Κυριακή 2 Σεπτέμβρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το νερό, τα κέρδη και τα χαράτσια

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με ανακοινώσεις τους τόσο η ΕΥΔΑΠ, όσο και η ΕΥΑΘ πανηγυρίζουν, επειδή το πρώτο εξάμηνο του 2007 τα καθαρά κέρδη τους αυξήθηκαν της μεν πρώτης κατά 43%, φτάνοντας τα 12,5 εκατ. ευρώ, της δε δεύτερης κατά 64,12%, φτάνοντας τα 4,282 εκατ. ευρώ.

Με άλλα λόγια θριαμβολογούν επειδή οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τις ιδιωτικοποίησαν, με αποτέλεσμα ο λαός της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, αντίστοιχα, να αναγκάζεται να πληρώνει πανάκριβα ένα φυσικό αγαθό, όπως το νερό, για να θησαυρίζουν οι ιδιώτες που «παίζουν» τις μετοχές τους στο Χρηματιστήριο!

Κι όλα αυτά όταν υπάρχουν άνθρωποι σε διάφορες περιοχές, όπως για παράδειγμα αυτοί των Οινοφύτων, που αναγκάζονται να πίνουν μολυσμένο νερό, επειδή η ΕΥΔΑΠ δεν τους δίνει καθαρό νερό!

Δε νομίζουμε να αμφιβάλλει κανείς ότι ο λαός θα πρέπει να τους πληρώσει με το ίδιο νόμισμα. Μαύρο, λοιπόν, στο δικομματισμό. Ψήφο στο ΚΚΕ που με συνέπεια αντιπαλεύει το κύμα των ιδιωτικοποιήσεων που τον χαρατσώνει ασύστολα.

Το καλύτερο «μάθημα»

Οσο και αν οι διαμορφωτές της «κοινής γνώμης» επιχειρούν να περάσουν το μήνυμα ότι «το πολιτικό σκηνικό είναι αμετάβλητο» και «ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων παραμένει ίδιος», τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Αυτό που είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού - και καταγράφεται και στις δημοσκοπήσεις - είναι οι υπόγειες διεργασίες στην κοινωνία, με βασικό χαρακτηριστικό τη διόγκωση της απογοήτευσης, της αμφισβήτησης και της δυσαρέσκειας από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Η αποστροφή στο δικομματισμό προκύπτει σαφώς και από την «πάγια» ερώτηση των δημοσκοπήσεων «ποια κυβέρνηση ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ μπορεί να λύσει τα μεγάλα προβλήματα», όπου πρώτο κόμμα (πάνω από 33%) αναδεικνύεται σταθερά τα τελευταία χρόνια «κανένας από τους δύο».

Είναι υπαρκτή, λοιπόν, μια «κρίσιμη μάζα» στα λαϊκά στρώματα, που μπορεί να κάνει τη διαφορά σε αυτές τις εκλογές και να αλλάξει το σκηνικό. Σε αυτούς, τους λεγόμενους «αναποφάσιστους», έχουν πέσει πάνω οι δύο μονομάχοι, επιχειρώντας είτε να τους εγκλωβίσουν στις δικές τους παγίδες, είτε να διοχετεύσουν τη δυσαρέσκειά τους σε ανώδυνα κανάλια. Οπως είναι αναμενόμενο, χρησιμοποιούν κάθε μέσο, κορυφώνοντας την επίθεσή τους τις τελευταίες μέρες πριν από τις εκλογές. Το ενθαρρυντικό είναι ότι τα κόλπα τους προκαλούν πλέον αηδία και δυναμώνουν την απόφασή τους, «αυτή τη φορά» να δώσουν ένα μάθημα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Εμπρός, λοιπόν, ΚΚΕ! Το καλύτερο μάθημα.

Να τους δείξουν αυτοί...

Τούτες οι εκλογές αποτελούν μια καλή ευκαιρία για τους μικρομεσαίους αγρότες να τιμωρήσουν αυτούς που τους ξεκληρίζουν και, ταυτόχρονα, τους κοροϊδεύουν.

Αυτούς που, όταν είναι στην αντιπολίτευση, καταγγέλλουν αυτά που κάνουν όταν είναι στην κυβέρνηση, πιστεύοντας ότι οι αγρότες είναι λωτοφάγοι και εύκολα ξεχνούν τα έργα και τις ημέρες τους.

Αυτούς που, χωρίς ίχνος ντροπής, τους προτείνουν σαν λύση στα αδιέξοδα που τους δημιούργησαν με την αντιαγροτική τους πολιτική την εκτροφή βατράχων, στρουθοκαμήλων, ζαρκαδιών και άλλων εξωτικών ειδών.

Αυτούς που το δικαίωμα για αξιοπρεπή σύνταξη, ύστερα από 40 και 50 χρόνια σκληρής δουλιάς, το θεωρούν ελεημοσύνη και αντικείμενο ψηφοθηρίας με αντάλλαγμα ελάχιστα ευρώ προεκλογικών αυξήσεων.

Αυτούς που την ανάγκη για ένα κρεβάτι στο νοσοκομείο και το αναφαίρετο δικαίωμα στη δουλιά επιδιώκουν να τα μετατρέψουν σε αντικείμενα συναλλαγής με το ιερό δικαίωμα της ψήφου με όπλα τα δημόσια νοσοκομεία και τις δημόσιες υπηρεσίες, που τα έχουν μετατρέψει σε φέουδο του δικομματισμού.

Αυτούς που, όταν είναι στην αντιπολίτευση, κολακεύουν τους αγρότες αποκαλώντας τους ραχοκοκαλιά της Ελλάδας και όταν γίνονται κυβέρνηση δε διστάζουν, όταν οι αγρότες διεκδικούν το δίκιο τους, να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέτρα καταστολής, από τα «αγροτοδικεία» μέχρι τα σαμποτάζ στα τρακτέρ.

Ψηφίζοντας ΚΚΕ, οι μικρομεσαίοι αγρότες λένε ΟΧΙ σε όσους υποτιμούν τη νοημοσύνη τους. Αντιστέκονται στην πολιτική και στα κόμματα που τους ξεκληρίζουν. Ανοίγουν το δρόμο για την επιβίωσή τους και το μέλλον των παιδιών τους, για την οικονομική και κοινωνική αναζωογόνηση της υπαίθρου.

«Φιλάνθρωποι» και «ανασυγκρότηση»

Πριν καλά καλά σβήσουν οι πυρκαγιές, ξεκίνησε η επίδειξη φιλανθρωπισμού από τους πλουτοκράτες. Με ενθάρρυνση της κυβέρνησης, που τους κάλεσε να ρίξουν τον «οβολό» τους στο ειδικό Ταμείο που δημιουργείται για έκτακτες καταστάσεις, τράπεζες, καναλάρχες, εφοπλιστές, άρχισαν να ανακοινώνουν τα χρηματικά ποσά - επιπέδου ελεημοσύνης - για τους πυρόπληκτους. Για παράδειγμα, οι 5 - 6 μεγάλες τράπεζες, που μόνο το πρώτο εξάμηνο τα υπερκέρδη τους ξεπέρασαν τα 3 δισ. ευρώ, δίνουν ελάχιστα εκατομμύρια ευρώ...

Το ζήτημα βέβαια είναι άλλο. Οτι τα περιβόητα «σχέδια ανασυγκρότησης», για τα οποία άρχισε ήδη να γίνεται λόγος, δεν μπορούν ούτε να γίνονται υπό την καθοδήγηση ούτε για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου, εκχωρώντας τελικά στα μονοπώλια την καμένη γη. Επιβάλλεται να γίνει με κεντρικό - κρατικό σχεδιασμό, ενώ η χρηματοδότησή του μπορεί να προέλθει από τις πηγές που προτείνει το ΚΚΕ: Από τη φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου, από τη διακοπή του «τσάμπα» χρήματος που δίνεται στις μεγάλες επιχειρήσεις με τη μορφή «κινήτρων», κ.ο.κ.

Η Κομμουνιστική Διεθνής

Θέσεις και Καταστατικό όπως ψηφίστηκαν στο Β΄ Συνέδριο (6 - 25 Ιούλη 1920)

Αφιερωμένο στα 90 χρόνια του ΚΚΕ

Πρόκειται για πιστή επανέκδοση της αντίστοιχης έκδοσης του 1921, από το εκδοτικό τμήμα του «Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Ελλάδας (Κομμουνιστικού)», έκδοσης που περιλαμβάνεται στο «Αρχείο ΚΚΕ». Πρόκειται για έκδοση αφιερωμένη στα 90 χρόνια της Οχτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία και στα 90 χρόνια του ΚΚΕ. Λόγω της αρχειακής σημασίας της έκδοσης, βασικά διατηρήθηκε η μετάφρασή της (έγιναν ελάχιστες διορθώσεις) καθώς και η αναγραφόμενη (παλαιά) ημερομηνία διεξαγωγής του Β΄ Συνεδρίου, που σύμφωνα με το διορθωμένο ημερολόγιο οι εργασίες του διεξήχθηκαν από 19 Ιούλη έως 7 Αυγούστου 1920. Ιστορική και εκδοτική σημασία έχει το γεγονός ότι σημαντικά τμήματα αυτής της έκδοσης δεν περιλαμβάνονται στα Απαντα Λένιν, είτε με αυτή τη μορφή τους (π.χ. «Οροι για την παραδοχή των κομμάτων στην Κομμουνιστική Διεθνή») είτε καθόλου (π.χ.«Ο ρόλος του Κομμουνιστικού Κόμματος στην προλεταριακή Επανάσταση», «Τα συνδικάτα και οι Επιτροπές των εργοστασίων», «Πότε και με ποιους όρους μπορούν να ιδρυθούν Σοβιέτ εργατικών αντιπροσώπων», «Τα Κομμουνιστικά Κόμματα και ο κοινοβουλευτισμός»). Αξεπέραστη είναι η σημασία θέσεων που περιέχονται σε κεφάλαια αυτής της έκδοσης που περιλαμβάνεται και στα Απαντα Λένιν, όπως «Η ουσία της δικτατορίας του προλεταριάτου και της εξουσίας των Σοβιέτ», «Οι όροι εισδοχής των κομμάτων στην Κομμουνιστική Διεθνή». Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Μπεναζίρ Μπούτο

Γρηγοριάδης Κώστας

Με αμερικανικό αέρα διαπραγματεύεται την επιστροφή της στο Πακιστάν και ενδεχόμενη συνεργασία της με τον στρατηγό Περβέζ Μουσάραφ, για «συνδιακυβέρνηση», η εξόριστη πρώην πρωθυπουργός της χώρας, Μπεναζίρ Μπούτο. Τη στιγμή που το Πακιστάν βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή, με τα κρούσματα βίας να αυξάνονται, με αποκορύφωμα την ιστορία του «Ερυθρού Τεμένους», ο Π. Μουσάραφ αναζητά συμμάχους, προκειμένου να εξασφαλίσει ακόμα μία πενταετία στην εξουσία και η Μπ. Μπούτο προσπαθεί να χτίσει την αψίδα του θριάμβου για την επιστροφή της, με τις ΗΠΑ να συντονίζουν την παράσταση, στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων τους στην περιοχή, με φόντο τον «αντιτρομοκρατικό αγώνα»...

Σε δηλώσεις της η πρώην πρωθυπουργός, ανέφερε ότι αναμένει απάντηση από τον Π. Μουσάραφ, αν αποδέχεται να παραιτηθεί από το στρατό και να προχωρήσει στη συμφωνία τους, περί κοινής διακυβέρνησης, με στόχο τον «εκδημοκρατισμό της χώρας». Τις δηλώσεις Μπούτο, υποθάλπουν και οι ΗΠΑ, καθώς υπενθυμίζουν στον Π. Μουσάραφ, ότι υποσχέθηκε να βγάλει τη στολή. Από την πλευρά του ο στρατηγός, δηλώνει ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά και η συμφωνία στην «κόψη του ξυραφιού».

Το πολιτικό σκηνικό στο Πακιστάν γίνεται ακόμα πιο θολό, καθώς επιστρέφει ακόμα ένας πρώην πρωθυπουργός της χώρας, ο Ναουάζ Σαρίφ, που επίσης δηλώνει διεκδικητής της εξουσίας...


Α.Φ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ