«Ο καπιταλισμός δεν είναι σε κάθε χώρα ακριβώς ίδιος. Οι ολιγάρχες και το διεφθαρμένο πελατειακό κράτος που βλέπουμε στην Ελλάδα είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας στον ανεπτυγμένο δυτικό κόσμο. Ομως για μια κυβέρνηση που θα θέλει να λειτουργήσει υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και να ανασυγκροτήσει τη χώρα, η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου είναι αναγκαιότητα και υποχρέωση. Ποιος θέλει να επενδύσει σε μια χώρα που αν χρειαστεί να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, η υπόθεσή του θα εκδικαστεί σε δέκα χρόνια; Συμφέρει για επενδύσεις η χώρα με το μεγαλύτερο ενεργειακό και μεταφορικό κόστος;» («Αυγή», 18/7/2014). Να, λοιπόν, που έχουν κάνει τέχνη το δούλεμα. Καταλάβατε; Ο καπιταλισμός στην Ελλάδα είναι το πρόβλημα και όχι ο καπιταλισμός γενικά. Γιατί οι Ελληνες καπιταλιστές είναι κακοί και το αστικό κράτος διεφθαρμένο, κωλυσιεργεί, δε διευκολύνει την καπιταλιστική ανάπτυξη. Συμπέρασμα: Εμπρός να παλέψουμε για έναν καλό καπιταλισμό...

Και για του λόγου το αληθές στα περί καλού καπιταλισμού και υγιούς επιχειρηματικότητας, να τι γράφει στο ίδιο άρθρο της η «Αυγή»: «Αρκετοί λένε ότι η υγιής επιχειρηματικότητα είναι καλοδεχούμενη αλλά οι περισσότεροι δεν μπαίνουν στον κόπο να την ορίσουν. Μία κυβέρνηση με αριστερό χαρακτήρα θα πρέπει να θεωρεί υγιή κάθε επιχειρηματικότητα που επιθυμεί να λειτουργεί εντός του αυστηρού φιλεργατικού και οικολογικού θεσμικού πλαισίου που χρειάζεται να θεσπιστεί. Τέτοιου τύπου επιχειρηματικότητα θα πρέπει να διευκολύνεται ώστε να κερδοφορήσει». Ποιο θα είναι το αυστηρό φιλεργατικό θεσμικό πλαίσιο; Εντός της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης το πολύ - πολύ να αφορά την κατάργηση του νόμου για τον κατώτατο μισθό και όλα τα άλλα θα τα λύσει ο νόμος του ισχυρού. Βλέπετε δε γίνεται «και η πίτα γερή και ο σκύλος χορτάτος»! Τέτοιος θα είναι ο καλός καπιταλισμός.

Τα αστικά ΜΜΕ «ρίχνουν κλάμα» για τις δολοφονίες από το Ισραήλ αμάχων και παιδιών στη Γάζα αλλά και για τη χερσαία επέμβαση. Βεβαίως όλο το προηγούμενο διάστημα, και ενώ το Ισραήλ είναι κράτος κατοχής παλαιστινιακών εδαφών, έχει έναν από τους πιο καλά εξοπλισμένους στρατούς στον κόσμο και διεξάγει επιθετικούς πολέμους στην περιοχή, τα αστικά ΜΜΕ προπαγάνδιζαν το δικαίωμά του στην υπεράσπισή του, στην αυτοάμυνα. Αλήθεια, κινδυνεύει το Ισραήλ από τους Παλαιστινίους που ζητάνε την πατρίδα που κατέχει το Ισραήλ; Και δε φτάνει αυτό αλλά τώρα μιλούν για πόλεμο του παραλόγου. Αλήθεια, δεν είναι το Ισραήλ που τον διεξάγει; Αλλά έτσι εξισώνουν το θύτη με το θύμα για να συγκαλύπτουν από το λαό την ιμπεριαλιστική δράση και να υπονομεύουν την όποια λαϊκή αλληλεγγύη στους Παλαιστινίους πάει να αναπτυχθεί. Υπουλη προπαγάνδα...

Είναι εντυπωσιακό το πώς τα αστικά ΜΜΕ μιλούν για κατάρριψη του αεροσκάφους των «Μαλαισιανών Αερογραμμών» χωρίς στοιχεία. Οι συνειρμοί είναι σαφείς, το αεροπλάνο το έριξαν οι φιλορώσοι. Αυτό άλλωστε πρωτοϊσχυρίστηκε το Κίεβο, Πρόεδρος και πρωθυπουργός. Αναπαράγουν βίντεο των ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών που το επιβεβαιώνει. Το συνεχίζουν Μέρκελ και Ομπάμα. Και οι διεθνολόγοι μιλούν για ανάληψη διεθνούς δράσης, αφού η επίθεση είναι πια ενάντια στην ΕΕ και στο αεροσκάφος επέβαιναν Ευρωπαίοι πολίτες. Πού το πάνε; Οι εργαζόμενοι να «κουμπώνονται» στα τερτίπια της προπαγάνδας διαφόρων ιμπεριαλιστικών κέντρων.

1810 Η Κολομβία ανακηρύσσεται ανεξάρτητο κράτος.

1821 Ο Ομέρ Βρυώνης ανακαταλαμβάνει την Αθήνα.

1890 Κυκλοφορεί η εφημερίδα «Σοσιαλιστής» - όργανο του «Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου», που ίδρυσε ο Στ. Καλλέργης.

1891 Ιδρύεται το Βουλγαρικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα.

1919 Γενικές απεργίες αλληλεγγύης στη Σοβιετική Ρωσία και Ουγγαρία πραγματοποιούνται σε Ιταλία και Σερβία.

1923 Δολοφονείται ο αρχηγός των Μεξικανών εξεγερμένων στρατηγός Πάντσο Βίγια.

1927 Συνέρχεται η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (20-25/7/1927), η οποία καταδικάζει τη νέα φραξιονιστική επίθεση των λικβινταριστών, χαρακτηρίζοντας τη τάση αυτή μικροαστική - αντιδραστική παρέκκλιση στο Κόμμα που ενθαρρύνθηκε από τη φραξιονιστική δράση της τροτσκιστικής - ζηνοβιεφικής αντιπολίτευσης στην ΕΣΣΔ. Η Ολομέλεια καταδίκασε επίσης τη στάση των κεντριστών (Σ. Μάξιμου, Τ. Χαΐνογλου και Κ. Σκλάβου) που με τις παραιτήσεις τους από το Πολιτικό Γραφείο στην ουσία συντάχθηκαν με τους λικβινταριστές. Οι κεντριστές δήλωσαν αντίθετοι προς τους λικβινταριστές και απέσυραν τις παραιτήσεις τους.

1937 Πεθαίνει ο Ιταλός μηχανικός και εφευρέτης της ασύρματης τηλεγραφίας Γουλιέλμο Μαρκόνι.

1944 Τα σοβιετικά στρατεύματα περνούν τον δυτικό Μπουγκ και αρχίζουν να απελευθερώνουν την Πολωνία. Την επόμενη μέρα ιδρύεται η Πολωνική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης.

1974 Πραγματοποιείται η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο.

1989 Πεθαίνει ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης.

Τον Απρίλη του 1954 επιστρέφει παράνομα στην Ελλάδα. Συλλαμβάνεται στις 27 του Ιούλη. Το Μάη του 1960 δικάζεται στη μεγάλη δίκη στο στρατοδικείο. Στις 20 του Απρίλη 1966 αποφυλακίζεται με όρους. Συλλαμβάνεται ανήμερα του απριλιανού πραξικοπήματος και εξορίζεται μέχρι και την άνοιξη του 1971. Μετά τη διάσπαση του Κόμματος το 1968, συμβάλλει αποφασιστικά στη μάχη για την επικράτηση των αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας. Τον Ιούνη του 1972, η 16η Ολομέλεια τον εκλέγει μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Στη 17η Ολομέλεια, το Δεκέμβρη, εκλέγεται Πρώτος Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος.

Στο 9ο Συνέδριο του Κόμματος το 1973 επανεκλέγεται Α΄ Γραμματέας της ΚΕ. Στο 10ο Συνέδριο (1978), στο 11ο (1982) και στο 12ο (1987) ο Χαρίλαος επανεκλέγεται ΓΓ της ΚΕ. Το 1989, τον Ιούλη κρίνει πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για αλλαγή του Γραμματέα του Κόμματος. Ο ίδιος εκλέγεται Πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Το Φλεβάρη του 1991 πραγματοποιείται το 13ο Συνέδριο του Κόμματος, που οδήγησε στη διάσπαση του Κόμματος, που προκάλεσε η φραξιονιστική ομάδα στελεχών, η οποία έφυγε από το ΚΚΕ προς τον ΣΥΝ. Ο ρόλος του Χ. Φλωράκη και στη διάσωση του ΚΚΕ και στην ανασυγκρότησή του και στην επιστροφή στις αρχές του υπήρξε αποφασιστικός. Στο 14ο Συνέδριο εκλέγεται Επίτιμος Πρόεδρος του Κόμματος.

Ο Χαρίλαος Φλωράκης ως το τέλος της ζωής του ήταν στην πρώτη γραμμή, φωτεινό παράδειγμα για την πίστη στο Κόμμα, στην υπόθεση της εργατικής τάξης και του σοσιαλισμού.