Στο σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία», μπορείτε να διαβάσετε:

• Νομοσχέδιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς: Ενισχύει τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις στον αγροτικό τομέα.
• Οι Λαϊκές Επιτροπές στη μάχη για την προετοιμασία της 48ωρης γενικής απεργίας.
• «Λουκέτο» στην «Ηλεκτρονική»: Ενισχύεται η συγκέντρωση στον κλάδο του Εμπορίου με θύματα τους εργαζόμενους.

Η ερχόμενη Κυριακή 24/4 και η μεθεπόμενη, 8/5, είναι δύο από τις επτά Κυριακές του χρόνου που προβλέπεται από το νόμο να είναι ανοιχτά τα καταστήματα, κάνοντας ένα βήμα πιο πέρα στην ολοκληρωτική κατάργηση της αργίας της Κυριακής. Αυτήν την Κυριακή (24/4), ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας συμμετέχει στην απεργία που έχει προκηρυχθεί από την Ομοσπονδία του κλάδου και καλεί σε συγκέντρωση στις 11 π.μ. στα γραφεία του. Σε απεργιακή συγκέντρωση στις 10.30 π.μ., στο «Καρφούρ Μακεδονία» καλούν επίσης η Ενωση Εμποροϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης και το Σωματείο Εργαζομένων στις επιχειρήσεις του ομίλου «Μαρινόπουλος» στη Βόρεια Ελλάδα.

Το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης καταγγέλλουν με ανακοινώσεις τους συνδικαλιστικές οργανώσεις και φορείς του κινήματος, καλώντας σε μαζική συμμετοχή στην προετοιμασία της 48ωρης γενικής απεργίας.

Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα των Συνταξιουχικών Οργανώσεων αναφέρει πως «το έκτρωμα αυτό έρχεται να κατεδαφίσει ό,τι απέμεινε από τις ασφαλιστικές - συνταξιοδοτικές κατακτήσεις» και καλεί όλες τις οργανώσεις των συνταξιούχων «στη μέγιστη αγωνιστική επαγρύπνηση και ετοιμότητα για να αντιδράσουμε άμεσα στην κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή. Απαντάμε με μαζική, αποφασιστική, δυναμική συμμετοχή στη 48ωρη γενική απεργία, στις άλλες κινητοποιήσεις».

Επίσης, με ανακοίνωσή της η ΠΑΣΕΒΕ σημειώνει, ανάμεσα σε άλλα: «Κανένας δεν μένει αλώβητος από το νέο νόμο - λαιμητόμο, αν ψηφιστεί. Η πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ, με την οποία συμφωνούν και όλα τα κόμματα που υπέγραψαν το μνημόνιο, είναι κομμένη και ραμμένη στις απαιτήσεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, δε σταματά πουθενά, προκειμένου να εξασφαλίσει ζεστό χρήμα και διευκολύνσεις για να ανακάμψει η κερδοφορία τους».

Από μαζική εξόρμηση της Λαϊκής Επιτροπής στο Βύρωνα

Μέσα από πλατιά σύσκεψη που οργάνωσε στις αρχές Απρίλη, αποφάσισε η Λαϊκή Επιτροπή Καλλιθέας τον προγραμματισμό δράσης που υλοποιεί για την προετοιμασία της απεργίας. Στους χώρους δουλειάς που ιεραρχεί στο πρόγραμμα των καθημερινών εξορμήσεων, είναι οι μεγάλες επιχειρήσεις που εδρεύουν στην περιοχή, όπως η «ICAP», η «Forthnet» και η «Teleperformance».

Στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις δουλεύουν εκατοντάδες εργαζόμενοι, πολλοί από τους οποίους είναι νέοι σε ηλικία. Οσον αφορά τις συνθήκες δουλειάς, είναι γενικευμένο το καθεστώς της «ενοικίασης» εργαζομένων, οι εντατικοποιημένοι ρυθμοί και η «ανακύκλωση» του προσωπικού. Σε ορισμένες από αυτές, η εργοδοσία εφαρμόζει μέτρα όπως η διάκριση του χρόνου εργασίας σε «ενεργό» και «ανενεργό», αφαιρώντας από τον εργάσιμο χρόνο το διάστημα που οι εργαζόμενοι δεν βρίσκονται σε τηλεφωνική κλήση!

Το γεγονός ότι η πλειοψηφία όσων δουλεύουν στις επιχειρήσεις αυτές δεν κατοικεί στην Καλλιθέα, δυσκολεύει την προσπάθεια της Λαϊκής Επιτροπής, δεν αλλάζει όμως τον προσανατολισμό της να βρίσκεται σταθερά έξω από αυτούς τους χώρους και να επιδιώκει να ανοίξει τη συζήτηση με τους εργαζόμενους. Στα θετικά βήματα που έχουν καταγραφεί, είναι η καλύτερη συνεργασία με τα σωματεία, όπως των Ιδιωτικών Υπαλλήλων και του ΣΕΤΗΠ, με κοινές εξορμήσεις.

Πικετοφορία στη Νέα Ιωνία

Η δράση της Λαϊκής Επιτροπής δίπλα στα κλαδικά σωματεία καταξιώνεται στην περιοχή μέσα από τις παρεμβάσεις της για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Για παράδειγμα, τον περασμένο Δεκέμβρη, μαζί με το ΣΕΤΗΠ προχώρησαν σε κινητοποίηση όταν εργαζόμενη στο κατάστημα της επιχείρησης «ΓΕΡΜΑΝΟΣ» απειλήθηκε με απόλυση λόγω της συμμετοχής της στην απεργία στις 3/12. Κάτω από την πίεση της διαμαρτυρίας, τα σχέδια της εργοδοσίας αποτράπηκαν.

Την πρώτη θέση στο πρόγραμμα εξορμήσεων έχουν οι εργασιακοί χώροι και για τη Λαϊκή Επιτροπή Αιγάλεω. Στην περιοχή υπάρχουν εργοστάσια, όπως αυτό της «Πεταλούδας» στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας και της «Γιούλας» στον κλάδο της υαλουργίας, μικρότερες επιχειρήσεις στον κλάδο της χημικής βιομηχανίας. Εξω από τους χώρους αυτούς οι δυνάμεις της Λαϊκής Επιτροπής εξορμούν κάθε βδομάδα.

Η σταθερή παρουσία έχει δημιουργήσει γέφυρες επικοινωνίας με τους εργαζόμενους, αρκετοί από τους οποίους είναι και κάτοικοι του Δήμου. Ετσι, η επαφή με ορισμένους από αυτούς συνεχίζεται και στη γειτονιά, ενώ η Λαϊκή Επιτροπή οργανώνει και εξορμήσεις πόρτα - πόρτα και στις εργατικές πολυκατοικίες.

Οσον αφορά τον κλάδο του Εμπορίου, η Λαϊκή Επιτροπή ιεραρχεί καταστήματα όπως το «ΙΚΕΑ» και το «Praktiker», όπου για παράδειγμα έχει προγραμματίσει εξόρμηση και για σήμερα, Πέμπτη. Επιπλέον, στο Αιγάλεω λειτουργούν σχολές των ΤΕΙ με χιλιάδες σπουδαστές, όπου η Λαϊκή Επιτροπή οργανώνει εξορμήσεις, από κοινού με τις δυνάμεις του ΜΑΣ, με αιχμή την ενημέρωση για το Ασφαλιστικό και το κάλεσμα στη 48ωρη απεργία.

Στη δράση της Λαϊκής Επιτροπής έχει βοηθήσει η οργάνωση συσκέψεων, περίπου μια φορά το μήνα, όπου γίνεται συζήτηση, διατυπώνονται γνώμες, σχεδιάζεται πρόγραμμα δράσης. Σε μια τέτοια σύσκεψη που έγινε πρόσφατα, στους συμμετέχοντες προστέθηκαν και κάποιοι από τους γονείς, τα παιδιά των οποίων παρακολουθούν τα μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας που οργανώνει η Λαϊκή Επιτροπή. Στην ίδια σύσκεψη τέθηκε ο στόχος της δημιουργίας Επιτροπής Ανέργων και γενικά η καλύτερη οργάνωση των ανέργων.

Στη δημιουργία απεργιακού κλίματος προσπαθεί να συμβάλλει και η Λαϊκή Επιτροπή 5ου - 6ου Διαμερίσματος Αθήνας. Συστατικό στοιχείο της δράσης της είναι οι εξορμήσεις σε δεκάδες σούπερ μάρκετ και σε επιχειρήσεις του κλάδου του Επισιτισμού.

Σταθερή είναι η παρουσία της Λαϊκής Επιτροπής και έξω από το νοσοκομείο «Παμμακάριστος», όπου υπάρχουν εργαζόμενοι που απήργησαν στις προηγούμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, αλλά και στην «Ε-value», όπου οι ολιγόμηνες συμβάσεις και οι συχνές απολύσεις βάζουν επιπλέον εμπόδια στη συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία.

Παράλληλα, η Λαϊκή Επιτροπή επικεντρώνει στη συμμετοχή των ανέργων στην επικείμενη απεργία και για το σκοπό αυτό προχώρησε χτες σε σύσκεψη ανέργων. Τέλος, στη δημιουργία απεργιακού κλίματος συμβάλλουν και οι μαζικές πρωτοβουλίες, όπως η πικετοφορία που έχει προγραμματιστεί για την Παρασκευή, στις 7 μ.μ., με αφετηρία τον Αγιο Νικόλαο (Αχαρνών).

Πέντε τροπολογίες κατέθεσε στις 15 Απρίλη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ στο νομοσχέδιο για τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς και αναμένεται να συζητηθούν σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής. Οι τροπολογίες είναι οι εξής:

1η τροπολογία: Προβλέπει την κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στις διάφορες κατηγορίες οίνου, ο οποίος επιβλήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με το νόμο 4346/2015. Οπως αναφέρεται ανάμεσα σε άλλα στην εισηγητική έκθεση, είναι επιβεβλημένη η κατάργηση του ΕΦΚ, γιατί «πλήττει περαιτέρω το αμπελουργικό εισόδημα, με ορατό τον κίνδυνο της περαιτέρω μείωσης του αριθμού των εκμεταλλεύσεων». Επίσης, θα μειωθούν «περαιτέρω οι ήδη χαμηλές τιμές σταφυλιών των αμπελοκαλλιεργητών, εξαιτίας των οικονομικών πιέσεων στον αμπελοοινικό τομέα».

2η τροπολογία: Αφορά τους εργαζόμενους των υπό εκκαθάριση αγροτικών συνεταιριστικών οργανώσεων και ενώσεων (ΑΣ και ΕΑΣ). Στο άρθρο της προβλέπονται όλες εκείνες οι απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε - σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση - οι εργαζόμενοι «με την κατά το δυνατόν ταχύτερη ολοκλήρωση της εκκαθάρισης, να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις άμεσες ανάγκες τους και να εισπράξουν τις απαιτήσεις τους έναντι των συνεταιριστικών οργανώσεων, αλλά και προκειμένου να μπορέσουν να εξασφαλίσουν εργασία όσοι βρεθούν εκτός δουλειάς». Για τους τελευταίους μάλιστα προτείνονται και συγκεκριμένα μέτρα για την απορρόφησή τους στην αγορά εργασίας.

3η τροπολογία: Περιέχονται ρυθμίσεις για την προστασία των εργαζομένων της ΠΑΣΕΓΕΣ, η οποία, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, καταργείται. Οπως προβλέπεται στην τροπολογία, οι εργαζόμενοι μεταφέρονται στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ή σε εποπτευόμενους φορείς του υπουργείου, «σε κενές οργανικές θέσεις της ίδιας κατηγορίας εκπαίδευσης και αν δεν υπάρχουν κενές σε συνιστώμενες προσωποπαγείς θέσεις προσωπικού, αντίστοιχου ή συναφούς υφιστάμενου ή παρεμφερούς κλάδου και ειδικότητας, για τις οποίες κατέχουν τα τυπικά προσόντα». Η κατάταξη θα γίνεται με τους όρους που εργάζονταν έως τώρα.

4η τροπολογία: Προβλέπεται η «εξάλειψη του αξιόποινου των φερόμενων ως αδικημάτων κατά τις λαϊκές κινητοποιήσεις» και πιο ειδικά των αγροτών κατά τη διάρκεια αγροτικών κινητοποιήσεων, εργαζομένων στον κλάδο Μετάλλου και ιδίως στο χώρο της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης και Βιομηχανικού Πάρκου Σχιστού (ΒΙΠΑΣ), στο ΙΓΜΕ, ναυτεργατών και διαφόρων άλλων κλάδων και μελών σωματείων, αλλά και από ιδιοκτήτες και οδηγούς αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως (φορτηγών και ΤΑΞΙ), καθώς και από συμμετέχοντες σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε σταθμούς διοδίων. Προβλέπεται η «εξάλειψη του αξιόποινου» σε κάθε περίπτωση, είτε δηλαδή είναι σε προκαταρκτική εξέταση, στάδιο προδικασίας, είτε έχει εκδοθεί καταδικαστική απόφαση, είτε έχουν εκδοθεί ποινές οι οποίες παραγράφονται.

5η τροπολογία: Τακτοποιούνται τα ασφαλιστικά δικαιώματα στις Αγροτικές Συνεταιριστικές Οργανώσεις. Συγκεκριμένα, στο άρθρο της ρύθμισης προβλέπεται: «Καταστατικές διατάξεις του πρώην ΤΣΕΑΠΓΣΟ που προβλέπουν τη συνταξιοδότηση σε περίπτωση απόλυσης από την υπηρεσία, λόγω κατάργησης θέσης ή εξ άλλων λόγων μη οφειλόμενων σε υπαιτιότητα των εργαζομένων, θεωρείται ότι ουδέποτε καταργήθηκαν και εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι τις 31.12.2018, καταργούμενης κάθε αντίθετης διάταξης νόμου».

Το νομοσχέδιο έχει τίτλο «Αγροτικοί Συνεταιρισμοί, μορφές συλλογικής οργάνωσης του αγροτικού χώρου και άλλες διατάξεις». Χτες ήταν η συζήτηση επί της αρχής, ενώ σήμερα θα συζητηθεί επί των άρθρων.

Πέραν όλων των άλλων ρυθμίσεων που αναλύονται διεξοδικά στο σημερινό «Ριζοσπάστη», μέχρι και χτες ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Β. Αποστόλου, δεν είχε απαντήσει αν κάνει δεκτή την τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ για να καταργηθούν τα «αγροτοδικεία» και να σταματήσει κάθε δίωξη σε βάρος των αγώνων των αγροτών και άλλων κλάδων εργαζομένων.

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Νίκος Μωραΐτης, αφού κάλεσε τους αγρότες να συμμετέχουν στη 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση ενάντια στο Ασφαλιστικό και Φορολογικό που πλήττουν και τους ίδιους, επισήμανε για το νομοσχέδιο, το οποίο δήλωσε ότι καταψηφίζει το ΚΚΕ, πως «έρχεστε να ολοκληρώσετε αυτό που άφησαν στη μέση οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Δηλαδή την ικανοποίηση του αιτήματος των μεγαλοαγροτών και των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο χώρο της παραγωγής, τυποποίησης και πώλησης των αγροτικών προϊόντων, με ξεκάθαρο στόχο τη συγκέντρωση γης, παραγωγής, επιδοτήσεων σε λίγα χέρια μεγαλοαγροτών, καπιταλιστικών επιχειρήσεων».

Γι' αυτό, όπως είπε, το νομοσχέδιο «αναμασά» τους νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων, σημειώνοντας ότι «επιχειρείτε να εκσυγχρονίσετε την αντιαγροτική πολιτική, τους συνεταιρισμούς, με βάση τη νέα ΚΑΠ και την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ». Επισήμανε, τέλος, ότι μετατρέπει τους συνεταιρισμούς σε «αγροτικές συμπράξεις» που θα λειτουργούν «με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια», με στόχο το «κέρδος για τους μεγαλοαγρότες, τους μεγαλομετόχους. Οι μικροί και οι μεσαίοι αγρότες, κτηνοτρόφοι, ψαράδες θα οδηγούνται στο ξεκλήρισμα».

Από τις τοποθετήσεις των άλλων κομμάτων ξεχωρίζουν οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων της ΝΔ και της Χρυσής Αυγής, για τον τρόπο που άσκησαν κριτική στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Ο μεν εισηγητής της ΝΔ δήλωσε ότι καταψηφίζει το νομοσχέδιο γιατί εντόπισε κρατικές παρεμβάσεις στους συνεταιρισμούς, οι οποίοι «πρέπει να συμφωνήσουμε ότι είναι επιχειρήσεις με κίνητρο το κέρδος».

Ο δε ειδικός αγορητής της Χρυσής Αυγής είπε ότι «το νομοσχέδιο διέπεται από τη λογική της ελεύθερης οικονομίας και της ελεύθερης αγοράς, επιδιώκει να καταστήσει τους συνεταιρισμούς ιδιωτικές εταιρείες. Μολαταύτα, διατηρείται έντονος κρατικός παρεμβατισμός με τις προτεινόμενες διατάξεις». Μετά από αυτό και αφού κατέθεσε τα διαπιστευτήρια της ναζιστικής οργάνωσης στο κεφάλαιο, κατέφυγε για αντιπερισπασμό σε αισχρό αντικομμουνισμό, κατηγορώντας μεταξύ άλλων το ΚΚΕ ότι «πρόδωσε τους αγροτικούς αγώνες»...

Εργαζόμενες σε Αγροτικό Συνεταιρισμό στην Αργολίδα

Αντικειμενικά, οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου υπηρετούν την παραπέρα συγκέντρωση γης και παραγωγής. Ρυθμίσεις για το ίδιο θέμα είχε κάνει το 2000 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αφήνοντας όμως «εκκρεμότητες» «βιωσιμότητας», «χρέους», «σκανδάλων», που δεν αντιμετώπισε στη συνέχεια ο νόμος 4015/2011. Αυτές ισχυρίζεται ότι θα αντιμετωπίσει η σημερινή κυβέρνηση.

Αλλωστε, η σύσταση «βιώσιμων» - ανταγωνιστικών συλλογικών καπιταλιστικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων (ομάδων και οργανώσεων παραγωγών κ.λπ.) αποτελεί στρατηγική κατεύθυνση της ΚΑΠ και αποτυπώνεται στους κανονισμούς για την καπιταλιστική αγροτική ανάπτυξη (Κανονισμοί 1305/2013 και 1308/2013), οι οποίοι θέτουν ως βασική προϋπόθεση για τη χρηματοδότηση - ενίσχυσή τους την ανταγωνιστικότητά τους. Γι' αυτό, άλλωστε, οι μέχρι σήμερα συνεταιρισμοί λειτουργούν και ως Ομάδες Παραγωγών.

Ετσι, το κυβερνητικό νομοσχέδιο «αναμασά» τις διατάξεις βασικά του νόμου 2010/2000 και ορισμένες του νόμου 4015/2011 και μάλιστα με τα ίδια επιχειρήματα, ότι θα αντιμετωπιστεί η «απαξίωση» των συνεταιρισμών, θα επέλθει η «εξυγίανσή» τους και η προσαρμογή τους στους κανόνες της «υγιούς επιχειρηματικότητας».

Θυμίζουμε ότι με τους προηγούμενους νόμους, οι Ενώσεις πρωτοβάθμιων Αγροτικών Συνεταιρισμών μετατρέπονταν σε πρωτοβάθμιους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς. Με τον τρόπο αυτό, υπολογιζόταν ότι από τους 6.300 Αγροτικούς Συνεταιρισμούς θα έμεναν ενεργοί και οικονομικά υγιείς 200-300, μέσα από τη διαδικασία συγχωνεύσεων, πτωχεύσεων, αναγκαστικών εκκαθαρίσεων και διάλυσης των υπόλοιπων, με καταγραφή των ενεργών σε Μητρώο Αγροτικών Συνεταιρισμών στο υπουργείο Γεωργίας.

Οι προηγούμενοι νόμοι στήριζαν ταυτόχρονα τις Ομάδες Παραγωγών (ΟΠ), τις αγροτικές εταιρικές συμπράξεις με Ανώνυμες Εταιρείες, την είσοδο επενδυτών στους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς (που θα τους εξασφάλιζαν κεφάλαια), με δικαίωμα ψήφου, χωρίς να είναι αγρότες κ.ά.

Το αποτέλεσμα είναι σήμερα, πάνω από 1.000 να είναι οι καταγραμμένοι ως ενεργοί Αγροτικοί Συνεταιρισμοί στο μητρώο και πάνω από 5.000 οι ανενεργοί, χωρίς εκκαθάριση και με την εγκατάλειψή τους από τους συνεταίρους αγρότες.

Από τα στοιχεία που έδωσε ο υπουργός το καλοκαίρι του 2015, παρουσιάζοντας το πρώτο σχέδιο του νέου νόμου για τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς και επανέλαβε πρόσφατα στη Βουλή, από τους ενεργούς, οικονομικά βιώσιμοι απέναντι στον ανταγωνισμό είναι 10 - 20. Η εκτίμηση αυτή, ανεξάρτητα από τα νούμερα, δείχνει ότι δεν μπορεί να είναι βιώσιμοι όλοι οι σημερινοί ενεργοί συνεταιρισμοί. Αυτή είναι η πραγματικότητα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και αυτή η τάση φυσικά δεν ανατρέπεται με νόμους που αντικειμενικά έρχονται να την υπηρετήσουν.

Οπως γινόταν έως σήμερα, το νομοσχέδιο της κυβέρνησης δίνει τη δυνατότητα να γίνονται μέλη στους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς νομικά πρόσωπα, αγροτικές επιχειρήσεις στην παραγωγή (ΑΕ - ΕΠΕ κ.λπ.), καθώς και τη δυνατότητα συμπράξεων των Αγροτικών Συνεταιρισμών με επιχειρηματικούς ομίλους.

Θεσμοθετεί ξανά την ιδιότητα μέλους - επενδυτή, αλλά χωρίς ψήφο και δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Επαναφέρει την τυπική ισότητα (μια μετοχή/μερίδα - μια ψήφος) των μελών, ενώ ο νόμος 2810/2000 έδινε τη δυνατότητα σε μέλος του Αγροτικού Συνεταιρισμού να διαθέτει μέχρι τρεις ψήφους. Ωστόσο, η δυνατότητα αυτή δεν έχει ουσιαστικό περιεχόμενο, από τη στιγμή που τα συμμετέχοντα μέλη δεν έχουν την ίδια οικονομική δύναμη.

Προβλέπει, επίσης, ρητά την υποχρέωση παράδοσης από τα μέλη του Αγροτικού Συνεταιρισμού τουλάχιστον του 80% της ετήσιας παραγωγής τους στο συνεταιρισμό, ενώ την ίδια στιγμή προωθεί την κατάργηση της «αναγκαστικότητας» σε συνεταιρισμούς και Ενώσεις που εξαιρούσαν οι προηγούμενοι νόμοι (οινοπαραγωγών Σάμου, Σαντορίνης, μαστίχα Χίου και κρόκου Κοζάνης).

Με άλλες διατάξεις, θεσμοθετεί ορισμένες καινοφανείς διαδικασίες ελέγχου (π.χ. εποπτικό συμβούλιο, υποχρέωση των μελών των οργάνων διοίκησης των Αγροτικών Συνεταιρισμών που έχουν ετήσιο κύκλο εργασιών άνω των 2.000.000 ευρώ, να υποβάλλουν δήλωση περιουσιακής κατάστασης κ.ά.), ενώ διατηρεί τα κίνητρα για συγχωνεύσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών, μετατροπή τους σε ΑΕ κ.λπ.

Καταργεί, επίσης, την άμεση ή μέσω του ΕΛΓΑ χρηματοδότηση στην ΠΑΣΕΓΕΣ, αλλά και την ίδια την ΠΑΣΕΓΕΣ, καθώς και τη χρηματοδότηση στις αμαρτωλές ΓΕΣΑΣΕ - ΣΥΔΑΣΕ, που ήδη είχε καταργηθεί στην πράξη. Δεν υπάρχει, όμως, καμιά πρόβλεψη για το μέλλον των απολυόμενων εργαζομένων της ΠΑΣΕΓΕΣ (σήμερα 19 εργαζόμενοι) και όλων των άλλων συνεταιριστικών υπαλλήλων που είτε είναι σε καθεστώς ομηρίας βιωσιμότητας, είτε έχουν απολυθεί μετά την κατάργηση από το 2011 των Ενώσεων και των συνεταιρισμών που βρίσκονται στο καθεστώς της εκκαθάρισης.

Με το σχέδιο νόμου, διατηρούνται όλες οι μορφές που μετατρέπουν τους συνεταιρισμούς σε ΑΕ, όπως Εταιρικές Συμπράξεις, Διεπαγγελματικές Συμπράξεις κ.λπ.

Ενα άλλο μέτρο είναι ότι θεσμοθετείται ένα «αγροτικό ΤΑΙΠΕΔ», η ΔΙΑΓΕΠ ΑΕ, η οποία επιδιώκεται να διαχειριστεί με παραχωρήσεις, ενοικιάσεις, ανταλλαγή και συνεκμετάλλευση κρατική αγροτική γη, υποδομές και ακίνητα που θα έχει στη διάθεσή της, πιθανόν και ό,τι απομείνει από τους υπό εκκαθάριση συνεταιρισμούς και τις ενώσεις τους.

Αυτό είναι ένα ακόμη εργαλείο, που μέσω των «νέων συνεταιρισμών», νομικών και φυσικών προσώπων, διευκολύνει είτε νέα συσσωρευμένα κεφάλαια να βρουν φτηνή γη και υποδομές για τη δημιουργία καπιταλιστικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, είτε προωθεί μέσω της δημιουργίας συνεταιρισμών τη συλλογική υποταγή πολλών μικροαγροτών στις παραγωγικές δραστηριότητες των μονοπωλιακών ομίλων του αγροτικού τομέα.

Είναι, άλλωστε, σαφές ότι η μεγέθυνση της παραγωγής αποτελεί προϋπόθεση για την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, από τη στιγμή που μεγαλύτερης κλίμακας παραγωγή έχει μεγαλύτερη δυνατότητα βελτίωσης των μέσων παραγωγής και του επιπέδου εφαρμογής της τεχνολογίας και αναβάθμισης της οργάνωσης και του συντονισμού της διαδικασίας παραγωγής.

Ταυτόχρονα, με την επίκληση των γνωστών ιδεολογημάτων περί «κοινωνικής οικονομίας» και «συνεργατικής ιδέας», γίνεται μια προσπάθεια να θολώσει το γεγονός ότι οι συλλογικές αγροτικές επιχειρήσεις που περιγράφονται στο σχέδιο νόμου, αντικειμενικά θα κινηθούν στο πλαίσιο που επιβάλλει η καπιταλιστική κερδοφορία και ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός.

Την ίδια στιγμή, λοιπόν, που η κυβέρνηση φέρεται να επιδιώκει την ανανέωση της συνεταιριστικής ιδέας με τη δημιουργία νέων συνεταιρισμών, επιδιώκει με το νομοσχέδιο το γρήγορο ξεκαθάρισμα των παλαιών συνεταιρισμών και το πέρασμα των περιουσιακών τους στοιχείων στους πιστωτές (τραπεζικό κεφάλαιο κ.λπ.) ή στη ΔΙΑΓΕΠ.

Η «ενίσχυση», εξάλλου, των γυναικείων συνεταιρισμών με τη δυνατότητα δημιουργίας τους από τρία μέλη και πάνω, δεν αναιρεί το γεγονός ότι θα υποταχθούν στον ανταγωνισμό των μονοπωλιακών αγροτικών επιχειρήσεων, στον τραπεζικό δανεισμό, ενώ δεν θα μπορούν να καλυφθούν ούτε οι στοιχειώδεις πρακτικές ανάγκες λειτουργίας τους με τόσο μικρό αριθμό μελών.

Αλλωστε, το ζήτημα της κοινωνικής ανισότητας της γυναίκας και της διπλής της εκμετάλλευσης δεν αντιμετωπίζεται με «γλυκά του κουταλιού» και «χειροτεχνήματα». Αντικειμενικά και οι γυναικείοι συνεταιρισμοί εντάσσονται και υποτάσσονται στους σιδερένιους νομούς της εκμεταλλευτικής καπιταλιστικής οικονομίας.

Σε κάθε περίπτωση, η νομοτελειακή εξέλιξη τέτοιων συνεταιριστικών επιχειρήσεων είναι τελικά η μετατροπή τους σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις, η μετατροπή της συλλογικής ιδιοκτησίας σε μετοχική, σε συγκέντρωση της ιδιοκτησίας σε ορισμένους μεγαλομετόχους, ανεξάρτητα από τον πραγματικό τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται η συγκεκριμένη εξέλιξη, που μπορεί να σχετίζεται είτε με την αναγκαία σε κάποια φάση εισροή κεφαλαίου, είτε με την παγιοποίηση και τη σταδιακή μετατροπή του διευθυντικού μηχανισμού σε ιδιοκτήτες της επιχείρησης, είτε με την πτώχευση, τη διάλυση και εξαγορά τους.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα «συνεταιρισμού» είναι η γαλακτοβιομηχανία FRIESLAND CAMBINA (NOYNOY). Ιδρύθηκε το 1871 στην Ολλανδία, είναι συνεταιριστική με μέλη 19.244 αγελαδοτρόφους (από Ολλανδία, Γερμανία, Βέλγιο) και αυτήν τη στιγμή είναι η 6η μεγαλύτερη γαλακτοβιομηχανία παγκόσμια, με 22.000 εργαζόμενους, δεκάδες εργοστάσια και 11,4 δισ. ευρώ τζίρο.

Η «συνεταιριστική», λοιπόν, ΝΟΥΝΟΥ στην Ελλάδα έχει εργολαβικούς εργαζόμενους με χαμηλότερα μεροκάματα, έχει απολύσει πρωτοπόρους συνδικαλιστές, έχει φέρει τα ΜΑΤ να σπάσουν απεργία με συλλήψεις στο υποκατάστημά της στον Ασπρόπυργο, έχει κάνει μηνύσεις σε εργαζόμενούς της, έφτιαξε το περιβόητο καρτέλ γάλακτος με τις άλλες γαλακτοβιομηχανίες και αλυσίδες σούπερ μάρκετ για να κανονίζουν τις τιμές παραγωγού (πιο χαμηλές για τις βιομηχανίες) και τις τιμές γάλακτος στα ράφια (πιο ακριβές για τους εργαζόμενους), εκβιάζει κτηνοτρόφους να τους πάρει πιο φτηνά το γάλα.

Ανάλογα παραδείγματα έχουμε στην Ελλάδα με τις ιδιωτικοποιήσεις σε «Δωδώνη», «Ροδόπη», «Ολυμπος», το αδιέξοδο της ΕΒΖ και την απληρωσιά των τευτλοπαραγωγών από την ΕΒΖ.

Παρά το γεγονός ότι το νομοσχέδιο περιέχει αρκετές «άλλες διατάξεις» που δεν αφορούν τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς, δεν περιλαμβάνει διάταξη για το σταμάτημα των «αγροτοδικείων», που δεν έχει άλλωστε καμιά δημοσιονομική επίπτωση και την κατάργηση του φόρου στο κρασί και στο τσίπουρο, που αποτελούν δεσμεύσεις της κυβέρνησης προς τους αγρότες κατά τη συνάντηση της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων.

Δεν περιλαμβάνει, επίσης, καμία διάταξη για το εργασιακό μέλλον των εργαζομένων στις πρώην Συνεταιριστικές Οργανώσεις και την ΠΑΣΕΓΕΣ. Για τα ζητήματα αυτά το ΚΚΕ κατέθεσε σχετικές τροπολογίες στο νομοσχέδιο, μεταξύ αυτών και τη σχετική με τα αγροτοδικεία, την οποία επανακατέθεσε.

Το ΚΚΕ καταψήφισε το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης. Τοποθετούμενοι, οι βουλευτές του σημείωσαν ότι η πρωτογενής παραγωγή καθορίζεται και υποτάσσεται στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, στην κερδοφορία των πολυεθνικών μονοπωλιακών ομίλων που έχουν τα κλειδιά της οικονομίας και εξουσίας, στη βιομηχανία, στο εμπόριο, στις τράπεζες. Ολοι μαζί, με τις αστικές κυβερνήσεις και τις διακρατικές συμμαχίες τους, συνθλίβουν και υποτάσσουν τον αυτοαπασχολούμενο μικρομεσαίο αγρότη.

Σ' αυτή τη βάση, το ΚΚΕ είναι αντίθετο με το νομοσχέδιο και εκτιμά ότι τα διαδικαστικού ή αλλού τεχνικού χαρακτήρα ζητήματα δεν αναιρούν το στρατηγικό στόχο του νομοσχεδίου.

Οπως ειπώθηκε και στη Βουλή, το ΚΚΕ παλεύει για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, με κοινωνικοποίηση των καπιταλιστικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, της γης, των συγκεντρωμένων μηχανοποιημένων μέσων παραγωγής, των κρατικών υποδομών και του εμπορίου, με άμεση ένταξή τους στον κεντρικό σχεδιασμό, για παραγωγή με στόχο την ικανοποίηση πρώτα απ' όλα των εγχώριων λαϊκών αναγκών διατροφής και πρώτων υλών βιομηχανίας. Η κοινωνικοποιημένη κρατική αγροτική παραγωγή θα αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας.

Η ένταξη των μικρομεσαίων αγροτών στην κοινωνικοποιημένη παραγωγή, μέσω του αγροτικού παραγωγικού συνεταιρισμού των μικροϊδιοκτητών αγροτών, που έχει το δικαίωμα χρήσης της κοινωνικοποιημένης γης, που θα μειώνει το κόστος παραγωγής και θα διασφαλίζει το αγροτικό εισόδημα, κρατικές τιμές, προστασία από φυσικές καταστροφές, επιστημονικοτεχνική υποστήριξη, είναι η λύση στη μικρή και πολυτεμαχισμένη αγροτική μικροϊδιοκτησία που μετατρέπεται σε μεγάλη συνεταιριστικοποιημένη, απαλλάσσοντας τους μικρομεσαίους αγρότες μια για πάντα από κεφάλαιο - τράπεζες, βιομηχάνους, μεγαλέμπορους, μέσω του κεντρικού κρατικού σχεδιασμού.

Το μέλλον αυτό, κοινό με τους μισθωτούς εργαζόμενους στη Βιομηχανία, στο συγκεντρωμένο Εμπόριο, στις Υπηρεσίες κ.λπ., είναι η απαλλαγή τους από την καπιταλιστική ιδιοκτησία, η οικοδόμηση σχέσεων κοινωνικής, σοσιαλιστικής ιδιοκτησίας, οικονομίας που συμφέρει την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και τους βιοπαλαιστές αγρότες, εμποδίζεται από την εξουσία του κεφαλαίου, των μονοπωλίων. Μ' αυτή πρέπει να αναμετρηθούμε, να διαμορφώσουμε το λαϊκό ποτάμι που θα την ανατρέψει.

Το δυνάμωμα της κοινής δράσης ανάμεσα στην εργατική τάξη και στους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και της υπαίθρου, τις γυναίκες και τη νεολαία των λαϊκών οικογενειών, με αντιμονοπωλιακούς - αντικαπιταλιστικούς στόχους πάλης, σε τροχιά σύγκρουσης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, είναι η ελπίδα για την επιβίωση, ανοίγει το δρόμο για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Λαϊκή Συμμαχία με ισχυρό ΚΚΕ είναι μονόδρομος για μια πραγματική ανατροπή στο συσχετισμό ανάμεσα σ' εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, προϋπόθεση για την εργατική εξουσία, για την κοινωνική ιδιοκτησία και οικονομία με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία.

Εργαζόμενοι της εταιρείας διαμαρτύρονται έξω από το κατάστημα της «Ηλεκτρονικής», στο Περιστέρι

Το κλείσιμο της «Ηλεκτρονικής» είναι το αποτέλεσμα του λυσσαλέου ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρηματικών ομίλων για την κυριαρχία τους στην αγορά, διαδικασία κατά την οποία οι λιγότερο ανταγωνιστικές επιχειρήσεις είτε κατεβάζουν ρολά, είτε εξαγοράζονται από άλλες μεγαλύτερες.

Αυτή ήταν, άλλωστε, η «τύχη» και άλλων εταιρειών που δραστηριοποιούνταν παλιότερα στην αγορά των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών, όπως το «Ράδιο Αθήναι», που εξαγοράστηκε από τον «Κωτσόβολο», η «Ράδιο Α. Κορασίδης ΕΕ & ΑΕ», που έκλεισε, τα «Elephant» και το «Εικόνα και Ηχος», που αποτελούν τα πιο σύγχρονα θύματα του ανταγωνισμού.

Αυτή η τάση συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου ενισχύθηκε την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης. Ενδεικτικά είναι τα εξής στοιχεία: Το 2004, το 97,5% των επιχειρήσεων στο Εμπόριο ανήκαν στις πολύ μικρές επιχειρήσεις (όσες απασχολούν έως 9 εργαζόμενους) και το 0,02% ανήκαν στις μεγάλες επιχειρήσεις (όσες απασχολούν πάνω από 250 εργαζόμενους).

Οι πολύ μικρές επιχειρήσεις απασχολούσαν το 48% του συνόλου των μισθωτών στον κλάδο και τους αναλογούσε το 48,8% της Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας (ΑΠΑ) του κλάδου. Οι μεγάλες επιχειρήσεις απασχολούσαν το 13% των μισθωτών και τους αναλογούσε το 9,20% της ΑΠΑ.

Το 2013, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις (96,8% στο σύνολο του κλάδου) απασχολούσαν περίπου το 44% των μισθωτών και τους αναλογούσε το 45,2% της ΑΠΑ του κλάδου. Οι μεγάλες επιχειρήσεις (μόλις 0,003% στο σύνολο του κλάδου) απασχολούσε το 16% των μισθωτών και τους αναλογούσε το 13,6% της ΑΠΑ.

Τα στοιχεία που βγήκαν στη δημοσιότητα, με αφορμή την πτώχευση της «Ηλεκτρονικής», για το εμπόριο ηλεκτρικών και ηλεκτρικών οικιακών συσκευών δείχνουν ακόμα πιο ανάγλυφα τον ανταγωνισμό ανάμεσα στις μεγάλες αλυσίδες. Στο συγκεκριμένο κλάδο, τα τελευταία χρόνια οι δύο μεγαλύτερες εταιρείες είναι οι αλυσίδες «Κωτσόβολος» και «Media Markt».

Και οι δύο είναι θυγατρικές πολυεθνικών ομίλων, που μπήκαν στην ελληνική αγορά στα μέσα περίπου της δεκαετίας του 2000, προκαλώντας σοβαρές ανακατατάξεις.

Η αλυσίδα «Κωτσόβολος» είναι μέλος του ευρωπαϊκού ομίλου «Dixons Carphone» (πώληση ηλεκτρικών ειδών και προϊόντων κινητής τηλεφωνίας) ο οποίος απασχολεί πάνω από 40.000 εργαζομένους σε 11 χώρες. Η αλυσίδα «Κωτσόβολος» απασχολεί περίπου 2.000 άτομα και το δίκτυό της αποτελείται από 95 καταστήματα (68 εταιρικά και 27 franchise), διαθέτει ακόμα ηλεκτρονικό κατάστημα. Υπολογίζεται ότι κατέχει το 25% - 30% της συγκεκριμένης αγοράς.

Η «Media Markt» ανήκει στη «Metro Group» που απασχολεί 230.000 άτομα σε επίπεδο ομίλου. Η «Media Markt» διαθέτει 800 καταστήματα σε 14 χώρες. Στην Ελλάδα έχει 10 καταστήματα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λάρισα ενώ κατέχει το 11% της αγοράς. Απέναντι σε αυτές η «Ηλεκτρονική» είχε μερίδιο 9% και 41 καταστήματα και ανήκε κατά 95% στην οικογένεια Στρούτση.

Τη «χρυσή εποχή» της άνθισης στο εμπόριο ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών ειδών, κυρίως στη δεκαετία του 1990, η «Ηλεκτρονική» κατείχε δεσπόζουσα θέση στην αγορά και επεκτεινόταν με ταχείς ρυθμούς, κάνοντας και εξαγωγή κεφαλαίων.

Ετσι, μέχρι και το 2008, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο ιδιοκτήτης της, οι πωλήσεις ήταν στα 240 εκατ. ευρώ, η εταιρεία δραστηριοποιούνταν σε τρεις χώρες, η ρευστότητά της ήταν στα 25 εκατ. ευρώ και είχε μηδενικό τραπεζικό δανεισμό. Η ιδιόκτητη ακίνητη περιουσία της επιχείρησης έφτανε τα 25 εκ. ευρώ, η κεφαλαιοποίηση στο χρηματιστήριο τα 150 εκατ. ευρώ και περισσότερο από το 30% των μετοχών βρίσκονταν στα χέρια «θεσμικών επενδυτών».

Μάλιστα, για να αντιμετωπίσει τον εσωτερικό ανταγωνισμό, η «Ηλεκτρονική» συνέχισε να αναζητά επενδύσεις στο εξωτερικό. Ετσι, σύμφωνα πάντα με τον ιδιοκτήτη της, είχε κλείσει ακίνητα στη Βουλγαρία, στην ΠΓΔΜ, στην Αλβανία, ενώ συζητούσε το ενδεχόμενο δραστηριοποίησης και στη Ρουμανία, μέσω της μεγαλύτερης αλυσίδας καταστημάτων του κλάδου.

Από το 2007 έως το 2015, την περίοδο δηλαδή της καπιταλιστικής κρίσης, ο τζίρος στο εμπόριο ηλεκτρικών συσκευών έπεσε κατά 45%, από 3,2 δισ. ευρώ, σε 1,9 δισ. ευρώ.

Ενα από τα βασικά πλεονεκτήματα των εταιρειών «Κωτσόβολος» και «Media Markt» έναντι της «Ηλεκτρονικής» ήταν ότι οι δύο πρώτες στηρίχτηκαν με κεφάλαια από τις μητρικές εταιρείες, για να αντιμετωπίσουν την κρίση και να ενισχύσουν τη θέση τους στην αγορά. Ετσι, σύμφωνα με δημοσιεύματα, η «Media Markt» στηρίχθηκε από τη μητρική της, λαμβάνοντας συνολικά 74 εκατομμύρια ευρώ, για να καλύψει ζημιές της περιόδου 2012 - 2013 και να αποκτήσει ρευστότητα ύψους 16 εκατομμυρίων ευρώ.

Το πιο σοβαρό πλήγμα στη διάρκεια της κρίσης, το δέχθηκε η «Ηλεκτρονική», της οποίας ο τζίρος, από 240 εκατομμύρια ευρώ το 2008, έφθασε τα 68 εκατομμύρια στα μέσα του 2015, πέφτοντας κατά 70% περίπου. Την ίδια στιγμή, οι βασικοί ανταγωνιστές της, η αλυσίδα «Κωτσόβολος», έκανε τζίρο 380 εκατομμύρια ευρώ και «Media Markt» 200 εκατομμύρια ευρώ.

Μικρότεροι τζίροι σημαίνει και μικρότερες εκπτώσεις από τους προμηθευτές, γεγονός που φέρνει σε ακόμα πιο δύσκολη θέση εκείνες τις επιχειρήσεις που είναι χαμηλότερα στην κλίμακα του ανταγωνισμού και ενισχύσει αυτές που είναι ψηλότερα.

Η πορεία αυτή αφαίρεσης μεριδίων της αγοράς από τους ανταγωνιστές της συνεχίστηκε τα επόμενα χρόνια, προκαλώντας προβλήματα ρευστότητας στην «Ηλεκτρονική», η οποία κατέφυγε στον τραπεζικό δανεισμό. Βέβαια, τα δάνεια δόθηκαν με «εγγύηση» την αναδιάρθρωση της εταιρείας, μέσω ενός επιχειρηματικού πλάνου που προέβλεπε πρώτα απ' όλα μείωση του λειτουργικού κόστους, με μειώσεις μισθών, απολύσεις και άλλα αντεργατικά μέτρα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2014, η εργοδοσία ζήτησε από τους εργαζόμενους να συνεισφέρουν με ένα μισθό στην προσπάθεια της εταιρείας να αναδιαρθρώσει τα δάνειά της από τις τράπεζες, τα οποία έφταναν τον Απρίλη του 2015 στα 50 εκ. ευρώ. Σημείο καμπής αποτέλεσε, χωρίς αμφιβολία, το καλοκαίρι του 2015, με την επιβολή των capital controls, παράγοντας που επιτάχυνε τις διαδικασίες συγκέντρωσης συνολικά στον κλάδο του Εμπορίου.

Η απροθυμία των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν επιχειρήσεις που έδειχναν σημάδια μη αναστρέψιμης «κόπωσης», η έλλειψη ρευστότητας από την πλευρά της «Ηλεκτρονικής» και οι απαιτήσεις των προμηθευτών για άμεσες και προκαταβολικές πληρωμές, δυσκόλεψαν κι άλλο τη λειτουργία της εταιρείας και τη θέση της στον ανταγωνισμό. Το «λουκέτο» ήταν πλέον θέμα χρόνου και στις 11 του περασμένου Μάρτη η εργοδοσία κατέθεσε αίτηση πτώχευσης που κρίθηκε τελικά την περασμένη βδομάδα.

Κάπως έτσι φτάσαμε στο «λουκέτο» της «Ηλεκτρονικής». Τώρα, ήρθε η ώρα για τους εργαζόμενους να κάνουν ταμείο. Οι ίδιοι βρίσκονται χωρίς δουλειά, αλλά η εταιρεία δεν τους έχει απολύσει, με αποτέλεσμα να μη δικαιούνται αποζημιώσεις και επίδομα ανεργίας.

Από την άλλη, η εταιρεία ξεπούλησε κυριολεκτικά τους τελευταίους μήνες τα εκθεσιακά της προϊόντα, με εκπτώσεις μέχρι και 70%, μαζεύοντας ένα γερό μποναμά στα ταμεία της, την ίδια ώρα που έβγαζε σε υποχρεωτική άδεια τους εργαζόμενους και ετοιμαζόταν μεθοδικά για το «λουκέτο».

Σήμερα, οι εργαζόμενοι είναι όμηροι της εργοδοσίας και της κυβέρνησης, η οποία το μόνο που κάνει είναι να τους υποδεικνύει τη δικαστική οδό, για να διεκδικήσουν μέρος της αποζημίωσης που δικαιούνται, αν και όταν προχωρήσει η διαδικασία της εκποίησης των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας και καλυφθούν οι απαιτήσεις άλλων πιστωτών.

Οπως πλήρωσαν τα προηγούμενα χρόνια την ανάπτυξη της εταιρείας, προσφέροντας με τη δουλειά τους κέρδη στον εργοδότη, έτσι πληρώνουν τώρα και τον αφανισμό της από την αγορά, εξαιτίας του ανταγωνισμού και όχι εξαιτίας των «καλών» ή «κακών» χειρισμών της συγκεκριμένης ή άλλης εργοδοσίας.

Οπως οι ίδιοι καταγγέλλουν, ήδη από το 2010 και σταδιακά χρόνο με το χρόνο, η εταιρεία τούς ζητούσε να αποδεχτούν τροποποιήσεις στις συμβάσεις που αφορούσαν στο χρόνο απασχόλησης, αλλά και στις αποδοχές τους (π.χ. μετατροπή των συμβάσεων από 8ωρίτες σε ωρομίσθιους, με παράλληλη μείωση μισθών κατά 12%), με αποτέλεσμα οι μισθοί να μειωθούν από 20% έως και 37% σε διάστημα τεσσάρων ετών, στο όνομα της «ανάκαμψης» της εταιρείας. Παράλληλα, υπήρξαν απολύσεις και κλείσιμο καταστημάτων.

Οι νόμοι του καπιταλισμού είναι αδυσώπητοι και είναι χαμένος από χέρι όποιος εργαζόμενος νομίζει ότι έχει εξασφαλισμένη τη δουλειά και τα δικαιώματά του, αν το αφεντικό του κερδίζει μερίδια στην αγορά, πετώντας έξω τους άλλους ανταγωνιστές του. Πολύ περισσότερο, αν δέχεται να βάζει πλάτη για να βελτιώνει την ανταγωνιστικότητά του ο εργοδότης, πιστεύοντας ότι έτσι διασφαλίζεται και το δικό του μεροκάματο.

Το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι δέχτηκαν αδιαμαρτύρητα σχεδόν όλα τα παραπάνω δεν έσωσε τις θέσεις εργασίας κι αυτό πρέπει να αποτελέσει κριτήριο στον αγώνα τους από εδώ και πέρα. Χρειάζεται να βγουν συμπεράσματα για το πού οδηγεί τους εργαζόμενους ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα μονοπώλια και η ταύτισή τους με τα συμφέροντα του εργοδότη, για το έδαφος που κερδίζει η εργοδοσία να ξεσαλώνει αντεργατικά από την έλλειψη οργάνωσης στο χώρο δουλειάς και την πάλη μέσα από το σωματείο, για το ρόλο των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών στην Ομοσπονδία που δεν άνοιγαν κανένα μέτωπο όλα αυτά τα χρόνια με την εργοδοσία.

Τέτοια συμπεράσματα μπορούν να βοηθήσουν καθοριστικά στην οργάνωση και στην εξέλιξη του αγώνα που δίνουν τώρα, έχοντας στο πλευρό τους το Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας.