Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε:
-- Ρεπορτάζ από τη χτεσινή σύσκεψη Ομοσπονδιών και Σωματείων της Αττικής για την υπεράσπιση των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων.
-- Παρουσίαση της θεατρικής ομάδας του Στεκιού Εργαζομένων και Νεολαίας Πατησίων - Κυψέλης, που ανεβάζει τη θεατρική παράσταση «Περί τιμής... ή αλλιώς, η δίκη των χαλυβουργών».
-- «Στο πόδι» οι εργαζόμενοι σε μια σειρά από χώρους δουλειάς. Ανταποκρίσεις από τις κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη.
-- Ιστορικό: Η απεργία των καπνεργατών το 1909 στο Βόλο. Μικρό αφιέρωμα, με αφορμή τη Διημερίδα της ΚΕ του ΚΚΕ, το Σάββατο 21 και την Κυριακή 22 Νοέμβρη, με θέμα: «Η εμφάνιση της εργατικής τάξης, ο ρόλος της στους κοινωνικούς πολιτικούς αγώνες στον 20ό αιώνα και η στρατηγική του ΚΚΕ».
Σε κοινές πρωτοβουλίες κατέληξε η χτεσινή σύσκεψη που έγινε με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας και του Συνδικάτου Οικοδόμων
Στη σύσκεψη πήραν μέρος και τοποθετήθηκαν συνδικαλιστές και εργαζόμενοι από κλάδους που απασχολούν εργαζόμενους στα ΒΑΕ, όπως Οικοδόμοι, ΟΤΑ, Μισθωτοί Τεχνικοί, Τρόφιμα - Ποτά, Οδηγοί, Μέταλλο, Φάρμακο, Χημική Βιομηχανία, Καθαρίστριες, Επισιτισμός - Τουρισμός, Υγεία, Ελαιουργοσαπουνοποιία, Λιθογράφοι, εργαζόμενοι στην κατασκευή του Μετρό, Ναυπηγοξυλουργοί και Ηλεκτροτεχνίτες.
Στη σύσκεψη αποφασίστηκαν οι εξής άμεσες πρωτοβουλίες: Τη Δευτέρα 23 Νοέμβρη θα γίνουν παρεμβάσεις για τα ΒΑΕ σε κλάδους και χώρους δουλειάς, απ' όλα τα σωματεία που συμμετείχαν στη χτεσινή σύσκεψη. Την Τετάρτη 25 Νοέμβρη θα γίνει μαζική κινητοποίηση στο υπουργείο Εργασίας. Παράλληλα, θα βγει κοινή ανακοίνωση από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που πήραν μέρος χτες στη σύσκεψη, οι οποίες ανέλαβαν επίσης να εξειδικεύσουν κατά κλάδο τις θέσεις και το πλαίσιο πάλης για τα ΒΑΕ.
Τέλος, μπροστά στην κατάθεση του νόμου για την Κοινωνική Ασφάλιση στα τέλη Νοέμβρη, τα σωματεία ετοιμάζονται να δώσουν ενιαία απάντηση, κλιμακώνοντας με νέα πανεργατική απεργία, όταν έρθει το σχετικό νομοσχέδιο. Σ' αυτή την κατεύθυνση και για να υπηρετηθεί καλύτερα ο στόχος της κλιμάκωσης του αγώνα με επίκεντρο την Κοινωνική Ασφάλιση και τα ΒΑΕ, αποφασίστηκε να παρθούν πρωτοβουλίες ενημέρωσης και παρέμβασης κατά κλάδο, να συνεδριάσουν τα ΔΣ με θέμα την Κοινωνική Ασφάλιση και την ιδιαίτερη πλευρά που αφορά τα ΒΑΕ.
Στην εισηγητική του τοποθέτηση, ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Ο προσανατολισμός του συνδικαλιστικού κινήματος για την οργάνωση της πάλης και οργάνωση πρώτα και κύρια στο χώρο δουλειάς απαντάει στο ερώτημα "πώς να αντιμετωπίσουμε την επίθεση, αλλά και να περάσουμε στην αντεπίθεση" με επίκεντρο τις αυξημένες ανάγκες μας και με τη γνώση ότι από τις πλάτες μας περνάει όλος ο πλούτος που βάζουν στις τσέπες οι μεγαλοεπιχειρηματίες.
Ο θεσμός των ΒΑΕ είναι συνδεδεμένος με τη συνταξιοδότηση, με μειωμένα χρόνια δουλειάς, με μειωμένα όρια συνταξιοδότησης. Ανταποκρίνεται αυτός ο θεσμός στην πρόωρη φθορά της υγείας των εργαζομένων σε μια σειρά ειδικότητες, επαγγέλματα και κλάδους; Ενας απλός τρόπος να το διακρίνουμε, είναι να δούμε τους συναδέλφους μας στις κατασκευές, το μέταλλο, τις βαριές βιομηχανίες, που δείχνουν 60άρηδες, ενώ είναι 45 ή 50 χρόνων.
Ο θεσμός των ΒΑΕ που προβλέπει σύνταξη κατά 5 χρόνια νωρίτερα, αναγνωρίζει ότι σε αυτούς τους χώρους και επαγγέλματα οι εργαζόμενοι εκτίθενται σε ιδιαίτερα βαριές, ανθυγιεινές και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας, που οδηγούν σε γρήγορη και πολλαπλάσια επιβάρυνση της υγείας τους και γι' αυτό υπάρχει ανάγκη να συνταξιοδοτηθούν - απομακρυνθούν από αυτές τις συνθήκες νωρίτερα, συγκριτικά με άλλα επαγγέλματα.
Το κύριο που πρέπει να υπογραμμίσουμε για το θεσμό των ΒΑΕ, είναι ο προληπτικός τους χαρακτήρας. Δεν είναι ανταπόδοση για να δεχτούμε τη φθορά της υγείας μας.
Ταυτόχρονα, με το θεσμό των ΒΑΕ, απαιτούμε όλα τα μέτρα για να μη φθείρεται η υγεία μας και μέσα σ' αυτά είναι η συνταξιοδότηση κατά 5 χρόνια νωρίτερα, ώστε να μειώνεται ο χρόνος έκθεσης στο επικίνδυνο, βαρύ, ανθυγιεινό επαγγελματικό περιβάλλον, να περιορίζεται ο αυξημένος κίνδυνος για εργατικά ατυχήματα. Εξυπακούεται ότι διεκδικούμε την κατάργηση των αντεργατικών νόμων που ήδη μας φόρτωσαν δύο επιπλέον χρόνια στην πλάτη.
Παρά τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ότι οι εργαζόμενοι στα ΒΑΕ θα εξαιρεθούν από τις αντιασφαλιστικές αλλαγές που ψηφίστηκαν και όσες δρομολογούνται, η αλήθεια είναι διαφορετική: Πρώτον, όπως όλοι οι εργαζόμενοι έτσι και οι εργαζόμενοι στα ΒΑΕ, όταν θεμελιώσουν δικαίωμα συνταξιοδότησης, θα λάβουν μικρότερες συντάξεις με βάση τους νόμους που ψηφίστηκαν και συνεχώς θα βρίσκονται μπροστά στον κίνδυνο νέων μειώσεων, λόγω της κατάστασης των ασφαλιστικών ταμείων.
Δεύτερον, μόλις πρόσφατα αποκαλύφθηκε δημόσια η συμφωνία της κυβέρνησης στη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ για αποχαρακτηρισμό των ΒΑΕ με αφετηρία τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ, αλλά και την αύξηση των ελάχιστων ενσήμων για τη θεμελίωση πλήρους σύνταξης, που σήμερα είναι 4.500.
Η αύξηση των ελάχιστων ενσήμων, σε συνδυασμό με την ανεργία, οδηγεί στην αδυναμία θεμελίωσης πλήρους σύνταξης. Ακόμα κι αν δεν αποχαρακτηριστούν τα ΒΑΕ με συνέπεια την αύξηση των ορίων, η σχεδιαζόμενη αύξηση των ελάχιστων ενσήμων θα αποδώσει στο δικαιούχο μόνο το αναλογικό κομμάτι. Το δεύτερο κομμάτι (εθνική σύνταξη) θα το λάβει στα 67 χρόνια με τον περιορισμό των κριτηρίων.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι στα ΒΑΕ σε περίοδο μεγάλης ανεργίας θα αναγκάζονται να αναζητούν εργασία μέχρι να συμπληρώσουν προϋποθέσεις πλήρους συνταξιοδότησης. Ετσι θα είναι πιο ευάλωτοι στην εργοδοτική πίεση για ακόμη χαμηλότερα μεροκάματα σε συνθήκες εντατικοποίησης της δουλειάς, θα ρισκάρουν τη ζωή τους απέναντι στον επαγγελματικό κίνδυνο, την έλλειψη μέτρων ασφαλείας, για να μπορούν να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους.
Αυτά έχουν συμφωνηθεί και η κυβέρνηση ψάχνει τον τρόπο και τον κατάλληλο χρόνο για να τα προωθήσει. Οι συνέπειες από το χτύπημα των ΒΑΕ αφορούν χιλιάδες εργαζόμενους, αλλά και συναδέλφους που τώρα βρίσκονται στην ανεργία.
Ο αποχαρακτηρισμός επαγγελμάτων και ειδικοτήτων σημαίνει αύξηση των ορίων ηλικίας από 5 έως 7 χρόνια. Ταυτόχρονα, σημαίνει μείωση των εσόδων στα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή πρακτικά ωφελούνται άμεσα οι εργοδότες από το επασφάλιστρο των ΒΑΕ, το 10% του ανθυγιεινού επιδόματος. Για τους εργαζόμενους η συνέπεια δεν αφορά μόνο την παράταση του εργασιακού βίου κατά 5-7 χρόνια, αλλά και την επιβάρυνση της υγείας τους με την αύξηση στην έκθεση του επαγγελματικού κινδύνου, την πρώιμη φθορά της υγείας τους.
Ο αποχαρακτηρισμός των ΒΑΕ θα οδηγήσει επίσης σε μεγαλύτερη δυσκολία για χορήγηση αναπηρικών συντάξεων. Σε κλάδους με ΒΑΕ και σε ειδικότητες που υπόκεινται από τα πρώτα χρόνια δουλειά σε σημαντική φθορά της υγείας, στον κίνδυνο ατυχημάτων, το πρόβλημα από μια τέτοια εξέλιξη θα γιγαντωθεί».
Μάρτυρας: Βεβαίως!!!
Δικηγόρος κατηγορίας: Δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο, κυρία πρόεδρε.
Δικηγόρος υπεράσπισης προς μάρτυρα κατηγορίας: Κύριε μάρτυς, εσείς συγκεκριμένα, δεχθήκατε βία;
Μάρτυρας: Εγώ όχι, αλλά άλλοι συνάδελφοι ουουου!!!
Δικηγόρος: Μπορείτε να κατονομάσετε από ποιον ή από ποιους;
Μάρτυρας: Οχι, γιατί εκείνη την ώρα εγώ ήμουν στο βενζινάδικο και δεν έβλεπα.
Δικηγόρος: Μάλιστα κύριε μάρτυς αυτό το καταλαβαίνω, μπορείτε όμως να μας εξηγήσετε πώς μέσα στη μηνυτήρια καταγγελία σας γράφει ότι δεχθήκατε κλωτσιές;
Μάρτυρας: ...Δεν ξέρω.
Δικηγόρος: Πείτε μας κάτι άλλο, κύριε μάρτυς, τι ώρα ξεκινάει η πρώτη βάρδια στο εργοστάσιο;
Μάρτυρας: Εξι και μισή.
Δικηγόρος: Δηλαδή στις 4.30 το πρωί υπήρχε λόγος να πάει κάποιος για δουλειά;
Μάρτυρας: Οχι.
Δικηγόρος: Μπορείτε τότε να μας πείτε γιατί, άλλη μέρα, την ημέρα της επέμβασης των ΜΑΤ, καταγγείλατε ότι πλήθος εργαζόμενων εμποδίστηκε με βία να πάει για δουλειά στις 4.30 το πρωί;
Μάρτυρας: Δεν ξέρω, δεν ήμουν εγώ εκεί.
Δικηγόρος: Μπορείτε να υποδείξετε κάποιον που ήταν;
Μάρτυρας: Οχι. Δεν ξέρω κανένα.
Δικηγόρος: Πείτε μας, κύριε μάρτυς, ήταν δυνατή η πρόσβαση στο χώρο του εργοστασίου;
Μάρτυρας: Οχι βέβαια, τι λέμε τόση ώρα.
Δικηγόρος: Γίνονταν γενικές συνελεύσεις του σωματείου και πού;
Μάρτυρας: Γίνονταν. Κάποιες στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας, αλλά οι περισσότερες στο εργοστάσιο, μέσα από την πύλη, όρθιοι σαν αδέσποτα, στα 10 μέτρα από το δρόμο.
Δικηγόρος: Καταλαβαίνω, κύριε μάρτυς. Εσείς λαμβάνατε μέρος στις συνελεύσεις.
Μάρτυρας: Μάλιστα. Σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι ελάμβαναν, άλλωστε όλοι οι εργαζόμενοι ήταν μέλη του Σωματείου.
Δικηγόρος: Ωραία!!! Λοιπόν, κύριε μάρτυς, αφού ήσασταν μέσα στο εργοστάσιο και μας καταγγείλατε επίσης ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων ήταν κατά της απεργίας, γιατί δεν εργαστήκατε;
Μάρτυρας: ...Δεν το σκεφτήκαμε.
Πρόεδρος: Να προσέλθει η μάρτυρας κατηγορίας Ελενίτσα.
Δικηγόρος υπεράσπισης προς μάρτυρα: Ησασταν φίλοι με αυτούς τους ανθρώπους;
Ελενίτσα: Πριν την απεργία ήταν οι καλύτεροι φίλοι μου, αλλά από τότε που έμπλεξαν με το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ έγιναν θεριά, θεριά ανήμερα, κυρία Πρόεδρε! (...)
Δικηγόρος: Πείτε μας, κυρία μάρτυς, εκείνη την ημέρα είπατε ότι μπήκατε στο εργοστάσιο για να εργαστείτε. Εργαστήκατε τελικά;
Ελενίτσα: Οχι!
Δικηγόρος: Πόσο μείνατε μέσα στο χώρο;
Ελενίτσα: Πάνω από 5 ώρες!
Δικηγόρος: Και δεν εργαστήκατε καθόλου;
Ελενίτσα: Οχι!
Δικηγόρος: Γιατί όχι;
Ελενίτσα: Πώς μπορείς να εργαστείς όταν είσαι τρομοκρατημένος!
Δικηγόρος: Ποιος σας τρομοκρατούσε;
Ελενίτσα: Οι κατηγορούμενοι! Μας προπηλάκιζαν, μας έβριζαν και μας φώναζαν «καλά μπήκατε μέσα, να δούμε πώς θα βγείτε τώρα!»
Δικηγόρος: Πείτε μας, κυρία μάρτυς, υπάρχει άλλη πόρτα εξόδου από την οποία μπορούσατε να αποχωρήσετε;
Ελενίτσα: Υπάρχει μία στο πίσω μέρος του εργοστασίου που είναι πάντα κλεισμένη με λουκέτο και το κλειδιά τα έχει μόνο ο υπεύθυνος.
Δικηγόρος: Δεν μπορούσατε να βγείτε, δηλαδή, από κει;
Ελενίτσα: Δηλαδή να βγούμε σαν τους λαγούς από την πίσω πόρτα; Οχι! Θέλαμε να βγούμε από εκεί που μπήκαμε.
Δικηγόρος: Κυρία μάρτυς, εκείνη την ημέρα, σύμφωνα με τις καταθέσεις μαρτύρων, εσείς δώσατε συνέντευξη στον ΑΝΤΕΝΝΑ μέσα από το χώρο του εργοστασίου...
Ελενίτσα (τον διακόπτει όλο περηφάνια): Μόνο στον ΑΝΤΕΝΝΑ! Και πού δεν έδωσα συνέντευξη εκείνη την ημέρα! Στο ΜΕΓΚΑ, στον Αυτιά. Και πού δεν έδωσα συνέντευξη!
Δικηγόρος: Ναι αλλά, κυρία μάρτυς, η εικόνα ενός ανθρώπου που δίνει συνεντεύξεις δεν δίνει την εικόνα του τρομοκρατημένου.
Ελενίτσα: ...
Η θεατρική ομάδα «Solidarity» αποτελείται από τους Νίκο Πετριχό (σκηνοθέτη), Μαντώ Ζαμπούνη, Βάσω Αγγελογιάννη, Σταύρο Αναγνωστόπουλο, Βασίλη Βλάση, Ασπασία Δαμιανόγλου, Εβελίνα Ιωαννάτου, Ελλη Καλαμαρά, Κλεάνθη Λαλατζή, Ηλία Νικολόπουλο, Δημήτρη Νομικό, Κατερίνα Ροδοπούλου, Ασπασία Σταματίου, Μαρία Τόγια και Βαγγέλη Τσίμο. Η θεατρική ομάδα εκφράζει τις ευχαριστίες της στο μουσικό Γιώργο Σαρρή, που όταν έμαθε την προσπάθεια που κάνουν, προσφέρθηκε να γράψει ο ίδιος τη μουσική. Ετσι, έγραψε τέσσερα τραγούδια που έχουν ενταχθεί στην παράσταση.
Το έργο ετοίμασε και παρουσιάζει η θεατρική ομάδα του Στεκιού Εργαζομένων και Νεολαίας Πατησίων - Κυψέλης
Η παράσταση έχει τίτλο «Περί τιμής... ή αλλιώς η δίκη των χαλυβουργών» και παρουσιάστηκε πρόσφατα σε εκδήλωση που οργάνωσε το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, με αφορμή τη συμπλήρωση τεσσάρων χρόνων από την έναρξη της απεργίας των χαλυβουργών. Το επόμενο διάστημα θα ακολουθήσουν κι άλλες εκδηλώσεις, καθώς το ενδιαφέρον από συνδικαλιστικές οργανώσεις και φορείς να παρουσιάσουν το έργο είναι μεγάλο.
Η θεατρική ομάδα «Solidarity» είναι μία από τις ομάδες του Στεκιού Εργαζομένων και Νεολαίας Πατησίων - Κυψέλης. Δημιουργήθηκε πριν έναν περίπου χρόνου και αποτελείται από εργαζόμενους, ανέργους, συνταξιούχους, φοιτητές. Η Μαντώ Ζαμπούνη, μέλος της θεατρικής ομάδας, περιγράφει στον «Ριζοσπάστη» τα βήματα που έχει κάνει η ομάδα από τη σύστασή της μέχρι σήμερα, τους λόγους για τους οποίους επέλεξε να ασχοληθεί με μια παράσταση για τους χαλυβουργούς και την πρώτη αποτίμηση που κάνουν σήμερα για αυτή τους την επιλογή.
Καθώς πολλά από τα μέλη της ομάδας ζουν στην Κυψέλη, είχαν βρεθεί στα δικαστήρια, είχαν παρακολουθήσει τη δίκη κι έτσι υπήρχε συγκεντρωμένο υλικό από τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας, τις παρεμβάσεις της έδρας, τα λεγόμενα των απεργών και των συνηγόρων τους. Αυτά αποτέλεσαν την πρώτη ύλη για να φτιαχτεί το κείμενο της παράστασης.
Η σύνθεση της ομάδας αποτυπώνει την ηλικιακή και κυρίως την κοινωνικοταξική σύνθεση των ανθρώπων που συσπειρώνονται γύρω από το Στέκι και τις πρωτοβουλίες του: Το μικρότερο μέλος της είναι 19 ετών, ενώ σε αυτή συμμετέχουν και συνταξιούχοι. «Αλλος δουλεύει τρίωρα και τετράωρα, άλλος από το πρωί μέχρι το βράδυ, άλλοι είναι άνεργοι», σημειώνει η Μαντώ Ζαμπούνη και προσθέτει πως τα προβλήματα δεν είναι καθόλου έξω από την καθημερινότητα των μελών της ομάδας.
Από την κατάσταση αυτή προέκυπταν και μια σειρά δυσκολίες, όπως να βρεθούν κοινά ωράρια. Τα εμπόδια ξεπεράστηκαν όμως και οι πρόβες της ομάδας γίνονταν δύο φορές κάθε βδομάδα, για περισσότερους από τέσσερις μήνες. «Πολλοί έρχονταν στην πρόβα μετά τη δουλειά και γύριζαν σπίτι τους αργά το βράδυ», αναφέρει η Μαντώ Ζαμπούνη.
Το θέμα της παράστασης αποτέλεσε κίνητρο να διευρυνθεί η θεατρική ομάδα με τη συμμετοχή κι άλλων: «Αποκτήσαμε νέα μέλη, καθώς στις κινητοποιήσεις, στις πικετοφορίες, στις εκδηλώσεις του Στεκιού και της Λαϊκής Επιτροπής όλο και περισσότεροι μάθαιναν για την παράσταση που ετοιμάζαμε και ήταν πρόθυμοι να πάρουν μέρος. Το θέμα της παράστασης λειτούργησε ως κίνητρο», λέει η Μαντώ Ζαμπούνη.
Οσο για τις εντυπώσεις που άφησε η πρώτη παρουσίαση της παράστασης, η Μ. Ζαμπούνη σημειώνει πως όσοι την παρακολούθησαν, αλλά και τα μέλη της ομάδας ένιωσαν ιδιαίτερη συγκίνηση. Το συναίσθημα αυτό δεν κυρίευσε μόνο τους απεργούς, τις οικογένειές τους, τους εργαζόμενους που έζησαν από κοντά την πολύμηνη απεργία. Αλλά και εκείνους που ήρθαν να δουν την παράσταση και γνώριζαν ελάχιστα, ακόμα και τίποτα, για τη σύγκρουση που ξεκίνησε στην πύλη του εργοστασίου και συνεχίστηκε στην αίθουσα του δικαστηρίου.
«Ανθρωποι από τη γειτονιά που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα που κάναμε, μας μετέφεραν τις εντυπώσεις και τα ερωτήματά τους. Η παράσταση που παρακολούθησαν τροφοδότησε τη συζήτηση γύρω από αυτό που θέλαμε να δείξουμε: Οτι το δίκιο των εργαζομένων δε χωρά στους νόμους και τις αποφάσεις των δικαστηρίων, ότι πρέπει να το κερδίσουν με όπλο την απεργία, το συλλογικό αγώνα, την ταξική αλληλεγγύη».
Πόλος συσπείρωσης η θεατρική και οι άλλες πολιτιστικές ομάδες
Αξιόλογη πραγματικά είναι η προσπάθεια που κάνει η Λαϊκή Επιτροπή Κορυδαλλού στο μέτωπο του πολιτισμού και της ερασιτεχνικής καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η Λαϊκή Επιτροπή έχει συγκροτήσει θεατρική ομάδα, ενώ οργανώνει τμήματα καλλιτεχνικών μαθημάτων για μουσικά όργανα, χορούς και χορωδία. Ολα αυτά πλαισιώνουν την πλούσια δράση που έχει να επιδείξει στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων και των ανέργων της περιοχής. Στο στέκι της φιλοξενούνται, επίσης, μαθήματα αλληλεγγύης για παιδιά λαϊκών οικογενειών, που περιλαμβάνουν και ξένες γλώσσες.
Βασική επιδίωξη της θεατρικής ομάδας είναι να «ανεβάζει» έργα σε συνεννόηση με σωματεία εργαζομένων για τα μέλη τους, είτε στους τόπους δουλειάς, είτε σε πολιτιστικές αίθουσες. Ηδη έχει δώσει παραστάσεις μέσα στο νοσοκομείο «Μεταξά», με κοινό ασθενείς και προσωπικό. Επίσης, εκτός από τη συμμετοχή στον πολιτιστικό Σεπτέμβρη του Δήμου Κορυδαλλού, η θεατρική ομάδα συνδιοργάνωσε διήμερο παραστάσεων με το Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Κορυδαλλού και το Παράρτημα Πειραιά του Συνδικάτου ΟΤΑ.
Την Κυριακή 22/11, στις 6.30 μ.μ., στο πολιτιστικό κέντρο «Κωσταράκος» (Θήρας και Μαντινείας) στα Καμίνια, η θεατρική ομάδα θα παρουσιάσει την «Πρόταση Γάμου» και το έργο «Ανθρωπος και το Κάδρο», σε εκδήλωση της Επιτροπής Ανέργων Πειραιά, ενώ το αμέσως επόμενο διάστημα θα «ανεβάσει» παραστάσεις σε νυχτερινά σχολεία και για τη θεραπευτική κοινότητα «18 Ανω».
Η ανταπόκριση εκατοντάδων εργαζόμενων δίνει την ευκαιρία στη Λαϊκή Επιτροπή να επικοινωνήσει μαζί τους, να φέρει νέους εργαζόμενους σε επαφή με το σωματείο τους, να τους καλέσει στις κινητοποιήσεις που έγιναν το περασμένο διάστημα, με κορύφωση την πανεργατική πανελλαδική απεργία. Από την άλλη, η συμμετοχή στη θεατρική ομάδα αποτελεί για πολλούς αφετηρία ενεργού δράσης στο εργατικό κίνημα.
Ο Κώστας Νικητάκης, μέλος της θεατρικής ομάδας αναφέρει για τη λειτουργία της: «Η σύνθεση της ομάδας περιλαμβάνει τουλάχιστον είκοσι άνδρες και γυναίκες από 16 έως 90 χρόνων! Ξεκινήσαμε με δύο τρία άτομα και το ενδιαφέρον μεγαλώνει διαρκώς. Συμμετέχουν εργάτες, φοιτητές, μαθητές, αυτοαπασχολούμενοι, καθηγητές, συνταξιούχοι, άνεργοι και επιστήμονες που με πολλή δουλειά και προσωπικές θυσίες κατάφεραν να παρουσιάσουν μια αξιόλογη δουλειά, επαληθεύοντας ότι η ερασιτεχνική δημιουργία είναι η απάντηση στο σκοταδισμό που μας προσφέρει απλόχερα το σύστημα».
Το ρεπερτόριο της ομάδας περιλαμβάνει τα μονόπρακτα του Αντον Τσέχοφ «Αρκούδα», «Η πρόταση γάμου», «Η επέτειος» και το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Ο άνθρωπος και το κάδρο», ενώ ετοιμάζουν έργα και για τη νέα σεζόν.
Απεργιακές κινητοποιήσεις για τα ιδιαίτερα ζητήματα που οξύνει η επιθετικότητα κυβέρνησης και εργοδοσίας
Σε στάση εργασίας (από τις 12 μ. μέχρι τη λήξη του ωραρίου) και συγκέντρωση στο υπουργείο Εργασίας στη 1 μ.μ. προχωρούν σήμερα οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, με αιχμή τους απασχολούμενους στα «πεντάμηνα» και με αίτημα τη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Την κινητοποίηση αποφάσισαν το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής και η Παναττική Επιτροπή Αγώνα των Εργαζομένων στα «πεντάμηνα», καθώς πλησιάζει στο τέλος του ο τελευταίος γύρος της «κοινωφελούς εργασίας» και χιλιάδες «πενταμηνίτες» θα επιστρέψουν στην ανεργία.
Στο Βόλο, οι εργαζόμενοι της «Coca Cola» συνεχίζουν τον απεργιακό τους αγώνα με 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες μέχρι τις 27 του Νοέμβρη, οπότε και θα καθορίσουν με νέα Γενική Συνέλευση τα επόμενα βήματα. Μέχρι εκείνη τη μέρα, η εργοδοσία τούς έχει ζητήσει αν δέχονται να μεταφερθούν για δουλειά στο Σχηματάρι, όπου θα ενσωματώσει την παραγωγική δραστηριότητα του Βόλου και την αποθήκευση από την Κ. Κηφισιά, στο πλαίσιο «επενδυτικού σχεδίου» ύψους 26 εκατ. ευρώ. Στο εργοστάσιο στο Βόλο απασχολούνται 86 εργαζόμενοι, ενώ η διακοπή της λειτουργίας του θα πλήξει και αρκετούς «εργολαβικούς» και «εξωτερικούς συνεργάτες».
Την απεργία συνεχίζουν και οι εργαζόμενοι της ΒΙΣ (όμιλος Φιλίππου) στο Βόλο. Ο αγώνας τους ξεκίνησε στο τέλος του περασμένου Σεπτέμβρη, με αίτημα να μην απολυθούν οι 23 συνάδελφοι που δούλευαν στο τμήμα Χαρτοποιίας, το οποίο η εργοδοσία αποφάσισε να κλείσει.
Απόφαση για συνέχιση των απεργιακών κινητοποιήσεων πήρε με συντριπτική πλειοψηφία η χτεσινή Γενική Συνέλευση των εργαζομένων στις συνεργαζόμενες πτηνοτροφικές επιχειρήσεις συμφερόντων «Ζούρα». Υπενθυμίζουμε ότι οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε νέο γύρο κινητοποιήσεων με επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργίες από το περασμένο Σάββατο, διεκδικώντας δεδουλευμένα μηνών.
Εξω από την πύλη του εργοστασίου παραμένουν οι 40 εργαζόμενοι της «Ανακύκλωσης» στο Ηράκλειο, απαιτώντας από την εργοδοσία να επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο και να συναντηθεί μαζί τους, όπως άλλωστε υποχρεώνεται και από την τελευταία τριμερή που έγινε στο υπουργείο Εργασίας. Οι εργαζόμενοι αντιδρούν στην προσπάθεια της εταιρείας που ανέλαβε την εργολαβία να τους απολύσει και να τους αντικαταστήσει με άλλους φτηνότερους. Σήμερα θα δώσουν συνέντευξη Τύπου στο Ηράκλειο και την Παρασκευή, ανάλογα με τις εξελίξεις, θα αποφασίσουν τα επόμενα αγωνιστικά τους βήματα. Σταθερά στο πλευρό τους βρίσκεται η Ενωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου.
Πανσυνταξιουχική συγκέντρωση την Πέμπτη 26 Νοέμβρη, στις 10 π.μ., στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, οργανώνουν οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις ΙΚΑ, ΕΛΤΑ, Δημοσίου, ΟΣΕ, ΟΑΕΕ, ΝΑΤ, ΟΤΑ και ΠΟΣΕ ΟΑΕΕ.«Είμαστε σε δράση και ετοιμότητα για νέες κινητοποιήσεις με την κατάθεση του νομοσχεδίου με αντιασφαλιστικά - αντισυνταξιοδοτικά μέτρα στη Βουλή», σημειώνουν στο κάλεσμά τους και ανάμεσα σε άλλα διεκδικούν: Να σταματήσει τώρα κάθε συζήτηση για μείωση των συντάξεων. Αποκατάσταση όλων των περικοπών στις συντάξεις, σε δώρα και επιδόματα αδείας. Κάτω τα χέρια από τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, άμεση πρόσληψη γιατρών και νοσηλευτών.
Απεργιακές και άλλες πολύμορφες κινητοποιήσεις οργανώνουν οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία μαζί με ασθενείς και κατοίκους σε διάφορες περιοχές της χώρας. Συγκεκριμένα, στις 26 - 27 Νοέμβρη έχει προγραμματιστεί διήμερο τοπικών δράσεων, ενώ στις 2 Δεκέμβρη θα γίνει πανελλαδική πανυγειονομική απεργία και πανελλαδική συγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι στο υπουργείο Υγείας.
Ακόμα, σε κινητοποίηση σήμερα Πέμπτη, στις 5.30 μ.μ., στην πλατεία Κύπρου, για τα οξυμένα προβλήματα στο Νοσοκομείο της Ρόδου, καλεί το Σωματείο Εργαζομένων στο Γενικό Νοσοκομείο του νησιού. Κάλεσμα στην κινητοποίηση απευθύνει το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Το νοσοκομείο λειτουργεί με το 1/3 των νοσηλευτών που προβλέπονται, ενώ καλύπτει τις ανάγκες περίπου 120.000 κατοίκων, αριθμός που ανεβαίνει τους καλοκαιρινούς μήνες. Τα χρωστούμενα ρεπό ξεπερνούν τις 9.000 μέρες, ενώ δεν έχει δοθεί ακόμα το σύνολο της κανονικής άδειας του 2014. Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, η κυβέρνηση μοιράζει υποσχέσεις - κοροϊδία για προσλήψεις 10 και 20 ατόμων διαφόρων ειδικοτήτων, που κι αυτές μάλλον θα γίνουν του χρόνου, όταν για να λειτουργήσει με ασφάλεια το νοσοκομείο χρειάζεται τουλάχιστον 100 μόνιμους νοσηλευτές.
Στο Βόλο πρώτοι οργανώθηκαν σε σωματεία, εξόν από τους τυπογράφους, οι καπνεργάτες και οι τσιγαράδες.
Οι καπνεργάτες, μάλιστα, παρ' όλη τη βαριά δουλειά τους, δούλευαν για ένα κομμάτι ψωμί μέσα σε μπουντρούμια, έτσι που οι περισσότεροι καταντούσαν φθισικοί.
Γι' αυτό οι καπνεργάτες, από τις αρχές του 1909, άρχισαν να εκδηλώνουν την αγανάχτησή τους και να μιλούν για απεργία, μια που βλέπανε πως οι εργοδότες αδιαφορούσαν για την κατάστασή τους.
Υστερα από πολλά σούρτα - φέρτα, μια που οι καπνέμποροι δεν ήθελαν ν' ακούσουν ούτε για αύξηση των μεροκάματων, ούτε για ελάττωση των ωρών δουλειάς, στις 23 του Φλεβάρη (1909) οι καπνεργάτες του Βόλου κήρυξαν απεργία.
Ισαμε τις 27 του μηνός η απεργία είχε ειρηνικό χαραχτήρα. Οι απεργοί ελπίζανε πως οι καπνέμποροι θα δέχονταν τα αιτήματά τους. Ομως, οι συνεννοήσεις ναυάγησαν, γιατί οι εργοδότες δε θέλανε να κάνουν και την πιο μικρή υποχώρηση. Στις 2 του Μάρτη η απεργία εξελίχτηκε σ' επαναστατική διαμαρτυρία.
Για τα γεγονότα που επακολούθησαν και που προκάλεσαν ζωηρή εντύπωση σ' ολόκληρη την Ελλάδα, δίνουμε πιο κάτω μιαν αντικειμενική, όσο κι ενδιαφέρουσα εξιστόρησή τους από έναν παλιό καπνεργάτη του Βόλου, που δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα «Ταχυδρόμος» του Βόλου (22 του Γενάρη 1952):
«Το πρωί της Δευτέρας, στις 2 του Μάρτη 1909, συγκεντρώνονται οι απεργοί καπνεργάται στο Εργατικό Κέντρο, όπου πληροφορούνται ότι ωρισμένοι καπνέμποροι αρνούνται να δεχθούν τα συμφωνηθέντα στην επί παρουσία του νομάρχου σύσκεψι της προηγουμένης. Επί πλέον κυκλοφορεί η διάδοσις ότι οι καπνέμποροι ηύξησαν τα ημερομίσθια μερικών εργατών, οι οποίοι πήγαν από το πρωί στις αποθήκες.
Αγαναχτισμένοι οι απεργοί πηγαίνουν στην πλατεία Ελευθερίας, όπου η επιτροπή των καπνεργατών καταθέτει την εντολή.
Από την πλατεία Ελευθερίας οι καπνεργάται εξορμούν στις καπναποθήκες για να εξαναγκάσουν τους εργαζομένους σ' αυτές να εγκαταλείψουν τη δουλειά. Πηγαίνουν πρώτα στην αποθήκη Ζαρκάδου, που εργάζονταν περί τους 10 εργάτας και αρκετά παιδιά. Οι απεργοί αφού έβγαλαν έξω τους εργαζομένους, επιτίθενται με πέτρες κατά της αποθήκης και σπάζουν τα τζάμια.
Με φωνές διευθύνονται ύστερα στην αποθήκη Πανά, όπου επίσης σπάζουν τα τζάμια, όπως κάνουν το ίδιο και στις καπναποθήκες Γκιζίκη, Χαμσαραχή, Σαπόρτα και Πανταζοπούλου.
Εν τω μεταξύ φθάνουν στην αποθήκη Πανταζοπούλου ο εισαγγελεύς Γεωργόπουλος και άλλες αρχές, οι οποίες διώχνουν τους απεργούς. Αυτοί διευθύνονται ύστερα στα Παληά, όπου σπάζουν τις πόρτες και τα παραθυρόφυλλα της αποθήκης Αδάμου.
Επιχειρούν έπειτα να επιστρέψουν στην πόλι. Αλλά, ενώ βρίσκονται στη Λαχαναγορά, καταφθάνουν οι χωροφύλακες και στρατιωτική δύναμις υπό τον υπολοχαγό Μακρόπουλο. Η σύρραξις επέρχεται. Οι αρχές συλλαμβάνουν μερικούς απεργούς και οι χωροφύλακες πυροβολούν στον αέρα για εκφοβισμό. Οι πυροβολισμοί συνεχίζονται, γιατί οι απεργοί δεν υποχωρούν και προσπαθούν να αποσπάσουν τους συναδέλφους των που συνελήφθησαν. Οι ανώτεροι αστυνομικοί Διοσκουρίδης και Πλαπούτας, καθώς και ο εισαγγελεύς Γεωργόπουλος είναι παρόντες. Η ταραχή συνεχίζεται. Οι πυροβολισμοί εξακολουθούν. Μερικές σφαίρες πέφτουν στο δικηγορικό γραφείο Μακροπούλου, χωρίς να τραυματίσουν κανέναν απ' όσους ήσαν μέσα. Αλλες σφαίρες όμως χτυπούν τους καπνεργάτας και τραυματίζουν τρεις απ' αυτούς. Χύνεται το πρώτο εργατικό αίμα...
(...) Αλλά οι καπνεργάται δεν αποθαρρύνονται. Μετά τις σκηνές των Παλαιών πηγαίνουν στην εκκλησία της Αναλήψεως, όπου, αγανακτισμένοι για τους τραυματισμούς, ορκίζονται μπροστά στις εικόνες ότι θα επιμείνουν μέχρι τέλους διεκδικούντες τα δίκαιά των και το αίμα των συντρόφων των.
(...) Οι πρόεδροι των συντεχνιών της Φιλοπτώχου Αδελφότητος συνέρχονται εκτάκτως και αποφασίζουν να ενισχύσουν τους καπνεργάτας. Εκτάκτως επίσης συνέρχεται και η διοικητική επιτροπή του Εργατικού Κέντρου, η οποία συντάσσει και σχετικό ψήφισμα, υπογραφόμενο από τον προϊστάμενο της Επιτροπής Γ. Μούσιο και τον γραμματέα Κ. Χρυσικόπουλο.
Με κωδωνοκρουσίες το απόγευμα καλούνται οι καπνεργάτες στη συγκέντρωσι της Αναλήψεως, όπου φθάνουν και οι συλληφθέντες απεργοί, οι οποίοι απεφυλακίσθησαν και γίνονται δεκτοί με ενθουσιασμό και κραυγές χαράς. Προς τους συγκεντρωθέντας ομιλεί, όπως και το πρωί, ο Γ. Αλεξανδράκης, ο οποίος παροτρύνει τους απεργούς να συνεχίσουν τον αγώνα των. Εν συνεχεία ομιλεί ο πρόεδρος της επιτροπής των καπνεργατών Ζησόπουλος και εκλέγεται δωδεκαμελής επιτροπή, η οποία αποσύρεται για λίγο και συσκέπτεται. Οταν παρουσιάζεται ξανά και γίνεται δεκτή με ζητωκραυγές, τίθεται επί κεφαλής των καπνεργατών (...) Διά των οδών Ιωλκού, Δημητριάδος και Ορμηνίου διευθύνονται στη Νομαρχία. Εκεί ο νομάρχης δηλώνει ότι οι καπνέμποροι δέχονται τα αιτήματα των καπνεργατών και παρακαλεί τους απεργούς να διαλυθούν ήσυχα.
Οι εργάται δικαιώνονται. Οι αγώνες καρποφορούν.
Μετά την δήλωσιν του νομάρχου, οι απεργοί κατευθύνονται στην πλατεία Ελευθερίας, όπου εκφωνείται νέος λόγος και ύστερα διαλύονται (...) Από το πρωί της επομένης, 3ηςΜαρτίου, οι καπνεργάται άρχισαν να συγκεντρώνονται στην πλατεία Ελευθερίας, και από εκεί κατευθύνονται στην εκκλησία της Αναλήψεως, όπου αναμένουν τις ανακοινώσεις της επιτροπής των.
Η επιτροπή καλεί τους απεργούς εντός του ναού και εκεί γνωστοποιεί το έγγραφο του Εμπορικού Συλλόγου, στο οποίο αναγράφονται τα προτεινόμενα υπό των καπνεμπόρων. Επί των προτεινομένων όρων επέρχονται ωρισμένες τροποποιήσεις και συντάσσεται υπόμνημα προς τον Εμπορικό Σύλλογο. Οι καπνεργάται διαλύονται ύστερα από αυτό για να επανέλθουν το απόγευμα (...) Σε αλλεπάλληλες εν συνεχεία συσκέψεις καπνεργατών, αρχών και άλλων αρμοδίων, το όλον ζήτημα βρήκε τη σωστή του λύσι και υπεγράφησαν συμφωνητικά, με τα οποία γίνονται γνωστοί οι όροι των καπνεργατών.
Μετά τις συσκέψεις η επιτροπή των καπνεργατών κατευθύνεται στην Ανάληψι, όπου περιμένουν οι απεργοί, οι οποίοι μόλις πληροφορούνται τα αποτελέσματα, προχωρούν με ζητωκραυγές προς τον Αγιο Νικόλαο, όπου αρχίζουν τις κωδωνοκρουσίες - σημείον λήξεως της απεργίας.
(...) Τετάρτη, 4 Μαρτίου 1909. Οι καπνεργάται επαναλαμβάνουν τις εργασίες των. Η απεργία, η ιστορική απεργία, έληξε. Με ευχάριστα για τους εργάτες αποτελέσματα. Ας είναι σοβαρή η κατάστασις του ατυχούς Β. Δήμα και ας χρειάστηκε σήμερα να του κοπή το πόδι. Χωρίς αγώνες, χωρίς αίμα, χωρίς θυσίες, τίποτε δεν επιτυγχάνεται».
(Αποσπάσματα από το έργο «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ», του Γιάννη Κορδάτου)
Θέμα: «Η εμφάνιση της εργατικής τάξης, ο ρόλος της στους κοινωνικούς πολιτικούς αγώνες στον 20ό αιώνα και η στρατηγική του ΚΚΕ»
Το πλήρες πρόγραμμα της Διημερίδας είναι το ακόλουθο:
Κεντρική εισήγηση από την Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα: «Οι σκοποί, οι ιδέες και η στρατηγική του ΚΚΕ δεν είναι σημαία ευκαιρίας».
Παρεμβάσεις με θέμα:
«Η σχέση του Κόμματος με την εργατική τάξη. Ζητήματα στρατηγικής και τακτικής στην οργάνωση των αγώνων και του κινήματός της», από τον Γιάννη Πρωτούλη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνο του Εργατικού Συνδικαλιστικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ.
«Η οικοδόμηση του Κόμματος στην εργατική τάξη, βασική προϋπόθεση για την υλοποίηση της στρατηγικής του», από την Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Ομιλία από τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνο του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα: «Η καπιταλιστική οικονομική κρίση και οι ταξικοί αγώνες. Η πείρα και τα συμπεράσματα».
Παρεμβάσεις με θέμα:
«Η διαπάλη με τον οπορτουνισμό στο εργατικό κίνημα σε συνθήκες κρίσης», από τον Γρηγόρη Λιονή, μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ.
«Εργατικό κίνημα και ιμπεριαλιστικός πόλεμος», από τον Γιώργο Πέρρο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
«Η καπιταλιστική οικονομική κρίση, ένα μεγάλο μάθημα για τη νεολαία», από τον Νίκο Αμπατιέλο, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ.
Το μουσικό μέρος της εκδήλωσης, που πραγματοποιείται με την αρωγή του Χρήστου Λεοντή, θα ερμηνεύσουν ο Πάνος Μπούσαλης στο τραγούδι, το πειραϊκό φωνητικό σύνολο Libro Coro και πολυμελής ορχήστρα οργάνων.
Την ενορχήστρωση και διασκευή των τραγουδιών καθώς και τη διεύθυνση της ορχήστρας έχει αναλάβει ο Μανώλης Ανδρουλιδάκης, τη διδασκαλία της χορωδίας η Ανθή Γουρουντή, ενώ στην αφήγηση μετέχουν οι ηθοποιοί Θέμης Πάνου και Λίλα Καφαντάρη.