1934 Εγκαθιδρύεται στην Κούβα η φασιστική δικτατορία του Μπατίστα.

1960 Τελεσίγραφο προς την κυβέρνηση Ντε Γκολ απευθύνουν οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές της Αλγερίας. Η αναμέτρηση ανάμεσα στον Πρόεδρο της Γαλλίας και τους Γάλλους αποίκους εισέρχεται στην τελευταία της φάση.

1964 Στρατιωτικά κινήματα με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες εκδηλώνονται στην Ταγκανίκα, στην Κένια και την Ουγκάντα. Οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών ζητούν τη στρατιωτική συνδρομή της Βρετανίας, ισχυρές δυνάμεις της οποίας καταστέλλουν τα κινήματα.

1982 Γεννιέται το πρώτο «παιδί του σωλήνα» στην Ελλάδα, ένα υγιέστατο κοριτσάκι.

1986 Με λαμπρή τελετή στην πόλη Λιλ της Γαλλίας ανακοινώνεται επισήμως από τη Μάργκαρετ Θάτσερ και τον Φρανσουά Μιτεράν η απόφαση των δύο κρατών για την κατασκευή τριπλής σιδηροδρομικής σήραγγας υπό τη Μάγχη.

Της καραμπό(μπο)λας...

Το παν είναι η αναδιανομή της τηλεοπτικής πίτας να γίνει πολιτισμένα και ο σχετικός διάλογος που τη συνοδεύει να διεξάγεται με επιχειρήματα...

Για την «ποιότητα» της «νέας σελίδας» και του «νέου πολιτικού ήθους», που συνιστά η αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, είχαμε τη δυνατότητα να γίνουμε κοινωνοί και προεκλογικά, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έχανε ευκαιρία να δίνει το στίγμα του «αντιΚουΚουΕδισμού» του.

Επομένως, το ότι χτες έβαλαν από τη Χαριλάου Τρικούπη το φιλικό τους Τύπο να κάνει αναφορές σε «άτυπο μέτωπο ΚΚΕ - ΝΔ στις δημοτικές» (!) και μάλιστα το γεγονός ότι ξεκίνησαν το παραμύθι σχεδόν δυο χρόνια πριν (!) από τις εκλογές, ούτε πρωτοφανές είναι, ούτε προκαλεί κάποια έκπληξη. Απλώς, αποδεικνύει την ...αισιοδοξία τους για το «νέο ξεκίνημα» του κόμματός τους...

μια και χτες δόθηκε στη Γερμανία το εναρκτήριο λάκτισμα του «έτους Αϊνστάιν»,

η στήλη, σήμερα, αποφάσισε να υπενθυμίσει μερικές σκέψεις του επιστήμονα, σχετικά με το πώς η εκπαίδευση θα μπορούσε να ξεφύγει από τη λογική που αποθεώνει την «παράλυση της κοινωνικής συνείδησης των ατόμων» (αυτό το «μέγιστο κακό του καπιταλισμού» όπως έλεγε) και να απαλλαγεί από ένα εκπαιδευτικό καθεστώς, που διδάσκει στους σπουδαστές την «αχόρταγη αρπακτικότητα επιτυχίας σαν προετοιμασία για τη μελλοντική τους καριέρα».

*

Εγραφε λοιπόν ο Αϊνστάιν, το 1949, στο δοκίμιό του «Γιατί σοσιαλισμός»:

*

«Είμαι περήφανος ότι υπάρχει μόνο ένας δρόμος για να απαλλαγεί κανείς απ' αυτό το κακό, δηλαδή να εγκαθιδρυθεί το σοσιαλιστικό οικονομικό σύστημα, συνοδευόμενο από ένα εκπαιδευτικό σύστημα, προσανατολισμένο σε κοινωνικούς στόχους. Σε μια τέτοια οικονομία, τα παραγωγικά μέσα ανήκουν στην ίδια την κοινωνία και η χρησιμοποίησή τους σχεδιοποιείται. Μια σχεδιασμένη οικονομία, που ρυθμίζει την παραγωγή στην ανάγκη της κοινότητας, θα μοίραζε την εργασία, που πρέπει να πραγματοποιηθεί, ανάμεσα σε όλους που είναι σε θέση να εργαστούν και θα εγγυόταν σε κάθε άνδρα, σε κάθε γυναίκα και σε κάθε παιδί τα μέσα της ζωής. Η μόρφωση θα είχε στόχο, επιπροσθέτως προς την προαγωγή των φυσικών τους ικανοτήτων, τα άτομα να αναπτύξουν ένα αίσθημα ευθύνης για τους συνανθρώπους, αντί για την εξύμνηση της δύναμης και της επιτυχίας στην τωρινή κοινωνία μας» («Ρ», 29/12/2004)

*

Αλλά ποιος είναι ο Αϊνστάιν, που θα μπορούσε να «ταράξει» τις βεβαιότητες της κ. Γιαννάκου;..

«Η Ρούλα τσακώθηκε με τον Θέμο», «ο Θέμος τραγούδησε στο Φέιμ Στόρι με τον Ρέμο», «ο Μάκης πλακώθηκε με τον Κούγια», «ο Κούγιας είπε ότι ο τάδε είναι γκέι»...

Να ένα τυπικό δείγμα του τηλεοπτικού τοπίου, για το οποίο ερίζουν ο Μπόμπολας με την κυβέρνηση, ο Βαρδινογιάννης με την Γιάννα και ο Μικρούτσικος με την ...Λαμπίρη.

***

Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια! Ο δημόσιος χώρος που λέγεται τηλεόραση έχει αλωθεί από 100 - 200 περιφερόμενους από κανάλι σε κανάλι, με τα 10 εκατομμύρια των Ελλήνων να ασφυκτιούν, παρακολουθώντας τους «επώνυμους» να μιλούν για τους γάμους τους, για τους χωρισμούς τους, για τις φιλίες τους τους, για τα επαγγελματικά τους, για τις αντιζηλίες τους, για τις κλειδαρότρυπές τους, για τα πάρτι της ζωής τους, για τα καραγκιοζιλίκια της ζωής τους, για τα Φέιμ Στόρι τους, για τα Μπιγκ Μπράδερ τους, για τις Λάμψεις τους και για τα Πριβέ τους...

***

Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια! Ο ενοχλητικός ήχος της «χάβρας» να βαφτίζεται «τοκ σόου». Τα υποπροϊόντα με τη σέσουλα. Ενα σκουπιδαριό, που οι κανόνες και το μοντέλο του εισβάλλει στον τρόπο ζωή μας, παραβιάζει το ζωτικό μας πνευματικό χώρο, μας παραδίδει στους διαφημιστές, στους δημοσκόπους, στις διασημότητες και σε κάποιους πολιτικούς μαϊντανούς, που χρησιμοποιεί η τηλεοπτική συνταγή για να σπάει η μονοτονία.

***

Αλλά έχουμε και τα ...τυχερά μας. Κάθε 4 χρόνια, επί ένα μήνα, το 90% του τηλεοπτικού χρόνου «αναβαθμίζεται». Το έχουν κανονίσει οι ιδιοκτήτες του «τραστ», ο Μπόμπολας, ο Βαρδινογιάννης, ο Κυριακού (πιστεύουμε θα το σεβαστεί και η κυρία Γιάννα): Εκείνο το μήνα, τον προεκλογικό μήνα, το 90% με 95% του τηλεοπτικού χρόνου δεν πάει στην Πάνια και την Τατιάνα, πάει στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ...

«Θαυμάσια ευκαιρία για τις ΗΠΑ το τσουνάμι» (!) να προωθήσουν τα συμφέροντά τους στη ΝΑ Ασία, χαρακτήρισε η νυφίτσα την τραγωδία, την ίδια ώρα που ο Μπους άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο επέμβασης κατά του Ιράν...

*

Ελπίζουμε ότι πρόκειται για δηλώσεις που δε σκίασαν το ευχάριστο κλίμα εντός του οποίου εγκαινιάστηκαν οι επαφές με τους υπουργούς της κυβέρνησης του νέου «ανθυπάτου» των ΗΠΑ στην Αθήνα, του κ. Ράις, που άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του άρχισε κι αυτός τα σούρτα - φέρτα στα υπουργεία, κατά το πρότυπο του απερχόμενου «ανθυπάτου» Μίλερ...