Στις 7 του μήνα πάμε για μεγάλη σύγκρουση, όποιος κι αν είναι στην κυβέρνηση. Το βεβαίωσαν χτες οι χιλιάδες διαδηλωτές που μετά από κάλεσμα του ΠΑΜΕ συγκεντρώθηκαν έξω από τη «Χαλυβουργία», όπου η απεργία βρισκόταν ήδη στην 184η μέρα της.

Το βεβαιώνει συνολικά η κατάσταση της εργατικής τάξης, πλατιών λαϊκών στρωμάτων που ενώ στενάζουν ήδη, απειλούνται παράλληλα από τις αποφάσεις της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με τα χειρότερα που έρχονται.

Στο μεταξύ, λιγότερες από 100 ώρες έμειναν ώσπου να ανοίξουν οι κάλπες.

Ας δούμε ορισμένα από τα δεδομένα που πρέπει να παρθούν υπόψη με το μυαλό στην επόμενη μέρα των εκλογών.

Σ' όλη την Ευρώπη με μνημόνιο ή χωρίς μνημόνιο, με τους σοσιαλδημοκράτες ή τους νεοφιλελεύθερους στην κυβέρνηση, το αποτέλεσμα είναι ένα: Την καπιταλιστική κρίση την πληρώνουν άγρια οι εργαζόμενοι ενώ παράλληλα οι καπιταλιστές αυξάνουν τα κέρδη τους.

Για να τα καταφέρουν έχουν δέσει το γάιδαρό τους. Κοντά σε μια σειρά μέθοδες χειραγώγησης έχουν όπλο ισχυρό τον εργατοπατερισμό. Που ενώ όλα τα δεδομένα δείχνουν τον αντίπαλο στα μονοπώλια και το σύστημα της εκμετάλλευσης, οι εργατοπατέρες καλούν τους εργάτες να παλέψουν για να 'ναι ανταγωνιστική η οικονομία, δηλαδή ακόμα ισχυρότερα τα αφεντικά.

Ανάμεσά τους πρώτο ρόλο παίζουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κι αυτό δηλώνει τόσο την ενιαία γραμμή που τους ενώνει όσο και το μέγεθος της πρόκλησης. Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν πάθει της ψυχής τους τον τάραχο, αλλά χτες δε διαδήλωσαν, καθώς αυτοί στους οποίους εμπιστεύτηκαν μέχρι τώρα την ηγεσία του συνδικάτου τους κυνηγάνε ψήφους, όπως δήλωσε ο ίδιος ο αντιπρόεδρός τους, στέλεχος του ΣΥΝ. Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι δίνουν μάχη στα μαγαζιά για να κρατήσουν ό,τι έχουν κατακτήσει, αλλά ο συνδικαλιστής του ΣΥΝ έχει προαναγγείλει ότι πάει να υπογράψει σύμβαση στα μέτρα της εργοδοσίας, δηλαδή κι άλλη μείωση μισθών για να κερδηθεί η ανταγωνιστικότητα της ΕΕ, την οποία έχει κορόνα στο κεφάλι του.

Μπροστά σ' αυτή την πραγματικότητα ο Βενιζέλος ζητά πλειοψηφία στις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, προαναγγέλλοντας την ανάγνωση του εκλογικού αποτελέσματος. Ηδη στοιχίζονται πίσω του ο ένας μετά τον άλλον όσοι δηλώνουν πρώτα Ευρωπαίοι και μετά ό,τι άλλο.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση, όμως, είναι ένα πακέτο από το οποίο δεν παίρνει καθένας ό,τι θέλει. Ψηφίζεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Καμμένο, Κατσέλη, ΣΥΡΙΖΑ, Κουβέλη και εγκρίνεις την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή το τσάκισμα των εργατών για να σωθούν οι καπιταλιστές.

«Αντιμνημονιακή» ψήφο ζητάνε διάφοροι, αλλά χωρίς έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ενωση, χωρίς σύγκρουση με τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Το μνημόνιο, όμως, είναι ένα πακέτο που προσυπογράφεται από τις κυβερνήσεις, την Ευρωπαϊκή Ενωση, το μεγάλο κεφάλαιο και τα κόμματά του. Εκτός από τον Βενιζέλο που ήδη δήλωσε αντιμνημονιακός (μετά πόνου ψυχής το υπέγραψε, δήλωσε), αντιμνημονιακός εμφανίζεται και ο Σαμαράς (θα το διαπραγματευτεί, είπε). Αντιμνημονιακός και ο ΣΥΡΙΖΑ (αυτός ξεκίνησε λέγοντας ότι θα το καταργήσει αλλά κατέληξε ότι θα κάνει ό,τι και η υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ενωση, δηλαδή θα κάνει τα πάντα για τη σωτηρία του κεφαλαίου). Ολοι μαζί απειλούν το λαό ότι κινδυνεύει με έξοδο απ' το ευρώ.

Τη Δευτέρα, όποια κι αν είναι η κυβέρνηση, με ευρώ ή με δραχμή, θα' ναι στη θέση τους ο Μάνεσης της «Χαλυβουργίας», ο Στασινόπουλος της «Σωληνουργίας», τα μονοπώλια της ενέργειας. Στη θέση της θα είναι και η ΓΣΕΕ, μαζί τους και οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ που υπογράφουν συμβάσεις για μείωση μισθών.

Το κρίσιμο είναι τι θα βρίσκεται απέναντί τους.

Μας το λέει με τη στάση της η αστική τάξη και η προπαγάνδα της. Καταφεύγει σε λίβελους για το ΚΚΕ φτάνοντας σε ωμά ψέματα. Η αστική τάξη αναγνωρίζει τον αντίπαλό της στην εργατική τάξη κι επιτίθεται στο Κόμμα της, το ΚΚΕ. Η επιλογή των εργατών στο ΚΚΕ χαρακτηρίζεται παράκρουση. Η άρνηση του ΚΚΕ να μετάσχει σε αστική κυβέρνηση ονομάζεται φυγομαχία. Η απεργία των ναυτεργατών γίνεται ευκαιρία για χοντρά ψέματα. Η θέση του ΚΚΕ για υψηλή φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου χαρακτηρίζεται απειλή για τον εστιάτορα. Και οι οικογένειες που έχουν παιδιά στα ναρκωτικά καλούνται να δουν τον εχθρό στο ΚΚΕ γιατί λέει όχι σε όλα τα ναρκωτικά αντί να έχει δεχτεί τη θέση του Παπανδρέου «κάθε μπαλκόνι και μια καναβουριά».

Προσπερνάμε τους λίβελους. Τα πράγματα σοβαρεύουν στο θέμα της εξουσίας. Πράγματι το ΚΚΕ έχει δηλώσει ότι δεν παλεύει για να κυβερνήσει το ίδιο, γιατί θέλει να πάρει την εξουσία ο ίδιος ο λαός. Το ΚΚΕ δοκιμάζεται στα πραγματικά δύσκολα, όταν το σύνολο των δυνάμεών του πέφτει στη μάχη για να οργανωθούν ένας προς έναν οι εργάτες, συσπειρωμένοι γύρω από τη στρατηγική που οδηγεί στη λαϊκή εξουσία.

Η εργατική τάξη πρέπει να γνωρίζει - αυτό έχουμε να κάνουμε στις κοντά 100 ώρες που απομένουν ως την κάλπη - ότι κάθε ψήφος στο ΚΚΕ είναι δύναμη για την ίδια, στις πολύ δύσκολες μέρες που έρχονται. Είναι η ψήφος που τρομάζει την αστική τάξη.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΜΕ ΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ συνεχίζουμε τη μάχη μέχρι την κάλπη

REALNEWS: «Τι θα κάνω στις 7 Μαΐου»

ΕΘΝΟΣ: Μάχη 6 ημερών για τους αναποφάσιστους

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Τα κρυφά γκάλοπ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Τα σενάρια της επόμενης μέρας

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Πανικός από τις δημοσκοπήσεις

ΤΟ ΒΗΜΑ: Τα γκάλοπ της οργής

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Εμπαιγμός Βενιζέλου

ΤΑ ΝΕΑ: 200 δισ. ευρώ για την ανάπτυξη

Η ΑΥΓΗ: Κυβέρνηση της Αριστεράς

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Με πόσους ψήφους μπορεί να εκλεγεί κάποιος βουλευτής

«Χρέος μας ως το τελευταίο λεπτό είναι να δώσουμε με αυταπάρνηση τη μάχη του ψηφοδελτίου, τη μάχη ώστε η κάλπη να μην "καταπιεί" ανέξοδα τη λαϊκή οργή, αλλά να απελευθερώσει πολλαπλάσια λαϊκή δυναμική την επαύριον των εκλογών, τόσο μεγαλύτερη, όσο μεγαλύτερη η δύναμη που θα δοθεί στο ΚΚΕ. Ηδη έχουμε μπει σ' αυτή τη μάχη. Να μη χαθεί ούτε μια ώρα, ούτε ένα λεπτό. Με το ψηφοδέλτιο στο χέρι, για το κέρδισμα εργατικών λαϊκών συνειδήσεων.

Εχουμε εμπειρία, έχουμε το πλεονέκτημα των θέσεών μας που επιβεβαιώθηκαν από τη ζωή, εγγύηση για την αξιοπιστία όσων σήμερα λέμε στο λαό για το αύριο. Μπήκαμε μπροστά στους αγώνες, από το να μην πληρωθούν τα χαράτσια μέχρι τις μεγάλες πανεργατικές απεργίες για τους μισθούς, τις συντάξεις, τη σταθερή δουλειά για όλους κ.λπ. Ταυτόχρονα, αναδείξαμε την πολιτική πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας του ΚΚΕ. Ανθρωπο τον άνθρωπο, σπίτι το σπίτι, σε κάθε χώρο δουλειάς, στις εργατογειτονιές, σε χωριά και πόλεις, με το ψηφοδέλτιο, τις θέσεις και τις προτάσεις μας, να τους πείσουμε να κάνουν το βήμα ενίσχυσης του ΚΚΕ στην κάλπη. Και την επομένη, το βήμα της συμπόρευσης μαζί του στους αγώνες.

Η δύναμη στο ΚΚΕ θα είναι δείκτης της δύναμης με την οποία ο λαός μπορεί να δυσκολέψει, να αποκρούσει τα χειρότερα που έρχονται. Της αποφασιστικότητας με την οποία θα διεκδικήσει μέτρα για την ανακούφισή του. Δείκτης χειραφέτησης από την αστική ιδεολογία και πολιτική, αλλά και από τις αυταπάτες των υποτιθέμενων "αντιμνημονιακών" σωτήρων. Θα είναι ένα βήμα μπρος, προς την κατεύθυνση που προστάζουν τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Την επόμενη μέρα των εκλογών ο λαός θα βρεθεί ξανά ενώπιος ενωπίω με όλα όσα τον βασανίζουν. Οποια κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί, μειοψηφική ούτως ή άλλως στο λαό, να νιώθει καυτή στο σβέρκο της την ανάσα του κινήματος. Η δύναμη που θα έχει δώσει την Κυριακή στο ΚΚΕ, θα γυρίσει μεγαλύτερη στα χέρια του. Και θα τη χρειαστεί, αυτό είναι παραπάνω από βέβαιο. Οσα περισσότερα κόκκινα ψηφοδέλτια στην κάλπη, τόσο μεγαλύτερη η "μετάγγιση" δύναμης στο κίνημα, στο λαό» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ: «Η περιουσία των 1.000 πλουσιοτέρων ανθρώπων στη Βρετανία αυξήθηκε σε επίπεδα ρεκόρ το 2011 παρά την κρίση (...) τα εισοδήματα των μέσων νοικοκυριών στη Βρετανία μειώνονται συνεχώς λόγω των μέτρων λιτότητας που έλαβε η κυβέρνηση για να μειωθούν τα μεγάλα ελλείμματα και χρέη» (το θέμα στα ΝΕΑ).

Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΩΝ: «Στην προεκλογική περίοδο απέδωσε τη μικρή συμμετοχή στη συγκέντρωση ο αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Ηλίας Βρετάκος (...) ο γραμματέας της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Θάνος Βασιλόπουλος εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι στον κλάδο του εμπορίου "εργαζόμενοι και εργοδότες θα καταλήξουν στην υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης"» (στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ / ηλεκτρονική έκδοση).

ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ ΚΙ ΑΥΤΟΣ: «Οριστική έξοδο της χώρας απο το Μνημόνιο το 2015 και επιστροφή στην ανάπτυξη προβλέπει το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης που παρουσίασε ο Βαγγέλης Βενιζέλος» (στα ΝΕΑ).

Η ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ: «Αυτονόητη υποχρέωση των κομμάτων -μνημονιακών και μη- που διακηρύσσουν ότι επιθυμούν την παραμονή της χώρας στο ευρώ να καταθέσουν συγκεκριμένες προτάσεις διακυβέρνησης που να καλύπτουν τη διαφαινόμενη μετεκλογική κατάσταση» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

Ο ΛΙΒΕΛΟΣ: «Ο λόγος της κυρίας Αλέκας Παπαρήγα είναι γεμάτος απαγορευτικά (...) Τι θα έκανε αν ο λαός, σε κατάσταση εθνικής παράκρουσης, της παρέδιδε αυτοδύναμη εξουσία; (...) Το ΚΚΕ έχει δεσμευτεί ότι δεν θα κυβερνήσει, δεν το θέλει, δεν θέλει να δοκιμαστεί στα δύσκολα (...) Η σημερινή πρωτομαγιάτικη απεργία στα λιμάνια είναι χαρακτηριστική της αντίληψης που έχει το κομμουνιστικό κόμμα για τη συλλογικότητα (...) Από τα σωματεία 2 ελέγχονται από τους κομμουνιστές (...) αν τολμήσει κανείς να αρθρώσει αντίρρηση ή να προσέλθει στην εργασία, θα φάει το ξύλο της χρονιάς του στους καταπέλτες (...) Για τον κακό ξενοδόχο και τον καταπιεστή εστιάτορα το ΚΚΕ επιφυλάσσει κι άλλες τιμωρίες (...) προτείνει οι επιχειρήσεις να φορολογηθούν με 45% (...) (...) ως μόνιμη επωδό δηλώνει ότι ο μπάφος και η πρέζα είναι το ίδιο και το αυτό» (από άρθρο στο ΒΗΜΑ).