Παρασκευή 3 Ιούνη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στο σημερινό 4σέλιδο «Κομματική Ζωή και Δράση» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ: Ρεπορτάζ από τις συγκεντρώσεις που συνεχίζονται σε εργασιακούς χώρους και γειτονιές όλων των δήμων της Αττικής.

-- Πολιτικό - Πολιτιστικό Διήμερο Ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων: Ανακοίνωση της ΚΟ Αττικής για το φετινό διήμερο που θα πραγματοποιηθεί στις 24 - 25 Ιούνη στο πάρκο Φιξ στα Πατήσια.

-- Εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ στο Τρίκερι: Στιγμές από τη ζωή των αλύγιστων εξόριστων γυναικών στο Τρίκερι, με αφορμή την εκδήλωση που πραγματοποιείται προς τιμήν τους την Κυριακή.

ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΤΤΙΚΗΣ
Στις 24 και 25 Ιούνη το Πολιτικό - Πολιτιστικό Διήμερο Ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων

Η ανακοίνωση της ΚΟΑ, ενόψει των φετινών εκδηλώσεων στο Πάρκο Φιξ στα Πατήσια

Με κεντρικό σύνθημα «Ελληνες και μετανάστες εργαζόμενοι ενάντια στον καπιταλισμό που γεννά κρίσεις - πολέμους - προσφυγιά», διοργανώνεται από την ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ το φετινό Πολιτικό - Πολιτιστικό Διήμερο Ελλήνων και Μεταναστών Εργαζομένων, στις 24 και 25 Ιούνη στο Πάρκο Φιξ στα Πατήσια.

Οι εκδηλώσεις του διημέρου θα κορυφωθούν με ομιλία από την Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, το Σάββατο 25/6, στις 8.30 μ.μ. Στο διήμερο θα δώσουν το «παρών» μεταναστευτικές κοινότητες και θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, πολιτιστικές εκδηλώσεις, συζητήσεις, ταμπλό, λαϊκό γλέντι, ενώ θα λειτουργεί και παιδότοπος.

Την προσφυγιά τη γεννούν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι

Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, που θα ανατυπωθεί σε πολλές γλώσσες για να φτάσει σε όσο γίνεται περισσότερους μετανάστες:

«Εργαζόμενοι - Μετανάστες - Πρόσφυγες,

Σας καλούμε στο διήμερο εκδηλώσεων που διοργανώνει για 16η χρονιά η Κομματική Οργάνωση Αττικής του ΚΚΕ.

Μπροστά στη σαπίλα του καπιταλισμού, που το μόνο που προσφέρει είναι φτώχεια, ανεργία και εξαθλίωση, που σκορπίζει παντού πολέμους, θάνατο και προσφυγιά δεν μένουμε απαθείς.

Σήμερα στην Ελλάδα, Ελληνες και ξένοι εργάτες αντιμετωπίζουν το τσάκισμα των εργασιακών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων, της ζωής τους γενικότερα, για να γεμίζουν με πλούτη και κέρδη μια χούφτα εκμεταλλευτές.


Αυτή η βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης είναι που αναγκάζει τους πρόσφυγες να φύγουν από τις πατρίδες τους για να σώσουν τη ζωή τους από τις βόμβες, γιατί η δίψα των μονοπωλίων για μεγαλύτερα κέρδη και οι ανταγωνισμοί τους δεν λογαριάζουν ανθρώπινες ζωές.

Το δράμα των προσφύγων που παρακολουθούμε εντονότερα τον τελευταίο χρόνο, οι χιλιάδες πνιγμένοι σε Αιγαίο και Μεσόγειο, τα εκατομμύρια ξεριζωμένοι και κατατρεγμένοι που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον θάνατο, δεν μπορεί να αφήνει κανέναν αδιάφορο.

Δεν φταίει η κακή τους η μοίρα, το κακό τους το ριζικό για τα βάσανα που βιώνουν.

Κανείς δεν επιλέγει να γίνει πρόσφυγας.

Την προσφυγιά τη γεννούν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι.

Οι πρόσφυγες προσπάθησαν και προσπαθούν να φτάσουν σε κάποιο από τα κράτη της ΕΕ, με την ελπίδα για μια ειρηνική ζωή. Περιμένουν να βρουν στήριξη και αποκούμπι σε αυτήν.

Μία ελπίδα, όμως, η οποία διαψεύστηκε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο από τις ίδιες τις εξελίξεις. Το κλείσιμο των συνόρων και ο εγκλωβισμός, παρά τη θέλησή τους, χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα, η ένταση της καταστολής στα σύνορα, η άρνηση να χαρακτηριστούν ως πρόσφυγες άνθρωποι που προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές αποτελεί ακόμα μία απόδειξη ότι η ΕΕ μόνο ένωση της αλληλεγγύης και της ευημερίας δεν είναι.

Η αλήθεια είναι ότι...

... η ΕΕ, μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ είναι εκείνοι που ευθύνονται για τον πόλεμο στη Συρία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη. Για να βάλουν στο χέρι τα μονοπώλιά τους στις πλουτοπαραγωγικές πηγές αυτών των χωρών έριξαν τις "ανθρωπιστικές τους βόμβες", δημιουργώντας εκατόμβες νεκρών και εκατομμύρια προσφύγων.

... η ΕΕ, που στηρίζει και υπηρετεί με κάθε τρόπο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, είναι αυτή που βρίσκει ευκαιρία για κέρδος ακόμα και μέσα από το δράμα των προσφύγων. Γι' αυτό αρχικά άνοιξε τα σύνορα για να εισέλθουν οι πρόσφυγες και να τους χρησιμοποιήσουν σαν φτηνό εργατικό δυναμικό. Για να τους ξεζουμίζουν οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές και να αυγαταίνουν τα κέρδη τους. Οπως κάνουν άλλωστε με όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει τεράστιες ευθύνες γιατί:

  • Εχει ψηφίσει και εφαρμόζει συνειδητά όλες τις αποφάσεις της ΕΕ που έχουν ως αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό των προσφύγων στην Ελλάδα.
  • Στηρίζει και συνδράμει με κάθε τρόπο την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ που σκορπάει το θάνατο στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
  • Είναι υπεύθυνη για το ότι έφερε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, με πρόσχημα τις προσφυγικές ροές, περιπλέκοντας ακόμα περισσότερο την κατάσταση στην περιοχή.

Τίποτα δεν έχει να κερδίσει ο ελληνικός λαός από την εμπλοκή της χώρας μας στα πολεμοκάπηλα σχέδια του ΝΑΤΟ. Μόνο χαμένος μπορεί να βγει από μια τέτοια εξέλιξη. Μπαίνει σε κίνδυνο η ίδια του η ζωή και ασφάλεια, νέα βάρη θα φορτωθούν στην πλάτη του για τη χρηματοδότηση της πολεμικής μηχανής. Πρέπει τώρα να δυναμώσει η λαϊκή πάλη ενάντια στη συμμετοχή της χώρας μας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση και πόλεμο.

Λύση ο κοινός αγώνας Ελλήνων, προσφύγων και μεταναστών ενάντια στον καπιταλισμό

Ελληνες και αλλοδαποί εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους. Μόνη τους δύναμη η ταξική ενότητα και αλληλεγγύη, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, θρησκεία.

Οι εργαζόμενοι να απομονώσουν τη Χρυσή Αυγή που σπέρνει το δηλητήριο της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Να μην τους δοθεί πουθενά βήμα να ξεστομίσουν τις σάπιες και αντιδραστικές ιδέες τους. Δείχνει σαν εχθρό τους πρόσφυγες για να κρύψει τον πραγματικό αντίπαλο, τους καπιταλιστές, τα μονοπώλια και τις ενώσεις τους, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Ο λαός και το κίνημά του να εκφράσουν την έμπρακτη αλληλεγγύη τους, να διεκδικήσουν ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης των προσφύγων, να διεκδικήσουν το άνοιγμα των συνόρων, με ανυπακοή στις αποφάσεις της ΕΕ, στις συνθήκες Σένγκεν και Δουβλίνο 2.

Οι πρόσφυγες και μετανάστες να οργανώσουν την πάλη τους, να βρουν στήριγμα και αποκούμπι στο εργατικό κίνημα, στα σωματεία. Οσοι μείνουν στην Ελλάδα να οργανωθούν στα σωματεία και τα συνδικάτα, να ενισχύσουν την πάλη τους για μια καλύτερη ζωή, παλεύοντας μαζί με τα ταξικά τους αδέρφια, τους Ελληνες εργαζόμενους.

Μαζί Ελληνες, πρόσφυγες και μετανάστες να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και το σύστημα που τους γεννά. Η οριστική λύση για τα προβλήματα των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων απανταχού της Γης βρίσκεται μόνο στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού. Στην πάλη για μια άλλη κοινωνία, όπου τα μέσα παραγωγής θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία και οι εργαζόμενοι θα διαφεντεύουν τον πλούτο που παράγουν. Μια κοινωνία χωρίς κρίσεις, πολέμους, προσφυγιά - μια κοινωνία σοσιαλιστική.

Εργαζόμενε, πρόσφυγα, μετανάστη,

Οργανώσου! Πάλεψε! Δυνάμωσε την αλληλεγγύη! Αυτό είναι το όπλο των εργατών!»

Βιβλιοπαρουσιάσεις
  • Σήμερα, Παρασκευή, εκδήλωση για την παρουσίαση της έκδοσης για τη Διημερίδα της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο «Η εμφάνιση της εργατικής τάξης, ο ρόλος της στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες στον 20ό αιώνα και η στρατηγική του ΚΚΕ», διοργανώνει η ΤΕ Ξάνθης του ΚΚΕ, στις 8 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο. Την παρουσίαση θα κάνει ο Νίκος Φακιρίδης, μέλος της ΕΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης του ΚΚΕ.
  • Την Τρίτη 7/6, στις 8.30 μ.μ. στην αίθουσα του «Πάνθεον» στην Ηγουμενίτσα, η ΚΟ Ηγουμενίτσας διοργανώνει εκδήλωση παρουσίασης της ίδιας έκδοσης. Η παρουσίαση θα γίνει απ' τον Λαέρτη Ρέγκα, μέλος της ΕΠ Ηπείρου του ΚΚΕ.
Στην ΠΥΡΚΑΛ των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων

Με τους εργαζόμενους μίλησε η Δ. Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής

Η Δ. Μανωλάκου μιλά στους εργαζόμενους της ΠΥΡΚΑΛ
Η Δ. Μανωλάκου μιλά στους εργαζόμενους της ΠΥΡΚΑΛ
Σε εργαζόμενους της ΠΥΡΚΑΛ των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων στον Υμηττό μίλησε η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής.

«Πάνω στην ώρα ήρθες», της έλεγαν οι εργαζόμενοι, ενημερώνοντάς την ότι αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν κινητοποίηση, γιατί τους χρωστάνε δεδουλευμένα κοντά ενάμιση μήνα.

Στη συγκέντρωση, που πραγματοποιήθηκε στο μηχανουργείο της μονάδας, πριν από την κινητοποίηση, η Δ. Μανωλάκου ανέδειξε τις αιτίες των χρόνιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στα Αμυντικά Συστήματα, μια βιομηχανία με μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες και έμπειρο εργατικό δυναμικό. Υπενθύμισε ότι παράλληλα με τη συγκρότηση του ευρωστρατού, η ΕΕ έφτιαξε και τον «Ευρωπαϊκό Αμυντικό Οργανισμό», που προέβλεπε κοινές αμυντικές βιομηχανίες, με στόχο να ευνοηθούν και να κυριαρχήσουν μεγάλα ευρωπαϊκά μονοπώλια. Αρα οι σχεδιασμοί προϋπάρχουν, κατέληξε συμπερασματικά, και κάλεσε τους εργαζόμενους να συνειδητοποιήσουν πόσο υπονομεύονται οι πραγματικές παραγωγικές δυνατότητες της χώρας από τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και τη συμμετοχή στην ΕΕ.

«Η υποχρηματοδότηση, οι ελλείψεις σε προσωπικό, αφού δεν γίνονται προσλήψεις, η συνολική απαξίωση της αμυντικής βιομηχανίας είναι διαχρονικό έργο που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο στραγγαλισμό και στη χρεοκοπία. Μάλιστα, δε θα διστάσουν να ρίξουν το φταίξιμο στους εργαζόμενους, όπως έγινε στην "Ολυμπιακή" και σε άλλες περιπτώσεις», πρόσθεσε η βουλευτής του Κόμματος.

«Τι πρέπει να κάνουμε;»... Απαντώντας σε αυτό το ερώτημα, η Δ. Μανωλάκου υπογράμμισε ότι η Ιστορία του εργατικού κινήματος λέει ότι όταν και όπου οι εργαζόμενοι ξεσηκώθηκαν, σε συμμαχία με όλο το λαό, τότε έβαλαν εμπόδια: «Το μόνο που μπορεί να σταματήσει αυτήν την πολιτική που μας τσακίζει είναι το οργανωμένο εργατικό κίνημα, τα δυνατά συνδικάτα, που συντονίζονται και γίνονται ακόμα πιο ισχυρά. Και προφανώς η ενίσχυση του ΚΚΕ, ακόμα και αν δε συμφωνείτε σε όλα μαζί του. Είναι το μόνο Κόμμα που δίνει προοπτική στην πάλη, για την ανατροπή αυτού του συστήματος. Που λέει την αλήθεια και ποτέ δεν πρόδωσε τα εργατικά συμφέροντα, με οποιοδήποτε κόστος...».

«Είναι ρεαλιστικά αυτά που λέει το ΚΚΕ;», έθεσε το ερώτημα η Δ. Μανωλάκου, για να απαντήσει ότι «ρεαλιστικό» είναι να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι δουλειά, να παράγουν αυτό που έχουν ανάγκη και με βάση τις δυνατότητες της χώρας, να έχουν δημόσια και δωρεάν Υγεία, μόρφωση και ο πλούτος να μη συγκεντρώνεται σε εκατό οικογένειες, με τους πολλούς να δυστυχούν. «Προϋπόθεση για να γίνει πράξη είναι να το πάρει απόφαση ο λαός και να το κάνει στόχο του», κατέληξε, καλώντας τους εργαζόμενους να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο την πάλη μπροστά στο νέο γύρο αντιλαϊκής επίθεσης.

Το ΚΚΕ είναι η μόνη δύναμη που δείχνει τον άλλο δρόμο για το λαό

Σε συγκέντρωση στην Καλλιθέα μίλησε την Τετάρτη ο Τ. Δημουλάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ

Πλήθος κόσμου συμμετείχε στη συγκέντρωση στην Καλλιθέα
Πλήθος κόσμου συμμετείχε στη συγκέντρωση στην Καλλιθέα
Σε πλήθος κόσμου, που συμμετείχε στη συγκέντρωση στην πλατεία Δαβάκη στην Καλλιθέα, μίλησε την Τετάρτη 1/6, ο Τηλέμαχος Δημουλάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Μεταξύ άλλων, ανέφερε τα εξής:

Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα στα φτωχά λαϊκά στρώματα που υποφέρουν από την ανεργία, τη φτώχεια και την ανέχεια, την άγρια φορολογία. Στη νέα γενιά, που βρίσκεται σε ένα διαρκές κυνήγι μιας μικρής ευκαιριακής απασχόλησης χωρίς δικαιώματα.

Τους λέμε να μην το βάλουν κάτω. Υπάρχει διέξοδος για το λαό. Υπάρχει λύση, άλλος δρόμος. Είναι ο δρόμος της Λαϊκής Συμμαχίας για τη Λαϊκή Εξουσία που έχει επεξεργαστεί το ΚΚΕ.

Οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας επιβεβαιώνουν τις βασικές εκτιμήσεις και προειδοποιήσεις του Κόμματος για την εξέλιξη και την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ αυτά τα χρόνια.

Πριν από 10 μέρες προχώρησε στην ψήφιση στη Βουλή με τις γνωστές κατεπείγουσες διαδικασίες ένα πακέτο νέων αντιλαϊκών μέτρων που αποτελούν επιταγές του μεγάλου κεφαλαίου, του ΣΕΒ, της EE, του ΔΝΤ. Ακολούθησε ένας βομβαρδισμός προπαγάνδας ότι «επιτέλους επιστρέφει η ανάπτυξη» και «φαίνεται το φως που ξεπροβάλλει στην άκρη του τούνελ», ότι η μεγάλη προσπάθεια της κυβέρνησης βρίσκει δικαίωση, ότι τα καταφέραμε και πήραμε καλό βαθμό στην «αξιολόγηση» που έγινε στο Γιούρογκρουπ.

Δυστυχώς για αυτούς, ευτυχώς για το μέλλον του κινήματος, ο λαός δεν ακολουθεί τους πανηγυρισμούς τους και καλά κάνει. Αντίθετα, διάφορα τμήματα ετοιμάζουν τις κινητοποιήσεις τους.

Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τους τελευταίους 17 μήνες, οι οξύτατοι ανταγωνισμοί στην EE, η πορεία των διαπραγματεύσεων επιβεβαιώνουν όλα όσα έλεγε το ΚΚΕ. Οτι δεν γίνεται να διαχειριστεί κανείς την καπιταλιστική κρίση και να μην την πληρώσουν οι εργαζόμενοι, ο λαός.

Οτι τα μνημόνια θα είναι διαρκείας, όπως και οι απειλές για ενδεχόμενη χρεοκοπία μέσω «grexit» πάντα ανοιχτές, όσο η ελληνική καπιταλιστική οικονομία θα συνεχίζει να βρίσκεται στη δίνη της οικονομικής κρίσης, όσο θα δυσκολεύεται να περάσει στη φάση της ανάκαμψης.

Ας σκεφτούν οι εργαζόμενοι ξανά αυτές τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ και την υπεύθυνη στάση που κράτησε όλη αυτήν την περίοδο. Που επέμενε να μην αφήσει ούτε μια στιγμή η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα το όπλο του αγώνα, την οργανωμένη πάλη για αιτήματα που καλύπτουν τις ανάγκες τους, που αναπληρώνουν τις απώλειες της 5ετίας και τους καλούσε να πάνε αυτόν τον αγώνα μέχρι τέλους, μέχρι την ανατροπή αυτού του βάρβαρου συστήματος, του καπιταλισμού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι επικίνδυνος, γιατί έχει μια πολιτική που προσαρμόζει τις απαιτήσεις του λαού στα μέτρα του κεφαλαίου και τον καλεί να ζει με ψίχουλα, όταν σήμερα μπορεί να έχει όλα τα καρβέλια, όλο το ψωμί που παράγει.

Πάλη με προοπτική την πραγματική λύτρωση του λαού

To ΚΚΕ καλεί το λαό να ξεπεράσει τις νέες παγίδες που στήνονται για τον εγκλωβισμό του στα όρια των μονόδρομων και των «εφικτών», που δήθεν αντιπροσωπεύει η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, σε αντιδιαστολή με την πολιτική του ΚΚΕ που παλεύει για κάτι μακρινό και ιδεατό.

Να ξεπεράσουν αναστολές και επιφυλάξεις και να συμπορευτούν με το ΚΚΕ.

Γιατί είναι η δύναμη που μπορεί να οδηγήσει στον πραγματικά διαφορετικό, ανώτερο τύπο οργάνωσης της οικονομίας και όλης της κοινωνίας, με κοινωνική ιδιοκτησία, κεντρικό σχεδιασμό, εργατικό έλεγχο. Τις αναγκαίες δηλαδή προϋποθέσεις για πραγματική λύτρωση από τη μέγγενη των αγορών του κεφαλαίου, για μονομερή και ολοσχερή διαγραφή του χρέους, για αποδέσμευση από τις αλυσίδες της EE, του NATO.

Μια πρόταση που οργανώνει σε άλλη βάση την οικονομία και ολόκληρη την κοινωνία, με άλλο κίνητρο και σκοπό στην παραγωγή. Σήμερα στον καπιταλισμό η παραγωγή γίνεται με σκοπό - κίνητρο την επίτευξη του μέγιστου δυνατού καπιταλιστικού κέρδους. Στη δική μας πρόταση, η παραγωγή θα γίνεται με κριτήριο, με στόχο, την ικανοποίηση των κοινωνικών εργατικών - λαϊκών αναγκών.

Αυτό προϋποθέτει την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, δηλαδή τη μετατροπή σε λαϊκή περιουσία των εργοστασίων, των επιχειρήσεων, των υπηρεσιών, των λιμανιών, των πλοίων, των υποδομών κ.λπ.

Αυτά δεν γίνονται χωρίς την ενεργό συμμετοχή των εργατικών - λαϊκών μαζών. Χωρίς ένα σύστημα εργατικού ελέγχου που θα ξεκινάει από το σχεδιασμό και θα επεκτείνεται στην οργάνωση και την υλοποίηση της παραγωγής.

Με ενισχυμένο ΚΚΕ και ισχυρό εργατικό - λαϊκό κίνημα, μέχρι την τελική νίκη

Είναι φανερό ότι ένας τέτοιος δρόμος, μια τέτοια εξέλιξη υπέρ του λαού δεν μπορεί να έρθει ως αποτέλεσμα μιας συμφωνίας ή διαπραγμάτευσης με τους καπιταλιστές, την αστική τάξη, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, αυτούς που έχουν σήμερα την πολιτική εξουσία, ούτε ως αποτέλεσμα μιας απλής κυβερνητικής εναλλαγής.

Απαιτεί σύγκρουση μαζί τους μέχρι την τελική νίκη. Να τους αφαιρεθεί η πολιτική εξουσία και να ξηλωθούν όλοι οι αντεργατικοί - αντιλαϊκοί θεσμοί πάνω στους οποίους αυτή στηρίζεται. Η νέα εξουσία να διαμορφωθεί πάνω σε νέους θεσμούς, που θα γεννήσει η ανατρεπτική πάλη του λαού.

Αυτός ο δρόμος προϋποθέτει ένα ισχυρό εργατικό - λαϊκό κίνημα, μια μεγάλη κοινωνική λαϊκή συμμαχία ανάμεσα στην εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα που θα μπορεί να επιβάλει τη θέλησή της.

Δεν κρύβουμε ότι αυτός ο δρόμος είναι δύσκολος. Απαιτεί να κοπούν οι δεσμοί με το φόβο και τις προκαταλήψεις, τη μοιρολατρία. Απαιτεί οργανωμένο κίνημα με σαφή αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Κίνημα μαζικό, ριζωμένο στο λαό. Απαιτεί ενισχυμένο ΚΚΕ, αλλαγές στο συσχετισμό των δυνάμεων.

Τους μήνες που πέρασαν φάνηκε στην πράξη ότι υπάρχουν δυνάμεις με θέληση, απόφαση και ικανότητα να ηγηθούν στην οργάνωση της πάλης του λαού, στη συμμαχία του. Είναι οι κομμουνιστές και οι χιλιάδες αγωνιστές που συμπορεύονται μαζί μας, οι χιλιάδες που δίνουν σκληρή μάχη για να γυρίσει ο τροχός της Ιστορίας προς τα μπρος.

Τους μήνες που πέρασαν με τις μεγάλες απεργίες, τα συλλαλητήρια, τα μπλόκα των αγροτών το κίνημα έδειξε ότι όχι μόνο είναι όρθιο παρά τις πληγές του, ζωντανό, αλλά μπορεί να ανασυνταχθεί να γίνει δυνατό και ρωμαλέο, να φτάσει σε σημείο να ταρακουνά κυβερνήσεις και τα αφεντικά τους, να αμφισβητήσει την εξουσία τους, τη βαρβαρότητά τους, να διεκδικήσει να αποκτήσει η εργατική τάξη με τους συμμάχους της την εξουσία.

ΚΟ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Συνεχίζεται η πολύμορφη πολιτική δραστηριότητα

Συνεχίζεται η πολύμορφη πολιτική δραστηριότητα της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, που ξεδιπλώνεται σε ολόκληρο το Λεκανοπέδιο, με σύνθημα «Καμία ανοχή - Καμία υποταγή στην αντιλαϊκή πολιτική. Υπάρχει άλλος δρόμος: Λαϊκή συμμαχία για τη Λαϊκή εξουσία».

Το κάλεσμα του Κόμματος φτάνει σε χιλιάδες εργαζόμενους, σε χώρους δουλειάς και συνοικίες. Κάθε συγκέντρωση, κάθε περιοδεία, σύσκεψη και εξόρμηση δίνει την ευκαιρία στους κομμουνιστές να συζητήσουν με τον εργατόκοσμο για την πολιτική επικαιρότητα, για τις δυνατότητες που έδειξαν οι αγώνες των τελευταίων μηνών, αλλά και για τις δυσκολίες, τα εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσει το κίνημα.

Στη συζήτηση κυριαρχεί η ανάλυση της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ, που πρέπει να γίνει κτήμα περισσότερων εργαζομένων για να θωρακίσει την πάλη τους και να της δώσει προοπτική.

Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα αποσπάσματα από ομιλίες στελεχών του Κόμματος σε συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν αυτές τις μέρες.

Οι συγκεντρώσεις των επόμενων ημερών

Αύριο, Σάββατο

-- Στις 7 μ.μ., στην Κυψέλη, πλατεία Κυψέλης, θα μιλήσει ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής.

-- Στις 8 μ.μ., στο Γέρακα, πλατεία Γέρακα, θα μιλήσει ο Πέτρος Μαρκομιχάλης, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής.

Την Κυριακή 5/6

-- Στις 11 π.μ., στη Σαλαμίνα, στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου, θα μιλήσει η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής.

Τη Δευτέρα 6/6

-- Στις 8 μ.μ., στον Ταύρο, πλατεία Ατταλείας, θα μιλήσει ο Σπύρος Χαλβατζής, στέλεχος του Κόμματος.

-- Στις 7.30 μ.μ., στο Αιγάλεω στο Λιούμη, πλατεία Αγ. Τριάδας, θα μιλήσει η Βιβή Δάγκα, στέλεχος του Κόμματος.

-- Στις 7.30 μ.μ. στο Ζεφύρι, στο θεατράκι Πάρκο Λιάρου, θα μιλήσει ο Νίκος Καλούτσης, Γραμματέας της ΤΕ Μενιδίου.

-- Στις 7.30 μ.μ. στον Κόκκινο Μύλο, αίθουσα ΚΑΠΗ (Φιλαδελφείας 217) θα μιλήσει ο Πέτρος Αλέπης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Να δυναμώσουν η φωνή και το μάτι του Κόμματος σε κάθε χώρο δουλειάς

Σε εκδήλωση της ΤΟ Επισιτισμού - Τουρισμού μίλησε τη Δευτέρα ο Δ. Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Στιγμιότυπο από την εκδήλωση. Στο βήμα ο Δ. Γόντικας
Στιγμιότυπο από την εκδήλωση. Στο βήμα ο Δ. Γόντικας
Σε συγκέντρωση της ΤΟ Επισιτισμού - Τουρισμού της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ μίλησε την περασμένη Δευτέρα ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, αναλύοντας τόσο τα συμπεράσματα που προκύπτουν για την εργατική τάξη από τους αγώνες των τελευταίων μηνών, όσο και την πολιτική κατάσταση και τα καθήκοντα των μελών και των φίλων του ΚΚΕ.

Αλλωστε, οι χώροι δουλειάς στον Επισιτισμό - Τουρισμό προσφέρονται για χρήσιμα συμπεράσματα σε ό,τι αφορά το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, σε αντιπαράθεση με τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα που συνθλίβονται.

Ο συγκεκριμένος κλάδος δεν γνώρισε κρίση στην Ελλάδα, αλλά, αντίθετα, καταρρίπτει το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ ανάπτυξης. Την ίδια ώρα, όμως, η «μαύρη» και ανασφάλιστη εργασία κάνει θραύση, διευρύνονται οι εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, απολύσεις και κλεισίματα επιχειρήσεων είναι στην ημερήσια διάταξη, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το ξενοδοχείο «Athens Ledra».

Αυτά και άλλα θέματα της επικαιρότητας, όπως οι διεθνείς εξελίξεις και η κατάσταση του κομμουνιστικού κινήματος, οι διεργασίες αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού, τα ψευτοδιλήμματα που κυριαρχούν για να εγκλωβίζονται λαϊκές δυνάμεις, απασχόλησαν τη συζήτηση που ακολούθησε στη συνέχεια.

Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του Δ. Γόντικα.

***

Στον αγώνα που δίνουμε σήμερα και, πολύ περισσότερο, στους αυριανούς αγώνες, χρειαζόμαστε πολλούς και νέους μαχητές και μαχήτριες στις γραμμές του Κόμματος. Διανύουμε μια κρίσιμη φάση στις οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στη χώρα μας, αλλά κι ευρύτερα στην περιοχή μας. Εξελίξεις που μας υποχρεώνουν να είμαστε σε διαρκή ετοιμότητα, επαγρύπνηση και ασταμάτητη δράση σε κάθε χώρο δουλειάς, στις γειτονιές, με σχέδιο και συγκεκριμένους στόχους.

Από τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015 πέρασαν 9 περίπου μήνες. Σε αυτό το διάστημα είχαμε πυκνές εξελίξεις και έντονα πρωτοπόρα αγωνιστική δράση. Το Κόμμα μας, όλες του οι Οργανώσεις και η ΚΝΕ αναμετρηθήκαμε για τα καλά με την κυβερνητική πολιτική και τα αντιλαϊκά της μέτρα. Εχουμε χρέος όλοι να μελετήσουμε καλά τα συμπεράσματα που βγαίνουν από όλη αυτήν την περίοδο των 9 μηνών για να εξοπλιστούμε με νέες δυνάμεις, να συνεχίσουμε με νέα ορμή και περισσότερες δυνάμεις το δρόμο που έχουμε χαράξει.

Ενα πρώτο, στη σειρά και σημασία, συμπέρασμα έχει να κάνει με τον αγώνα που δίνουμε, το κύριο μέτωπο. Ποιο είναι αυτό; Είναι η σκληρή πάλη για τον απεγκλωβισμό των εργατικών και λαϊκών μαζών από τα γρανάζια του συστήματος, της εργοδοσίας, των κομμάτων τους, τους μηχανισμούς τους, το μαντρί της ΕΕ. Να ξεμπλέξουν από όποιες αυταπάτες και ψεύτικες ελπίδες ότι μπορούν να συνυπάρχουν με αυτές τις δυνάμεις, με αυτά τα εχθρικά ταξικά συμφέροντα, να εξαρτούν το μέλλον και τη ζωή τους από τη θέλησή τους, να πορεύονται κάτω από ξένες σημαίες.

Το μέτωπο αυτό είναι πολύ απαιτητικό, γιατί τους καλούμε να κόψουν δεσμούς και δεσμά που τους έχουν χειροπόδαρα δεμένους εδώ και πολλά χρόνια. Να χειραφετηθούν από κυρίαρχα συμφέροντα, φοβίες και προκαταλήψεις. Να σταθούν στα πόδια τους και να σηκώσουν το κεφάλι ψηλά απέναντι στην καπιταλιστική εργοδοσία, που είναι παντελώς ανίσχυρη χωρίς την εργατική τάξη. Να νιώσουν ελεύθεροι και δυνατοί κάτω από τη δική τους σημαία, της ταξικής πάλης, με βάση τα δικά τους ταξικά συμφέροντα.

Δεν υποτασσόμαστε στις δυσκολίες

Ξέρουμε τις δυσκολίες που έχει αυτός ο αγώνας. Αλλά εμείς δεν ξεκινάμε από τις δυσκολίες. Υπολογίζουμε τις δυσκολίες, τους αρνητικούς συσχετισμούς, όμως δεν υποτασσόμαστε σε αυτούς. Αφετηρία για μας είναι το δίκιο του εργάτη. Πάμε κόντρα στο ρεύμα, γιατί έχουμε εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, εμπιστοσύνη στην ιδεολογία μας, στη δύναμη των ιδεών μας. Γύρω μας υπάρχουν χιλιάδες και χιλιάδες που μπορούν κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις να κάνουν το βήμα και να ενταχθούν πιο μαχητικά στο ποτάμι της ταξικής πάλης, στον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.

Είναι όλοι αυτοί που πήραν μέρος στους μεγάλους απεργιακούς αγώνες και στα μαζικά συλλαλητήρια, όλοι αυτοί που συμμετέχουν στα σωματεία και τις αρχαιρεσίες. Είναι όλοι αυτοί που προβληματίζονται από τις εξελίξεις, από τις κατά καιρούς πολιτικές τους επιλογές που διαψεύδονται. Είναι το οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον, οι γυναίκες, οι αδερφές τους, τα παιδιά τους. Είναι μια μεγάλη δύναμη στον κλάδο σας, σε όλους τους κλάδους.

Με όλες αυτές τις δυνάμεις πρέπει να βρούμε τρόπους να ανοίξουμε ουσιαστική και συστηματική συζήτηση για το δικό μας μέλλον. Εχουμε πλούσιο ιδεολογικό οπλοστάσιο να ανοίξουμε αυτήν τη συζήτηση. Αυτό που χρειάζεται είναι να μπούμε όλοι και όλες σε αυτήν τη μάχη, με στόχο να εντάσσουμε σε αυτό το μέτωπο όλο και περισσότερους άντρες και γυναίκες.

Τα μέτρα δεν είναι προσωρινά ούτε αποτέλεσμα «λαθεμένων επιλογών»

Στο γενικό ερώτημα που κυριαρχεί στη σκέψη εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, «πού πάμε, ποια είναι η προοπτική;», πρέπει να δώσουμε τη δική μας απάντηση. Να εδραιώσουμε την πεποίθηση στη σκέψη τους ότι: Ολα όσα ζούμε σήμερα, οι κατακτήσεις που μας αφαίρεσαν, δεν είναι προσωρινά. Είναι μόνιμα και όσο θα υπάρχουν αυτοί που ωφελούνται και για τα δικά τους συμφέροντα πάρθηκαν αυτά τα μέτρα με τη φωτιά και το σίδερο, θα συνεχίζουν να απαιτούν όλο και περισσότερα.

Δεν μπορούν να υπάρχουν χωρίς την όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Αυτοί είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι, το αδηφάγο κεφάλαιο. Τα μέτρα αυτά σε βάρος της εργατικής τάξης δεν είναι αποτέλεσμα ανίκανων ανθρώπων ή αποτέλεσμα λαθεμένων επιλογών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Οπως δεν είναι «ατύχημα» ή «τυχοδιωκτισμός» ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος που εξοντώνει κατά μάζες τους λαούς στη γειτονιά μας.

Η οικονομική κρίση, ο πόλεμος, η αύξηση της εκμετάλλευσης είναι οι όψεις του ίδιου νομίσματος. Είναι απόδειξη ότι αυτό το σύστημα είναι σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες των ανθρώπων, την κοινωνική εξέλιξη και πρόοδο. Αυτό το σύστημα δε διορθώνεται, δεν αλλάζει. Αυτό κι αν είναι που πρέπει να γίνει στέρεη πεποίθηση. Να φέρουμε στην πρώτη γραμμή της συζήτησης τα πραγματικά και ουσιαστικά προβλήματα: Ανάπτυξη για το λαό ή το κέρδος των λίγων; Εξουσία με αφέντη το λαό και ελεύθερο ή εξουσία των λίγων και το λαό σκλάβο;

Με αυτήν τη συζήτηση πρέπει να ανοίξουμε σφοδρό πόλεμο ενάντια σε αυτήν τη χυδαία, ύπουλη και επικίνδυνη θεωρία ότι αυτή η πολιτική, σε αυτήν την προοπτική, δεν είναι ρεαλιστική, ότι ρεαλισμός είναι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και των κάθε λογής οπορτουνιστών.

Το καθήκον της ισχυροποίησης του ΚΚΕ

Οι αντίπαλοί μας μπορεί σήμερα να φαντάζουν ισχυροί. Δεν είναι όμως παντοδύναμοι και ανίκητοι. Παντοδύναμος κι ανίκητος είναι ο λαός με μπροστάρη την εργατική τάξη και το Κόμμα της.

Με πίστη σε αυτήν την αλήθεια, κριτήρια της καθημερινής δράσης μας πρέπει να γίνουν: Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, όχι γενικά, αλλά σε κάθε εργασιακό χώρο, από βάρδια σε βάρδια, από όροφο σε όροφο. Η φωνή και το μάτι του Κόμματος παντού. Το καθήκον αυτό συνδέεται αξεδιάλυτα με το καθήκον του δυναμώματος της οργάνωσης των εργαζομένων και την ανάδειξη στις ηγεσίες τους τίμιων αγωνιστών.

Κριτήριο και στοιχείο ικανοποίησης από τη δουλειά μας θα είναι να δημιουργούμε σε κάθε ξενοδοχειακή μονάδα, σε κάθε εργοστασιακό χώρο δουλειάς εκείνη την οργανωμένη δύναμη, ώστε τα αφεντικά να νιώθουν σε κάθε βήμα τους την ανάσα του κινήματος. Να ζουν με το φόβο του κινήματος και την ανατρεπτική του δύναμη.

Νέες και πιο μεγάλες ευθύνες για το Κόμμα

Αναμφίβολα θα μπούμε σε νέα φάση αγώνων. Η κάλυψη των απωλειών, η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού θα πρέπει να είναι η αφετηρία νέων και πιο δυναμικών αγώνων. Το ΚΚΕ αναλαμβάνει νέες και πιο μεγάλες ευθύνες. Το ταξικό κίνημα που είναι συσπειρωμένο στο ΠΑΜΕ πρέπει να γίνει η δύναμη κρούσης του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Εμείς θα φέρουμε τις καλές ειδήσεις και θα ανοίξουμε νέα σελίδα, νέα εποχή.

Στο επίκεντρο αυτών των αγώνων πρέπει να είναι η οργάνωσή τους για αλλαγή τάξης στην εξουσία. Δίπλα και μαζί με τις διεκδικήσεις για την προστασία των εργαζομένων από την απληστία του κεφαλαίου, θα πρέπει να απλώνεται παντού η ιδεολογική και πολιτική διαφώτιση για να συνειδητοποιήσουν η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της πως δεν υπάρχει άλλη οδός σωτηρίας παρά μόνο η προετοιμασία και η οργάνωσή της για να διεκδικήσει τη δική της εξουσία, ως προϋπόθεση για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες της και να απαλλαγεί οριστικά από τις αιτίες που την καταδικάζουν στη σημερινή αθλιότητα.

Αυτή είναι η δική μας ευθύνη και η κύρια αποστολή του ΚΚΕ. Στο βαθμό που εμείς δίνουμε αυτόν τον αγώνα με ψυχή κι αυταπάρνηση θα αναγνωρίζεται και το ΚΚΕ ως ο ηγέτης τους.

Στιγμές από τη ζωή των αλύγιστων της ταξικής πάλης στο Τρίκερι

Εξόριστες στο Τρίκερι μπροστά στις σκηνές
Εξόριστες στο Τρίκερι μπροστά στις σκηνές
«Το νησί Τρίκερι αποτελεί έναν ακόμη βασικό ιστορικό κρίκο σε μια αλυσίδα τόπων φυλάκισης, που περιλάμβανε για τις περισσότερες απ' αυτές τις γυναίκες καταρχήν τον εγκλεισμό τους στις φυλακές Αβέρωφ, στη συνέχεια στις φυλακές της Χίου, ακολούθως τη μεταγωγή τους στο Τρίκερι. Στη συνέχεια, για ένα μεγάλο τμήμα αυτών των γυναικών, την εξορία τους στη Μακρόνησο, μετά στον Αη Στράτη ή για κάποιες απ' αυτές πάλι την επιστροφή στο Τρίκερι. Ατέλειωτα χρόνια εγκλεισμού, κακουχιών, χωρίς να γνωρίζουν αν οι δικοί τους ζούνε ή πεθάνανε, χωρίς να ξέρουν τι τις περιμένει την επαύριο. Κι όμως, αυτές οι γυναίκες δεν κακομοιριάσανε ούτε σταυρώσανε μοιρολατρικά τα χέρια. Την ασχήμια της φυλακής και της εξορίας τη μετέτρεψαν σε φωτεινό χώρο».

Με αφορμή την εκδήλωση στο Τρίκερι την Κυριακή 5 Ιούνη, με την οποία τιμά η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ «τις αλύγιστες της ταξικής πάλης», τις γυναίκες που εξορίστηκαν εκεί, ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα μαρτυρίες εξόριστων γυναικών στο Τρίκερι, που μας δίνουν συνοπτικά τις βάρβαρες συνθήκες του στρατοπέδου και το πώς οι ίδιες οργάνωναν τη ζωή τους για να αντιμετωπίσουν τη βαρβαρότητα του αντίπαλου. Οι μαρτυρίες είναι από τις Ναταλία Αποστολοπούλου, Νίτσα Γαβριηλίδου και Βικτωρία Θεοδώρου και αναδημοσιεύονται από φύλλα του «Ριζοσπάστη» 24 Απρίλη 1998 με τίτλους «Ο Προμηθέας» και «Τα μαθήματα», 26 Σεπτέμβρη 1997 με τίτλο «Κάτω από τις αμερικανικές σκηνές» και 27 Δεκέμβρη 1974 με τίτλο «Το χριστουγεννιάτικο δένδρο».

Ο Προμηθέας


Οταν θα παιζόταν η τραγωδία του Αισχύλου «Προμηθέας Δεσμώτης», που την είχαν διδάξει οι δυο συνεξόριστές μας Ρόζα Ιμβριώτη και Λίζα Κόττου, καθηγήτριες - φιλόλογοι, θυμάμαι, που ανησυχούσες, πώς θα ράψεις τις ενδυμασίες των Ωκεανίδων, χωρίς φιγουρίνι (σ.σ. αναφέρεται στην Ευαγγελία Φωτίου - Μπουμπού). Μα σε κάτι τέτοιες στιγμές μας έβγαζαν ξαστεροπρόσωπες η Λίλιαν και Μάχη Κοντοπούλου, ανοίγοντας το Larousse! Πρόσεχες τότε να κλείσεις μέσα σου την εικόνα και να παρακολουθείς την εξήγηση της Λίλιαν. Ετσι οι ποδήρεις χιτώνες ράφτηκαν τέλεια, «ενδυματολόγε» μου! Κι όπως βοηθούσε το φυσικό τοπίο, μας συνάρπασες: Ξαφνικά, σαν να αναδύθηκαν από το κύμα, πρόβαλαν από το βάθος οι 24 Ωκεανίδες. Ομορφες, λυγερές, αληθινά νερένια πλάσματα, γεμάτα χάρη κι ομορφιά, ανηφόριζαν την πλαγιά να φτάσουν τον απροσκύνητο κατάδικο! Οι πολύπτυχοι ποδήρεις χιτώνες τους σε μιαν απαλή απόχρωση του μπεζ, ροζ και σιέλ, ριπιδίζονταν στο φύσημα του ανέμου και φάνταζαν παραμυθένιοι...

Κι όταν αντιλάλησαν οι τρικεριώτικες λοφοπλαγιές από το λόγο του αρχαίου τραγικού, ζωντανεμένο με τη συγκλονιστική απαγγελία του Προμηθέα (Κική Διονυσοπούλου). Κείνη την ώρα - είδαμε μόνο τη γενική πρόβα, γιατί ο διοικητής απαγόρεψε την παράσταση, στη θέση του Προμηθέα - Δεσμώτη, ήτανε κάθε εξόριστη του Τρίκερι - η «θείτσα Κατίνα» (Κατίνα Μαμέλη), η αγαπημένη δασκάλα σου, μπήγει φωνή: «Μπου - μπου! Μπουμπού!» σα δε σε βλέπει κάτω από τη γέρικη ελιά, την «τάξη» σου. Α, όλα κι όλα, απουσίες απαγορεύονται για τη θείτσα Κατίνα!

Τα μαθήματα

«Ποπό, ξεχάστηκα με τη δουλιά!» συνέρχεσαι. Και πετάς ψαλίδια, βελόνες, δαχτυλήθρες, αρπάζεις τετράδιο και μολύβι και τρέχεις στο φως της γνώσης! Αναγαλλιάζεις με την ευφορία που πλουτίστηκε ο νους, τη φετινή χρονιά. «Πλάτυνε ο κόσμος μου» μου ξομολογιόσουν. «Και τι δεν έμαθα. Ρήματα, με τις δυο φωνές τους, ουσιαστικά, επίθετα, αντωνυμίες, επιρρήματα. Εμαθα να γράφω εκθέσεις!». Η «θείτσα Κατίνα» είναι ενθουσιασμένη και με τις άλλες συμμαθήτριές μου και το διαλαλεί: «Ελάτε, βρε αγράμματοι, σκοταδιστές διώχτες μας, να δείτε τι θησαυρούς κρύβει μέσα του τούτος ο καταδιωγμένος λαός μας, που τον καταδικάζετε στον αναλφαβητισμό για να τον εκμεταλλεύεστε και να τον αποπροσανατολίζετε».

Οπως όλες οι εξόριστες, παρακολουθώ όλο το «Μορφωτικό πρόγραμμα του στρατοπέδου», όπως καταρτίστηκε από τη σοφή μας παιδαγωγό Ρόζα Ιμβριώτη και την εκπαιδευτική ομάδα - βοηθό και συνεργάτη της. Την παράνομη «λαϊκή Ακαδημία μας» που τη λέγαμε, με τα αξέχαστα μαθήματα της Γενικής Ιστορίας και Γεωγραφίας. Πόσες απορίες κι ερωτηματικά μας λύσανε αυτά τα μαθήματα - διαλέξεις!

Ητανε τότε, το 1950 - '52, στο Τρίκερι, που άνθισε το «κρυφό σχολειό» κι οι εξόριστες μεταμορφώθηκαν όλες σε μαθήτριες, νέες, ώριμες, ηλικιωμένες. Οσο για τις γερόντισσες... Αυτές πια δίνανε, καθημερινά, ραντεβού με την αλφαβήτα! Τότε, κι η κυρά Σοφία, η Κωστοπαναγιώταινα, με τα γράμματά της προς τον εξόριστο, μια ζωή, σύντροφό της μπάρμπα - Κώστα, του διόρθωνε την... ορθογραφία πάνω απ' το Αιγαίο.

Κάτω από τις αμερικανικές σκηνές

Τον Απρίλη του 1949 είχαμε φτάσει τις πέντε χιλιάδες γυναίκες στο Τρίκερι. Πριν από μας υπήρχαν οι άντρες κρατούμενοι και μας εγκατέστησαν στις δικές τους σκηνές όταν μας έφεραν από τη Χίο. Τις ανταρτοοικογένειες κρατούμενες τις είχαν στο μοναστήρι, χωρίς να μας επιτρέπουν να επικοινωνούμε μεταξύ μας.

Τα προοίμια για τον πηγεμό μας αργότερα στο Μακρονήσι, είχαν αρχίσει με αγγαρείες και καψώνια. Καμιά μας δε θα ξεχάσει τα Χριστούγεννα του 1949, όταν μας βάλανε να στήσουμε μόνες μας μέσα στο βαρύ χειμώνα, κοντά στο μοναστήρι τις μεγάλες αμερικανικές σκηνές, για να μας ρίξουν μέσα ανά σαράντα άτομα, στην κάθε μια. Μας πήραν και τα ράντζα, υποχρεώνοντάς μας να κοιμηθούμε κατάχαμα πάνω στο βρεγμένο χώμα... Δίπλα από τις σκηνές είχαν ετοιμάσει με σύρματα ένα υπαίθριο κρατητήριο, για όσες ήθελαν να διαμαρτυρηθούν.

Εδώ στο Τρίκερι μας επισκέφθηκαν πολλοί κυβερνητικοί παράγοντες, ανάμεσά τους κι ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Τσαλδάρης και οι διοικητές: της Αστυνομίας Ρακιτζής και του Στρατηγείου της Λάρισας Πετζόπουλος. Επίσης, άνθρωποι της Εκκλησίας και όλοι μαζί μας πίεζαν με διάφορα ψυχολογικά μέσα και ομιλίες, να μας «σπάσουν» και να μας πάρουνε τη δήλωση μετανοίας. Σκοπός τους ήταν να μην μεταφέρουν τόσες πολλές γυναίκες στη Μακρόνησο.

Στο τέλος απομείναμε 1.200 γυναίκες κι όταν δόθηκε η εντολή της μεταφοράς μας στη Μακρόνησο, μας διέταξαν να ξηλώσουμε όλο το στρατόπεδο και το υλικό του να το μεταφέρουμε μόνες μας, αβοήθητες στο αρματαγωγό. Μεταφέραμε ένα ασήκωτο κλίβανο από τα πηγάδια και τον κατεβάσαμε κάτω στο χωριό, μεταφέραμε την κουζίνα με τα βαριά καζάνια, τις άρρωστες με τα φορεία, τα ράντζα μας και τα πράγματά μας, για να μπούμε ξεψυχισμένες από την κούραση και το κρύο, στο αρματαγωγό που θα μας πήγαινε Μακρονήσι. Στον τόπο αυτό του μαρτυρίου που μας περίμεναν τα απάνθρωπα βασανιστήρια που είχαν υποστεί οι άνδρες.

Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο

Στην αυλή του μοναστηριού που ήτανε τώρα η φυλακή μας υψώνονταν ένα κυπαρίσσι. Τα κλαδιά του ήταν απλωτά και έμοιαζε με έλατο. Οταν έβρεχε συγκρατούσαν τις στάλες που χύνονταν αργά από τα πράσινα δάχτυλά του. Ετσι από κάτω έμενε πάντα η γη στεγνή σαν ένα καλοκαιριάτικο αλώνι όπου εχωρούσαμε πάνω από εκατό γυναίκες. Εκεί μας μοιράζανε το ψωμί και τα γράμματα.

Μια σκηνάρχισα ανέβαινε στο κάτασπρο πεζούλι κρατώντας σφιχτά στο στήθος της τα φάκελλα, φώναζε τα ονόματα κι από κάτω το πλήθος περίμενε με λαχτάρα.

Ποτέ δε μας έβρεξε το κυπαρίσσι. Και στις πιο μεγάλες μπόρες «το αλώνι» έμενε κατάστεγνο. Οι άνεμοι της θάλασσας δεν το έπιαναν και το χιόνι του έδινε άφθαστη μεγαλοπρέπεια. Το Δεκέμβρη, όπως ήταν στολισμένο με βρεγμένα κυπαρισσόμηλα και χιόνι, για την ομορφιά του και τα δώρα του, το είπαμε χριστουγεννιάτικο δέντρο. Βαρύς που ήταν εκείνος ο χειμώνας... Μας ξεδιαλέξανε και μας κατεβάσανε στους παραθαλάσσιους καταυλισμούς, απαγορεύονταν πια να πάμε στο μοναστήρι και να μοιράσουμε «δώρα» κάτω από το δέντρο. Το καΐκι έπαψε να φέρνει γράμματα. Ψιθυρίζονταν φοβερές ειδήσεις για πείνα, για βασανιστήρια και μεταγωγή. Κάθε τόσο φτάνανε πολεμικά πλοία με στρατό και στρατηγούς. Είμαστε τρεις χιλιάδες γυναίκες γερόντισσες και μωρά. Αλλες περιμένανε ακόμα και το θάνατο αποφασιστικά, άλλες παίρνανε τα πράγματα όπως έρθουν κι όσο βαστάξουν, πολλές τρέχανε να γλυτώσουν με μιαν υπογραφή. Ο στρατός μάς σήκωνε χαράματα για το προσκλητήριο. Σε εξάδες ανεβαίναμε προς το μοναστήρι κι από πίσω οι φρουροί μας χτυπούσαν και μας έβριζαν. Ξέραμε τι μας περίμενε εκεί πάνω. Μα επειδή η παγωνιά ήταν αβάσταχτη για όλους κι ήταν παραμονές Χριστουγέννων λέγαμε μέσα μας μ' ελπίδα: Μπορεί να σταματήσουν οι αγγαρείες. Μπορεί να μας μοιράσουν λίγο πετρέλαιο και γράμματα μπορεί να μας δώσουν. Τίποτα απ' όλα αυτά. Ηταν πιο αγριεμένοι σήμερα. Διατάξανε να βγάλωμε τα παλτά μας, άνοιξαν το ραδιόφωνο σ' ένα γοργό εμβατήριο και μας ανάγκασαν με φοβέρες να τρέχωμε ολόγυρα από το «δέντρο». Κτυπούσανε όσες δεν μπορούσαν να τρέξουν. Κλωτσούσανε όσες πέφτανε χάμω. Χαχάνιζαν κοιτώντας τα πόδια μας και το στήθος μας, διασκέδαζαν με την ταπείνωσή μας.

Αναψαν μπροστά μας πελώρια φωτιά με τα γράμματα των δικών μας έξω από τα μαγειρεία, γιατί λέει δεν μπορούσαν να λογοκρίνουν.

Το αλώνι μούσκεψε και γιόμισε λάσπη και το κυπαρίσσι ήτανε σύννεφο καταιγίδας. Υστερα από πολλήν ώρα κουράστηκαν κι αυτοί και μας σταμάτησαν μ' ένα άγριο αλτ. Πέσαμε πάνω στα πεζούλια να πάρωμε ανάσα. Δεν ξέραμε που βρισκόμαστε, και το γιατί. Κι όμως ήταν Χριστούγεννα. Τα πικρά Χριστούγεννα του 1949.

Την Κυριακή η εκδήλωση για τις εξόριστες γυναίκες στο Τρίκερι

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ οργανώνει εκδήλωση στο Τρίκερι (Ν. Μαγνησίας), την Κυριακή 5/6, με θέμα «Τιμάμε τις αλύγιστες της ταξικής πάλης, τις εξόριστες γυναίκες στο Τρίκερι».

Στην εκδήλωση θα γίνουν τα αποκαλυπτήρια μνημείου της ΚΕ.

Θα μιλήσει η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και θα ακολουθήσει μουσικοθεατρικό αφιέρωμα.

Μετά το τέλος του προγράμματος, θα υπάρχει δυνατότητα ξενάγησης στο νησί. Στο χώρο θα υπάρχουν έκθεση φωτογραφικού υλικού και βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής».

Η αναχώρηση από την Αττική, για όσους έχουν δηλώσει συμμετοχή, θα γίνει την Κυριακή, στις 6.30 π.μ., από την πλατεία Καραϊσκάκη.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ