Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ούτε δουλειά, ούτε σπίτι

«Ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση υλοποιεί το μέτρο της κινητικότητας δεν αποτελεί μεταρρύθμιση και δεν υπηρετεί τη λειτουργία του δημοσίου τομέα, ούτε την αναγκαία ανασυγκρότησή του (...) Οι μεταρρυθμίσεις για να έχουν αποτέλεσμα πρέπει να γίνονται με προγραμματισμό και σχέδιο», αναφέρει η ΔΗΜΑΡ σε ανακοίνωσή της. Την ώρα που χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι πετιούνται στην ανεργία, για να προστεθούν στο πάνω από 1,5 εκατομμύριο ήδη ανέργους, η ΔΗΜΑΡ ενίσταται για τον τρόπο και τη διαδικασία! Για να επιβεβαιώσει για πολλοστή φορά ότι η εφαρμοζόμενη βάρβαρη για το λαό πολιτική έχει και τη δική της έγκριση και στήριξη, αφού τα συμφέροντα της τάξης που αυτή η πολιτική ικανοποιεί αποτελούν και δική της πυξίδα.

Ο κυνισμός απέναντι στους ανθρώπους που χάνουν τη δουλειά τους, συναγωνίζεται με τον κυνισμό της απέναντι σ' αυτούς που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους. Ο Γ. Γεωργάτος, στέλεχος της ΔΗΜΑΡ, με άρθρο του τάσσεται αναφανδόν υπέρ της άρσης της απαγόρευσης πλειστηριασμών, κατηγορώντας μάλιστα τους ανθρώπους του μόχθου σαν μπαταχτσήδες, αφού αφήνει να εννοηθεί ότι έχουν και δεν πληρώνουν τα δάνειά τους...

Χαρακτηρίζει λαϊκισμό το σενάριο ότι «ετοιμάζονται να αρπάξουν τις περιουσίες των Ελλήνων» και λάθος το να συνεχιστεί η απαγόρευση πλειστηριασμού πρώτης κατοικίας!!! Υπερασπίζεται ρυθμίσεις τέτοιες που «οι τράπεζες να μην καταγράψουν σημαντικές απώλειες» π.χ. καταβολή ενοικίου εφ' όρου ζωής στην τράπεζα, στην οποία μένει τελικά το ακίνητο... Τολμά δε να τις χαρακτηρίσει ως και φιλολαϊκές όταν γράφει ότι η τρόικα επιδιώκει «όχι επειδή αγάπησε» τους Ελληνες αλλά για να ομαλοποιηθεί η αγορά...

Κι όλα αυτά γιατί, όπως γράφει: «Οσο καθυστερούν ρυθμίσεις και πλειστηριασμοί, το κραχ θα είναι μεγαλύτερο με σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στο σύνολο της οικονομίας και πρωτίστως θα απαξιώσει δραματικά και τις μικρές και μοναδικές ιδιοκτησίες ανθρώπων που δεν χρωστούν ή είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. Αν κάποιος δεν πήρε δάνειο ή το αποπληρώνει κανονικά, δεν αδικείται σε σχέση με τον ασυνεπή ή αυτόν που καλύπτεται πίσω από τη διαιώνιση της αναστολής των πλειστηριασμών; Και ίσως να μην είναι και λίγοι αυτοί που με πρόσχημα την κρίση, αφού μεταβίβασαν άλλα περιουσιακά τους στοιχεία, κηρύσσουν στάση πληρωμών»!

Τα πήραν όλα από το λαό και τώρα αρθρογραφούν για την ανάγκη να του πάρουν και το κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του.

Κερδοφόρα μπίζνα η δήθεν «διάσωση»

ASSOCIATED PRESS

Σύμφωνα με τη γερμανική επενδυτική εταιρεία «Allianz Global Investors», η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) αναμένεται να έχει κέρδη 70 έως 80 δισ. ευρώ από τις αγορές κρατικών ομολόγων των χωρών της περιφέρειας της Ευρωζώνης, κατά την περίοδο 2009 - 2012, εκ των οποίων τα 9 δισ. ευρώ θα προέλθουν από τα ελληνικά ομόλογα. Τα ποσά αυτά αντιστοιχούν στους τόκους που καταβάλλουν τα κράτη - μέλη στην ΕΚΤ, η οποία τυπικά διακρατά τα ομόλογα που αγοράζει μέχρι τη λήξη τους. Παρόμοια είναι τα κέρδη και άλλων κεντρικών τραπεζών, όπως για παράδειγμα της Fed στις ΗΠΑ. Δηλαδή, πέραν όλων των άλλων, η «διάσωση», όπως την ονομάζουν οι ιμπεριαλιστές, καπιταλιστικών οικονομιών της Ευρωζώνης, είναι και μια κερδοφόρα μπίζνα για την ΕΚΤ, την αναβάθμιση της οποίας ζητάνε ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι, προκειμένου να γίνει τάχα πιο «φιλολαϊκή» η διαχείριση της κρίσης. Η γερμανική επενδυτική εταιρεία μάλιστα, συστήνει απροκάλυπτα στην Ευρωζώνη να χρηματοδοτήσει από αυτά τα κέρδη το νέο πρόγραμμα που ενδεχόμενα να χρειαστεί για την Ελλάδα, προκειμένου «να περιοριστεί η λαϊκή αντίθεση στα προγράμματα διάσωσης». Πάνε δηλαδή να πετάξουν στάχτη στα μάτια του λαού για το ποιον πραγματικά εξυπηρετούν τα λεγόμενα δανειακά πακέτα και τα μέτρα που τα συνοδεύουν. Παράλληλα, να εξωραΐσουν στις λαϊκές συνειδήσεις τους θεσμούς του ευρωενωσιακού οικοδομήματος και τη διαχείριση της κρίσης που ασκούν για λογαριασμό των μονοπωλίων.

Χαρατσώνει άγρια το λαό

Παράπονα εκφράζει ο εκλεγμένος με στήριξη ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ/Οικολόγων/ΔΡΑΣΗΣ δήμαρχος Αθήνας ότι αφότου ανακοινώθηκε η κυβερνητική απόφαση για κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας, οι εργαζόμενοί της... τεμπελιάζουν. Χαρακτηριστικά, αρθρογράφησε στα ΝΕΑ εναντίον της «απροθυμίας κάποιων εργαζομένων στη Δημοτική Αστυνομία, να συνεχίζουν να προσφέρουν κανονικά τις υπηρεσίες τους, επικαλούμενοι την κυβερνητική απόφαση περί κατάργησης του θεσμού στις 23 Σεπτεμβρίου. Αυτό, μια ιδιότυπη "λευκή απεργία", δηλαδή, θα αποδειχθεί ολέθριο (...) προσπάθησα να τους εξηγήσω ότι η πικρία που αισθάνονται από την επικείμενη κατάργησή τους δεν επιτρέπεται να αμαυρώσει την εικόνα τους». Πρόσθεσε ότι «μετά τις κυβερνητικές ανακοινώσεις περί κατάργησης της Δημοτικής Αστυνομίας η κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας, δυστυχώς, εμφανίζει σημάδια ελεγκτικής παραλυσίας (...) Η αντικοινωνική και παράνομη στάθμευση αυτοκινήτων τείνει να θριαμβεύσει και πάλι, και κάποιοι κακοί επιχειρηματίες επιχαίρουν, από την έλλειψη ελέγχων στην παράνομη κατάληψη δημόσιου χώρου και την ηχορύπανση».

Και η δημοτική αρχή της Αθήνας (όπως όλες οι εκλεγμένες με στήριξη ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και κάθε λογής «ανεξάρτητοι») έχει αποδεχτεί τις συνεχείς μειώσεις στη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, ώσπου φτάσαμε το κράτος να καλύπτει μόλις το 30% του συνολικού κόστους λειτουργίας των δήμων. Το 70% που μένει κενό οι δημοτικές αρχές το καλύπτουν με υψηλά ανταποδοτικά τέλη, τροφεία, φόρους, πρόστιμα, παράβολα... Η δε δημοτική αρχή Αθήνας πρωταγωνιστεί στο χαράτσωμα. Ενδεικτικά, στον προϋπολογισμό φορομπηξίας που ψήφισε και εκτελεί για το 2013, στα συνολικά 615,170 εκατ. πραγματικά προϋπολογισθέντα έσοδα, μόλις 98,451 εκατ. είναι το σύνολο των κρατικών επιχορηγήσεων (μόλις το 16% του προϋπολογισμού). 504,730 εκατ. προϋπολογίζονται ως έσοδα από φόρους, τέλη, δικαιώματα, παράβολα, πρόστιμα κλπ. (το 82% των εσόδων του προϋπολογισμού). Γι' αυτό γκρινιάζει ο δήμαρχος για την «απραγία» των δημοτικών αστυνομικών, ότι δεν βγαίνουν να κόψουν κλήσεις, να καταλογίσουν πρόστιμα, να τα πάρει από τον κοσμάκη, όπως υπολόγιζε...

Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό

Ψηφίστηκε προχτές στη Βουλή κυβερνητική τροπολογία που διευκολύνει το ξεπούλημα της ΕΥΔΑΠ. Η κυβέρνηση προσδιορίζει τις οφειλές του Δημοσίου στην Επιχείρηση και την αποπληρωμή τους. Ετσι, η ΕΥΔΑΠ γίνεται «ελκυστικότερη» στους ιδιώτες «επενδυτές». Παραπέρα καταργεί διάταξη που αφορά στις αποζημιώσεις των εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ με βάση την Ειδική Συλλογική Σύμβαση που έχουν υπογράψει και ισχύει. Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση απαλλάσσει τον ιδιώτη «επενδυτή» από «βαρίδια» που αφορούν στην κατοχύρωση εργασιακών δικαιωμάτων, εξασφαλίζοντάς του ακόμα φθηνότερο εργατικό δυναμικό. Την ίδια ώρα η Γενική Συνέλευση των μετόχων της ΕΥΔΑΠ τροποποιούσε το καταστατικό της, κάνοντας ένα ακόμη βήμα προς την εκχώρησή της στα μονοπώλια. Η συγκυβέρνηση μέσω του ΤΑΙΠΕΔ (βασικός μεγαλομέτοχος) κατάργησε προηγούμενη διάταξη με την οποία οι ιδιώτες «επενδυτές» είχαν τη δυνατότητα απόκτησης ποσοστού μέχρι 49%. Με νέα διάταξη η συγκυβέρνηση έχει δυνατότητα εκχώρησης ολόκληρου του μετοχικού πακέτου που ακόμη βρίσκεται σε κρατική ιδιοκτησία και διαμορφώνεται στο 61% της εταιρείας. Παράλληλα, πολλοί δήμοι του Λεκανοπεδίου της Αττικής παραδίδουν τα δίκτυά τους στην ΕΥΔΑΠ, ενώ στο τελικό στάδιο είναι ο διαγωνισμός για την απόκτηση του 51% της Εταιρείας Υδρευσης - Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης, με μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους να έχουν εκδηλώσει «ενδιαφέρον». Σημειωτέον ότι η ΕΥΔΑΠ παρουσιάζει συνεχή κερδοφορία (το 2011 είχε καθαρά κέρδη 26 εκατ. ευρώ, το 2012 αναμένονταν σε 36,5), ενώ υπολογίζεται ότι θα δοθεί για 250 με 300 εκατ. ευρώ.

Η ιδιωτικοποίηση ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ θα έχει αρνητικότατες επιπτώσεις. Καταρχάς δεν εξασφαλίζει νερό καθαρό κι ασφαλές για την υγεία των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών. Η δημόσια υγεία γίνεται πλέον υπόθεση των πολυεθνικών, που θα διαχειρίζονται αυτόν το φυσικό πόρο με γνώμονα την κερδοφορία τους. Π.χ. τα δίκτυα είναι σε κακό χάλι και μια ιδιωτική εταιρεία ουδόλως θα ενδιαφερθεί για την αντικατάστασή τους με νέα ασφαλή για την υγεία του λαού. Παραπέρα, οι λαϊκές οικογένειες θα πληρώνουν ακόμη ακριβότερα το νερό. Οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις θα αντιμετωπίσουν μεγαλύτερο πετσόκομμα μισθών και εντατικοποίηση της δουλειάς. Το αποδεικνύει η διεθνής εμπειρία, όπου ιδιωτικοποιήθηκε η διαχείριση του νερού. Στη Βρετανία οι ιδιωτικοποιήσεις της περιόδου 1989 - 1993 έφεραν αύξηση της τιμής του νερού σε πρώτη φάση 50% και συνολικά 245% μέχρι το 2006. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες ύδρευσης υποβαθμίστηκαν, οι εταιρείες περιόρισαν στο ελάχιστο τις επενδύσεις σε έργα υποδομής. Στην Αργεντινή το 1993 ιδιωτικοποιήθηκε το σύστημα ύδρευσης - αποχέτευσης του Μπουένος Αϊρες. Τέσσερα χρόνια μετά διαπιστώθηκε ότι η πολυεθνική εταιρεία τηρούσε μόνο το 45% των υποχρεώσεών της όσον αφορά στις νέες συνδέσεις, ενώ τα τιμολόγια πήγαν στα ύψη. Το 2003 διαπιστώθηκε ότι γινόταν επεξεργασία μόλις στο 12% των λυμάτων, η υπόλοιπη ποσότητα διοχετευόταν χωρίς καμιά επεξεργασία στον ποταμό Ρίο Ντε Λα Πλάτα.

Στον αντίποδα της πολιτικής που θέτει σε κίνδυνο την υγεία του λαού, που ιδιωτικοποιεί το νερό και αφήνει ανεκμετάλλευτες τεράστιες ποσότητες, το ΚΚΕ τονίζει ότι το νερό πρέπει να αποτελεί κοινωνικό αγαθό, όχι εμπόρευμα. Ο αγώνας ενάντια στην πολιτική ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησής του έχει μόνο μία νικηφόρα προοπτική. Περνά από την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με κοινωνική συμμαχία, λαϊκή εξουσία και οικονομία, ώστε η αξιοποίηση του νερού να σχεδιάζεται, υλοποιείται και ελέγχεται με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία.


Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ

Τι λένε τώρα για την «Αραβική άνοιξη»;

Από συγκέντρωση του ΚΚΕ ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη
Από συγκέντρωση του ΚΚΕ ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη
Την 1η Σεπτέμβρη 2011, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, έγινε στο Παρίσι μια διεθνής διάσκεψη των λεγόμενων «Φίλων της Λιβύης», με στόχο τη διανομή της λείας από το ιμπεριαλιστικό μακελειό που είχε προηγηθεί σε βάρος του λαού της χώρας. Στη διάσκεψη συμμετείχαν συνολικά 60 αντιπροσωπείες, 13 αρχηγοί κρατών και 19 πρωθυπουργοί. Ανάμεσά τους ο Γ. Παπανδρέου, εκ μέρους της Ελλάδας, η Χ. Κλίντον, η Α. Μέρκελ, ο Μπαν Κι Μουν του ΟΗΕ, οι επικεφαλής του ΝΑΤΟ, του Αραβικού Συνδέσμου, καθώς και αντιπροσωπείες από την Τυνησία και την Αίγυπτο. Παίρνοντας το λόγο, ο Ελληνας πρωθυπουργός είπε μεταξύ άλλων στη διάσκεψη: «Οπως γνωρίζετε, η Ελλάδα γειτνιάζει άμεσα με τη Λιβύη και, από την πρώτη στιγμή, παρείχαμε ενεργό στήριξη, μέσω της βάσης και της υποδομής που διαθέτουμε στη Σούδα (...) και συμμετείχαμε σε επιχειρήσεις, μέσω των διαφόρων ελληνικών αεροπορικών μας βάσεων»! Η κυνική ομολογία του Γ. Παπανδρέου δεν ήταν τίποτα περισσότερο απ' όσα είπε ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ μετά τη συνάντηση που είχε με τον Δ. Αβραμόπουλο στην Ουάσιγκτον. Σύμφωνα με ανακοίνωση του αμερικανικού Πενταγώνου, ο Τσ. Χέιγκελ «ευχαρίστησε τον Δ. Αβραμόπουλο για τη συνεχιζόμενη φιλοξενία των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στη βάση της Σούδας», συμπληρώνοντας ότι «η βάση της Σούδας είναι "κλειδί" στην επίτευξη των στρατηγικών στόχων των ΗΠΑ στην περιοχή και η σημασία της φάνηκε στη διάρκεια της επιχείρησης "Unified Protector" στη Λιβύη». Δύο σχεδόν χρόνια μετά, ο λαός μπορεί να δει πιο καθαρά ποια ήταν τα αποτελέσματα της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Λιβύη, με τη συμμετοχή και της Ελλάδας. Η λεγόμενη «Αραβική άνοιξη», που στηρίχτηκε στα όπλα και στα αεροπλάνα των ιμπεριαλιστών, έχει ισοπεδώσει τους λαούς της Β. Αφρικής, που έχουν κάθε δικαίωμα να ζητάνε ένα καλύτερο μέλλον. Ας τα 'χουν αυτά στο μυαλό τους όλοι εκείνοι που άκουγαν με ευαρέσκεια τις ζητωκραυγές του ΣΥΡΙΖΑ για την «Αραβική άνοιξη» και τις ανταποκρίσεις δημοσιογράφων - στελεχών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από τη Λιβύη, όπου έκαναν λόγο για επανάσταση του λαού...

Στήνουν δόκανο στη λαϊκή δυσαρέσκεια

Τα στοιχεία του τελευταίου Ευρωβαρόμετρου, για το μήνα Μάη, δείχνουν ότι οι Ελληνες είναι οι τελευταίοι σε όλη την ΕΕ που αισθάνονται Ευρωπαίοι. Στην ερώτηση «εάν αισθάνεστε Ευρωπαίος πολίτης», οι Ελληνες δίνουν τα λιγότερα «ναι» με 44%. Με αντίστροφη σειρά ακολουθούν οι Κύπριοι (45%) και λίγο παρακάτω οι Βρετανοί (48%). Παράλληλα, το 90% των Ελλήνων «τείνουν να μην εμπιστεύονται την κυβέρνησή τους» (71% στην ΕΕ), ενώ ανάλογη άποψη για το Κοινοβούλιο της χώρας έχει το 89% (68% στην ΕΕ). Την ΕΕ δεν εμπιστεύονται το 80% των Ελλήνων και το 60% των πολιτών στην ΕΕ. Τα στοιχεία αυτά περιγράφουν ως ένα βαθμό την απαξίωση της ΕΕ στα μάτια των λαϊκών στρωμάτων σε σχέση με το παρελθόν και τη ρευστή κατάσταση που επικρατεί στο πολιτικό σύστημα, χωρίς όμως από μόνα τους να αντανακλούν διεργασίες ριζοσπαστικοποίησης στις λαϊκές συνειδήσεις. Σε κάθε περίπτωση, τα στοιχεία ανησυχούν τα αστικά επιτελεία, που θα ήθελαν μεγαλύτερη σταθερότητα στο αστικό πολιτικό σύστημα και στις δομές του, ώστε να μην κινδυνεύουν από τους κραδασμούς που αντικειμενικά προκαλεί η αντιλαϊκή διαχείριση της κρίσης. Γι' αυτό κάνουν ό,τι μπορούν για να ενσωματώσουν αυτή τη λαϊκή δυσαρέσκεια, πριν ριζοσπαστικοποιηθεί και γίνει πάλη ταξική. Για παράδειγμα, ο ευρωσκεπτικισμός που αναπτύσσεται από πολλά αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, στοχεύει στο να πείσει το λαό ότι η ΕΕ μπορεί να μεταλλαχθεί σε φιλολαϊκή, αν αναδειχτούν δυνάμεις που υπερασπίζονται άλλο μείγμα στη διαχείριση της κρίσης, που όμως δεν αμφισβητεί τα μονοπώλια και την εξουσία τους, την κυριαρχία τους στην οικονομία. Αλλες φωνές κάνουν λόγο για έξοδο από το ευρώ, όχι όμως από την ΕΕ, ή για έξοδο από την ΕΕ, ακριβώς για να ισχυροποιηθούν τα ντόπια μονοπώλια, όπως κάνουν οι λεγόμενοι «ευρωσκεπτικιστές» στην Αγγλία. Ολα αυτά ένα και μόνο σκοπό έχουν: Να κρύψουν τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης και τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο, που είναι η αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και η μονομερής διαγραφή του χρέους, για ανάπτυξη υπέρ του λαού με τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του.

Γελοιότητες...

Συνεχίζει η εφημερίδα «Το Ποντίκι» να δημοσιεύει ανακρίβειες για το ΚΚΕ και τον «Ριζοσπάστη», κάνοντας «ρεπορτάζ» από τα αναμασήματα που σπέρνουν διάφοροι στο διαδίκτυο, έχοντας πάρει ανοιχτά θέση ενάντια στο ΚΚΕ και την πολιτική του. Στο χτεσινό της φύλλο, η εφημερίδα γράφει ότι οι απολυμένοι του «Ριζοσπάστη» αντικαθίστανται από συνταξιούχους, που προσφέρουν εθελοντικά την εργασία τους. Καμιά τέτοια αντικατάσταση δεν υπάρχει, παρά μόνο στα άρρωστα κεφάλια ορισμένων που έχουν κάνει κύριο επάγγελμα τη συκοφάντηση του ΚΚΕ. Ολοι αυτοί εκθέτουν και γελοιοποιούν τον εαυτό τους. Αν το «Ποντίκι» ζήλεψε τη «δόξα» τους, με γεια του, με χαρά του...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Λαϊκή απάντηση σε μέτρα και εκβιασμούς

Οι απειλές και τα τελεσίγραφα της κυβέρνησης, της Κομισιόν και του ΔΝΤ, όπως καταγράφονται στις εκθέσεις τους για την Ελλάδα, μεταφράζονται στο εξής ψευτοδίλημμα για το λαό: «Δέξου τα μέτρα που έχουμε συναποφασίσει σε βάρος σου, διαφορετικά θα αναγκαστούμε να πάρουμε μέτρα σε βάρος σου»! Αυτός είναι ο πραγματικός εκβιασμός που εκτοξεύουν στη λαϊκή οικογένεια, όταν της λένε να αποδεχτεί την επέκταση του χαρατσιού της «αλληλεγγύης» και της ΔΕΗ, με την απειλή ότι αλλιώς θα επιβάλλουν νέους φόρους. Οταν της λένε να αποδεχτεί να δουλεύει με μισθό πείνας και εργασιακές σχέσεις λάστιχο, εκβιάζοντας ότι σε διαφορετική περίπτωση θα «αναγκαστούν» να μειώσουν κι άλλο τους μισθούς και τις συντάξεις...

Οταν της λένε, ακόμα, να υπομείνει τα πάνδεινα για να προκύψει δημοσιονομικό πλεόνασμα, γιατί διαφορετικά θα πάρουν κι άλλα μέτρα, τα οποία ήδη ανακοινώνουν για το Σεπτέμβρη, ενόψει της αποταμίευσης της επόμενης δόσης. Πρόκειται για εκβιασμό χωρίς τέλος και φαύλο κύκλο από απειλές και μέτρα που είναι προαποφασισμένα και χτυπάνε την καρδιά της εργατικής δύναμης. Στην πραγματικότητα λένε στον πτωχευμένο λαό να φοβηθεί την πτώχευση και να δεχτεί να δουλεύει σκλάβος. Καλλιεργούν τη λογική του μικρότερου κακού, σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, που υπόσχεται να ανακουφίσει τα λαϊκά στρώματα και ταυτόχρονα να σώσει τα μονοπώλια από την κρίση. Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει για το λαό αν ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνήσει και εφαρμόσει το μείγμα της διαχείρισης που προπαγανδίζει.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Κυβέρνηση και τρόικα λένε με μια φωνή, «απολύσεις στο Δημόσιο»! Ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ δημαγωγικά έταζε επαναπρόσληψη όσων απολυθούν, τώρα συνειδητά λέει ότι θα «αποκαταστήσει τις αδικίες», πάντα όμως στο όρια που επιτρέπει η δημοσιονομική προσαρμογή. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η κυβέρνηση, θέλει πρωτογενή πλεονάσματα και δεσμεύεται γι' αυτά στο κεφάλαιο και τους δανειστές. Θέλει επίσης να αποπληρώσει το χρέος της πλουτοκρατίας, το οποίο αναγνωρίζει, έστω κι αν ζητάει μερική διαγραφή του, για να περισσέψουν κονδύλια για τους ντόπιους επιχειρηματικούς ομίλους. Ολα αυτά συνηγορούν στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί παρά να κινηθεί στα όρια της διαχείρισης που επιβάλλει ο στόχος για δημοσιονομική πειθαρχία (έστω και με βραδύτερους ρυθμούς) και ανάπτυξη για το κεφάλαιο.

Αυτό, όμως, σημαίνει παραπέρα συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών και παραπέρα φτήνεμα της εργατικής δύναμης, όπως επιβάλλει συνολικά ο στόχος για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του ευρωενωσιακού κεφαλαίου. Στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, όποιο παράπλευρο μονοπάτι κι αν ακολουθήσει κανείς, οδηγεί το λαό στον ίδιο γκρεμό, για να σωθούν και να ανακάμψουν τα μονοπώλια. Διέξοδος υπάρχει και βρίσκεται στην πάλη για ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης. Για να εκλείψουν οι αιτίες των μέτρων και των εκβιασμών, που είναι η θωράκιση του μονοπωλιακού κέρδους. Να γιατί το ΚΚΕ λέει λαϊκή συμμαχία και πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους. Σε μια τέτοια προοπτική, που εγγυάται τη λαϊκή ευημερία, ο λαός αξίζει να καταθέσει κάθε θυσία.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ