Σάββατο 20 Ιούλη 2013 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αγριεύει το πράγμα

«Ανησυχεί» την αστική τάξη η εικόνα που παρουσιάζει η Βουλή. Ενώ η δημοκρατία, ως γνωστόν, ρέει από τα μπατζάκια στους τόπους δουλειάς.

Μια νέα εργάτρια απολύθηκε χτες για δεύτερη φορά με την ίδια αιτιολογία: έκανε απεργία. Δούλευε 4ωρο με 298 ευρώ το μήνα και με το αφεντικό της να της λέει ότι της έκανε και χάρη γιατί της έδινε 10 ευρώ το μήνα παραπάνω από τη σύμβαση του Βρούτση. Παλικαράκι, βέβαια, η ίδια, θα συνεχίσει να απεργεί για το δίκιο το δικό της και της τάξης της, αλλά μη μας μιλάνε και για «σοκ» αυτοί που ενώ έχουν μετατρέψει τους τόπους δουλειάς σε κρεματόρια νοιάζονται δήθεν για την εικόνα της δημοκρατίας...

Γιατί, αλήθεια, είναι «σοκ» η πρόταση των καπιταλιστών του εμπορίου να τους δοθούν τζάμπα νέοι εργάτες για τις Κυριακές; Εχουν απόλυτη γνώση ότι δικό τους είναι το κράτος, δική τους η εξουσία και ζητάνε - επιτέλους! - να εφαρμοστεί ο νόμος! Ο νόμος τους! Αυτός που ήδη τους επιτρέπει να έχουν τζάμπα εργάτες. Και ο επόμενος νόμος που συζητιέται την Τρίτη στη Βουλή και ο οποίος θα τους επιτρέπει να ανοίγουν Κυριακές. Αν πρέπει να υπάρχει ένα σοκ, αυτό αφορά στη συνείδηση όποιου διατηρεί αυταπάτες περί λειτουργίας της δημοκρατίας και αταξικού κράτους που υπερίπταται μιας ταξικής αντιπαράθεσης η οποία παίρνει όλο και πιο άγριες διαστάσεις.

***

Οπως το πάνε το πράμα σε λίγο θα διαγραφεί και από τα λεξικά η λέξη «απόλυση».

Θα «φύγουν», λέει, 14.000 εργαζόμενοι από τις τράπεζες. Θα φύγουν; Ταξίδι θα πάνε; Θα αναχωρήσουν από τη χώρα; Θα φύγουν, πάντως, δε θα απολυθούν... Κι έτσι ο επόμενος Βρούτσης θα γράφει στις στατιστικές του για το ισοζύγιο «προσλήψεων και αποχωρήσεων».

***

Στο μεταξύ κόσμος πάει κι έρχεται. Εφυγε ο Σόιμπλε, έρχεται ο Αμερικανός υπουργός οικονομικών, πάει στις ΗΠΑ ο Σαμαράς και όπως εξηγεί ο κύριος που είχε υποδεχτεί και τον Τσίπρα στις ΗΠΑ, όλα αυτά είναι για το καλό της Ελλάδας. Δηλαδή για τον «πλούτο που διαθέτει η Ελλάδα» όπως επί λέξει σημειώνει.

Το ενδιαφέρον στην όλη υπόθεση είναι πως όλα αυτά κινούνται γύρω από μια ατζέντα: Ενέργεια, Κύπρος, γεωπολιτική θέση. Βάλτε παρονομαστή την καπιταλιστική κρίση που δε δείχνει σημάδια ανάκαμψης και προσπαθήστε να βάλετε στη συνάρτηση ένα λαό που πρέπει να παλέψει για τα πιο απλά, αλλά τρακάρει στον τοίχο που ορθώνουν ηγεσίες οι οποίες παίζουν στο κεντρικό πολιτικό παιχνίδι και αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους σαν πιόνια που τα διατάσσεις στο πεδίο για να διαμορφώσεις αυτούς ή τους άλλους συσχετισμούς.

***

Δε θα χαρακτηρίσουμε επικίνδυνες τις εξελίξεις. Αυτονόητες είναι. Σημειώνουμε μόνο την εξαιρετικά δυσχερή θέση ενός ανθρώπου που περιμένει να μάθει τι του φυλάει η επόμενη μέρα βλέποντας τηλεόραση ή έστω διαβάζοντας μια απο τις «μετατηλεοπτικές» εφημερίδες. Ανάλυση μηδέν, συσχετισμός μηδέν, απόκρυψη απόλυτη. Ωστε όλα να μοιάζουν μονόδρομος. Ωστε ο άνθρωπος να ψάχνει τρόπο να κρυφτεί μη τον βρει καμιά αδέσποτη.

Κι όμως, τώρα είναι η ώρα για τη μέγιστη ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα κι εδώ είναι ξεχωριστός ο ρόλος που καλείται να παίξει ο εργατικός Τύπος.

Από το πιο μικρό (που δεν είναι μικρό, π.χ. όταν σου κόβουν το ρεύμα δεν είναι καθόλου μικρό θέμα) ως τα μεγάλα που συνήθως τα αφήνουμε για τους επαϊοντες (π.χ. τα ενεργειακά).

Ολα είναι θέματα που αφορούν άμεσα τη λαϊκή πάλη. Που για να αναπτυχθεί απαιτεί άλλους όρους, άλλες κουβέντες.

Πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: π.χ. όταν την ημέρα της πανελλαδικής απεργίας οι δημοτικοί αστυνομικοί της Αθήνας πάνε στο Δημαρχείο και χτυπάνε κάρτα, δηλαδή δηλώνουν ότι δουλεύουν εκείνη τη μέρα και στη συνέχεια κάνουν μια βόλτα στην Αθήνα... Ε, αυτό δεν είναι εργατικό κίνημα. Οτι τους χρησιμοποιεί ο Μπαλασόπουλος σαν κίνημα και τους παρουσιάζει μάλιστα σαν στρατό του «Συντονιστικού Μετώπου» που έχει στήσει μαζί με άλλους εργατοπατέρες της ΠΑΣΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, είναι επίσης ένα θέμα που πρέπει να λυθεί.

Επιβάλλεται να λέμε και να γράφουμε ακόμα πιο καθαρά τα πράγματα με το όνομά τους.

Η κατάσταση αγριεύει, πέρα από τα όρια του επικίνδυνου για τα λαϊκά σπίτια. Μια βόλτα στη γειτονιά δείχνει πως πλέον κόβεται το κοινόχρηστο ρεύμα στη μία μετά την άλλη τις πολυκατοικίες. Πέρσι δεν μπορούσαν να πληρώσουν το πετρέλαιο, τώρα τίποτα από τα κοινόχρηστα.

Δεν αρκεί πια το «χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς», χρειάζεται δουλειά πολλή. Η επανάπαυση ότι μπαίνει μπροστά το ΠΑΜΕ, είναι μπροστά οι κομμουνιστές, δε φτάνει. Θέλει κι άλλη δουλειά για πραγματική ταξική ανάταση. Θέλει όλη την εργατική τάξη και τους συμμάχους της.

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ τσάκισμα λαϊκών δικαιωμάτων

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Επίσκεψη - στήριξη

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Παράθυρο Σόιμπλε για μείωση χρέους

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Ηλθε, χρέωσε και απήλθε

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Κέρδη σε τέσσερις τομείς άφησε η επίσκεψη Σόιμπλε

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Παράθυρο για το κατοχικό δάνειο

ΕΘΝΟΣ: Ολος ο νόμος για αυθαίρετα και πρόστιμα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ο νέος νόμος για αυθαίρετα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: «Αρπαχτή» με τα αυθαίρετα

ΤΑ ΝΕΑ: Αυθαίρετα: νόμιμα με 102 δόσεις

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Λύση με 50 ευρώ το μήνα

Η ΑΥΓΗ: Διπλή προβοκάτσια κατά του ΣΥΡΙΖΑ

Η ΕΛΛΑΔΑ: Βουλή - τσίρκο

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Εμπαιγμός

«Κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζονται την ανάγκη διεξόδου απ' την κρίση, καθένας διατείνεται ότι διαθέτει ακριβώς το κατάλληλο μείγμα διαχείρισης για να το πετύχει. Η ΝΔ υπόσχεται πως τότε ο λαός θα ανταμειφθεί για τις θυσίες του, ο ΣΥΡΙΖΑ πως με το δικό του μείγμα δε θα χρειαστούν άλλες θυσίες, θα ευημερούν συγχρόνως λαός και μονοπώλια. Λένε ψέματα. Η έξοδος απ' την κρίση που οραματίζονται δε χωράει το λαό. Η ανάπτυξη για την οποία κόπτονται θα οικοδομηθεί πάνω στα ερείπια των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης. Η ανταγωνιστικότητα που προσκυνάνε, σαν σύγχρονος Μινώταυρος θα απαιτεί διαρκώς πρόσθετα μέτρα, πρόσθετη συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης. Στο όραμά τους, ο λαός έχει τη θέση του χαμάλη, να βαρυγκωμά νυχθημερόν για να εξασφαλίζει ένα ξεροκόμματο στο τραπέζι και τίποτα περισσότερο, την ώρα που ο πλούτος που παράγει θα είναι ασύλληπτος. Ο ΣΥΡΙΖΑ κοροϊδεύει το λαό ότι είναι δυνατόν η πολιτική διαχείρισης που υπόσχεται θα είναι επ' ωφελεία του, μέσα στην ΕΕ με τα μονοπώλια να κυριαρχούν στην οικονομία. Σε μια τέτοια οικονομία, καπιταλιστική, οι ανάγκες του λαού είναι εμπόδιο προς το στόχο του μέγιστου δυνατού κέρδους, πρέπει να τσακιστούν ολωσδιόλου.

Πρωταγωνιστής

Αντιπολίτευση απ' τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων μπορεί και κάνει, μέσα κι έξω απ' τη Βουλή, μόνο το ΚΚΕ. Γιατί μόνο αυτό διαθέτει πολιτική πρόταση διαμορφωμένη σύμφωνα με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Μόνο αυτό θέλει το λαό πρωταγωνιστή και όχι κομπάρσο, κλακαδόρο των εκάστοτε διαχειριστών της εξουσίας των εκμεταλλευτών του και "κοψοχέρη" όταν διαπιστώνει ότι ξανά εξαπατήθηκε. Το ΚΚΕ διαφωνεί κάθετα με την κυβέρνηση, όχι στα επιμέρους, αλλά στην ουσία της στρατηγικής της για υπεράσπιση, διάσωση και θωράκιση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Την ίδια στρατηγική υπηρετούν με παραλλαγές και τα άλλα κόμματα, στο βαθμό που δεν αμφισβητούν την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής.

Μεγάλη μάχη

Το ΚΚΕ δεν αρκείται να καταψηφίζει μέσα στη Βουλή, έξω απ' αυτή δίνει τη μεγαλύτερη μάχη, να πείσει το λαό να οργανωθεί, να παλέψει, σε αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, δείχνοντας τον πραγματικό αντίπαλο που δεν είναι μόνο η κυβέρνηση αλλά οι μεγαλοεπιχειρηματίες, να βάλει πλάτες για τη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας που θα αντιπαρατεθεί νικηφόρα με την αστική τάξη και την εξουσία της, ανατρέποντάς την και οικοδομώντας τη λαϊκή εξουσία. Τότε μόνο, όταν ο λαός γίνει αφέντης του τόπου και του μόχθου του, το ΚΚΕ θα συμμετάσχει στη λαϊκή διακυβέρνηση για την οικοδόμηση μιας εντελώς νέας κοινωνίας» (από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΑ

ΘΑ «ΦΥΓΟΥΝ»: «Ταχείες προβλέπονται οι διαδικασίες μείωσης των εργαζομένων και των καταστημάτων των τραπεζών (...) αρχής γενομένης από το Σεπτέμβριο και μέσα στους επόμενους έξι μήνες, θα φύγουν 4.000 έως 5.000 εργαζόμενοι και θα κλείσουν περί τα 400-500 καταστήματα (...) στόχος είναι σε σύνολο των 56.000 εργαζομένων στον τραπεζικό κλάδο (στοιχεία τέλους του 2012) και περί τα 4.100 καταστήματα στην Ελλάδα (...) να επέλθει μείωση κατά 25%-30% μέσα σε μια διετία» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ)

ΓΙΑΤΙ «ΣΟΚ»; «Πρόταση-σοκ για απασχόληση των ανέργων τις Κυριακές στα καταστήματα που θα παραμένουν ανοιχτά κατατέθηκε χτες στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής (...) από τον Αντώνη Μακρή, πρόεδρο του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Λιανικών Πωλήσεων (ΣΕΛΠΕ) "μπορεί να υπάρξει και μια πρόταση προς την πολιτεία, να επιδοτήσει ανέργους για να δουλέψουν μόνο τις Κυριακές. Πώς μπορούμε να αποκλείουμε την ελπίδα για εύρεση εργασίας σε ανέργους πολίτες;" αναρωτήθηκε ο κ. Μακρής» (στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ)

Ο ΠΛΟΥΤΟΣ: «Ο διευθυντής του ιδρύματος "Brookings" Ουίλιαμ Ανθόλις (...) ενόψει και της επίσκεψής του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ την Κυριακή (...) αναφέρει ότι η ατζέντα των συζητήσεων Ομπάμα-Σαμαρά θα περιλαμβάνει κυρίως (τις) προσπάθειες της Ελλάδας για οικονομικές μεταρρυθμίσεις (την) αμυντική συνεργασία των δύο χωρών (...) κοινές προσπάθειες αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, επίλυση του Κυπριακού, εξελίξεις σε χώρες της Βόρειας Αφρικής και η Συρία. Οπως τονίζει ο κ. Ανθόλις, ψηλά στην ατζέντα των συζητήσεων θα είναι και το θέμα της ενέργειας (...) "Τα ενεργειακά κοιτάσματα που υπάρχουν ανοικτά των ελληνικών ακτών είναι μια ευκαιρία για ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα, αλλά και μακροπρόθεσμα", σημειώνει ο διευθυντής του "Brookings" (...) προσθέτοντας: "Αυτό λοιπόν που θα πρέπει να συζητήσουν οι Ομπάμα και Σαμαράς, θα πρέπει να είναι μια αναπτυξιακή στρατηγική που θα βασίζεται στον πλούτο που διαθέτει η Ελλάδα"» (στα ΝΕΑ)

Η «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»: «Η αμερικανική κυβέρνηση έχει εξετάσει πώς θα μπορούσε να επέμβει στρατιωτικά στο συριακό εμφύλιο, ανέφερε ενώπιον επιτροπής του Κογκρέσου ο επικεφαλής του στρατιωτικού επιτελείου των ΗΠΑ στρατηγός Μάρτιν Ντέμπσεϊ. Το Πεντάγωνο έχει θέσει υπόψη του Λευκού Οίκου τις δυνατότητες για επέμβαση, όπως είπε ο Ντέμπσεϊ, αποφεύγοντας ωστόσο να μπει σε λεπτομέρειες για τις διαφορετικές επιλογές (...) δική του προτίμηση είναι η εγκαθίδρυση και υποστήριξη μίας μετριοπαθούς αντιπολίτευσης (...) αναγνώρισε επίσης πως στην παρούσα φάση, ισχυρότερη στο συριακό έδαφος είναι η θέση του Μπασάρ αλ Ασαντ. "Αυτήν την στιγμή, οι ισορροπίες έχουν αλλάξει υπέρ του" είπε» (στο BHMA)



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ