Κυριακή 20 Ιούνη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Την Πέμπτη η σύσκεψη για το συντονισμό της δράσης

Σε σύσκεψη για το συντονισμό της αγωνιστικής κοινής δράσης εργατοϋπαλλήλων και αυτοαπασχολούμενων στις Κατασκευές καλεί η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας, την Πέμπτη 24 του Ιούνη, στις 7 μ.μ., στα γραφεία της (Ζήνωνος 7 - 9, 2ος όρ.). Στόχος της σύσκεψης είναι να αναδειχθεί πως αν ο κλάδος των Κατασκευών σχεδιαστεί για να υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα θα μπορέσουν να λυθούν και τα οξυμένα προβλήματα των οικοδόμων. Αλλά και πως η πολιτική που ενισχύει μεγαλοκατασκευαστές και μεγαλοεργολάβους είναι αυτή που οδηγεί σε αδιέξοδο τους αυτοαπασχολούμενους του κλάδου. Η Ομοσπονδία απευθύνει κάλεσμα μαζικής συμμετοχής όχι μόνο στους εργατοϋπαλλήλους του κλάδου αλλά και στους αυτοαπασχολούμενους, μηχανικούς, ηλεκτρολόγους, ξυλουργούς, εργαζόμενους στην τσιμεντοβιομηχανία, στη χαλυβουργία, την ΠΑΣΕΒΕ.

Οι συνέπειες της κάθετης πτώσης της οικοδομικής δραστηριότητας και της συρρίκνωσης των δημόσιων έργων, που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, είναι ιδιαίτερα επώδυνες τόσο για τους εργαζόμενους του κλάδου όσο και για τους επαγγελματοβιοτέχνες που η δραστηριότητά τους είναι γύρω από την οικοδομή, τη μεταποίηση, την κατασκευή, την εμπορία, κλπ. Ταυτόχρονα, όμως, τόσο η καπιταλιστική κρίση όσο και τα αντεργατικά, φορομπηχτικά και αντιλαϊκά μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση θα χειροτερεύσουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Ανάλογη είναι η κατάσταση και στους επαγγελματίες. Μαγαζιά κλείνουν, οι ακάλυπτες επιταγές και τα χρέη βασανίζουν τις οικογενειακές επιχειρήσεις, περιουσίες χάνονται και ορισμένοι οδηγούνται και στη φυλακή.

Η Ομοσπονδία Οικοδόμων, σε σχετική ανακοίνωσή της, σημειώνει: «Η κατάσταση από μόνη της δε θα γίνει καλύτερη. Η κρίση θα βαθαίνει, το εισόδημα των εργαζομένων θα μειώνεται, η ανεργία θα μεγαλώνει, οι συνέπειες στο χώρο των αυτοαπασχολούμενων θα πολλαπλασιάζονται, θα συρρικνώνεται το εισόδημά τους. Η Ομοσπονδία μας, πιστεύοντας ότι οι αυτοαπασχολούμενοι ΕΒΕ είναι οι φυσικοί σύμμαχοι της εργατικής τάξης, γιατί βιώνουν το ίδιο τις συνέπειες των αντιλαϊκών πολιτικών σήμερα του ΠΑΣΟΚ, χτες της ΝΔ, σας καλεί σε σύσκεψη για να συζητήσουμε πώς από κοινού θα οργανώσουμε κοινές πρωτοβουλίες καταπολέμησης της ανεργίας και των συνεπειών της στους κλάδους μας».

Οι προσυγκεντρώσεις της Αθήνας

Οι προσυγκεντρώσεις για την απεργία της 23ης του Ιούνη θα πραγματοποιηθούν στις 9.30 το πρωί και έχουν οριστεί ως εξής:

  • Πλ. Κάνιγγος: Σωματεία και εργαζόμενοι: Οικοδόμοι, Μισθωτοί τεχνικοί, ηλεκτρολόγοι, Ξύλου, Εμπορίου, Επισιτισμού, Ιδ. Υπαλλήλων, Λογιστών, Καθαριστριών, Χρηματοπιστωτικού, Δημοσίου, Μεταφορών, Καλλιτεχνών, Εκπαιδευτικών.
  • Πλ. Βάθης: Σωματεία και εργαζόμενοι: Μετάλλου, Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, Τροφίμων - Γάλακτος - Ποτών, Φαρμάκου, Τύπου - Χαρτιού, Τηλεπικοινωνιών, Ενέργειας, Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
  • Χαυτεία: Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ) και Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας (ΣΑΣΑ).
  • Πλ. Καραϊσκάκη: Σωματεία, εργαζόμενοι και μαζικοί φορείς: Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Δυτικών Συνοικιών, Βόρειων Συνοικιών, Βορειοδυτικών Συνοικιών, Νοτιοδυτικών Συνοικιών.
  • Πλ. Κλαυθμώνος: Εργαζόμενοι και μαζικοί φορείς: Νότιων Συνοικιών, Νοτιοανατολικών Συνοικιών, Υγείας, Ανατολικών Συνοικιών, Βορειοανατολικών Συνοικιών, Α' Αθήνας.
Πυρετώδεις προετοιμασίες

Καθημερινά συνεχίζονται οι συνελεύσεις και συσκέψεις για την επιτυχία της απεργίας.

Σήμερα, Κυριακή, ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας καλεί σε Γενική Συνέλευση στις 10 π.μ. στα γραφεία του (Αγ. Φιλοθέης 5Β). Επίσης, η Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων καλεί σε Γενική Συνέλευση στις 9.30 π.μ., στην αίθουσα Λογιστών (Κάνιγγος 27, 5ος όρ.). Αύριο, Δευτέρα 21 του Ιούνη, η Γραμματεία Πάτρας του ΠΑΜΕ προχωρά στις 7.30 μ.μ., στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης (πλ. Γεωργίου) σε πλατιά σύσκεψη.

Στο μεταξύ, κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στις απεργιακές κινητοποιήσεις και αποφασιστικής συστράτευσης με την εργατική τάξη έχουν απευθύνει η Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση ΕΒΕ, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών.

Αποφάσεις σωματείων για απεργία

Ηδη, απόφαση για 24ωρη απεργία την Τετάρτη έχουν πάρει οι Ομοσπονδίες: Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ), Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων, Μισθωτών Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου, Εργαζομένων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, Ομοσπονδία Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδος, Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδος.

Τα Εργατικά Κέντρα: Λαυρίου, Λάρισας, Σάμου, Κεφαλονιάς - Ιθάκης, Αρτας, Δωδεκανήσου, Φωκίδας, Ζακύνθου, Θεσπρωτίας, Λευκάδας, Νάουσας, Παλλεσβιακό.

Τα συνδικάτα στην Αθήνα: Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής, Εργαζομένων Δήμου Πετρούπολης και Καματερού, Μετάλλου, η Πανελλήνια Ενωση Λιθογράφων, Τροφίμων - Ποτών, Οικοδόμων, Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Φαρμάκου, Κλωστοϋφαντουργών, Ιδιωτικών Κλινικών, Ξύλου, Χαρτεργατών, Εργαζομένων ΕΒΓΑ.

Στη Θεσσαλονίκη τα συνδικάτα: Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών Βορείου Ελλάδος, Προσωπικού «Γαληνός», Οικοδόμων, Εμποροϋπαλλήλων, Τηλεπικοινωνιών.

Τα συνδικάτα στον Πειραιά: Μετάλλου, Ηλεκτρολόγων πλοίων, Ναυπηγοξυλουργών, Πανελλήνια Ενωση Αμμοβολιστών - Καθαριστών.

Στο Λαύριο: Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λαυρίου, Συνδικάτο Οικοδόμων.

Στη Λάρισα τα συνδικάτα: Οικοδόμων, Επισιτισμού - Τουρισμού, Μηχανοξυλουργών - Επιπλοποιών και Εργατοτεχνιτών Επεξεργασίας Ξύλου, Εργατοτεχνιτών Μετάλλου, Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών - Εργαστηρίων - Γηροκομείων - Οίκων Ευγηρίας - Αναρρωτηρίων - Διαγνωστικών Κέντρων, Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων, Καθαριστών - Καθαριστριών, Εργαζομένων «Πράκτικερ Ελλάς» (τοπικό παράρτημα), Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις «ΚΑΡΦΟΥΡ - ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ - DIA», Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, Εργαζομένων ΜΑΚΡΟ, Εργαζομένων στις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ν. Λάρισας.

Στη Ζάκυνθο: Το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων & Εμποροϋπαλλήλων, το Συνδικάτο Οικοδόμων και το Σωματείο Αυτοδιοίκησης Ζακύνθου.

Στην Ηλεία: Το Συνδικάτο Οικοδόμων

Στη Δυτική Μακεδονία: Το Συνδικάτο Ενέργειας

Στη Φθιώτιδα τα συνδικάτα: Οικοδόμων στα Καμένα Βούρλα, Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Χαρτοποιίας ΠΑΚΟ, Μετάλλου.

Στη Λιβαδειά: Το Συνδικάτο Ιδιωτικών Υπαλλήλων

Στην Εύβοια τα συνδικάτα: Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Επιχειρήσεων Λευκού Κρέατος, «Κελαϊδίτης ΑΕ», ΒΙΟΜΕΚ (εργοστασιακό - Μέταλλο), Μετάλλου.

Στη Σάμο: Το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ.

ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΜΕΡΑ
Να φτάσει παντού το απεργιακό προσκλητήριο

Είναι ώρα ευθύνης για κάθε εργάτη. Να συζητηθεί σε κάθε τόπο δουλειάς, κάθε εργατογειτονιά η σημασία της απεργίας στις 23 του Ιούνη

Την Τετάρτη να «βουλιάξουν» ξανά οι πόλεις από απεργούς με σημαίες του ΠΑΜΕ (φωτ. από την απεργία στις 20/5)
Την Τετάρτη να «βουλιάξουν» ξανά οι πόλεις από απεργούς με σημαίες του ΠΑΜΕ (φωτ. από την απεργία στις 20/5)
Τρεις μέρες έχουν απομείνει για την πανελλαδική - πανεργατική απεργία την Τετάρτη 23 του Ιούνη, που έχουν ήδη προκηρύξει ταξικά Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, απ' όλη τη χώρα. Τρεις μέρες και χιλιάδες και χιλιάδες εργάτες δίνουν ήδη τα αγωνιστικά τους ραντεβού στην περιφρούρηση των εργοστασίων και στις συγκεντρώσεις που μέχρι στιγμής έχουν οριστεί σε 60 πόλεις σε όλη την Ελλάδα. Τρεις μέρες, και πρέπει, κυριολεκτικά, οι εργάτες και οι εργάτριες να μετατρέψουν τον κάθε τόπο δουλειάς, το κάθε εργοστάσιο, το κάθε γιαπί, σε κάστρο αντίστασης και αγώνα. Με συζητήσεις, εργάτη τον εργάτη, άνθρωπο τον άνθρωπο, η απεργία αυτή μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ένα ακόμη ποιοτικό βήμα κλιμάκωσης των αγώνων που διεξάγει η εργατική τάξη, όλους αυτούς τους μήνες, να δώσει νέα ώθηση στην εξασφάλιση όλων των προϋποθέσεων που απαιτεί η ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Να δώσει στον εργαζόμενο λαό νέα δύναμη για τους σκληρούς και κρίσιμους αγώνες που έρχονται.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να εμπιστευτούν τη δύναμή τους, να παρατήσουν τα δεκανίκια του συστήματος και να οργανωθούν σε ταξική βάση, να περπατήσουν με τα δικά τους πόδια. Ολους τους προηγούμενους μήνες, οι αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις, στις οποίες πρωτοστάτησαν οι ταξικές δυνάμεις, όπλισαν τους εργάτες με νέα πείρα. Αναδείχθηκε ακόμα πιο καθαρά σε ακόμα περισσότερους ότι η ενίσχυση των ταξικών αγώνων είναι μονόδρομος. Γι' αυτό και «λυτοί και δεμένοι» έχουν πέσει πάνω σε όσους αγωνίζονται, σε όσους σηκώνουν κεφάλι. Γιατί οι αγώνες που δυναμώνουν δεν αφορούν σε μία μεμονωμένη κινητοποίηση, δεν είναι «πυροτέχνημα». Εχουν αιτήματα ουσιαστικά, που στοχεύουν κατευθείαν την καρδιά του προβλήματος, την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Γιατί είναι αγώνες που μπορούν να πείσουν τους εργαζόμενους όχι μόνο να μη δεχτούν τα εφιαλτικά μέτρα, αλλά και ότι «πατριωτισμός είναι το δίκιο του λαού», όπως γράφουν τα πανό και «φωνάζουν» διαδηλωτές στις πορείες του ΠΑΜΕ.

Τα αιτήματά τους οι εργάτες θα τα γράψουν με βάση τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες
Τα αιτήματά τους οι εργάτες θα τα γράψουν με βάση τις δικές τους σύγχρονες ανάγκες
Οι εργαζόμενοι πρέπει να κρίνουν με βάση την πείρα τους. Την πείρα που λέει ότι και με πτωτικούς και με ανοδικούς τους δείκτες για τα έσοδα των επιχειρήσεων, εκείνοι πάντα στερήσεις μετρούσαν.

Μ' αυτή την πείρα, πιο αποφασιστικά, πιο στοχοπροσηλωμένα, πρέπει να επιμείνουν για νέα βήματα στην κλιμάκωση της πάλης, μαζί με το ΠΑΜΕ. Είναι μεγάλη η ευθύνη για καθέναν που καταλαβαίνει την κρισιμότητα της κατάστασης. Για καθέναν που θέλει να εμποδίσει τη λαίλαπα. Να συμβάλει για ουσιαστικό περιεχόμενο και σταθερότητα στη λειτουργία των συνδικάτων. Με αγωνιστικό πείσμα - και αυτές τις μέρες που μένουν μέχρι την απεργία της Τετάρτης - με συνελεύσεις, συζητήσεις, εξορμήσεις, περιοδείες, συσκέψεις να φτάσει παντού το απεργιακό κάλεσμα του ΠΑΜΕ. Να ατσαλωθούν ακόμα περισσότερες συνειδήσεις.

Είναι ώρα ευθύνης για καθέναν

Αυτό ακριβώς είναι που τρέμουν οι αστοί και οι πολιτικοί τους εκφραστές. Γι' αυτό και εξαπολύουν μια πρωτόγνωρη εκστρατεία τρομοκρατίας, φόβου και, ταυτόχρονα, αποπροσανατολισμού. Χρησιμοποιούν όλα τα όπλα που έχουν στη φαρέτρα τους. Η εργοδοτική τρομοκρατία της απόλυσης (όπως έγινε και στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο Μετρό), διαδέχεται τις βαρύγδουπες «αναλύσεις» των ΜΜΕ που καλούν σε συστράτευση και στο «σκύψτε τα κεφάλια», για να καταλήξουμε στις ξεπουλημένες ηγεσίες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που ευαγγελίζονται τη συνεργασία με αυτούς που εκμεταλλεύονται την εργατική τάξη.

Προχτές, το ΠΑΜΕ «σήκωσε» τις μπάρες σε σταθμούς διοδίων μοιράζοντας απεργιακό προσκλητήριο σε όλη τη χώρα

MotionTeam

Προχτές, το ΠΑΜΕ «σήκωσε» τις μπάρες σε σταθμούς διοδίων μοιράζοντας απεργιακό προσκλητήριο σε όλη τη χώρα
Ποιο είναι, όμως, ένα απ' τα βασικότερα στοιχεία που προκύπτει, απ' την ίδια την πείρα των εργαζομένων; Οτι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο διαλόγου με την πλουτοκρατία. Διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις, σφαγιάζουν την Κοινωνική Ασφάλιση, τσαλαπατούν την ίδια τη ζωή μας. Δεν πρέπει να διαπραγματευτούμε τίποτα. Το ζήτημα, σήμερα, είναι απλό: `Η αυτοί, ή εμείς. Πρέπει να μπει τέρμα σε κάθε αυταπάτη. Είναι ώρα επιλογής για καθέναν: `Η με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες!

Δεν αρκεί σήμερα να παλεύει ο εργάτης μόνο για να μην περάσουν τα νέα μέτρα. Πρέπει ο αγώνας να έχει προσανατολισμό, να έχει στόχο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης. Οσες φορές οι εργαζόμενοι διαπραγματεύτηκαν τις ανάγκες τους, βρέθηκαν να χάνουν κι αυτά που ήδη είχαν. Μόνο με ταξική ενότητα και πάλη απέσπασαν νίκες.

Αγώνας που βλέπει στο αύριο

Οι συνθήκες, στις οποίες διεξάγεται ο σημερινός αγώνας, φέρνουν νέες, αυξημένες απαιτήσεις. Θα αυξηθούν οι δυσκολίες, θα δυναμώσει η επίθεση, με κάθε τρόπο, απέναντι στο κίνημα και στους αγώνες. Μόλις την περασμένη Πέμπτη πιάστηκε στα πράσα άνδρας της Ασφάλειας μέσα στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ. ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΔΝΤ εμπλουτίζουν και το νομικό οπλοστάσιο της εργοδοσίας. Οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού εντείνουν την υπονομευτική τους δράση. Οι εργάτες και οι εργάτριες έχουν απάντηση. Με το ΠΑΜΕ στην αντεπίθεση. Η εργατική τάξη σε συμμαχία με τους μικρούς εμπόρους και βιοτέχνες, τη φτωχή και μεσαία αγροτιά, πρέπει να χαράξει το δρόμο για μια κοινωνία όπου θα διαφεντεύει την οικονομία και τον παραγόμενο πλούτο.

Γι' αυτό η απεργία της Τετάρτης μπορεί και πρέπει να γίνει νέο εφαλτήριο για την κλιμάκωση των λαϊκών αγώνων.

Γι' αυτό πρέπει μέχρι την τελευταία στιγμή να «οργωθεί» κάθε χώρος εργασίας, κάθε εργοστάσιο και γιαπί, να μιλήσουμε με κάθε άνθρωπο του μόχθου, αναλύοντας όχι μόνο τις εξελίξεις, αλλά, κύρια, το χαρακτήρα των μέτρων. Να γίνει ξεκάθαρο πως αυτοί που παίρνουν τα μέτρα, είναι αυτοί που δημιούργησαν τα χρέη, πως το χρέος είναι τα τεράστια κέρδη, η ληστεία του ιδρώτα της εργατιάς. Να φτάσουμε μέχρι το «ζουμί», την ανάγκη να εγκαταλείψουν οι εργάτες μαζικά το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, το ΛΑ.Ο.Σ., να μην έχουν καμιά εμπιστοσύνη στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, να γυρίσουν την πλάτη στις πλειοψηφίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Η κινητοποίηση αυτή πρέπει να γίνει ένας αγώνας που θα κοιτάει μπροστά, θα κοιτάει στο αύριο, στις επόμενες μάχες, τόσο τις άμεσες, όπως είναι για τις Συλλογικές Συμβάσεις, όσο και αυτές που έρχονται.


Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ

Συγκεντρώσεις σε 60 πόλεις

Αθήνα: 10 π.μ., στην Ομόνοια

Πειραιάς: 11 π.μ., στον ΗΣΑΠ

Θεσσαλονίκη: 10.30 π.μ., Αγαλμα Βενιζέλου

Ξάνθη: 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Κατερίνη: 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Κιλκίς: 10.30 π.μ., πλατεία Ειρήνης

Νάουσα: 10 π.μ., πλατεία Καρατάσου

Βέροια: 10 π.μ., πλατεία Ωρολογίου

Σέρρες: 10 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

Αλεξανδρούπολη: 10 π.μ., στο Δημαρχείο

Κομοτηνή: 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Δράμα: 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Καβάλα: 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Κοζάνη: 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Πτολεμαΐδα: 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Φλώρινα: 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Καστοριά: 10 π.μ., απέναντι από τη Νομαρχία

Πολύγυρος: 11 π.μ., πλατεία Δημαρχείου

Εδεσσα: 11 π.μ., Μικροί Καταρράκτες

Γιαννιτσά: 11 π.μ., πλατεία ΕΠΟΝ

Γρεβενά: 10.30 π.μ., πλατεία Λαχαναγοράς

Λάρισα: 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Βόλος: 9.30 π.μ., στην πλατεία Πανεπιστημίου

Τρίκαλα: στις 9.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Καρδίτσα: στις 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Γιάννενα: 10 π.μ., δημαρχείο

Κέρκυρα: 10 π.μ., πλατεία Σαρόκο

Λευκάδα: 9.30 π.μ., Αγιος Μήνας

Αγρίνιο: 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Μεσολόγγι: 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Ναύπακτος: 10 π.μ., πλατεία Κεφαλοβρύσου

Αρτα: 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Πρέβεζα: 9 π.μ., παλαιό ΚΤΕΛ

Ηγουμενίτσα: 10 π.μ., Πεζόδρομος

Πάτρα: 10 π.μ., πλατεία Γεωργίου

Καλαμάτα: 11 π.μ., πλατεία 23ης Μάρτη

Πύργος: 10.30 π.μ., πλατεία ΟΤΕ

Τρίπολη: 10 π.μ., πλατεία Πέτρινου

Σπάρτη: 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Κόρινθος: 10 π.μ., Περιβολάκια

Ναύπλιο: 10.30 π.μ., πλατεία Δημαρχείου

Αίγιο: 10.30 π.μ., πλατεία Λαύρας

Κεφαλονιά: 10.30 π.μ., ΕΚΚΙ (Αργοστόλι)

Ζάκυνθος: 10 π.μ., παλιό ΕΚΖ

Ηράκλειο: 10 π.μ., Νομαρχία

Χανιά: 10 π.μ., Νέα Καταστήματα

Ρέθυμνο: 10 π.μ., Δημαρχείο

Χαλκίδα: 10 π.μ., πλατεία Αγοράς

Αλιβέρι: 9.30 π.μ., πλατεία Πολυτεχνείου (Εμπορική)

Ιστιαία: 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Λαμία: 10 π.μ., πλατεία Πάρκου

Αμφισσα: 10.30 π.μ., πλατεία Λαού

Λιβαδειά: 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Θήβα: 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Ρόδος: 11 π.μ., Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Κως: 10.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Μυτιλήνη: 10.30 π.μ., πλατεία Σαπφούς

Λήμνος: 11 π.μ., λιμάνι Μύρινας

Σάμος: 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Χίος: 10 π.μ., στην είσοδο Απλωταριάς

ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ
Εργατική δύναμη σε τιμή ευκαιρίας...

Από το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την περασμένη Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη ενάντια στο Προεδρικό Διάταγμα για τα Εργασιακά

MotionTeam

Από το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την περασμένη Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη ενάντια στο Προεδρικό Διάταγμα για τα Εργασιακά
«Προσλαμβάνετε με εκπτώσεις 20% έως 30% στους μισθούς, απολύετε πιο πολλούς και με έκπτωση 50% στις αποζημιώσεις».

Θα μπορούσε να είναι το διαφημιστικό σλόγκαν της πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Πολιτική βάρβαρη και βαθιά αντεργατική, δημιουργεί συνθήκες σφαγείου εργατών.

Εργαζόμενοι με χρόνια εργασίας στην πλάτη θα πετιούνται στο δρόμο με αποζημιώσεις - ψίχουλα. Θα περιφέρονται σε μεγάλη ηλικία στην αγορά εργασίας πουλώντας όσο - όσο την εργατική τους δύναμη για να επιβιώσουν, χωρίς καμιά ελπίδα - σε συνθήκες διάλυσης της Κοινωνικής Ασφάλισης - να συμπληρώσουν τους όρους για μια σύνταξη της προκοπής. Την ίδια στιγμή, τα παιδιά θα αντικαθιστούν τους απολυμένους γονείς τους. Θα κάνουν την ίδια δουλειά, αλλά θα κοστίζουν πολύ πιο φθηνά, από 30% έως 40%, ίσως και περισσότερο. Οι εργοδότες θα προσλαμβάνουν εργάτες νέους σε ηλικία με μειωμένες αποδοχές, σαν να τους κάνουν χάρη. Η όποια χρηματική αρωγή - συμπλήρωμα στα ψίχουλα - από οργανισμούς του κράτους θα δίνεται ανάλογα με τις δυνατότητες της καπιταλιστικής οικονομίας. Η πηγή της θα είναι και πάλι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, αφού είναι οι μοναδικοί που παράγουν τον πλούτο, τον οποίο καταληστεύουν οι κεφαλαιοκράτες μαζί με το πολιτικό και λοιπό προσωπικό που διαθέτουν για να στηρίζουν και να διαιωνίζουν την κυριαρχία τους.

Θα μπορούν ακόμα οι εργοδότες να προσλαμβάνουν 15χρονα παιδιά και να τους δίνουν μόλις τα επτά δέκατα ενός κατώτερου μισθού που είναι ήδη μισθός πείνας. Αλλά θα έχουν και τη δυνατότητα - οι εργοδότες - να βάζουν φραγμό στην υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Τα παραπάνω δεν είναι υπερβολή, ούτε κινδυνολογία. Είναι οι καταστροφικές συνέπειες των αντεργατικών πολιτικών και σχεδιασμών, ένα μέρος των οποίων εκφράζεται με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος (ΠΔ) που δημοσιοποίησε το υπουργείο Εργασίας, την περασμένη Τετάρτη. Ουσία του ΠΔ είναι: Κατάργηση στην πράξη των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, απελευθέρωση των απολύσεων. Γι' αυτό και επιχαίρει ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, ο γνωστός Μίχαλος, δηλώνοντας για το ΠΔ ότι «είναι θετικό που η κυβέρνηση αποφάσισε να ταράξει τα νερά».

Πιο πολλές και πιο φθηνές απολύσεις

Με τα άρθρα 4 και 5 του Προεδρικού Διατάγματος, η κυβέρνηση δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να απολύουν περισσότερους και, ταυτόχρονα, να τους δίνουν αποζημιώσεις μειωμένες στο μισό, γεγονός που θα οδηγήσει σε μαζικές απολύσεις ακόμα και εργαζομένων με δύο και τρεις δεκαετίες απασχόλησης.

Το άρθρο 4 φέρει τον αποκαλυπτικό τίτλο: «Αύξηση ορίου ομαδικών απολύσεων» και προβλέπει ότι τα όρια καθορίζονται σε «ποσοστό πέντε (5) τοις εκατό του προσωπικού και μέχρι τριάντα (30) εργαζόμενους για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις, που απασχολούν πάνω από εκατόν πενήντα (150) εργαζόμενους».

Μέχρι σήμερα το ποσοστό είναι 2% το μήνα για επιχειρήσεις άνω των 200 εργαζομένων. Τώρα θα γίνει 5% το μήνα για επιχειρήσεις άνω των 150 εργαζομένων. Η ρύθμιση αυτή επιφέρει κατακόρυφη αύξηση του ποσοστού απολύσεων κάθε μήνα και διεύρυνση του αριθμού των επιχειρήσεων που θα μπορούν να αξιοποιούν αυτό το ανώτατο ποσοστό. Επιπλέον, για τις επιχειρήσεις που απασχολούν από 20 - 150 εργαζόμενους ο αριθμός των απολύσεων αυξάνεται από 4 άτομα σήμερα, σε 6 άτομα από εδώ και πέρα. Ενώ παραμένουν απελευθερωμένες οι απολύσεις μέχρι 20 εργαζόμενους.

Ταυτόχρονα, το άρθρο 5 μειώνει στο μισό την αποζημίωση της απόλυσης των υπαλλήλων. Η εφαρμογή του μέτρου αυτού γίνεται με το τέχνασμα της μείωσης της χρονικής περιόδου που ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να ενημερώνει τον υπάλληλο ότι θα τον απολύσει. Ετσι μέχρι σήμερα για κάποιον υπάλληλο π.χ. με προϋπηρεσία 28 έτη και άνω, η αποζημίωση ήταν 24 μηνιάτικα χωρίς προειδοποίηση και 12 μηνιάτικα με προειδοποίηση. Ομως, η προειδοποίηση αυτή έπρεπε να γίνεται τουλάχιστον δύο χρόνια νωρίτερα. Στην πράξη, δηλαδή, και επειδή καμία επιχείρηση δεν μπορούσε να προβλέψει αν χρειάζεται αυτόν τον υπάλληλο μετά από δύο χρόνια, η αποζημίωση ανερχόταν σε 24 μηνιάτικα, αφού δεν τηρούνταν το απαιτούμενο χρονικό διάστημα. Τώρα, με το ΠΔ, ο χρόνος προειδοποίησης γίνεται μόλις 4 μήνες αντί 24. Ετσι η επιχείρηση μπορεί εύκολα να προγραμματίζει την απόλυση, η οποία πλέον θα αντιστοιχεί σε 12 μηνιάτικα αντί για 24. Αντίστοιχα, το ίδιο εφαρμόζεται σε όλη την κλίμακα των απολύσεων. Ετσι: για προϋπηρεσία 10 ετών, ο χρόνος προειδοποίησης μειώνεται από 6 μήνες σε 2 μήνες, για προϋπηρεσία 19 ετών ο χρόνος προειδοποίησης μειώνεται από 16 μήνες σε 3 μήνες. Ακόμα χειρότερα, όταν η αποζημίωση υπερβαίνει τους δύο μισθούς ο εργοδότης μπορεί να τη δίνει με δόσεις.

Καταργεί τις Συλλογικές Συμβάσεις

Με το άρθρα 3 και 7 η κυβέρνηση ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Το άρθρο 3 προσφέρει στους εργοδότες τη δυνατότητα να μην υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις! Και αυτό γιατί αχρηστεύει τη δυνατότητα των εργατικών οργανώσεων να προσφεύγουν στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) όταν αποτυγχάνουν οι διαπραγματεύσεις με τους εργοδότες. Η διαδικασία προσφυγής αποτελείται από δύο στάδια: τη μεσολάβηση μεταξύ των δύο μερών και αν αυτή αποτύχει τη διαιτησία. Το συγκεκριμένο άρθρο προβλέπει ότι η εργατική πλευρά θα μπορεί να προσφεύγει στη διαιτησία «μονομερώς», μόνο στην περίπτωση που «το άλλο μέρος (σ.σ. η εργοδοτική) αρνήθηκε τη μεσολάβηση». Ομως, η εργοδοτική πλευρά δεν έχει κανένα λόγο να αρνηθεί τη μεσολάβηση, αφού έτσι και αλλιώς η απόφαση του μεσολαβητή δεν είναι δεσμευτική γι' αυτήν (σε αντίθεση με τις αποφάσεις της διαιτησίας). Με αυτή τη νομικίστικη κουτοπονηριά το υπουργείο Εργασίας καταργεί τη διαιτησία και επομένως ενισχύει την αδιαλλαξία των εργοδοτών, οι οποίοι θα μπορούν πλέον να μην υπογράφουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Αλλά ακόμα και για τις ΣΣΕ που θα υπογράφονται το ΠΔ φροντίζει με το άρθρο 7 να καταργεί τον κατώτερο μισθό που προβλέπουν για νέους μέχρι 25 ετών. Συγκεκριμένα, το κατώτερο μεροκάματο και ο κατώτερος μισθός καθορίζονται ως εξής: «Για τους νέους ηλικίας έως 21 ετών ποσοστό 80%» και «για τους νέους ηλικίας από 21 έως 25 ετών ποσοστό 85%» του κατώτερου μεροκάματου ή μισθού «της οικείας συλλογικής ρύθμισης και σε περίπτωση που δεν υφίσταται τέτοια, της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ)». Ετσι, ο σημερινός κατώτερος μισθός των 740 ευρώ μεικτά της Εθνικής Σύμβασης, κατρακυλά στα 592 ευρώ μεικτά!

Η πρόβλεψη ότι «το υπολειπόμενο ποσό αναπλήρωσης του κατωτάτου ορίου μισθού ή ημερομισθίου (...) και το αντίστοιχο ποσό ασφάλισης, δύναται να καταβάλλεται από τον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ)» είναι για τη δημιουργία εντυπώσεων. Από τη μια γιατί προβλέπεται μόνο ως δυνατότητα και όχι ως υποχρέωση. Από την άλλη, ακόμα και στην περίπτωση που γίνει πράξη είναι χρήματα που προέρχονται από τις τσέπες των ίδιων των εργαζομένων. Η ουσία είναι ότι το άρθρο 7 δημιουργεί ένα καθεστώς καταστρατήγησης των ΣΣΕ.

Σπόνσορας της παιδικής εκμετάλλευσης

Το άρθρο 8 κάνει κάτι πολύ χειρότερο. Οχι μόνο συμβάλλει στην κατάργηση του κατώτερου μισθού, αλλά και προωθεί παραπέρα την παιδική εργασία. Προβλέπει ότι οι εργοδότες θα μπορούν να απασχολούν «άτομα» 15 έως 18 ετών, τους οποίους βαφτίζει «μαθητευόμενους», με «ειδικές συμβάσεις μαθητείας μέχρι ενός έτους». Τα... «άτομα» αυτά θα «λαμβάνουν το 70% του κατώτερου ημερομισθίου ή μισθού της ΕΓΣΣΕ».

Υστερα από τα παραπάνω μόνο ως εμπαιγμός μπορεί να θεωρηθεί το άρθρο 6 που φέρει τον τίτλο: «Μέτρα αποτροπής απολύσεων εργαζομένων μεγάλης ηλικίας». Προβλέπει ότι όσοι απολύονται και βρίσκονται στο στάδιο της συνταξιοδότησης θα έχουν το δικαίωμα της αυτασφάλισης «στην οποία ο εργοδότης υποχρεούται να συμμετέχει με το 50% του κόστους για τους ασφαλισμένους 57 - 60 ετών και με το 80% του κόστους για ασφαλισμένους 60 - 64 ετών». Στο σημερινό άγριο αντιασφαλιστικό τοπίο είναι εύλογο το ερώτημα τι είδους σύνταξη εξασφαλίζει μια τέτοια ρύθμιση. Ακόμα μπαίνει το ερώτημα πού θα βρει τα λεφτά ο απολυμένος για να πληρώσει το μέρος της αυτασφάλισης που του αναλογεί, αλλά και με ποιο τρόπο το κράτος θα εξασφαλίσει την καταβολή των εργοδοτικών εισφορών, όταν είναι γνωστό ότι ήδη η εργοδοτική εισφοροδιαφυγή είναι τεράστια.


Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Επιμένει στην προπαγάνδα και στις κάλπικες υποσχέσεις

Την ερχόμενη Τετάρτη 23 Ιούνη, μέρα της απεργίας των συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, αναμένεται το υπουργείο Εργασίας να προωθήσει το αντιασφαλιστικό έκτρωμα στη Βουλή προς ψήφιση, έτσι ώστε μέχρι τα μέσα του Ιούλη να έχει «τελειώσει» και στην κυριολεξία με τις συντάξεις. Γιατί, παρά τα προπαγανδιστικά κόλπα της κυβέρνησης και του αρμόδιου υπουργείου, παρά τα τηλεοπτικά σόου του Α. Λοβέρδου, το νομοσχέδιο είναι η ληξιαρχική πράξη θανάτου της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, είναι η χαριστική βολή στις συντάξεις και στις παροχές που είχαν απομείνει.

Και η συνάντηση που είχε την περασμένη Πέμπτη η πολιτική ηγεσία με τους εκπροσώπους της ΕΕ και του ΔΝΤ, επικύρωσε ότι, με το νομοσχέδιο που έχει ετοιμαστεί, θα εφαρμοστεί απαρέγκλιτα το Μνημόνιο. Βέβαια, ο Α. Λοβέρδος τις τελευταίες μέρες επιδόθηκε σε μια ακόμα προσπάθεια να μεταθέσει την προσοχή των εργαζομένων, όχι στα ουσιαστικά ζητήματα και στις ανατροπές που φέρνει το νομοσχέδιο, αλλά στα δευτερεύοντα και στα επιμέρους. Ετσι, επανέφερε το θέμα των επικουρικών συντάξεων, που δήθεν «έσωσε» από τη μανία των ελεγκτών, πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι το ποσοστό αναπλήρωσης θα φτάνει από το 60% μέχρι και το 80%, ότι θα δοθεί τελικά δυνατότητα για εξαγορά πλασματικού χρόνου (στρατιωτικό, λοχεία) ο οποίος θα προστίθεται στα έτη εργασίας, για να συμπληρωθεί η 40ετία. Ο υπουργός «άπλωσε» τον προπαγανδιστικό του τραχανά, αλλά αυτός είναι ξυνισμένος.

Υπεράνω όλων το μνημόνιο

Γιατί οι βασικές ανατροπές που θα νομοθετήσει προβλέπουν ότι η πλήρης σύνταξη, θα κατοχυρώνεται μόνο μετά από 40 ολόκληρα χρόνια εργασίας. Οτι η σύνταξη που λάμβανε ο εργαζόμενος με 35 χρόνια, συρρικνωμένη μέχρι και 50%, θα αποδίδεται πλέον στα 40 χρόνια δουλειάς. Οτι από το 2011, - και μετά από μία μικρή μεταβατική περίοδο για ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων - τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης όλων των ασφαλισμένων όλων των Ταμείων αυξάνονται στο 65ο έτος. Κανείς δεν μπορεί να βγαίνει σε σύνταξη πριν το 60ό έτος. Γι' αυτά ο λαλίστατος υπουργός δε λέει κουβέντα. Το μνημόνιο όμως κυβέρνησης, Ευρωπαϊκής Ενωσης και ΔΝΤ, το οποίο ο ίδιος λέει ότι θα εφαρμοστεί ορίζει:

  • Από 1/1/2011 καθορίζεται για όλα τα Ταμεία ενιαίο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στο 65ο έτος. Ακόμη και οι γυναίκες στο Δημόσιο - με ανάλογο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας - θα φορτωθούν από 5 έως 15 χρόνια εργασίας από το 2011 μέχρι το 2013.
  • Καταργείται η 35ετία με όριο ηλικίας και η 37ετία χωρίς όριο ηλικίας. Από το 2015, για το δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη θα απαιτούνται 40 χρόνια συνεχούς εργασίας.
  • Από την 1/1/2011 κανένας εργαζόμενος δεν μπορεί να φεύγει στη σύνταξη πριν το 60ό έτος. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται και οι εργαζόμενοι στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ), ακόμα και οι εργαζόμενοι που έχουν 40 χρόνια εργασίας.
  • Τα παραπάνω αφορούν όλους τους εργαζόμενους και αυτούς που είναι ασφαλισμένοι πριν από το 1993.
  • Οσοι συνταξιοδοτούνται μεταξύ του 60ού και 65ου έτους ηλικίας (πριν το ανώτερο όριο) για κάθε έτος θα τους επιβάλλεται μείωση κατά 6%. Δηλαδή στην πενταετία, η μείωση θα ανέρχεται στο 30% σε σχέση με το 65ο έτος. Η πραγματική μείωση, βέβαια, θα είναι ακόμη μεγαλύτερη, αφού είναι σχεδόν αδύνατο στο 60ό έτος να έχει κάποιος 40 χρόνια εργασίας, που απαιτούνται πλέον για πλήρη σύνταξη.
  • Μειώνεται και το ανώτερο όριο συντάξεων και μπαίνει «ταβάνι» το ποσό των 2.523 ευρώ. Αυτό διαψεύδει και τον ισχυρισμό ότι «μετράει» κάθε ένσημο και όλες οι εισφορές των εργαζομένων.
  • Καταργούνται μέσα στο 2011 τα ΒΑΕ, η νέα λίστα δε θα υπερβαίνει το 10% της σημερινής (που ούτως ή άλλως είναι αναντίστοιχη των σύγχρονων συνθηκών) λίστας του ΙΚΑ.
  • Συρρικνώνονται οι αναπηρικές συντάξεις με την «εισαγωγή αυστηρότερων όρων», αλλά και «τακτική επανεξέταση» της πλήρωσης των νέων προϋποθέσεων.

Ολα τα παραπάνω, βέβαια, δε συνιστούν «διάσωση» των συντάξεων ούτε του συστήματος, όπως θέλει να μας πείσει η κυβέρνηση διά του αρμόδιου υπουργού της. Οι εργαζόμενοι, λοιπόν, δεν πρέπει να δώσουν την παραμικρή εμπιστοσύνη στις διαβεβαιώσεις. Αλλωστε, η κυβέρνηση δε δίστασε, διά νόμου, να κόψει φέτος δύο ολόκληρες συντάξεις, από τους συνταξιούχους των 700 και 800 ευρώ, από τον Αύγουστο θα επιβάλει και νέο χαράτσι στις συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ. Κυνικά και απροκάλυπτα «θερίζει» τους σημερινούς συνταξιούχους, είναι λοιπόν δυνατόν να δείξει ευαισθησία για τους μελλοντικούς συνταξιούχους;

Δεν δείχνει και δεν θα δείξει κανένα έλεος. Οι ισχυρισμοί τους για τις επικουρικές είναι τουλάχιστον γελοίες. Γιατί ποτέ οι επικουρικές δεν συνυπολογίζονταν στις κύριες συντάξεις ο υπολογισμός των οποίων είναι και το επίμαχο ζήτημα στο νέο σύστημα. Επιπλέον, και οι επικουρικές δε γλιτώνουν, αφού τα επόμενα χρόνια θα μειωθούν κάτω του 20%, μείωση που θα επιβληθεί με το πρόσχημα της βιωσιμότητας και των «κατάλληλων» αναλογιστικών μελετών.

Κάλπικες εξισώσεις

Το ίδιο κάλπικος είναι και ο ισχυρισμός για τον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων με το νέο σύστημα. Καταρχήν θυμίζουμε ότι πλέον η παλιά ενιαία σύνταξη σπάει σε δύο τμήματα, στην αναλογική που θα προέρχεται από τις εισφορές των εργαζομένων και από τη βασική των 360 ευρώ που θα προέρχεται από το κράτος. Το υπουργείο υποστηρίζει πως, αφού «πέτυχε» το ποσοστό αναπλήρωσης να είναι στο 65% (μέσος όρος) αντί του 70%, υπολογίζοντας στην αναλογική σύνταξη και τη βασική των 360 ευρώ, τότε η τελική μείωση θα είναι μόλις μόλις 7% μεσοσταθμικά..!

Τι αποκρύπτει έντεχνα το υπουργείο:

1ο. Αποκρύπτει ότι ακόμα και αυτό το ποσοστό αναπλήρωσης (που δεν είναι αυτό που λέει το υπουργείο) θα υπολογίζεται πάνω σε έναν άλλο συντάξιμο μισθό, ο οποίος πλέον θα είναι συρρικνωμένος 35% έως και 40%, αφού θα προκύπτει από τις αποδοχές όλου του εργάσιμου βίου και όχι της καλύτερης πενταετίας που ισχύει σήμερα. Ετσι αντί για συντάξιμο μισθό π.χ. 2.370 ευρώ (συγκεκριμένα παραδείγματα για εργαζόμενους με τελικές αποδοχές γύρω στα 2.400 ευρώ), σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, με το νέο σύστημα ο συντάξιμος μισθούς θα πέσει στα 1.490 ευρώ. Ετσι επέρχεται η πρώτη δραστική μείωση.

2ο Το δεύτερο χτύπημα επέρχεται μέσω της μείωσης του συντελεστή αναπλήρωσης από το 2% κάθε χρόνο στο 1,2% μέσο ποσοστό αναπλήρωσης. Αυτό σημαίνει ότι το ποσοστό αναπλήρωσης από το 70% στην 35ετία, θα μειωθεί στο 48% στην 40ετία ως μέσος όρος. Στην πραγματικότητα, σε ορισμένες ασφαλιστικές κλάσεις και σε εξάρτηση από το ύψος των αποδοχών το ποσοστό αναπλήρωσης θα είναι ακόμα μικρότερο.

3ο. Η βασική σύνταξη των 360 ευρώ, την οποία προσθέτει το υπουργείο στο τμήμα της αναλογικής σύνταξης, για να προκύψει έτσι το συνολικό 65% - και να «δέσει τον ισχυρισμό του - καθόλου δεν είναι βέβαιο ότι θα αποδίδεται. Ρητά και κατηγορηματικά πολλές φορές το ίδιο έχει δηλώσει ότι αυτό το ποσό, θα εξαρτάται από τις οικονομικές δυνατότητες του κράτους, θα συναρτάται αυστηρά από τη δημοσιονομική βιωσιμότητα και άρα δεν είναι σίγουρο ότι θα καταβάλλεται. Κατά συνέπεια, η «βασική σύνταξη» δεν αποτελεί δικαίωμα και άρα ούτε σταθερό μέρος της συνολικής σύνταξης. Που σημαίνει ότι αυτό που θα έχουν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι θα είναι μόνο η αναλογική σύνταξη και άρα μόνο το 48% της αναπλήρωσης και αυτό μόνο στην περίπτωση εργασίας για 40 ολόκληρα χρόνια.

Το εργασιακό «σβήνει» και τις συντάξεις

Επιπλέον, το τσουνάμι που εξαπέλυσε η κυβέρνηση στα εργασιακά με το Προεδρικό Διάταγμα, καταργώντας και την ελάχιστη προστασία που είχε απομείνει για τον εργάτη, βάζει σε νέες βάσεις και τα δεδομένα για την Ασφάλιση και τις συντάξεις. Η μείωση των μισθών - κάτω και από τα κατώτερα όρια - η απελευθέρωση των απολύσεων και η συνακόλουθη έκρηξη της ανεργίας, χειροτερεύουν δραματικά τους πραγματικούς όρους για τις συντάξεις που αποδίδονται, ακόμα και με τις ισχύουσες προϋποθέσεις. Αρα, οι συντάξεις που θα αποδίδονται σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, με την επιβολή δηλαδή της 40ετίας γίνονται πλέον άπιαστο όνειρο.

Αραγε τι συντάξιμο μισθό θα έχει ο νέος εργαζόμενος όταν σήμερα ο εργοδότης θα τον απασχολεί και με μισθό κάτω από τον κατώτερο; Ποιος σήμερα εργαζόμενος θα μπορέσει να εξασφαλίσει 40 χρόνια δουλειάς, όταν οι επιχειρήσεις εξασφάλισαν να απολύουν όσους θέλουν και όποτε θέλουν και μάλιστα με μισή αποζημίωση; Οταν, με την υπάρχουσα αγορά εργασίας κατά μέσο όρο στο ΙΚΑ ετησίως οι ημέρες ασφάλισης είναι μόλις 220 αντί για 300, και άρα απαιτούνται 55 ολόκληρα χρόνια (μέσος όρος) για να συμπληρωθούν τα 40 χρόνια, τι θα γίνει από εδώ και πέρα όταν φουντώσουν οι απολύσεις και λυθούν τα χέρια των εργοδοτών; Και ποιος άνεργος μεσήλικας με οικογενειακές υποχρεώσεις θα μπορεί να κάνει εξαγορά πλασματικού χρόνου, για να συμπληρώσει την 40ετία; Ρητορικά τα ερωτήματα. Ολοι γνωρίζουν ότι το εργασιακό τσουνάμι θα πνίξει όχι μόνο τους μισθούς και τις θέσεις εργασίας, αλλά θα σβήσει στην κυριολεξία και τις συντάξεις. Και αυτή είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αποκρύψει η κυβέρνηση όσα προπαγανδιστικά τεχνάσματα και αν επιστρατεύσει.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΓΣΕΕ
Δεν μπορεί να οργανώσει τους αγώνες που απαιτούν οι εργατικές ανάγκες

Τα αιτήματα και η τακτική της είναι προσαρμοσμένα στην υπονόμευση των εργατικών συμφερόντων

Η υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων απαιτεί απομόνωση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών (φωτ. από την απεργία στις 20 του Μάη)
Η υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων απαιτεί απομόνωση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών (φωτ. από την απεργία στις 20 του Μάη)
Με μια ανακοίνωση 70 λέξεων κι αφού απέφευγε για μέρες να απαντήσει στο κάλεσμα των ταξικών δυνάμεων για άμεση απεργιακή κλιμάκωση, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ανακοίνωσε την περασμένη Πέμπτη ότι καλεί σε 24ωρη απεργία στις 29 του Ιούνη. Απέρριψε τη συμμετοχή στην 24ωρη απεργία που ήδη ετοιμάζουν πυρετωδώς εκατοντάδες πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις σε όλη τη χώρα για τις 23 του Ιούνη, την ίδια μέρα που η κυβέρνηση θα καταθέτει στη Βουλή το νέο αντιασφαλιστικό νόμο. Μόνο και μόνο μια αναδρομή στις τελευταίες μέρες αρκεί για ν' αποδείξει κανείς πώς θέλουν να χρησιμοποιήσουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις και αυτή την κινητοποίηση.

Το ομολογούν μόνοι τους

Την Τετάρτη 16 του Ιούνη, την ίδια μέρα που η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα το ΠΔ με το οποίο (βλ. αναλυτικά σελ. 8) ξετινάζονται θεμελιώδεις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, η ΓΣΕΕ εξέδωσε ανακοίνωση για να... αντιδράσει. Σ' αυτή σημείωνε: «Οπου εφαρμόστηκαν τέτοια μέτρα, δεν αύξησαν την ανταγωνιστικότητα, δεν μείωσαν τις τιμές των προϊόντων, δεν αύξησαν τις θέσεις εργασίας». Ξεκαθάριζε τις διαθέσεις της λέγοντας ότι «οι ρυθμίσεις αυτές εκτός από αντεργατικές, αντικοινωνικές είναι και εξόφθαλμα αντισυνταγματικές και παράνομες. Γι' αυτό εκτός των άλλων, ετοιμάζουμε προσφυγές στα ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια καθώς και στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας». Και κατέληγε επισημαίνοντας ότι «η αγωνιστική και δυναμική απάντηση των εργαζομένων θα "αποσταλεί" συνημμένη στον υπουργό Εργασίας και στους βιομηχάνους». Δηλαδή, διαμαρτυρόταν και καλούσε τους εργαζόμενους να παλέψουν για να ενισχυθεί καλύτερα η «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων...

Την Παρασκευή 18 του Ιούνη η ΓΣΕΕ εξέδωσε ανακοίνωση πανηγυρίζοντας επειδή η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) υιοθέτησε πλήρως τις απόψεις της για τις νομικές υπερβάσεις των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Και επισήμαινε: «Με την απόφαση αυτή δικαιώνονται οι θέσεις της ΓΣΕΕ όχι μόνο για τη νομιμότητα αλλά και την κοινωνική αποτελεσματικότητα των αυστηρότατων και άδικων μέτρων που επιβλήθηκαν μονομερώς σε βάρος της πιο ευάλωτης μερίδας της κοινωνίας όπως είναι οι εργαζόμενοι. Καλούμε την Πολιτεία να λάβει έμπρακτα υπόψη την απόφαση της ΕΕΔΑ και, εφόσον θέλει να εγγυηθεί την ανάκαμψη και την ανάπτυξη με όρους ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά και την ωφέλεια των μέτρων υπέρ του κοινωνικού συνόλου, να ανακαλέσει όλα τα μέτρα που έχει λάβει...». Τι λέει εδώ η ΓΣΕΕ; Οτι τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση είναι μονομερή υπέρ του κεφαλαίου, υπονοώντας ότι θα μπορούσε να πάρει μέτρα που να είναι υπέρ των συμφερόντων και των εργοδοτών και των εργατών. Μεγάλη απάτη αφού τα κέρδη των εργοδοτών βγαίνουν από την εργασία των εργατών. Επομένως, κανένα κοινό σημείο συμφερόντων δεν υπάρχει ανάμεσα σε καπιταλιστές και εργάτες. Επομένως, στον καπιταλισμό δεν μπορεί να υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη, καμιά πολιτική δεν μπορεί να είναι σε όφελος του κοινωνικού συνόλου. Θα είναι πάντα σε όφελος των καπιταλιστών. Αυτό γινόταν και σε περιόδους αύξησης του ΑΕΠ, δηλαδή καπιταλιστικής ανάπτυξης. Και τότε τα μέτρα ήταν βαθιά αντεργατικά και όχι σε όφελος του κοινωνικού συνόλου. Ετσι η ΓΣΕΕ υπονομεύει την ταξική πάλη αφού καλεί τους εργάτες όχι να διεκδικήσουν το δίκιο τους, αλλά μέτρα που να ικανοποιούν και εργοδότες και εργάτες. Δηλαδή, καλεί τους εργάτες σε αγώνα υποταγής τους στους εργοδότες. Αλλωστε, η ΓΣΕΕ είναι αντίθετη στα μέτρα όχι επειδή τα θεωρεί αντεργατικά αλλά επειδή δεν ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα.

Ανταγωνιστικότητα - συνώνυμο του καπιταλισμού

Μόνο που ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας σημαίνει ενίσχυση των επιχειρηματιών. Βεβαίως, δεν είναι αφελείς οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Ισα ίσα. Εχουν συνειδητά επιλέξει το ρόλο του πλασιέ της αντεργατικής πολιτικής.

Γιατί είναι στο όνομα της ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας» που επεκτείνονται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης ώστε να μειωθεί το λεγόμενο «μισθολογικό» και «μη μισθολογικό» «κόστος». Είναι η ανταγωνιστικότητα που οδήγησε χιλιάδες επιχειρήσεις να αναζητήσουν φτηνότερα εργατικά χέρια σε άλλες χώρες για να κυριαρχήσουν στον κλάδο τους, αλλά και άλλες να βάλουν «λουκέτο» επειδή ποδοπατήθηκαν από τα μονοπώλια, που θεριεύει η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Αποτέλεσμα, και στις δυο περιπτώσεις, χιλιάδες εργατικές οικογένειες να μην έχουν μεροκάματο ή να έχουν για μερικές μέρες το χρόνο.

Είναι η «ανταγωνιστικότητα» που οδήγησε όχι μόνο στην εκτόξευση του κόστους ζωής αλλά και στην εισβολή του κεφαλαίου σε τομείς που αφορούν στην ίδια την επιβίωση της λαϊκής οικογένειας, όπως η Υγεία. Είναι οι νόμοι της «ανταγωνιστικότητας» που, με την παράδοση συνολικά της παραγωγής και της οικονομίας στους νόμους της αγοράς, πολλαπλασιάζουν ραγδαία τους κινδύνους για τον εργάτη, αφού κάθε προϊόν και υπηρεσία μπαίνει στη ζυγαριά του «κόστους»: Τα σπίτια δε χτίζονται για να είναι γερά αλλά για να είναι «ανταγωνιστικά». Τα φάρμακα δεν ανακαλύπτονται για να είναι ασφαλή αλλά για να είναι «ανταγωνιστικά». Τα τρόφιμα δεν ετοιμάζονται για να είναι θρεπτικά αλλά για να είναι «ανταγωνιστικά». Τα ρούχα δε ράβονται για να είναι ζεστά / δροσερά αλλά για να είναι «ανταγωνιστικά». Η «ανταγωνιστικότητα» ποτέ δε θα προσαρμοστεί στις ανάγκες του λαού, γιατί πολύ απλά είναι η ίδια πηγή των προβλημάτων του. Οσο ο εργάτης και τα δικαιώματά του λογαριάζονται ως «κόστος» που πρέπει να μειωθεί, ο ίδιος και η οικογένειά του θα μετρούν μόνο βάσανα.

Τέρμα πια στις αυταπάτες

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δεν μπορεί να οργανώσει τους αγώνες που απαιτεί η αντίσταση στην επίθεση του κεφαλαίου γιατί δε θέλει. Εχει συγκεκριμένη αποστολή να χτυπά από τα μέσα το εργατικό κίνημα για να κάνει τη δουλειά του το κεφάλαιο σε βάρος της εργατικής τάξης. Καλό εργαλείο έντασης της εκμετάλλευσης. Γιατί, ειδικά σήμερα, αντίσταση χωρίς πάλη για ταξική αντεπίθεση δεν μπορεί να υπάρξει.

Δεν είναι η αντισυνταγματικότητα ούτε η αναποτελεσματικότητα των μέτρων το πρόβλημα που έχουν οι εργάτες με τα μέτρα. Και αυτά τα μέσα (αστικούς νόμους) θα μπορούσε επικουρικά να χρησιμοποιήσει το εργατικό κίνημα για να βάλει εμπόδια. Αλλά με μια προϋπόθεση. Οτι η στρατηγική του είναι στρατηγική συνολικής αντιπαράθεσης με το κεφάλαιο και όχι στρατηγική στήριξης του κεφαλαίου με τερτίπια του στιλ «κοινωνική δικαιοσύνη» στην ταξική κοινωνία.

Τα μέτρα είναι αποτελεσματικά, αλλά από τη σκοπιά των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Απ' αυτή τη σκοπιά είναι και νόμιμα, με περιεχόμενο αντίστοιχο των ήδη ψηφισμένων και εφαρμοζόμενων εδώ και χρόνια νόμων: Οπως αυτού που θεσμοθέτησε το δικαίωμα των εργοδοτών να επιβάλλουν εκ περιτροπής απασχόληση, να χρησιμοποιούν τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης κτλ. (νόμους άλλωστε που φέρουν τη σφραγίδα και της ΓΣΕΕ).

Το πρόβλημα με τα μέτρα για τους εργάτες είναι ότι υπηρετούν τη στρατηγική του κεφαλαίου. Γι' αυτό και περιγράφονταν με σαφήνεια στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, γι' αυτό διαφημίζονται από τη ΝΔ, γι' αυτό αποτελούν προτεραιότητα και για την ΕΕ και για όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΔΝΤ κτλ.). Γι' αυτό και ούτε προσωρινά είναι, ούτε αποτέλεσμα της κρίσης είναι: Είναι συνέπεια και μέρος της συνολικής επίθεσης της τάξης των κεφαλαιοκρατών της οποίας η επιβίωση είναι συνώνυμο με τη διαρκή επιδείνωση της ζωής των εργαζομένων. Γι' αυτό και η αποτελεσματικότητα της πάλης για να μπουν εμπόδια στα μέτρα θα δυναμώνει όσο θα δυναμώνει, με τη μαζική μαχητική οργάνωση και συμμετοχή των εργαζομένων στα ταξικά συνδικάτα, η πάλη για την απόκρουση των αντεργατικών μέτρων, πάλη που θα γίνεται αποτελεσματική μόνο εφόσον συνδέεται με τον αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, και της εξουσίας που την ασκεί. Να γιατί οι σημερινές αγωνιστικές κορόνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ δεν μπορούν να ξεπλύνουν με τίποτα το γεγονός ότι είναι η μεγαλύτερη ντροπή του εργατικού κινήματος.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ
Στη λαιμητόμο του «Καλλικράτη»

Μέσα στο καλοκαίρι θα καταρτιστούν τα Προεδρικά Διατάγματα

Με τη συγκρότηση δύο Επιτροπών που θα καταρτίσουν αντίστοιχα Προεδρικά Διατάγματα (ΠΔ) μέσα στο καλοκαίρι του 2010 θα προχωρήσει η ένταξη των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας στην καλλικρατική πλέον δομή της χώρας.

Με το πρώτο ΠΔ θα γίνει η μεταφορά της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) στους δήμους, ενώ με το δεύτερο ΠΔ θα γίνει η αντιστοίχηση των υπόλοιπων υπηρεσιών σε επίπεδο ευρύτερης Περιφέρειας. Το σχέδιο αυτό και στα δύο επίπεδα θα έχει μεταβατική περίοδο δύο ετών, όπως δηλώνουν έγκυρες πηγές στον «Ρ», και σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του υπουργείου Εσωτερικών.

Οι σχεδιασμοί αυτοί του υπουργείου Υγείας επικαιροποιούν ένα παλιότερο σχέδιο, που αποκάλυψε ο «Ρ» στις 20.2.2010. Δηλαδή, στους δήμους θα μεταφερθούν τα 200 Κέντρα Υγείας (ΚΥ) και περίπου 400 μονάδες του ΙΚΑ, καθώς θα προχωρά η ενοποίηση των κλάδων Υγείας, και η μεταφορά τους στο υπουργείο Υγείας. Αυτή η προοπτική περιλαμβάνει «σύσταση και λειτουργία ενιαίων τοπικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας, ώστε να καλύπτεται το σύνολο του πληθυσμού από τις μονάδες αυτές». Οι ενιαίες τοπικές μονάδες θα αποτελούν μια «συνέργεια και δικτύωση όλων των δομών παροχής της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας». Δηλαδή, δημόσιοι, δημοτικοί, ιδιωτικοί φορείς, η ΤΑ και ΜΚΟ θα συνδεθούν, ενισχύοντας έτσι τη δικτύωση με την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας, που θα σημάνει χαράτσια για τους ασφαλισμένους και τα ασφαλιστικά ταμεία. Ετσι, μένει ως υποχρέωση της κυβέρνησης ένα «βασικό πακέτο παροχών» για την Υγεία κατ' αναλογία προς τη «βασική» σύνταξη που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα επίδομα πτωχοκομείου.

Επίσης, σύμφωνα με το ίδιο σχέδιο του υπουργείου Υγείας για τον «Καλλικράτη», στις Περιφέρειες θα μεταφερθούν πάνω από 70 νοσοκομεία. Στην κεντρική διοίκηση θα παραμείνουν κοντά στα 50 νοσοκομεία, όσα έχουν περισσότερα από 400 κρεβάτια, τα εφτά πανεπιστημιακά και τα 11 του ειδικού καθεστώτος που περιγράφονται στο νόμο 2889/2001 (κυρίως αυτά που είναι συνέχεια κληροδοτημάτων, όπως ο «Ερυθρός Σταυρός», το «Αγλαΐα Κυριακού», κλπ.).

Οι 7 ΥΠΕ, σύμφωνα με το ίδιο σχέδιο, θα υπαχθούν στις 13 Περιφέρειες. Αυτή η υπαγωγή θα είναι προσωρινή μέχρι να επιβληθεί η τοπική φορολογία, καθώς γι' αυτήν υπάρχουν, ακόμα, συνταγματικά κωλύματα, που, σύμφωνα με στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, θα προσπεραστούν.


Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ

ΛΑΪΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
Απαιτούν Υγεία αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν

Η πάλη για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στον κλάδο πρέπει να γίνει υπόθεση της εργατικής τάξης

Από πρόσφατη κινητοποίηση στον «Ευαγγελισμό»
Από πρόσφατη κινητοποίηση στον «Ευαγγελισμό»
Με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο αναδείχτηκαν το προηγούμενο διάστημα οι συνέπειες που έχει στη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων και συνολικά στη ζωή των λαϊκών στρωμάτων η παράδοση της Υγείας στα μονοπώλια, γραμμή που με συνέπεια υπηρετούν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όλες οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου.

Τα δημόσια νοσοκομεία, υπερχρεωμένα με ευθύνη των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, που τους επέβαλαν οικονομικό στραγγαλισμό, βρέθηκαν στη δίνη των εκβιασμών των προμηθευτών που σταμάτησαν την προμήθεια των νοσοκομείων πιέζοντας για την εξόφληση των χρεών τους. Η κατάσταση που δημιουργήθηκε στα δημόσια νοσοκομεία ήταν τραγική. Δεν υπήρχε ούτε καν στοιχειώδες υγειονομικό υλικό για τα χειρουργεία, τα εργαστήρια και τα άλλα τμήματα, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ακόμα περισσότερο η αναμονή των ασθενών, να μπαίνει σε κίνδυνο η ζωή τους και πολλοί απ' αυτούς να αναγκάζονται να καταφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα. Πρόκειται για τα αποτελέσματα της εξάρτησης των νοσοκομείων από τους μονοπωλιακούς ομίλους φαρμάκου και ιατρικού υλικού, από καμιά δεκαριά επιχειρηματικούς ομίλους που λειτουργούν σαν να 'ναι σε ξέφραγο αμπέλι καθορίζοντας ακόμα και την πολιτική Υγείας των κρατών.

Επιχειρώντας να κατευνάσει την κατακραυγή γι' αυτήν την κατάσταση, η κυβέρνηση προχώρησε σε συμφωνία, ικανοποιώντας φυσικά τους προμηθευτές, που δεν αγγίζει τις αιτίες της δημιουργίας των χρεών των δημοσίων νοσοκομείων (διαχρονική μείωση των κρατικών δαπανών για την Υγεία, απουσία κρατικής φαρμακοβιομηχανίας, εξάρτηση από τους επιχειρηματικούς ομίλους που προμηθεύουν τα νοσοκομεία κ.ά.), που διαιωνίζει το πρόβλημα αφήνοντας το λαό όμηρο των κερδοσκοπικών παιχνιδιών των επιχειρηματιών του κλάδου. Και αυτή η ρύθμιση, ευνοϊκότερη για τους προμηθευτές σε σχέση με τις δύο προηγούμενες, υπακούει στην αντιμετώπιση των δημόσιων νοσοκομείων ως πεδίου της επιχειρηματικής δραστηριότητας, όπου οι παροχές της Υγείας αντιμετωπίζονται ως εμπόρευμα και ως πηγή εσόδων ιδιαίτερα στα πλαίσια της, σχεδιαζόμενης, ολοήμερης λειτουργίας των νοσοκομείων.

Πρόκειται για μια ακόμα πτυχή της πολιτικής που αποδεικνύεται χρυσοφόρα για τους επιχειρηματίες της Υγείας. Σύμφωνα με στοιχεία της HELLASTAT για τον τομέα της σύγχρονης τεχνολογίας στην Υγεία (έκθεση για το 2009) απ' την ανάλυση των στοιχείων 342 επιχειρήσεων διαπιστώθηκε ότι ο κύκλος των εργασιών τους το 2008 ανήλθε σε 1,86 δισ. ευρώ (αύξηση 8% σε σχέση με το 2007) διαμορφώνοντας τα περιθώρια μεικτού κέρδους σε 41,1% και διασφαλίζοντας 344,32 εκατ. ευρώ κέρδη Προ Φόρων, Τόκων και Αποσβέσεων (ΚΠΦΤΑ). Αναδεικνύεται ότι η μήτρα που γεννάει τα προβλήματα είναι ότι η Υγεία αντιμετωπίζεται σαν εμπόρευμα, μέσο πλουτισμού και εξασφάλισης κερδών.

Προωθείται και θεσμικά η λειτουργία των νοσοκομείων ως επιχειρήσεων

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση προωθεί νέα μέτρα για την παραπέρα λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων ως επιχειρήσεις, μεταφέροντας την αρμοδιότητα για τα νοσοκομεία στην περιφέρεια μέσω του «Καλλικράτη», αλλά και μέσω της ολοήμερης λειτουργίας των νοσοκομείων που προωθεί. Πρόκειται για μέτρα που επισπεύδουν τη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της Υγείας, επιταχύνουν την πλήρη παράδοσή της στις επιχειρήσεις, απαλλάσσουν το κράτος και τους εργοδότες από τη χρηματοδότηση της Υγείας, ανοίγουν το δρόμο για την αυτοτελή λειτουργία των νοσοκομείων ως επιχειρήσεις και ενισχύουν γενικότερα την επιχειρηματική δράση στην Υγεία. Προδιαγράφουν ότι τα λαϊκά στρώματα θα πληρώνουν ακόμα περισσότερα για ένα ελάχιστο πακέτο παροχών.

Με την ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων ολοκληρώνεται το όραμα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για επιχειρήσεις Υγείας, δημόσιες και ιδιωτικές, ανταγωνιστικές μεταξύ τους, στο πλαίσιο ενιαίων κανόνων που θεσπίζει το επιτελικό κράτος, από τις οποίες οι εργαζόμενοι θα «αγοράζουν» ανάλογα με την οικονομική τους δυνατότητα. Αυτά τα μέτρα αποτελούν δομικά υλικά ενός εχθρικού για το λαό κατασκευάσματος, που έχει σοβαρότατες συνέπειες για τη λαϊκή οικογένεια, την ατομική και δημόσια Υγεία. Πρόκειται μάλιστα για μέτρα που δεν αγγίζουν καθόλου την εξάρτηση των νοσοκομείων από τις πολυεθνικές φαρμάκου και ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού. Αντίθετα, διευκολύνουν τη συγκέντρωση των προμηθειών σε λιγότερους ομίλους που η ύπαρξή τους και ο ανταγωνισμός τους δημιουργεί τα φαινόμενα των εκβιασμών, της μίζας, της διαφθοράς κ.λπ.

Μ' αυτές τις κατευθύνσεις ταυτίζεται και η ΝΔ. Αφού στηρίζει τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων ως αυτόνομες οικονομικά και διοικητικά μονάδες - επιχειρήσεις που θα είναι ανταγωνιστικές προς τον ιδιωτικό τομέα, με τη συγχώνευση νοσοκομείων και ιδρυμάτων, με τον εθελοντισμό κ.ά. Αφήνει στο απυρόβλητο την πολιτική στήριξης της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων και μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης που ακολούθησαν τόσο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ. Βασικό στήριγμα της κυβερνητικής πολιτικής είναι και ο ΛΑ.Ο.Σ., αλλά και ο ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ, που δε ζητούν την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία - Πρόνοια, αλλά προβάλλουν (όπως και η κυβέρνηση), την ανάγκη για ρύθμιση με κανόνες και έλεγχο της δράσης των μονοπωλίων στο χώρο. Ομως, στην κυριαρχία των μονοπωλίων δε γίνεται να μπουν κανόνες. Το μόνο που μπορεί και πρέπει να κάνει ο λαός είναι να τα ανατρέψει.

Η Υγεία είναι δικαίωμα όλων

Η εκρηκτική κατάσταση που υπάρχει στα δημόσια νοσοκομεία είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που προωθείται χρόνια τώρα από την ΕΕ και τα κόμματα του κεφαλαίου, που αντιμετωπίζουν την Υγεία ως εμπόρευμα.

Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει την Υγεία σαν κοινωνικό δικαίωμα και παλεύει για ένα αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, χωρίς διακρίσεις και ανισότητες, με βασικό προσανατολισμό στην πρόληψη, ρίχνοντας βάρος στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, με το Κέντρο Υγείας που θα είναι συνδεδεμένο με τους χώρους δουλειάς, τα σχολεία, τους χώρους άθλησης κ.ά. Παλεύει για πλήρως στελεχωμένες και εξοπλισμένες μονάδες Υγείας σε όλα τα επίπεδα του συστήματος που θα αξιοποιούν τις κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας προς όφελος των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων. Αυτή η δυνατότητα προσκρούει στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που θυσιάζει τις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών στο βωμό των κερδών του κεφαλαίου, το οποίο αξιοποιεί για δικό του όφελος τις σύγχρονες τεχνολογίες, ελέγχει και κατευθύνει το φάρμακο, την υγεία, την έρευνα.

Το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τους υγειονομικούς, να μη συμβιβαστούν με αυτήν την κατάσταση, με την πολιτική που βάζει στη λαιμητόμο την υγεία του λαού. Να δυναμώσουν την πάλη τους για την ανάπτυξη και την κοινωνία όπου τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής θα είναι λαϊκή περιουσία. Το φάρμακο θα είναι δωρεάν για όλους, στην ποσότητα και ποιότητα που θα απαιτούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και θα επιτρέπει το ότι οι παραγωγικές δυνάμεις θα υπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα.


Νατάσα ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ