Σάββατο 22 Οχτώβρη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή & Οικονομία» φιλοξενούμε τα εξής θέματα:

-- Δεύτερη «αξιολόγηση» του μνημονίου: Ξεκινούν και επίσημα οι συνεννοήσεις κυβέρνησης - κουαρτέτου για το νέο μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων για λογαριασμό του κεφαλαίου.

-- Εφοδιαστική αλυσίδα (logistics): Σε περίοπτη θέση στο «νέο παραγωγικό μοντέλο» της κυβέρνησης - Πλήθος δεσμεύσεων κρατικής στήριξης στους επιχειρηματικούς ομίλους του κλάδου.

-- BRICS: Η διακρατική καπιταλιστική ένωση των Βραζιλίας, Ρωσίας, Ινδίας, Κίνας και Νότιας Αφρικής προωθεί την περαιτέρω εμπορική συνεργασία, διεκδικώντας μεγαλύτερο μερίδιο για τα μονοπώλια της κάθε χώρας στην παγκόσμια αγορά.

-- Ευρασιατική Οικονομική Ενωση: Η συμμαχία που συγκροτεί η Ρωσία διευρύνει τη δράση της με συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου με 40 χώρες.

ΔΕΥΤΕΡΗ «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ» ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ
Σφοδρή αντιλαϊκή κλιμάκωση εν μέσω μονοπωλιακών ανταγωνισμών

Οχημα επιβολής και νέων αντιλαϊκών μέτρων το ζήτημα της διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους

Τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο «τρέχει» η κυβέρνηση. «Παρατηρητήριο» για την «έγκαιρη και ουσιαστική» εφαρμογή τους αξιώνει ο ΣΕΒ

Eurokinissi

Τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο «τρέχει» η κυβέρνηση. «Παρατηρητήριο» για την «έγκαιρη και ουσιαστική» εφαρμογή τους αξιώνει ο ΣΕΒ
Με ελάχιστο κοινό παρονομαστή την εφαρμογή των νέων αντιλαϊκών μέτρων υπέρ του κεφαλαίου που περιλαμβάνονται στο δεύτερο «πακέτο» «αξιολόγησης» του μνημονίου, ξεκίνησαν και επίσημα χτες στην Αθήνα οι συνεννοήσεις και τα παζάρια της συγκυβέρνησης με τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της Ευρωζώνης, στα οποία τις επόμενες μέρες θα προστεθεί και η πλευρά του ΔΝΤ.

Την ίδια ώρα, το ζήτημα της διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους και των ευρύτερων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που εκδηλώνονται γύρω από αυτό, επιβεβαιώνεται ότι αποτελεί όχημα επιβολής και νέων αντιλαϊκών μέτρων.

Χαρακτηριστική είναι η χτεσινή τοποθέτηση του εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) στο «κουαρτέτο», Φρ. Ντρούντι, σύμφωνα με τον οποίο η ρύθμιση του χρέους θα πρέπει «να γίνει με τρόπο που δεν θα αποθαρρύνει τις προσπάθειες για μεταρρυθμίσεις». Ο εκπρόσωπος της ΕΚΤ, μιλώντας σε εκδήλωση του του Ελληνογερμανικού Επιμελητηρίου στην Αθήνα τόνισε χαρακτηριστικά πως «είναι σημαντικό οι ελληνικές αρχές να συνεχίσουν να δείχνουν πλήρη δέσμευση στους στόχους και στο πρόγραμμα» ως προϋπόθεση «για να βγει εν τέλει η Ελλάδα από το πρόγραμμα και να επανέλθει στις αγορές». Βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως ο ίδιος τα προσδιόρισε, είναι η «ολοκλήρωση της αναδιάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος», η «βελτίωση της δημοσιονομικής θέσης της χώρας» και βέβαια «να εισαχθούν μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση και στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης».

Σε αυτό το πλαίσιο, ξεκαθαρίζεται και από την πλευρά της ΕΚΤ ότι η ρύθμιση του κρατικού χρέους και η συνδεόμενη με αυτή ένταξη ελληνικών χρεογράφων στα προγράμματα «ποσοτικής χαλάρωσης», που ορέγεται το εγχώριο κεφάλαιο, προϋποθέτει την αποφασιστική κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Από την πλευρά του, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, επανέλαβε ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος αλλά η έλλειψη ανταγωνιστικότητας, καθώς και ότι η «ελάφρυνση» του χρέους θα μείωνε τη βούληση για μεταρρυθμίσεις στη χώρα, όπως μεταδίδει η «Wall Street Journal».

Ανέφερε συγκεκριμένα: «Δεν κατανοούν ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το επίπεδο του χρέους της, αλλά το πρόβλημα της Ελλάδας είναι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας και η αδυναμία της να συγκροτήσει (ικανή) διοίκηση (...) Ολοι προσποιούνται ότι κάποια μορφή ελάφρυνσης του χρέους θα έκανε καλύτερα τα πράγματα στην Ελλάδα. Το μόνο πράγμα που θα άλλαζε είναι ότι θα μειωθεί ακόμη περισσότερο γενικά κάθε βούληση για να ασχοληθούν με μερικές μεταρρυθμίσεις».

Από κοντά και παρά τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, και η πλευρά του ΔΝΤ, το οποίο πρωτοστατεί στην εμπροσθοβαρή «ελάφρυνση» του κρατικού χρέους, βάζοντας ταυτόχρονα στο τραπέζι την επιβολή μέτρων όπως η περαιτέρω συμπίεση των σημερινών συντάξεων, η διάλυση του αφορολόγητου ορίου σε μισθούς και συντάξεις, τα νέα χτυπήματα στα Εργασιακά, όπως και στα προνοιακά επιδόματα της λαϊκής οικογένειας, σε συνδυασμό βέβαια με τα μέτρα άμεσης ενίσχυσης του εγχώριου κεφαλαίου.

Στην ημερήσια διάταξη ιδιωτικοποιήσεις - αναδιαρθρώσεις

Στη χτεσινή συνάντηση του υπουργού Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτου, με τα κλιμάκια της Ευρωζώνης, συζητήθηκε το ζήτημα της «λειτουργικότητας» του υπερταμείου για τις ιδιωτικοποιήσεις (Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσία), με επόμενα βήματα τη «διαμόρφωση του εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας της εταιρείας», καθώς και τη «σύσταση και στελέχωση του διοικητικού συμβουλίου», με στόχο να έχει ολοκληρωθεί η όλη διαδικασία έως το τέλος του 2016.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το Εποπτικό Συμβούλιο (που ήδη έχει τοποθετηθεί) θα προσλάβει ιδιωτική εταιρεία - σύμβουλο, προκειμένου να προκηρυχτεί διεθνής διαγωνισμός για την επιλογή των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου.

Παράλληλα, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, υπερκαλύφθηκε ο στόχος για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους σε ιδιώτες (ζήτημα που αποτελεί «ουρά» της πρώτης «αξιολόγησης»), ενώ θα υπάρξει άμεσα έκθεση των «θεσμών» στην Ομάδα Εργασίας του Γιούρογκρουπ, που αναμένεται να συνεδριάσει μεθαύριο Δευτέρα, προκειμένου να εκταμιευθεί και το υπολειπόμενο 1,7 δισ. ευρώ από την υποδόση των 2,8 δισ. ευρώ. Το συγκεκριμένο ποσό θα κατευθυνθεί επίσης στην αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων χρεών του κράτους.

Παράλληλα, η χτεσινή συνάντηση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Σκουρλέτη, με το κουαρτέτο αναβλήθηκε για τις αρχές της επόμενης βδομάδας λόγω ασθένειας του υπουργού, όπως δηλώνουν κυβερνητικές πηγές. Στην ατζέντα, βρίσκονται τα ζητήματα της παραπέρα «απελευθέρωσης» της Ενέργειας καθώς και το Κτηματολόγιο.

Την ίδια ώρα, η ιταλική «TERNA» και η κινεζική «SGCC» είναι οι διεκδικητές του 24% του ΑΔΜΗΕ, αφού ο τρίτος ενδιαφερόμενος η γαλλική «RTE», δεν προχώρησε στην κατάθεση δεσμευτικής προσφοράς. Η ανακήρυξη προτιμητέου επενδυτή αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του μήνα σύμφωνα με όσα προβλέπει η συμφωνία με τους «εταίρους».

Η χτεσινή ατζέντα περιελάμβανε και τις συναντήσεις του κουαρτέτου με τον αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης, Δ. Παπαγγελόπουλο, για ζητήματα «διαφθοράς» (εδώ εντάσσουν τα οικονομικά των κομμάτων), τη λειτουργία της Δικαιοσύνης κ.ά., καθώς και με τον υπουργό Παιδείας, Ν. Φίλη.

Ανταγωνισμοί για το «ξεσκαρτάρισμα» προβληματικών επιχειρήσεων

Την ίδια ώρα, «δίνουν και παίρνουν» οι επιχειρηματικές κόντρες και οι οξυμένοι ανταγωνισμοί γύρω από το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο που αφορά σε μαζικές αναδιαρθρώσεις υπερχρεωμένων επιχειρήσεων που κρίνονται «βιώσιμες».

Σύμφωνα με πληροφορίες το θέμα συζητείται σε επίπεδο «τεχνικών κλιμακίων» συγκυβέρνησης και «θεσμών», ενώ αναμένεται να αποτελέσει το κύριο ζήτημα της συνάντησης που θα έχει μεθαύριο Κυριακή, ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Σταθάκης, με το κουαρτέτο. Κατά πληροφορίες, εξάλλου, το επίδικο θέμα συζητήθηκε και σε κατ' ιδίαν συναντήσεις παραγόντων της συγκυβέρνησης με επιχειρηματικούς φορείς και εργοδοτικές οργανώσεις (ΣΕΒ, ΣΕΤΕ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ).

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο ΣΕΒ τονίζει πως για τη διαμόρφωση των «κριτηρίων βιωσιμότητας» - αφορά τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις που θα υπαχθούν στη ρύθμιση - είναι απαραίτητη η κατηγοριοποίησή τους ανάλογα και με τον κλάδο της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Επιπλέον, ο ΣΕΒ εστιάζει στον περιορισμό του γραφειοκρατικού κόστους, στη διευθέτηση των εκκρεμών δικαστικών υποθέσεων που έχουν οι προβληματικές επιχειρήσεις, καθώς και σε άλλα ζητήματα, όπως η νομική κάλυψη των τραπεζικών στελεχών και των δημοσίων υπαλλήλων. Εστιάζει δηλαδή στα «κομβικά ζητήματα» που θα συντελέσουν στην ευκολότερη μετάβαση στο νέο καθεστώς ρύθμισης ληξιπρόθεσμων επιχειρηματικών οφειλών.

Από την πλευρά του, ο ΣΕΤΕ (επιχειρηματικοί όμιλοι του τουριστικού κλάδου), στρέφει το βλέμμα σε επιχειρήσεις που θα κοπούν από τα «κριτήρια βιωσιμότητας» και προτείνει να δοθεί η δυνατότητα αυτή (π.χ. «κουρέματα» δανείων και άλλων οφειλών) στις επιχειρήσεις που θα τις εξαγοράζουν με κριτήριο τα επιχειρηματικά πλάνα που θα υποβάλλουν οι επιχειρήσεις στις οποίες θα μεταβιβάζονται (εξαγορές, συγχωνεύσεις κ.ά.).

Επίσης, σύμφωνα με το ΣΕΤΕ, η εξειδίκευση των κλάδων οικονομικής δραστηριότητας και των κριτηρίων, προκειμένου αυτές να χαρακτηριστούν «βιώσιμες», θα πρέπει να έχει «ευρύτερο χαρακτήρα» και να μην εξειδικεύεται σε μεγάλο βαθμό.

Σε αυτό το πλαίσιο, αξιώνουν «δεύτερες» και πολλές ακόμη «ευκαιρίες» σε όφελος των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, που ετοιμάζονται να «βάλουν στο χέρι» τους αδύναμους κρίκους και τις μη ανταγωνιστικές επιχειρήσεις...

Σε κάθε περίπτωση, και αφού υπάρξει και έγκριση των εισηγήσεων από το κουαρτέτο, θα ακολουθήσει και νέος κύκλος συζητήσεων της συγκυβέρνησης με τις εργοδοτικές οργανώσεις.

«Παρατηρητήριο μεταρρυθμίσεων» προτείνει ο ΣΕΒ

Στο μεταξύ, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, σε μια χρονική στιγμή που δε φαίνεται να είναι τυχαία, επαναφέρει την πρόταση των βιομηχάνων για το «στήσιμο» παρατηρητηρίου για την εφαρμογή των μνημονιακών και άλλων αντιλαϊκών παρεμβάσεων υπέρ του κεφαλαίου.

Συγκεκριμένα, μιλώντας σε εκδήλωση του ελληνικού παραρτήματος της «Project Management Institute» (PMI) επανέφερε την πρόταση του ΣΕΒ για την ίδρυση «Υπηρεσίας Μεταρρυθμίσεων» (reform agency), η οποία «μαζί με ένα Παρατηρητήριο Μεταρρυθμίσεων στο οποίο θα συνεισέφεραν οι κοινωνικοί εταίροι και με σαφείς συμφωνίες μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών θα εξασφάλιζε την έγκαιρη και ουσιαστική εκπλήρωση των προαπαιτούμενων κάθε δόσης».

Σύμφωνα με την πρόταση του ΣΕΒ, η «Υπηρεσία Μεταρρυθμίσεων» θα αναλάβει να εξειδικεύσει, να οργανώσει και να συντονίσει την υλοποίηση του τριετούς μνημονίου, καθώς και κρίσιμων μεταρρυθμίσεων, διαμοιράζοντας τη συλλογική ευθύνη...

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ «ΕΦΟΔΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ»
Ψηλά στην κυβερνητική λίστα προτεραιοτήτων

Η κυβέρνηση προωθεί όλες τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων και αυτού του τομέα, ενισχύοντάς τους πολύμορφα και απλόχερα, όταν την ίδια ώρα μειώνει συνεχώς μισθούς, συντάξεις και φοροληστεύει το λαό

Το εμπορευματικό κέντρο Θριασίου
Το εμπορευματικό κέντρο Θριασίου
Σαφείς δεσμεύσεις ενώπιον εκπροσώπων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της «εφοδιαστικής αλυσίδας» (logistics) κατέθεσε την περασμένη βδομάδα η υφυπουργός Βιομηχανίας, Θ. Τζάκρη, εκ μέρους της κυβέρνησης, για την πολύπλευρη στήριξη και ενίσχυσή τους. Είναι γνωστό από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας το δίδυμο ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, πως στο «νέο παραγωγικό μοντέλο» που ευαγγελίζονται, ο συγκεκριμένος κλάδος έχει περίοπτη θέση. Στο πλαίσιο αυτού του στρατηγικού σχεδιασμού, οι κρατικές υποδομές μεταφορών της χώρας, λιμάνια, σιδηρόδρομος, αεροδρόμια, οδικές διελεύσεις, αλλά και εμπορευματικά κέντρα, πωλούνται το ένα μετά το άλλο και με ταχύτατους ρυθμούς, για τη διευρυμένη αναπαραγωγή της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται logistics.

Χαρακτηριστική όσο και σαφής, αναφορικά με το θεσμικό πλαίσιο που επιδιώκει να διαμορφώσει η κυβέρνηση με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων στον κλάδο, ήταν η τοποθέτηση της Θ. Τζάκρη κατά τη διάρκεια του 20ού Πανελλήνιου Συνεδρίου Logistics, που διοργανώθηκε στα μέσα του Οκτώβρη στην Αθήνα. Στο πλαίσιο του νέου αναπτυξιακού νόμου εντάσσονται φυσικά και οι επιχειρήσεις εφοδιαστικής αλυσίδας. Και όπως σημείωσε, η εγκατάσταση και λειτουργία Κέντρων Αποθήκευσης και Διανομής θα ξεκινά με μια απλή υπεύθυνη δήλωση. Αυτό θα έχει προωθηθεί από την κυβέρνηση έως τα τέλη Νοέμβρη 2016. Η υφυπουργός Οικονομίας αποκάλυψε πως κατά τις διαπραγματεύσεις με τους «θεσμούς» έχουν κατατεθεί ολοκληρωμένες προτάσεις για το παραπάνω ζήτημα και εκτίμησε πως αυτές θα γίνουν αποδεκτές. Ξεκαθάρισε, ακόμη, ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η ενίσχυση των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην αποθήκευση και τη διαχείριση φορτίων, όπως και των μεταφορικών εταιρειών, ενώ αυτή την περίοδο γίνεται επεξεργασία συγκεκριμένου σχεδίου για ένταξη των επιχειρήσεων του χώρου στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του ΕΣΠΑ «Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα, Καινοτομία» (ΕΠΑνΕΚ).

Ζητούν άρση εμποδίων οι επιχειρηματίες

Από την πλευρά τους, οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων ζήτησαν την άμεση επίλυση προβλημάτων που εμποδίζουν την ανάπτυξή τους και που έχουν να κάνουν με τη «βελτιστοποίηση» της νομοθεσίας της εφοδιαστικής αλυσίδας, την τροποποίηση των χρήσεων γης, την απλοποίηση των διαδικασιών ίδρυσης και λειτουργίας επιχειρήσεων, τον εκσυγχρονισμό και την ολοκλήρωση έργων υποδομής, τον εκσυγχρονισμό του στόλου οχημάτων, την προώθηση επιχειρηματικών πάρκων εθνικής εμβέλειας και τη δημιουργία πανεπιστημιακών τμημάτων στα logistics. Οπως επίσης και ζητήματα που αφορούν τον τρόπο λειτουργίας των τελωνειακών και φορολογικών αποθηκών.

Στο ζήτημα των υποδομών, το οποίο θεωρούν, και έτσι είναι αντικειμενικά, ως άμεσης προτεραιότητας ζήτημα, τέθηκαν η γρήγορη ολοκλήρωση των οδικών αξόνων, ο εκσυγχρονισμός του σιδηροδρομικού δικτύου και η ένωση του Πειραιά με το Θριάσιο, όπου προγραμματίζεται η κατασκευή και λειτουργία σύγχρονου εμπορευματικού κέντρου. Εργα ανάλογης εμβέλειας απαιτούνται και στον εκσυγχρονισμό υποδομών ελλιμενισμού και θαλάσσιων μεταφορών. Αλλωστε, ο συνδυασμός όλων των παραπάνω οδηγεί στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, άρα και της κερδοφορίας, αλλά και στην ανάδειξη της χώρας σε διαμετακομιστικό κόμβο εμπορευμάτων της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Σημαντικά στοιχεία, όπου καταγράφεται το «προφίλ» του κλάδου των logistcs στη χώρα, περιέχει η έρευνα που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου και εκπονήθηκε από την «Ελληνική Εταιρεία Logistics» και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σύμφωνα με αυτήν, στον κλάδο σήμερα δραστηριοποιούνται 30.000 επιχειρήσεις, που απασχολούν πάνω από 50.000 εργαζόμενους και παράγουν το 11% του ΑΕΠ περίπου, έναντι 14% που είναι ο μέσος όρος της ΕΕ. Συνολικά, ο κλάδος μεταφοράς και αποθήκευσης (χωρίς την ποντοπόρο ναυτιλία) συγκεντρώνει το 5% της συνολικής απασχόλησης, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην 44η θέση από ένα σύνολο 130 χωρών, στο σχετικό δείκτη μέτρησης επιδόσεων του κλάδου που παρουσιάζει η Παγκόσμια Τράπεζα, λαμβάνοντας υπόψιν τις υποδομές κάθε χώρας, το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων κ.ά. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η Ρουμανία βρίσκεται στην 40ή θέση και η Τουρκία στην 30ή.

Οι πολλές μικρές επιχειρήσεις «εμπόδιο» κατά τον ΣΕΒ

Στο οικονομικό δελτίο του ΣΕΒ της περασμένης βδομάδας, επισημαίνεται ως στοιχείο υπονόμευσης της ανταγωνιστικότητας του κλάδου ο «κατακερματισμός και οι περιορισμένες οικονομίες κλίμακας», η ύπαρξη και λειτουργία δηλαδή πολλών μικρού και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεων, η οποία καταγράφεται στην έρευνα της «EEL». Συγκεκριμένα, καταγράφεται ότι τα 2/3 των αποθηκών έχουν έκταση κάτω των 10.000 τ.μ., με το 45% να είναι κάτω από τα 5.000 τ.μ., ενώ αναφορικά με τον κύκλο εργασιών, περίπου οι μισές εταιρείες εφοδιαστικής αλυσίδας προς τρίτους (3PL) κατατάσσονται στην κατηγορία των μικρών επιχειρήσεων με ετήσιο κύκλο εργασιών κάτω των 10 εκατ. ευρώ.

Σχολιάζοντας περαιτέρω την έρευνα, το οικονομικό δελτίο του ΣΕΒ επισημαίνει το «περιοριστικό καθεστώς που εξακολουθεί να διέπει τα φορτηγά ιδιωτικής χρήσης», το οποίο οδηγεί σε ακόμα χαμηλότερη αποτελεσματικότητα τις επιχειρήσεις του κλάδου, γεγονός που, σύμφωνα πάντα με τον ΣΕΒ, έχει ιδιαίτερα αυξημένη επίπτωση, λόγω του ότι ο σιδηρόδρομος καταλαμβάνει εξαιρετικά περιορισμένο μερίδιο των εμπορευματικών μεταφορών (περίπου 1%). Παρά το γεγονός ότι ο ΣΕΒ χαρακτηρίζει ως «ημιτελές» το νομοθετικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε τα προηγούμενα χρόνια για την «απελευθέρωση» των οδικών εμπορευματικών μεταφορών, κρίνει θετικά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού για το λιμάνι του Πειραιά, την προώθηση ιδιωτικοποίησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τη διαφαινόμενη θετική κατάληξη του διαγωνισμού για το εμπορευματικό κέντρο Θριασίου. Εύσημα και εδώ στην κυβέρνηση, αφού προωθεί ό,τι ζητήσουν, για να αναπτύσσονται και να κερδοφορούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Προχωρούν οι μονοπωλιακοί σχεδιασμοί

Βέβαια, παρά τις όποιες «ελλείψεις» διαπιστώνει ο ΣΕΒ από την πλευρά του, οι αστικές κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων έχουν πάρει πολύ στα σοβαρά το ζήτημα της ανάδειξης της Ελλάδας σε διαμετακομιστικό εμπορευματικό κόμβο της ΝΑ Ευρώπης, όπως αντίστοιχα συμβαίνει και με τον τομέα της Ενέργειας, για λογαριασμό φυσικά της άρχουσας τάξης. Με αυτό ως δεδομένο, πυκνώνουν αντίστοιχα επιχειρηματικές κινήσεις, με χαρακτηριστικότερη την είσοδο της COSCO στην εγχώρια αγορά και τη διαρκή ισχυροποίηση της θέσης της. Δεν είναι όμως μόνο η COSCO. Και άλλες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, προωθούν ποικίλα επενδυτικά σχέδια, διαπιστώνοντας το «θετικό νεύμα» των εγχώριων κυβερνήσεων, ιδιαίτερα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Καθοριστικής σημασίας βήμα στην κατεύθυνση υλοποίησης του αστικού στρατηγικού σχεδιασμού αποτελεί φυσικά η πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην ιταλική σιδηροδρομική εταιρεία «Trenitalia», η οποία έχει ανακοινώσει την εκτέλεση σημαντικού επενδυτικού πλάνου για την αναβάθμιση των σιδηροδρομικών υποδομών και των διεθνών διασυνδέσεων με ενίσχυση των εμπορευματικών μεταφορών. Το επόμενο διάστημα, επίσης, αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί και ο διαγωνισμός για το εμπορευματικό κέντρο Θριασίου, στον οποίο έχει καταθέσει προσφορά η κοινοπραξία «ΕΤΒΑ - Goldair», έργο που θεωρείται καθοριστικής σημασίας για την περαιτέρω ανάπτυξη του κλάδου στη χώρα.

Σε κάθε περίπτωση, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και οι προκάτοχοί της, υποστηρίζει με κάθε τρόπο την υλοποίηση και ολοκλήρωση των επιχειρηματικών αυτών σχεδιασμών, παρέχοντας πολύπλευρη θεσμική στήριξη και οικονομική, αλλά και δημόσια - κρατική περιουσία, για αξιοποίηση προς όφελος της κερδοφορίας του κεφαλαίου και ειδικά των επιχειρηματικών ομίλων εκείνων που τελικά θα αναλάβουν την εκμετάλλευσή τους. Στην προκειμένη περίπτωση, ο κλάδος των logistics, αλλά και οι σιδηροδρομικές μεταφορές, αποτελούν στρατηγικής σημασίας τομείς της καπιταλιστικής οικονομίας, ενώ η γεωγραφική θέση της Ελλάδας σημαίνει κέντρο μεταφοράς εμπορευμάτων από και προς την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική, ενισχύοντας αυτή τη στρατηγική και την ανάπτυξη του συγκεκριμένου τομέα οικονομίας σε όφελος του κεφαλαίου. Το μόνο βέβαιο είναι πως απ' όλον αυτόν το σχεδιασμό, η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα τίποτα δεν έχουν να κερδίσουν, εκτός ίσως από ορισμένες, επισφαλείς και κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας.


Φ. Κ.

ΚΕΙΜΕΝΑ: Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

Ο ανταγωνισμός δεν θα σταματήσει να οξύνεται

Οσο κι αν τα μέλη των BRICS δηλώνουν ότι επιδιώκουν τη σύσφιξη της συνεργασίας τους, ο μεταξύ τους ανταγωνισμός ούτε πρόκειται ούτε και μπορεί να εξαλειφθεί, αφού αντικειμενικά τα συμφέροντα της μιας πλευράς «προσκρούουν» πάνω στις επιδιώξεις των άλλων, στο πλαίσιο μιας διαρκούς αναμέτρησης μονοπωλίων για το μοίρασμα αγορών και πρώτων υλών. Οι σχέσεις ανταγωνισμού παραμένουν ακόμα και ανάμεσα στους στενότερους «εταίρους» και αν αυτό χαθεί κατά την εξέταση των ενδοϊμπεριαλιστικών παζαριών και συμβιβασμών, εύκολα μπορούν να χαθούν και κρίσιμες πλευρές που αφορούν την ανάπτυξη των επόμενων αντιλαϊκών σχεδιασμών και επιθέσεων, άρα και την οργάνωση της απόκρουσής τους.

Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία που εμφανίζουν την καπιταλιστική ανταγωνιστικότητα να αναπτύσσεται, πλέον, πολύ ταχύτερα στην Ινδία, σε σχέση με τα άλλα μέλη των BRICS, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για το συσχετισμό δύναμης εντός της συγκεκριμένης διακρατικής ιμπεριαλιστικής ένωσης αλλά και ευρύτερα.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Εκθεση διεθνούς κατάταξης, ως προς το δείκτη ανταγωνιστικότητας την περασμένη χρονιά, που παρουσίασε στα τέλη του Σεπτέμβρη το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, η Ινδία ανέβηκε μέσα σε ένα χρόνο 16 θέσεις και πλέον βρίσκεται στην 39η θέση. Μάλιστα, η Εκθεση εμφανίζει την Ινδία να έχει τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στο σύνολο των 20 πιο ισχυρών καπιταλιστικών οικονομιών του κόσμου (G-20).

Την ίδια στιγμή, η Κίνα εμφανίζει στασιμότητα στην παγκόσμια κατάταξη, διατηρώντας ωστόσο την 28η θέση για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Η Ρωσική Ομοσπονδία κατατάσσεται στην 43η θέση, έχοντας ανέβει δυο θέσεις σε σχέση με πέρυσι. Η Νότια Αφρική βρίσκεται στη 47η θέση, δύο θέσεις πάνω σε σχέση με πέρυσι. Τέλος, η Βραζιλία βρίσκεται στην 81η θέση, έχοντας «πέσει» έξι ολόκληρες θέσεις.

Η ίδια Εκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ εμφανίζει ευρύτερο ενδιαφέρον, υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι:

-- Ελβετία, ΗΠΑ και Σιγκαπούρη εξακολουθούν να συνθέτουν την πρώτη τριάδα στην παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας.

-- Το Ηνωμένο Βασίλειο «ανέβηκε» τρεις θέσεις και πλέον είναι 7ο.

-- Η Γερμανία έπεσε μια θέση και είναι 5η.

-- Η Ιαπωνία έπεσε δύο θέσεις και πλέον κατατάσσεται 8η, αφού την «ξεπέρασαν» Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο.

-- Η Γαλλία ανέβηκε μια θέση και είναι 21η.

-- Η Ιταλία είναι μόλις 44η, έχοντας σημειώσει νέα πτώση κατά μία θέση.

Βεβαίως, η κατάταξη διαμορφώνεται με βάση εκτιμήσεις για την κατάσταση σε διάφορα πεδία (π.χ. το «άνοιγμα» των αγορών, τη «διαφάνεια» της οικονομικής και νομισματικής πολιτικής, τα χαρακτηριστικά του εργασιακού περιβάλλοντος κ.τ.λ.), στα οποία οι αυτοτελείς επιδόσεις των χωρών ποικίλλουν. Ωστόσο, τα παραπάνω είναι ενδεικτικά ορισμένων τάσεων που διαμορφώνονται στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πυραμίδα.

ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ «BRICS»
Ιεραρχούν και τη σύσφιξη της εμπορικής τους συνεργασίας

Νέα βήματα στην ενίσχυση των δεσμών, χωρίς να εξαλείφονται σημαντικές αντιθέσεις

Μία από τις αναμνηστικές φωτογραφίες που τράβηξαν οι ηγέτες των BRICS στην τελευταία Σύνοδο

Copyright 2016 The Associated

Μία από τις αναμνηστικές φωτογραφίες που τράβηξαν οι ηγέτες των BRICS στην τελευταία Σύνοδο
Στην 8η Σύνοδο Κορυφής των χωρών - μελών των BRICS που έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Ινδία, αναδείχθηκε η σημασία που αποκτά για τα μέλη της συγκεκριμένης ένωσης η αγορά που συνθέτουν οι πέντε αυτές χώρες, δηλαδή οι Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική. Και είναι λογικό: Πρόκειται για χώρες που αθροιστικά αντιπροσωπεύουν το 43% του παγκόσμιου πληθυσμού, με ένα συνολικό ονομαστικό ΑΕΠ 16 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, το οποίο εκτιμάται ότι αντιστοιχεί σχεδόν στο 1/4 (23%) του παγκόσμιου ακαθάριστου προϊόντος. Για χώρες με ορισμένους από τους μεγαλύτερους ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης διεθνώς, με ισχυρά ανελισσόμενα μονοπώλια που κονταροχτυπιούνται με δυτικούς ανταγωνιστές τους με πολλές αξιώσεις. Χώρες με άφθονο και νεαρό εργατικό δυναμικό που για πολλούς λόγους προσφέρονται να στεγάσουν σύγχρονες μονάδες παραγωγής και άρα να μετατραπούν σε πύλες εξαγωγών και εισαγωγών και σε άλλους περιφερειακούς προορισμούς, δίνοντας διέξοδο σε κεφάλαια που μπορούν να μεγαλώσουν το «κομπόδεμα» επιχειρηματικών κολοσσών, τα οποία προσδοκούν να βγουν ωφελημένα από τη ρευστότητα και τις ανακατατάξεις που γεννά η στασιμότητα και η ύφεση σε μεγάλο μέρος της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι, στο περιθώριο της 8ης Συνόδου, έγινε η Εμπορική Εκθεση των BRICS (BRICS Trade Fair), την οποία συνδιοργάνωσε στο Νέο Δελχί η Ομοσπονδία Εμποροβιομηχανικών Επιμελητηρίων της Ινδίας (FICCI) και με τίτλο «Οικοδομώντας τους BRICS - Καινοτομία για συνεργασία» υποδέχτηκε πάνω από 600 εκθέτες, από τομείς όπως: Πράσινη Ενέργεια, ΑΠΕ, ιματισμός, αυτοκινητοβιομηχανία, αεροδιαστημική, μεταποίηση αγροτικών προϊόντων, χημική βιομηχανία, φαρμακοβιομηχανία, σιδηροδρομικές μεταφορές κ.τ.λ.

Μάλιστα, στην Εκθεση συμμετείχαν και επιχειρήσεις από τις χώρες των BIMSTEC (Μπανγκλαντές, Μπουτάν, Μιανμάρ, Νεπάλ, Σρι Λάνκα και Ταϊλάνδη), αυξάνοντας κι άλλο το εύρος των επιχειρηματικών σχεδιασμών που προχώρησαν ή ξεκίνησαν, αποτυπώνοντας και την αποφασιστικότητα με την οποία η Ινδία επιδιώκει να διεισδύσει σε περιοχές της Νότιας και Νοτιοανατολικής Ασίας, με το βλέμμα στραμμένο σε αντιπάλους αλλά και εταίρους. Η BIMSTEC (Bay of Bengal Initiative for Multi-Sectoral Technical and Economic Cooperation (Πρωτοβουλία του Κόλπου της Βεγγάλης για την Πολυτομεακή Τεχνική και Οικονομική Συνεργασία) κλήθηκε στην Ινδία για κοινή συνεδρίαση με τους BRICS, μετά από πρωτοβουλία της Ινδίας που αυτήν την περίοδο ασκεί καθήκοντα προέδρου στην Ενωση.

Ικανότητες για «αντιμετώπιση των αναπτυξιακών προκλήσεων»

Οπως σημειώνει η ιστοσελίδα του Επιχειρηματικού Συμβουλίου των BRICS (BRICS Business Council) βασική επιδίωξη της Εκθεσης ήταν «να αναδείξει ορισμένες από τις βέλτιστες τεχνολογίες που είναι διαθέσιμες στις χώρες των BRICS για την αντιμετώπιση των βασικών αναπτυξιακών προκλήσεων». Δηλαδή, ζητούμενο είναι πώς τα μονοπώλια των χωρών αυτών θα διασφαλίσουν μεγαλύτερη και ευκολότερη πρόσβαση στην αρπαγή του πλούτου των αντίστοιχων λαών, αλλά και πώς θα ενισχύσουν τα εφόδιά τους στη σκληρή αναμέτρηση για την κυριαρχία και σε αγορές εκτός BRICS.

«Ανοίγοντας» την 1η Εμπορική Εκθεση των BRICS, η Ινδή υπουργός Εμπορίου και Βιομηχανίας Νιρμάλα Σιτχαραμάν οι χώρες των BRICS «αποτελούν σήμερα κύριους προμηθευτές για τον κόσμο... Η δημιουργία των BRICS αποτελεί διακριτό δείκτη της ανάδυσης ενός πολυ-πολισμού σε διεθνές επίπεδο». Βεβαίως, η ενίσχυση της οικονομικής δύναμης των BRICS γεννά νέα δεδομένα και στα υπόλοιπα επίπεδα της ενδοϊμπεριαλιστικής αναμέτρησης. «Ωστόσο, οι δομές παγκόσμιας διακυβέρνησης δεν αντανακλούν την πραγματικότητα και εκεί είναι που απαιτούνται επείγουσες αλλαγές... Θεωρούμε ότι οι BRICS μπορούν να διαδραματίσουν θετικό ρόλο στην ενίσχυση των πολυμερών θεσμών, ειδικά του ΠΟΕ, του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και των Ηνωμένων Εθνών», υπογράμμισε μεταξύ άλλων η Σιτχαραμάν στην ίδια ομιλία.

Οσον αφορά στις σημερινές εμπορικές σχέσεις μεταξύ των χωρών των BRICS, η FICCI κατέγραψε το συνολικό όγκο του μεταξύ τους εμπορίου για το 2015 στα 242 δισ. δολ., από 168 δισ. δολ. το 2008. Σε πρόσφατη συνέντευξή του σε ρωσική εφημερίδα, ο πρόεδρος της FICCI Χαρσχαβαρντάν Νεοτία υποστήριξε ότι «υπάρχει μια γενική προσδοκία πως οι οικονομίες των BRICS είναι σε θέση να γίνουν οι πιο κυρίαρχες οικονομίες στον κόσμο έως το 2050».

Ανεξάρτητα από το πόσο τέτοιες εκτιμήσεις θα βγουν αληθινές ή από το πόσο θα αλλάξουν τα δεδομένα στα οποία σήμερα στηρίζονται, η τελευταία Σύνοδος των BRICS επιβεβαίωσε τις διαθέσεις των αντίστοιχων μονοπωλιακών κέντρων να ενισχύσουν το συντονισμό τους στην αντιλαϊκή επίθεση, στο φόντο της «κόντρας» τους με άλλα κέντρα.

Μεταξύ άλλων, τον τελευταίο χρόνο λειτούργησε (Joint Working Group on Counter Terrorism) Κοινή Ομάδα Εργασίας για την Αντιμετώπιση της Τρομοκρατίας, που συνεδρίασε για πρώτη φορά στα μέσα του Σεπτέμβρη. Επίσης, στη Συνάντηση των υπουργών Εργασίας των BRICS τον περασμένο Ιούνη, συζητήθηκε ιδιαίτερα η σημασία να ενισχυθεί ο κοινός βηματισμός σε θέματα «κοινωνικού διαλόγου» και διαμόρφωσης σχημάτων «κοινωνικού εταιρισμού», με βάση τις αυξημένες ανάγκες ενσωμάτωσης του εργατικού κινήματος και «αντιμετώπισης» ταξικά προσανατολισμένων αγώνων.

Η συμπλήρωση φέτος ενός χρόνου λειτουργίας της Νέας Αναπτυξιακής Τράπεζας των BRICS σηματοδοτεί κι αυτή τη σύσφιξη της πενταμερούς συνεργασίας. Από την άλλη μεριά, βέβαια, δε λείπουν βαθιές αντιθέσεις, οι οποίες είναι πιθανό να επιδρούν και στα αδύναμα σχέδια για στρατιωτική συνεργασία. Για παράδειγμα, οι εδαφικές διαφορές Κίνας - Ινδίας σίγουρα ρίχνουν τη σκιά τους και στο «χάρτη» των BRICS.

ΕΥΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
Διευρύνει τη δράση της για τα συμφέροντα των μονοπωλίων ενάντια στους λαούς

Οι πέντε ηγέτες των χωρών που συγκροτούν την Ευρασιατική Οικονομική Ενωση
Οι πέντε ηγέτες των χωρών που συγκροτούν την Ευρασιατική Οικονομική Ενωση
Στις 5 Οκτώβρη ανακοινώθηκε ότι τέθηκε σε ισχύ η ζώνη ελεύθερου εμπορίου της Ευρασιατικής Οικονομικής Ενωσης (ΕΟΕ - διακρατική καπιταλιστική συμμαχία της Ρωσίας με άλλες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ) με το Βιετνάμ και προχωρούν οι διαπραγματεύσεις για αντίστοιχες συμφωνίες με άλλες 40 χώρες. Ο πρωθυπουργός της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ανέφερε και πάλι την πληροφορία αυτή σημειώνοντας ότι θα συμβάλει στην αύξηση του γεωστρατηγικού ρόλου της Ενωσης και ταυτόχρονα τόνισε ότι προχωρά η εναρμόνιση τελωνείων και τιμολογιακής πολιτικής, κάτι που εκτίμησε πως «θα μεγιστοποιήσει τα πλεονεκτήματα εντός της Ενωσης και εντός των ζωνών ελεύθερων συναλλαγών με άλλες χώρες».

Σε ό,τι αφορά τη συμφωνία με το Βιετνάμ, αυτή περιλαμβάνει απλούστευση των τελωνειακών διατυπώσεων (μείωση των δασμών από 30% έως 90% για μια γκάμα περίπου 100.000 προϊόντων), της πρόσβασης των προϊόντων στις αγορές, προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, τους τομείς του ηλεκτρονικού εμπορίου και των δημόσιων προμηθειών. Επίσης, ιδιαίτερα τη Ρωσία ενδιαφέρουν τομείς όπως η Ενέργεια, ιδιαίτερα η πυρηνική, με επενδύσεις στη χώρα, η βιομηχανία τροφίμων, η κλωστοϋφαντουργία.

Σε ό,τι αφορά τις 40 χώρες που φέρεται να βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις επίσης για συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου με την ΕΟΕ, γίνεται λόγος ενδεικτικά για τη Συρία (ζήτημα που εξαρτάται βεβαίως από την έκβαση της σύγκρουσης εκεί), το Ιράν, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Νότια Κορέα, τη Σερβία, χώρες της Κεντρικής Ασίας και της Νότιας Αμερικής, όπως η Κοινή Αγορά των χωρών του Νότου (Mercosur, όπου συμμετέχουν οι Βραζιλία, Αργεντινή, Ουρουγουάη, Παραγουάη, Βενεζουέλα). Επίσης, συμφωνίες έχουν γίνει με το Ουζμπεκιστάν και τη Μολδαβία.

Η διεύρυνση της δράσης της ΕΟΕ δεν μπορεί παρά να ιδωθεί στο πλαίσιο του σφοδρού ανταγωνισμού που κλιμακώνεται σε όλο τον κόσμο με τη δημιουργία διαφόρων καπιταλιστικών ενώσεων και ενοποιήσεων (αντίστοιχες υπάρχουν σε όλες τις ηπείρους), που επιδιώκουν ισχυρά κράτη στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της Ρωσίας, αποτελεί και μια διέξοδο από την καπιταλιστική κρίση που διαρκεί (ύφεση γύρω στο 4%) στο φόντο και της επιδείνωσης των σχέσεων με τους «δυτικούς εταίρους» της λόγω των συγκρούσεων στην Ουκρανία, στη Συρία αλλά και σε άλλα πεδία.

Η πορεία της Ενωσης

Αξίζει να θυμηθούμε πώς ξεκίνησε η Ευρασιατική Οικονομική Ενωση: Ουσιαστικά, είναι απότοκο της ανατροπής του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, της διάλυσής της και της καπιταλιστικής παλινόρθωσης που ακολούθησε. Είναι η μετεξέλιξη της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών (που συγκροτήθηκε το 1991) και της Ευρασιατικής Οικονομικής Κοινότητας (το 2000, που στη συνέχεια συνοδεύτηκε με συμφωνίες τελωνειακής ένωσης και οικονομικού χώρου, αρχικά των Ρωσίας, Λευκορωσίας, Καζακστάν). Την 1η Γενάρη του 2015 υπογράφτηκε η ιδρυτική συνθήκη από τις Ρωσία, Λευκορωσία, Καζακστάν, ενώ η Αρμενία και το Κιργιστάν εντάχθηκαν την 1η Μάη 2015, προς ένταξη δε είναι και το Τατζικιστάν. Πρόκειται για μια αγορά που υπερβαίνει τα 180 εκατομμύρια ανθρώπους, με δυνητική παραγωγή αγαθών ύψους 4,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, καλύπτει το 15% της επιφάνειας της Γης και πολύ μεγάλα μερίδια στην παραγωγή βασικών αγαθών (ενδεικτικά, το 22% της παγκόσμιας παραγωγής φυσικού αερίου, το 15% του πετρελαίου). Οπως διακηρύχτηκε, στόχος είναι, πέρα από τις συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου, ο συντονισμός των χρηματοπιστωτικών συστημάτων, η εναρμόνιση της βιομηχανικής και αγροτικής πολιτικής και στο ζήτημα της αγοράς εργασίας και στα μεταφορικά δίκτυα.

Το γεγονός ότι διαρκούν αρκετά χρόνια οι διαπραγματεύσεις για να καταληχτούν κοινές πολιτικές δείχνει τα δύσκολα παζάρια που γίνονται ανάμεσα στις αστικές τάξεις των χωρών και τους μονοπωλιακούς ομίλους, αφού παρά την εικόνα της «συνεργασίας, της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας» υπάρχει έντονη εσωτερική διαπάλη για το ποιος θα ωφεληθεί περισσότερο από τις συμφωνίες και τους συμβιβασμούς που θα γίνουν. Αλλωστε, αυτό το βλέπουμε και σε μια σειρά από άλλες διακρατικές συμφωνίες, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων ΕΕ - ΗΠΑ, που διαρκεί δεκαετίες. Και στην Ευρασιατική Ενωση, όπως και σε κάθε λυκοσυμμαχία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, καθοριστικός παράγοντας είναι η οικονομική, στρατιωτική και πολιτική δύναμη που έχει η κάθε αστική τάξη. Και στη συγκεκριμένη Ενωση, φυσικά το «πρώτο βιολί» είναι η Ρωσία.

Επίσης, οι Ρωσία, Λευκορωσία, Καζακστάν, Αρμενία, Κιργιστάν συγκροτούν την Οργάνωση Συνεργασίας Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO), που είναι κυρίως στρατιωτική συνεργασία.

Δυσκολίες με τον τελωνειακό κώδικα

Σημαντικό αγκάθι, παρά τις προσπάθειες που γίνονται από τις χώρες - μέλη, είναι ο ενιαίος τελωνειακός κώδικας, απαραίτητη προϋπόθεση για να αρθούν εμπόδια στη διεύρυνση των εμπορικών σχέσεων στο εσωτερικό της ΕΟΕ. Στη διαδικασία προετοιμασίας του, που δηλώνεται ότι είναι κοντά στο τελικό στάδιο, παίρνουν μέρος άμεσα εκπρόσωποι μονοπωλιακών ομίλων που κάνουν προτάσεις για τη διαδικασία του εκτελωνισμού στα σύνορα της Ενωσης ώστε να γίνει απλούστερη η μετακίνηση εμπορευμάτων. Σε όλα αυτά παίρνεται υπόψη η εμπειρία, για παράδειγμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Σύζευξη με τους «Δρόμους του Μεταξιού» της Κίνας

Ταυτόχρονα, η Ρωσία ως «ατμομηχανή» στην ΕΟΕ, συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις για τη σύζευξη με τους εμπορικούς «Δρόμους του Μεταξιού» (Silk Road) που προωθεί η Κίνα ώστε οι κινεζικοί μονοπωλιακοί όμιλοι να διευρύνουν τη δράση τους σε όλη την Ευρασία και όχι μόνο. Φυσικά, η κάθε πλευρά (σημειώνουμε ότι Κίνα και Ρωσία συμμετέχουν και μαζί σε άλλες ενώσεις, όπως οι BRICS, με τη Βραζιλία, την Ινδία και τη Νότια Αφρική, ή η Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης, μαζί με Καζακστάν, Κιργιστάν, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν) επιδιώκει τα μέγιστα οφέλη και τα παζάρια γίνονται πάντα με αυτό το κριτήριο.

Πάντως, και ο Πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, επαναλαμβάνει συνεχώς την ανάγκη να προωθηθεί αποτελεσματικά και σταθερά η διαδικασία της σύζευξης. Επίσημα η Οικονομική Επιτροπή της ΕΑΕ, το κατά κάποιον τρόπο εκτελεστικό όργανό της, με συμμετοχή αναλογικά εκπροσώπων από 5 χώρες, ανακοίνωσε την έναρξη των διαπραγματεύσεων σχετικά με τη συμφωνία για το εμπόριο και την οικονομική συνεργασία, στις 25 Ιούνη φέτος. Θυμίζουμε ότι οι «Δρόμοι του Μεταξιού» περιλαμβάνουν υποδομές και δίκτυα μεταφορών, εμπορικών διαδρόμων, αγωγών Ενέργειας των χωρών της Κεντρικής και της Νότιας Ασίας και της Ευρώπης, ενώ η δράση των κινεζικών μονοπωλίων επεκτείνεται και στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική, επίσης σε μεγάλα σχέδια ανάπτυξης υποδομών, όπως το κανάλι στη Νικαράγουα ή η κατασκευή διηπειρωτικής σιδηροδρομικής γραμμής, που θα συνδέει την ακτή στον Ατλαντικό από την πλευρά της Βραζιλίας με την ακτή του Ειρηνικού από την πλευρά του Περού.

Ο λεγόμενος «πολυπολικός κόσμος» είναι η άλλη όψη του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού

Συχνά, και στη χώρα μας και σε άλλες χώρες, ακόμα και δυνάμεις στο αγωνιστικό εργατικό κίνημα και το κομμουνιστικό κίνημα, προβάλλουν την άποψη ότι τέτοιες διακρατικές ενώσεις δημιουργούν μια ισορροπία στον κόσμο, είναι ένα αντίβαρο σε ισχυρές ιμπεριαλιστικές ενώσεις με επικεφαλής τις ΗΠΑ ή χώρες της ΕΕ και έτσι «δημιουργείται ένας πολυπολικός κόσμος προς όφελος των λαών».

Οι ισχυρισμοί αυτοί από τη σκοπιά των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων δεν έχουν καμία απολύτως βάση. Στην πραγματικότητα, μπορεί η Ευρασιατική Οικονομική Ενωση και οι συμφωνίες που αυτή «χτίζει» να ανταγωνίζονται άλλες διακρατικές ενώσεις και συμφωνίες όπως η ΕΕ, η Διατλαντική Συμφωνία, η Συμφωνία του Ειρηνικού, ή η Κοινή Αγορά της Νότιας Αμερικής - και αυτό είναι μια αντικειμενική διαδικασία στη διεθνοποιημένη παγκόσμια αγορά - αλλά η κάθε αστική τάξη, οι μονοπωλιακοί όμιλοι θέλουν από αυτόν τον ανταγωνισμό να αυξήσουν τα κέρδη τους, να χτυπήσουν τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Επιδιώκουν τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, την αύξηση της εκμετάλλευσης, όπως βλέπουμε σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Οταν ο ανταγωνισμός οξυνθεί και δεν μπορούν να γίνουν συμβιβασμοί, τα καπιταλιστικά κράτη δεν διστάζουν να συγκρουστούν και στρατιωτικά, όπως δείχνει η ιστορική εμπειρία, παλιότερη και πιο σύγχρονη, με τα δεκάδες πεδία πολεμικών συγκρούσεων για το μοίρασμα αγορών, ενεργειακών πόρων και σφαιρών επιρροής.

Επομένως, για τους εργάτες και τα άλλα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα η ταξική ανάλυση για τη μελέτη των διαφόρων διακρατικών καπιταλιστικών ενώσεων είναι βασική προϋπόθεση για να μην μπαίνουν κάτω από ξένες σημαίες. Οι ταξικές δυνάμεις με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές πρέπει σε κάθε χώρα να εντείνουν την πάλη ενάντια στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, να ανοίξουν πόλεμο στις θεωρίες «επιλογής ιμπεριαλιστή» ή τις αταξικές «γεωπολιτικές αναλύσεις από εθνική σκοπιά» ή αυτές περί «διαχωρισμού της αστικής τάξης σε εθνική και ξενόδουλη». Ο δικός τους δρόμος είναι στον αντίποδα, ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική ένωση, στην πάλη για τον απεγκλωβισμό της κάθε χώρας, στην πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας.


Δ. Κ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ