Πέμπτη 6 Οχτώβρη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στο σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε:

-- Ενα αποκαλυπτικό δημοσίευμα για το τι περιέχει το πόρισμα των «ειδικών» για τα Εργασιακά αναφορικά με τον κατώτερο μισθό και τις κλαδικές Συμβάσεις.

-- Ρεπορτάζ από τις προετοιμασίες των συνδικάτων για τη σημερινή συγκέντρωση στην Ομόνοια και το μεγάλο συλλαλητήριο στις 17 Οκτώβρη στο Σύνταγμα, με αιχμή το μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων.

-- Ανταπόκριση από την έναρξη του 17ου Συνεδρίου της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, που γίνεται στη Νότια Αφρική.

Ξεκίνησε στη Νότια Αφρική το 17ο Συνέδριο της ΠΣΟ

Πολυμελής αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ ανάμεσα στους 1.520 συνέδρους. Οι εργασίες άνοιξαν με ομιλία του γγ της ΠΣΟ, Γιώργου Μαυρίκου

Ξεκίνησε χτες στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής και ολοκληρώνεται το Σάββατο το 17ο Συνέδριο της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ). Στο συνέδριο συμμετέχει πολυμελής αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ.

Στις εργασίες παίρνουν μέρος 1.520 συνδικαλιστές, από 860 το 2011, στοιχείο που αντανακλά την οργανωτική ισχυροποίηση της ΠΣΟ την πενταετία που πέρασε από το προηγούμενο 16ο Συνέδριο στην Αθήνα. Συνολικά, την πενταετία 2011-2016 προσχώρησαν στην ΠΣΟ συνδικαλιστικές οργανώσεις με περισσότερα από 13 εκατομμύρια μέλη. Ετσι, η αριθμητική δύναμη των οργανώσεων της ΠΣΟ ξεπερνά σήμερα τα 92 εκατομμύρια εργαζόμενους (αύξηση 17,98% από το 2011).

Οι σύνεδροι εκπροσωπούν συνδικαλιστικές οργανώσεις από 111 χώρες (101 το 2011). Το 69% από αυτούς προέρχονται από οργανώσεις του ιδιωτικού τομέα και το 31% από αντίστοιχες του δημόσιου τομέα.

Κρίση και ιμπεριαλιστική επιθετικότητα

Μιλώντας χτες στην έναρξη του συνεδρίου, ο Γιώργος Μαυρίκος, γενικός γραμματέας της ΠΣΟ, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «είναι υποχρέωσή μας, είναι καθήκον όλων μας να κάνουμε ένα συνέδριο ανοιχτό, δημοκρατικό, ενωτικό, ταξικό, διεθνιστικό. Ενα συνέδριο που θα τιμά την Ιστορία των 71 χρόνων της ΠΣΟ και ταυτόχρονα θα απαντά στις σύγχρονες ανάγκες, στις σημερινές και αυριανές προτεραιότητες για την παγκόσμια εργατική τάξη.

Η μεγάλη συμμετοχή στις προσυνεδριακές συζητήσεις, οι προτάσεις πάνω στα βασικά ντοκουμέντα που ετοίμασε το Προεδρικό Συμβούλιο, η μεγάλη και πλατιά δημοσιότητα, μας κάνουν να αισιοδοξούμε ότι εδώ στο Ντέρμπαν το Συνέδριο και οι αποφάσεις του μπορούν να ανοίξουν νέους δρόμους για το παρόν και το μέλλον του αγωνιστικού συνδικαλιστικού κινήματος».

Αναλύοντας τα βασικά χαρακτηριστικά της περιόδου που γίνεται το συνέδριο, ο Γ. Μαυρίκος στάθηκε στη βαθιά οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, που συνοδεύεται από την ένταση των αντεργατικών και αντιλαϊκών πολιτικών και στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και τους ανταγωνισμούς που κλιμακώνονται.

Από την έναρξη του Συνεδρίου. Στο βήμα ο Γιώργος Μαυρίκος, γγ της ΠΣΟ
Από την έναρξη του Συνεδρίου. Στο βήμα ο Γιώργος Μαυρίκος, γγ της ΠΣΟ
Πρόσθεσε ότι απέναντι σ' αυτά τα ζητήματα, «οι κίτρινες συνδικαλιστικές ηγεσίες υποτάσσονται στη στρατηγική των μονοπωλίων, υποστηρίζουν την ιμπεριαλιστική πολιτική, εφαρμόζουν και καλλιεργούν το συμβιβασμό με την μπουρζουαζία και την υποδούλωση των εργατικών μαζών σε συνθήκες Μεσαίωνα. Κοινός στόχος όλων αυτών των αντιδημοκρατικών δυνάμεων είναι να συνεχίζουν και να διευρύνουν τη ληστεία των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χωρών όλων των ηπείρων».

Στον αντίποδα, «η μεγάλη οικογένεια της ΠΣΟ, με καθαρά και ενισχυμένα αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά, είμαστε στο πλευρό των λαών που αγωνίζονται ενάντια στα σχέδια των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Μένουμε σταθεροί στο ότι μόνο οι ίδιοι οι λαοί έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν ελεύθερα και δημοκρατικά για το παρόν και το μέλλον τους. Μόνο οι ίδιοι οι λαοί, όχι οι ιμπεριαλιστές και τα όργανά τους. Γι' αυτό το λόγο, σήμερα απαιτούμε ακόμα πιο έντονα τη διάλυση του ΝΑΤΟ».

Πρωτοπόροι σε όλους τους αγώνες

Στην εισηγητική ομιλία, ο Γ. Μαυρίκος αναφέρθηκε εκτενώς στη δράση της ΠΣΟ την προηγούμενη πενταετία. Ανάμεσα σε άλλα, είπε: «Στην πενταετία που πέρασε, αναπτύχθηκαν σημαντικοί εργατικοί αγώνες σε όλες τις ηπείρους. Στους αγώνες αυτούς τα μέλη, οι φίλοι και τα στελέχη της ΠΣΟ ήταν στην πρώτη γραμμή. Στην πρώτη γραμμή προσπάθησε να βρίσκεται και το Προεδρικό Συμβούλιο και η Γραμματεία.

Νομίζουμε ότι απ' όλους αυτούς τους αγώνες μπορούμε να κρατήσουμε κάποια γενικά συμπεράσματα: Οι κοινωνίες κινούνται μπροστά μόνο με κοινωνικούς αγώνες. Οτι στους αγώνες αυτούς η εργατική τάξη, σαν τάξη - ηγέτης, πρέπει να ανοίγει δρόμους ευρύτερους και να φροντίζει να ανεβαίνει η ωρίμανση της συνείδησης των εργαζομένων και να απαιτούν ριζοσπαστικοποίηση των στόχων. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα έχει καθήκον να ενώνει όλη την τάξη, να ενώνει όλους τους εργαζόμενους και ταυτόχρονα να χτίζει τη συμμαχία του με τη φτωχή αγροτιά, τη νεολαία, τις γυναίκες».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο γγ της ΠΣΟ ανέφερε ότι «στις προτεραιότητές μας ήταν να εμπλουτίζουμε και να επεξεργαζόμαστε τη στρατηγική και την τακτική μας σαν μία συνδικαλιστική οργάνωση των αγωνιστών του ταξικού συνδικαλιστικού προσανατολισμού», ενώ για τη διεθνιστική δράση της ΠΣΟ σημείωσε: «Το κάθε συνδικάτο είναι υποχρεωμένο να αγωνίζεται για τα δικαιώματα των εργαζομένων μέσα στη χώρα του. Πρώτα απ' όλα μέσα στη χώρα του. Στο βαθμό που ενισχύει τους αγώνες του σε εθνικό επίπεδο, στο βαθμό που δυναμώνει την ταξική αντίληψη μέσα στη συγκεκριμένη χώρα, αντικειμενικά βοηθά στην ενίσχυση του διεθνούς εργατικού κινήματος.

Γιατί όταν λέμε διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα, στην πραγματικότητα μιλάμε για τη συνολική κατάσταση, τη συνολική εικόνα του κινήματος, όπως την συνθέτει το παζλ χώρα με τη χώρα. Το επιμέρους αναδιαμορφώνει το όλο. Τα συνδικάτα μέλη και φίλοι της ΠΣΟ έχουν πλούσια πείρα διεθνισμού και αλληλεγγύης. Είμαστε περήφανοι για το διεθνισμό της ΠΣΟ, που συνεχίζει και σήμερα να είναι η καρδιά της».

Οι δύο γραμμές στο κίνημα

Για το ζήτημα της ενότητας και της αντιπαράθεσης των δυο γραμμών στο κίνημα, είπε ότι «εμείς, η ΠΣΟ, το αγωνιστικό ρεύμα μέσα στα συνδικάτα, θέλουμε την ενότητα για να δυναμώνει ο αγώνας του προλεταριάτου ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια στις πολυεθνικές και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους. Για να συσσωρεύονται ποσοτικά και ποιοτικά δυνάμεις που θα συγκρούονται με τον ιμπεριαλισμό, να συνδέουν την πάλη και τους αγώνες των εργαζομένων για τα άμεσα προβλήματα, με τη ριζοσπαστικοποίηση του αγώνα και την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Αντίθετα, το ρεφορμιστικό ρεύμα θέλει να ενώνει τους εργαζόμενους στον αγώνα που κάνει για τον εκσυγχρονισμό και την ενίσχυση του καπιταλιστικού συστήματος. Να ενώνει την εργατική τάξη και τους συμμάχους της στη γραμμή της συνεργασίας των τάξεων και των συμβιβασμών με τους ιμπεριαλιστές και τους διαχειριστές του συστήματος. Να ενώνει τους μισθωτούς πίσω και κάτω από τη στρατηγική της σοσιαλδημοκρατίας. Γι' αυτό το λόγο, η ενότητά τους στην ουσία είναι κινήσεις κορυφών, είναι τακτικές κινήσεις σκοπιμότητας, είναι κινήσεις συναλλαγής πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων και κρυφά κάτω από το τραπέζι.

Η ηγεσία της ITUC, κάτω από το τραπέζι, έχει συμμαχήσει με όλους τους στόχους των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους. Θυμηθείτε τη στάση της ηγεσίας της ITUC σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους του ΝΑΤΟ. Ποια η στάση τους στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας; Ποια η στάση τους στον πόλεμο στο Ιράκ; Ποια η στάση τους στον πόλεμο του Ισραήλ ενάντια στο Λίβανο; Ποια η στάση τους στη Συρία; Στο Μάλι; Στη Βενεζουέλα; Παντού αγκαλιά με τους ιμπεριαλιστές. Είναι τυχαίο; Οχι. Η ηγεσία της ITUC είναι συνένοχη, έχει μερίδιο ευθύνης για τα εκατομμύρια των προσφύγων, των θυμάτων, των μεταναστών.

Η ηγεσία της ITUC διασπά συνδικάτα, επεμβαίνει στα εσωτερικά συνδικάτων που δεν υποτάσσονται στον κίτρινο συνδικαλισμό! Σπέρνει τη διαφθορά μέσα στις κορυφές συνδικαλιστών με διάφορα δήθεν σεμινάρια και αξιοποίηση διαφόρων ινστιτούτων. Δίνει χρήματα σε συνδικαλιστές που σκύβουν το κεφάλι, εξαγοράζει συνειδήσεις.

Η ηγεσία της ITUC προωθεί το ρεφορμισμό και την ταξική συνεργασία μέσα στην εργατική τάξη. Αυτοί που ωφελούνται είναι το κεφάλαιο, οι πολυεθνικές, οι αντεργατικές κυβερνήσεις που θέλουν ένα συνδικαλιστικό κίνημα αιχμάλωτο στη λογική της ταξικής συνεργασίας και της υποταγής στο θεό του καπιταλιστικού κέρδους. Εμείς, κάνοντας κριτική στην τακτική της ηγεσίας της ITUC, θέλουμε να βοηθήσουμε τους εργαζόμενους να χτίσουν συνδικάτα ανεξάρτητα, αγωνιστικά, ταξικά διεθνιστικά, που θα αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στην καπιταλιστική σκλαβιά».

Πιο ψηλά ο πήχης

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Γ. Μαυρίκος είπε: «Θα παραδώσουμε στην επόμενη γενιά ένα συνδικαλιστικό κίνημα πιο δυνατό, πιο στέρεο ιδεολογικά, πιο ώριμο οργανωτικά. Προτείνουμε να δεσμευτούμε όλοι μαζί από το 17ο Συνδικαλιστικό Συνέδριο ότι βάζουμε στόχο να γιορτάσουμε τα 80 χρόνια της ΠΣΟ με 100 εκατομμύρια μέλη. Με μια ΠΣΟ και αριθμητικά και ποιοτικά πιο δυνατή».

«Αδειανό πουκάμισο» για τους εργαζόμενους οι κλαδικές Συμβάσεις

Σε ό,τι αφορά τις κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας, δύο είναι τα βασικά σημεία που πραγματεύεται το πόρισμα της Επιτροπής. Το πρώτο είναι η επεκτασιμότητά τους στις επιχειρήσεις όλου του κλάδου και το δεύτερο η «αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης». Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα των κλαδικών Συμβάσεων απασχολεί την Επιτροπή από την άποψη της διαμόρφωσης ενός «ενιαίου πεδίου», μέσα στο οποίο θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους οι επιχειρήσεις.

Ας δούμε τι γράφει το πόρισμα: «Αντιπροσωπευτικές συλλογικές συμβάσεις μπορούν να επεκταθούν από το κράτος σε κλαδικό και ομοιοεπαγγελματικό επίπεδο, ύστερα από αίτημα ενός από τα συμβαλλόμενα μέρη των διαπραγματεύσεων. Οι συλλογικές συμβάσεις είναι αντιπροσωπευτικές αν η διαπραγματευτική μονάδα (σ.σ. των εργοδοτών) καλύπτει (σ.σ. απασχολεί) το 50% των εργαζομένων. Η κυβέρνηση και οι κοινωνικοί εταίροι καθορίζουν ένα διοικητικό σύστημα για μια αξιόπιστη παρακολούθηση του αριθμού των εργαζομένων.

Στην περίπτωση σοβαρών προβλημάτων στην αντίστοιχη αγορά εργασίας (π.χ. διαστρέβλωση του ανταγωνισμού), ή στην περίπτωση ενός άλλου δημοσίου συμφέροντος (εισαγωγή συστήματος μαθητείας, κ.λπ.) η επέκταση είναι επίσης δυνατή. Η απόφαση για την επέκταση της συμφωνίας παίρνεται από τον υπουργό Εργασίας, μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους».

Οι εξαιρέσεις γίνονται ...κανόνας

Αυτή είναι η μία πλευρά, η οποία όμως συμπληρώνεται με τις συστάσεις της Επιτροπής για το ζήτημα της «ευνοϊκότερης σύμβασης», αν δηλαδή η σύμβαση με τους καλύτερους όρους για έναν εργαζόμενο θα υπερισχύει έναντι όλων των άλλων.

Εδώ η Επιτροπή προτείνει τα εξής: «Μισθολογικές συμφωνίες με μικρότερο επίπεδο μισθών, δεν μπορεί να είναι χαμηλότερες από τις εθνικές/κλαδικές συμφωνίες που έγιναν σε υψηλότερο επίπεδο. Οι κοινωνικοί εταίροι, ωστόσο, θα πρέπει να συμφωνήσουν σε "ανοιχτές ρήτρες" πάνω σε συγκεκριμένα θέματα, τα οποία θα επιτρέπουν προσωρινές παρεκκλίσεις από τις κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές συμφωνίες (αλλά όχι από νομικές προδιαγραφές) στην περίπτωση επειγόντων οικονομικών αναγκών της εταιρείας. Οι παρεκκλίσεις μπορούν να συμφωνούνται μόνο από τους κοινωνικούς εταίρους που υπέγραψαν την αντίστοιχη συμφωνία».

Οπως σημειώνεται χαρακτηριστικά στο πόρισμα, «η αντιπροσωπευτικότητα των συλλογικών διαπραγματεύσεων χρειάζεται να βελτιωθεί. Χωρίς αυτήν την αρχή, η αυτοεξαίρεση ή/και ο κατακερματισμός της συλλογικής διαπραγμάτευσης θα γίνει ο κανόνας. Ωστόσο, σε περιόδους σοβαρής οικονομικής κρίσης στο επίπεδο της εταιρείας, της βιομηχανίας (σ.σ. του κλάδου) ή του κράτους, προσωρινές παρεκκλίσεις από αυτά τα πρότυπα, θα μπορούσε να βοηθήσει τις εταιρείες να επιβιώσουν και να επιστρέψουν στην κερδοφορία».

Η Επιτροπή συστήνει ότι «οι κοινωνικοί εταίροι θα πρέπει να διευκρινίζουν τα θέματα, τις διαδικασίες και το χρονικό ορίζοντα των παρεκκλίσεων. Αν δεν συμφωνούν, η διαιτησία είναι δυνατόν να το κάνει, με τον ίδιο τρόπο, όπως και σε άλλες περιπτώσεις συλλογικών διαπραγματεύσεων».

Την παραπάνω θέση, που πλειοψήφησε στη σύνταξη του πορίσματος, συμπληρώνει η άποψη ενός άλλου μέρους της Επιτροπής, που θεωρεί πως «η μισθολογική ευελιξία στο μικρο-επίπεδο είναι σημαντική» και ότι «η ιεραρχία των συλλογικών διαπραγματεύσεων πρέπει να διέπεται από την αρχή της επικουρικότητας, όπου συμβάσεις που συνάπτονται σε επιχειρησιακό επίπεδο, εγγύτερα των εμπλεκόμενων εργαζομένων και επιχειρήσεων, υπερισχύουν συμβάσεων που συνάπτονται σε κλαδικό/ομοιοεπαγγελματικό/εθνικό επίπεδο».Δηλαδή, οι επιχειρησιακές συμβάσεις να υπερισχύουν de facto των κλαδικών.

Η ουσία και στις δύο αυτές θέσεις, είναι ότι εισάγουν εξαιρέσεις από την καθολική εφαρμογή της καλύτερης για τον εργαζόμενο σύμβασης, αν μια επιχείρηση επικαλεστεί οικονομικές δυσκολίες. Αυτό σημαίνει «ξήλωμα» των κλαδικών Συμβάσεων και καθιστά κενό γράμμα τις διακηρύξεις για την επεκτασιμότητά τους και την ισχύ της αρχής της «ευνοϊκότερης σύμβασης».

Μετενέργεια - Διαιτησία

Σε ό,τι αφορά τη χρονική παράταση, τους όρους της σύμβασης που μετενεργούν και τη διάρκεια των Συλλογικών Συμβάσεων, αυτά προτείνεται να αποφασίζονται από «κοινωνικούς εταίρους». Σε διαφορετική περίπτωση, προτείνεται η χρονική παράταση να είναι έξι μήνες και η μετενέργεια να αφορά όλους τους όρους της σύμβασης, ενώ καθορίζεται στους τρεις μήνες ο χρόνος προειδοποίησης για την καταγγελία μιας σύμβασης.

Τέλος, σε ό,τι αφορά την προσφυγή στη Διαιτησία, η Επιτροπή των ειδικών σημειώνει τα εξής στο πόρισμά της: «Εάν οι κοινωνικοί εταίροι δεν καταλήξουν σε συμφωνία, οι όροι της συμφωνίας μπορούν να καθορίζονται μέσω διαιτησίας, κατά προτίμηση όταν και οι δύο εταίροι συμφωνούν με αυτό. Η μονομερής διαιτησία πρέπει να είναι η ύστατη λύση, καθώς είναι ένδειξη έλλειψης εμπιστοσύνης. Το σύστημα της διαιτησίας ανανεώθηκε πρόσφατα και θα πρέπει να αξιολογηθεί το αργότερο σε δύο χρόνια, για να εκτιμηθεί ο ρόλος του στις συλλογικές διαπραγματεύσεις».

Παραπέμποντας για αργότερα το θέμα και στηρίζοντας έμμεσα τη θέση της εργοδοσίας για κατάργηση της μονομερούς προσφυγής από την πλευρά των εργαζομένων (αναγνωρίστηκε με την 25/2004 απόφαση του ΣτΕ), η Επιτροπή αφήνει ανοιχτό το δρόμο να υπάρξουν αλλαγές προς το χειρότερο, επισημαίνοντας ότι «δεν θα ήταν σκόπιμο να εξεταστούν περαιτέρω αλλαγές πολύ γρήγορα. Επομένως, προτείνουμε μια ορθή αξιολόγηση της πραγματικής λειτουργίας και των συγκεκριμένων επιπτώσεων της νέας διαδικασίας από το τέλος του 2018».

«Δεν συνιστούμε την επιστροφή στο προηγούμενο σύστημα»...

Για τον κατώτερο μισθό και τις κλαδικές Συμβάσεις, η Επιτροπή ξεκαθαρίζει ευθύς εξαρχής στο πόρισμά της: «Δεν συνιστούμε την επιστροφή στο προηγούμενο σύστημα, ιδιαίτερα δε με το ύψος των μισθών που υπήρχε πριν από την κρίση, αλλά έναν εκσυγχρονισμό σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές (...) Προτείνουμε επίσης τη δυνατότητα προσωρινών παρεκκλίσεων από τις συλλογικές συμβάσεις, όταν οι εταιρείες βρίσκονται σε σοβαρές οικονομικές δυσκολίες».

Σε άλλο σημείο, διαβεβαιώνει ότι ούτε οι «κοινωνικοί εταίροι» θέλουν «επιστροφή στο παρελθόν», δηλαδή ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι στα χρόνια της κρίσης. Οπως γράφεται στο πόρισμα, «οι κοινωνικοί εταίροι κατανοούν τη δύσκολη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και είναι πρόθυμοι να αναλάβουν την ευθύνη, χωρίς να επιστρέψουμε στο παλιό σύστημα».

Αναλύοντας τους λόγους για τους οποίους προτείνει να εμπλακούν ξανά οι «κοινωνικοί εταίροι» στη διαδικασία καθορισμού του κατώτερου και των κλαδικών μισθών, το πόρισμα αναφέρει: «Μετά την ουσιαστική εσωτερική υποτίμηση, η χώρα χρειάζεται ένα σταθερό ρυθμιστικό πλαίσιο για την ανάκαμψη. Η στρατηγική αυτή απαιτεί ισχυρούς και αντιπροσωπευτικούς κοινωνικούς εταίρους, θεσμική σταθερότητα και δεσμούς μεταξύ των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του κοινωνικού διαλόγου με μια αναπτυξιακή στρατηγική».

Επομένως, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον κατώτερο μισθό και τις συλλογικές συμβάσεις αντιμετωπίζονται από τη σκοπιά της ενδυνάμωσης του «κοινωνικοεταιρισμού», στο πλαίσιο μιας «αναπτυξιακής στρατηγικής», που σημαίνει να γίνουν οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους συμμέτοχοι στην προσπάθεια για ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Αλλωστε, όπως γράφει το πόρισμα, στις επαφές της με τους «κοινωνικούς εταίρους», μεταξύ αυτών και η ΓΣΕΕ, η επιτροπή των «ειδικών» διαπίστωσε ότι «Η εμπιστοσύνη μεταξύ των κοινωνικών εταίρων είναι υψηλή στην Ελλάδα. Αυτό εκφράστηκε από τους κοινωνικούς εταίρους, με πολύ μεγάλη έμφαση και ξεχωριστά από τον καθένα. Τέτοια ανοιχτή και ιδιαίτερα υψηλή έκφραση της εμπιστοσύνη δεν μπορεί να βρεθεί σε πολλές άλλες χώρες και δεν είναι ένα δευτερεύον ζήτημα σε μια δύσκολη οικονομική και κοινωνική κατάσταση, όπως αυτή που υφίσταται σήμερα στην Ελλάδα. Αυτή η εμπιστοσύνη είναι ένα πολύτιμο κοινωνικό κεφάλαιο και ένα απαραίτητο μέσο για όλες τις μελλοντικές στρατηγικές ανάπτυξης».

Οπως, μάλιστα, σημειώνει η Επιτροπή, «με την ισχύουσα εθνική νομοθεσία, η διάβρωση των εθνικών και κλαδικών συλλογικών διαπραγματεύσεων δεν έχει τελειώσει και θα συνεχιστεί ακόμα τα επόμενα χρόνια, δεδομένου ότι οι εργοδότες είναι όλο και λιγότερο ικανοί να υπογράψουν συλλογικές συμφωνίες, αν δεν καλύπτονται όλες οι επιχειρήσεις του κλάδου. Κατά συνέπεια, η ανισότητα και η φτώχεια μπορεί να αυξηθεί ακόμη πάνω από τα ήδη υψηλά επίπεδα σήμερα».

Ο νόμος 4172/2013 για τον κατώτερο μισθό

«Βγάζουν μάτι» οι ομοιότητες της πρότασης των «ειδικών» με τη νομοθεσία που προβλέπεται να εφαρμοστεί από 1/1/2017

Η πρόταση που καταθέτει η επιτροπή των «ειδικών» για την αποκατάσταση τάχα της συλλογικής διαπραγμάτευσης για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) έχει τεράστιες ομοιότητες με το νόμο Βρούτση (4172/2013) για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, ο οποίος προβλέπεται να εφαρμοστεί μετά την 1/1/2017. Αλλωστε, το ίδιο το πόρισμα κάνει αναφορά στο συγκεκριμένο νόμο, σημειώνοντας ότι έχει ήδη θεσπίσει την εμπλοκή «ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων» στη διαδικασία της διαβούλευσης για τον κατώτατο μισθό.

Σύμφωνα με το άρθρο 103 αυτού του νόμου, «έπειτα από διαβούλευση, που διεξάγεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρούσα, ορίζεται ο νομοθετημένος κατώτατος μισθός και το νομοθετημένο κατώτατο ημερομίσθιο, για πλήρη απασχόληση, ήτοι μηνιαίος μισθός για εργασία 25 ημερών μηνιαίως και ημερομίσθιο για εργασία 8 ωρών ημερησίως, για τους υπαλλήλους και εργατοτεχνίτες όλης της χώρας, των οποίων η αμοιβή δεν ρυθμίζεται από συλλογική σύμβαση εργασίας».

Στο τέλος αυτής της πρώτης παραγράφου προστέθηκε, με το νόμο 4254/2014, η φράση «και ως τέτοιος νοείται μια μοναδική αξία (ποσό) αναφοράς». Η προσθήκη αυτή δεν έγινε τυχαία. Στην πραγματικότητα, η ερμηνεία της οδηγεί σε κατώτερο μισθό απαλλαγμένο πλήρως από επιδόματα και τριετίες, κάτι που θα φέρει νέες δραματικές απώλειες για χιλιάδες εργαζόμενους, που σήμερα αμείβονται με τα κατώτερα όρια, προσαυξημένα με τις τριετίες, αλλά και με το επίδομα γάμου, το οποίο υποτίθεται ότι διασφαλίζεται από την ισχύουσα ΕΓΣΣΕ.

Μένει να δούμε πώς θα ρυθμίσει αυτά τα ζητήματα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αν και στο πόρισμα των «ειδικών» επαφίενται στη διαπραγμάτευση μεταξύ των «κοινωνικών εταίρων».

«Θεμέλιος λίθος» η ανταγωνιστικότητα

«Θεμέλιος λίθος» του νόμου Βρούτση για τον κατώτερο μισθό είναι η εξής διάταξη: «Το ύψος του νομοθετημένου κατώτατου μισθού και νομοθετημένου ημερομισθίου θα πρέπει να καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών, και της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης, του ποσοστού της ανεργίας, των εισοδημάτων και μισθών».

Τα κριτήρια αυτά επαναλαμβάνονται σχεδόν αυτούσια στο πόρισμα της επιτροπής των «ειδικών», δημιουργώντας ένα ασφυκτικό πλαίσιο στη διαμόρφωση του κατώτερου μισθού, ανεξάρτητα από το ποιος θα έχει την τελική ευθύνη για τον καθορισμό του.

Ο νόμος Βρούτση προβλέπει ακόμα: «Για τον ορισμό του νομοθετημένου κατώτατου μισθού και νομοθετημένου κατώτατου ημερομισθίου διεξάγεται διαβούλευση μεταξύ των κοινωνικών εταίρων και της κυβέρνησης, με την τεχνική και επιστημονική υποστήριξη εξειδικευμένων επιστημονικών, ερευνητικών και συναφών φορέων και εμπειρογνωμόνων, σε θέματα οικονομίας και ιδίως οικονομίας της εργασίας, κοινωνικής πολιτικής καθώς και εργασιακών σχέσεων και το συντονισμό από επιτροπή, που ορίζεται στην παράγραφο 5 του παρόντος άρθρου.

(...) Η διαβούλευση συντονίζεται από τριμελή Επιτροπή αποτελούμενη από τον πρόεδρο του ΟΜΕΔ, ως πρόεδρο, ένα πρόσωπο κύρους ως εκπρόσωπο του υπουργού Οικονομικών και ένα πρόσωπο κύρους ως εκπρόσωπο του υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, με τη γραμματειακή υποστήριξη των υπηρεσιών του ΟΜΕΔ».Η «επιτροπή εμπειρογνωμόνων», που περιγράφεται στο πόρισμα για τα Εργασιακά, είναι μια παραλλαγή της παραπάνω διάταξης του νόμου Βρούτση.

Ολοι μαζί και απέναντι οι εργαζόμενοι!

Σύμφωνα με το νόμο, στη «διαπραγμάτευση» θα παίρνονται υπόψη τα πορίσματα φορέων όπως η Τράπεζα της Ελλάδας, η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ), το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ (ΙΝΕ - ΓΣΕΕ), το Ινστιτούτο ΙΜΕ - ΓΣΕΒΕΕ, το Ινστιτούτο Βιομηχανικών και Οικονομικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), το Ινστιτούτο του ΣΕΤΕ (ΙΝΣΕΤΕ), το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), που θα συντάσσουν έκθεση για την προσαρμογή του κατώτερου μισθού «στις επίκαιρες οικονομικές συνθήκες».

Πάνω σ' αυτήν την έκθεση θα συζητάνε οι εκπρόσωποι των «κοινωνικών εταίρων» και στη συνέχεια, μέσα από μια δαιδαλώδη διαδικασία, θα συντάσσεται ένα Σχέδιο Πορίσματος Διαβούλευσης, που θα παραδίδεται στην Επιτροπή Συντονισμού της διαβούλευσης και από εκεί ολοκληρωμένο θα υποβάλλεται στον υπουργό Οικονομικών και τον υπουργό Εργασίας. Με άλλα λόγια, και ο νόμος Βρούτση προβλέπει διαβούλευση για τον κατώτερο μισθό, αλλά με σημαδεμένα χαρτιά σε βάρος των εργαζομένων, όπως γίνεται και στην πρόταση που καταθέτει η επιτροπή των «ειδικών».

Μετά απ' όλα αυτά, «εντός του τελευταίου δεκαπενθημέρου του μηνός Ιουνίου κάθε έτους ο υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας εισηγείται στο Υπουργικό Συμβούλιο τον κατώτατο μισθό υπαλλήλων και το κατώτατο ημερομίσθιο των εργατοτεχνιτών, λαμβάνοντας υπόψη το Πόρισμα Διαβούλευσης, όπως αυτό υποβλήθηκε και συντάχθηκε κατά την ανωτέρω διαδικασία», και εκδίδει απόφαση «μετά από την σύμφωνη γνώμη του Υπουργικού Συμβουλίου».

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ «ΕΙΔΙΚΩΝ» ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ

Τις προηγούμενες μέρες, ο «Ριζοσπάστης» παρουσίασε αναλυτικά τις συστάσεις που απευθύνει το πόρισμα της Επιτροπής των «ειδικών» για τις ομαδικές απολύσεις, την απεργία και το «λοκ άουτ». Σήμερα συνεχίζουμε παρουσιάζοντας τα κεφάλαια του πορίσματος που αφορούν στον κατώτερο μισθό και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις. Οπως προκύπτει, αν οι προτάσεις της Επιτροπής υλοποιούνταν με τα σημερινά δεδομένα, όσοι δεν έχουν εργασιακή εμπειρία θα αμείβονταν με κατώτερο μισθό μικρότερο κι από αυτόν που ισχύει για τους κάτω των 25 ετών (511 ευρώ μεικτά)! Επιπλέον, με τις εξαιρέσεις που προτείνει η Επιτροπή, η επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων και η αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης μετατρέπονται σε «πουκάμισο αδειανό» για τους εργαζόμενους, ενώ και ο καθορισμός του κατώτερου μισθού υπό την εποπτεία μιας επιτροπής «εμπειρογνωμόνων», που θα καθορίζει τα δεδομένα της διαπραγμάτευσης με βάση την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, συνιστά επανάληψη του νόμου Βρούτση για τον κατώτερο μισθό και δυσχεραίνει κι άλλο τη θέση των εργαζομένων στη διαπραγμάτευση με τις εργοδοτικές ενώσεις.

«Υπο-κατώτερος» μισθός κάτω και από τα 511 ευρώ μεικτά!

Το πόρισμα προτείνει να αμείβονται οι εργαζόμενοι χωρίς εργασιακή εμπειρία με μισθό μικρότερο από αυτόν που παίρνουν σήμερα όσοι είναι κάτω των 25 ετών

Μετά από μια εξαντλητική παρουσίαση της πορείας που ακολούθησε η νομοθεσία για τον κατώτερο μισθό και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στην Ελλάδα, αλλά και μια αναλυτική ανασκόπηση των «ευρωπαϊκών πρακτικών» σ' αυτά τα δυο ζητήματα, το πόρισμα μπαίνει στο «ζουμί» και καταγράφει τις συστάσεις της «Επιτροπής των ειδικών».

Συγκεκριμένα, για τον κατώτερο μισθό προτείνεται: «Οι κοινωνικοί εταίροι θα πρέπει να αποφασίζουν σχετικά με τις αυξήσεις των ελάχιστων μισθών μετά από διαβούλευση με ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές για την παραγωγικότητα, τις τιμές, την ανταγωνιστικότητα, την απασχόληση και την ανεργία, τα εισοδήματα και τους μισθούς. Η συμφωνία τους θα έχει αυτόματα την ισχύ έναντι όλων».

Το «καινούργιο» που τίθεται, είναι ότι στη μεταξύ τους διαπραγμάτευση εργαζόμενοι και εργοδότες θα πρέπει να παίρνουν υπόψη τους τις κατευθύνσεις μιας επιτροπής από «ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες», που θα διαμορφώνουν επί της ουσίας το εύρος των αυξήσεων (ή και των μειώσεων), πριν αυτές καταληχθούν από τους «κοινωνικούς εταίρους». Τα κριτήρια θα είναι αυτά που περιγράφτηκαν πιο πάνω και έτσι, στη διαπραγμάτευση για τους μισθούς, ένας τρίτος «παίκτης» προστίθεται στο πλευρό της εργοδοσίας.

Το πόρισμα των «ειδικών» και η υιοθέτησή του από την κυβέρνηση δικαιώνουν πλήρως το χαρακτηρισμό «ψαλιδοχέρης» που έδωσαν οι εργαζόμενοι στον υπουργό Εργασίας
Το πόρισμα των «ειδικών» και η υιοθέτησή του από την κυβέρνηση δικαιώνουν πλήρως το χαρακτηρισμό «ψαλιδοχέρης» που έδωσαν οι εργαζόμενοι στον υπουργό Εργασίας
Οπως χαρακτηριστικά γράφεται στο πόρισμα, «για να διασφαλιστεί ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας θα λαμβάνεται υπόψη, μια διαδικασία διαβούλευσης με τους ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες - όπως έχει ήδη καθοριστεί στο νόμο 4172/2013 - πρέπει να προηγείται της απόφασης των κοινωνικών εταίρων». Δηλαδή, η πρόταση της «Επιτροπής των ειδικών» βάζει από το παράθυρο το νόμο Βρούτση που έχει ήδη ψηφιστεί (βλέπε ξεχωριστό θέμα), με τη διαφορά ότι τις ...ανακοινώσεις για το ύψος του κατώτερου μισθού δεν θα τις κάνει η κυβέρνηση, αλλά οι κοινωνικοί εταίροι, αφού το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης είναι δεδομένο και ασφυκτικό για τους εργαζόμενους!

Στο ίδιο σημείο, το πόρισμα αποκαλύπτει και μια σημαντική πτυχή της διαβούλευσης που είχε η «Επιτροπή των ειδικών» με τους «κοινωνικούς εταίρους». Οπως γράφει, η συνδικαλιστική πλειοψηφία συμφώνησε με τους εργοδότες ότι «η οικονομική κατάσταση έχει αλλάξει» και ότι «μια γρήγορη επιστροφή στα προ κρίσης κατώτερα επίπεδα των μισθών και αυξήσεων των ελάχιστων μισθών, όπως πριν το 2009, δεν θα ήταν σκόπιμη, ούτε δυνατή στο άμεσο μέλλον».

Δηλαδή, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ καλεί τους εργαζόμενους να μάθουν να ζουν με τους σημερινούς άθλιους μισθούς και να εγκαταλείψουν κάθε προσπάθεια για ανάκτηση των απωλειών, πόσο μάλλον να διεκδικήσουν αυξήσεις στους μισθούς που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους. Σημειώνουμε τέλος ότι, σύμφωνα με το πόρισμα, «ένα άλλο μέρος της Επιτροπής προτείνει τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση, κατόπιν διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς εταίρους και ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες».

Ανοίγει ο δρόμος για νέες μειώσεις

Συναφής με όλα τα παραπάνω είναι και η συζήτηση για τη διατήρηση ενός μικρότερου κατώτερου μισθού («υπο-κατώτερος» μισθός) για μια ορισμένη κατηγορία εργαζομένων, που σήμερα ορίζεται με ηλικιακά κριτήρια (οι κάτω των 25 ετών αμείβονται με 511 ευρώ μεικτά, αντί για 586).

Η Επιτροπή στο πόρισμά της καταλήγει στην εξής σύσταση: «Ο υπο-κατώτερος μισθός για τους νέους θα αντικατασταθεί από έναν υπο-κατώτερο μισθό με βάση την εργασιακή εμπειρία. Θα ισούται με το 85% του κατώτερου μισθού κατά τον πρώτο χρόνο απόκτησης εργασιακής εμπειρίας και με το 95% τον δεύτερο χρόνο. Η ρύθμιση αυτή δεν ισχύει για τους μαθητευόμενους και τους σπουδαστές που κάνουν πρακτική άσκηση για περισσότερους από τρεις μήνες, όπως προβλέπεται από τα προγράμματα των σπουδών τους. Γι' αυτές τις περιπτώσεις, οι "κοινωνικοί εταίροι" θα αποφασίζουν για τον αντίστοιχο υπο-κατώτερο μισθό και τις αυξήσεις».

Οπως εξηγεί το πόρισμα, για να δικαιολογήσει τη διάκριση του κατώτερου μισθού, «οι υπο-κατώτεροι μισθοί για ανειδίκευτα άτομα δικαιολογούνται όσο είναι ακόμα στη διαδικασία εκμάθησης της εργασίας. Οι χαμηλότεροι μισθοί αντικατοπτρίζουν τη μικρότερη παραγωγικότητα. Με τον τρόπο αυτό, η μετάβαση από το σχολείο στην εργασία μπορεί να διευκολυνθεί».

Εδώ το πράγμα ξεφεύγει κυριολεκτικά και η Επιτροπή ανοίγει δρόμους για νέες μειώσεις στον κατώτερο μισθό. Αν εφαρμοζόταν σήμερα το σύστημα που προτείνει το πόρισμα, ο υπο-κατώτερος μισθός για όσους δεν έχουν εργασιακή εμπειρία (η Επιτροπή δεν διευκρινίζει με ποιον τρόπο θα πιστοποιείται αυτό), θα ήταν μικρότερος ακόμα και από τα 511 ευρώ μεικτά που παίρνει ένας εργαζόμενος κάτω των 25 ετών.

Δηλαδή, παίρνοντας το 85% του σημερινού κατώτερου μισθού για ένα χρόνο, θα αμειβόταν με 498 ευρώ μεικτά! Το δεύτερο χρόνο, ο μισθός του θα αυξανόταν στα 527 ευρώ μεικτά, οριακά πάνω από τον κατώτερο που παίρνουν οι σημερινοί 25άρηδες και κάτω, αλλά κανείς δεν μπορεί να τον διαβεβαιώσει ότι ο εργοδότης τους δεν θα τον αντικαταστήσει το δεύτερο χρόνο, για να γλιτώσει ακόμα και αυτά τα λεφτά.

Αθλια επιχειρήματα

Επιπλέον, διατηρώντας τη διάκριση ανάμεσα στον κατώτερο και τον υπο-κατώτερο μισθό και βάζοντας το κριτήριο της εργασιακής εμπειρίας αντί της ηλικίας, η Επιτροπή διευρύνει κατά πολύ την κατηγορία των εργαζομένων που θα αμείβονται με τον υπο-κατώτερο μισθό, αφού «ανειδίκευτος» μπορεί να είναι σήμερα και ένας 30άρης, ένας 35άρης και πάει λέγοντας.

Η ίδια η Επιτροπή το σημειώνει αυτό στο πόρισμά της. Οπως γράφει, «για νομικούς λόγους, προτιμάμε ο υπο-κατώτερος μισθός να σχετίζεται με την εργασιακή εμπειρία αντί της ηλικίας, παρόλο που στην πράξη, κυρίως οι νέοι θα λαμβάνουν αυτόν τον υπο-κατώτερο μισθό (...) Επιπλέον, η ηλικία είναι ένας λιγότερο αξιόπιστος δείκτης της εργασιακής εμπειρίας από ό,τι στο παρελθόν, όταν οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι εισέρχονταν στην αγορά εργασίας μετά τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Με την επέκταση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και σε περιόδους υψηλής ανεργίας, πολλοί νέοι άνθρωποι εισέρχονται στην αγορά εργασίας αργότερα από ό,τι στο παρελθόν. Αν είναι ηλικίας άνω των 25 ετών όταν πιάνουν για πρώτη φορά δουλειά, θα δικαιούνται κατώτερο μισθό ίσο με αυτόν των "ενηλίκων", μολονότι δεν έχουν καθόλου εργασιακή εμπειρία. Αυτό μπορεί να καταστήσει τη μετάβασή τους στην αγορά εργασίας αρκετά δύσκολη».

Στην πραγματικότητα, η «Επιτροπή των ειδικών» διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ώστε το κεφάλαιο να αντλήσει ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη, όχι μόνο από την κατηγορία των 25άρηδων και κάτω, αλλά από την πολύ μεγαλύτερη «δεξαμενή» των καταχωρημένων ως «μη έχοντες εργασιακή εμπειρία», ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Καταλαβαίνει κανείς τι θα γίνει στην πράξη, όταν στη ζούγκλα της αγοράς η ανασφάλιστη εργασία και η κινητικότητα είναι θεσμός, ενώ η εργοδοσία έχει τη δυνατότητα να απολύει χωρίς κανένα ουσιαστικό εμπόδιο.

Μεγάλο συλλαλητήριο των Συνδικάτων στις 17 Οκτώβρη

Καταθέτουν αγωνιστικά το σχέδιο νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις, στις 6.30 μ.μ. στο Σύνταγμα

Μεγάλο συλλαλητήριο διοργανώνουν τη Δευτέρα 17 Οκτώβρη, στις 6.30 μ.μ. στο Σύνταγμα, τα 400 και πλέον Συνδικάτα που στηρίζουν την πρωτοβουλία Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων για την οργάνωση της πάλης με αιχμή το μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων. Με το συλλαλητήριο, θα φέρουν στη Βουλή το δικό τους Σχέδιο Νόμου, με το οποίο απαιτούν την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και την αναπλήρωση των απωλειών των εργαζομένων.

Το σχέδιο νόμου, που μαζί με άλλες πρωτοβουλίες παρουσιάστηκε σε συνέντευξη Τύπου προχτές, έξω από το υπουργείο Εργασίας, συντάχθηκε με πρωτοβουλία Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων και θα παραδοθεί σε όλα τα κόμματα, πλην Χρυσής Αυγής, με την απαίτηση να στηριχθεί, να έρθει για συζήτηση και να ψηφιστεί στη Βουλή.

Προβλέπει, μεταξύ άλλων, την κατάργηση διατάξεων που περιέχονται σε προηγούμενους αντεργατικούς νόμους, την πλήρη διασφάλιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και Συμβάσεων, την αποκατάσταση του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, των δώρων και των επιδομάτων σε όλους τους συνταξιούχους, την επαναφορά των όρων των κλαδικών Συμβάσεων στα επίπεδα πριν από το 2012, ως βάση για τις νέες συλλογικές διαπραγματεύσεις, την κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης κ.ά.

Στην ανακοίνωσή τους, τα σωματεία που οργανώνουν το συλλαλητήριο, σημειώνουν ανάμεσα σε άλλα: «Οχι άλλες θυσίες για τα κέρδη της πλουτοκρατίας! Για εμάς κανονικότητα είναι η σταθερή δουλειά με δικαιώματα, η επαναφορά των ΣΣΕ, η κατάργηση των ελαστικών μορφών, οι αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, η μείωση του εργάσιμου χρόνου.

Κανένας συμβιβασμός με τη φτώχεια, με τη μίζερη ζωή! Οργανώνουμε με τόλμη το μεγάλο μέτωπο αγώνα για τη διεκδίκηση των απωλειών που είχαμε σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις και κυρίως την κατάργηση των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν ή καταργούν τις ΣΣΕ!Απαιτούμε δικαιώματα στην εργασία και τη ζωή με βάση την εποχή μας, τον 21ο αιώνα, τις σύγχρονες ανάγκες μας. Να μη ζήσουμε σαν δούλοι!».

Σε άλλες πόλεις

Στο πλαίσιο αυτής της πρωτοβουλίας, το Εργατικό Κέντρο Λάρισας καλεί σε συγκέντρωση τη Δευτέρα 17/10, στις 7 μ.μ., στην κεντρική πλατεία. Επίσης, σωματεία της Μαγνησίας οργανώνουν συγκέντρωση στην πλατεία Πανεπιστημίου του Βόλου, την Τρίτη 18 Οκτώβρη, στις 6.30 το απόγευμα. Την κινητοποίηση ανήγγειλαν σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου εκπρόσωποι του Συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας».

Εκδήλωση για τις ΣΣΕ στην Καλλιθέα

Στιγμιότυπο από την εκδήλωση
Στιγμιότυπο από την εκδήλωση
Με ενδιαφέρον παρακολούθησαν δεκάδες εργαζόμενοι, άνεργοι και νέοι την εκδήλωση που οργάνωσε την περασμένη Δευτέρα η Λαϊκή Επιτροπή Καλλιθέας, με θέμα την οργάνωση της πάλης για τις Συλλογικές Συμβάσεις. Στις απώλειες που είχαν οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων αναφέρθηκε στην παρέμβασή της η Μαρία Τσαγκατάκη, η οποία μεταξύ άλλων σημείωσε: «Απευθυνόμαστε προς τις διοικήσεις των Συνδικάτων, όλους τους αγωνιστές συνδικαλιστές, την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό, γιατί θέλουμε να ανοίξει η συζήτηση παντού, στα ΔΣ, σε Γενικές Συνελεύσεις, στους χώρους δουλειάς, να παρθούν πρωτοβουλίες για τις Συλλογικές Συμβάσεις».

Το λόγο πήραν, επίσης, εκπρόσωποι του Συλλόγου Γυναικών της ΟΓΕ, των ΕΒΕ της περιοχής, του ΜΑΣ, της Επιτροπής Ανέργων, των εργαζομένων του Δήμου Καλλιθέας και των συνταξιούχων. Ιδιαίτερα σημειώθηκε η συμβολή που είχε η Λαϊκή Επιτροπή στην κινητοποίηση που διεκδίκησε και πέτυχε την ανάκληση της απόλυσης εργαζόμενου από επιχείρηση τηλεπικοινωνιών, δίπλα στο κλαδικό σωματείο. «Το γεγονός αυτό δείχνει ότι η μαζική και οργανωμένη δράση αποτελεί μονόδρομο για να περάσουμε στην αντεπίθεση», αναφέρθηκε χαρακτηριστικά. Στην κατεύθυνση αυτή, η Λαϊκή Επιτροπή σχεδιάζει τις επόμενες πρωτοβουλίες της στις γειτονιές της πόλης.

  • Εκδήλωση για τις Συλλογικές Συμβάσεις οργανώνει η Γραμματεία Εύβοιας του ΠΑΜΕ την Πέμπτη 13 Οκτώβρη, στις 6.30 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο Εύβοιας (Φριζή 10, Χαλκίδα).
ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΛΑΔΩΝ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ
Σήμερα η συγκέντρωση στις 6.30 μ.μ. στην Ομόνοια

Δίνουν απάντηση στο πόρισμα κυβέρνησης - «ειδικών» και διεκδικούν αυξήσεις στους μισθούς, ανάκτηση των απωλειών, κατάργηση των αντεργατικών νόμων

Από παλιότερη κινητοποίηση των συνδικάτων της Αττικής
Από παλιότερη κινητοποίηση των συνδικάτων της Αττικής
Κανένας εργαζόμενος κάτω από τα 751 ευρώ, με οποιαδήποτε εργασιακή σχέση κι αν εργάζεται. Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με άμεση επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ. Υπογραφή των κλαδικών μας Συμβάσεων με ελάχιστη βάση τούς ήδη κατακτημένους μέσα από αυτές όρους, με καθολική ισχύ και υποχρεωτικότητα. Κανένας συμβιβασμός με τις εργασιακές σχέσεις πολλών ταχυτήτων.

Με αυτά τα αιτήματα - στόχους πάλης, τα Συνδικάτα της Αττικής από τον κλάδο της Βιομηχανίας που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, οργανώνουν συγκέντρωση σήμερα Πέμπτη, στις 6.30 μ.μ., στην Ομόνοια, απαντώντας στην προσπάθεια της κυβέρνησης να κοροϊδέψει τους εργαζόμενους ότι με το πόρισμα της Επιτροπής των «ειδικών» επαναφέρει τάχα τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και αποκαθιστά την ΕΓΣΣΕ και τις κλαδικές συμβάσεις.

Η πρωτοβουλία ανήκει στις εξής συνδικαλιστικές οργανώσεις: Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, Σωματείο Εργαζομένων Ενέργειας, Συνδικάτο Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών, Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων, Κλαδικό Συνδικάτο Χαρτεργατών, Ενωση Προσωπικού Πρακτορείων Εφημερίδων Αθηνών, Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργίας, Ιματισμού και Δέρματος, Συνδικάτο Εργαζομένων Φαρμάκου, Καλλυντικού και Συναφών Επαγγελμάτων, Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας, Πανελλήνια Ενωση Ελαιοσαπωνοποιών.

Ολα τα παραπάνω Συνδικάτα ανήκουν στις 400 και πλέον συνδικαλιστικές οργανώσεις που συνυπογράφουν το κάλεσμα των Ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων για οργάνωση της πάλης με αιχμή το μέτωπο των Συμβάσεων.

Αποφάσεις με ξεχωριστή σημασία

Από τις αποφάσεις για συμμετοχή στη σημερινή συγκέντρωση, ξεχωρίζουν αυτές που πάρθηκαν μέσα από Γενικές Συνελεύσεις των εργαζομένων, όπως έγινε στο εργοστάσιο της ΕΒΓΑ στην Αθήνα. Το επιχειρησιακό σωματείο συζήτησε αρχικά στο ΔΣ το θέμα του σημερινού συλλαλητηρίου, ενταγμένο στο γενικότερο σχεδιασμό της συνδικαλιστικής οργάνωσης για τη διεκδίκηση κλαδικής ΣΣΕ με ανάκτηση απωλειών, αυξήσεις στους μισθούς, κατάργηση των αντεργατικών νόμων.

Το ΔΣ αποφάσισε να τεθούν αυτά τα ζητήματα σε Γενική Συνέλευση, η οποία προετοιμάστηκε όλες τις προηγούμενες μέρες, προκειμένου να μπουν οι εργαζόμενοι σε κίνηση, να ενημερωθούν πριν από τη συνέλευση για τα θέματα που καλούνταν να αποφασίσουν. Η συνέλευση ήταν μαζική και το καλό κλίμα επιβεβαιώθηκε από τις ομόφωνες αποφάσεις. Μετά τη συνέλευση το σωματείο εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία «καλούνται όλοι οι συνάδελφοι να συμμετέχουν μαζικά με το μπλοκ του σωματείου μας, να απαντήσουμε στην επίθεση της κυβέρνησης στα αντεργατικά νέα μέτρα που φέρνει».

Η απόφαση της συνέλευσης έχει ιδιαίτερη σημασία και για τον αγώνα που δίνει η κλαδική Ομοσπονδία για την υπογραφή Σύμβασης, την οποία οι εργοδότες προσπαθούν να αποφύγουν με διάφορους ελιγμούς, με στόχο να επιβάλουν όρους χειρότερους και από αυτούς που ισχύουν σήμερα σε πολλές επιχειρήσεις του κλάδου.

Στην ίδια συνέλευση αποφασίστηκε ομόφωνα η συμμετοχή του σωματείου στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ, ενώ εκλέχτηκε και ο αντιπρόσωπος που θα πάρει μέρος. Η απόφαση αυτή είναι σημαντική και για το λόγο ότι στην προηγούμενη Συνδιάσκεψη δεν είχε συγκροτηθεί ακόμα το σωματείο. Ετσι, με την τωρινή απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων, «το σωματείο μας σφραγίζει τη συμπόρευση με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και το περιεχόμενό του», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση.

Θυμίζουμε ότι αποφάσεις συμμετοχής έχουν πάρει ακόμα οι Σωματειακές Επιτροπές της Πανελλαδικής Ενωσης Λιθογράφων στις επιχειρήσεις «Αφοί Βλάχου», «Veridos Ματσούκης ΑΕ» και «News Press Hold».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ