΟ ΤΕΙ Πειραιά, Γεωλογικό ΑΠΘ, Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ, Οικονομικών Επιστημών ΑΠΘ, Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας, Φαρμακευτική Πάτρας, Νηπιαγωγοί Πάτρας, Μηχανικοί Η/Υ Πάτρας, Διοίκηση Επιχειρήσεων Πάτρας, Πολιτικών Μηχανικών Πάτρας, Μαθηματικό Πάτρας, ΣΤΕΦ ΤΕΙ Πάτρας, ΣΕΥΠ ΤΕΙ Πάτρας, ΤΕΙ Πύργου, Φυσικό Ιωαννίνων, Χημικό Ιωαννίνων, ΣΤΕΦ ΤΕΙ Καλαμάτας, Γεωπονική Βόλου, Μηχανολόγοι Βόλου, Κοινωνική Διοίκηση Κομοτηνής, Εστίες Ξάνθης, ΤΕΙ Ρεθύμνου, Φιλοσοφική Ρεθύμνου, Φυσικό Ηρακλείου, Νοσηλευτική ΕΚΠΑ.

14 Γενάρη 1949. Το Δελτίο Ειδήσεων του ΔΣΕ ανακοινώνει την απελευθέρωση της Νάουσας

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων του διημέρου της ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ περιλαμβάνει:

• Σάββατο, 29 Οκτώβρη: Αθλητικές δραστηριότητες. Οργανωμένη ξενάγηση των συμμετεχόντων στα εργοστάσια Λαναρά, το τελευταίο σημείο της πόλης που κατέλαβε ο ΔΣΕ. Στις 7 μ.μ., στο Δημοτικό Θέατρο Νάουσας, θα πραγματοποιηθεί μουσικοθεατρική παράσταση ανέκδοτων τραγουδιών του ΔΣΕ. Θα ακολουθήσει λαϊκό γλέντι, στο χώρο της διαμονής.
• Κυριακή, 30 Οκτώβρη: Περίπατος - πεζοπορία στο ύψωμα του Αϊ - Λια. Πορεία στους δρόμους της Νάουσας που θα ξεκινήσει από το Νεκροταφείο, όπου βρίσκεται το μνημείο των πεσόντων μαχητών του ΔΣΕ, και θα καταλήξει σε μεγάλη πολιτική συγκέντρωση προς τιμήν της Μάχης της Νάουσας, στις 12 το μεσημέρι, στην κεντρική πλατεία της πόλης.

Στο χώρο του διημέρου, οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να προμηθευτούν τη νέα έντυπη έκδοση της ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ για τη Μάχη της Νάουσας, που περιλαμβάνει φωτογραφίες, χάρτες, μαρτυρίες, ρεπορτάζ από εφημερίδες της εποχής και άλλο πλούσιο υλικό από το Αρχείο του ΚΚΕ. Περιλαμβάνει, επίσης, πολύτιμες μαρτυρίες επιζώντων μαχητών.

Η κατάληψη της πόλης της Νάουσας ήταν ένας σταθμός στη δράση του ΔΣΕ, καθώς αποτέλεσε σημαντική νίκη ενάντια στον αστικό εθνικό στρατό σε μία κρίσιμη για τον αγώνα περίοδο. Ηταν ουσιαστικά η πρώτη κατάληψη πόλης από πλευράς του ΔΣΕ και σημαντική ήττα για τον εθνικό στρατό. Η έκδοση αναφέρεται στο χρονικό των γεγονότων και προσπαθεί να επικεντρώσει στην ανάλυση των συνθηκών στις οποίες έλαβε χώρα η Μάχη της Νάουσας, στη σημασία της καθώς και στα συμπεράσματα που προκύπτουν.

Το εξώφυλλο της έκδοσης που θα κυκλοφορήσει στο διήμερο

Η στάση του λαού της Νάουσας, η δράση της Κομματικής Οργάνωσης του ΚΚΕ μέσα στην πόλη της Νάουσας, η ταξική σύνθεση της πόλης, η δράση των τμημάτων του ΔΣΕ στα περίχωρα της Νάουσας όλο το προηγούμενο διάστημα, έπαιξαν τεράστιο ρόλο στην έκβαση της μάχης.

Ο λαός της Νάουσας αγκάλιασε τις δυνάμεις του ΔΣΕ κατά την κατάληψη της πόλης. Ο ενθουσιασμός ήταν τόσο μεγάλος, που υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα βοήθειας προς τους αντάρτες του ΔΣΕ σε τρόφιμα, ρουχισμό, οπλισμό κ.ά. Πολλοί κάτοικοι της πόλης βοήθησαν ουσιαστικά οδηγώντας τμήματα του ΔΣΕ στα πολυβολεία του αστικού στρατού.

Σημαντικό ρόλο στη μαχητική στάση του λαού της Νάουσας κατά τη διάρκεια της μάχης έπαιξε η πολιτική δραστηριότητα, όλα τα προηγούμενα χρόνια, των ΚΟ του ΚΚΕ. Η ύπαρξη γερών και μαζικών Κομματικών Οργανώσεων με βάση στο βιομηχανικό προλεταριάτο της περιοχής, η οργάνωση μιας σειράς αγώνων όπου πρωτοστάτησαν τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ, ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για την τροφοδότηση του ΔΣΕ κατά την τρίχρονη εποποιία του με νέες δυνάμεις.

Με την κατάληψη της Νάουσας, ο ΔΣΕ πέτυχε την αποστολή του, που, όπως αναφερόταν στη Διαταγή επίθεσης, ήταν: Κατάληψη Νάουσας για γενική στρατολογία κι επιμελητειακή εκμετάλλευση, εξόντωση της εχθρικής δύναμης. Ο ανεφοδιασμός του ΔΣΕ με πολύτιμο υλικό, ρουχισμό, τρόφιμα, οπλισμό κ.ά. τη στιγμή μάλιστα που υπήρχε σταθερή έλλειψη εφεδρειών και τροφοδότησης καθ' όλη την τρίχρονη πάλη του ΔΣΕ, καθώς ο αστικός στρατός είχε υπό την κατοχή του όλα τα αστικά κέντρα της Ελλάδας. Ωστόσο, το πιο σημαντικό ίσως αποτέλεσμα της Μάχης της Νάουσας ήταν η στρατολόγηση 600 περίπου νέων Ναουσαίων, στις τάξεις του ΔΣΕ, πράγμα που δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση.

Στην έκδοση γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο ρόλο της νεολαίας στον ΔΣΕ. Μεταξύ άλλων αναφέρεται: «Οι πλούσιες αγωνιστικές παραδόσεις της ΟΚΝΕ και της ΕΠΟΝ κληροδοτήθηκαν στη νεολαία που είχε καθοριστικό ρόλο και συμβολή σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη που έδωσε ο ΔΣΕ. Το 80% περίπου του ΔΣΕ αποτελούνταν από νέους μέχρι 25 ετών. Οι αντοχές, η ζωντάνια, η μαχητικότητα της νεολαίας προσέδωσαν στον ΔΣΕ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τον έκαναν ικανό να δίνει μάχες διανύοντας μεγάλες αποστάσεις χωρίς να καταβάλλεται από την κούραση.

Ξεχωριστό κεφάλαιο στην εποποιία του ΔΣΕ είναι η δημιουργία της Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας (ΔΝΕ), τον Οκτώβρη του 1947. Με στόχο την καλύτερη καθοδήγηση των νεολαίων μαχητών του ΔΣΕ, οργανώνει τη διαφωτιστική δουλειά, τους νέους στις ελεύθερες περιοχές. Με την ίδρυση της ΔΝΕ συγκροτήθηκαν ξεχωριστοί σχηματισμοί της Νεολαίας στον ΔΣΕ, ξεχωριστές διμοιρίες, λόχοι, ακόμα και τάγματα.

Η ΔΝΕ ανέπτυξε σημαντική δράση. Στην πρώτη γραμμή των μαχών, στην πληροφόρηση, στην ανοικοδόμηση περιοχών που απελευθέρωνε ο ΔΣΕ, στη διαφώτιση και την προπαγανδιστική δουλειά».

Γιατί η παιδική θεατρική ομάδα θα λειτουργήσει και φέτος στο Στέκι, όπως επίσης θα λειτουργήσουν και παιδικές ομάδες χορού και εικαστικών. Το ραντεβού για την πρώτη συνάντηση αυτών των παιδικών καλλιτεχνικών ομάδων, που απευθύνονται σε μαθητές του Δημοτικού και της Α' Γυμνασίου, είναι την Κυριακή 6 Νοέμβρη στις 18.00, στο Στέκι (Τροίας 36). Για πληροφορίες και συμμετοχές οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με e-mail στο steki@kne.gr ή τηλεφωνικά στο 210.8823.674.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι είχε προηγηθεί πλατιά διακίνηση του βιβλίου «Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο», όπου το Περιφερειακό Συμβούλιο είχε βάλει στόχο να το προμηθευτούν και να το μελετήσουν το σύνολο των μελών και των φίλων της Οργάνωσης.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με παρουσίαση του βιβλίου από τον Πέτρο Αλέπη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος μεταξύ άλλων επισήμανε πως «η περίοδος που εξετάζει το βιβλίο, η περίοδος δηλαδή αμέσως πριν την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και λίγο μετά, είναι μια πολύ σημαντική περίοδος για την ιστορία του Κόμματος και του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Περίοδος στην οποία οι αντιθέσεις ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη οξύνθηκαν στο μέγιστο βαθμό, οξύνθηκαν απότομα και οδήγησαν στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που γνωρίζουμε και που προκάλεσε εκατομμύρια νεκρούς, ανείπωτες καταστροφές, αναδιάταξη της ισχύος των αστικών κρατών, αλλά και εμφάνιση στο προσκήνιο πιο ενεργητικά του σοσιαλιστικού μπλοκ, με την καθοριστική συμβολή φυσικά του Κόκκινου Στρατού, της Σοβιετικής Ενωσης. Περίοδος που οι ίδιες οι καταστάσεις, οι εξελίξεις, έφεραν με μεγάλη βαρύτητα μπρος σε πολύ σημαντικές αποφάσεις για το ρόλο των Κομμουνιστικών Κομμάτων κάθε χώρας, το ρόλο και του δικού μας, νεαρού τότε, Κόμματος». Ο ομιλητής στάθηκε, επίσης, αναλυτικά στα διδάγματα που προκύπτουν από τη στάση που διαμόρφωσε το ΚΚΕ εκείνη την περίοδο.

Ιδιαίτερη στιγμή αποτέλεσε το αναμνηστικό δώρο που έδωσε το Περιφερειακό Συμβούλιο της Οργάνωσης σε όλους τους επισκέπτες της εκδήλωσης: μια αφίσα του ΔΣΕ από το 1947, που αναφερόταν στην πρώτη επέτειο ίδρυσης του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ την 28η Οκτωβρίου του 1946.

«Μαθητές σε όλη την Ελλάδα από την αρχή της χρονιάς αγωνίζονται και διεκδικούν τα αυτονόητα! Βιβλία, καθηγητές, σχολείο που να μορφώνει, όχι να εξοντώνει.

Κανένα σχολείο, κανένας μαθητής δεν είναι μόνος του σε αυτόν τον αγώνα.

Γιατί τα όνειρά μας δε χωράνε μέσα σε αυτό το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης, που για μας και τις οικογένειές μας προβλέπει φτώχεια, ενώ σε κάποιους λίγους εξασφαλίζει χλιδή και πλούτη!

-- Δε συμβιβαζόμαστε με την ακριβοπληρωμένη μόρφωση που και αυτή δίνεται κουτσουρεμένη, με την κατάσταση στην οποία έχουν φέρει τις οικογένειές μας με τους φόρους, τα χαράτσια, τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις...

-- Δε δεχόμαστε το αβέβαιο και γεμάτο ανασφάλεια μέλλον που μας ετοιμάζουν τα αφεντικά, τα κόμματα, οι κυβερνήσεις και οι ενώσεις τους.

-- Δε φοβόμαστε να παλέψουμε για όσα μας αξίζουν και μας τα στερούν.

Τέρμα πια στην κοροϊδία!

Οσο κι αν θέλουν ο υπουργός και η κυβέρνηση να κάνουν το μαύρο άσπρο, να διατυμπανίζουν ότι "όλα γίνονται για το καλό μας", η πραγματικότητα, που οι ίδιοι έφτιαξαν, τους διαψεύδει!

Σύμφωνα με το πόρισμα της επιτροπής (του στημένου) διαλόγου για την Παιδεία, που ακολουθεί τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το δικαίωμά μας στη μόρφωση θα δεχτεί ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα. Σχεδιάζουν ένα σχολείο με μεγαλύτερα εμπόδια για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, με περισσότερες εξετάσεις και δυσκολίες, που θα δίνει λιγότερες βασικές γνώσεις που έχει ανάγκη να αποκτά κάθε νέος.

Αυτό το σχολείο που "οραματίζεται" η κυβέρνηση είναι το σχολείο που έχουν ανάγκη τα αφεντικά, τα κόμματα και οι ενώσεις τους.

Θα μας βρουν απέναντί τους!

Παλεύουμε κόντρα σε όσους μας στερούν το δικαίωμα στη μόρφωση και τη ζωή!

Ενάντια στην κυβέρνηση, στην Ευρωπαϊκή Ενωση και όσους ακόμα υπηρετούν τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, που κάνουν κουμάντο σε αυτό το σάπιο σύστημα. Ολοι αυτοί τσακίζουν εμάς και τις οικογένειές μας με τα μέτρα και τα μνημόνιά τους, ενώ την ίδια ώρα δίνουν ζεστό χρήμα στα μεγαλοαφεντικά.

Παλεύουμε μαζί με τους γονείς μας, τους εργαζόμενους και τους ανέργους, τους φοιτητές και σπουδαστές, τους εκπαιδευτικούς που παλεύουν πραγματικά για το σχολείο που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες μας. Δυναμώνουμε τον αγώνα μας, διεκδικούμε τις ανάγκες μας και απαντάμε στον αυταρχισμό της κυβέρνησης που μας θέλει με σκυμμένο το κεφάλι!

Ενα σχολείο που να μας μορφώνει, όχι να μας εξοντώνει.

Παλεύουμε για ένα σχολείο:

• Που δεν θα μας κοιτά στην τσέπη, δεν θα μας διαχωρίζει αλλά θα μας μορφώνει ολόπλευρα, χωρίς διακρίσεις.
• Που όλοι οι μαθητές, ανεξάρτητα από το επάγγελμα που θα ακολουθήσει ο καθένας, θα αποκτάμε τις γνώσεις που χρειάζονται για να μπορούμε να προσεγγίζουμε τον πλούτο της γνώσης που έχει κατακτήσει η ανθρωπότητα, να κατανοούμε και ερμηνεύουμε τη φύση, τον κόσμο γύρω μας. Που θα μας δίνει τα εφόδια για να μπορούμε να παρακολουθούμε την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας.
• Που θα θέτει τις βάσεις για τη διαμόρφωση ανθρώπων με ολόπλευρη και υψηλού επιπέδου μόρφωση, με πολύπλευρη και δημιουργική προσωπικότητα και θα συμβάλλει στη σφαιρική ανάπτυξη του συνόλου των ικανοτήτων μας, θα δίνει ώθηση στην πρωτοβουλία, στην εφευρετικότητα, θα προωθεί την κριτική σκέψη.
• Που θα μας δίνει τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με τις Τέχνες, τον Πολιτισμό, τις Επιστήμες και τον Αθλητισμό. Ετσι, κάθε μαθητής θα μπορεί να ανακαλύψει, να αναπτύξει τις κλίσεις του και να "ξεκλειδώσει" πολύ περισσότερες!
• Που θα αξιοποιεί τις νέες τεχνολογίες και θα μας βοηθά να εξοικειωνόμαστε με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, αναγκαία για το μέλλον μας ως εργαζομένων.
• Με σύγχρονες υποδομές, εργαστήρια, βιβλία και καθηγητές.

Για το σχολείο και τη ζωή που έχουμε ανάγκη αξίζει να παλέψουμε...

Σε αυτόν τον αγώνα τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις!

Για να ενωθεί η φωνή των μαθητών σε κάθε γειτονιά και πόλη, σε όλη την Ελλάδα σε έναν κοινό αγώνα! Γιατί έχουμε κοινές ανάγκες και όνειρα για τη ζωή...

Μαζί είμαστε πιο δυνατοί!».

Από τη μια μεριά, το υπουργείο διατείνεται ότι περιορίζει τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, εντός κι εκτός πανεπιστημίων, από κοινού με τις γραφίδες που έχουν αναλάβει την προπαγάνδιση του κυβερνητικού έργου, θριαμβολογούν: «Ορίστε, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, εκεί που της δίνεται περιθώριο, ασκεί "κοινωνικά ευαίσθητη", "αριστερή" πολιτική κόντρα στις "νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες"», λένε.

Από την άλλη, στα «κάγκελα» έχουν βγει τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, μαζί με αρκετές διοικήσεις Ιδρυμάτων και γνωστές πένες και πληκτρολόγια του αστικού Τύπου: «Μίσος απέναντι στην αριστεία», «στραγγαλισμό της αυτοτέλειας των Ιδρυμάτων», «εξισωτική μανία» και χίλια μύρια όσα αντίστοιχα καταλογίζουν στην κυβέρνηση.

Τα εκατέρωθεν πυρά είναι στην πραγματικότητα «τζούφια». Γιατί και οι μεν και οι δε, στην πραγματικότητα, ανήκουν στο ίδιο στρατόπεδο: Αυτό της προώθησης της στρατηγικής του κεφαλαίου για την ανώτατη εκπαίδευση, του «Πανεπιστημίου ΑΕ», της επιχειρηματικής λειτουργίας των Ιδρυμάτων.

Η μεταξύ τους αντιπαράθεση αφορά αποκλειστικά το ποιος θα βγει χαμένος στη νέα «μοιρασιά της πίτας» που επιχειρείται, ενώ κοινό ζητούμενο είναι αυτή να μεγαλώσει. Μια «πίτα», βέβαια, που μαγειρεύεται με τα υλικά της ευρωενωσιακής πολιτικής και της στρατηγικής του κεφαλαίου και ο κάθε μάγειρας απλώς τα ανακατεύει, δίνοντας και τον προσωπικό του τόνο.

Εξ ου και οι όποιες αλλαγές υποστεί το σχέδιο νόμου μέχρι να κατατεθεί στη Βουλή, στόχο θα έχουν να συμβιβάσουν τις αντιπαρατιθέμενες πλευρές στο έδαφος των κοινών στόχων που μοιράζονται.

Από αυτήν την αντιπαράθεση, όμως, απουσιάζουν εκκωφαντικά οι ανάγκες των σπουδαστών που προέρχονται από λαϊκές οικογένειες και κατά χιλιάδες αναζητούν κάθε χρόνο την ένταξή τους σε ένα μεταπτυχιακό, καθώς και πανεπιστημιακών δασκάλων και των άλλων εργαζομένων στα Ιδρύματα που αποτελούν τα θύματα της επιχειρηματικοποίησης του πανεπιστημίου.

Αρα, δεν βρίσκονται όλοι στην ίδια θέση. Είναι άλλο το παιδί της λαϊκής οικογένειας που αναζητά τρόπο να ενισχύσει το βιογραφικό του μπας και βρει μια θέση στη ζούγκλα της περίφημης «αγοράς εργασίας» κι άλλο αυτός που προαλείφεται για στέλεχος επιχειρήσεων. Είναι άλλο ο πανεπιστημιακός δάσκαλος που κάνει το μάθημα και την έρευνά του, έχοντας κατά νου να προσφέρει κάτι στην κοινωνία μέσα από τη δουλειά του, κι άλλο αυτοί που βλέπουν τη συμμετοχή τους στα μεταπτυχιακά (αλλά και στην έρευνα, στα διοικητικά όργανα των Ιδρυμάτων, στις διάφορες επιτροπές κ.λπ.) ως μέσο για να αυγατίζουν οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί και να ενισχύουν το προφίλ τους, λειτουργώντας ως ντίλερς επιχειρηματικών ομίλων μέσα στα Ιδρύματα.

Ας δούμε τη μεγάλη εικόνα την οποία, άλλωστε, έρχεται να συμπληρώσει κάθε επιμέρους εξέλιξη. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, την περίπτωση του ΕΚΠΑ. Εκεί, θα βρούμε δεκάδες μεταπτυχιακά και εκατοντάδες προγράμματα κατάρτισης με δίδακτρα. Εκατοντάδες αλλαγές προγραμμάτων σπουδών την τελευταία δεκαετία ενισχύουν την παραπάνω κατεύθυνση. Πολλά εξ αυτών έγιναν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεικτικά, αφότου η κυβέρνηση εξήγγειλε την πρόθεσή της να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο για τα μεταπτυχιακά, στη Νομική μπήκε ζήτημα θέσπισης διδάκτρων στο μεταπτυχιακό, ενώ στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών από φέτος μεταφέρθηκε ουσιαστικά αυτούσιο το τελευταίο μέρος των προπτυχιακών σπουδών στο μεταπτυχιακό, φυσικά με δίδακτρα. Κι όλα αυτά συμβαίνουν ανεξάρτητα από το αν η εκάστοτε διοίκηση του ΕΚΠΑ πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΝΔ.

Ο χώρος των μεταπτυχιακών σπουδών είναι μια μεγάλη αγορά, που αποτελεί πηγή προσπορισμού τόσο για τα Ιδρύματα, όσο και για μια μερίδα διδασκόντων από τα (πολλές φορές πολύ υψηλά) δίδακτρα.

Μια βασική πλευρά των σχετικών εξελίξεων αφορά στο ότι το πτυχίο έχει πλέον αποσυνδεθεί πλήρως από το επάγγελμα. Η απόκτησή του δεν κατοχυρώνει ούτε την εργασία στο αντικείμενο σπουδών, αλλά ούτε και την πρόσβαση στο επάγγελμα. Κι αυτό γιατί παρεμβάλλονται πια μια σειρά από ενδιάμεσα εμπόδια: από τους διαφόρων ειδών διαγωνισμούς, ασκήσεις και άλλες διαδικασίες που δίνουν δικαίωμα άσκησης επαγγέλματος, μέχρι τους διάφορους τίτλους σπουδών και πιστοποιήσεις που η κτήση τους κάνει το βιογραφικό του υποψήφιου εργαζόμενου/ανέργου πιο «ανταγωνιστικό» και αντιστοιχισμένο στις πρόσκαιρες ανάγκες του εργοδότη του οποίου την πόρτα θα χτυπήσει.

Δίπλα στα μεταπτυχιακά προγράμματα, που πλέον έρχονται ως «φυσική συνέχεια» των προπτυχιακών σπουδών για όποιον θέλει και μπορεί (αφού τα δίδακτρα και οι όροι σπουδών αποτελούν επιπλέον ταξικά φίλτρα), σήμερα στα πανεπιστήμια λειτουργούν πάμπολλα άλλα προγράμματα κατάρτισης και διά βίου μάθησης (που εγκαινιάστηκαν με το νόμο Διαμαντοπούλου και κρατάει αυτούσια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ), που όλα έχουν δίδακτρα, ο τζίρος από τα οποία ανέρχεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ετησίως πανελλαδικά.

Ετσι, οι διαβαθμίσεις προσόντων και η υφιστάμενη και προωθούμενη κατηγοριοποίηση Ιδρυμάτων και αποφοίτων αξιοποιούνται ώστε συνολικά να πιέζεται προς τα κάτω η τιμή της εργατικής δύναμης και τα δικαιώματα των εργαζομένων, στο έδαφος του καθεστώτος ζούγκλας στα εργασιακά που διαμορφώνουν οι πολιτικές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως κι όλων των άλλων αστικών κυβερνήσεων, ανεξαρτήτως σύνθεσης.

Με βάση στοιχεία του υπουργείου Παιδείας, συνολικά λειτουργούν σήμερα 735 προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών, εκ των οποίων τα 416 έχουν δίδακτρα (μεταξύ των οποίων και τα 108 των ΤΕΙ). Τα συνολικά έσοδα των ιδρυμάτων από τα δίδακτρα σε ετήσια βάση ανέρχονται σε 77.453.133 ευρώ. Από τα ετήσια έσοδα των ΠΜΣ, το 35% αποδίδεται στα Ιδρύματα και τους ΕΛΚΕ (που αποτελούν τον κόμβο διαχείρισης των πάσης φύσεως και προελεύσεως πόρων και της επιχειρηματικής λειτουργίας των Ιδρυμάτων) και το 65% αφορά αμοιβές διδασκόντων, αγορά εξοπλισμού, υποτροφίες, γραμματειακή υποστήριξη κ.λπ.

Πώς απαντά, λοιπόν, σε αυτήν την κατάσταση το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης; Ως ανώτατο όριο για το «τέλος εγγραφής» τίθεται το τριπλάσιο του εκάστοτε νομοθετικά οριζόμενου κατώτατου ακαθάριστου μηνιαίου μισθού, λες και τα 586x3=1.758 σήμερα είναι λίγα! Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι στο σχέδιο νόμου προβλέπονται και «πρόσθετες επιβαρύνσεις» που δεν μπορούν να ξεπερνούν το 1/3 του τέλους εγγραφής για συμμετοχή σε εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητες. Δηλαδή, το κόστος ανεβαίνει κι άλλο: 1.758+586=2.344.

Επιπλέον, γίνεται αναφορά στη δυνατότητα των Ιδρυμάτων να θεσπίζουν «θερινά προγράμματα», για τα οποία προβλέπονται τέλη εγγραφής για τους ενδιαφερομένους, καθώς και διασύνδεσή τους με τα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών. Για αυτά, επίσης, προβλέπονται και ειδικοί όροι αποζημίωσης των διδασκόντων.

Προπαγανδίζοντας τη δήθεν μέριμνα για τους οικονομικά αδύναμους φοιτητές, με αφορμή το προτεινόμενο καθεστώς των «τελών εγγραφής», ο ΣΥΡΙΖΑ:

I) κάνει πράξη τη δέσμευση για κατάργηση των διδάκτρων, αφού πλέον αντί για δίδακτρα θα υπάρχουν... «τέλη εγγραφής» (για να μη μας λένε ότι δεν τους δίνουμε και τα εύσημα που τους αξίζουν, δηλαδή...),

II) δίνει τη δυνατότητα επέκτασης των διδάκτρων και στα προγράμματα που μέχρι τώρα δεν είχαν,

III) θεσμοθετεί ένα μηχανισμό περαιτέρω ενίσχυσης των πάσης φύσης προγραμμάτων κατάρτισης και διά βίου μάθησης, αφού αφήνει ανέγγιχτο το σημερινό πλαίσιο, ενώ προβλέπει και νέου τύπου τέτοια προγράμματα (βλ. τα «θερινά» που αναφέραμε παραπάνω). Κάτι μας λέει ότι ήδη πολλά Ιδρύματα έχουν πιάσει το νόημα και προετοιμάζονται κατάλληλα να εκμεταλλευτούν την «ευκαιρία»..,

IV) προωθεί περαιτέρω την επιχειρηματική λειτουργία των Ιδρυμάτων και τη διασύνδεσή τους με επιχειρήσεις κι άλλους εξωπανεπιστημιακούς φορείς. Συγκεκριμένα, στο σχέδιο νόμου γίνεται ρητή αναφορά σε έσοδα των προγραμμάτων από δωρεές, παροχές, κληροδοτήματα, χορηγίες φορέων του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, από παροχές νομικών προσώπων, πόρους από ερευνητικά προγράμματα, ευρωπαϊκούς πόρους και κάθε άλλη νόμιμη πηγή. Αν αυτό δεν είναι περαιτέρω άνοιγμα του δρόμου για άμεση εμπλοκή των επιχειρήσεων στο εκπαιδευτικό έργο, τότε τι είναι;

Με δεδομένο ότι ένα μέρος των εσόδων από τα δίδακτρα χρηματοδοτεί λειτουργικές ανάγκες των ιδρυμάτων (που θα έπρεπε να καλύπτονται αποκλειστικά από την κρατική χρηματοδότηση), τότε είναι προφανές ότι η υλοποίηση των προβλέψεων του σχεδίου νόμου θα πυροδοτήσει μηχανισμούς «κάλυψης» των απωλειών από τα έσοδα που θα προέκυπταν από τα ακριβότερα μεταπτυχιακά. Ποιες είναι, λοιπόν, οι λύσεις που προφανώς θα προκριθούν και οι οποίες ουσιαστικά πριμοδοτούνται από την κυβέρνηση με το σχέδιο νόμου; Οριζοντιοποίηση των διδάκτρων σε όλα τα μεταπτυχιακά στο ανώτατο όριο (μεταξύ των οποίων τα 211 που σήμερα δεν έχουν δίδακτρα και τα 103 που έχουν δίδακτρα μέχρι 1.900 ευρώ), αφού το κάθε Τμήμα και Ιδρυμα αναμένεται να τρέξει να αξιοποιήσει τη σχετική δυνατότητα που παρέχεται από το σχέδιο νόμου, περαιτέρω επέκταση των προγραμμάτων κατάρτισης και διά βίου μάθησης, περαιτέρω αναζήτηση εξωτερικών πηγών χρηματοδότησης και διασύνδεσης με επιχειρηματικούς ομίλους.

Σύγχρονο, αναγκαίο και εφικτό σήμερα δεν είναι τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, αλλά το αντιπάλεμα του κατακερματισμού της γνώσης, της κατηγοριοποίησης των Ιδρυμάτων, σπουδών και αποφοίτων, της στρατηγικής της διά βίου κατάρτισης που τσακίζει δικαιώματα στο όνομα της προσαρμογής στις απαιτήσεις της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Γι' αυτό, παλεύουμε για άμεση κατάργηση των διδάκτρων όπου υπάρχουν. Αντιπαλεύουμε δυναμικά κάθε απόπειρα προκήρυξης ΠΜΣ με δίδακτρα. Απαιτούμε την κατάργηση των προγραμμάτων κατάρτισης και διά βίου μάθησης που λειτουργούν στα Ιδρύματα, αντιπαλεύουμε την ίδρυση νέων.

Δεν αποδεχόμαστε ούτε το πανεπιστήμιο - επιχείρηση, ούτε τις επιχειρήσεις στα πανεπιστήμια. Απέναντι στην κυβέρνηση που συνεχίζει στη ρότα των προηγούμενων και προσφέρει στήριξη και ζεστό χρήμα με τη σέσουλα στο κεφάλαιο (φοροαπαλλαγές, αναπτυξιακός, λεφτά από προγράμματα του ΟΑΕΔ, μείωση του μισθολογικού και μη κόστους της εργασίας κ.ά.), παλεύουμε για τη στήριξη των Ιδρυμάτων για την κάλυψη των μορφωτικών αναγκών του λαού, της έρευνας προς όφελος των λαϊκών αναγκών, απαιτώντας την αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης.