Πέμπτη 11 Φλεβάρη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στο σημερινό 4σέλιδο «Κομματική Ζωή και Δράση» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- ΚΕ του ΚΚΕ: Την Κυριακή η εκδήλωση για τη μάχη της Φλώρινας. Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

-- ΚΟ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ: Αρθρο για την πείρα από τη δουλειά της ΤΟ Εμπορίου - Υπηρεσιών μπροστά στην πρόσφατη απεργία.

-- Η εξέγερση στα Τρίκαλα το Φλεβάρη του 1925: Παρουσίαση του χρονικού του λαϊκού ξεσηκωμού, με αφορμή εκδήλωση που πραγματοποίησαν οι ΤΟ Τρικάλων του ΚΚΕ.

-- Μουσικοθεατρική παράσταση αφιερωμένη στον Ν. Χικμέτ: Ρεπορτάζ από τις πρόβες για τη φροντισμένη εκδήλωση που πραγματοποιεί η ΚΟΒ Κέντρου - Αγ. Τριάδας Περιστερίου του ΚΚΕ.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Πείρα πολύτιμη για τη συνέχεια και τις νέες μάχες

Πλευρές από τη δουλειά της ΤΟ Εμπορίου - Υπηρεσιών της ΚΟ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ μπροστά στην απεργία της 4ης Φλεβάρη

Η απεργία της 4ης Φλεβάρη και η δουλειά που άνοιξαν μπροστά σε αυτήν οι κομμουνιστές, αναδεικνύουν τις δυνατότητες και τις απαιτήσεις για τη συνέχεια
Η απεργία της 4ης Φλεβάρη και η δουλειά που άνοιξαν μπροστά σε αυτήν οι κομμουνιστές, αναδεικνύουν τις δυνατότητες και τις απαιτήσεις για τη συνέχεια
Εχουν περάσει λίγες μέρες από τη μεγάλη πανεργατική απεργία της 4ης Φλεβάρη και τις μεγάλες συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε όλη την Ελλάδα, και οι Οργανώσεις του ΚΚΕ δίνουμε τη μάχη για την κλιμάκωση του αγώνα, για την απόσυρση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου, προετοιμάζοντας τη νέα 48ωρη απεργία τις μέρες που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα το φέρει για ψήφιση στη Βουλή.

Η δράση των Κομματικών Οργανώσεων, των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, για την οργάνωση της πάλης, για να μην περάσει το νέο αντιασφαλιστικό έκτρωμα, για να δυναμώσει ο αγώνας, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, σε σύγκρουση και ρήξη με τα συμφέροντα της εργοδοσίας, της κυβέρνησης και των κομμάτων που στηρίζουν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, σε συνδυασμό με την προσπάθεια να συζητηθεί πλατιά μέσα στους χώρους δουλειάς η προοπτική και η κατεύθυνση που πρέπει να έχει ο αγώνας αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη.

Αμέσως μετά τις εκλογές, τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μπήκαν στη μάχη, για να μην περάσει η απογοήτευση, η μοιρολατρία μετά την ψήφιση του νέου μνημονίου. Από την πρώτη στιγμή δίνουμε τη μάχη για να οργανωθεί η πάλη ενάντια στα νέα μέτρα που έφεραν με την ψήφιση του τρίτου μνημονίου η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.

Πρωτοπόρα συμβολή κόντρα σε κυβέρνηση - εργοδοσία - συμβιβασμένους συνδικαλιστές

Η μάχη για την επιτυχία της απεργίας δεν ήταν εύκολη. Η εργοδοτική τρομοκρατία, η παρέμβαση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, τα ιδεολογήματα που καλλιεργεί η κυβερνητική προπαγάνδα και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, η απογοήτευση και η μοιρολατρία, αποτελούσαν βασικά εμπόδια που έπρεπε να ξεπεραστούν. Σε αυτό ακριβώς συνέβαλε η αποφασιστική, μαχητική και πρωτοπόρα δράση των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ, τόσο μέσα από τη δουλειά στο μαζικό κίνημα, στα σωματεία, όσο και μέσα από την αυτοτελή παρέμβαση των ΚΟΒ. Ολη, δηλαδή, η δουλειά που προηγήθηκε αμέσως μετά τις εκλογές με τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, τις 2 προηγούμενες απεργίες, τις πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις σε κλαδικό επίπεδο από τα σωματεία, τις συσκέψεις και τις περιοδείες, συνέβαλε καθοριστικά στην επιτυχία της απεργίας της 4ης Φλεβάρη.

Με την πρωτοπόρα συμβολή των κομμουνιστών, μαζί με άλλους αγωνιστές εργαζόμενους, τα ταξικά κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία σε εμπόριο και επισιτισμό οργάνωσαν γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, όπως η κινητοποίηση του κλαδικού συνδικάτου επισιτισμού στο σύνδεσμο ξενοδόχων Βορείου Ελλάδας. Δόθηκε η μάχη επίσης συνδυασμένα με την πάλη για την αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων μέσα στους χώρους δουλειάς, όπως οι δύο πετυχημένες απεργίες που οργάνωσε το σωματείο στον «Αρβανιτίδη», που οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι για μήνες.

Καθοριστικό, επίσης, ρόλο στην προσπάθεια για την επιτυχία της απεργίας έπαιξε και η ίδια η αυτοτελής παρέμβαση των ΚΟΒ, μέσα και από τις περιοδείες στους χώρους δουλειάς, την οργάνωση συσκέψεων και τη δουλειά μυρμηγκιού, εργαζόμενο τον εργαζόμενο.

Μέσα από αυτήν τη δουλειά φανερώθηκαν δυνατότητες, ξεπήδησαν πρωτοπόροι εργαζόμενοι, πολλοί - ιδιαίτερα νέοι - έδωσαν για πρώτη φορά τη μάχη της απεργίας, έγιναν μέλη του σωματείου τους. Μέσα από αυτήν τη δουλειά οργανώθηκε η μάχη για την επιτυχία της απεργίας, για την περιφρούρησή της και για τη μαζική συμμετοχή στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Ξεχώρισε ιδιαίτερα στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ η μαζική και συγκροτημένη συμμετοχή εργαζομένων από τα «Carrefour», τα σούπερ μάρκετ «Καρυπίδη» και το «Notos Galleries». Ηταν αρκετά τα καταστήματα ιδιαίτερα σε «Carrefour» και «Καρυπίδη» που έκλεισαν τη μέρα της απεργίας, λόγω της συμμετοχής των εργαζομένων στην απεργία.

Καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχία της απεργίας σε μια σειρά χώρους και επιχειρήσεις αποτέλεσε η δουλειά των μελών και των φίλων του Κόμματος, πρωτοπόρων εργατών, μελών των σωματείων, το κύρος που έχουν κατακτήσει μέσα από την αγωνιστική τους στάση μέσα στο χώρο δουλειάς. Σε αυτούς τους χώρους που είχαμε δυνάμεις, επαφές, ήταν που οργανώθηκε με καλύτερους όρους η απεργία, άνοιξε ουσιαστική συζήτηση, ανοίχτηκε με καλύτερους όρους η διαπάλη με την εργοδοσία και τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό, κάτι που άνοιξε δρόμους, βοήθησε εργαζόμενους να ξεπεράσουν φόβους και εμπόδια, που εκφράστηκε και στη συμμετοχή στη συγκέντρωση.

Τα συμπεράσματα να συζητηθούν μες στη φωτιά της μάχης

Τα συμπεράσματα και η πείρα από αυτήν τη δουλειά πρέπει να αποτελέσουν όπλο στις μάχες που έχουμε μπροστά μας.

Η απεργία της 4ης Φλεβάρη, η δουλειά που ανοίξαμε μπροστά σε αυτήν, αναδεικνύει ότι υπάρχουν δυνατότητες, κάτω από τη δική μας παρέμβαση να γίνει ένα ουσιαστικό βήμα στη συσπείρωση, στη μαζικότητα, στην ανασύνταξη του κινήματος. Οτι υπάρχουν οι προϋποθέσεις να διαμορφωθεί ένα μαζικό ταξικό ρεύμα απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - εργοδοσίας - κουαρτέτου.

Η πείρα, τα συμπεράσματα που βγαίνουν, έχει σημασία να συζητηθούν μέσα στη φωτιά της μάχης, στους χώρους δουλειάς, να αποτελέσουν παρακαταθήκη στις μάχες που έχουμε μπροστά, στην προσπάθεια για κλιμάκωση του αγώνα.

Με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και επιμονή χρειάζεται να ανοίξει η συζήτηση με ακόμα περισσότερους εργαζόμενους για την προοπτική του αγώνα, για την ανάγκη να στοχεύει στην καρδιά του προβλήματος που δεν είναι άλλη από τον ίδιο τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, το γεγονός ότι η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των καπιταλιστών. Να ανοίξει η συζήτηση για τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα και τις προϋποθέσεις, για να απαλλαγεί η εργατική - λαϊκή οικογένεια από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για το ότι χρειάζεται αντοχή, ότι ο αγώνας δεν θα είναι μια και έξω. Να ανοίξει ουσιαστική συζήτηση πάνω στην κατεύθυνση και το περιεχόμενο του αγώνα. Η πολύτιμη πείρα από τους αγώνες των προηγούμενων χρόνων, το πώς αξιοποιήθηκε η γραμμή πάλης από την ίδια την αστική τάξη, μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στο δυνάμωμα του αγώνα, στη δημιουργία αντοχής, στην ενίσχυση του ταξικού ρεύματος.

Να πάρουμε υπόψη πως η μαζική συμμετοχή της τελευταίας απεργίας δεν αναιρεί μια σειρά από εμπόδια, θολούρες που υπάρχουν στα μυαλά εργαζομένων που αποτελούν βασικό εμπόδιο στην προοπτική που πρέπει να έχει ο αγώνας. Η κατανόηση των αιτιών της κρίσης, της πηγής του προβλήματος για την εργατική τάξη και άρα και της κατεύθυνσης που πρέπει να έχει ο αγώνας, η αντιμετώπιση των ιδεολογημάτων περί αναποτελεσματικότητας των αγώνων ή ότι η λύση βρίσκεται στην καπιταλιστική ανάπτυξη, οι αυταπάτες παραμένουν. Η μάχη για την προοπτική που πρέπει να έχουν οι αγώνες κρίνεται από τα πόσος κόσμος θα απεγκλωβιστεί από αυτήν την πολιτική, από την ικανότητά μας να κερδίζουμε κόσμο με τη δική μας γραμμή.

Ενίσχυση της διαπάλης

Αντίστοιχα, χρειάζεται να δυναμώσει η διαπάλη με την κυβέρνηση και τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, που όλοι μαζί παρεμβαίνουν, με στόχο το χτύπημα του κινήματος, τον εγκλωβισμό του σε διεκδικήσεις που στόχο έχουν το χτύπημα κάθε συνείδησης που πάει να ριζοσπαστικοποιηθεί, να οδηγήσουν στην απογοήτευση, στην παραίτηση και την ανοχή σε αυτήν την πολιτική. Οτι, δηλαδή, δεν υπάρχει τίποτα άλλο, πέρα από τη σημερινή βαρβαρότητα.

Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι που πρέπει να δυναμώνει και η διαπάλη με τα επιχειρήματά τους. Να αποκρούσουμε τα επιχειρήματα για την πολιτική αποσταθεροποίηση, τις εκλογές, το φόβο που προσπαθούν να καλλιεργήσουν σε κόσμο ξανά, για να ξαναμπεί στο μαντρί. Να αντικρούσουμε την προσπάθεια να καλλιεργηθεί ο κοινωνικός αυτοματισμός, την προσπάθεια να στρέψει εργαζόμενους απέναντι σε εργαζόμενους. Αντίστοιχα, την προσπάθεια να κυριαρχήσουν συντεχνιακές λογικές, «να σωθεί ο κλάδος μου», «να εξαιρεθεί». Να αποκαλύψουμε το χιλιοπαιγμένο έργο της «σκληρής διαπραγμάτευσης» της κυβέρνησης, αναδεικνύοντας ότι διαπραγματεύεται σκληρά για τα συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας, για συμφέροντα δηλαδή ξένα προς τα δικά μας συμφέροντα.

Η όξυνση της διαπάλης για το χαρακτήρα των μέτρων, για την προοπτική του αγώνα, η διαπάλη με την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης και των ανθρώπων της εργοδοσίας στο εργατικό κίνημα, αποτελεί όρο και προϋπόθεση για την κλιμάκωση του αγώνα.

Μπροστά μας έχουμε πολλές μάχες. Το επόμενο διάστημα, μαζί με το Ασφαλιστικό θα έρθουν και άλλα αντιλαϊκά μέτρα, όπως το Φορολογικό, τα Εργασιακά, τα «κόκκινα» δάνεια, οι πλειστηριασμοί κ.ά.

Ολη μας η δουλειά θέλουμε να μετρηθεί και να μας αφήνει βήματα στην κατεύθυνση της ανασύνταξης του κινήματος και της κομματικής οικοδόμησης. Με βάση αυτά τα κριτήρια χρειάζεται να εξετάζουμε τη δουλειά μας, να εντοπίζουμε αδυναμίες και να παίρνουμε μέτρα μέσα στη φωτιά της μάχης για να τις αντιμετωπίζουμε.

Τις επόμενες μέρες, όλες οι ΚΟΒ της ΤΟ Εμπορίου - Υπηρεσιών έχουν προγραμματίσει συσκέψεις για τις πολιτικές εξελίξεις, το Ασφαλιστικό και την προοπτική που πρέπει να έχει ο αγώνας. Η επιτυχία αυτών των συσκέψεων, η μαζική συμμετοχή εργαζομένων, η ουσιαστική συζήτηση, μπορεί να πολλαπλασιάσει τους εργαζόμενους που δίνουν τη μάχη δίπλα μας στους χώρους δουλειάς.

Αντίστοιχα, τα σωματεία έχουν ήδη ορίσει διοικητικά συμβούλια, γενικές συνελεύσεις, σχεδιάζουν πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της κλιμάκωσης της πάλης. Σε αυτήν την κατεύθυνση όλα τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ εντάσσονται σε αυτόν το σχεδιασμό.


Του Γρηγόρη ΚΛΙΓΚΟΠΟΥΛΟΥ*
*Ο Γρηγόρης Κλιγκόπουλος είναι μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ

Η εξέγερση στα Τρίκαλα το Φλεβάρη του 1925

Ρεπορτάζ από τον εργατοαγροτικό ξεσηκωμό στα Τρίκαλα και την κρατική καταστολή στον «Ριζοσπάστη» της 3ης Φλεβάρη 1925
Ρεπορτάζ από τον εργατοαγροτικό ξεσηκωμό στα Τρίκαλα και την κρατική καταστολή στον «Ριζοσπάστη» της 3ης Φλεβάρη 1925
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που ξεδιπλώνονται από τις Οργανώσεις του Κόμματος πανελλαδικά, μπροστά στον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ, οι Τομεακές Οργανώσεις του Κόμματος στα Τρίκαλα πραγματοποίησαν το προηγούμενο διάστημα (στις 10 Δεκέμβρη) μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση για τον εξέγερση του Φλεβάρη του 1925 στα Τρίκαλα.

Μια εργατοαγροτική εξέγερση, το μήνυμα της οποίας είναι ιδιαίτερα επίκαιρο αυτές τις μέρες, καθώς οι εργάτες και οι μικρομεσαίοι αγρότες, μαζί με τους αυτοαπασχολούμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, καλούνται να συνενώσουν τις δυνάμεις τους στον αγώνα ενάντια στη νέα επίθεση της κυβέρνησης στο Ασφαλιστικό, πολύ περισσότερο να δυναμώσουν τη λαϊκή συμμαχία κατά της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και των λυκοσυμμαχιών του, η οποία τους καταστρέφει και τους πετάει στον Καιάδα της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

Στην εκδήλωση για την εξέγερση του 1925 μίλησε ο Διονύσης Αρβανιτάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος αναφέρθηκε στις ιστορικές συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο, το ρόλο του νεαρού τότε Κομμουνιστικού Κόμματος στην οργάνωση των λαϊκών αγώνων, τις αντιθέσεις ανάμεσα στην αστική τάξη και τα εργατικά - λαϊκά στρώματα και τον τρόπο που εκφράζονταν εκείνη την εποχή, υπογραμμίζοντας ότι η αστική τάξη, για να εμποδίσει τη δράση, την κινητοποίηση του λαού, δε διστάζει να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα, να καταστείλει με κάθε τρόπο τους αγώνες, γεγονός που αποδεικνύεται και από τη στάση της απέναντι στο Κομμουνιστικό Κόμμα.

Ακολούθησε ιστορικό αφιέρωμα, «επενδυμένο» με καλλιτεχνικό πρόγραμμα, στο οποίο συμμετείχαν οι μουσικοί Γ. Πέτρου (κιθάρα, φωνή), Π. Μαγκλάρας (πιάνο), Ν. Τσιμπίδας (κλαρίνο) και Θ. Μούτος (τουμπελέκι).

Τι προηγήθηκε

Η εξέγερση το Φλεβάρη του 1925 στα Τρίκαλα, με τη σφοδρή σύγκρουση εργατών - αγροτών, από τη μια μεριά, και του αστικού κράτους με τους μηχανισμούς καταστολής των αγώνων, από την άλλη, συνιστά μια αγωνιστική στιγμή - κρίκο στην αλυσίδα της ταξικής, λαϊκής πάλης στην Ελλάδα, με πρωτοπορία το ΚΚΕ.

Η εξέγερση αυτή δεν ήρθε από το πουθενά. Πριν ξεσπάσει είχαν προηγηθεί και άλλες αγωνιστικές στιγμές διεκδίκησης. Μεταξύ άλλων:

-- Το Φλεβάρη του 1910, μεγάλο συλλαλητήριο που διοργανώθηκε από τους γεωργικούς συνδέσμους στην πλατεία των Τρικάλων, ενώ την ίδια χρονιά οι εργάτες οργανώνονται και διεκδικούν το 8ωρο.

-- Το Γενάρη του 1920, πραγματοποιείται συλλαλητήριο καπνεργατών εξαιτίας της ανεργίας που έπληττε τους εργάτες της περιοχής, ενώ την ίδια περίοδο γίνεται απεργία των ηλεκτροτεχνιτών της ηλεκτρικής εταιρείας Σταματόπουλου, που ζητούν αύξηση 30% στους μισθούς.

-- Στις 18 Απρίλη του 1920, διοργανώνεται ο πρώτος γιορτασμός της Πρωτομαγιάς στα Τρίκαλα με τη συμμετοχή 600 εργατών.

Αυτές οι πρώτες απόπειρες οργάνωσης των εργατών και των αγροτών και διεκδίκησης των αιτημάτων τους φτάνουν και στον ξεσηκωμό του λαού στο Καστράκι Καλαμπάκας.

Στα τέλη Γενάρη του 1925, αγρότες από το χωριό Καστράκι πραγματοποιούν κατάληψη των κτημάτων που τα μοναστήρια της περιοχής τούς είχαν κλέψει επί Τουρκοκρατίας. Τα κτήματα αυτά τα καλλιεργούσαν είτε τα ίδια τα μοναστήρια με επιστάτες και εργατικό προσωπικό, είτε τα νοίκιαζαν σε ακτήμονες καλλιεργητές και αποκτούσαν από τα ενοίκια μεγάλα έσοδα, τα οποία νέμονταν ο ανώτερος κλήρος της περιοχής (δεσποτάδες, ηγούμενοι κ.λπ.) Τα μοναστήρια των Μετεώρων εξουσίαζαν πολλά χωριά, όπως Σκεπάρι, Πρεβέντα, Βλαχάβα, Κουβέλτσι κ.ά.

Μόλις μαθεύτηκε η κατάληψη των κτημάτων από τους αγρότες, έσπευσαν στο Καστράκι αμέσως οι «αρχές», με πρώτους τον διοικητή της Υποδιοίκησης Αστυνομίας Καλαμπάκας, τον διοικητή της χωροφυλακής και τον αντιεισαγγελέα Τρικάλων, που απαίτησαν την αποχώρηση των αγροτών από τα μοναστηριακά κτήματα. Οι αγρότες δεν υπάκουσαν και την επόμενη μέρα ισχυρές δυνάμεις της χωροφυλακής, μαζί με μια διμοιρία ιππικού που έφτασε από τη Λάρισα, κύκλωσαν το χωριό και συγκέντρωσαν τον κόσμο στην πλατεία.

Κι ενώ γινόντουσαν διαβουλεύσεις ανάμεσα στους κατοίκους και στις αστυνομικές δυνάμεις, ο υπομοίραρχος Τσίπας επιχείρησε να συλλάβει τον πρωτοπόρο αγωνιστή Σπ. Τσάρα. Αυτός προέβαλε αντίσταση και προς υπεράσπισή του έσπευσαν άλλοι χωριανοί. Μάλιστα, οι γυναίκες ξήλωσαν παλούκια από παρακείμενους φράχτες κι επιτέθηκαν εναντίον των δυνάμεων της χωροφυλακής και του στρατού. Απειλήθηκε γενική συμπλοκή και επενέβησαν ο εισαγγελέας και ο ειρηνοδίκης, διατάζοντας να σταματήσουν οι συλλήψεις και ν' αποσυρθούν οι ένοπλες δυνάμεις από το χώρο της πλατείας.

Η εξέγερση στα Τρίκαλα

Τα γεγονότα και τα επεισόδια στο Καστράκι οδήγησαν στην εργατο-αγροτική εξέγερση στα Τρίκαλα.

Το ΚΚΕ έχει ξεχωριστή συμβολή στην προσπάθεια οργάνωσης των εργατών και αγροτών, τόσο μέσα από την καθοδήγηση της Ενωσης Παλαιών Πολεμιστών που συγκροτήθηκε από τους εργάτες και αγρότες ακτήμονες, οι οποίοι συμμετείχαν στους πολέμους που είχαν προηγηθεί, και επιστρέφοντας διεκδικούσαν την επιβίωσή τους, όσο και μέσα από το Εργατικό Κέντρο της πόλης.

Υστερα από τα γεγονότα στο Καστράκι, η Ενωση Παλαιών Πολεμιστών και το Εργατικό Κέντρο Τρικάλων αποφασίζουν τη διοργάνωση συλλαλητηρίου για τις 2 Φλεβάρη 1925. Προετοιμάζονται εντατικά για την οργάνωσή του, χιλιάδες προκηρύξεις κυκλοφορούν στα χωριά και καλούν σε μαζική συμμετοχή.

Στις 2 Φλεβάρη, στην πόλη των Τρικάλων, εργάτες βγαίνουν από το Εργατικό Κέντρο με μαύρες σημαίες και πανό με συνθήματα, ενώ πλήθη αγροτών κατεβαίνουν οργανωμένα από τα χωριά τους στην πόλη. Στις 12 το μεσημέρι τα μαγαζιά κλείνουν και η πλατεία καθώς και οι γύρω δρόμοι γεμίζουν με κόσμο.

Στη συγκέντρωση μιλάει ο κουρέας, Σ. Καραγκούνης, ενώ την παράσταση κλέβει η καπνεργάτρια Θωμαή Κυρίτση, η οποία ανεβασμένη πάνω σε καρέκλα και κρατώντας μαύρη σημαία απευθύνει θερμό χαιρετισμό με νεανικό σφρίγος και ενθουσιασμό.

Το ψήφισμα της συγκέντρωσης που διαβάζει ο καπνεργάτης Α. Τσίας, αναφέρει: «Σύμπας εργατοαγροτικός λαός Τρικάλων και περιχώρων κατόπιν προσκλήσεως διά προκηρύξεων υπό Κεντρικής Ενώσεως Πολεμιστών Τρικάλων, εξηγούσας καταδίωξιν συναδέλφων Καστρακιωτών καταλαβόντας μοναστηριακά, συνελθόντες εις πάνδημον συναγερμόν ακούσαντες λόγους ρητόρων εξηγούντας καταδιώξεις εργατοαγροτών, αξιοί:

1) Αμεσον ανάκλησιν σταλέντος Καστράκιον στρατού.

2) Αμεσον απόλυσιν ηγετών εργατοαγροτικής τάξεως και δη γραμματέα Κεντρικής Ενώσεως, μέλος σιδεροδρομικών Καρβούνην.

3) Επαναφοράν εξορίστων άμεσον.

4) Αμεσον απαλλοτρίωσιν μοναστηριακών κτημάτων, τσιφλικίων, αυτοκαλλιεργουμένων, χωρίς αποζημίωσιν εις ακτήμονας εφέδρους και παροχήν γεωργικών εργαλείων, σπόρου, λιπασμάτων.

5) Την μη εφαρμογήν νέου δασμολογίου πλήττοντος λαϊκάς τάξεις.

6) Αμεσον διάλυσιν φασιστικών οργανώσεων και καταδίωξις οργανωτών.

7) Καταδίκη εις θάνατον καταχραστών σακαράκιδων λαϊκού ιδρώτος.

8) Πλήρη ελευθερίαν συνελεύσεων και συγκεντρώσεων.

9) Καταβολήν φόρου εκ πολέμου ευκόλως πλουτίσαντας.

10) Επίσης Κυβέρνησις παύσει προπαρασκευήν πολέμου καθόσον εφαρμόσωμεν σύνθημα πόλεμος κατά πολέμου».

Μετά τη συγκέντρωση ακολουθεί πορεία στη Νομαρχία για να επιδοθεί το ψήφισμα. Φτάνοντας εκεί, οι εργάτες και οι αγρότες ζητούν να βγει ο νομάρχης για να του μιλήσουν. Αυτός αρνείται και καλεί το στρατό. Φτάνει ο διοικητής του Συντάγματος, Χρ. Καβράκος (αυτός που την άνοιξη του '41 παρέδωσε την Αθήνα στους Γερμανούς), με 100 στρατιώτες.

Η σύγκρουση με τους διαδηλωτές αρχίζει και ο Καβράκος διατάζει τους στρατιώτες να πυροβολήσουν το πλήθος στο ψαχνό. Οι φαντάροι δεν τον υπακούουν και τότε αρχίζει ο ίδιος και ορισμένοι επιτελείς του και φυσικά οι χωροφύλακες να πυροβολούν.

Οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια της οδού Ασκληπιού βάφονται με αίμα. Νεκροί πέφτουν έξι: Ο Μιχάλης Ράδος ξυλουργός, ο Γιώργος Ντάλας καρεκλοποιός, ο Νίκος Νταβάρας καπνεργάτης, ο Νίκος Στεφίκος εργάτης, ο Κώστας Βουστελάς αγρότης από τον Πυργετό και ο Δημήτρης Κούτρας αγρότης από τις Καρυές και τραυματίζονται 45, μεταξύ των οποίων οι Χ. Μπρέντας, Γ. Πράσσας, Γ. Αντωνόπουλος, Α. Τσιτσάβας.

Από την επομένη του εργατοααγροτικού συλλαλητηρίου αρχίζει μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια κατασυκοφάντησης των πρωτεργατών της κινητοποίησης και γενικότερα του αγροτικού και λαϊκού κινήματος. Τα αστικά μέσα ενημέρωσης με πρωτοστάτη τον διευθυντή τη εφημερίδας «Θάρρος» δικαιολογούν την αιματηρή επίθεση του στρατού και εκβιάζουν την έκδοση ψηφισμάτων καταδίκης της εργατοαγροτικής εξέγερσης από διαφόρους συλλόγους.

Στον αντίποδα, στο πλευρό της εργατοαγροτικής κινητοποίησης τάσσεται, με ανταποκρίσεις και άρθρα του, ο «Ριζοσπάστης».

Στην επιχείρηση χτυπήματος του λαϊκού κινήματος συμμετέχει και η... «αδέκαστη» Δικαιοσύνη, καθώς στη δίκη 27 εργατών και αγροτών που κατηγορούνταν για τα επεισόδια στο συλλαλητήριο, η οποία έγινε στις 31 Μάρτη 1925, στο στρατοδικείο της Λάρισας, οι 13 κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν από 8 χρόνια ειρκτή μέχρι ένα χρόνο φυλάκιση.

Ο,τι κι αν έκαναν όμως το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του, οι εργάτες και οι αγρότες των Τρικάλων είχαν προσθέσει μια ακόμα ηρωική σελίδα - παρακαταθήκη στους αγώνες του λαού μας...

Πολύχρονες οι προσπάθειες για την ανέγερση του μνημείου

Ο χώρος στον οποίο από την Κυριακή θα είναι στημένο το μεγάλο μνημείο για τους μαχητές του ΔΣΕ
Ο χώρος στον οποίο από την Κυριακή θα είναι στημένο το μεγάλο μνημείο για τους μαχητές του ΔΣΕ
Η κατασκευή του μνημείου για τους νεκρούς μαχητές του ΔΣΕ στη Φλώρινα έχει τη δική του ιστορία. Για πάρα πολλά χρόνια, το ΚΚΕ με διαρκείς πρωτοβουλίες πάλευε για να εκπληρωθεί αυτό το χρέος τιμής. Ο ομαδικός τάφος των μαχητών του ΔΣΕ να γίνει μνημείο, να τους αποδοθούν επιτέλους οι τιμές που τους πρέπουν.

Με Ερώτηση και Αναφορές στη Βουλή, υπομνήματα στο Δήμο, τη Νομαρχία, την Περιφέρεια, το ΚΚΕ διεκδικούσε αδιάκοπα να αναγνωριστεί αυτό το μέρος ως τόπος θυσίας, να απαλλοτριωθεί και να αναγερθεί μνημείο.

Στις 12 Νοέμβρη του 2008, οι βουλευτές του ΚΚΕ κατέθεσαν στη Βουλή Αναφορά την οποία υπέγραφαν οι παρακάτω οργανώσεις: Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης Φλώρινας, Πανελλήνιος Πολιτιστικός Σύλλογος Φίλων και Απογόνων Εθνικής Αντίστασης και ΔΣΕ, Σύλλογος Γυναικών Φλώρινας, Λέσχη Πολιτισμού Φλώρινας, Φαρμακευτικός Σύλλογος Φλώρινας, Σωματείο Εργατοτεχνιτών και Εργαζομένων στην Ενέργεια. Με την Αναφορά αυτή, διεκδικούσαν ο χώρος που είναι θαμμένοι οι 800 μαχητές του ΔΣΕ - ουσιαστικά, τόπος θυσίας - να απαλλοτριωθεί, με ευθύνη της πολιτείας, να χαρακτηριστεί Τόπος Ιστορικής Μνήμης και χώρος πρασίνου και να ανεγερθεί μνημείο.

Επίσης, 16 μαζικοί φορείς του νομού Φλώρινας, μετά από πρωτοβουλία του Κόμματος, συγκρότησαν Επιτροπή Αγώνα και με σχετικό υπόμνημά τους ζητούσαν την ανέγερση μνημείου και το χαρακτηρισμό του χώρου ως Τόπου Ιστορικής Μνήμης, χώρο πρασίνου (κοιμητήριο).

Από παλιότερη πορεία προς τον ομαδικό τάφο των μαχητών του ΔΣΕ στη Φλώρινα
Από παλιότερη πορεία προς τον ομαδικό τάφο των μαχητών του ΔΣΕ στη Φλώρινα
Η κυβέρνηση και οι διάφορες βαθμίδες του αστικού κρατικού μηχανισμού (Δήμος, Περιφέρεια) απέφευγαν να ικανοποιήσουν το δίκαιο αίτημα, προφασιζόμενες γραφειοκρατικά και άλλα κωλύματα.

Παράλληλα, το Κόμμα έκανε προσπάθειες να αγοράσει το οικόπεδο, η πρώτη έγινε το 1982, αλλά δεν καρποφόρησε. Ακολούθησαν κι άλλες, για να αποφευχθεί ο κίνδυνος ο χώρος της ταφής να οργωθεί ή να σκεπαστεί με μπετόν...

Χώρος σύμβολο - θυσιαστήριο

Οι Οργανώσεις του ΚΚΕ, της ΚΝΕ και της ΠΕΑΕΑ πραγματοποιούσαν, στις επετείους της μάχης της Φλώρινας, συγκεντρώσεις μνήμης και απόδοσης τιμής και πορείες, διατρανώνοντας την απαίτηση της απαλλοτρίωσης του οικοπέδου και την ανέγερση μνημείου.

Ολα τα μνημεία που είχαν στηθεί στο χώρο του ομαδικού τάφου, βεβηλώθηκαν και καταστράφηκαν κατ' επανάληψη από «αγνώστους».

Η προτελευταία πράξη αυτής της πολύχρονης προσπάθειας διαδραματίστηκε στις 16 Φλεβάρη του 2009, όταν με δήλωσή του στο Ειρηνοδικείο Φλώρινας το ΚΚΕ ξεκαθάρισε ότι:

«Η τοποθέτηση αυτού του μνημείου - συμβόλου αποτελεί πράξη πολιτικού χαρακτήρα. Είναι οφειλόμενο ιστορικό χρέος απότισης φόρου τιμής εκ μέρους του ΚΚΕ προς τους 850 μαχητές και μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), που θάφτηκαν ομαδικά το 1949 στο χώρο αυτό κι εξακολουθούν να παραμένουν μέχρι και σήμερα θαμμένοι σ' αυτήν την έκταση.

Είναι χαρακτηριστικό και ιστορικά καταγραμμένο από πολλές προσωπικές μαρτυρίες και φωτογραφικά ντοκουμέντα ότι "οι νικητές" έφεραν νεκρούς και τραυματίες στο συγκεκριμένο αυτό χώρο και τους έθαψαν όλους μαζί σε ομαδικό τάφο, ενώ οι τραυματίες ζούσαν ακόμη».

Ετσι, για το ΚΚΕ - αναφερόταν στη δήλωση - ο χώρος αυτός έχει αποκτήσει αντικειμενικά «ιστορικό - μνημειακό» χαρακτήρα και ως τέτοιον τον θεωρεί και τον αναγνωρίζει. Οπως υπογραμμίζει, «ο χώρος αυτός έχει καταγραφεί στη συνείδηση του λαού ως χώρος - σύμβολο και δεν μπορεί να αξιοποιηθεί για καμιά άλλη χρήση. Αυτό, άλλωστε, επιβεβαιώνεται από τις επισκέψεις των συγγενών των θυμάτων, αλλά και δεκάδων χιλιάδων αγωνιστών απ' όλη τη χώρα που τον τιμούν ως χώρο - θυσιαστήριο».

Μια ιστορική στιγμή

Το Κόμμα έδωσε τελικά τη λύση, αγοράζοντας το χώρο, αφού παρά τις προσπάθειες, η κωλυσιεργία και η γραφειοκρατία που επιδείχτηκε από τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες μετέθετε την ικανοποίηση του αιτήματος στο απώτερο μέλλον.

Με ανακοίνωσή της στις 16/10/2009, η ΚΕ του ΚΚΕ ανήγγειλε ότι είναι πλέον «στην ιδιοκτησία του ΚΚΕ ο χώρος που βρίσκεται ο τάφος των περισσότερων από 800 μαχητών - μαχητριών του ΔΣΕ στη μάχη της Φλώρινας.

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με συγκίνηση ανακοινώνει στους συντρόφους, μέλη και φίλους του Κόμματος και της ΚΝΕ, στους αγωνιστές και στις αγωνίστριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και της ΕΑΜικής Αντίστασης, στον ελληνικό λαό ότι, μετά από πολύχρονες προσπάθειες, πέρασε στην ιδιοκτησία του ΚΚΕ ο χώρος στον οποίο βρίσκεται ο κοινός τάφος των περισσότερων από 800 μαχητριών και μαχητών του ΔΣΕ, τιμημένων νεκρών του στη μάχη της Φλώρινας το 1949.

Είναι μια ιστορική στιγμή. Με την αγορά από το ΚΚΕ της συγκεκριμένης έκτασης, έγινε δυνατό να ξεπεραστούν οι δυσκολίες που εμπόδιζαν τη διαμόρφωση του χώρου και την ανέγερση μνημείου αντάξιου της μεγάλης αυτής θυσίας. Εγινε το πρώτο βήμα για να ανταποκριθούμε στο χρέος μας να αναδείξουμε την αιματοποτισμένη προσφορά του λαϊκού ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, στην άνιση μάχη που έδωσε για το δίκιο του λαού μας.

Η ΚΕ απευθύνει κάλεσμα, πρώτα απ' όλα στους αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, να συμβάλουν στη συγκέντρωση των απαραίτητων οικονομικών για τη διαμόρφωση του χώρου και την ανέγερση του μνημείου».

Αμέσως το Κόμμα ξεκίνησε τη διαμόρφωση του χώρου, μέσα σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες, λόγω της εκδήλωσης της καπιταλιστικής κρίσης.

Σημαντική ήταν η οικονομική συμβολή της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και πολλών αγωνιστών του ΔΣΕ, απογόνων τους και φίλων του Κόμματος στην ολοκλήρωση της διαμόρφωσης και της ανέγερσης του μνημείου.

Η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, σε ανακοίνωσή της, μεταξύ άλλων ανέφερε: «Χαιρετίζουμε την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής να διαμορφώσει το χώρο και να στήσει ένα λαμπρό μνημείο - σύμβολο, σαν ελάχιστο φόρο τιμής στους μαχητές που συμμετείχαν στη μεγάλη μάχη της Φλώρινας (...) Πραγματικά πρόκειται για ένα γεγονός τεράστιας ιστορικής σημασίας (...) Με τη βεβαιότητα ότι όλοι οι αγωνιστές, οι φίλοι, κάθε δημοκράτης που παλεύει για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, θα δώσουν το "παρών", δεσμευόμαστε να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ και να συμβάλλουμε ουσιαστικά προκειμένου να στηθεί ένα μνημείο αντάξιο της μεγάλης αυτής θυσίας».

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ
Την Κυριακή η εκδήλωση για τη μάχη της Φλώρινας

Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας

Το ΚΚΕ, με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, πραγματοποιεί εκδήλωση τιμής και μνήμης στη Φλώρινα, την Κυριακή 14 Φλεβάρη, στις 11 π.μ., στην κεντρική πλατεία της πόλης. Θα ακολουθήσει πορεία στο χώρο όπου βρίσκεται ο κοινός τάφος των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ που έπεσαν στη μάχη της Φλώρινας και θα γίνουν αποκαλυπτήρια του μνημείου.

Στις εκδηλώσεις θα παρευρεθεί και θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Η ΚΕ του ΚΚΕ καλεί τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες του ΔΣΕ, τους συγγενείς και τους απογόνους των μαχητών που έπεσαν, τραυματίστηκαν ή πήραν μέρος σε αυτήν ή άλλες μάχες, να παρευρεθούν στην ιδιαίτερη αυτή εκδήλωση. Καλεί τους νέους και τις νέες, τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα της περιοχής να γνωρίσουν και να τιμήσουν τον κορυφαίο ταξικό και αντιιμπεριαλιστικό αγώνα του ΔΣΕ.

Στο χώρο του κοινού τάφου των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ, που πέρασε στην ιδιοκτησία του ΚΚΕ το Σεπτέμβρη του 2009, στήθηκε μνημείο αντάξιο της θυσίας τους. Το μνημείο που δεσπόζει στο κέντρο του χώρου είναι έργο του Μέμου Μακρή, του οποίου τα δικαιώματα παραχώρησε η κόρη του, Κλειώ Μακρή. Η κατασκευή και τοποθέτησή του έγιναν με την καθοριστική συμβολή συντρόφων και φίλων του ΚΚΕ από την Ουγγαρία.

Κάλεσμα για συμμετοχή από την ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ

Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στην εκδήλωση για τη μάχη της Φλώρινας απευθύνει σε αγωνιστές, απογόνους και φίλους της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ η Διοίκηση της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ).

Τα Κεντρικά της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ οργανώνουν διήμερη εκδρομή με πούλμαν από την Αθήνα, ενώ καλούνται όλα τα παραρτήματά της να οργανώσουν τη μετακίνηση και συμμετοχή των αγωνιστών και φίλων στην εκδήλωση απ' όλες τις περιοχές της χώρας.

Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στα τηλ. 210.8222.952 και 210.8831.368.

  • Το Παράρτημα Χαϊδαρίου της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ οργανώνει διήμερη εκδρομή με πούλμαν για την εκδήλωση στη Φλώρινα. Τηλέφωνο για πληροφορίες: 210.5819.947.
  • Το Παράρτημα Καισαριανής της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ οργανώνει 3ήμερη εκδρομή με πούλμαν για την εκδήλωση. Τηλέφωνα για πληροφορίες: 6944.862.556, 6974.932.527 και 6936.626.273.
  • Το Παράρτημα Λάρισας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ διοργανώνει μετάβαση στην εκδήλωση με λεωφορεία που αναχωρούν την Κυριακή 14/2, στις 6 το πρωί, από την πλατεία Λαού. Τηλέφωνο για συμμετοχές: 2410.252.611.
Οι συντελεστές της παράστασης

Σκηνοθεσία: Ευτυχία Δρακοπούλου

Κείμενο: Ιωάννα Σωτηροπούλου

Αφήγηση - απαγγελία - τραγούδι: Εύη Αθανασοπούλου, Μαρίνα Παντελιά, Ολυμπία Βέβη, Δημήτρης Παντελιάς, Ειρήνη Δήμου, Βασίλης Παυλόπουλος, Δημοσθένης Ιατρίδης, Νάνσυ Σκλήρη, Γιώργος Καστελιώτης, Μαρία Στρούπα, Μαίρη Κλωνάρη, Ιωάννα Σωτηροπούλου, Βασίλης Μόσχος, Ξανθή Σωτηροπούλου, Μαρία Μόσχου, Γεωργία Σωτηροπούλου, Νότα Πανουσοπούλου, Τάνια Τσουράκη

Μουσική: Λία Μακρή (πιάνο, μουσική επιμέλεια), Αλέξανδρος Αραπάκης (κιθάρα)

Εικαστικά: Αρσινόη Σαραντίδου

Το κείμενο της παράστασης βασίστηκε σε υλικό από το 4ο Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ «Ναζίμ Χικμέτ: Για να γενούνε τα σκοτάδια λάμψη» (Ιούνης 2015).

Η απόδοση των ποιημάτων του Ν. Χικμέτ στα ελληνικά είναι του Γιάννη Ρίτσου και του Πέτρου Μάρκαρη. Χρησιμοποιήθηκε επίσης η ανατύπωση από την ελληνική έκδοση που έγινε στις Λαϊκές Δημοκρατίες.

ΚΟΒ ΚΕΝΤΡΟΥ - ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ
Μουσικοθεατρική παράσταση για τον Ναζίμ Χικμέτ

Ο «Ριζοσπάστης» συζητά με μέλη και φίλους του Κόμματος, συντελεστές αυτής της ενδιαφέρουσας πρωτοβουλίας που παρουσιάζεται την Κυριακή 14/2

Στιγμιότυπο από το ξεκίνημα της παράστασης
Στιγμιότυπο από το ξεκίνημα της παράστασης
Μια ιδιαίτερα φροντισμένη και καλά προετοιμασμένη μουσικοθεατρική παράσταση, αφιερωμένη στον Τούρκο κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ, ετοιμάζει η ΚΟΒ Κέντρου - Αγ. Τριάδας Περιστερίου της ΠΟ Δυτικής Αθήνας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 14/12, στις 7.00 μ.μ., στο θέατρο «Ξυλοτεχνία» Περιστερίου (Παρασκευοπούλου και Κ. Παλαμά).

Η παράσταση, που εντάσσεται στους εορτασμούς για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ, προετοιμάζεται εδώ και περισσότερο από ένα μήνα, με περισσότερους από 20 συντελεστές.

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στη γενική πρόβα, στο θέατρο «Ξυλοτεχνία», την περασμένη Κυριακή και συζήτησε με τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος που συμμετέχουν στην παράσταση.

«Θέλουμε ο θεατής να φύγει έχοντας τουλάχιστον συνειδητοποιήσει πόση δύναμη, πόση ενέργεια έχει ο άνθρωπος που παλεύει και αγωνίζεται», σημειώνει η ηθοποιός Ευτυχία Δρακοπούλου, που ανέλαβε τη σκηνοθεσία του έργου. «Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ο Χικμέτ "έγραψε" 5.000 στίχους στη φυλακή, σε συνθήκες που του στερούσαν ακόμα και τη γραφική ύλη! Τους αποστήθιζε και τους έλεγε στη μητέρα του, για να τους καταγράψει και να τους μεταφέρει προς τα έξω. Θέλουμε, μέσα από την παράσταση, οι θεατές να πάρουν δύναμη και κουράγιο, να εμπνευστούν για τον αγώνα τους», προσθέτει ενθουσιασμένη.

Μέλη και φίλοι του ΚΚΕ συνεργάζονται για το καλύτερο αποτέλεσμα
Μέλη και φίλοι του ΚΚΕ συνεργάζονται για το καλύτερο αποτέλεσμα
Οδηγός για τη μουσικοθεατρική παράσταση είναι το πλούσιο υλικό από το Επιστημονικό Συνέδριο που διοργάνωσε τον Ιούνη του 2015 η ΚΕ του ΚΚΕ για τον Ν. Χικμέτ. Το αποτέλεσμα είναι μέσα από ένα αρμονικό δέσιμο αφήγησης, απαγγελίας και τραγουδιού να ξεδιπλώνεται η ζωή του κομμουνιστή ποιητή και οι συνθήκες μέσα στις οποίες μεγάλωσε, έδρασε, ανδρώθηκε σαν πρωτοπόρος στους λαϊκούς αγώνες. Μια μορφή «διαλόγου» ανάμεσα στους συντελεστές, με τον έναν να συμπληρώνει τον άλλο, όπως μας λέει η Ευτυχία.

Το έργο έγραψε η Ιωάννα Σωτηροπούλου, μέλος του Κόμματος και μας λέει ότι στόχος της παράστασης είναι να μάθει ο θεατής τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο Ναζίμ, από γόνος ευγενούς οικογένειας, έφτασε να γίνει κομμουνιστής και να περάσει το ένα τρίτο της ζωής του στη φυλακή: «Η αφήγηση, που διακόπτεται από το λόγο του Χικμέτ, με ποίηση και τραγούδι, μας δείχνει πώς διαμορφώθηκε η συνείδησή του. Δείχνουμε στο θεατή πώς η ζωή και η ιδεολογία του διαμορφώθηκε μέσα από τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες της εποχής, που περιλαμβάνει κορυφαίες στιγμές, όπως του πολέμου. Δουλέψαμε πολύ για να βγει ένα καλό αποτέλεσμα και νομίζουμε ότι οι εργαζόμενοι, μέσα από τη συμμετοχή τους σε τέτοιες πρωτοβουλίες, μπορούν να πλησιάσουν την πρωτοπόρα ιδεολογία μας. Δεν είναι τυχαίο ότι η ίδια η προετοιμασία έγινε αφορμή για ιδεολογικοπολιτική συζήτηση, αφού το υλικό είναι πολύ πλούσιο. Βεβαίως, έτσι δείχνουμε ότι υπάρχουν τρόποι για να μην είναι το θέατρο πολυτέλεια για τα λαϊκά στρώματα».

«Εγώ δε θέλω ν' ακούω πια τραγούδια, θέλω να τραγουδήσω...»

Η πρόβα ξεκινάει με μικρής διάρκειας προβολή φωτογραφικού υλικού από τη ζωή του Ναζίμ, επενδυμένο με ηχογραφημένη και υποτιτλισμένη απαγγελία στην τουρκική γλώσσα από τον ίδιο τον ποιητή. Με την ολοκλήρωση της προβολής, στη σκηνή παίρνει θέση με την κιθάρα του ο δεκατριάχρονος Αλέξανδρος, για να συνοδεύσει την Μαρία που αποφασιστικά απαγγέλλει τους στίχους του ποιητή: «Μα εμένα η ελπίδα πια δε μου φτάνει, εγώ δε θέλω ν' ακούω πια τραγούδια, θέλω να τραγουδήσω...».

Στην ομάδα που ανεβάζει την παράσταση είναι όλοι ερασιτέχνες, από δεκατριών μέχρι πενηντατεσσάρων χρόνων, μέλη και φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ: Αλλος εργαζόμενος, άλλος άνεργος, άλλος μαθητής, άλλος πανεπιστημιακός. Καθημερινά βρίσκονται μαζί στους αγώνες, ξέρουν από πρώτο χέρι τα βάσανα της εργατικής τάξης και του λαού, αλλά και τη διέξοδο, που βρίσκεται στον ξεσηκωμό, την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Η Τάνια, φίλη του Κόμματος, στην παράσταση απαγγέλλει, από το έργο «Ανθρώπινα τοπία της πατρίδας μου», το συγκλονιστικό απόσπασμα που αναφέρεται στην ηρωική στάση της κομσομόλας Ζόγια, κατά τη διάρκεια της ανάκρισης από τους Γερμανούς ναζί και το μαρτυρικό της θάνατο στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο της ΕΣΣΔ. «Η συλλογική προσπάθειά μας δείχνει και τη δύναμη του Κόμματος. Η Ζόγια αποτέλεσε ένα ίνδαλμα για όλες τις γενιές της ΕΣΣΔ, αλλά πρέπει να γίνει παράδειγμα και για τους σημερινούς νέους, να τους πείσει ότι όλα κερδίζονται με αγώνες» μας λέει.

Η Μαρίνα, μέλος της ΚΝΕ, και ο Γιώργος, φίλος της Οργάνωσης, μαθητές Λυκείου, συμμετέχουν στην παράσταση απαγγέλοντας και καλούν τους συμμαθητές τους να την παρακολουθήσουν, να παίρνουν μέρος σε τέτοιες πρωτοβουλίες, για να βλέπουν ολοκληρωμένα την πολιτική - πολιτιστική δράση των κομμουνιστών. «Είναι κι αυτός ένας τρόπος να ερχόμαστε σε επαφή με τους συμμαθητές μας, να έρχονται κοντά στην ιδεολογία μας, αλλά μας βοηθάει και να μαθαίνουμε, να γινόμαστε καλύτεροι» τονίζει η Μαρίνα.

Ο Βασίλης, φίλος του ΚΚΕ, υπογραμμίζει τη σημασία που έχουν τέτοιου είδους πρωτοβουλίες για μια λαϊκή περιοχή, όπως το Περιστέρι: «Πέρα από εμάς, που γίναμε μια ομάδα και το χαιρόμαστε, η προσπάθειά μας είναι προσφορά και στους εργαζόμενους της περιοχής, που τέτοιες πολιτιστικές δραστηριότητες είναι υποτιμημένες». Ο Δημήτρης συμφωνεί και προσθέτει ότι το ΚΚΕ μπορεί να κάνει μια τέτοια προσπάθεια, με καλό αποτέλεσμα, καθώς στηρίζεται σε λαϊκούς ανθρώπους. «Το να αναφέρεσαι στον Ναζίμ έχει τις δυσκολίες του», προσθέτει, «γι' αυτό προσπαθούμε να δώσουμε όλες τις πλευρές της ζωής του και του έργου του κατανοητά».

Η Μαρία Στρούπα, Γραμματέας της ΚΟΒ, υπογραμμίζει πόσο ενίσχυσε η πολυήμερη προετοιμασία της παράστασης όλη την κομματική δουλειά:«Η προσπάθειά μας να εντάξουμε φίλους του Κόμματος αποδεικνύεται ότι αποδίδει και αφήνει παρακαταθήκη. Επί ενάμιση μήνα τουλάχιστον, η σταθερή αυτή επαφή με όλους τους συντελεστές μάς έδεσε παραπάνω. Οι πρόβες που γίνονταν στα σπίτια, συνδυάζονταν με την πολιτική συζήτηση και ενημέρωση για τις εξελίξεις. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε τόσο τακτική, ζωντανή επαφή μαζί τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυξήσαμε τη διακίνηση του "Ριζοσπάστη", ενώ μας βοήθησε και στην Οικονομική Εξόρμηση. Πλέον η σχέση μας με αυτούς τους εργαζόμενους είναι καλύτερη. Αισθάνονται δική τους υπόθεση την επιτυχία της γενικότερης δραστηριότητας του Κόμματος».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ