Παπαγεωργίου Βασίλης

Εκεί όμως που τα πράγματα γίνονται ιδιαίτερα επικίνδυνα, είναι τα θεσμικά αιτήματα. Εκεί η ΓΣΕΕ δίνει ρεσιτάλ εργοδοτικού και κυβερνητικού συμβιβασμού, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ προτείνει διευθέτηση του χρόνου εργασίας μέσα από τις Συλλογικές Συμβάσεις, πλήρη νομιμοποίηση της μερικής απασχόλησης με την καθιέρωση «πλαφόν» και νομιμοποίηση των ομαδικών απολύσεων με μόνη προϋπόθεση την έγγραφη διατύπωση αξιόπιστης δικαιολογίας από τον εργοδότη! Με τέτοια μαεστρία, ούτε οι βιομήχανοι δε θα μπορούσαν να διατυπώσουν τις προτάσεις τους. Γι' αυτό και οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουν την απάντηση που πρέπει. Να πετάξουν στα σκουπίδια το κατάπτυστο πλαίσιο, να συνταχθούν με το ΠΑΜΕ στον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Οι κυβερνώντες δε χάνουν ευκαιρία που να μη χρυσώσουν το «χάπι» της «ανταγωνιστικότητας». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφης, ο οποίος, μιλώντας χτες σε σχετική εκδήλωση, χαρακτήρισε «αυτονόητο» πως «ο ανταγωνισμός, όταν υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες που διασφαλίζουν ότι λειτουργεί εύρυθμα, αποβαίνει προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και της οικονομίας».

Επιχειρώντας, μάλιστα, να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό του, διατύπωσε την άποψη πως «οι πολίτες γνωρίζουν από τη δική τους εμπειρία τα οφέλη του ανταγωνισμού. Ολοι μας - είπε -μπορούμε να κάνουμε τη σύγκριση ανάμεσα στην κατάσταση των μονοπωλίων και των ολιγοπωλίων που υπήρχαν στο παρελθόν σε διάφορους κλάδους της οικονομίας και στην κατάσταση που υπάρχει σήμερα, που οι κλάδοι αυτοί έχουν ανοίξει στον ανταγωνισμό»!

Είναι φανερό πως ο κ. Αλογοσκούφης ταυτίζει, σκόπιμα, το κοινωνικό σύνολο με την ολιγαρχία του πλούτου. Γιατί, ξέρει πολύ καλά πως η αξιόλογη - τα τελευταία χρόνια - ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» της ελληνικής οικονομίας δεν απέφερε κανένα απολύτως όφελος στο κοινωνικό σύνολο. Για τους εργαζόμενους και την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, η ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» ταυτίζεται με την έξαρση της ακρίβειας και την υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου. Οι μόνοι που επωφελήθηκαν από τα αλυσιδωτά μέτρα και πολιτικές που πήραν οι κυβερνώντες για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, ήταν τα μονοπώλια (κρατικά ή ιδιωτικά), οι πολυεθνικές και οι κάθε είδους συνεταίροι τους στην Ελλάδα.

Αν, λοιπόν, για την κυβέρνηση και τους υπερασπιστές της πολιτικής της η «ανταγωνιστικότητα» αποτελεί όραμα, για τους εργαζόμενους και εν γένει τους ανθρώπους του μόχθου και της δουλιάς είναι εφιάλτης.

Συνεχίζει απτόητος ο πρόεδρος του ΣΥΝ όχι απλά να καλεί το ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία, αλλά να την εμφανίζει και περίπου σαν... λαϊκή απαίτηση. Δήλωσε στην εκπομπή MEGA ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ: «Πάρα πολλοί, σε πολύ μεγάλο ποσοστό, ζητάνε συνεργασία. Κι εμείς λέμε, ελάτε, έχουμε συγκεκριμένα θέματα. Ελάτε να σταματήσουμε τη ΝΔ. Σταματήστε να συζητάτε για τα δικά σας ζητήματα. Σταματήστε να βάζετε μεγαλόπνοες ιδέες, οι οποίες δεν έχουν καμία βάση. Ελάτε σε απλά πράγματα που θέλουν οι πολίτες να συνεργαστούμε. Αλλά δυστυχώς δεν παίρνουμε απάντηση»... Τα οποία «απλά πράγματα» είναι κατά τον Αλ. Αλαβάνο το Ασφαλιστικό, η Παιδεία, οι ιδιωτικοποιήσεις - δηλαδή σχεδόν το σύνολο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, τις οποίες το ΠΑΣΟΚ έθεσε σε εφαρμογή κατ' απαίτηση του μεγάλου κεφαλαίου που τις έχει απόλυτη ανάγκη. Λεπτομέρειες για τον πρόεδρο του ΣΥΝ που στην ερώτηση αν μπορεί ο ΣΥΝ να συμφωνήσει με το ΠΑΣΟΚ σε ένα κυβερνητικό πρόγραμμα, απαντά: «Μα εδώ δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε επιμέρους ζητήματα... Ας συμφωνήσουμε σε επιμέρους ζητήματα...»!

Κατόπιν αυτών πιστεύουμε ότι εκ παραδρομής (κακό πράγμα η συνήθεια) ο Ν. Βούτσης κατήγγειλε το ΚΚΕ αντί για το ΠΑΣΟΚ για «ανθενωτική πολιτική, εγκληματικά ανεύθυνη, ανιστόρητη».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γιατί αν δε συζητήσουν αυτό θα πρέπει στην πολιτική ατζέντα να έρθει «πρώτο» το θέμα των ασφαλιστικών ταμείων. Αυτά που η κυβέρνηση δηλώνει πως θα «ενοποιήσει», για να μην πει την αλήθεια: Οτι θα τα κατακρημνίσει...

Και, πιστέψτε μας, κανείς τους δε θέλει να συζητηθεί αυτό το θέμα. Η μεν Νέα Δημοκρατία γιατί πάει να πάρει αντιλαϊκότατα μέτρα και προτιμά να τα πάρει σιωπηλά και το δε ΠΑΣΟΚ διότι ...δεν έχει τι να πει.

Πώς να μιλήσει, όταν η κυβέρνηση εφαρμόζει τον δικό του νόμο (τον περίφημο νόμο Ρέππα), για τον οποίο ο υπουργός Εργασίας Βασίλης Μαγγίνας «στάζει μέλι», όπου σταθεί κι όπου βρεθεί;

Μόνο που αν και αυτοί δε θέλουν να μιλήσουν είναι ο Ελληνας ασφαλισμένος, που έχει πολλά, πάρα πολλά να πει για όσα γίνονται. Κι ο καλύτερος τρόπος για να ακουστεί η φωνή του είναι να μιλήσει με αγώνες και κινητοποιήσεις.

ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΟΥΝ έναν από τους πλέον αντιλαϊκούς προϋπολογισμούς, μας ...δουλεύουν κι από πάνω. Ο λόγος για το υπουργείο Οικονομίας, που ανακοίνωσε «έκτακτη ενίσχυση» για το υπουργείο Παιδείας, ύψους 27 εκατομμυρίων ευρώ.

Το ότι προσφέρουν μερικά ψίχουλα - που τα παρουσιάζουν και ως κίνηση κοινωνικής ευαισθησίας - θεωρούν ότι μπορεί να αλλάξει τη γνώμη των φοιτητών, των μαθητών και των γονιών τους, που συνεχίζουν να πληρώνουν αδρά για τη «δημόσια και δωρεάν» Παιδεία μας;

`Η, μήπως, νομίζουν ότι είναι η πρώτη φορά που επιχειρεί μια κυβέρνηση να δημιουργήσει εντυπώσεις με τέτοια κολπάκια;

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Αυτό δήλωσε χτες, ούτε λίγο - ούτε πολύ, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς, επιχειρώντας να κάνει το «μαύρο - άσπρο» και να διαψεύσει αυτό που όλοι είδαμε διά γυμνού οφθαλμού: Οτι η πρόσφατη νεροποντή συμπλήρωσε το έργο των καλοκαιρινών πυρκαγιών, προκαλώντας νέες πλημμύρες, κατολισθήσεις και καταστροφές!

«Φυσικά χρειάζονται και άλλα, και επιμέρους αντιπλημμυρικά έργα, τα οποία βεβαίως είναι αρμοδιότητα της Περιφέρειας και της Νομαρχίας και πιστεύω ότι θα γίνει ο σχετικός προγραμματισμός, ώστε να μην ξαναεμφανιστούν τέτοια προβλήματα», συμπλήρωσε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, ομολογώντας έτσι: Οτι παρά τα μεγάλα λόγια μετά τις πυρκαγιές δεν ολοκληρώθηκαν ούτε και αυτά τα επείγοντα αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά έργα. Οτι ακόμη και αυτά που έγιναν δεν εντάσσονται σε ένα συνολικό σχεδιασμό, αλλά ήταν απλώς «μπαλώματα». Παράλληλα, επιχείρησε να ρίξει για άλλη μια φορά το «μπαλάκι» στην Περιφέρεια και τις Νομαρχίες. Μόνο που, όπως είναι γνωστό - και το κατάγγειλαν και οι ίδιοι - έχουν τις αρμοδιότητες, αλλά δεν τους χορηγεί η κυβέρνηση και τους αναγκαίους πόρους για να κάνουν και τα αντίστοιχα έργα.

Μας φτάνουν, λοιπόν, οι καταστροφές. Δε χρειάζεται να μας εμπαίζουν κι από πάνω...

ΥΓ: Οσον αφορά στις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, τίποτε δεν κάνουν αφιλοκερδώς. Απλούστατα, μαζεύουν τζάμπα αδρανή υλικά για την κατασκευή των οδικών αξόνων με τις ληστρικές «συμβάσεις παραχώρησης», δουλιά που - παρεμπιπτόντως και σημειακά, έστω - παίζει το ρόλο του αντιπλημμυρικού έργου...

Το ίδιο παραμύθι περί «ακραίων καιρικών φαινομένων» επιχειρεί να πουλήσει και πάλι η κυβερνητική προπαγάνδα, με προφανή στόχο να συγκαλύψει τις αδιαμφισβήτητες ευθύνες της πολιτικής της για το προμελετημένο έγκλημα των καταστροφικών πλημμυρών. Μετά τον «στρατηγό άνεμο» που έκαψε τη μισή χώρα το καλοκαίρι, τώρα η κυβέρνηση επιρρίπτει τις ευθύνες στο «θεό της βροχής». Με τα λόγια του κυβερνητικού εκπροσώπου, για τις καταστροφικές πλημμύρες ευθύνονται «τα σφοδρά καιρικά φαινόμενα», που ήταν «αντίστοιχα με αυτά του καλοκαιριού». Και επειδή «κανείς δεν τα βάζει με το θεό», ο Θ. Ρουσόπουλος «καθάρισε» και με τις ευθύνες της κυβέρνησης, απαριθμώντας λεπτομερειακά μέχρι και τις κουβέρτες και φιάλες οξυγόνου που στάλθηκαν στους πλημμυροπαθείς. Αρα το μόνο που μένει στους πληγέντες από τις πλημμύρες, όπως έγινε και με τους πυροπαθείς, είναι να κλαίνε τη μοίρα τους και «το κακό το ριζικό τους». Αυτό θέλει στην πραγματικότητα να περάσει η κυβέρνηση: Τη μοιρολατρία και την υποταγή στο πεπρωμένο, «ξεπλένοντας» τις διαχρονικές εγκληματικές ευθύνες των γαλαζοπράσινων κυβερνήσεων για τα αντιπλημμυρικά έργα που δεν έγιναν γιατί «δεν αντέχει η οικονομία»...

«Πιστοποιητικά ποιότητας» υπερηφανεύεται ότι απέκτησε η «Ιn Group AE», «επιβεβαιώνοντας τον άρτιο σχεδιασμό και υλοποίηση ενός συστήματος σύμφωνου με τις αυστηρές προδιαγραφές μίας ολοκληρωμένης προσέγγισης στην Εύρεση και Επιλογή Προσωπικού, καθώς και Υπηρεσιών Προσωρινής Απασχόλησης», όπως εξηγεί η ίδια σε χτεσινό δελτίο Τύπου. Ούτε λίγο ούτε πολύ κοκορεύονται επειδή απέκτησαν «πιστοποιητικά» που βεβαιώνουν ότι είναι καλοί στο να «πουλάνε» και ν' «αγοράζουν» εργαζόμενους οι οποίοι προσλαμβάνονται για ένα κομμάτι ψωμί, με χιλιοπετσοκομμένα δικαιώματα. Αυτά είναι τα επιτεύγματα της ελεύθερης αγοράς: να αξιολογείται η ικανότητα κάθε επιχείρησης για τη μέγιστη δυνατή εκμετάλλευση των εργαζομένων. Αυτά είναι τα πρότυπα και οι στόχοι της «ανταγωνιστικότητας», για τα οποία περηφανεύονται όχι μόνο οι μεγαλοεπιχειρήσεις, αλλά και οι κυβερνήσεις και τα κόμματά τους.

Ολο και πιο βαθιά στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τον έλεγχο των αγωγών μεταφοράς του πετρελαίου και του φυσικού αέριου «βυθίζεται» η ελληνική κυβέρνηση, με απρόβλεπτες συνέπειες. Ο αγωγός φυσικού αερίου που εγκαινιάστηκε προχτές στον Εβρο, μπορεί να ονομάστηκε ως «ελληνοτουρκικός αγωγός», αλλά στην πραγματικότητα είναι αμερικανικών συμφερόντων, αφού θα μεταφέρει φυσικό αέριο αμερικανικών εταιρειών από την Κασπία στους συμμάχους της ΕΕ, «παρακάμπτοντας» τη Ρωσία. Η τελευταία βέβαια κάνει ό,τι μπορεί για να υπερασπίσει τα γεωπολιτικά και άλλα συμφέροντά της, με αποτέλεσμα η σύγκρουση μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών για τον έλεγχο των πηγών ενέργειας και των αγωγών μεταφοράς τους, να «συνθλίβει» τους ενδιάμεσους «παίκτες». Επιβεβαιώνεται, δηλαδή, ότι οι αγωγοί μετατρέπονται σε «μοχλούς» άσκησης πιέσεων για την επιβολή γεωπολιτικών συμφερόντων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Σε αντίθεση με τη θριαμβολογία και την ειδυλλιακή εικόνα που καλλιεργεί η κυβέρνηση, η αλήθεια είναι ότι οι δρόμοι του πετρελαίου είναι γεμάτοι με αίμα... Οσο για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, την αλήθεια είπε ο πρεσβευτής της χώρας στην Ουάσιγκτον Αλ. Μαλλιάς, που έκανε λόγο για «ταύτιση των ελληνικών και αμερικανικών συμφερόντων στα Βαλκάνια και στη μεταφορά πηγών ενέργειας από την Κασπία προς τις ευρωπαϊκές αγορές»...