Στην «ποδιά» των Ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών σφάχτηκαν για μια ακόμα φορά ΣΥΡΙΖΑ και Κίνημα Αλλαγής. Αφορμή ήταν η προχτεσινή εκδήλωση του ιδρύματος «Φ. Εμπερτ» στην Αθήνα, με ομιλητή τον πρόεδρο της ευρωομάδας των Σοσιαλδημοκρατών, Μπούλμαν, ο οποίος «έσταξε μέλι» για τον ΣΥΡΙΖΑ, προκαλώντας τις διαμαρτυρίες εκπροσώπων του ΚΙΝΑΛ, ενώ κάλεσε σε σύμπραξη «φιλελεύθερους και αριστερούς, σε προοδευτικό μέτωπο ενάντια στην επέλαση της δεξιάς και ακροδεξιάς». Πρόκειται για «έργο» που θα δούμε σε πολλές συνέχειες το επόμενο διάστημα, ιδιαίτερα μπροστά στις ευρωεκλογές και τις εθνικές εκλογές, αφού λειτουργεί ως «πολυεργαλείο» για τις διεργασίες προς κάθε κατεύθυνση. Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία αξιοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ ως το «αριστερό» ποδάρι της, για να ανανεώσει την ικανότητά της να χειραγωγεί εργατικά - λαϊκά στρώματα, κι αφού πρώτα έκανε τη βρωμοδουλειά του κεφαλαίου σε όλη την ΕΕ, όπου κυβέρνησε εναλλάξ ή από κοινού με τις «νεοφιλελεύθερες δυνάμεις». Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, αξιοποιεί τη στήριξη αυτή για να κατοχυρώσει τη θέση του ως ο βασικός εκφραστής της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, ανταγωνιστικά προς το ΠΑΣΟΚ, το οποίο καλοβλέπει για «συνέταιρο» σε μια επόμενη «κεντροαριστερή» κυβέρνηση, στη λογική των «αντι-νεοφιλελεύθερων» και «αντι-ακροδεξιών» μετώπων. Το «παιχνίδι» αυτό είναι από χέρι εχθρικό για το λαό, που πρέπει να βάλει τις δικές του διαχωριστικές γραμμές, απέναντι στο κεφάλαιο και όλα τα κόμματά του.

Οσο κι αν η κυβέρνηση φουσκώνει τις εξαγγελίες της, δύσκολα κρύβεται ότι αυτές αποτελούν από τη μία δεσμεύσεις προς το κεφάλαιο και από την άλλη ξαναμοίρασμα της φτώχειας στο λαό, και μάλιστα υπό προϋποθέσεις. Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, για να ενισχυθεί στο λαό η αυταπάτη ότι κάτι «έχει να λαμβάνει», αξιοποιούνται και δημοσκοπήσεις με διλήμματα απόλυτα προσαρμοσμένα στη λογική του «μικρότερου κακού»: «Αύξηση μισθών» ή «μείωση της ανεργίας», «μη περικοπή συντάξεων» ή «μείωση φορολογίας», «υποστήριξη των ασθενέστερων» ή «αύξηση επενδύσεων» κ.ο.κ. Δηλαδή, καλούν το λαό να μετρήσει πόσα και από ποια τσέπη θα χάσει, φυλάσσοντας ως κόρη οφθαλμού τη «δημοσιονομική πειθαρχία», για να μην «επαναληφθούν οι παθογένειες του παρελθόντος». Την ίδια στιγμή, κυβέρνηση και ΝΔ ψάχνουν εναγωνίως τρόπους να συντηρήσουν κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, ενώ η πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι οι προτάσεις τους, ακόμα κι εκεί που εμφανίζουν διαφορές ως προς το εύρος και τους ρυθμούς της αντιλαϊκής επίθεσης, δεν παύουν να υπηρετούν τον ίδιο στρατηγικό στόχο, της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Για παράδειγμα, στις φορομπηχτικές προτάσεις της ΝΔ για μεταφορά του ΕΝΦΙΑ στους δήμους, η κυβέρνηση απαντάει ότι αυτό είναι «ανεδαφικό», επειδή δεν υπάρχει τέτοιος ...μηχανισμός και ότι η Τοπική Διοίκηση χαρακτηρίζεται από διαφθορά και σπατάλη, επομένως κάτι τέτοιο θα ήταν «ρίσκο»! Δεδομένος λοιπόν ο ΕΝΦΙΑ και για τους δύο, όπως δεδομένη και η φορομπηχτική πολιτική της Τοπικής Διοίκησης, στη λογική της μεγαλύτερης ανταποδοτικότητας. Χώρια η ανησυχία και των δύο να σιγουρέψουν ότι τα λαϊκά νοικοκυριά θα στραγγίζονται για την αποπληρωμή του ΕΝΦΙΑ, είτε εισπράττεται από την Εφορία είτε από τα δημοτικά ταμεία.

Ο ψευτοκαβγάς που στήνουν ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ για τα προνοιακά επιδόματα, λειτουργεί ως αντιπερισπασμός για να κρύψουν τις τεράστιες ευθύνες που μοιράζονται στο χτύπημα ακόμα και των πιο στοιχειωδών λαϊκών δικαιωμάτων και αναγκών. Σύμφωνα με την αναπληρώτρια υπουργό Εργασίας, Θ. Φωτίου, «όσα ο κ. Μητσοτάκης υποσχέθηκε στη ΔΕΘ για τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας, είναι όσα προσπαθούσε τρία χρόνια το ΔΝΤ να επιβάλει στην Πρόνοια (...) Εμείς καταφέραμε όχι μόνο να μην κόψουμε, αλλά να αυξήσουμε τα επιδόματα». Ποια είναι η αλήθεια; Οι κατευθύνσεις του ΔΝΤ για μείωση κατά 50% των δαπανών για την Πρόνοια προωθήθηκαν αρχικά από τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ το 2012 και συνυπογράφηκαν από τη σημερινή συγκυβέρνηση με την ψήφιση του 3ου μνημονίου. Η κατεύθυνση - με βάση και την έκθεση του ΟΟΣΑ το 2013 - είναι η συνολική δαπάνη για τα επιδόματα και τις συντάξεις αναπηρίας να πέσει από το 1% του ΑΕΠ στο 0,3%. Σημαντικό «εργαλείο» για την επίτευξη αυτού του αντιλαϊκού στόχου αποτελεί η περιβόητη «λειτουργικότητα» της αναπηρίας, όπως ψηφίστηκε στο πολυνομοσχέδιο τον περασμένο χειμώνα. Οι συντάξεις και τα επιδόματα αναπηρίας έχουν μπει στον «κόφτη» μέσω των ΚΕΠΑ που έστησε η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και συνεχίζονται. Μόνο οι βαριά ανάπηροι ξεπερνούν τους 500.000 και, όπως έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αναπηρικά επιδόματα θα δικαιούνται μόλις οι 185.000. Από το 2012 μέχρι σήμερα, έχουν μείνει χωρίς αναπηρικό επίδομα και σύνταξη πάνω από 150.000 άνθρωποι. Είναι λογικό επομένως ο καβγάς τους πάνω στα αποκαΐδια των δικαιωμάτων των αναπήρων να προκαλεί τουλάχιστον αηδία.

1519 Ο Φερδινάνδος Μαγγελάνος σαλπάρει από τη Σεβίλλη της Ισπανίας με πέντε πλοία, προκειμένου να κάνει το γύρο του κόσμου. Μόνο ένα από τα πλοία θα ολοκληρώσει το ταξίδι, ενώ ο ίδιος ο Μαγγελάνος θα σκοτωθεί σε μια μάχη με τους ιθαγενείς στις Φιλιππίνες.

1863 Πεθαίνει ο Γερμανός παραμυθάς Γιάκομπ Λούντβιχ Καρλ Γκριμ (αδερφοί Γκριμ).

1878 Γεννιέται ο Αμερικανός μυθιστοριογράφος Απτον Μπελ Σίνκλερ, συγγραφέας - μεταξύ άλλων - του «Βασιλιά Ανθρακα», ενός βιβλίου που στηρίχθηκε στους σκληρούς αιματηρούς αγώνες των ανθρακωρύχων στις ΗΠΑ. Ο Α. Σίνκλερ ήταν από τους ελάχιστους Αμερικανούς συγγραφείς που αφιέρωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη και στράτευσαν την τέχνη τους στην υπηρεσία αυτού του σκοπού. Συνειδητός σοσιαλιστής, έφερε στο φως κοινωνικές συνθήκες που προορίζονταν να μη βγουν σε κοινή θέα.

1942 Μέλη της ΠΕΑΝ (Πανελλήνια Ενωση Αγωνιζόμενων Νέων) ανατινάζουν τα γραφεία της δοσιλογικής οργάνωσης ΕΣΠΟ (Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωση) στην Αθήνα.

1951 Το ΝΑΤΟ αποφασίζει την ένταξη σε αυτό της Ελλάδας και της Τουρκίας.

1955 Η Σοβιετική Ενωση παραχωρεί στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία πλήρη κυριαρχία.

1960 Το Α' Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου εγκαινιάζεται στη Θεσσαλονίκη.

1965 Η Βουλή των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ εγκρίνει τη «χρήση βίας για την αντιμετώπιση της εξάπλωσης του κομμουνιστικού κινδύνου».

1971 Πεθαίνει ο τιμημένος με Νόμπελ μεγάλος Ελληνας ποιητής Γιώργος Σεφέρης (Γιώργος Σεφεριάδης). Η κηδεία του μετατρέπεται σε μαζική λαϊκή διαδήλωση κατά της χούντας.

1984 Παγιδευμένο φορτηγό στη Βηρυτό εκρήγνυται μπροστά στην πρεσβεία των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα 20 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους και δεκάδες άλλοι να τραυματιστούν. Μεταξύ των τραυματιών εμφανίζεται και ο Αμερικανός πρέσβης, Ρέτζιναλντ Μπαρτόλομιου. Η αφορμή για να πλεύσει, δύο μέρες αργότερα, ο αμερικανικός στόλος προς τη λιβανική πρωτεύουσα έχει δοθεί.

1992 Το 49% των Γάλλων ψηφίζει «όχι» στο δημοψήφισμα για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.