Ποιος δεν θυμάται άραγε τα πανηγύρια κυβέρνησης και αστικών επιτελείων για την «αναβάθμιση» της συνεργασίας Ελλάδας - Γαλλίας σε στρατιωτικό επίπεδο, για τη συνοδεία ελληνικών φρεγατών στη διαδρομή του ελικοπτεροφόρου «Ντε Γκολ» στην Ανατολική Μεσόγειο, για τις κοινές ασκήσεις που έστελναν «ηχηρά μηνύματα» στην Αγκυρα; Δεν πέρασε καλά καλά ένας μήνας και ο χάρτης που δημοσίευσε ο γαλλικός Γεωπολιτικός Ατλας Θαλασσίων Περιοχών, παρουσιάζοντας ως «διαφιλονικούμενες» τις περιοχές που διεκδικεί η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, ήρθε να προσθέσει μία ακόμα επιβεβαίωση για το πόση αξία έχουν τα θνησιγενή αυτά ευρωατλαντικά παραμύθια, που δεν αντέχουν ούτε μέρα στο «φως» των ιμπεριαλιστικών παζαριών και «διευθετήσεων». Και αν σε αντίθεση με εκείνες τις μέρες δεν είδαμε την πανστρατιά των «αναλυτών» να μας λένε για τους «υψηλούς συμβολισμούς», μάλλον θα είναι που το πράγμα μιλάει από μόνο του: Η εμπλοκή της κυβέρνησης στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που για τα συμφέροντα της αστικής τάξης ετοιμάζεται να στείλει δυνάμεις μέχρι το Μάλι και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, όχι μόνο δεν παρέχει «ασφάλεια» απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα, αλλά αντίθετα αποτελεί παράγοντα επικίνδυνων «διευθετήσεων» και «γκριζαρίσματος» κυριαρχικών δικαιωμάτων, στο πλαίσιο και της προσπάθειας διασφάλισης της ΝΑΤΟικής «συνοχής» απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Ακόμα και στις περιοχές που βρίσκονται στο επίκεντρο της πανδημίας, όπως η Καστοριά, η κυβέρνηση μαζί με τους «εκλεκτούς» της στην Τοπική Διοίκηση επιμένουν να μετακυλίουν στα λαϊκά στρώματα την ευθύνη που έχει το κράτος για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά παρουσιάζουν και επικίνδυνες αποφάσεις - όπως για την αναστολή λειτουργίας των Αγροτικών και Περιφερειακών Ιατρείων, με μετακίνηση του προσωπικού τους στα νοσοκομεία - ως «λύση» για τις εκρηκτικές ελλείψεις στον τομέα της Υγείας. Για την Καστοριά αυτό πρακτικά σημαίνει δεκάδες χωριά χωρίς γιατρό, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την κωμόπολη της Μεσοποταμίας, όπου υπάρχουν πλέον 11 επιβεβαιωμένα κρούσματα κορονοϊού. Αυτό βέβαια σε τίποτα δεν εμποδίζει την κυβέρνηση και την Τοπική Διοίκηση να εξαντλούνται σε αυστηροποίηση των μέτρων περιορισμού των μετακινήσεων. Ούτε τον τοπικό βουλευτή της ΝΔ, Ζ. Τζηκαλάγια, να χαρακτηρίζει «ουτοπία» την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού στα Νοσοκομεία και να πανηγυρίζει σε ανακοίνωσή του ότι στο Νοσοκομείο Καστοριάς «αυξήθηκε σημαντικά η βοήθεια σε επιστημονικό και τεχνικό εξοπλισμό, και κυρίως προστέθηκε πολύτιμο υγειονομικό προσωπικό με τοποθετήσεις μέσω μετακινήσεων». Ουτοπία όμως είναι να πιστεύει κανείς ότι οι σύγχρονες ανάγκες σε αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας για όλο το λαό μπορούν να ικανοποιηθούν σ' αυτό το σάπιο σύστημα, που υπερασπίζονται όλοι μαζι, κυβέρνηση, αστικά κόμματα και οι εκπρόσωποί τους στην Τοπική Διοίκηση, και το οποίο βάζει ακόμα και τη ζωή του λαού σε κίνδυνο, υπολογίζοντας τα πάντα με τη ζυγαριά του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο.

Στο όνομα της καλύτερης επιτήρησης των περιορισμών στις μετακινήσεις, η δημοτική αρχή στη Ρώμη ανακοίνωσε τη σύσταση ειδικής πλατφόρμας για καταγγελίες. Σε αυτή θα μπορεί ο καθένας να δίνει πληροφορίες για άτομα που υποψιάζεται ότι δεν τηρούν τις απαγορεύσεις. Μάλιστα, η δημοτική αρχή δίνει ειδικές συστάσεις για την «αναφορά» περιπτώσεων συνάθροισης πολλών ατόμων. Την ίδια στιγμή, βέβαια, σε όλη τη χώρα, περιλαμβανομένου του βιομηχανικού βορρά, που εδώ και βδομάδες θρηνεί καθημερινά εκατοντάδες θύματα, ολόκληρες βιομηχανίες λειτουργούν ασταμάτητα, με χιλιάδες εργαζόμενους τον έναν δίπλα στον άλλον, μέσα στους χώρους δουλειάς και στα μέσα μαζικής μεταφοράς από και προς τα εργοστάσια. Κι όλα αυτά με τις ευλογίες της κυβέρνησης, που επικαλείται τις «ανάγκες της οικονομίας», διατηρώντας σε λειτουργία ακόμα και στρατιωτικές βιομηχανίες, τηλεφωνικά κέντρα, αποθήκες logistics κ.τ.λ., παρά την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης». Αλήθεια, τέτοιες «αναφορές» θα τις δέχεται η δημοτική αρχή της Ρώμης; `Η μήπως στις «συναθροίσεις» που πρέπει να καταγγέλλονται περιλαμβάνονται μόνο οι διαμαρτυρίες συνδικάτων, όπως αυτά που πρωτοστάτησαν στην απεργία της περασμένης βδομάδας;