Σήμερα, Σάββατο

-- Ιτέα, 18.00: Εκδήλωση - συζήτηση στο Κυριακοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο. Ομιλητής: Δρόσος Τσελές, μέλος της ΕΠ Αν. Στερεάς - Εύβοιας του ΚΚΕ.

Αύριο, Κυριακή

-- Θήβα, 13.00: Εκδήλωση - λαϊκό γλέντι στο κέντρο «Το τζάκι». Ομιλητής: Αντώνης Τουλουμάκος, μέλος της ΕΠ Αν. Στερεάς - Εύβοιας του ΚΚΕ.

Στα πλαίσια της πολιτικής παρέμβασης της ΚΟ Αττικής προγραμματίζονται, μεταξύ άλλων, οι παρακάτω δραστηριότητες:

Σήμερα, Σάββατο

-- Αγ. Παντελεήμονας Αχαρνών, 18.00: Συζήτηση σε καφενείο (Ιθάκης και Φυλής) με τον Ν. Σοφιανό, μέλος του ΠΓ της ΚΕ.

-- Νίκαια, 18.30: Συγκέντρωση στο χώρο Χαμάμ (οδός Μυλασών - 3ο Πειραματικό Γυμνάσιο). Ομιλήτρια: Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ και βουλευτή.

-- Πέραμα, 18.30: Συγκέντρωση στο Δημαρχείο Περάματος. Ομιλητής: Γιάννης Μανουσογιαννάκης, μέλος της ΚΕ.

-- Πειραιάς, 21.00: Συγκέντρωση - συνεστίαση των ΚΟΒ Α' Πειραιά και της ΚΟΒ ΕΒΕ Πειραιά στον επιβατικό σταθμό ΟΛΠ «ΗΕΤΙΩΝ». Ομιλητής: Βαγγέλης Μαρούπας, μέλος του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ Αττικής.

-- Σαλαμίνα, 19.30: Συγκέντρωση - συνεστίαση στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου. Ομιλητής: Γιώργος Τούσσας, μέλος της ΚΕ.

-- Παλλήνη, 18.30: Συγκέντρωση των ΚΟΒ Παλλήνης και Παιανίας, στο Οινοποιείο του Πέτρου (Λ. Μαραθώνος 117). Ομιλητής: Γιάννης Γκιόκας, μέλος της ΚΕ.

-- Μέγαρα, 19.00: Συγκέντρωση στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου (πλατεία Ηρώων). Ομιλητής: Γιώργος Πέρρος, μέλος της ΚΕ.

Αύριο, Κυριακή

-- Γήπεδο Μετς, 13.00: Συγκέντρωση - συνεστίαση των ΚΟΒ της Α' Αθήνας. Ομιλήτρια: Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ.

-- Αλιμος, 13.00: Συγκέντρωση - συνεστίαση στο Πολιτιστικό Κέντρο (Λ. Ιωνίας 96). Ομιλητής: Κώστας Ζιώγας, μέλος της ΚΕ.

-- Χολαργός, 11:30: Συγκέντρωση στο Δημαρχείο Χολαργού. Ομιλητής: Θανάσης Τζίμας, μέλος της ΚΕ.

-- Μαρούσι, 11.00: Συγκέντρωση στο Δημαρχείο Αμαρουσίου. Ομιλητής: Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτής του ΚΚΕ.

Από τη συγκέντρωση στην Καλλιθέα, με ομιλητή τον Γ. Πρωτούλη

Σε αυτά τα πλαίσια, στο κτίριο του ΟΤΕ - ΝΥΜΑ βρέθηκε ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Περνώντας από γραφείο σε γραφείο, στα τηλεφωνικά κέντρα, στο διάλειμμα των εργαζομένων, συζητώντας μαζί τους, τους κάλεσε να μην αγωνιούν για το αν, πότε και ποιος θα βγει Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Είναι εξελίξεις, σημείωσε, που αγχώνουν τους αστούς και τα κόμματά τους. «Ο λαός πρέπει να δημιουργήσει τις δικές του εξελίξεις, με την οργάνωση της πάλης του, την ισχυροποίηση των συνδικάτων, την απομόνωση των συμβιβασμένων πλειοψηφιών και την αλλαγή των συσχετισμών με την ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού».

Απαντώντας, ο Γ. Πέρρος τους κάλεσε να μην περιμένουν μόνο τις εκλογές για να αντιδράσουν: «Βεβαίως και στις εκλογές χρειάζεται ισχυροποίηση του Κόμματος, καθώς το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που αταλάντευτα παλεύει για το δίκιο των εργαζομένων. Ομως η καθημερινή και ασυμβίβαστη πάλη είναι αυτό που τρέμουν οι κυβερνήσεις και η ΕΕ».

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που σημείωναν ότι αυτά που λέει το ΚΚΕ είναι σωστά, αναγνωρίζοντας τη συνέπειά του, όμως «είναι δύσκολα», όπως παρατήρησε μια εργαζόμενη.

«Το ΚΚΕ είναι το μόνο Κόμμα που καταθέτει στο λαό πρόταση για συνολική ανατροπή αυτής της κατάστασης», υπογράμμισε ο Γ.Πέρρος. «Πρέπει οι εργάτες να πάρουν από τους αστούς την εξουσία στα μέσα παραγωγής, για να απολαύσουν τον πλούτο που παράγουν. Μόνο τότε θα σχεδιαστεί η οικονομία και η ανάπτυξη προς όφελός μας. Οσο ο λαός εναποθέτει τις ελπίδες του σε διάφορους σωτήρες, τόσο θα απογοητεύεται και θα τα βλέπει πιο δύσκολα τα πράγματα. Οταν θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του, τότε θα καταλάβει τη δύναμή του».

Τέλος, κάλεσε τους εργαζόμενους να σκεφτούν ποιος έχασε και ποιος κέρδισε από την αποδυνάμωση του ΚΚΕ στις πρόσφατες εκλογές και την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ. Οπως είπε «χαμένο βγήκε το λαϊκό κίνημα, αποδυναμώθηκε η πάλη, ενώ η αντιλαϊκή επίθεση κλιμακώθηκε».

Την Τετάρτη το απόγευμα, την ίδια στιγμή που εξελισσόταν στη Βουλή η ψηφοφορία για την εκλογή του ΠτΔ, μια σειρά οργανώσεις της ΚΟ Αττικής διοργάνωναν συσκέψεις και συγκεντρώσεις συζητώντας με εργαζόμενους για την ουσία των εξελίξεων.

«Η "σταθερότητα" που επιδιώκουν δείχνει ότι ετοιμάζονται για νέα επώδυνα μέτρα, όμως δείχνει και την αδυναμία τους» σημείωσε ο Θανάσης Τζίμας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας σε σύσκεψη της ΚΟΒ Ηλεκτρολόγων.«Φαίνεται η αδυναμία τους να περάσουν νέα μέτρα αναίμακτα και να τα βρουν κάτω από το τραπέζι για να ξεζουμίσουν το λαό. Σήμερα έχει μεγάλη σημασία να μη δοθεί περιθώριο ανασύνταξης του πολιτικού συστήματος. Ακόμα κι αν αλλάξει η κυβέρνηση, να μην έρθει νέα με πίστωση χρόνου από το λαό. Κάθε πίστωση χρόνου θα είναι εις βάρος του», πρόσθεσε.

«Η λύση είναι να ισχυροποιηθεί το Κόμμα και την επομένη των εκλογών, όποτε κι αν γίνουν, ανεξάρτητα του ποιος θα κυβερνά, να υπάρχει ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση, ο λαός να είναι οργανωμένος και έτοιμος να παλέψει με το ΚΚΕ μπροστά», τόνισε στη συνέχεια ο Θ. Τζίμας, σχετικά με την εύλογη ανησυχία που εκφράστηκε στη συζήτηση, ότι ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το μόνο που θα προσφέρει θα είναι απογοήτευση για όσους στηρίζουν εκεί τις ελπίδες τους και όξυνση αντιδραστικών αντανακλαστικών. Συμπλήρωσε χαρακτηριστικά: «Το ΚΚΕ προειδοποιεί, όπως έκανε και στις προηγούμενες εκλογές: Η οποιαδήποτε κυβερνητική εναλλαγή με τους καπιταλιστές να κάνουν κουμάντο στην οικονομία και το λαό ανοργάνωτο, θα δώσει συνέχεια στα βάρβαρα μέτρα. Γι' αυτό από σήμερα δίνουμε τη μάχη ώστε τα συνδικάτα να μαζικοποιούνται, κανένας εργάτης να μην είναι ανοργάνωτος και μόνος του. Με πιο δυνατό το ΚΚΕ, δυναμώνει η πάλη του λαού και πιο δύσκολα θα τον βάζουν στο χέρι».

Αντίστοιχα, σε συγκέντρωση στην Καλλιθέα, ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, κάλεσε τους συγκεντρωμένους να σκεφτούν το πραγματικό δίλημμα: «Μπροστά στις σύνθετες και δύσκολες μέρες χρειάζεται ο λαός ενισχυμένο το ΚΚΕ ή όχι; Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο, περιθώρια για απογοητεύσεις. Απαιτείται παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα με μόνο αδιάψευστο στοιχείο τον αγώνα του και ισχυρό το ΚΚΕ. Γιατί η αλλαγή των αλλαγών θα είναι η εργατική - λαϊκή εξουσία, ο λαός όρθιος, οργανωμένος, μαχητής και αγωνιστής που επιλέγει το δικό του δρόμο: Αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής».

Κόντρα στο αποπροσανατολιστικό σκηνικό που στήνεται με αφορμή τις διαδικασίες για την προεδρική εκλογή, με τα εκβιαστικά διλήμματα και την καλλιέργεια αυταπατών, οι οργανώσεις του ΚΚΕ σε όλη τη χώρα αναπτύσσουν μια πολύμορφη δραστηριότητα, υπογραμμίζοντας την ανάγκη άμεσης λαϊκής παρέμβασης όποιες και αν είναι οι εξελίξεις, οργάνωσης της λαϊκής πάλης, αποφασιστικής ενίσχυσης του ΚΚΕ. Αναδεικνύουν τη δύναμη που έχουν οι εργαζόμενοι όταν αποφασίζουν να γίνουν οι ίδιοι πρωταγωνιστές των εξελίξεων.

Σε αυτά τα πλαίσια, στο σημερινό 4σέλιδο «Κομματική Ζωή και Δράση» μπορείτε να διαβάσετε:

-- Λαϊκή παρέμβαση τώρα - Δυνατό ΚΚΕ στο λαό και στη Βουλή. Ρεπορτάζ από τη συζήτηση που αναπτύσσει με εργαζόμενους του Λεκανοπεδίου η ΚΟ Αττικής στο πλαίσιο της πολιτικής της παρέμβασης.

-- «Σύγχρονη Εποχή». Πολύτιμο εκδοτικό έργο που αξίζει να στηριχθεί από όλους.

-- Αθηνά Μπενέκου: Η ηρωική «κόκκινη δασκάλα» του Μοριά. Ρεπορτάζ από την εκδήλωση που πραγματοποίησε η ΕΠ Πελοποννήσου του ΚΚΕ.

-- Συναυλία με εργατικά τραγούδια που ερμήνευσε ο Στ. Καζαντζίδης. Από την πετυχημένη εκδήλωση της Οργάνωσης Βιομηχανίας της ΚΟ Αττικής.

Από την εκδήλωση στη Ζούπαινα - Στο βήμα η Λουίζα Ράζου

Πολλοί κάτοικοι από τους Αγ. Αναργύρους και τα γύρω χωριά, αντιστασιακοί από την ευρύτερη περιοχή συμμετείχαν στην εκδήλωση, στην πραγματοποίηση της οποίας συνέβαλε και το Τοπικό Συμβούλιο των Αγ. Αναργύρων Δήμου Σπάρτης. Το «άνοιγμα» της εκδήλωσης έκανε ο Γ. Λέφας, ιστορικός, φιλόλογος και συγγραφέας, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε και η Αγγελική Μπενέκου, αδερφή της Αθηνάς, η οποία μαζί και με την άλλη αδερφή τους, Αριάδνη, έκαναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου προς τιμήν της Αθηνάς Μπενέκου. Πάνω σε αυτό ξεχωρίζουν χαραγμένα τα τελευταία της λόγια, αυτά που φώναξε δυνατά λίγο πριν την τουφεκίσει το εκτελεστικό απόσπασμα στις 8/12/1947: «Εδώ, στον τόπο που τον ποτίζετε με το αίμα μου, αύριο θα 'ρχονται τα παιδιά σας να τον ραίνουν με λουλούδια. Ζήτω το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας».

Η πρωτοβουλία αυτή εντάσσεται στα πλαίσια του γιορτασμού των 100 χρόνων του Κόμματος, που συμπληρώνονται το 2018. Γιορτασμός στον οποίο θέλουμε να αποτυπώνεται η ατσάλινη θέληση των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ να δρούμε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, με αυξημένη ικανότητα στην προβολή του Προγράμματος του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό».

«Η συντρόφισσα Αθηνά Μπενέκου που τιμάμε σήμερα», τόνισε η Λουίζα Ράζου, «δεν είναι η εξαίρεση στον κανόνα, είναι ο κομμουνιστικός κανόνας, που επιβεβαιώθηκε με το μαζικό παράδειγμα χιλιάδων μελών και στελεχών του Κόμματος και τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο. Πρόκειται για το παράδειγμα που ενέπνευσε και υιοθετήθηκε από χιλιάδες νέους και νέες, κατά κύριο λόγο, σ' όλη την Ελλάδα και στην Πελοπόννησο που πύκνωσαν τις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού, διεξάγοντας, και με τα όπλα, έναν αγώνα δίκαιο, ανεξάρτητα από την έκβασή του.

Ο μαζικός ηρωισμός, η αυτοθυσία, η ανιδιοτέλεια, το θάρρος και η αποφασιστικότητα των μαχητών του ΔΣ μάς εμπνέουν και μας διδάσκουν.

Το μνημείο προς τιμήν της Αθηνάς Μπενέκου

Υπερασπίστηκε τη δράση της και τη στάση της στα χρόνια της Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού, την κομματική της ιδιότητα και τις καθοδηγητικές της ευθύνες, μπροστά στους στρατοδίκες, μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα».

Αφού αναφέρθηκε στη συμβολή της Πελοποννήσου στην τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ και την τεράστια διαπαιδαγωγητική δουλειά στις ελεύθερες περιοχές που συνόδευσε τις πολεμικές επιχειρήσεις και συνέβαλε στη σφυρηλάτηση ισχυρών δεσμών του Δημοκρατικού Στρατού με το λαό της Πελοποννήσου, η Λουίζα Ράζου στάθηκε στην ιδιαίτερη συμβολή των γυναικών στον αγώνα του ΔΣΕ: «Η συμμετοχή τους ήταν σημαντική, έφτασε στο 30% των δυνάμεων. Αξιωματικοί και υπαξιωματικοί αναδείχθηκαν 688 γυναίκες, 55 πήραν μετάλλιο ανδρείας, εκατοντάδες διακρίθηκαν για τις στρατιωτικές τους ικανότητες, τη μαχητικότητα και την προσφορά τους από όποιο πόστο κι αν χρειάστηκε. Δίπλα στην Αθηνά, στα χαρακώματα του αγώνα στάθηκαν σαν αξιωματικοί πεζικού στην Πελοπόννησο οι: Αργυρώ Σταυροπούλου, Σταθούλα Κατσηδήμα, Γεωργία Πράπα, Πηνελόπη Λεβεντάκη, Χρυσούλα Κουτίβα, Μαρία Κοττή, Σοφία Μαλέση, Πιπίτσα Παπαμιχαήλ. Δεκάδες είναι οι γυναίκες που σκοτώθηκαν στις μάχες και στα εκτελεστικά αποσπάσματα».

«Η εξέλιξη αυτή», υπογράμμισε, «ήταν καρπός της συστηματικής προσπάθειας του Κόμματος, σε πολύ δύσκολα χρόνια για την ανισοτιμία των γυναικών, να αναπτύξει τη δουλειά του στις γυναίκες, να τις τραβήξει στην πάλη, να ενταχθούν στο κίνημα, στο Κόμμα».

Ειδικά στο ΔΣΕ, «η αξιοποίηση του γυναικείου δυναμικού έγινε αντικείμενο συζήτησης, ειδικών συσκέψεων και μέτρων. Μπήκαν υπεύθυνες για τις γυναίκες, δίπλα στους πολιτικούς επιτρόπους. Αντιμετωπίστηκαν προβλήματα που είτε υποτιμούσαν ότι και στο βουνό οι γυναίκες έδιναν διπλή μάχη, είτε περιόριζαν την αξιοποίησή τους σε βοηθητικές λεγόμενες δουλειές. Οι γυναίκες του υγειονομικού, της επιμελητείας, των επικοινωνιών, των μεταγωγών, οι σαμποτέρ, οι μάχιμες, οι παράνομες στις πόλεις, όλες έβαζαν τα νιάτα τους και τη ζωή τους για τη λαϊκή υπόθεση».

Σημειώνοντας, μάλιστα, ότι το γεγονός αυτό αποτέλεσε στοιχείο της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας του αντιπάλου, η Λουίζα Ράζου αναφέρθηκε στο χαρακτηριστικό δημοσίευμα της εφημερίδας «ΑΛΗΘΕΙΑ» της Τρίπολης (7/12/1947), που αναφέρεται στην σ. Αθηνά Μπενέκου με τίτλο «Κατεδικάσθη μια αιμοσταγής ύαινα...», «τα τέρατα με την γυναικείαν μορφήν», «η θηριώδης συμμορίτισσα».

Οπως υπογράμμισε, ωστόσο, «στην ιστορική μνήμη του ΚΚΕ, στη συνείδηση των συναγωνιστών της και του λαού του Μοριά και της Λακωνίας, η σ. Αθηνά Μπενέκου καταγράφηκε παντοτινά ως η "κόκκινη δασκάλα"».

«...Μη ζητάτε να σας πω γιατί ήρθα στην Τρίπολη και τι γίνεται στο βουνό γιατί δεν είμαι τόσο αφελής να εκθέσω μια σειρά κόσμο που αγωνίζεται για τη λευτεριά του. Το έγκλημά μου είναι ότι αγάπησα το λαό και πήρα την υπόθεσή του σαν δική μου, για το λυτρωμό του...

Οσο για κείνους που κρατούν τον αγώνα του λαού στο βουνό, σας λέγω ότι ξεπληρώνουν το χρέος τους και δεν είναι "συμμορίτες", όπως τους λέτε. Τίποτε άλλο, ας με οδηγήσετε στο απόσπασμα...».

Από την απολογία της Αθηνάς Μπενέκου μπροστά στους στρατοδίκες το 1947

Η Αθηνά Μπενέκου γεννήθηκε το 1920, στη Ζούπαινα - σήμερα Αγ. Ανάργυροι Λακωνίας. Σπούδασε δασκάλα. Στέλεχος της ΕΠΟΝ και της Εθνικής Αλληλεγγύης στην Κατοχή, πάλεψε με όλες της τις δυνάμεις, κάνοντας το χρέος της σα δασκάλα και αγωνίστρια, για την απελευθέρωση του λαού, για την επιβίωσή του μέσα σε σκληρές συνθήκες. Οργανώθηκε στο ΚΚΕ το 1943 και δούλεψε ως στέλεχος Αχτίδας και μετά ως μέλος της ΠΕ Λακωνίας. Καταδιωκόμενη για την αντιστασιακή της δράση, βγήκε στο βουνό.

Σε συνθήκες που ο λαός βρήκε απέναντί του με νέα στολή τους γερμανοντυμένους της Κατοχής, να υπηρετούν τώρα την εδραίωση της αστικής εξουσίας, τις συμμορίες του Κατσαρέα, του Παυλάκου, του Καμαρινέα, του Μαγγανά, να δολοφονούν και να βασανίζουν χιλιάδες αγωνιστές σε όλη την Ελλάδα και στη Λακωνία, η Αθηνά συνέχισε τον αγώνα, για να μη λυγίσει ο λαός στην τρομοκρατία, για να οργανωθεί η λαϊκή αντεπίθεση.

Εκλέχθηκε μέλος της ΝΕ Λακωνίας του ΚΚΕ και συνέβαλε να διατηρηθούν και να μη διαλυθούν οι παράνομες ΚΟ της Λακωνίας, παρά το δολοφονικό όργιο. Από το καλοκαίρι του 1947 ήταν μέλος του ΓΠ Πελοποννήσου.

Το Νοέμβρη του 1947 μπήκε στην Τρίπολη για να ανασυγκροτήσει το δίκτυο υποδοχής καταδιωκόμενων αγωνιστών, που θα έρχονταν από την Αθήνα, για να καταταγούν στο ΔΣΕ. Επίσης, ανέλαβε να συγκεντρώσει, σε συνεργασία με την Οργάνωση του ΚΚΕ στην Τρίπολη και με την ηγεσία των κρατούμενων αγωνιστών στις φυλακές της πόλης, πληροφορίες για τη διάταξη και τη δύναμη των κυβερνητικών δυνάμεων, προκειμένου στις αρχές του 1948 να πραγματοποιηθεί προγραμματισμένη επίθεση των 1ου, 2ου και 3ου συγκροτημάτων του Δημοκρατικού Στρατού στην Τρίπολη, για την απελευθέρωση των 500 περίπου κρατουμένων στις φυλακές και την αντιμετώπιση του προβλήματος του ανεφοδιασμού των αντάρτικων δυνάμεων με πυρομαχικά.

Η Αθηνά Μπενέκου στις 29/11/47 πιάστηκε και καταδικάστηκε από το Εκτακτο Στρατοδικείο της Τρίπολης έξι φορές σε θάνατο, τη μεθεπόμενη μέρα 1/12/1947. Εκτελέστηκε λίγες μέρες αργότερα, στις 8/12/1947.

«Οι Ανατολικές Συνοικίες τον Δεκέμβρη του 1944»: Εκδοση της 6ης Αχτίδας της ΚΟΑ που πρωτοκυκλοφόρησε το 1945 και επανεκδόθηκε από τη «ΣΕ».

«Ποιος βοήθησε τον Χίτλερ», του Ιβάν Μιχαήλοβιτς Μάισκι: Ο πρώην πρεσβευτής της ΕΣΣΔ στη Βρετανία αποκαθιστά την ιστορική αλήθεια για το ρόλο της Σοβιετικής Ενωσης στην υπόθεση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αναδεικνύει το ρόλο των Αγγλίας, Γαλλίας και ΗΠΑ απέναντι στην ΕΣΣΔ.

«Το υγειονομικό του ΔΣΕ», του Νώντα Σακελλαρίου: Βιβλίο ντοκουμέντο για την οργάνωση της βοήθειας προς τους τραυματισμένους μαχητές με υποτυπώδη μέσα, αναδεικνύει το ρόλο του επιστήμονα στην υπηρεσία του λαού.

«Το αστικό πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα (1950 - 1967)», του Μάκη Μαΐλη: Ιστορική μελέτη του πολιτικού συστήματος τη συγκεκριμένη περίοδο, με πολλά κοινά στοιχεία ανάμεσα στο παρελθόν και την τρέχουσα πολιτική κατάσταση.

«Ο Λένιν τον Οκτώβρη», του Λάζλο Γκιούρκο: Βιβλίο που αναδεικνύει τη μεγάλη συμβολή του Λένιν και του κόμματος των μπολσεβίκων στη νίκη της Οχτωβριανής Επανάστασης.

Απαντα Στάλιν, 9ος τόμος: Περιέχει τα έργα που γράφτηκαν απ' το Δεκέμβρη του 1926 μέχρι τον Ιούλη του 1927, με κύριο χαρακτηριστικό τα ζητήματα θεωρίας και πράξης της σοσιαλιστικής εκβιομηχάνισης και της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ.

«Μπ. Μπρεχτ για τους σεισμούς που μέλλονται να 'ρθουν...»: Πρακτικά του επιστημονικού συνεδρίου που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ τον Απρίλη του 2013.

«Κόμμα "παντός καιρού" - Ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ισχυροποίηση του ΚΚΕ»: Εκδοση της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ που καταδεικνύει το περιεχόμενο της πολιτικής δράσης, τα κριτήρια διαμόρφωσης των στόχων πάλης και τα κριτήρια αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας των αγώνων για την οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας.

«Ρεπορτάζ κάτω απ' την Κρεμάλα», του Γιούλιους Φούτσικ: Βιβλίο που γράφτηκε στη φυλακή και αποτυπώνει το νόημα της ζωής και το μέτρο της ευθύνης του κάθε ανθρώπου για την τύχη του κόσμου.

«Το χωράφι της μάνας», του Τζινγκίζ Αϊτμάτοφ: Επανέκδοση της πιο ιστορικής νουβέλας του συγγραφέα, που πρωτοτυπώθηκε απ' τη «ΣΕ» το 1973.

«Βιομηχανία Ν&Κ», του Βίλι Μπρέντελ: Γραμμένο από έναν συγγραφέα - τορναδόρο στο επάγγελμα, στα τέλη της δεκαετίας του '20 στο Αμβούργο, το βιβλίο δείχνει τον πολιτικό αγώνα για να αποκτηθεί η ταξική συνείδηση των εργατών μέσα στο εργοστάσιο.

Το βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» στην Αθήνα

Η προσπάθεια της «Σύγχρονης Εποχής», που συνεχίζεται κάτω από αντίξοες συνθήκες, με στόχο τη διάδοση του μαρξιστικού, προοδευτικού βιβλίου, την αποτύπωση της Ιστορίας του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, δίνει στους ανθρώπους του μόχθου και τα παιδιά τους τη δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με τη σκέψη κορυφαίων διανοητών, λογοτεχνών της ανθρωπότητας, «ξεκλειδώνει» διαδρομές για την κατανόηση του κόσμου και της κίνησής του, δίνει πολύτιμα όπλα ενάντια στους πολυποίκιλους μηχανισμούς παρέμβασης που διαθέτει η αστική τάξη.

Ο «Ριζοσπάστης» επισκέφθηκε το βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» στην Αθήνα και συζήτησε με τον υπεύθυνο, Τάσο Δημητρούκα.

***

-- Πόσο εύκολο είναι το «έργο» της «Σύγχρονης Εποχής», ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες;

-- Η προσπάθεια της «ΣΕ» γίνεται σε δύσκολες συνθήκες για την παραγωγή του βιβλίου. Παρ' όλα αυτά, συνεχίζεται η έκδοση βιβλίων που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι. Εκδόθηκαν πολιτικά βιβλία, λογοτεχνικά, ιστορικά ντοκουμέντα, καθώς επίσης και παιδικά, νεανικά βιβλία. Γι' αυτό πρέπει να τονίσουμε και να επαναλαμβάνουμε διαρκώς ότι η αγορά ενός βιβλίου απ' τη «ΣΕ» αποτελεί μια πολύτιμη στήριξη στην προσπάθεια που καταβάλλεται να τυπώνεται, να κυκλοφορεί, να διαδίδεται το μαρξιστικό και γενικότερα το προοδευτικό βιβλίο.

-- Τις μέρες αυτές, όλοι αναζητούμε ένα καλό και σχετικά προσιτό δώρο. Τι θα προτείνατε σε όσους περάσουν την πόρτα του βιβλιοπωλείου;

-- Οι προτάσεις της «ΣΕ» καλύπτουν όλη την γκάμα των αναζητήσεων του αναγνωστικού κοινού. Για παράδειγμα το βιβλίο του Ρ. Π. Ντατ «Φασισμός και κοινωνική επανάσταση» είναι χρήσιμο σε όλους μας για την εξαγωγή συμπερασμάτων, αλλά και απαραίτητο σε όσους μελετούν το φαινόμενο του φασισμού.

Οι νέες εκδόσεις με αφορμή τα 70 χρόνια απ' τον Δεκέμβρη του '44, όπως το «Δεκέμβρης του '44 - Κρίσιμη ταξική σύγκρουση», αλλά και παλαιότερες, μαρτυριών κ.λπ., για την περίοδο αυτή, είναι πολύτιμες για όποιον θέλει να μάθει την Ιστορία του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος στη χώρα, αλλά και για μελετητές, επιστήμονες.

Φέτος, εξάλλου, συμπληρώθηκαν 100 χρόνια απ' τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι χρήσιμο οι αναγνώστες να αναζητήσουν ιστορικούς παραλληλισμούς και διδάγματα σε εκδόσεις όπως «Ο Λένιν για τον πόλεμο και τη Σοσιαλιστική Επανάσταση» ή σε λογοτεχνικά έργα όπως «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του» κ.ά. Η σχέση πολέμου και σοσιαλιστικής επανάστασης έχει μεγάλη θεωρητική και πρακτική αξία, όχι μόνο για τη μελέτη των ιστορικών γεγονότων, αλλά προπαντός για τη σύγχρονη εργατική τάξη.

Υπάρχουν βιβλία που αφορούν την οικονομική κρίση με κείμενα των κλασικών, συλλογές άρθρων της ΚΟΜΕΠ, τα υλικά της ημερίδας του ΚΚΕ. Θα βρει πολλά καλά βιβλία για τους μικρούς μας φίλους όπως «Οι δικές μας Ιστορίες», «Παιδιά της Αθήνας», «Λιχουδοχώρα» και πολλά ακόμα. Και το νεότερο αυτής της «οικογένειας», τα «Λόγια της Τάξης» της Εύης Κοντόρα.

Ο επισκέπτης στο βιβλιοπωλείο της «ΣΕ» θα βρει επίσης ό,τι πιο αξιόλογο κυκλοφορεί στο χώρο του βιβλίου κι από άλλες εκδόσεις.

-- Η προσφορά από άποψη περιεχομένου είναι δελεαστική, είναι όμως και προσιτή για τους ανθρώπους του μόχθου, δεδομένων των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν;

-- Δεν υπάρχει τίποτα φτηνό στις μέρες μας, ωστόσο η προσπάθεια που καταβάλλει το εκδοτικό του ΚΚΕ για χαμηλές τιμές είναι μόνιμη. Υπάρχει μόνιμη έκπτωση στα βιβλία, υπάρχει περίοδος μεγαλύτερων εκπτώσεων (π.χ. στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ), καθώς και μια πλούσια γκάμα παλιότερων τίτλων, με τιμές που ξεκινούν από 1 ευρώ.

Πάνω από όλα, το θέμα είναι να γίνει συνείδηση πως το βιβλίο είναι ένα εργαλείο ενάντια στην άγνοια και την κυρίαρχη ιδεολογία, οπότε και επικαιροποιείται όσο ποτέ το σύνθημα «Η γνώση είναι δύναμη». Το μαρξιστικό και προοδευτικό βιβλίο αποτελεί ένα όπλο αντεπίθεσης, μέσο κατανόησης του καπιταλισμού και όσων βιώνουν σήμερα τα λαϊκά στρώματα.

-- Πού μπορεί κανείς να βρει τη «Σύγχρονη Εποχή» και τις εκδόσεις της;

-- Εκτός απ' τα βιβλιοπωλεία, στην Αθήνα (Μαυροκορδάτου 3), στη Θεσσαλονίκη (Πλάτωνος 7) και στην Πάτρα (Κανακάρη 159), εκδόσεις της «ΣΕ» μπορεί κανείς να εντοπίσει σε πολλά βιβλιοπωλεία σε όλη τη χώρα. Γίνεται προσπάθεια να τοποθετούνται σε όσο γίνεται περισσότερα βιβλιοπωλεία της επικράτειας, για να μπορεί να έχει πρόσβαση στις εκδόσεις μας καθένας που ενδιαφέρεται.

Σημαντική, επίσης, είναι η ανάπτυξη της ιστοσελίδας μας (www.sep.gr) και των απευθείας παραγγελιών μέσω αυτής, με ένα «πελατολόγιο» που αυξάνεται συνεχώς. Αυτοκριτικά, οφείλουμε να πούμε ότι καθυστερήσαμε σ' αυτό το εγχείρημα, αλλά η ανταπόκριση του κόσμου επιβεβαιώνει τη δυνατότητα να φτάσει το προοδευτικό βιβλίο στην κυριολεξία και στο τελευταίο χωριό. Απ' τις παραγγελίες αποδεικνύεται ότι το μαρξιστικό βιβλίο, το πολιτικό και το ιστορικό κυριαρχούν στο ενδιαφέρον. Οπως, επίσης, ένα συμπέρασμα είναι ότι κυρίως νέοι άνθρωποι συνθέτουν το «πελατολόγιο» της «ΣΕ». Προτρέπουμε, ωστόσο, και τους μεγαλύτερους να αναζητήσουν τις νέες εκδόσεις και - γιατί όχι - να ξανασκύψουν σε παλιότερες.

Εμείς υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε την προσπάθεια μετάφρασης, έκδοσης και κυκλοφορίας του μαρξιστικού - λενινιστικού βιβλίου όχι μόνο γιατί είναι επίκαιρο όσο ποτέ, αλλά και γιατί είναι αναντικατάστατο εργαλείο για να καταλάβουμε πώς κινούνται η οικονομία και η κοινωνία, άρα και πώς εμείς θα παρέμβουμε σ' αυτήν την κίνηση προς όφελός μας.

«Ο μηχανικός Μένι», του Αλεξάντρ Μπογκντάνοφ: Μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, όπου ο μηχανικός Μένι θίγει με επίκαιρο τρόπο την αντίθεση ανάμεσα στην ικανότητα του ανθρώπου και στην ύπαρξη των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, που αποτελούν εμπόδιο στην ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

Μελέτη για τον Κώστα Καρυωτάκη, από τον Νέαρχο Γεωργιάδη.

Γεννημένος στις 29 Αυγούστου 1931 στη Νέα Ιωνία από Πόντιους γονείς, πρόσφυγες, ο Στέλιος Καζαντζίδης γνώρισε από πολύ τρυφερή ηλικία τι σήμαινε η λέξη «ταγματασφαλίτες», καθώς ήταν εκείνοι που δολοφόνησαν τον οικοδόμο πατέρα του, που είχε πάρει μέρος στην Αντίσταση στις γραμμές του ΕΑΜ. Γνώρισε τι σήμαινε αστυνομικό τμήμα και χίτες, που τσάκισαν στο ξύλο τον ίδιο τον Στέλιο σε ηλικία 12 ετών, γνώρισε από τα 13 του τι σημαίνει βιοπάλη, καθώς εκείνος ανέλαβε δουλεύοντας σε ό,τι δουλειά μπορεί να φανταστεί κανείς να ζήσει τη μητέρα του και το μικρό του αδελφό.

Στη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας βασανίζεται άγρια, ενώ, για ένα διάστημα, εξορίστηκε στην Μακρόνησο.

«Στο εργοστάσιο της "Λανατέξ", κατά τη διάρκεια της εργασίας, όταν έπιανα κάποιο σκοπό οι εργάτες σταμάταγαν την δουλειά και με χάζευαν», είπε αργότερα ο ίδιος. Ο διευθυντής του εργοστασίου, ονόματι Παρβανίδης, του χάρισε μια κιθάρα.

Ξεκινώντας από ταβερνάκια και αμειβόμενος με ένα πιάτο φαγητό και ένα ποτήρι κρασί, σταδιακά αρχίζει να εξελίσσεται σε επαγγελματία τραγουδιστή. Ο στιχουργός Χαράλαμπος Βασιλειάδης -Τσάντας- τον σύστησε στον τυφλό μαέστρο της «Columbia», Στέλιο Χρυσίνη, και το 1952 ο Στέλιος Καζαντζίδης ηχογράφησε το πρώτο του τραγούδι με τίτλο «Για μπάνιο πάω» του Απόστολου Καλδάρα, όμως το τραγούδι δεν πήγε καλά, διότι δεν ταίριαζε στο ύφος του.

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου του έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία το Σεπτέμβρη του 1952, με το τραγούδι «Βαλίτσες» ή «Δεν θέλω το κακό σου».

Θα ακολουθήσει η καθιέρωση και η ερμηνεία τραγουδιών που έγιναν κλασικά στο λαϊκό ρεπερτόριο, σε συνεργασία με μεγάλους στιχουργούς και συνθέτες, ενώ στη δεκαετία του '60 ερμήνευσε με αξεπέραστο τρόπο τραγούδια των Θεοδωράκη, Χατζηδάκι, Λεοντή, Μαρκόπουλου, Λοΐζου, Ξαρχάκου, Κατσαρού.

Το 1965 ο Στ. Καζαντζίδης, σε ηλικία 34 ετών, αποφάσισε να αποχωρήσει οριστικά από τα νυχτερινά κέντρα, καθώς αυτά είχαν αρχίσει να μεταβάλλονται σε κάτι διαφορετικό από χώρους πραγματικής λαϊκής ψυχαγωγίας.

Η επαφή του με τον κόσμο συνεχίστηκε μέσω της δισκογραφίας: Στη δεκαετία του '70 κυκλοφόρησαν δύο δίσκοι - σταθμοί: «Στέλιος Καζαντζίδης Νο 3» και «Η ζωή μου όλη». Ο δεύτερος στη μια του πλευρά είχε 6 τραγούδια - σταθμούς με την υπογραφή του Ακη Πάνου.

Η μεταπολίτευση βρίσκει τον Στ. Καζαντζίδη να συνεργάζεται με τον Μίκη Θεοδωράκη στον εξαιρετικό δίσκο με τον τίτλο «Ανατολή», αφιερωμένο στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας. Από αυτόν το δίσκο, με το τραγούδι «Βουνά σας χαιρετώ», έκλεισε τις εκπομπές του ο ραδιοσταθμός του ΚΚΕ, «Φωνή της Αλήθειας», γεγονός που γέμιζε περηφάνια τον Στέλιο.

Το Νοέμβριο του 1975 ηχογραφεί το θρυλικό «Υπάρχω»: Είναι η πρώτη φορά που λαϊκός τραγουδιστής μιλάει σε πρώτο πρόσωπο στους ακροατές του.

«Εγώ 'μαι αϊτός κι εσύ 'σαι τα φτερά μου» ερμηνεύει ο Στέλιος Καζαντζίδης το 1987, γεφυρώνοντας 12 χρόνια απουσίας, ενώ ακολούθησαν άλλοι 9 δίσκοι με κοινωνικό λαϊκό τραγούδι της εποχής των τελών της δεκαετίας του '80.

Ο Στέλιος «έφυγε» στις 14 Σεπτέμβρη 2001.

«Είναι τόσο σκληρός ο αγώνας / μα τόσο γλυκός / είναι τόσο μεγάλη η ζωή όταν ζεις διαρκώς / και έτσι φθάνεις στο τέρμα χωρίς να 'χεις νιώσει μικρός / και παλεύεις, πεθαίνεις, περνάς μα δεν είσαι νεκρός»: Ενα ρεφρέν που συμπεριλαμβάνει τα ανεκπλήρωτα όνειρα και τις ελπίδες εκείνων για τους οποίους τραγούδησε ο Στέλιος Καζαντζίδης.

Εως και αύριο Κυριακή 21/12 θα λειτουργεί η έκθεση βιβλίου της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, με ειδικές τιμές σε όλα τα βιβλία, στον 1ο όροφο της ΚΟ Αττικής (Βερανζέρου και Κοτοπούλη, Ομόνοια). Ωρες λειτουργίας: 10.00 - 13.00 και 17.30 - 20.30.

Αποψη από την εκδήλωση της ΤΟ Βιομηχανίας

Το ερασιτεχνικό συγκρότημα, που έπαιξε στην εκδήλωση, ταξίδεψε τους συμμετέχοντες σε αυτή σε μια διαδρομή μισού αιώνα, μέσα από τραγούδια που ερμήνευσε ο Στ. Καζαντζίδης: Από το «Απόψε μάνα σε συλλογιέμαι» του 1956 ως τις «Φάμπρικες της Γερμανίας» και το «Βράχο - Βράχο» του 1961. Από το «Δεν θέλω να μου δέσετε τα μάτια» του 1964 ως το «Ψωμί της ξενιτιάς» του 1970, το «Βουνά σας χαιρετώ» του 1974 και το «Ερχονται χρόνια δύσκολα», στο γύρισμα του 20ού αιώνα. Τραγούδια μέσα από τα οποία αντηχεί η περπατησιά του λαού σε δίσεκτα χρόνια, που βάδιζε και βαδίζει ξέροντας πως «Τα όνειρα χτίζονται» παλεύοντας.

Στην εκδήλωση μίλησαν ο Γιάννης Μερεντίτης, μέλος του γραφείου της ΕΠ της ΚΟΑ, και ο Γιώργος Μηλιώνης, μέλος του τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ο Γ. Μηλιώνης, μιλώντας για το έργο του Στ. Καζαντζίδη, σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι «ήταν ο άνθρωπος που έκανε τα διαβατήρια των Ελλήνων εργατών, όπου Γης, να τραγουδούν», ενώ επισήμανε ότι «στοιχείο που φέρνουν ιδιαίτερα τα εργατικά τραγούδια που ερμήνευσε συνίσταται στο ότι δεν "ενσωματώνονται", διατηρούν ένα, καταρχήν, ταξικό εργατικό πρόσημο. Είναι τραγούδια που απευθύνθηκαν σαφώς, και ο χρόνος θα δείξει αν θα εξακολουθούν να απευθύνονται, σε σύνολο και όχι σε "παρέες" και ταυτόχρονα δεν προσφέρθηκαν, κυρίως λόγω του στίχου τους, για "γλέντι", όπου διασκεδάζουμε "όλοι -ταξικά εννοούμε- μαζί".

Το ερασιτεχνικό συγκρότημα που «έντυσε» με τα τραγούδια του την εκδήλωση

Αυτά τα δυο στοιχεία πάλευαν στο μέλος της ερμηνείας του, συναντιόνταν σε ένα τραγούδι που έπρεπε να "γιάνει πληγές" και ταυτόχρονα να δίνει ελπίδα. Οι λαϊκοί αγώνες απαιτούν ρυθμό, το τραγούδι που ενώνει και εμψυχώνει για άλματα, το τραγούδι της μάχης απαιτούσε μια άλλη ερμηνεία που γεννιόταν από την προηγούμενη πορεία του».

Την ίδια ώρα, η εκδήλωση της ΤΟ Βιομηχανίας αντικειμενικά εντάχθηκε στην πολιτική δράση - παρέμβαση στις πολιτικές εξελίξεις που ξετυλίγει όλες αυτές τις μέρες η ΚΟ Αττικής.

Ο Γ. Μερεντίτης, απευθυνόμενος στους παρευρισκόμενους, τόνισε ότι οι εργάτες δεν πρέπει να υποκύψουν στους εκβιασμούς και τα ψευτοδιλήμματα από κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, αφού «είτε τώρα γίνουν εκλογές είτε αργότερα, είτε ξαναβγεί η ίδια κυβέρνηση είτε βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις θα συνεχίσει να επικρατεί η ίδια κατάσταση».

Μόνη απάντηση των εργαζομένων πρέπει να είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ: «Οσο πιο ισχυρό γίνεται το ΚΚΕ», σημείωσε, «τόσο θα δυναμώνει το εργατικό κίνημα, οι αγώνες του. Σήμερα κάθε καλοπροαίρετος και τίμιος εργάτης από την ίδια του την πείρα μπορεί να διαπιστώσει ότι χωρίς ισχυρό ΚΚΕ δύσκολα θα ανασυνταχθεί η εργατική πάλη, θα στοχεύσει σωστά και θα αποφύγει παγίδες».