Χρεοκοπία «και με τη βούλα» σημαίνει για δεκάδες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες ο νέος πτωχευτικός κώδικας που συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή. Τα όσα εφιαλτικά προβλέπει, κάνουν τα λαϊκά στρώματα νοικάρηδες στα σπίτια τους, με μόνιμη την απειλή της έξωσης, δίνουν στο χέρι των «πιστωτών» όλα τα περιουσιακά στοιχεία των οφειλετών, έως και τους μισθούς και τις συντάξεις που θα κατάσχονται, οδηγούν σε «δεύτερη ομηρία» χιλιάδες επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους που έχουν γονατίσει από τη φοροληστεία και «διαγράφουν μονοκοντυλιά» όσα χρωστάνε οι μεγάλες επιχειρήσεις που χρεοκοπούν στους εργαζομένους τους. Γιατί όλα αυτά; Μα γιατί, όπως έλεγε ο υπουργός Οικονομικών στην επιτροπή, πρέπει «να μειωθεί δραστικά το υψηλό ιδιωτικό χρέος, να αποτραπεί η δημιουργία νέου, συμβάλλοντας έτσι καθοριστικά στην ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων, στην προσέλκυση νέων επενδύσεων». Για να ενισχυθεί επομένως η «ρευστότητα» των μεγαλοεπιχειρήσεων, για να επιταχυνθούν οι αναδιαρθρώσεις σε κλάδους όπου οι περιβόητες επιχειρήσεις - «ζόμπι» αποτελούν εμπόδιο και για να «εξυγιανθούν» παραπέρα οι τραπεζικοί όμιλοι, γενικεύεται η επίθεση στο λαό. Τη στρατηγική αυτή του κεφαλαίου, την αναγνωρίζουν εξίσου η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν τα στελέχη του «βγαίνουν στα κεραμίδια» και πετροβολάνε τις «νεοφιλελεύθερες εμμονές» της ΝΔ για να κρύψουν την ουσία και βεβαίως τις δικές τους κυβερνητικές ευθύνες. Τα μερεμέτια τάχα «κοινωνικής ευαισθησίας» που ζητάνε, στην πραγματικότητα διευκολύνουν για να περάσει η ίδια αντιλαϊκή στρατηγική. Αυτή είναι που πρέπει να βάλει στο στόχαστρο ο λαός, παλεύοντας να μην πέσει κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη και για να πάρει απάντηση το έκτρωμα που συζητιέται και ψηφίζεται στη Βουλή.

Αφού τις προηγούμενες μέρες ξεσπάθωσαν ...«αντιφασιστικά», για να μη βρεθούν σε διάσταση με το λαϊκό αίσθημα, τα αστικά ΜΜΕ επιστρέφουν σιγά σιγά στον γνώριμο ρόλο του «πλυντηρίου» απόψεων και προσώπων που υποθάλπουν τον χρυσαυγιτισμό και καλλιεργούν την ανοχή απέναντί του. Τέτοιο παράδειγμα είναι τα ρεπορτάζ που επανέρχονται δειλά δειλά από περιοχές όπως ο Αγιος Παντελεήμονας, όπου «ο κόσμος συνεχίζει να αγανακτεί με τους μετανάστες», με ορισμένους περίοικους - τους βρήκαν τυχαία άραγε; - να δηλώνουν ότι «ποτέ δεν ήμασταν με τη Χρυσή Αυγή, αλλά αν βρεθεί κάποιος να μας σώσει από τους μετανάστες θα τον στηρίξουμε». Καθόλου αμελητέα δεν είναι και η προβολή ορισμένων περιθωριακών πολιτικών, που έκαναν καριέρα στις ακροδεξιές παραφυάδες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τύπου Ραχήλ Μακρή. Πρόκειται για απαξιωμένες περιπτώσεις, που ξεπλένονται με όρους τηλεοπτικού «lifestyle» από τις αντιδραστικές - ρατσιστικές απόψεις τους. Η συγκεκριμένη, τη μέρα που ανακοινωνόταν η απόφαση στη δίκη της Χρυσής Αυγής, ήταν καλεσμένη σε «talk show» μεγάλου τηλεοπτικού σταθμού (για να μη μείνουν ορφανές οι ψήφοι των ναζιστών, άραγε;), ενώ συμμετέχει και σε «τραγουδιστικό διαγωνισμό» άλλου καναλιού. Μια ματιά μόνο στον τρόπο που σχολίασε - ή δεν σχολίασε - την απόφαση στη δίκη είναι αρκετή για να επιβεβαιώσει τη «συγγένεια» των απόψεών της με αυτές που «φούσκωσαν» τη Χρυσή Αυγή. Γι' αυτό ο λαός δεν πρέπει ούτε στιγμή να εφησυχάσει απέναντι στο φασισμό, που φύεται στο «θερμοκήπιο» του σάπιου αστικού συστήματος και έχει πολλά κεφάλια.

«Το Ασφαλιστικό είναι υπερβολικά εκτεθειμένο στον δημογραφικό κίνδυνο», δηλώνει σε συνέντευξή του ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γ. Στουρνάρας, απογειώνοντας τους γνωστούς ισχυρισμούς με τους οποίους οι θιασώτες της ιδιωτικοποίησης προετοιμάζουν το έδαφος για το νέο χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση. Αυτό που δεν λέει, βέβαια, είναι ότι οι ασφαλισμένοι είναι πολλαπλάσια εκτεθειμένοι στα κεφαλαιοποιητικά συστήματα, με τη διαφορά ότι σ' αυτήν την περίπτωση οι διαχειριστές των εισφορών, οι ιδιωτικές εταιρείες, τα κοράκια των «αγορών», δεν δεσμεύονται να δώσουν πίσω συντάξεις στους ασφαλισμένους. Είναι φανερό επομένως ότι η έκθεση των ασφαλισμένων στον κίνδυνο να μην πάρουν σύνταξη, ή να λάβουν κάποια ψίχουλα, καθόλου δεν απασχολεί την κυβέρνηση και τα επιτελεία της. Αλλωστε, ο διοικητής της ΤτΕ δεν κρύβει ότι το ενδιαφέρον τους για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, στην οποία εκτός από τις επικουρικές συντάξεις εντάσσει τη στήριξη των επαγγελματικών ταμείων και των αμιγώς ιδιωτικών ασφαλίσεων, δεν αφορά τη «φροντίδα» τους για τους ασφαλισμένους αλλά τα αποθεματικά από τις εισφορές, οι οποίες θα «μπορούν να χρηματοδοτήσουν τις επενδύσεις»! Δηλαδή, οι καπιταλιστές θα βρούνε μέσω της Ασφάλισης τζάμπα χρήμα για να στήσουν τις μπίζνες και τις επιχειρήσεις τους, με τους ασφαλισμένους να αναλαμβάνουν εξολοκλήρου τον κίνδυνο.

1827 Η ναυμαχία του Ναυαρίνου στέφεται με επιτυχία για τους συμμαχικούς στόλους της Αγγλίας, της Ρωσίας και της Γαλλίας έναντι του ενωμένου τουρκο-αιγυπτιακού στόλου, παρά τη συντριπτική υπεροχή του δεύτερου. Η νίκη στο Ναυαρίνο έδωσε ανάσα στην Ελληνική Επανάσταση, που αντιμετώπιζε το φάσμα της ολοκληρωτικής καταστροφής.

1900 Πεθαίνει ο Αλβανός ποιητής Ναΐμ Φράσερι.

1921 Υπογράφεται στην Αγκυρα συμφωνία για τη λήξη της εμπόλεμης κατάστασης μεταξύ Τουρκίας και Γαλλίας και για την εκκένωση της Κιλικίας από τα γαλλικά στρατεύματα.

1926 Η ρεφορμιστική ηγεσία του Εργατικού Κέντρου Αθήνας καλεί την αστυνομία να επέμβει κατά της διαμαρτυρίας εργαζομένων στον επισιτισμό στα γραφεία του Κέντρου. Οι χωροφύλακες, με την υποστήριξη στρατιωτικού τμήματος που με πυρά κρατούσε σε απομόνωση το κτίριο του ΕΚΑ, εφορμούν κατά των συγκεντρωμένων εργατών και δολοφονούν τον αντιπρόσωπο της Ομοσπονδίας Επισιτισμού και μέλος του ΚΚΕ Δ. Πατλάκα.

1931 Ξεκινά μεγάλη απεργία των υποδηματεργατών, στην οποία μετέχουν πάνω από 4.500 και διαρκεί 45 ολόκληρες μέρες με αξιοθαύμαστη συνοχή. Η απεργία έληξε στις 3 Δεκέμβρη με την ικανοποίηση των περισσότερων αιτημάτων των εργατών.

1941 Στη Νιγρίτα και το Σιτοχώρι οι δυνάμεις κατοχής εκτελούν τα μέλη της Κομμουνιστικής Νεολαίας Γιώργο Χατζηδούκα, Θόδωρο Φαναρτζή, Μάλαμα Βοζίκη και Δημήτρη Κουφό.

1944 Σοβιετικά και γιουγκοσλαβικά στρατεύματα απελευθερώνουν το Βελιγράδι.

1947 Το Γενικό Αρχηγείο του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας εκδίδει διάταγμα για τη συγκρότηση της Λαϊκής Πολιτοφυλακής.

1947 Η Επιτροπή Αντιαμερικανικών Υποθέσεων, υπό τον γερουσιαστή Μακάρθι, ξεκινά την αντικομμουνιστική εκστρατεία της.

1980 Το υπουργικό συμβούλιο, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού, Γ. Ράλλη, εγκρίνει ομόφωνα τη συμφωνία επανένταξης της Ελλάδας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ.

2011 Κατά τη δεύτερη μέρα της 48ωρης πανελλαδικής απεργίας η μεγαλειώδης συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα δέχεται προσχεδιασμένη δολοφονική επίθεση από δυνάμεις του παρακράτους, που δρουν παράλληλα με τον κατασταλτικό μηχανισμό του κράτους. Η επίθεση, που διεξάχθηκε με πέτρες, μολότοφ, αλλά και εξοπλισμό που παρέπεμπε σε Σώματα Ασφαλείας, είχε αποτέλεσμα τον τραυματισμό άνω των 80 απεργών εργατών. Στη συγκέντρωση άφησε την τελευταία του πνοή ο γραμματέας του παραρτήματος Βύρωνα του Συνδικάτου Οικοδόμων και συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ Δημήτρης Κοτζαρίδης.