-- Ρεπορτάζ από το Φεστιβάλ ΑΕΙ Αττικής της ΚΝΕ.
-- Αλλα Φοιτητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ που έγιναν ή προγραμματίζονται.
-- Πρωτοβουλίες της ΚΝΕ μπροστά στην Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών.
Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών η ΚΝΕ διοργανώνει μέρα δράσης ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, την Τρίτη 26 Ιούνη, στις 18.00, στο Σύνταγμα, με σύνθημα «Δεν θα μας αρπάξουν το μυαλό και το μέλλον! Οχι σε όλα τα ναρκωτικά!».
Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει συναυλίες μαθητικών και φοιτητικών συγκροτημάτων, escape room (παιχνίδι γρίφων για το θέμα των ναρκωτικών), έκθεση με θέμα «Η αλήθεια πίσω από τα ψέματα για τα ναρκωτικά - Οι θέσεις της ΚΝΕ».
Το αναλυτικό πρόγραμμα θα δημοσιευτεί τις επόμενες μέρες.
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το δημαρχείο Αθήνας στις 7 μ.μ.
«Δεν συμβιβαζόμαστε με τα ναρκωτικά και την αθώωσή τους στη νέα γενιά. Οχι στην εγκατάλειψη του Πεδίου του Αρεως και τη μετατροπή του σε χώρο χρήσης ναρκωτικών. Παλεύουμε για Αθήνα ελεύθερη από ναρκωτικά, με ελεύθερους χώρους άθλησης και πολιτισμού».
Με το παραπάνω κάλεσμα, σωματεία και φορείς του κέντρου της Αθήνας διοργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας σήμερα Τετάρτη, στις 7 μ.μ., έξω από το δημαρχείο της Αθήνας (Αθηνάς 63, πλ. Εθνικής Αντίστασης).
Οι φορείς καλούν σε πάλη ενάντια σε ΟΛΑ τα ναρκωτικά και στις αιτίες της διάδοσης του κοινωνικού προβλήματος της τοξικοεξάρτησης. Διεκδικούν ένα ολοκληρωμένο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Πρόληψης, Θεραπείας και Κοινωνικής Επανένταξης, με ενίσχυση των «στεγνών» προγραμμάτων απεξάρτησης.
Το κάλεσμα υπογράφουν: Εθνικό Συμβούλιο κατά των ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) - Παράρτημα Αθήνας, Παράρτημα Γκράβας & 5ου - 6ου Διαμερίσματος Αθήνας, Σύλλογοι και Ομάδες Γυναικών της ΟΓΕ Αθήνας και Γαλατσίου, Ενώσεις Γονέων και Κηδεμόνων Διαμερισμάτων Αθήνας 1ου, 2ου, 6ου και 7ου, Επιτροπές Νέων Εργαζομένων και Ανέργων Α' Αθήνας, Σύλλογος Αυτοαπασχολούμενων Επαγγελματιών και Εμπόρων Δήμου Αθήνας, Σύνδεσμος Συνταξιούχων Επιδοματούχων ΙΚΑ Αθήνας - Πειραιά και Περιχώρων.
Θα μιλήσει ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος
Με σύνθημα «Ηταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ. Δύσκολος δρόμος! ...Σίγουρος δρόμος... 100 χρόνια ΚΚΕ - 50 χρόνια ΚΝΕ ...τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος...» η ΚΝΕ διοργανώνει Φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα.
Στο πλαίσιο αυτό η Περιφερειακή Οργάνωση ΤΕΙ Αττικής της ΚΝΕ διοργανώνει το Φεστιβάλ ΤΕΙ, το Σάββατο 23 Ιούνη στο ΤΕΙ Αθήνας.
Οι εκδηλώσεις ξεκινούν στις 19.30 και το πρόγραμμα περιλαμβάνει:
Συναυλία με φοιτητικά συγκροτήματα. Στις 21.00 ομιλία από τον Νίκο Αμπατιέλο, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ. Μετά Stand up Comedy με τον Χρ. Ζαραλίκο. Συναυλία με τους «Gadjo Dilo» και λαϊκό γλέντι από το συγκρότημα της ΚΝΕ.
Στο χώρο θα υπάρχουν επίσης: Εκθεση αφιερωμένη στην πορεία του φοιτητικού κινήματος στην Ελλάδα και τη συμβολή της ΚΝΕ, στέκι ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής», τουρνουά σκακιού και χώρος για γκράφιτι.
Αποσπάσματα από την ανακοίνωση της Οργάνωσης για την 26η Ιούνη, Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών
«Καλούμε κάθε νέα και νέο να παλέψουμε ενάντια στην πολιτική που μας θέλει σύγχρονους σκλάβους, με θολωμένο μυαλό και σκυμμένο κεφάλι. Η ΚΝΕ καλεί τη νεολαία να γυρίσει την πλάτη στις σκοταδιστικές θέσεις που βαφτίζουν "θεραπεία" τη μαστούρα και "ελευθερία" τη σκλαβιά της εξάρτησης. Να αντισταθεί μαχητικά στην επίθεση που δέχεται από την πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ, που της ζητούν να συμβιβαστεί με τη νάρκωση των συνειδήσεων.
Προοδευτικό για τη νεολαία είναι ό,τι της ανοίγει δρόμο για να απολαύσει τη ζωή της, για να ζήσει με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες της εποχής μας. Οι θέσεις όλων των άλλων κομμάτων για τα ναρκωτικά είναι βαθιά συντηρητικές, γιατί προσπερνούν τα συμπεράσματα της πολύχρονης έρευνας της επιστημονικής κοινότητας γύρω από το φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης. Παράλληλα, με αυτόν τον τρόπο προσβάλλουν τον αγώνα χιλιάδων οικογενειών και νέων για να απεξαρτηθούν από τις ουσίες, που είναι απλά "παρεξηγημένες", σύμφωνα με την κυβέρνηση και άλλους "φωστήρες"...
Η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αναγνωρίζει στη νεολαία μόνο ένα δικαίωμα: Να μην έχει δικαιώματα. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πρωτοστατεί στη διαφήμιση της κάνναβης! Μοιράζεται κοινό βήμα με επιχειρηματίες που ζητούν την πλήρη "απελευθέρωση" της κάνναβης σε όλες τις μορφές της, μέχρι και τη χορήγησή της σε παιδιά! Είναι δεκάδες οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης και της Νεολαίας της (υπάρχει και τέτοια...) που μιλάνε για "ψυχαγωγική" χρήση, λες και το χασίς μπορεί να ψυχαγωγήσει, να μορφώσει πνευματικά και αισθητικά...
Στήνει δουλειές με "φούντες"! Οι πολυεθνικές - μεγαθήρια που έρχονται να επενδύσουν στις "άριστες κλιματολογικές συνθήκες" της Ελλάδας και στο φτηνό εργατικό δυναμικό που διαφημίζει η κυβέρνηση δεν το κάνουν για να αντιμετωπίσουν τον πόνο των ασθενών! Οι μετοχές των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο εμπόριο κάνναβης έχουν εκτιναχθεί! Εκτιμούν ότι τα κέρδη από την κάνναβη θα φτάσουν παγκοσμίως τα 200 δισ. την επόμενη δεκαετία!
Η κυβέρνηση "αχρηστεύει" την επιστήμη! Οι επιστημονικοί φορείς σε παγκόσμιο επίπεδο μιλούν μόνο για καταπραϋντικές και όχι θεραπευτικές ιδιότητες σε πολύ συγκεκριμένες ουσίες που περιλαμβάνει το φυτό της κάνναβης, για τις οποίες ακόμα χρειάζονται περαιτέρω μελέτες. Γι' αυτό και δεν προτείνουν το φυτό κάνναβη ως θεραπεία επιλογής για καμία ασθένεια! Αντίθετα, ο νόμος για τη "φαρμακευτική κάνναβη", που ψηφίστηκε πρόσφατα, με τον γενικό προσδιορισμό "τελικά προϊόντα φαρμακευτικής κάνναβης" που περιέχει ο νόμος, αφήνει ανοιχτό το περιθώριο να βαφτίζεται το χασίς φάρμακο. Παρακάμπτει μια σειρά από επιστημονικές διαδικασίες που απαιτούνται για να κατασκευαστεί ένα φαρμακευτικό σκεύασμα.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στρώνει το έδαφος για την "απελευθέρωση" όλων των ναρκωτικών.
Η συζήτηση για τη νομιμοποίηση της κάνναβης είναι νομιμοποίηση των αιτιών της χρήσης στη συνείδηση της νεολαίας!
Η ανεργία, η οικονομική και πολιτιστική φτώχεια, η εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αναγκών, η έλλειψη επιλογών, είναι το κοινωνικό υπόβαθρο της χρήσης και της εξάρτησης. Αιτίες βαθιά δεμένες με το καπιταλιστικό σύστημα της εκμετάλλευσης, που η σημερινή (ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ) και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) υπηρετούν. Ολα τα αστικά κόμματα, παρά τις επιμέρους διαφορές τους, υλοποιούν την πολιτική της ΕΕ για τα ναρκωτικά, κλείνοντας τα μάτια στην τραγωδία που αυτά προκαλούν.
Στοχεύουν στο μυαλό: Θέλουν να μάθουν τη νεολαία να ζει με τα ναρκωτικά, να μειωθούν οι αντιστάσεις της απέναντι στη χρήση! Θέλουν μια νεολαία συμβιβασμένη με το σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας, που ενώ στερεί κάθε δικαίωμα για ζωή με δικαιώματα, προσφέρει απλόχερα την αυτοκαταστροφή μας.
Πασχίζουν για τα κέρδη των μονοπωλίων: Τα αμύθητα ποσά που περιμένουν από το εμπόριο κάνναβης είναι ο καθρέφτης της ανάπτυξής τους! Το σύστημά τους είναι τόσο σάπιο που δε διστάζει να μας πουλάει το θάνατό μας! (...)
Καλούμε τις νέες και τους νέους να παλέψουμε μαζί για τη νέα κοινωνία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Για να μπορεί ο κάθε άνθρωπος, ενταγμένος στο κοινωνικό σύνολο, να είναι πρωταγωνιστής, να δημιουργεί, να συμμετέχει ενεργά στη διαμόρφωση της πραγματικότητας, να έχει ισότιμες σχέσεις με τους γύρω του, να αναπτύσσει ολόπλευρα την προσωπικότητά του. Αυτή είναι η κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, όπου η χρήση ναρκωτικών γίνεται περιττή. Παλεύουμε για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα τα ναρκωτικά! Γιατί...
"... τίποτα πιο ωραίο, τίποτα πιο αληθινό από τη ζωή δεν είναι" (Ναζίμ Χικμέτ)».
Αποσπάσματα από την ομιλία του Μάκη Παπαδόπουλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
«Ο Μαρξ, που φέτος συμπληρώνονται 200 χρόνια απ' τη γέννησή του, σημειώνει στο έργο του "Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη", ότι οι άνθρωποι γράφουν οι ίδιοι την ιστορία τους, δεν τη γράφουν όμως αυθαίρετα, κάτω από ελεύθερες συνθήκες που διάλεξαν μόνοι τους, μα κάτω από αντικειμενικές συνθήκες στις οποίες βρέθηκαν, εννοώντας τις εκάστοτε σχέσεις παραγωγής.
Για να κατανοήσουμε λοιπόν τις εξελίξεις, ας δούμε συνοπτικά την εξέλιξη της καπιταλιστικής οικονομίας στη Γαλλία τη συγκεκριμένη περίοδο.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο εφαρμόζεται στη Γαλλία ένα κρατικό σχέδιο εκσυγχρονισμού και υποδομής, που είχε επεξεργαστεί ο Ζαν Μονέ, με χρηματοδότηση ενός μέρους των επενδύσεων από το αμερικανικό Σχέδιο Μάρσαλ. Μετά το 1954 ο ρυθμός αύξησης της γαλλικής βιομηχανικής παραγωγής φτάνει το 9-10% ετησίως. Αποκτούν μεγάλο δυναμισμό οι σύγχρονοι κλάδοι της παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, της αεροδιαστημικής, της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, συγκριτικά με άλλες ισχυρές ευρωπαϊκές καπιταλιστικές οικονομίες. Το 1968 δεν εκδηλώνεται καπιταλιστική κρίση στη Γαλλία. Αντίθετα, την περίοδο 1969 - 1973 η Γαλλία εμφανίζει τον δεύτερο υψηλότερο δείκτη ανάπτυξης μετά την Ιαπωνία.
Καθώς ο συσχετισμός αλλάζει, ο στρατηγός Ντε Γκολ ως εκφραστής της γαλλικής αστικής πολιτικής διαφοροποιείται αρκετά από επιλογές των ΗΠΑ.
Το 1966 η Γαλλία αποσύρεται από το στρατιωτικό σκέλος και την οργανωτική δομή του ΝΑΤΟ. Δημιουργείται γαλλικό δίκτυο εμπλουτισμού του ουρανίου για εγχώρια παραγωγή πυρηνικών όπλων.
Στις διεργασίες ίδρυσης και εξέλιξης της ΕΟΚ, ο Ντε Γκολ αντιπαραθέτει την "Ευρώπη των κρατών" απέναντι στις προτάσεις για υπερεθνικούς θεσμούς και κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική και αμυντική πολιτική. Βάζει βέτο στην ένταξη της Μεγάλης Βρετανίας το 1963, την οποία θεωρεί "δούρειο ίππο" των ΗΠΑ.
Ολοι κατανοούμε γιατί υπήρξε αμερικανική αντίδραση στην πολιτική Ντε Γκολ και οξύνθηκαν οι ενδοαστικές αντιθέσεις στη Γαλλία. Η αυτοτελής και πολύμορφη μεταπολεμική δράση στη Γαλλία του αμερικανικού παράγοντα, σε συνεργασία με τις πιο φιλοατλαντικές δυνάμεις της γαλλικής αστικής τάξης, δεν περιορίστηκε μόνο στον περιορισμό της επιρροής του ΓΚΚ και στην καλλιέργεια του αντικομμουνισμού, αλλά αφορούσε μετά από ένα διάστημα στην αστική πίεση και στην υπονόμευση της πολιτικής κυριαρχίας του Ντε Γκολ.
Αφού διαπιστώσαμε τι συνέβαινε στο αστικό στρατόπεδο, ας δούμε τώρα, τι συνέπειες είχαν αυτές οι εξελίξεις στην εργατική τάξη, στους φοιτητές, στη νεολαία;
Τη συγκεκριμένη περίοδο του 1968 δεν είχαμε μια ραγδαία επιδείνωση, μια απότομη αύξηση της απόλυτης εξαθλίωσης της εργατικής τάξης σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ούτε είχε ξεσπάσει βαθιά καπιταλιστική κρίση.
Τι είχαμε λοιπόν; Στη δεκαετία του '60 ενισχύθηκε η τάση σχετικής εξαθλίωσης της εργατικής τάξης σε σχέση με τον πλούτο που παρήγαγε, τον οποίο καρπώνονταν η αστική τάξη, οι μεγαλομέτοχοι των μονοπωλιακών ομίλων. Οι εργάτες έβλεπαν εμπειρικά να μεγαλώνει η απόσταση ανάμεσα τις σύγχρονες ανάγκες τους και τη διαθέσιμη αγοραστική τους δύναμη.
Στην εποχή που βρισκόμαστε, η εργατική τάξη δεν μπορούσε πλέον να μείνει ικανοποιημένη απ' την κάλυψη μόνο στοιχειωδών αναγκών όπως της ένδυσης και της καθημερινής διατροφής. Την απασχολούσε η ανάγκη για περισσότερο ελεύθερο χρόνο, δημιουργικό περιεχόμενο της δουλειάς, εξάλειψη της ανασφάλειας για το μέλλον, ουσιαστική μόρφωση των παιδιών της, βελτίωση της προστασίας της υγείας της.
Ετσι, στη δεκαετία του '60 έχουμε τη θεαματική μαζικοποίηση της εισόδου φοιτητών στα πανεπιστήμια. Αυτό μεταβάλλει τη σύνθεση των φοιτητών ως προς την ταξική τους καταγωγή, αλλά κυρίως διαφοροποιεί την ταξική τους προοπτική. Εμφανίζεται για μερίδα αποφοίτων για πρώτη φορά ο κίνδυνος της ανεργίας και της κακοπληρωμένης μισθωτής εργασίας με εκτελεστικό ρόλο. Με άλλα λόγια, εμφανίζεται η τάση προλεταριοποίησης.
Αυτό που έχει σημασία να κατανοηθεί είναι η καθοριστική αρνητική επίδραση της ρεφορμιστικής γραμμής, των αυταπατών για κοινοβουλευτικό πέρασμα στο σοσιαλισμό, με κυβέρνηση συνεργασίας σοσιαλδημοκρατών κομμουνιστών. Αυτή η στρατηγική οδήγησε το ΓΚΚ να στοιχίζεται συχνά σαν εκκρεμές στις ενδοαστικές αντιθέσεις στη Γαλλία ανάμεσα στους φιλοατλαντιστές αστούς και στους γκολικούς.
Την ώρα που οι σύγχρονες ανάγκες για το δικαίωμα στη δουλειά, για περισσότερο ελεύθερο χρόνο, για δημιουργικό περιεχόμενο της εργασίας, για ουσιαστική αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού ως παραγωγικής δύναμης για την κοινωνική ευημερία φωτίζουν την ανάγκη να ξεριζωθεί ο δρόμος ανάπτυξης με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος, το ΓΚΚ καθηλώνει τη μαχητικότητα και τη δυναμική του εργατικού κινήματος σ' ένα οικονομικό πλαίσιο πάλης που περιορίζεται στην αύξηση μισθών, στη μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στις 40 ώρες δουλειάς τη βδομάδα.
Αυτοί οι οικονομικοί στόχοι δεν συνδέονται ούτε διακηρυκτικά με την ανάγκη συνολικής σύγκρουσης με την εξουσία του κεφαλαίου, το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ.
Ο μόνος πολιτικός στόχος που τέθηκε ήταν η παραίτηση της κυβέρνησης Ντε Γκολ και η ανάδειξη της λεγόμενης "λαϊκής κυβέρνησης", στο έδαφος του καπιταλισμού.
Η αδυναμία του ΓΚΚ να εκφράσει με ριζοσπαστικό πρόγραμμα πάλης με αντικαπιταλιστική κατεύθυνση την απαίτηση για ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, συνέβαλε και στην άνθηση αστικών και μικροαστικών αντιλήψεων, που με τη σειρά τους βοηθούσαν στην εμφάνιση μαζικής αντικομμουνιστικής δράσης και στον αφοπλισμό του εργατικού κινήματος.
Τον Μάη του '68 δεν εκδηλώθηκε σχεδιασμένη και οργανωμένη επίθεση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.
Αφενός δεν υπήρχαν ακόμα πλήρως οι αντικειμενικές συνθήκες που να το επιτρέπουν, δεν υπήρχε ακόμα επαναστατική κατάσταση, αφετέρου το ΚΚ δεν ξεδίπλωσε επαναστατική πολιτική που να καθοδηγεί το εργατικό κίνημα σ' αυτήν την κατεύθυνση, λόγω της ρεφορμιστικής στρατηγικής του.
Υπήρξε όμως οξυμένη ταξική σύγκρουση, υπήρξε σημαντική άνοδος του εργατικού κινήματος που δημιουργούσε αντικειμενικά ευνοϊκές συνθήκες για την κλιμάκωση της ταξικής πάλης σε κατεύθυνση σύγκρουσης και ρήξης με την εξουσία του κεφαλαίου. Αυτό που σχηματικά περιγράφουμε ως "μη επαναστατικές συνθήκες" δεν είναι μια ακίνητη, αμετάβλητη, παγιωμένη κατάσταση.
Το ΓΚΚ μπορούσε και έπρεπε να κλιμακώσει και να αναβαθμίσει την πολιτική πάλη του εργατικού κινήματος σημαδεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, την εξουσία της αστικής τάξης, ανοίγοντας και βαθαίνοντας τη ρωγμή στην πολιτική κυριαρχία της. Μπορούσε να διορθώσει τη ρεφορμιστική γραμμή του και να γονιμοποιήσει πολιτικά τον μαχητικό ενθουσιασμό που εμφανίστηκε σε αρκετές καταλήψεις εργοστασίων.
Η πορεία του Μάη του '68 μας διδάσκει πάνω απ' όλα τους όρους για να παραμείνει ένα ΚΚ επαναστατική πρωτοπορία της εργατικής τάξης. Αυτός ο ρόλος δεν χαρίζεται και δεν απονέμεται μια για πάντα απ' την Ιστορία. Κάθε ΚΚ, για να παραμείνει στην πράξη και όχι στα λόγια επαναστατική πρωτοπορία, πρέπει συνεχώς να μελετά αυτοκριτικά την ιστορική πείρα της ταξικής πάλης, να ερμηνεύει τις σύγχρονες εξελίξεις, να επεξεργάζεται κατάλληλη στρατηγική που να φωτίζει την ανάγκη της σοσιαλιστικής επανάστασης, του σοσιαλισμού, για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. Να ξεδιπλώνει μαχητικά κατάλληλη πολιτική, που να βοηθά στην κλιμάκωση της ταξικής πάλης, να βαθαίνει και να διευρύνει τους δεσμούς του με την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, να εδραιώνει τον αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό του εργατικού κινήματος, να συμβάλλει στην οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας.
Το Κόμμα μας προσπαθεί καθημερινά και επίμονα να ανταποκριθεί σε όλα αυτά τα καθήκοντα. Διδασκόμαστε απ' τα 100 χρόνια αγώνων και θυσιών του ηρωικού ΚΚΕ, αλλά και απ' την πείρα - θετική και αρνητική - του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.
Μελετώντας σημαντικές ιστορικές στιγμές, όπως αυτή του Μάη του '68 στη Γαλλία, δεν αισθανόμαστε καμιά απογοήτευση για αγώνες που πήγαν τάχα χαμένοι.
Κρατάμε από τον Μάη του 1968 την εικόνα εκατοντάδων χιλιάδων εργατών και φοιτητών που βαδίζουν μαζί στο δρόμο στην καρδιά του αναπτυγμένου καπιταλισμού, τραγουδώντας τη "Διεθνή". Και συνεχίζουμε τον αγώνα για να βαδίσουμε σε αυτόν το δρόμο μέχρι το τέλος, για να πάρει τελικά η εργατική τάξη την εξουσία, στην πραγματική ζωή και όχι στη φαντασία μας».
Οι πύλες του Φεστιβάλ, που φιλοξενήθηκε στη Φοιτητική Εστία του Πανεπιστημίου Αθήνας, άνοιξαν λίγο μετά τις 7 το απόγευμα της Παρασκευής και το ενδιαφέρον των φοιτητών «μαγνήτισαν» τα ταμπλό που υπήρχαν στο χώρο και έπιαναν το νήμα της Ιστορίας του φοιτητικού κινήματος στην Ελλάδα και τη συμβολή της ΚΝΕ, φτάνοντας μέχρι το σήμερα και στέλνοντας το μήνυμα «προχωράμε πιο αποφασιστικά».
Παράλληλα, λειτούργησαν έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής» και Στέκι ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, ενώ οι φοιτητές είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε τουρνουά σκάκι, αλλά και να δημιουργήσουν graffiti στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο.
Το πρόγραμμα της πρώτης μέρας ξεκίνησε με συναυλία από φοιτητικά συγκροτήματα, ενώ ακολούθησε η ομιλία από τον Βασίλη Πύρρο, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ. Αναφέρθηκε στο περιεχόμενο του Φεστιβάλ, το πλαίσιο μέσα στο οποίο πραγματοποιείται, την ξεχωριστή σημασία του ως επιστέγασμα μιας συνολικής προσπάθειας της Οργάνωσης και των φίλων της να γνωρίσουν την Ιστορία του ΚΚΕ και να διδαχθούν από αυτήν.
Ο άστατος καιρός που επικρατούσε επέβαλε τροποποίηση στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα της δεύτερης μέρας, ενώ η εκδήλωση με θέμα «50 χρόνια μετά... φανερές και αθέατες όψεις του Μάη '68» μεταφέρθηκε στο κεντρικό αμφιθέατρο της σχολής Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, το οποίο γέμισε από ένα νεανικό κοινό που παρακολούθησε με ενδιαφέρον την εκδήλωση, στην οποία παρευρέθηκε και ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος.
Καλωσορίζοντας στην εκδήλωση, η Κωνσταντίνα Τσιουπρά, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, σημείωσε πως ο Μάης του '68 αποτελεί ένα από τα πιο πολυσυζητημένα γεγονότα του 20ού αιώνα, με τον καθένα να δίνει τη δική του «χροιά» και εξήγηση, ανάλογα με τα ταξικά συμφέροντα που υπηρετεί. Αναφέρθηκε σε γεγονότα της περιόδου και τόνισε πως για το ΚΚΕ και την ΚΝΕ η μελέτη της Ιστορίας αποτελεί πηγή άντλησης συμπερασμάτων για την πάλη στο σήμερα.
Ακολούθησε προβολή βίντεο που εισήγαγε τους παρευρισκόμενους στο κλίμα της εποχής, με εικόνες από το ξεκίνημα, τις κινητοποιήσεις των φοιτητών, τα πρώτα οδοφράγματα, τη συμμετοχή της εργατικής τάξης, την άγρια καταστολή, την υποχώρηση.
Ο Λουκάς Αναστασόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, μίλησε για τα ιδεολογικά ρεύματα που εμφανίστηκαν την περίοδο εκείνη, τονίζοντας μεταξύ άλλων:
«Παρακολουθώντας κανείς όσα γράφτηκαν τους τελευταίους μήνες για το Μάη του '68, θα διαπιστώσει ότι εκείνη η περίοδος προβάλλεται ως μια εποχή εκρηκτικής παραγωγής πρωτοπόρων κοινωνικών και πολιτικών θεωριών, ως μια επανάσταση στο επίπεδο των ιδεών, που ανέτρεψε τα δήθεν παρωχημένα θεωρητικά σχήματα του παρελθόντος, στα οποία συγκαταλέγουν και τον μαρξισμό - λενινισμό.
Η κριτική μελέτη των ιδεολογικών και φιλοσοφικών ρευμάτων που εμφανίστηκαν τότε είναι ουσιαστικής σημασίας για την κατανόηση των εξελίξεων της περιόδου, όχι μόνο στη Γαλλία αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Την ίδια στιγμή, αυτά τα ρεύματα, με τις διάφορες παραλλαγές και αποχρώσεις τους, τα βρίσκουμε μπροστά μας και σήμερα, στην καθημερινή πάλη που διεξάγουμε. Τα συναντάμε καθημερινά στα πανεπιστημιακά συγγράμματα, τα διδασκόμαστε στις σχολές μας. Οι αντιδραστικές θεωρίες για το τέλος της ταξικής πάλης, τον ατομικό δρόμο, την κάλπικη αντίθεση ανάμεσα στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, οι αναχρονιστικές θεωρίες του "κοινωνικού φύλου", η θεωρία ότι η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης εξαλείφει την καπιταλιστική εκμετάλλευση αφήνοντας αναλλοίωτες τις καπιταλιστικές σχέσεις, είναι όλες θεωρίες που έχουν την προέλευσή τους σε εκείνη την περίοδο.
Το σημαντικότερο είναι όμως ότι το ιδεολογικό - πολιτικό μέτωπο με όλες αυτές τις θεωρίες, που απαιτεί και μια στοιχειώδη γνώση της ιστορικής τους εξέλιξης και διαμόρφωσης, παίζει ρόλο στη διαμόρφωση της επαναστατικής πολιτικής σήμερα, καθώς η αποδοχή τους σημαίνει αφοπλισμό της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας στην πάλη τους ενάντια στους εκμεταλλευτές τους, παρότι παρουσιάστηκαν με το προσωπείο του προοδευτικού και της υπεράσπισης του λαού».
Η εκδήλωση έκλεισε με σύσσωμο το αμφιθέατρο να φωνάζει το σύνθημα «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός».
Να σημειωθεί ότι τα υλικά της εκδήλωσης θα κυκλοφορήσουν σε μπροσούρα από την Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ.
Κόντρα στην κακοκαιρία και την πολύωρη βροχή όλη τη μέρα, το απόγευμα της Παρασκευής 15 Ιούνη, το Φοιτητικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ στα Γιάννενα εντέλει πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία, μαζική συμμετοχή από τη νεολαία, τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ, στην πλατεία Μαβίλη.
Οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ξεκίνησαν με παρουσίαση της έκδοσης της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ «Στιγμές από τη ζωή και δράση της ΚΝΕ στην παρανομία», από την Αφροδίτη Μπόμπολη, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ. Ταυτόχρονα, καθ' όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ, στο χώρο πραγματοποιούνταν ξεναγήσεις σε ψηφιακή έκθεση με tablet: «50 χρόνια ΚΝΕ και φοιτητικό κίνημα» από την ΟΒ Ιστορικού - Αρχαιολογικού του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Παράλληλα, λειτούργησε έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής», με τις ΟΒ των Παιδαγωγικών Δημοτικής Εκπαίδευσης και Νηπιαγωγών να διακινούν τη νέα έκδοση με τις Θέσεις του Κόμματος για την Προσχολική Αγωγή.
Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα άνοιξε με επίδειξη γυναικείων παραδοσιακών χορών και χορών latin σε ρυθμούς cha-cha, salsa και bachata από ομάδες φοιτητριών που κάνουν μαθήματα στον Πολυχώρο Νεανικής Δημιουργίας των Φοιτητικών Συλλόγων και της Επιτροπής Αγώνα της Εστίας στο Πανεπιστήμιο.
Ακολούθησαν έντεχνα τραγούδια από την Μόνικα και στη συνέχεια ροκ συναυλία από φοιτητικά συγκροτήματα, τους «Claim the Crown» και τους «Lion eye». Το Φεστιβάλ έκλεισε με λαϊκό γλέντι, όπου όλοι ξεφάντωσαν, χορεύοντας μέχρι το ξημέρωμα.
Ξεχωριστή θέση είχε η «Γωνιά Μουντιάλ», όπου πλέον με πρωτοβουλία της ΚΝΕ στα Γιάννενα, το καθιερωμένο Θερινό Σινεμά της Οργάνωσης θα ξεκινήσει με προβολές των ποδοσφαιρικών αναμετρήσεων από το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Ρωσία.
Η ιδιαιτερότητα της εκδήλωσης ήταν η παρουσία του συντρόφου Νίκου Μοσχοβάκη, ο μοναδικός σήμερα επιζών εκείνου του εγχειρήματος, ο οποίος τότε ήταν νεαρό μέλος του πληρώματος του καϊκιού που συνόδευσε τους αντάρτες από την Ικαρία προς τον Αυλώνα Αλβανίας.
Καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής, αλλά και στη συγκέντρωση μετά στο Καρκινάγρι, εξιστόρησε με κάθε λεπτομέρεια το σχεδιασμό και την υλοποίηση της απόδρασης, τις δυσκολίες και την 7ήμερη διάρκεια του ταξιδιού, την αγωνία για την επιτυχία του. Τονίστηκε η υλική και ηθική υποστήριξη που είχαν από τους ντόπιους, παρ' όλη την κρατική τρομοκρατία της αστικής τάξης, που προχωρούσε σε συλλήψεις, βασανισμούς, πλιάτσικο περιουσιών, αλλά και σε δελεαστικές επικηρύξεις για τους διωκόμενους. Οπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε: «Είκοσι εκατ. για τον καταδότη, τριάντα για τον φονιά. Ο φονιάς θα έπαιρνε τα περισσότερα γιατί θα κινδύνευε την ώρα που θα εκτελούσε το "εθνικό του καθήκον", αποκεφαλίζοντας "τους εχθρούς της πατρίδας"...».
Στην εκδήλωση μίλησαν η Γεωργία Λαρδά, Γραμματέας του Τομεακού Συμβουλίου Ικαρίας, και ο Μάριος Τσαντίρης, Γραμματέας της ΚΟΒ Ραχών, που αναφέρθηκαν στους ηρωικούς αγώνες του ΚΚΕ στην 100χρονη πορεία του και τη δράση του ιδιαίτερα στο νησί.
Τέλος, έγινε αναφορά στις προγραμματισμένες εκδηλώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην Ικαρία για τον μήνα Ιούνη, με τίτλο «Στο Μαύρο τους! Απαντάμε: Κόκκινο! Θα νικήσουμε».
Συγκεκριμένα:
Οι εκδηλώσεις άνοιξαν το Σάββατο πρωί, με την παρουσίαση της έκδοσης της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ «Στιγμές από τη ζωή και δράση της ΚΝΕ στην παρανομία», αναδεικνύοντας ότι ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες, η δράση των κομμουνιστών είναι καθοριστικός παράγοντας για την αντίσταση της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας.
Ακολούθησε παρουσίαση της Διακήρυξης της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια και για τη θέση του Κόμματος για τον πόλεμο στα Γερμανικά, για να συζητηθούν αυτά τα καίρια ζητήματα και με τους Γερμανούς επισκέπτες του διημέρου.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε και η συζήτηση για τη συνεισφορά του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, με Ελληνες μετανάστες και μετανάστριες. Συζητήθηκε το ποια πρέπει να είναι η στάση του πρωτοπόρου εργάτη μέσα στο σωματείο του, πώς να παλεύει για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, ακόμα κι αν βρίσκεται σε ξένη χώρα. Κατά τη συζήτηση ήρθε σημαντική εμπειρία και από μαθητές για τη δουλειά για την οργάνωση αγώνων στα σχολεία της Γερμανίας, όπως και από φοιτητές για το φοιτητικό κίνημα.
Με μεγάλο ενδιαφέρον και συγκίνηση παρακολούθησαν οι επισκέπτες του διημέρου τις ξεναγήσεις στην έκθεση για τη ζωή και δράση του Κόμματος και της Νεολαίας σε διάφορες χρονικές περιόδους, από τα τέλη της δεκαετίας του '40 έως τις μέρες μας. Οι φωτογραφίες και τα ιστορικά τεκμήρια έδωσαν μια ζωντανή εικόνα για τη ζωή των παιδιών της πολιτικής προσφυγιάς στη ΓΛΔ, για τη συμβολή τους στη σοσιαλιστική οικοδόμηση και από την πάλη των κομμουνιστών στην ΟΔ Γερμανίας.
Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με χαιρετισμούς εκπροσώπων της Σοσιαλιστικής Γερμανικής Εργατικής Νεολαίας (SDAJ) και του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας (TKP), με την προβολή βίντεο για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και ομιλία του Αρη Ευαγγελίδη, μέλους του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.