Τετάρτη 20 Γενάρη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πολύ κακό...

Πολύ κακό για το τίποτα από τη συνάντηση Τσίπρα - Μητσοτάκη. Αλλοι είδαν καλό κλίμα, άλλοι διαφωνίες, άλλοι αντιπαραθέσεις για τις διαρροές! Αν καταλάβαμε καλά, η βασική τους διαφωνία αφορά τη σύνθεση του ΕΣΡ! Γιατί στα υπόλοιπα, σύμφωνα με όσες πληροφορίες διέρρευσαν, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Οσον αφορά στην αναθεώρηση του Συντάγματος, στο νομοσχέδιο για τη Δημόσια Διοίκηση, στον εκλογικό νόμο φάνηκε ανοιχτή η δυνατότητα συνεννόησης και συναίνεσης υπό όρους! Για το Ασφαλιστικό, η διαφωνία τους αφορά στις εκτιμήσεις για το ποιος ευθύνεται για την περίφημη «μη βιωσιμότητα», που αποτελεί το άλλοθι για τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις. Η ΝΔ δεσμεύτηκε ότι θα καταθέσει τη δικιά της πρόταση που πολύ αμφιβάλλουμε ότι θα διαφέρει ουσιαστικά απ' την πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αφού η τελευταία αποτελεί συνέχεια της πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ολα τα άλλα, τα επικοινωνιακά, οι διαρροές, οι ψευτοπολώσεις δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα. Οτι, δηλαδή, οι αντιθέσεις και οι διαφορές τους, ακόμα και οι συγκρούσεις τους καμιά σχέση δεν έχουν με τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, αφού συμπλέουν στρατηγικά στο στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, γι' αυτό ο λαός θα βρίσκεται έτσι και αλλιώς στο στόχαστρο.

Τι κίνημα;

«Η κυβέρνηση έχει ανάγκη από δομημένη κινηματική συμπεριφορά για να ενισχύσει τη διαπραγματευτική θέση της χώρας. Το "Οχι" του 2015 έθεσε τον θεμέλιο λίθο για μια νέα μορφή κινηματισμού και γιατί όχι συνδικαλισμού». Κάπως έτσι περιγράφει το «όραμά» του για το νέο κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό κάποιος νέος δικηγόρος στη χτεσινή «Αυγή», που εξηγεί γιατί βγήκε στο δρόμο για να διεκδικήσει ένα «φτηνό, θελκτικό και ανταποδοτικό ασφαλιστικό αγαθό για τον κλάδο μου» (σας θυμίζει κάτι η ορολογία;). Και θα 'ταν όντως ανάξιο λόγου, αν δεν ήταν γνωστή η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να παρέμβει για κίνημα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, χειροκροτητή των εκάστοτε κυβερνήσεων. Από την άλλη, σήμερα σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η προσπάθεια, με παρέμβαση των άλλων αστικών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κ.λπ.) ειδικά σε αυτοαπασχολούμενους και σε κλάδους με επιστημονικό προσωπικό, η όποια δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβερνητική πολιτική να διοχετευτεί σε μια συντεχνιακή γραμμή, διεκδικώντας εξαιρέσεις απ' το Ασφαλιστικό για λογαριασμό των συμφερόντων των τμημάτων ανώτερων μεσαίων στρωμάτων που βρίσκονται κοντά στην αστική τάξη.

Οι χιλιάδες, όμως, μισθωτοί επιστήμονες και οι μικροί επαγγελματίες έχουν κάθε συμφέρον να υψώσουν τείχος στους διάφορους αστικούς σχεδιασμούς και να συμπορευτούν με το ταξικό εργατικό κίνημα.

«Προσοχή στα ψιλά γράμματα»

Είχε μαλλιάσει η γλώσσα διαφόρων οργανώσεων προστασίας καταναλωτών να επισημαίνουν «προσοχή στα ψιλά γράμματα» για τις συμβάσεις για τραπεζικά δάνεια. Οι καταναλωτές, βεβαίως, καίγονταν γι' άλλο, να πάρουν το δάνειο και βλέπουμε. Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο κανένα λάθος δεν αναγνωρίστηκε κι έτσι αρκετοί έχασαν τα σπίτια τους, άλλοι τα μαγαζιά τους. Η σύσταση για προσοχή στα ψιλά γράμματα παραμένει. Κι αφορά, πλέον, όχι μόνο τα τραπεζικά δάνεια. Παράδειγμα: Στην αφίσα για την ομιλία του πρωθυπουργού με αφορμή την 1η επέτειο της εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, ο διαφημιστής επέλεξε να προβάλει μια γιγάντια μούρη Τσίπρα και με βαριά χοντρά γράμματα τρεις λέξεις: Αριστερά, Μάχη, Τσίπρας. Κατανοητή η ταύτιση που επιχειρεί. Στα ψιλά, στα πολύ ψιλά γράμματα της σχετικής αφίσας διαβάζουμε: Αλληλεγγύη, Δημοκρατία, Κοινωνική Δικαιοσύνη. Επέλεξε, δηλαδή, ο διαφημιστής, σχεδόν να κρύψει αυτό το τρίπτυχο γιατί η προβολή του δημιουργεί αυτόματα αρνητικούς συσχετισμούς: Η Αλληλεγγύη έχει εκφραστεί ήδη υπέρ των αδυνάτων βιομηχάνων με παροχή ακόμα πιο φτηνών εργατών. Τη Δημοκρατία την βίωσαν οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι που δέχτηκαν στο κεφάλι τα γκλομπς όταν διαδήλωναν στο Μαξίμου. Και η Κοινωνική Δικαιοσύνη αποτυπώνεται πλήρως στο λαϊκό εισόδημα: Ο διαφημιστής, λοιπόν, επέλεξε να βάλει στα ψιλά αυτά που κάνουν «τζιζ».

Πάει πολύ...

Ούτε γνωρίζουμε, ούτε έχουμε καμιά καούρα για τη σκανδαλολογία, για το πώς επιλέγουν να λύσουν τις διαφορές τους ή να στελεχώσουν τα επιτελεία τους τα αστικά κόμματα, για το αν οι γονείς και τα αδέρφια των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιούνται με «αξιοκρατικά» ή όχι κριτήρια σε κρατικές θέσεις. Ουτε μας αφορούν τα διλήμματα αν θα είναι κομματικά ή τεχνοκρατικά τα στελέχη που θα υπηρετούν το αστικό κράτος σε υψηλής ευθύνης θέσεις. Αφού γνωρίζουμε πως έτσι κι αλλιώς τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις του θα υπηρετούν.

Ενα, όμως, ξέρουμε σίγουρα: Οτι είναι προσβολή προς τους αγωνιστές του ΕΑΜ, τους μαχητές του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, κάθε προσπάθεια που γίνεται να εμπλακούν οι μεγάλοι ιστορικοί λαϊκοί αγώνες στα παιχνίδια τους και τις αντιπαραθέσεις τους γύρω από αυτά τα ζητήματα. Και εδώ τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πάλι έπαιξαν το ρόλο τους. Καταφεύγουν σε ιστορικούς αγώνες που δεν τους ανήκουν, προκειμένου να δικαιολογήσουν τη σημερινή στάση τους ως δύναμη διαχείρισης του συστήματος, αλλά και τις ζεστές θεσούλες τους ως στελέχη του αστικού κρατικού μηχανισμού! Για άλλη μια φορά, επιβεβαιώνεται ο βρώμικος ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας, παλιάς και νέας, που φτάνει όχι μόνο να κοροϊδεύει τους εργαζόμενους, αλλά να προσπαθεί να αμαυρώσει τις αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας. Ε, πάει πολύ!



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ