Από τα μέσα του 2006 έως τα μέσα του 2008, η κυβέρνηση ενέκρινε τεράστιες ανατιμήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ που έφτασαν περίπου στο 25%, για το συμφέρον των μεγαλομετόχων και των ιδιωτών παραγωγών.

Τώρα, η διοίκηση της ΔΕΗ ισχυρίζεται ότι το μεγάλο χαράτσι των αλλεπάλληλων ανατιμήσεων, μέσα σε λιγότερα από δύο χρόνια, ήταν συνολικά μόνο κάτι παραπάνω από 17% και στην πραγματικότητα.... 8,4%! (Επειδή το 9% της αύξησης ήταν για τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας).

Ετσι που το πάνε στη ΔΕΗ, σε λίγο θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι δίνουν το ηλεκτρικό και τζάμπα! Οσο για τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, από πού κι ως πού πρέπει να τις πληρώνει άμεσα ο καταναλωτής; Τόσους φόρους δεν πληρώνουν οι εργαζόμενοι; Δηλαδή σε λίγο θα μας χρεώνουν και για το χαρτί του λογαριασμού; Και για το μελάνι που χρησιμοποιούν; Μήπως και για το ηλεκτρικό ρεύμα που καταναλώνεται για την έκδοση του λογαριασμού;

Αυτά και πολλά ακόμη «ευτράπελα», οι κοροϊδίες και ο εμπαιγμός σε βάρος των ανθρώπων που τους «βγαίνει το λάδι» στη δουλειά, για να θρέψουν την οικογένειά τους, είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αυτά υπερασπίζονται, αυτά δημιουργούν.

Η απάντηση σε όλα αυτά είναι μία και δεδομένη: «Μαύρισμα» του δικομματισμού στις προσεχείς εκλογές και ενίσχυση του ΚΚΕ για να τους χαλάσουμε τα σχέδια.

Αρχίζει ως εξής: «Ο προεκλογικός αγώνας άρχισε και ζητώ την υποστήριξή σου. Αν έχεις χρόνο τηλεφώνησε στο...». Ακολουθεί αριθμός, όνομα και κλείνει με την επισήμανση - υπογραφή: «Ξεκάθαρα». Τέτοια μηνύματα δέχονται το τελευταίο διάστημα στο κινητό τους τηλέφωνο πολλοί εργαζόμενοι, όπως και αντίστοιχες κλήσεις στα σπίτια τους από πολιτικά γραφεία διάφορων υποψήφιων βουλευτών. Οι πρώτες αντιδράσεις που πυροδοτούν τέτοιες ...πρωτοβουλίες αφορούν ίσως σχόλια για το αστείο της υπόθεσης ή την οργή που προκαλεί το να υποτιμά κάποιος τόσο τη νοημοσύνη σου, ισχυριζόμενος, ουσιαστικά, ότι έτσι μπορεί να επηρεάσει το κριτήριο ψήφου.

Αναδεικνύεται, όμως, ταυτόχρονα και κάτι πιο σημαντικό, ίσως: Το πόσο επίμονα και πολύμορφα επιδιώκει το σύστημα να εγκλωβίσει τον προβληματισμό και τη συνείδηση του εργαζόμενου σε αδιέξοδα μονοπάτια. Καλλιεργώντας, π.χ., την αντίληψη ότι «έτσι κάνουν σήμερα οι σύγχρονοι πολιτικοί» ή ότι «είδες; μας έχουν ανάγκη κι εμάς», την ίδια ώρα που η προεκλογική και συνολικά η πολιτική αντιπαράθεση ξεφεύγει σκόπιμα από την ουσία και τον ταξικό πυρήνα της πολιτικής πρότασης κάθε κόμματος. Η κουβέντα για τις διαφορές των κομμάτων εγκλωβίζεται και σχεδιασμένα προσανατολίζεται στον τρόπο, στο ύφος, στην «επικοινωνιακή» τακτική και ικανότητα κάθε κόμματος, με αποτέλεσμα να συσκοτίζονται και με αυτόν τον τρόπο οι ευθύνες του καθενός για την υπονόμευση των κατακτήσεων και των συμφερόντων των εργαζομένων...

Τα μονοπάτια στα οποία θα συνεχίσει να βαδίζει η - μπλε ή πράσινη το ίδιο κάνει - κυβέρνηση από τις 5 Οκτώβρη, με ακόμα πιο γοργά βήματα τα αποκαλύπτουν όσα γίνονται στις υπόλοιπες χώρες - μέλη της ΕΕ. Χαρακτηριστική είναι η αντεργατική επίθεση που ξετυλίγεται ενάντια στους εργαζόμενους ενός κλάδου που βρίσκεται σε ραγδαία ανάπτυξη και καταγράφει μεγάλα κέρδη, αυτόν των Τηλεπικοινωνιών.

Ετσι, η ιδιωτικοποίηση της «British Telecom» (Βρετανία) είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση του προσωπικού της από 238.384 σε 156.000 (κατά 35%) εργαζόμενους. Στην ισπανική «Telefonica», απολύθηκαν 15.000 εργαζόμενοι, στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης. Το προσωπικό της ιταλικής «Telecom Italia», μειώθηκε κατά 20% στην εξαετία 1994 - 1999. Το πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης της αυστριακής «Telekom» είχε ως αποτέλεσμα 1.852 απολύσεις. Και το πιο συγκλονιστικό: Στη «FRANCE TELECOM» (Γαλλία) η πολιτική που υπηρετεί την «ανταγωνιστικότητα» οδήγησε, μεταξύ άλλων, στην αυτοκτονία 23 εργατών από τις αρχές του 2008.

Αυτά τα στοιχεία δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας για τους εργαζόμενους στις εταιρείες της λεγόμενης «υψηλής τεχνολογίας» της χώρας μας. Αντιλήψεις όπως ότι είναι «εξειδικευμένο» προσωπικό και άρα «αναγκαίο» ανοίγουν το δρόμο σε αυταπάτες. Συμβάλλουν όχι μόνο στη διάσπαση των εργαζομένων, αλλά και στην «αποκοίμισή» τους. Οσο οι εργαζόμενοι δεν καταδικάζουν την κυρίαρχη πολιτική θα μένουν ...«αναγκαίοι» μόνο για όσο και όπως βολεύει την κερδοφορία του κεφαλαίου, δηλαδή στην πραγματικότητα θα είναι αναλώσιμοι.

Οι εργάτες έχουν τρόπο να απαντήσουν. Και γι' αυτό, δε χρειάζονται καθόλου στοιχεία. Αρκεί η εμπειρία τους και η πίστη στη δύναμη της τάξης τους. Δρόμος που περνά μέσα από την ολόπλευρη ενίσχυση του ΚΚΕ.

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Στην ουσία, ο Ομπάμα προωθεί μιαν άλλη «αντιπυραυλική αρχιτεκτονική» στην Ευρώπη όπως υποστήριξε, για να προωθήσει καλύτερα τους στόχους του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της άρχουσας τάξης που υπηρετεί. Ταυτόχρονα, ανοίγει μαζί με το ΝΑΤΟ μια νέα διαπραγμάτευση με την καπιταλιστική Ρωσία, που έβλεπε να απειλείται από την «ασπίδα».

Οι νέοι χειρισμοί είναι αποκλειστικά και μόνο αλλαγή τακτικής για να προωθηθεί το ίδιο σχέδιο. Δεν θα πρέπει, επίσης, να θεωρηθούν τυχαία τα σενάρια για εγκατάσταση «ασπίδας» στην Τουρκία, στο Ισραήλ και, ίσως, στα Βαλκάνια. Ούτε οι δηλώσεις του Αμερικανού υπουργού Αμυνας, Ρόμπερτ Γκέιτς, για ανάπτυξη ιδιαίτερα εξελιγμένων πυραυλικών συστημάτων «SM-3» σε Πολωνία και Τσεχία από το 2015, αλλά και την ανάπτυξη πολεμικών πλοίων τύπου «Aegis» εξοπλισμένων με πυραύλους ανάσχεσης - πιθανόν - στη Μεσόγειο.

Ολα αυτά αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση Ομπάμα συνεχίζει το ίδιο τροπάρι.