Με αποφάσεις των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ τότε (αλλά και όλων των μετέπειτα κυβερνήσεων), αντικαταστάθηκε σταδιακά το μόνιμο προσωπικό σε αυτούς τους κλάδους με εργολαβικούς εργάτες.

Είναι πασίγνωστο πως οι εργολάβοι εισπράττουν από το δημόσιο νοσοκομείο τουλάχιστον τα τριπλάσια από αυτά που αποδίδουν στους εργαζόμενους (περίπου 1.500 - 1.700 ευρώ ανά εργαζόμενο). Πληρώνουν με 350 - 550 ευρώ (ανάλογα με τα νυχτερινά και τις αργίες), άμα, όποτε και αν (δεν υπάρχει μήνας που να πληρώνουν στην ώρα τους), ενώ συχνά τα ένσημα που αποδίδονται στο ΙΚΑ είναι λιγότερα από τα πραγματικά.

Εννοείται πως οι συνάδελφοι των συνεργείων δουλεύουν συνεχώς κάτω από τρομοκρατία, εξευτελισμούς, απειλές και αυταρχισμό. Ο κάθε εργαζόμενος έχει πλέον καταλάβει τον παρασιτικό ρόλο των εργολάβων. Αυτά τα τρωκτικά που απομυζούν τον ιδρώτα των εργαζομένων, τα δεδουλευμένα τους, πρέπει να ξεκουμπιστούν από το νοσοκομείο.

Εργαζόμενες στην Καθαριότητα του ΠΑΓΝΗ διαμαρτύρονται στην 7ηΥΠΕ και στη διοίκηση του νοσοκομείου για τους όρους δουλειάς και τις ατομικές συμβάσεις

Από το Νοέμβρη του 2015, με εγκύκλιο τότε του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Γ. Κατρούγκαλου, επιχειρήθηκε να μετατραπούν οι ατομικές συμβάσεις με τον εργολάβο σε ατομικές συμβάσεις με το νοσοκομείο. Δηλαδή, το νοσοκομείο να γίνει εργολάβος, γλυτώνοντας όμως το ΦΠΑ που απέδιδε νοικιάζοντας υπηρεσίες!

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με την τελευταία σχετική εγκύκλιο (22/3/2016) του υπουργείου Υγείας, κάνει γνωστό πως πλέον, κάθε φορέας στην Υγεία μπορεί να απασχολεί τον κάθε εργαζόμενο στην Καθαριότητα ως ατομικό εργολάβο.

Δηλαδή μία νέα ελεεινότητα, που δεν είναι σχέση εξαρτημένης εργασίας, με ΦΠΑ και κρατήσεις στα Ταμεία που πρέπει να πληρώσει ο εργαζόμενος, χωρίς ΒΑΕ, χωρίς «δώρο», χωρίς πρόσθετη αποζημίωση για νυχτερινά και αργίες, ενώ παράλληλα δεν προβλέπονται και άδειες (κανονικές, αναρρωτικές), αφού κάθε απουσία θεωρείται «ανενεργός» εργασιακά χρόνος! Και με οριστική λήξη τους (άρα απόλυση) το Δεκέμβρη του 2017.

Επιπλέον, προβλέπεται ότι το νοσοκομείο - εργολάβος πληρώνει εφόσον επαρκούν οι πιστώσεις του. Αρα, η παραπομπή είναι σαφής: «Φέρτε έσοδα στο νοσοκομείο (από μπίζνες, εταιρείες και ασθενείς - πελάτες), για να 'χει να πληρώνει»!

Υπάρχει πείρα. Στο Δρομοκαΐτειο οι εργάτες της Καθαριότητας που έχουν προσληφθεί στο νοσοκομείο με ατομικές συμβάσεις είναι επί μήνες απλήρωτοι. Το ίδιο έχει ισχύσει σε Κυκλάδες, Δράμα, Καλαμάτα. Τα στελέχη των διοικήσεων των νοσοκομείων αρθρογραφούν και διαφημίζουν αυτό το νέο αίσχος, ενώ ήδη σε μεγάλα νοσοκομεία όπως το «Αττικό» και το Κρατικό της Νίκαιας, είναι σε εξέλιξη η διαδικασία των ατομικών συμβάσεων. Εχουν, επίσης, ήδη γίνει ατομικές συμβάσεις στα συνεργεία της φύλαξης στην «Πολυκλινική» και την καθαριότητα του Οφθαλμιατρείου («Ευαγγελισμός»).

Πρωτοπόροι στη διαδικασία διαφήμισης κι εδραίωσης αυτών των συμβάσεων στάθηκαν κάποιοι εργατοπατέρες στην ΠΟΕΔΗΝ (πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), αλλά και σε αρκετά σωματεία. Με ανακοινώσεις που εξυμνούσαν τις ατομικές συμβάσεις, πολλές φορές με τρόπο φαιδρό, όπως «το νοσοκομείο λάμπει κι οι καθαρίστριες αγαλιάζουν», βοήθησαν αποφασιστικά να υπογραφούν οι ελεεινές αυτές συμβάσεις.

Ηδη, πριν ακόμη βγει η εγκύκλιος, έσπευσαν να πουν πως τώρα δήθεν θα δοθεί λύση στο πρόβλημα των χιλιάδων εργολαβικών εργαζομένων, είπαν πως «επιτέλους πετιούνται οι εργολάβοι έξω κι αυτό είναι μια νίκη»... κι έτρεξαν να βάλουν πλάτη στην πιο άθλια εκμετάλλευση των εργαζομένων στην Καθαριότητα! Δεν είναι πρώτη φορά που επιλέγουν να γίνουν ο ιμάντας που θα φέρει πιο κοντά τις νέες αντιδραστικές αλλαγές.

Οτι κάτι σάπιο υπάρχει και σ' αυτό το ...«βασίλειο» φαίνεται, λοιπόν, και από τη στάση των εκπροσώπων του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, που εκτός των άλλων, όλα τα προηγούμενα χρόνια λύσσαξαν για να μη γράφονται στα σωματεία οι εργαζόμενοι στα εργολαβικά συνεργεία, έσερναν στα δικαστήρια τα σωματεία που το έκαναν, δεν κούνησαν το μικρό τους δαχτυλάκι ενάντια στην αυθαιρεσία των εργολάβων και όταν το ΠΑΜΕ έκανε παρεμβάσεις, το κατηγορούσαν ότι «φτιάχνει την εκλογική του δεξαμενή».

Πιο προσεκτική και ύπουλη είναι η στάση των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΛΑΕ. Ενώ στα λόγια ψελλίζουν κάτι για μόνιμη - σταθερή δουλειά, την ίδια ώρα προβάλλουν σαν «ελιγμό» την πίεση στις διοικήσεις για να φύγει ο εργολάβος και να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι «ατομική σύμβαση με δικαιώματα» (!) Παρουσιάζουν την ατομική σύμβαση ότι δήθεν είναι καλύτερη από τον εργολάβο (στο πλαίσιο της γνωστής λογικής του λιγότερο κακού).

Η κριτική που κάνουν στην κυβέρνηση είναι κυρίως ότι «πετάει το μπαλάκι στις διοικήσεις» και δεν προχωράει άμεσα στο διώξιμο των εργολάβων και όχι ότι θέλει να επιβάλει στη θέση των εργολάβων μία άθλια ελαστική εργασιακή σχέση. Ολες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις (πρώην και νυν κυβερνητικοί, τυχοδιώκτες) «κάνουνε τις πάπιες» στο αίτημα για μόνιμη σταθερή δουλειά ή στην καλύτερη των περιπτώσεων το θεωρούν σαν κάτι μακρινό, για τη «δευτέρα παρουσία».

Η μόνη πραγματική λύση, όμως, είναι ακριβώς αυτή, δηλαδή σταθερή και μόνιμη δουλειά, με πλήρη εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα με μόνιμο προσωπικό, τόσο που να αντιστοιχεί στις πραγματικές ανάγκες των νοσοκομείων. Εξω τώρα όλοι οι εργολάβοι. Οχι στα νέα δεσμά των εξευτελιστικών ατομικών συμβάσεων. Να σταματήσει κάθε μορφή τρομοκρατίας και καταστολής ενάντια στα συνδικαλιστικά δικαιώματα. Να πληρωθούν άμεσα όλα τα δεδουλευμένα.

Με αυτά τα αιτήματα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ συνεχίζουν να παλεύουν και να οργανώνουν την κινητοποίηση των σωματείων μαζί με τους εργαζόμενους στα συνεργεία, σήμερα Πέμπτη, στις 1.30 μ.μ., έξω από το υπουργείο Υγείας.

Στο σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε:

-- Μεγάλο αφιέρωμα, με ρεπορτάζ και αρθρογραφία, στις σχέσεις εργασίας και στις συνθήκες δουλειάς των εργαζομένων στην Καθαριότητα των νοσοκομείων και των δημόσιων σχολείων.

-- Πείρα από την συνδικαλιστική παρέμβαση σε μεγάλη εταιρεία παραγωγής τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού.

Συνάντηση με το γενικό γραμματέα του υπουργείου Εργασίας είχαν την περασμένη Δευτέρα οι εργαζόμενοι στην εταιρεία «Ευρωπαϊκοί Βωξίτες», μετά από αίτημά τους. Στη συνάντηση πήρε μέρος το Εργατικό Κέντρο Φωκίδας, καταθέτοντας υπόμνημα με τις θέσεις του, ενώ παραβρέθηκε και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, Γιάννης Τασιούλας, με την ιδιότητα του μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ.

Η συνάντηση έγινε σε μια περίοδο που η κυβέρνηση προωθεί αντεργατικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και στο συνδικαλιστικό νόμο, μέρος των οποίων ήδη υλοποιεί εδώ και ενάμιση χρόνο η «ΚΕRΝΕΟS» στα μεταλλεία βωξίτη της περιοχής. Στα ζητήματα που έθεσαν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, δεν πήραν καμία ουσιαστική απάντηση από το γενικό γραμματέα του υπουργείου.

Το ΕΚ Φωκίδας σε ανακοίνωσή του σημειώνει: «Δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετική η αντιμετώπιση του υπουργείου, αφού το σχέδιο που επεξεργάζεται η κυβέρνηση είναι σαφές: Ακόμη μεγαλύτερη μείωση των μισθών κάτω από το επίπεδο των 586 και 511 ευρώ, κατάργηση όλων των επιδομάτων (...) Επίσης προβλέπεται ευελιξία των αμοιβών και Συλλογικές Συμβάσεις μόνο σε επίπεδο επιχείρησης: Το μέτρο θα δώσει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να καθορίζουν διαφορετικά και χαμηλότερα επίπεδα αμοιβών (...) Γι' αυτό το λόγο, άλλωστε, ο γγ του υπουργείου επέμενε στην υπογραφή τοπικής επιχειρησιακής σύμβασης, θέση που ήταν και το επίκεντρο των όποιων είπε ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης».

Το ΕΚ Φωκίδας προσθέτει πως «οι εργαζόμενοι στα μεταλλεία δεν πρέπει να έχουν καμία αυταπάτη για το ρόλο του υπουργείου και της κυβέρνησης (...) Στο χέρι των εργαζομένων είναι να δώσουν ένα γερό μάθημα στην κυβέρνηση και στην εργοδοσία για όσα σχεδιάζουν σε βάρος τους».

Εξέλιξη αρνητική για τους εργαζόμενους, τα δεδουλευμένα και τις εισφορές στα ασφαλιστικά τους ταμεία χαρακτηρίζει η Γραμματεία Ηρακλείου του ΠΑΜΕ την υπαγωγή της «Ενωσης Πεζών» στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα. Καλεί εργαζόμενους και μικρομεσαίους αγρότες να μην επιτρέψουν στην Ενωση να τους φορτώσει κι άλλα βάρη στην πλάτη, όπως επιδιώκει να κάνει με το «σχέδιο εξυγίανσης».

«Εξυγίανση για τη διοίκηση σημαίνει βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της εταιρείας, μείωση του εργατικού κόστους, εντατικοποίηση της εργασίας, απολύσεις, ξεζούμισμα εργαζομένων και μικρομεσαίων αγροτών για τη βελτίωση της κερδοφορίας της», τονίζει η Γραμματεία του ΠΑΜΕ και καλεί τους εργαζόμενους να μη δεχτούν τις μειώσεις μισθών που, με βάση τα πλάνα της εταιρείας, σχεδιάζεται να φτάσουν το 50% σε σχέση το 2012.

Με τη συγκατάθεση της πλειοψηφίας του επιχειρησιακού σωματείου, η εταιρεία δηλώνει μέσα στο σχέδιο «διάσωσης» πως «δρομολογούνται άμεσα πρόσθετες προσαρμογές του μισθολογικού κόστους», με απώτερο στόχο «η συνολική μισθοδοσία να φτάσει στο 10% του κύκλου εργασιών». Παράλληλα, μεταθέτει στο απώτερο μέλλον την αποπληρωμή χρωστούμενων μισθών (τμηματικά σε 24 μήνες) και παραγωγής των αγροτών (τμηματικά σε 5 χρόνια). Ας σημειωθεί πως τα δεδουλευμένα που οφείλει η εταιρεία ανέρχονται συνολικά σε 992.000 ευρώ, ενώ οι οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία σε 357.500 ευρώ.

Η Καθαριότητα ήταν από τους πρώτους τομείς που χρησιμοποιήθηκαν από τις κυβερνήσεις για τη διείσδυση των εργολαβικών εταιρειών σε υπηρεσίες του Δημοσίου και κατά συνέπεια για το χτύπημα της μόνιμης και σταθερής εργασίας, συνολικά για τη χειροτέρευση των όρων δουλειάς. Βασικοί χώροι όπου εφαρμόζεται αυτή η πολιτική και επεκτάθηκαν τα προηγούμενα χρόνια οι ελαστικές μορφές απασχόλησης στην Καθαριότητα είναι τα δημόσια σχολεία, τα πανεπιστήμια και τα νοσοκομεία.

Η κατάσταση αυτή έχει οδηγήσει στην εντατικοποίηση της εργασίας και στην ένταση της εργασιακής εκμετάλλευσης ακόμα και για τους μόνιμους εργαζόμενους, στην αντιμετώπιση τμήματος των καθαριστών/-στριών σαν «εργολάβους» από το κράτος και τους οργανισμούς του, στη δραστηριοποίηση μεγάλων εργολαβικών εταιρειών που μεταφέρουν από τη μια επιχείρηση στην άλλη τους εργαζόμενους, χωρίς αποζημιώσεις, με χαμηλούς μισθούς και με την εργοδοτική τρομοκρατία να κυριαρχεί στους χώρους δουλειάς, προσπαθώντας να εμποδίσουν ή και να απαγορεύσουν τη συνδικαλιστική δράση.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει απαρέγκλιτα την ίδια αντεργατική πολιτική, διατηρώντας με διάφορους τρόπους και μορφές το καθεστώς της εργασιακής και πολιτικής ομηρίας χιλιάδων εργαζομένων. Τα μέτρα που μέχρι στιγμής έχει πάρει (όπως η δυνατότητα σύναψης ατομικών συμβάσεων μίσθωσης έργου στα νοσοκομεία) και οι προτάσεις που κάνει (δημιουργία ΚΟΙΝΣΕΠ) δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να «νομιμοποιούν» την παραπέρα ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών και να ανακυκλώνουν την ανεργία.

Στον κλάδο δουλεύουν κατά βάση γυναίκες, με εξευτελιστικούς μισθούς και άθλιες συνθήκες

Δεν τους αρκεί ότι συμπιέζουν ακόμα και τα στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα που έχουν απομείνει, αλλά παραβιάζουν τους όρους ακόμα και αυτών των κατάπτυστων για τους εργαζόμενους συμβάσεων που υπογράφουν με κρατικές υπηρεσίες και οργανισμούς: Προσλαμβάνουν λιγότερους από αυτούς που αναφέρουν οι συμβάσεις, αφήνουν απλήρωτο το προσωπικό, το μεταθέτουν από χώρο σε χώρο, ανάλογα με το πού εντοπίζουν κενά και ανάγκες, απογειώνοντας κυριολεκτικά την εντατικοποίηση της δουλειάς, για να βγάζουν κέρδη εκατομμυρίων ευρώ.

Πριν λίγους μήνες, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ψήφισε διάταξη που επιτρέπει την πρόσληψη καθαριστών/-στριών με συμβάσεις μίσθωσης έργου. Αν και προσπάθησε να το εμφανίσει ως μέτρο που διώχνει τις εργολαβικές εταιρείες από τις υπηρεσίες του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα, στην ουσία μετατρέπει τους ίδιους τους εργαζόμενους σε εργολάβους.

Ετσι, η συγκυβέρνηση καλεί τους εργαζόμενους να υπογράψουν συμβάσεις έργου που καμία σχέση δεν έχουν με το χρόνιο και δίκαιο αίτημά τους για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Μέσω των συμβάσεων έργου, οι εργαζόμενοι αποκλείονται από στοιχειώδη δικαιώματα όπως τα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα, αδείας κ.ά. Για την ώρα, οι συμβάσεις αυτές εστιάζουν στην καθαριότητα, αλλά είναι βέβαιο ότι σύντομα θα επεκταθούν και σε άλλους τομείς, όπως η σίτιση, η φύλαξη κ.ά.

Στα δημοσία σχολεία, ύστερα από αγώνες, για ένα μέρος των εργαζομένων οι συμβάσεις ανάθεσης έργου μετατράπηκαν σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Ο αριθμός των εργαζομένων με αυτό το καθεστώς δεν ξεπερνά τις 4.000. Αυτό το προσωπικό σήμερα, εκτός από την καθαριότητα των σχολειών, υποχρεώνεται να κάνει και άλλες δουλειές, ακόμα και καθαριότητα των νεκροταφείων, μετά την ένταξή του στους δήμους. Ενα άλλο μέρος των συναδέλφων τους έγινε μόνιμο με καθεστώς μερικής απασχόλησης, ακόμα μίας ώρας τη μέρα!

Παράλληλα, στα δημόσια σχολεία πάνω από 8.500 εργαζόμενοι απασχολούνται εδώ και χρόνια με συμβάσεις έργου. Τις συμβάσεις αυτές υπέγραφαν τα προηγούμενα χρόνια για λογαριασμό του υπουργείου Παιδείας είτε οι προϊστάμενοι των Διευθύνσεων της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, είτε οι διευθυντές των σχολικών μονάδων και τώρα οι πρόεδροι των οικείων Σχολικών Επιτροπών.

Επιπλέον, τα προηγούμενα χρόνια, οι συμβάσεις ανανεώνονταν με τους ίδιους εργαζόμενους. Αντιθέτως, τα τελευταία τρία χρόνια δεν συμβαίνει αυτό, με αποτέλεσμα εργαζόμενοι που δούλευαν στο συγκεκριμένο τομέα για χρόνια, να έχουν χάσει τη δουλειά τους. Οι εργαζόμενοι που απασχολούνται με σύμβαση έργου είναι στην πλειοψηφία τους γυναίκες, που αμείβονται με ποσά των 200-300 ευρώ μηνιαίως. Για πολλές από αυτές, αυτό είναι και το μοναδικό τους εισόδημα.

Πολλές από τις εργαζόμενες ανήκουν σε μονογονεϊκές οικογένειες και έχουν παιδιά που χρειάζονται ειδική φροντίδα. Μέσα σε όλα, έρχεται να προστεθεί και η μείωση των δαπανών για την καθαριότητα των σχολείων κατά 10%, με αποτέλεσμα μια σειρά δήμοι να μετακυλούν τη μείωση στις αποδοχές των εργαζομένων, μειώνοντας περαιτέρω τους ήδη πενιχρούς μισθούς. Επίσης, η καταβολή των δεδουλευμένων καθυστερεί αδικαιολόγητα από το υπουργείο (ΙΝΕΔΙΒΙΜ) και πολλοί δήμοι, με τη σειρά τους, παρ' ότι είναι οι εργοδότες, αρνούνται να καταβάλουν τα δεδουλευμένα.

Ακόμα, πρέπει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση προβάλλει συχνά πυκνά σαν λύση τη δημιουργία ΚΟΙΝΣΕΠ από τους εργαζόμενους, που και αυτή κινείται στη λογική της εργολαβίας και δεν εξασφαλίζει το δικαίωμα στη δουλειά.

Δεν πρέπει, τέλος, να περάσει απαρατήρητος ο νέος κυβερνητικός εμπαιγμός σε βάρος των καθαριστών/-στριών στα δημόσια σχολεία: Σε νομοσχέδιο για τους ΟΤΑ, η κυβέρνηση είχε συμπεριλάβει άρθρο που προέβλεπε την ανανέωση των συμβάσεών τους για ένα ακόμα χρόνο (μέχρι το τέλος της επόμενης σχολικής χρονιάς), το οποίο όμως στη συνέχεια αφαίρεσε! Στην απεργία των καθαριστών/-στριών στις 30 Ιούνη, ο υπουργός Εσωτερικών, Π. Κουρουμπλής, είχε δεσμευτεί ότι θα συμπεριλάβει σε άλλο νομοσχέδιο ώστε να ψηφιστεί πιο γρήγορα, κάτι όμως που δεν έχει γίνει ακόμα, δείχνοντας ότι άλλες είναι οι πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης.

Πολλές είναι οι καταγγελίες των κλαδικών σωματείων, που δείχνουν ανάγλυφα τις άθλιες συνθήκες εργασίας στο χώρο της καθαριότητας και τη σύμπραξη κυβέρνησης - εργολάβων και δημοτικών αρχών σε βάρος των εργαζομένων. Ας δούμε ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα, από τα πιο πρόσφατα που είδαν το φως της δημοσιότητας:

• Εργολαβική εταιρεία σε δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας, επικαλούμενη την ...εξαιρετική συνεργασία με τη διοίκηση του νοσοκομείου, έκανε δωρεά σε αυτό (!) πάνω από πέντε εργάτες, αναλαμβάνοντας να τους πληρώνει η ίδια για εργασίες που θα κάνουν στο νοσοκομείο, χωρίς να παίρνει την αντίστοιχη αμοιβή που προβλέπεται από τη σύμβαση! Προφανώς, εργολάβος και διοίκηση του νοσοκομείου αναπολούν την εποχή της δουλείας...
• Πέρυσι το καλοκαίρι, η δημοτική αρχή Περάματος (ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ) απέλυσε 20 καθαρίστριες σχολικών μονάδων που δούλευαν από 10 έως 18 χρόνια για να τις αντικαταστήσει με άλλες. Το πρόσχημα που χρησιμοποίησε ήταν ότι «υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι και έχουν και αυτοί δικαίωμα να διεκδικήσουν μία θέση».

Προχωρώντας πιο πέρα, έστειλε έγγραφο στους διευθυντές των σχολείων, με το οποίο τους καλούσε να πετάξουν έξω από τα σχολεία τις καθαρίστριες, τις οποίες εμφάνιζε ως «επικίνδυνα στοιχεία», ικανά να προκαλέσουν από «κλοπές, φθορές» και «βανδαλισμούς» μέχρι «ατυχήματα εντός του σχολικού χώρου»! Το έγγραφο αυτό ήταν η «απάντηση» της δημοτικής αρχής στο δίκαιο αίτημα των καθαριστριών να ανανεωθεί η σύμβασή τους κανονικά και να μετατραπούν οι συμβάσεις τους σε μόνιμης, σταθερής εργασίας, με πλήρη δικαιώματα.

• Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη καταγγελία του Σωματείου Καθαριστών - Καθαριστριών νομού Λάρισας για τη δράση της εργολαβικής εταιρείας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, η οποία από την 1η Γενάρη 2016 «διαδέχθηκε» την προηγούμενη πολυεθνική επιχείρηση που διαχειρίζονταν το έργο της καθαριότητας στο ίδιο νοσοκομείο. Σύμφωνα με το Σωματείο, η νέα εταιρεία «εκβιάζοντας απαίτησε από τους εργαζόμενους να υπογράψουν οικειοθελή αποχώρηση από την προηγούμενη επιχείρηση προκειμένου να συνεχίσουν να δουλεύουν. Με αποτέλεσμα 11 περίπου εργαζόμενοι που αρνήθηκαν να συναινέσουν στον εκβιασμό και καθάριζαν το πανεπιστημιακό Νοσοκομείο για μία δεκαετία, να βρεθούν στην ανεργία».

«Αυτή είναι απ' ό,τι φαίνεται μια πάγια πρακτική της εν λόγω εταιρείας», καθώς, όπως καταγγέλλει το σωματείο, σε όποιο έργο αναλαμβάνει και διαδέχεται την προηγούμενη «απαιτεί εκβιαστικά από τους εργαζόμενους να μην λαμβάνουν την αποζημίωση». Μ' αυτόν τον τρόπο, η προηγούμενη εταιρεία που κατείχε το έργο και η οποία τις περισσότερες φορές είναι η ίδια (!) «κερδίζει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, που αντιστοιχούν στις αποζημιώσεις των εργαζομένων σε όλη την Ελλάδα. Το ίδιο έγινε και στο νοσοκομείο της Κέρκυρας αλλά και σε άλλα νοσοκομεία». Κι όλα αυτά επειδή, σύμφωνα με το σωματείο, οι δύο εταιρείες απαρτίζονται από τα ίδια πάνω κάτω στελέχη!

Σε παράσταση διαμαρτυρίας σήμερα, στη 1.30 μ.μ., για τα προβλήματα των εργολαβικών εργαζομένων, προχωράει το Σωματείο Εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Τις προηγούμενες μέρες, η κινητοποίηση του Σωματείου είχε αποτέλεσμα να ανακληθούν δύο απολύσεις εργαζομένων στα εργολαβικά συνεργεία της καθαριότητας, αλλά και να καταβληθούν τα δεδουλευμένα δύο μηνών.

Στην κινητοποίηση θα πάρουν μέρος και άλλα σωματεία διεκδικώντας: Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους. Μονιμοποίηση των επικουρικών, των εργολαβικών και όσων εργάζονται με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Να φύγουν οι εργολάβοι από τα νοσοκομεία και να σταματήσει το αίσχος των ατομικών συμβάσεων. Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού σε όλους τους κλάδους. Εκτακτη επιχορήγηση του νοσοκομείου από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Στο μεταξύ, σύσκεψη για τις εργαζόμενες στην καθαριότητα προγραμματιζόταν για χτες αργά το απόγευμα στα Γιάννενα, με πρωτοβουλία της Επιτροπής Αγώνα Καθαριστριών Ιωαννίνων. Στην ανακοίνωσή της, η Επιτροπή περιγράφει την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι σχολικές καθαρίστριες που βρίσκονται «στον αέρα» με το τέλος κάθε σχολικής χρονιάς.

Οπως σημειώνει, «με τη λήξη των συμβάσεων καταθέσαμε όλες μας τα χαρτιά για να βγούμε στο ταμείο ανεργίας, όπως συμβαίνει τα τρία τελευταία χρόνια. Ομως, το μεγαλύτερο κομμάτι των καθαριστριών δεν θα μπορέσει να βγει στο ταμείο ανεργίας, λόγων των πετσοκομμένων μισθών και των λίγων αιθουσών. Το καλοκαίρι οι περισσότερες θα αναγκαστούμε να δουλεύουμε με "μαύρη εργασία" για να στηρίξουμε τις οικογένειές μας, αφού μένουμε άνεργες».

Από παλιότερη κινητοποίηση των καθαριστριών στην Αθήνα

Στην αντίπερα όχθη δρουν η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Καθαριστών - Καθαριστριών Δημόσιων Σχολείων και Εργολαβικών Συνεργείων, με τα σωματεία που συμμετέχουν σε αυτή (Πειραιά, Λάρισας, Μαγνησίας, Συνδικάτο Καθαριστών/-στριών Ν. Αττικής και οι Επιτροπές Αγώνα Δημόσιων Σχολείων Αθήνας και Θεσσαλονίκης), που πρωτοστατούν για την οργάνωση του κλάδου σε ταξική κατεύθυνση.

Τα τελευταία χρόνια, έχουν αναπτύξει σημαντική δράση με την οργάνωση κινητοποιήσεων. Το 2015, με απεργίες, συγκεντρώσεις, παρεμβάσεις, καταλήψεις κι άλλες μορφές, κατόρθωσαν να ανανεωθούν οι συμβάσεις των καθαριστριών στα δημόσια σχολεία, κάτι που είχε να γίνει επί τέσσερα χρόνια.

Ενας από τους βασικούς σταθμούς του αγώνα αυτού ήταν η απεργία στις 15 Ιούνη 2015, την οποία ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να τη σαμποτάρει. Η ΟΙΥΕ αρνήθηκε να πάρει απόφαση και να την κηρύξει. Η πλειοψηφία (ΠΑΣΚΕ) του ΔΣ του Σωματείου Καθαριστριών δημόσιων σχολείων Αθήνας αρνήθηκε να γίνει Γενική Συνέλευση, ώστε να μη ληφθεί απόφαση για απεργία. Στη συνέχεια, μάλιστα, έστειλε έγγραφο στα σχολεία για να δηλώσει ότι το σωματείο δε συμμετέχει σ' αυτήν!

Παρά τη στάση του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού η απεργία έγινε, με την Πανελλαδική Συντονιστική να σημειώνει σε σχετική ανακοίνωση: «Η απεργία ήρθε ως αποτέλεσμα της κλιμάκωσης του αγώνα μας και κηρύχτηκε από τους εργαζόμενους του κλάδου μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων (...) Γνωρίζαμε τις δυσκολίες καθώς ο κλάδος είχε να κατέβει σε απεργιακή κινητοποίηση από το 2007 (με πρωτοβουλία που είχε πάρει και τότε η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα)».

Μετά την απεργία, στα τέλη Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εσωτερικών, προκειμένου να γίνει πράξη η ανανέωση των συμβάσεων για τις οποίες είχε δεσμευτεί η κυβέρνηση. Ακολούθησαν κι άλλες κινητοποιήσεις, μέσα στο Σεπτέμβρη, προκειμένου να υλοποιηθούν οι κυβερνητικές δεσμεύσεις, μπροστά και στον επιπλέον κίνδυνο να παγώσουν οι όποιες διαδικασίες, λόγω των βουλευτικών εκλογών που έγιναν εκείνο το μήνα.

Ακόμα, νέες απεργίες οργανώθηκαν το Δεκέμβρη του 2015 και πρόσφατα τον Ιούνη του 2016, πάλι μετά από καλέσματα της Πανελλαδικής Συντονιστικής. Ενδιάμεσα έγιναν παραστάσεις, συγκεντρώσεις, παρεμβάσεις, με βασικό αίτημα το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους, με πλήρη δικαιώματα.

Συνολικά, η Πανελλαδική Συντονιστική, τα σωματεία και οι Επιτροπές Αγώνα που τη συγκροτούν, προβάλλουν το παρακάτω πλαίσιο αιτημάτων, κοινό για το σύνολο του κλάδου:

• Επαναφορά των Βαρέων Ανθυγιεινών ενσήμων για όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο.
• Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, χωρίς κριτήρια αιθουσών, με πλήρη και σταθερή εργασία και πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Καμία απόλυση εργαζομένου, ανανέωση όλων των συμβάσεων των εργαζομένων με σύμβαση μίσθωσης έργου στα σχολειά.
• Κανένας μεγαλοεργολάβος καθαρισμού ή συνεργείο μέσα στα σχολεία και σε κάθε δημόσιο κτίριο (νοσοκομεία, πανεπιστήμια κ.ά.), να προσληφθούν όλοι οι εργαζόμενοι από το κράτος με πλήρη και σταθερή εργασία.
• Καμία απόλυση εργαζομένου στα εργολαβικά συνεργεία, διασφάλιση της εργασίας για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα σε ποιο συνεργείο έχει κυρωθεί το έργο.
• Οχι στην εντατικοποίηση της δουλειάς, μαζικές προσλήψεις καθαριστών/-στριών για καθαρά νοσοκομεία και δημόσιους οργανισμούς.

Η εξαγορά πάει χέρι - χέρι με τις σχεδιαζόμενες περικοπές, που βαφτίζονται «λειτουργικό κόστος» και ανέρχονται περίπου στο ένα δισ. ευρώ. Ερχεται σε μια περίοδο που στον κλάδο του τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού οξύνεται ο ανταγωνισμός σε παγκόσμιο επίπεδο - προσωρινή στασιμότητα ή και μείωση της παγκόσμιας αγοράς λόγω της καπιταλιστικής κρίσης - αλλά ταυτόχρονα συνυπάρχουν προβλέψεις για σημαντική αύξηση τα επόμενα χρόνια σε νέες αγορές και σε νέα προϊόντα/υπηρεσίες, για την εμφάνιση και ισχυροποίηση νέων ανταγωνιστών.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, τα τελευταία εφτά χρόνια, η ΝΟΚΙΑ πούλησε κομμάτια της παραγωγής, αρχικά στο πλαίσιο της συγχώνευσης με το τμήμα του δικτύου της «Siemens» και στη συνέχεια με την εξαγορά του τμήματος κινητών συσκευών της από τη «Microsoft». Οπως και σε κάθε κλάδο της παραγωγής, έτσι και σ' αυτόν του τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού, τα μονοπώλια ψάχνουν συνεχώς να βρουν τρόπους, για να μειώσουν τα λειτουργικά κόστη και να ανοιχτούν σε νέα κερδοφόρα πεδία, αποσύροντας κεφάλαια από εκεί που δεν αποκομίζουν πλέον τα προσδοκώμενα κέρδη. Θύματα όλου αυτού του ανταγωνισμού είναι βέβαια οι εργαζόμενοι.

Από τη συμμετοχή της σωματειακής επιτροπής του ΣΕΤΗΠ στη ΝΟΚΙΑ σε παλιότερη κινητοποίηση

Τακτικές ενημερώσεις για τα οικονομικά αποτελέσματα, πίεση για καλύτερη απόδοση για να πιαστούν οι οικονομικοί στόχοι, διαβεβαιώσεις από τον ίδιο τον διευθύνοντα σύμβουλο πως η εξαγορά και οι αναδιαρθρώσεις είναι «για να μπει η εταιρεία πιο δυνατά στη νέα εποχή» και πως «όλοι πρέπει να συμβάλουν σε αυτό», διοργάνωση φιλανθρωπικών events και εκδρομών για το «δέσιμο» των ομάδων και εσχάτως σειρά σεμιναρίων για το στρες, με τη συμβολή μάλιστα του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Με όλους τους δυνατούς τρόπους, καλλιεργεί την αντίληψη ότι «αν είμαστε παραγωγικοί, θα συνεχιστεί η ανάπτυξη, θα θωρακιστούν οι θέσεις εργασίας». Την ίδια ώρα, βέβαια, εργαζόμενοι στη Φινλανδία και στη Γερμανία, στο όνομα αυτής της ανάπτυξης και της θωράκισης της θέσης της ΝΟΚΙΑ, οδηγούνται μαζικά στην ανεργία...

Με δεδομένο μάλιστα ότι εργάζονται στο αντικείμενό τους, σε κάτι που τους ενδιαφέρει, η επίθεση της εργοδοσίας στη συνείδησή τους είναι ακόμα πιο στοχευμένη: «Είστε καλύτερα από αλλού, πληρώνεστε και καλά, το μέλλον σας είναι συνδεδεμένο με της εταιρείας θα έρθουν και νέα προϊόντα στην Ελλάδα, όχι μόνο επειδή είμαστε πιο φθηνοί, αλλά και πιο καλοί μηχανικοί, οι κινητοποιήσεις μόνο κακό κάνουν στην εικόνα μας, στην κοινή μας προσπάθεια».

Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη: Οι παλιότερες επιχειρηματικές κινήσεις της ΝΟΚΙΑ στη σκακιέρα των ανταγωνισμών οδήγησαν σε δεκάδες χιλιάδες απολύσεις παγκόσμια, σε εντατικοποίηση, σε μειωμένους μισθούς και παροχές. Και την τρέχουσα περίοδο στην Ελλάδα, σε ολόκληρα τμήματα οι εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι καθημερινά με τις απλήρωτες υπερωρίες, ενώ ο μέσος μισθός εισαγωγής στα τμήματα της έρευνας και της ανάπτυξης έχει μειωθεί περίπου κατά 16% σε σχέση με τα πριν την κρίση επίπεδα, χωρίς να υπολογίζουμε την αύξηση σε φορολογία, εισφορές (ασφαλιστικές, αλληλεγγύης ...).

Ετσι, η δουλειά που αυξάνεται ολοένα και περισσότερο, «βγαίνει» με όσους από τους παλιούς εργαζόμενους έχουν απομείνει να είναι στην καλύτερη περίπτωση «στάσιμοι» μισθολογικά, και τους νέους που έχουν προσληφθεί με χαμηλότερο μισθό. Μια τέτοια ανακύκλωση προσωπικού συναντάται και σε άλλα μονοπώλια του κλάδου, όπως η «Unify» (πρώην «Siemens»), η «Singular».

Οι εργαζόμενοι αυτήν την πραγματικότητα βιώνουν κι αυτήν την πείρα πρέπει να αξιοποιήσουν, ώστε στα σχέδια της εργοδοσίας για θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και την περαιτέρω ανάπτυξη της κερδοφορίας της, να είναι σε θέση να καταστρώσουν το δικό τους σχέδιο απόκρουσης της εργοδοτικής επίθεσης, με άξονα την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων τους, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.

Εμπόδια σε αυτήν την προοπτική, προσπαθούν να βάλουν οι δυνάμεις που συγκροτούν την πλειοψηφία στο ΔΣ του επιχειρησιακού σωματείου της ΝΟΚΙΑ και προέρχονται από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, της ΛΑΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οι δυνάμεις αυτές δεν εμφανίστηκαν τώρα ή τον τελευταίο χρόνο. Υπάρχει πείρα χρόνων από τη δράση τους.

Μπροστά στη συγχώνευση δεν είδαν απολύσεις, αλλά «μετακινήσεις» και ...«αβεβαιότητα». Διαπραγματεύονται την υπογραφή Σύμβασης στη βάση του «ρεαλισμού» που επιβάλλει η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία της επιχείρησης, όροι που απαιτούν μειώσεις μισθών και εντατικοποίηση της εργασίας. Ταυτόχρονα, έβαλαν τους εργαζόμενους της ΝΟΚΙΑ «στον πάγο», με το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση ετοιμάζει τάχα νόμο για τις ΣΣΕ υπέρ των εργατικών συμφερόντων και έτσι χάθηκαν μήνες αγώνων.

Φοβούνται τις μαζικές συλλογικές διαδικασίες και καλούσαν σε «ανοιχτές συζητήσεις», οι οποίες δεν κατέληγαν τελικά σε καμιά απόφαση, οδηγώντας στην ηττοπάθεια, καλλιεργώντας την αναμονή και την απογοήτευση... Βέβαια, η τακτική τους μέσα στην εταιρεία είναι αντανάκλαση της πολιτικής που υπηρετούν και των κομμάτων που τους στηρίζουν στο κίνημα.

Είναι αυτές οι δυνάμεις που καλούσαν τους εργαζόμενους να στηρίξουν με κάθε ευκαιρία την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στη διαπραγμάτευση, που καλούσαν σε στήριξη του «ΟΧΙ», το οποίο έγινε «ΝΑΙ» και οδήγησε στο 3ο και χειρότερο μέχρι στιγμής μνημόνιο, που σαμπόταραν την οργάνωση της μεγάλης 48ωρης απεργίας, όταν ψηφιζόταν το Ασφαλιστικό, ενώ στη συνέχεια κατηγορούσαν για ηττοπάθεια (!) τις δυνάμεις που πάλευαν ανυποχώρητα όλο αυτό το διάστημα.

Είναι κρίσιμο και επείγον ζήτημα ο απεγκλωβισμός των εργαζομένων από την επιρροή της εργοδοσίας, των μηχανισμών της κυβέρνησης, των κομμάτων και των δυνάμεων που στηρίζουν αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα, η συνειδητοποίηση ότι τα μονοπώλια και οι εργαζόμενοι έχουν διαμετρικά αντίθετα συμφέροντα και πως γι' αυτό κάθε κατάκτηση δεν μπορεί παρά να έρθει σε σύγκρουση και ρήξη με την πολιτική των μονοπωλίων.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, με δυσκολίες και αδυναμίες, δόθηκαν και δίνονται μάχες για να μην απολυθεί κανένας συνάδελφος, για να περιφρουρηθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης, να μην υπάρξει εφησυχασμός για τα σχέδια της εργοδοσίας, αλλά, αντίθετα, αυτή να βρει μπροστά της ένα αρραγές μέτωπο των εργαζομένων.

Ενιαία είναι η μάχη για την απόκρουση της νέας αντεργατικής επίθεσης που ετοιμάζει η κυβέρνηση και για τη διεκδίκηση ΕΣΣΕ, με αίτημα την ανάκτηση των απωλειών όλων των προηγούμενων χρόνων, την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Μάχη που για να είναι αποτελεσματική, χρειάζεται να οργανωθεί καλά, να είναι μαζική, να γίνει κτήμα όλων των εργαζομένων, να συνδεθεί με τη διεκδίκηση κλαδικής ΣΣΕ, σε συντονισμό με το ΣΕΤΗΠ και τα υπόλοιπα επιχειρησιακά σωματεία του κλάδου.

Σ' αυτή την προσπάθεια πρωτοστατούν οι κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές εργαζόμενοι στην εταιρεία, που δρουν μέσα από τις γραμμές του ταξικού κινήματος στον κλάδο. Αποτέλεσμα αυτής της δράσης ήταν η συγκρότηση Σωματειακής Επιτροπής του ΣΕΤΗΠ στην εταιρεία, αλλά και η συμμετοχή εργαζομένων στους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος. Με επιτυχία δόθηκε και η μάχη των αρχαιρεσιών στο επιχειρησιακό σωματείο, όπου το ψηφοδέλτιο των ταξικών δυνάμεων σημείωσε διακριτή άνοδο σε ψήφους και ποσοστά, κατακτώντας μια επιπλέον έδρα στο ΔΣ.

Με νέες δυνάμεις και από καλύτερη θέση, συνεχίζεται ο αγώνας για ένα σωματείο μαζικό, ταξικό, με γραμμή πάλης ενάντια στα μονοπώλια και την πολιτική που υπηρετεί την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητά τους, σε αντίθεση με τον «κοινωνικό εταιρισμό» και την υποταγή στις επιδιώξεις της εργοδοσίας.

Αυτές οι μάχες και άλλες που θα έρθουν, θα έχουν καλύτερα αποτελέσματα όσο καταγράφονται βήματα στην ανασύνταξη του κινήματος στον κλάδο και γενικότερα, όσο συνειδητοποιείται η αναγκαιότητα της Λαϊκής Συμμαχίας και της πάλης σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, όσο δυναμώνει το ΚΚΕ στην εργατική τάξη, στον κλάδο και σε κάθε επιχείρηση ξεχωριστά, ιδιαίτερα στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, όπως είναι και αυτός των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής.