Τετάρτη 2 Νοέμβρη 2022
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΘΗΝΑΣ
Κάλεσμα σε σύσκεψη συντονισμού την Κυριακή

RIZOSPASTIS

Σε ανοιχτή συνάντηση καλεί μαθητικά συμβούλια, μαθητές και μαθήτριες, η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας, την Κυριακή 6 Νοέμβρη, στις 3 μ.μ. στο θεατράκι στο Νέο Ηράκλειο (σταθμός ΗΣΑΠ).

Στο κάλεσμά της η Συντονιστική Επιτροπή αναφέρεται στην αξία της συμμετοχής των μαθητών τονίζοντας ότι «το να συμμετέχουν μαθητές από το σχολείο μας στη Συντονιστική Επιτροπή θα μας βοηθήσει ώστε:

Να ενημερωνόμαστε για όλες τις προτεινόμενες δράσεις των σχολείων της Αττικής και αν θέλουμε να παίρνουμε μέρος. Να μπορούμε και εμείς να κάνουμε προτάσεις στα άλλα σχολεία. Να συντονιζόμαστε μεταξύ μας τα σχολεία της Αττικής έτσι ώστε οι φωνές μας να ακούγονται πιο δυνατά στις κυβερνήσεις και τα υπουργεία Παιδείας που διαχρονικά έχουν κάνει τα σχολεία μας χειρότερα. Ενωμένοι είμαστε πιο δυνατοί στον αγώνα για "σχολείο που να μας μορφώνει και όχι να μας εξοντώνει". Να συντονιζόμαστε μαζί με τους φοιτητές, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς μας, συνολικά μαζί με τον λαό γιατί τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε πολλές φορές είναι κοινά. Για παράδειγμα, φέτος με την ακρίβεια να έχει τσακίσει τις οικογένειές μας, απαιτείται όλοι μαζί να αγωνιστούμε για να μη μείνει κανένα σπίτι, κανένα σχολείο, κανένα παιδί χωρίς ρεύμα, φαγητό, θέρμανση. Γι' αυτό πρέπει να γίνει "μαθητική πορεία και στην απεργία" στις 9 Νοέμβρη.

Ξέρουμε πως όλα αυτά τα χρόνια μόνο όταν αγωνιστήκαμε έτσι, καταφέραμε να εμποδίσουμε σχέδια του υπ. Παιδείας (όπως το διπλό μηχανογραφικό, την καθυστέρηση εφαρμογής της ΕΒΕ και της Τράπεζας Θεμάτων), να έχουμε κάποιες κατακτήσεις στα σχολεία μας (π.χ. κάλυψη κάποιων κενών σε καθαριότητα και καθηγητές) αλλά και να ακουστεί η φωνή μας σε μεγάλα ζητήματα της εποχής μας, όπως στην πολιτική που μας άφησε απροστάτευτους στην πανδημία, για μέτρα πρόληψης, προστασίας και στήριξης σε φαινόμενα βίας σε γυναίκες και παιδιά, στον πόλεμο στην Ουκρανία και τη συμμετοχή της χώρας μας σε αυτόν. Φοβούνται τους αγώνες μας γι' αυτό μας στέλνουν ΜΑΤ, εισαγγελείς και έκαναν και το webex εργαλείο ενάντιά μας».

«Φέτος, η κατάσταση χειροτερεύει για εμάς, τις οικογένειές μας και τα σχολεία μας», τονίζει η Συντονιστική Επιτροπή σημειώνοντας ότι είναι σημαντικό όλα τα σχολεία να παλέψουν ενωμένα για κατάργηση της Τράπεζας Θεμάτων, ενάντια στην εφαρμογή της στη Γ' Λυκείου, κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, δωρεάν ενισχυτική διδασκαλία σε όλα τα σχολεία, μείωση τιμών στα κυλικεία και δωρεάν γεύμα ή σνακ για όλους με ευθύνη και χρηματοδότηση του υπουργείου Παιδείας, κανένα κενό σε καθηγητές, αναβάθμιση, βιβλία και καθηγητές τώρα στα ΕΠΑΛ και στα Καλλιτεχνικά - Μουσικά Σχολεία. Επίσης, κανένα σχολείο χωρίς θέρμανση και ρεύμα και ούτε ευρώ από την τσέπη των γονιών, κανένα παιδί να μη χάσει εκδρομή για οικονομικούς λόγους. Δωρεάν μετακίνηση και δωρεάν τεστ για τον κορονοϊό με υγιεινή και καθαριότητα στα σχολεία. «Κανένα παιδί ποτέ ξανά μόνο του στη βία και κακοποίηση», σημειώνουν οι μαθητές ζητώντας ενημερωτικά προγράμματα και πρόσληψη ειδικών στα σχολεία και στις γειτονιές.

Στο σημερινό 4σέλιδο «Νεολαία» μπορούμε να βρούμε:
  • Ανοιχτή συνάντηση της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας την Κυριακή.
  • Ανακοίνωση του ΜΑΣ με αφορμή τα αποτελέσματα των μετεγγραφών.
  • Αποτελέσματα ελληνικής PISA: Οταν η κατηγοριοποίηση και η υποβάθμιση των σχολείων ντύνονται με τον μανδύα των προσαρμογών για την «αναβάθμιση»...
  • Εγκαινιάζεται το Στέκι των Φοιτητικών Συλλόγων του ΔΙΠΑΕ στην Καβάλα: «Ζωή των φοιτητών γκρίζα και βουβή; Με τους Συλλόγους μας της δίνουμε χρώμα - μουσική!»
  • Αποσπάσματα από την ομιλία για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση στην ημερίδα της Ομοσπονδίας Γονέων Αθήνας για τις εξελίξεις στα σχολεία.
ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ
«Δεν θα επιτρέψουμε τα όνειρα να πετιούνται στα σκουπίδια»

Ανακοίνωση της Εκτελεστικής Γραμματείας με αφορμή την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των μετεγγραφών

«Να πάρουν τώρα μετεγγραφή όλοι οι φοιτητές που το έχουν ανάγκη», δηλώνει το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών με αφορμή την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των μετεγγραφών. «Οπως και πέρυσι τα ίδια τα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας δείχνουν πως έγινε πραγματική "σφαγή"! Το 20% των φοιτητών που έκαναν αίτηση κόπηκαν», τονίζει η Εκτελεστική Γραμματεία του ΜΑΣ, προσθέτοντας πως ακόμα και τα συγκεκριμένα στοιχεία δεν αποτυπώνουν στο σύνολο το μέγεθος της κατάστασης, καθώς, όπως σημειώνει:

- «Η επιβολή "ακαδημαϊκού" κριτηρίου (βάση εισαγωγής μείον 2.750 μόρια) στερεί από χιλιάδες φοιτητές τη δυνατότητα να καταθέσουν ακόμη και αίτηση μετεγγραφής! Συνολικά εξαιτίας του "κόφτη" τα τελευταία δύο χρόνια οι αιτήσεις έχουν μειωθεί κατακόρυφα.

- Οι απαράδεκτοι νόμοι Γαβρόγλου (της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ) έχουν αφήσει δεκάδες τμήματα που προέκυψαν μέσω αυτών χωρίς καμία αντιστοιχία, δηλαδή δεν υπάρχουν ομοειδή τμήματα για να κάνει κάποιος αίτηση μετεγγραφής.

Μάλιστα, σαν να μην έφταναν αυτά, φέτος οι φοιτητές ήρθαν αντιμέτωποι με το εξής τραγελαφικό. Το υπουργείο αποφάσισε να υπολογίζει αν οι υποψήφιοι περνάνε τη βάση μετεγγραφής ενός τμήματος, με βάση τα μόρια που έχουν για το Τμήμα που αρχικά εισήχθησαν και όχι τα μόρια που έχουν για το τμήμα που θέλουν να μετεγγραφούν (που μπορεί να είναι περισσότερα με βάση τους συντελεστές βαρύτητας για κάθε μάθημα)...».

Οπως τονίζει το ΜΑΣ, «οι χιλιάδες μετεγγραφέντες που είδαν την αίτησή τους να απορρίπτεται δεν χάνουν μόνο το εξάμηνό τους, αλλά ουσιαστικά πετιούνται έξω από τις σχολές τους, αφού αδυνατούν να σπουδάσουν μακριά από τον τόπο διαμονής τους, τη στιγμή μάλιστα που οι υπάρχουσες εστίες δεν φτάνουν!

Δεν θα επιτρέψουμε τα όνειρα τόσων νέων να πετιούνται στα σκουπίδια! Ειδικά σε αυτούς τους καιρούς που η ακρίβεια έχει βυθίσει εμάς και την οικογένειά μας στην ανασφάλεια, που δεν ξέρουμε πώς θα βγει ο μήνας, η κυβέρνηση επιλέγει να κόψει σε ακόμα περισσότερους νέους το δικαίωμά τους στη μόρφωση».

«Οργανώνουμε τον αγώνα μας, με ευθύνη των Διοικητικών Συμβουλίων να συγκροτηθούν άμεσα επιτροπές φοιτητών που διεκδικούν τη μετεγγραφή τους. Ενώνουμε τις φωνές μας με τους συναδέλφους μας, που κατάφεραν μετά από αυτόν τον μαραθώνιο να πάρουν τη μετεγγραφή τους, όμως ακόμα δεν έχουν λάβει τους κωδικούς τους για τις ακαδημαϊκές υπηρεσίες, για παροχή βιβλίων, για κάρτα σίτισης, δεν μπορούν να κάνουν ούτε δήλωση μαθημάτων ή να γραφτούν στα εργαστήρια! Κανένας μόνος του!», τονίζει το ΜΑΣ, διεκδικώντας:

- Αμεσα να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες μετεγγραφής σε κάθε Τμήμα, να μη χάσει κανένας φοιτητής/τρια το εξάμηνο! Να παίρνουν άμεσα όλοι οι μετεγγραφέντες κάρτα σίτισης, πάσο, κωδικούς για τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες, βιβλία, να εγγράφονται στα εργαστήρια, να δικαιούνται άμεσα να κάνουν αιτήσεις για εστία. Να αναγνωρίζονται τα μαθήματα που πέρασαν στο προηγούμενο τμήμα.

- Εδώ και τώρα να πάρουν μετεγγραφή όλοι οι φοιτητές που την έχουν ανάγκη! Οχι στα επιπλέον κριτήρια και τους κόφτες.

- Απαιτούμε από τα τμήματα να αυξήσουν το ποσοστό των μετεγγραφέντων φοιτητών που δέχονται.

Να γίνει αναπλήρωση όσων εργαστηρίων έχουν χαθεί και όλοι οι φοιτητές να δώσουν τα μαθήματα του πρώτου εξαμήνου κανονικά!

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αύριο το πρώτο αγωνιστικό ραντεβού φοιτητών - μαθητών - γονιών

Σε συλλαλητήριο καλούν αύριο Πέμπτη 3 Νοέμβρη, στις 11 π.μ. στο Αγαλμα Βενιζέλου, μαθητές, γονείς και φοιτητές της Θεσσαλονίκης, διεκδικώντας προσλήψεις προσωπικού για τα σχολεία και τις Σχολές, μέτρα προστασίας της υγείας, αλλά και λύσεις σε ζητήματα όπως τα δεκάδες κρούσματα βίας μέσα και έξω από το σχολειό την ώρα που κυβέρνηση και υπουργείο μένουν θεατές. Στο συλλαλητήριο καλούν σε συμμετοχή η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Θεσσαλονίκης, η Ομοσπονδία Γονέων Κεντρικής Μακεδονίας και οι φοιτητικοί σύλλογοι των Τμημάτων Μαθηματικού, Χημικού, Βιολογικού, Γεωλογικού, Φαρμακευτικής, Δασολογίας, ΜΜΕ και Δασκάλων (ΠΤΔΕ) του ΑΠΘ, των Σχολών Επιστημών Υγείας και Μηχανικών του ΔΙΠΑΕ όπως και ο ΣΟΦΕΘ. Οι φοιτητικοί σύλλογοι καλούν σε προσυγκέντρωση στις 12 μ. στην Πρυτανεία του ΑΠΘ.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ PISA
Οταν η κατηγοριοποίηση και η υποβάθμιση των σχολείων ντύνονται με τον μανδύα των προσαρμογών για την «αναβάθμιση»...

Eurokinissi

Δημοσιεύτηκαν τις προηγούμενες μέρες τα πορίσματα της επιτροπής «ειδικών», που μελέτησε τις επιδόσεις των μαθητών, μετά την πρώτη εφαρμογή των διαγνωστικών εξετάσεων της λεγόμενης «ελληνικής PISA». Αυτές διενεργήθηκαν τον περασμένο Μάη (για μια ακόμα φορά διά πυρός και σιδήρου με απειλές και δικαστήρια από την κυβέρνηση), σε 554 σχολεία, Δημοτικά (ΣΤ' τάξη) και Γυμνάσια (Γ' τάξη), όλων των τύπων όλης της χώρας, με τη συμμετοχή 11.411 μαθητών.

Κάνοντας μια πρώτη ανάγνωση του κειμένου που δημοσιεύτηκε, θα μπορούσε να πει κανείς, ειδικά αν έχει εικόνα και εμπειρία της καθημερινής διδακτικής πρακτικής στα σχολεία, ότι στα αποτελέσματα, στα στοιχεία και στα συμπεράσματα της επιτροπής υπάρχουν, από σχεδόν αυτονόητες παρατηρήσεις για τις επιδόσεις των μαθητών (ποσοστό περίπου 25% έχει χαμηλή επίδοση), μέχρι εντελώς αντιφατικές ή και εκτός τόπου και χρόνου επισημάνσεις (υψηλές επιδόσεις και επίτευξη διδακτικών στόχων στα Μαθηματικά με μεγάλα ποσοστά, στο ίδιο όμως, τεράστια δυσκολία στην επίλυση προβλημάτων, σε κλάσματα, αναλογίες και ποσοστά κ.ά.). Ταυτόχρονα, αποτυπώνεται σε ολόκληρο το κείμενο των συμπερασμάτων αλλά και των προτάσεων για κάθε μάθημα η στοχοπροσήλωση του υπουργείου, του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) και της επιτροπής του στην ίδια αδιέξοδη και προβληματική στόχευση των παλιών αλλά και των νέων αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών στα σχολεία. Προγραμμάτων που έχουν παράξει συγκεκριμένα αποτελέσματα (πολλά αποτυπώνονται έστω και στρεβλά στα αποτελέσματα) εδώ και πολλά χρόνια. Και συμβαίνει το «παράδοξο» (;) κυβερνήσεις και υπουργοί να αλλάζουν όλα αυτά τα χρόνια, ο ένας να προσθέτει μεταρρυθμίσεις και «αναβαθμίσεις» πάνω στη μεταρρύθμιση και την «αναβάθμιση» του άλλου, αλλά οι συνεχόμενες αλλαγές να μη λειτουργούν προωθητικά στην ανύψωση του μορφωτικού επιπέδου των μαθητών. Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει. Τα παιδιά και η μαθησιακή διαδικασία δυσκολεύονται όλο και περισσότερο.

Η PISA είναι πνευματικό παιδί του ΟΟΣΑ

Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Καταρχάς σε σχέση με τη διαδικασία των διαγνωστικών εξετάσεων (ελληνική PISA) και το πλαίσιο που αυτές εντάσσονται, διότι προφανώς δεν βρισκόμαστε μπροστά σε μια τυχαία έρευνα που προκύπτει σε πολιτικό και εκπαιδευτικό «κενό», αυτές είναι κομμάτι του αντιεκπαιδευτικού Ν. 4823/2021 (άρ. 104). Οπως αναφέρεται, σκοπός των εξετάσεων είναι «η εξαγωγή πορισμάτων σχετικά με την πορεία υλοποίησης των προγραμμάτων σπουδών και τον βαθμό επίτευξης των προσδοκώμενων μαθησιακών αποτελεσμάτων σε εθνικό επίπεδο, περιφερειακό επίπεδο και σε επίπεδο σχολικής μονάδας». Επίσης, το ίδιο το υπουργείο Παιδείας έδωσε πέρσι σε δελτίο Τύπου τις απαντήσεις σχετικά με τη στόχευση: «Η ελληνική PISA συμπληρώνει τη δέσμη των μεταρρυθμίσεων του ΥΠΑΙΘ των τελευταίων τριών ετών».

Είναι χαρακτηριστικό επίσης ποιος είναι ο εμπνευστής εξετάσεων τύπου PISA. Οπως μας πληροφορεί σε σχετικό βίντεο η ιστοσελίδα του ΙΕΠ, «η PISA είναι πνευματικό παιδί του ΟΟΣΑ και είναι ένα εργαλείο, προκειμένου οι βέλτιστες πρακτικές που υπάρχουν στις χώρες - μέλη του ΟΟΣΑ να γενικευτούν και να υιοθετηθούν στα υπόλοιπα εκπαιδευτικά προγράμματα». Το τι ισχύει στην εκπαιδευτική πολιτική και τι επιπτώσεις έχουν αυτού του τύπου οι εξετάσεις και συνολικά η πολιτική της ΕΕ και του ΟΟΣΑ σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες είναι εξόχως αποκαλυπτικά για την εκπαιδευτική στρατηγική της ακραίας κατηγοριοποίησης των σχολείων και των βαθύτερων ταξικών διαχωρισμών των μαθητών, ανάλογα με την κοινωνική προέλευση, τον τόπο κατοικίας και την οικονομική επιφάνεια των οικογενειών. Παρότι δεν είναι αντικείμενο του παρόντος άρθρου, τα παραδείγματα άλλων «προηγμένων» ευρωπαϊκών χωρών (βλέπε και άρθρο στον «Ριζοσπάστη», 20 - 21/3/2021, «Η ευρωπαϊκή εμπειρία από την "αξιολόγηση" στην Εκπαίδευση») απαντούν στους «βιαστικούς» που θα πουν για μια ακόμα φορά τα γνωστά κλισέ, «μα αυτά γίνονται σε όλη την Ευρώπη». Αυτό είναι το πρόβλημα, θα απαντήσουμε εμείς, ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη και άλλες χώρες οι σύγχρονες ανάγκες για ολόπλευρη μόρφωση για όλα τα παιδιά, με βάση την ανάπτυξη της γνώσης και των επιστημών, στριμώχνονται και τελικά θυσιάζονται στις εφήμερες ανάγκες των επιχειρήσεων. Και τελικά στην επιδίωξη και στην ανάγκη μεγαλύτερης προσαρμογής του σχολείου στη διαμόρφωση του αυριανού εργαζόμενου που έχει ανάγκη το κεφάλαιο αλλά και στην αναπαραγωγή των πολιτικών και ιδεολογικών προταγμάτων, στις σάπιες και επικίνδυνες ιδέες της αστικής τάξης.

Βαδίζουμε στον ίδιο δρόμο που άνοιξαν τα προηγούμενα αναλυτικά προγράμματα σπουδών και τα σχολικά βιβλία

Αλλά ας έρθουμε στο περιεχόμενο και τη μέθοδο της περιβόητης ελληνικής PISA. Θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς, «εντάξει όλα αυτά, αλλά πού είναι το κακό να δούμε πού βρισκόμαστε, να ελέγξουμε τι αλλαγές χρειάζεται η Εκπαίδευση;». Αν επρόκειτο για κάποιο τέτοιο άγχος και αγωνία της κυβέρνησης, θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε κι εμείς τους διαχρονικούς φωστήρες όλων των κυβερνήσεων, ότι με τα υπάρχοντα, εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, προγράμματα σπουδών και τα αντίστοιχα βιβλία, έχουν μεγαλώσει γενιές μαθητών. Τι έρευνα κάνανε και πώς αξιολογούν το πού βρισκόμαστε; Οταν μιλάνε, με κάθε ευκαιρία, για τη συνέχεια της εκπαιδευτικής πολιτικής που εναλλάξ υπηρετούν, σημαίνει ότι βαδίζουμε στον ίδιο δρόμο που άνοιξαν τα προηγούμενα αναλυτικά προγράμματα σπουδών και τα σχολικά βιβλία. Σε αυτά που κλίνονται ξανά σε όλες τις πτώσεις οι σημαντικές και χρήσιμες (ανάλογα όμως με το περιεχόμενο και τη χρήση) έννοιες της διαθεματικότητας, της βιωματικής μάθησης, των πάσης φύσεως δεξιοτήτων. Τα προγράμματα και τα βιβλία, δηλαδή, που έχουν επιφέρει αρνητικές έως και ολέθριες συνέπειες στη συνολική μορφωτική συγκρότηση τόσων γενιών, επειδή «έμαθαν γράμματα» με βάση τις αντιεπιστημονικές και αντιπαιδαγωγικές αρχές του «περίπου», της αποσπασματικότητας, της άρνησης της αντικειμενικής αλήθειας, της υποκατάστασης της γνώσης από τις εφήμερες δεξιότητες κ.λπ.

Οι εκπαιδευτικοί που βιώνουμε τα προβλήματα των σχολείων «από πρώτο χέρι», θα μπορούσαμε επίσης να ρωτήσουμε τους υπεύθυνους της ελληνικής PISA: Μετά από δυόμισι χρόνια πανδημίας με εξ αποστάσεως εκπαίδευση, με τον εγκλεισμό και τη δυσκολία κοινωνικών και συναισθηματικών συναναστροφών των παιδιών, παρατηρούμε έντονα γνωστικά και άλλα κενά, ένταση και εξάρσεις βίας στα παιδιά μέσα και έξω από τις τάξεις. Τελικά αυτά που λείπουν από τα σχολεία, που δεν έχουν στοιχειώδεις υποδομές (βιβλιοθήκες, γυμναστήρια, εργαστήρια, προαύλια, τώρα πιθανόν και πετρέλαιο για να ζεσταθούν), που δεν έχουν ακόμα εκπαιδευτικό προσωπικό με βάση τις ανάγκες (παράλληλη στήριξη, ειδικότητες αισθητικής αγωγής, ψυχολόγους κ.λπ.), είναι το να γίνουν εξεταστικά κέντρα από τη ΣΤ' Δημοτικού; Ακόμα, ο τρόπος που θα διαγνωστούν τα κενά και τα επιτεύγματα της εκπαιδευτικής πράξης είναι οι ερωτήσεις κλειστού τύπου στη Γλώσσα; Και μετά θα αναρωτηθούμε γιατί οι μαθητές έχουν δυσκολία στη γραμματική και το συντακτικό, φτωχό λεξιλόγιο και δυσκολία ανάκλησης προηγούμενων γνώσεων; Οι ερωτήσεις multiple choice στα Μαθηματικά θα εξηγήσουν γιατί οι μαθητές έχουν μεγάλες αδυναμίες στην επίλυση προβλημάτων, θα βοηθήσουν να κατανοήσουμε τις γλωσσικές δυσκολίες που σχετίζονται με τις μαθηματικές έννοιες;

Οι κυβερνήσεις, οι υπουργοί και τα παπαγαλάκια τους, που πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, που μας τριβελίζουν το κεφάλι με τις ωραίες, εύηχες αλλά πολλές φορές κενές περιεχομένου λέξεις, ας σταματήσουν να «λερώνουν» και την «κριτική σκέψη», βάζοντάς την κι αυτή στον κατάλογο των «δεξιοτήτων», μαζί με την επιχειρηματικότητα, την ιδιότητα του πολίτη κ.ά. Κριτική σκέψη γενικά αλλά και σε ένα θέμα, αναπτύσσει αυτός που το γνωρίζει καλά, σε βάθος. Για να δεις «ολιστικά» και «κριτικά» οποιοδήποτε θέμα, χρειάζεται να χτίσεις πάνω σε ένα στέρεο υπόβαθρο γνώσης. Για να αποκτήσεις κριτική σκέψη πρέπει να σου παρέχονται ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση και στη ζωή. Η περιβόητη «μεταγνώση» (μαθαίνω πώς να μαθαίνω) είναι αναγκαία μεν στο σημερινό επίπεδο αποθέματος και διάχυσης των γνώσεων και της πληροφορίας, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί όμως δίχως ένα επιστημονικό υπόβαθρο κατανόησης του κόσμου.

Το «εκπαιδευτικό φάρμακο» που δίνουν είναι δηλητήριο για τα πραγματικά μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών

Οι εξετάσεις της ελληνικής PISA είναι λοιπόν κομμάτι του «νέου» κατηγοριοποιημένου, πιο άνισου και άδικου σχολείου της αγοράς. Ερχονται να μονιμοποιηθούν και να διευρυνθούν σε όλα τα σχολεία της χώρας τη φετινή χρονιά. Ο στόχος είναι να «νομιμοποιήσουν» και να δώσουν και τον επιστημονικοφανή «φερετζέ» στην ακόμα μεγαλύτερη μετατροπή του σχολείου σε κέντρο εκγύμνασης επιφανειακών δεξιοτήτων, σε εξεταστική αρένα ανταγωνισμού. Του σχολείου που στο όνομα της «αυτονομίας» και της «αξιολόγησης» εξαρτά τη λειτουργία του ακόμα πιο έντονα από την τσέπη των γονιών ή τις χορηγίες. Που φορτώνει με ακόμα μεγαλύτερα γραφειοκρατικά βάρη τον εκπαιδευτικό και τον κάνει να ασχολείται με φόρμες και κουτάκια, αντί να τον στηρίζει στο δύσκολο έργο να σταθεί «φάρος» δίπλα σε όλα τα παιδιά.

Αυτό που τελικά δεν μπορούν και δεν θέλουν να καταλάβουν οι ειδικοί της PISA και των κάθε λογής κυβερνήσεων, είναι ότι το «εκπαιδευτικό φάρμακο» που νομίζουν ότι δίνουν με τις διάφορες «διαγνώσεις» τους, για την «κάλυψη των κενών» των μαθητών και την καλύτερη προσαρμογή αυτών στους στόχους τους ως αυριανών εργαζομένων είναι το μεγαλύτερο δηλητήριο για τα πραγματικά μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τη λειτουργία των σχολείων για όλα τα παιδιά. Οτι οι ίδιοι δημιουργούν τους όρους να βρίσκεται η Εκπαίδευση εκεί που βρίσκεται και ο κόσμος που τη στηρίζει, ο αστικός κόσμος. Σε μια εποχή συνεχόμενων κρισιακών φαινομένων. Ο αγώνας των κομμουνιστών και άλλων ριζοσπαστών εκπαιδευτικών για να μεγαλώσουμε τις ρωγμές σε ένα σχολείο και μια κοινωνία που σαπίζει, συνεχίζεται και κρίνεται μέσα από την προσωπική και συλλογική μας στάση μέσα στα σχολεία, στον αγώνα για να επιδράσουμε ακόμα πιο αποφασιστικά με τις ιδέες του Κόμματος, τις αξίες μας και τα ιδανικά μας.


Του
Νίκου ΒΟΥΡΔΟΥΜΠΑ*
*Ο Ν. Βουρδουμπάς είναι δάσκαλος και μέλος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Πλούσιο πρόγραμμα δραστηριοτήτων από Συλλόγους και ομάδες φοιτητών

Πλούσιο πρόγραμμα εκδηλώσεων με διαλέξεις γύρω από το επιστημονικό αντικείμενο των Σχολών οργανώνουν οι Φοιτητικοί Σύλλογοι και οι ομάδες φοιτητών του ΑΠΘ. Συγκεκριμένα:

- Ο Φοιτητικός Σύλλογος Χωροταξίας οργανώνει σήμερα Τετάρτη, στις 6 μ.μ. στην αίθουσα 105 (πτέρυγα Αρχιτεκτονικής), εκδήλωση με θέμα «Αστικός Χωροταξικός Σχεδιασμός και ο ρόλος του μηχανικού χωροταξίας και ανάπτυξης». Θα μιλήσει ο Μάριος Παλάτζας, απόφοιτος του Τμήματος Χωροταξίας και Ανάπτυξης του ΑΠΘ.

- Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικού οργανώνουν εκδήλωση με θέμα «Ο ρόλος του εκπαιδευτικού και η σημασία της παιδαγωγικής επάρκειας στο πτυχίο» την Παρασκευή 4 Νοέμβρη, στις 6.30 μ.μ. στην Αίθουσα 112 της Φιλοσοφικής. Θα μιλήσει η Ηλέκτρα Παρίντα, εκπαιδευτικός.

- Η ομάδα επιστήμης του ΦΣ Μαθηματικού οργανώνει διάλεξη με θέμα «Θεωρητικά και Εφαρμοσμένα Μαθηματικά: Η Μεθοδολογία και η Ανάπτυξή τους», την Παρασκευή 4 Νοέμβρη στις 6 μ.μ. στην αίθουσα Δ21 στη ΣΘΕ. Θα μιλήσει ο Σωτήρης Σκαπέρας, απόφοιτος του Τμήματος Μαθηματικού του ΑΠΘ, Post Doc στο Τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής του ΠΑΜΑΚ.

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΔΙΠΑΕ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ
Ζωή των φοιτητών γκρίζα και βουβή; Με τους Συλλόγους μας της δίνουμε χρώμα - μουσική!

Από την εκδήλωση στο προαύλιο του Στεκιού για τα δύο χρόνια από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής
Από την εκδήλωση στο προαύλιο του Στεκιού για τα δύο χρόνια από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής
Στις 18 Νοέμβρη όλοι οι δρόμοι για τους φοιτητές, τους νέους, τους εργαζόμενους στην πόλη της Καβάλας οδηγούν στο ΔΙΠΑΕ. Εκεί θα πραγματοποιηθούν τα επίσημα εγκαίνια για το Στέκι των Φοιτητικών Συλλόγων του ΔΙΠΑΕ στην Καβάλα. Φυσικά, δεν επιλέξαμε τυχαία τη συγκεκριμένη ημερομηνία, αφού την προηγούμενη μέρα, στις 17 Νοέμβρη, θα έχουμε διαδηλώσει στην Καβάλα και σε όλη τη χώρα, τιμώντας την 49η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, και θέλουμε το Στέκι μας στα πρώτα του βήματα να τιμήσει όλους τους νέους και τις νέες, τους φοιτητές, τους εργαζόμενους που αγωνίστηκαν και συνεχίζουν να αγωνίζονται ώστε να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τον λαό μας.

Το Στέκι μας, παρότι διαμορφώνεται σε μια αίθουσα των μόλις 35 τ.μ., υποσχόμαστε να γίνει ικανός χώρος, διαμορφώνοντάς τον με σχέδιο και με το κατάλληλο πρόγραμμα, για να στεγάσει το μεράκι, τα ενδιαφέροντα και την ψυχαγωγία εκατοντάδων φοιτητών που σπουδάζουν στο ΔΙΠΑΕ στην Καβάλα. Αλλωστε είναι ήδη γνωστός σε αρκετούς φοιτητές, αφού στον προαύλιο χώρο του πραγματοποιήσαμε την πρώτη εκδήλωση των Φοιτητικών Συλλόγων μας φέτος, στις 7 Οκτώβρη, με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την καταδίκη της εγκληματικής - ναζιστικής Χρυσής Αυγής, και με τη συμμετοχή εκατοντάδων φοιτητών και φοιτητριών.

Ο πολιτισμός είναι δικαίωμα και ανάγκη!

Από το τουρνουά ποδοσφαίρου που διοργάνωσαν οι Σύλλογοι
Από το τουρνουά ποδοσφαίρου που διοργάνωσαν οι Σύλλογοι
Πέρυσι τέτοια περίοδο άνοιξαν - ουσιαστικά για πρώτη φορά μετά την εκδήλωση της πανδημίας - τα πέντε νέα Τμήματα του ΔΙΠΑΕ στην Καβάλα. Τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε οι εκατοντάδες φοιτητές τους γιγάντια: Πρώτα και κύρια τα εκπαιδευτικά κενά, με δεκάδες διδακτικές ώρες να πηγαίνουν «στον βρόντο», απόρροια των ελάχιστων καθηγητών εξαιτίας της υποχρηματοδότησης της Παιδείας. Ακόμα, το μεγάλο κόστος ζωής στην πόλη, ειδικά για τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που ήρθαν στην Καβάλα από άλλα μέρη της χώρας, το οποίο συνεχώς διογκώνεται ως αποτέλεσμα της επέλασης της ακρίβειας, των λογαριασμών - «φωτιά», των ενοικίων που είναι «στον θεό» και αναγκάζουν πολλούς απ' αυτούς να παρατούν τις σπουδές τους, να ξενοικιάζουν και να επιστρέφουν στις πόλεις και στα χωριά τους, να δουλεύουν για αρκετές ώρες, κυρίως στον Επισιτισμό, ώστε να επιβιώσουν.

Ολα αυτά και άλλα τέθηκαν από την αρχή στον προβληματισμό μας και μέσα από μαζικές διαδικασίες, με καθολική συμμετοχή των φοιτητών και των φοιτητριών στις Γενικές Συνελεύσεις, ιδρύσαμε τους Φοιτητικούς Συλλόγους μας, έναν για κάθε ένα από τα νέα Τμήματα: Της Φυσικής, της Χημείας, της Λογιστικής - Χρηματοοικονομικής και της Πληροφορικής, που ξεκίνησαν τη λειτουργία τους, δίπλα στον ήδη υπάρχοντα Σύλλογο Εστιακών Φοιτητών. Οσο οι Φοιτητικοί Σύλλογοι ξεδίπλωναν αγωνιστική - διεκδικητική δράση για τα φλέγοντα ζητήματα των σπουδών, της στέγασης, της σίτισης, της μετακίνησης, καταφέρνοντας και ορισμένες κατακτήσεις που βελτίωναν τις συνθήκες διαβίωσής μας, όπως η εξασφάλιση δωρεάν σίτισης, συνειδητοποιούσαμε ότι υπάρχει ένα μεγάλο κενό: Αυτό της ελεύθερης πρόσβασης στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, στην ψυχαγωγία, στη δωρεάν και δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου που έχουμε.

Οργανώσαμε λοιπόν δύο αθλητικά τουρνουά, στα οποία υπήρξε σημαντική συμμετοχή, αναδεικνύοντας την εγκατάλειψη των εγκαταστάσεων και διεκδικώντας λύσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου υπάρχουν διάφορα γήπεδα, ωστόσο αυτό του ποδοσφαίρου είναι κανονικό «χωράφι», με χόρτα έως το γόνατο, ενώ του 5x5 έχει λακκούβες, με τέρματα χωρίς δίχτυα, και όλα αυτά δεν διορθώνονται χωρίς χρηματοδότηση από το κράτος - που για τις ανάγκες των λίγων έχει και τα δίνει - παρά τις μικροδιορθώσεις και τις εργασίες που έχουμε κάνει κατά καιρούς για τη βελτίωσή τους. Σε άθλια κατάσταση είναι και το ταρτάν στα γήπεδα του τένις, του μπάσκετ και του βόλεϊ, χωρίς φιλέ πουθενά. Και όλα αυτά φυσικά χωρίς μπάλες και άλλο αθλητικό εξοπλισμό για τους φοιτητές. Το πανεπιστημιακό γυμναστήριο διαθέτει μεν σύγχρονο εξοπλισμό, αλλά αφότου το Πανεπιστήμιο έκλεισε λόγω καραντίνας, δεν άνοιξε ποτέ ξανά για τους φοιτητές, καθώς δεν υπάρχει πλέον προσωπικό.

Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση στον πολιτισμό, αφού στην Καβάλα δεν υπάρχει σχεδόν κανένας χώρος που να μας δίνει τη δυνατότητα να ασχοληθούμε με τα ενδιαφέροντά μας δωρεάν. Θα πρέπει για ακόμα μια φορά να βάλουμε το χέρι μας βαθιά στην τσέπη, αφού π.χ. για να μάθουμε ένα μουσικό όργανο πρέπει να πληρώνουμε σε ωδείο, ενώ και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις σπανίζουν, σε μια πόλη με εκατοντάδες φοιτητές και ελάχιστες επιλογές ψυχαγωγίας.

Το Στέκι θα δώσει «ανάσα»!

Ετσι, οι Φοιτητικοί Σύλλογοι παλέψαμε και εξασφαλίσαμε την παραχώρηση χώρου από το Πανεπιστήμιο, ο οποίος βρίσκεται στην «καρδιά» του Ιδρύματος και σήμερα τον προετοιμάζουμε για να λειτουργήσει ως το Στέκι μας. Καταφέραμε να ανακαινιστεί ο χώρος σε έναν βαθμό, όπως και να τον εξοπλίσουμε με υπολογιστή, εκτυπωτή και προτζέκτορα, άλλα αναγκαία υλικά και έπιπλα. Φυσικά, ξεχώρισε η εθελοντική συμμετοχή και προσωπική εργασία αρκετών συμφοιτητών μας. Την προσπάθεια μας αυτή αγκάλιασαν σωματεία και φορείς, όπως το Σωματείο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων ν. Καβάλας, που έδειξαν έμπρακτα τη στήριξή τους συμβάλλοντας στη διαμόρφωση του εσωτερικού χώρου, αλλά και το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ, που μέλος του, ηθοποιός, προσφέρθηκε να βοηθήσει στη θεατρική ομάδα. Υπήρξαν επίσης πολλοί φοιτητές που προσφέρθηκαν να αναλάβουν χρέη δασκάλου για να βοηθήσουν τους πιο «αρχάριους» συμφοιτητές τους στις ομάδες που φτιάχνουμε, όπως στο σκάκι. Αποδείχθηκε ότι υπάρχουν φοιτητές και εργαζόμενοι με ικανότητες να συμβάλουν πολύπλευρα στη λειτουργία του Στεκιού και το μόνο που χρειαζόταν ήταν να τους το ζητήσουμε!

Οι ομάδες που έχουν διαμορφωθεί μέχρι στιγμής είναι η θεατρική ομάδα, η ομάδα κινηματογράφου, η σκακιστική ομάδα και η ομάδα παραδοσιακών χορών. Στα επίσημα εγκαίνια του Στεκιού θα ανακοινωθεί το πρόγραμμα των δραστηριοτήτων μέχρι το τέλος του χειμερινού ακαδημαϊκού εξαμήνου.

Πλέον βρισκόμαστε στην τελική ευθεία των προετοιμασιών πριν τα επίσημα εγκαίνια του Στεκιού μας. Συνεχίζονται η ενημέρωση και η συζήτηση με τους συμφοιτητές μας και υπάρχει πολύ μεγάλη ανταπόκριση στις ομάδες που έχουν ήδη δημιουργηθεί, αλλά και σε ομάδες που θα δημιουργηθούν το επόμενο διάστημα, πάνω στις ασχολίες και στα ενδιαφέροντα των φοιτητών.

Είμαστε σίγουροι ότι το Στέκι θα αποτελέσει μια πραγματική «ανάσα» αισιοδοξίας στη δύσκολη καθημερινότητα. Ενάντια στην πολιτική που θέλει τη ζωή μας γκρίζα και βουβή, εμείς θα της δώσουμε χρώματα και μουσική!

Στον «μαύρο» και «δύσκολο χειμώνα» που ακούμε συνεχώς ότι έρχεται, στο Στέκι μας τα απογεύματα θα είναι ζεστά, φωτεινά, με δημιουργία και αλληλεγγύη. Αυτόν τον δρόμο έχουμε αποφασίσει να βαδίσουμε, μέσα από τους Φοιτητικούς Συλλόγους μας, και αντλούμε καθημερινά αισιοδοξία και ελπίδα από τους αγώνες των φοιτητών σε όλη τη χώρα, από τον αγώνα των εμποροϋπαλλήλων της πόλης, των εργατών στα Λιπάσματα και στα Πετρέλαια, όποιες κι αν είναι οι δυσκολίες. Η δίψα και η θέλησή μας, ο συλλογικός αγώνας για τα δικαιώματά μας, θα συντρίψουν τη μοιρολατρία, την ηττοπάθεια, τον ατομισμό.


Παναγιώτα ΛΑΓΩΝΙΚΑΚΟΥ
Πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Τμήματος Χημείας ΔΙΠΑΕ Καβάλας, εκλεγμένη με την «Πανσπουδαστική ΚΣ»

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΣΑΣ ΑΘΗΝΑΣ ΤΗΣ ΚΝΕ
Για τα εγκλήματα σε βάρος παιδιών και γυναικών

Εκδήλωση με θέμα «Πώς μπορούμε να χτίσουμε ασπίδα προστασίας απέναντι στα αποτρόπαια εγκλήματα σε βάρος των παιδιών, των γυναικών;», διοργανώνεται σήμερα Τετάρτη, στις 12 μ. στη ΝΟΠΕ, στην Αίθουσα Καλλιγά. Θα μιλήσει η Βικτωρία Κούτση, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και επικεφαλής της Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ για τις νέες γυναίκες και τα νέα ζευγάρια.

ΛΑΡΙΣΑ
Σύσκεψη οργανώνει η Ενωση Γονέων

Κάλεσμα αγώνα για το σχολείο και τη ζωή που δικαιούνται τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων απευθύνει η Ενωση Γονέων δήμου Λάρισας στους Συλλόγους Γονέων της πόλης και για τον σκοπό αυτό οργανώνει σύσκεψη, αύριο, στις 7 μ.μ., στην ισόγεια αίθουσα του Μύλου του Παπά.

ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΓΟΝΕΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Τι είναι αυτό που αναστέλλει την ικανοποίηση βασικών αιτημάτων ενώ υπάρχουν οι προϋποθέσεις;

Αποσπάσματα από την ομιλία της Ρούλας Ζαρκάδα, μέλους του ΔΣ της Ομοσπονδίας, για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση

«Η παιδική ηλικία, η σπουδαιότερη περίοδος της ανθρώπινης ζωής, δεν είναι προετοιμασία για τη μελλοντική ζωή, είναι πραγματική, ανεπανάληπτη ζωή, και απ' αυτήν εξαρτάται σε αποφασιστικό βαθμό τι άνθρωπος θα γίνει το κάθε παιδί».

Αυτήν την παιδική ηλικία καλείται να διαχειριστεί παιδαγωγικά, ψυχολογικά και κοινωνικά η Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, με σεβασμό στις ανάγκες του νηπίου, και του παιδιού στη συνέχεια, ανάγκες που αφορούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ηλικιών αυτών. Ας σκεφτούμε π.χ. τα χαρακτηριστικά ενός παιδιού που είναι πρωτάκι και αυτά μιας έφηβης της ΣΤ' Δημοτικού. Ακραίο ίσως παράδειγμα, αλλά αποδεικτικό για τη συνθετότητα, τον πλούτο παραστάσεων και ερεθισμάτων που πρέπει να δίνει το σχολείο. Στο έδαφος όμως μιας ενιαίας εκπαιδευτικής διαδικασίας, όπου οι καλές πρακτικές πολλαπλασιάζονται, γενικεύονται και εισάγονται στο πρόγραμμα του σχολείου.

Σε αυτήν ακριβώς την ηλικία, μέσα από την παιγνιώδη δραστηριότητα, το παιδί αναπτύσσει τις διανοητικές του λειτουργίες.

Το βάρος των συνεπειών διαχείρισης της πανδημίας

Η έλλειψη φυσικού παιχνιδιού και η εντατικοποίηση της εκπαίδευσης στις μικρές τάξεις, που σε παλιότερες έρευνες συσχετίστηκαν με μαθησιακές και άλλες δυσκολίες και τη σχολική αποτυχία, αποκτούν ιδιαίτερο βάρος μετά την τριετή κρίση της πανδημίας, καθώς πολλοί μαθητές έχουν δυσκολία προσαρμογής στην εκπαιδευτική διαδικασία, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν επέστρεψαν ποτέ στις αίθουσες.

Δημοσιεύματα κάνουν λόγο για «παιδιά - φαντάσματα», παιδιά που δεν έχουν γυρίσει στα σχολεία, είτε μεταφορικά (αδυνατώντας δηλαδή να συμμετάσχουν κανονικά στη διά ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία) είτε κυριολεκτικά (παιδιά που δεν επέστρεψαν ποτέ στις αίθουσες). Στη χώρα μας, το φαινόμενο των παιδιών που δεν επέστρεψαν ως φυσική παρουσία στο σχολείο είναι περιορισμένο. Ωστόσο, εκείνο των παιδιών που εμφανίζουν δυσκολία προσαρμογής είναι ήδη αρκετά διαδεδομένο, λαμβάνοντας υπόψη ότι και η περσινή δεν ήταν αυτό που θα λέγαμε «κανονική». Υπήρχε ακόμη έντονη η σκιά της πανδημίας. Πιο έντονο ήταν το ενδιαφέρον για τα μέτρα, παρά για τις εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών. (...)

Στη χρονική στιγμή λοιπόν που συζητάμε, τα παιδιά μας γενικότερα, και πιο συγκεκριμένα στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, έχουν νωπή την αποτύπωση της πανδημίας πάνω τους: Η ύλη αλλά και η διδασκαλία δεν προσαρμόστηκαν στη βάση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, δημιουργήθηκαν κενά και σε αρκετές περιπτώσεις αποκλείστηκαν μαθητές από την Εκπαίδευση, καθώς δεν είχαν την υλικοτεχνική υποδομή ή τις απαραίτητες τεχνικές γνώσεις για να την αξιοποιήσουν. Φυσικά, περισσότερο επηρεάστηκαν τα πιο ευάλωτα παιδιά (Pομά, μεταναστευτικoύ - προσφυγικού προφίλ, με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες κ.ο.κ.).

Δεν έμειναν απλά πίσω τα παιδιά μας σε γνώσεις γραμματικής και αριθμητικής. Πολύ περισσότερο, έμειναν πίσω κοινωνικά. Δυσκολεύονται να συνάψουν φιλικές σχέσεις, να συμμετάσχουν σε ομαδικές εργασίες και να διαχειριστούν την απογοήτευση και οποιοδήποτε άλλο συναίσθημά τους. Σήμερα τα παιδιά μας εμφανίζουν μεγαλύτερο άγχος, μεγαλύτερη δυσκολία να ελέγξουν τα συναισθήματά τους και μεγαλύτερη δυσκολία να επιλύσουν διενέξεις μεταξύ τους. (...)

Λείπουν σήμερα κρατικές σταθερές δομές επιμόρφωσης, ενημέρωσης των γονιών για κάθε ζήτημα που αφορά την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των μαθητών, τις οικογενειακές σχέσεις κ.ά. Σε αυτό το έδαφος εξασφαλίζεται όσο το δυνατόν ενιαίο περιεχόμενο στην αντιμετώπιση σύνθετων ψυχοκοινωνικών φαινομένων, όπως και αυτών που μπορεί να προκύψουν από τις συνθήκες του εγκλεισμού και της κοινωνικής αποστασιοποίησης. (...)

Υποχρηματοδότηση: Οχημα για να ανοίξουν τα σχολεία σε χορηγούς και ΜΚΟ

Τα ελάχιστα χρήματα που διατίθενται για την Παιδεία οδηγούν σε μαρασμό τη δημόσια Εκπαίδευση και όλα τα ζητήματα της υποχρηματοδότησης γλαφυρά αντανακλώνται στο δημόσιο σχολείο, στις υποδομές και τους όρους λειτουργίας του. (...)

Και μέσα σε αυτό το σκηνικό, για το οποίο καθένας θα μπορούσε να καταθέσει τουλάχιστον ένα προσωπικό παράδειγμα ή βίωμα, το νομοθετικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε όλα αυτά τα χρόνια, με κυβερνήσεις και υπουργούς που πάνε κι έρχονται και κλίνουν την «αναβάθμιση της Εκπαίδευσης» σε όλες τις πτώσεις, επιτρέπει και επιβάλλει, εν έτει 2022, μάθημα σε κοντέινερ, Ολοήμερα χωρίς δάσκαλο, εκπαιδευτικούς που δεν μαθαίνουν ούτε το όνομα του μαθητή τους, αφού μοιράζονται σε τέσσερα και ακόμα περισσότερα σχολεία, που αλλάζουν κάθε χρόνο και κυνηγάνε οι ίδιοι πιστοποιήσεις, σχολεία που ψάχνουν χορηγίες για να λειτουργήσει ο λέβητας και πόσα ακόμη... Οσοι κι αν μίλησαν για «αναβάθμιση», για «κουλτούρα αξιολόγησης» στα σχολεία και τόσα ακόμα παχιά λόγια, αυτό που ζούμε εμείς και τα παιδιά μας - η δική μας αξιολόγηση στις νομοθετικές ρυθμίσεις - είναι ότι χειροτερεύουν διαρκώς οι όροι της εκπαίδευσης των παιδιών μας. Αμφισβητούνται συνολικά τα μορφωτικά δικαιώματα, η ανάγκη για ενιαία, υψηλού επιπέδου μόρφωση για όλα τα παιδιά, ο ίδιος ο ρόλος και η αποστολή του σχολείου.

Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούνται οι ρυθμίσεις για την πραγματοποίηση εκπαιδευτικών δράσεων και προγραμμάτων στα σχολεία χωρίς να απαιτείται έγκριση από το υπουργείο (...) προβλέπεται τα σχολεία να μπορούν να εξασφαλίζουν «επιπλέον πόρους μέσα από τη διοργάνωση εκδηλώσεων και την ευκολότερη αποδοχή δωρεών και χορηγιών»... Εξέλιξη που, πατώντας στη χρόνια υποχρηματοδότηση των σχολείων, είναι μια ανοιχτή πρόσκληση στα σχολεία να «ανοίξουν διάπλατα την πόρτα» στους χορηγούς και να υποταχθούν στις αξιώσεις τους. Η «αξιοποίηση των εγκαταστάσεων» ακούγεται ακόμα πιο προκλητική αν σκεφτεί κανείς τα παραδείγματα των σχολείων που στεγάζονται π.χ. σε κοντέινερ ή σε παλιά, ακατάλληλα κτίρια, χωρίς βασικές υποδομές, τα οποία αντικειμενικά δεν έχουν καμία προσδοκία για επιπλέον έσοδα από τέτοιες δραστηριότητες, σε αντίθεση με άλλα, περισσότερο «τυχερά» σχολεία. (...)

Μετά λοιπόν την «ενδυνάμωση» με την αύξηση των μαθητών στις τάξεις, τα σχολικά κτίρια να είναι από ασυντήρητα έως ακατάλληλα, με «συνταγές» που δοκιμάστηκαν στο παρελθόν και απέτυχαν, το υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να παρέμβει ακόμα περισσότερο στη λειτουργία και στο περιεχόμενο του σχολείου, όχι όμως από τη σκοπιά των συμφερόντων των μαθητών.

Εξαγγέλλουν δραστηριότητες που στη σχολική πραγματικότητα είναι ανεφάρμοστες, με δεδομένη την υποχρηματοδότηση και την έλλειψη κατάλληλων υποδομών - πώς να πραγματοποιηθούν π.χ. εργαστήρια ρομποτικής, ορχήστρας, καλλιτεχνικής δημιουργίας, όταν μόνο το 10% των σχολικών μονάδων έχουν βοηθητικούς χώρους για εργαστήρια, βιβλιοθήκες, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων κ.λπ.; Ενα μεγάλο ποσοστό των σχολικών μονάδων είναι πάνω από 50 ετών, για να μην αναφερθούμε στο γεγονός ότι μόνο ένα 20% - 25% των σχολικών μονάδων είναι εξοπλισμένες με εργαστήρια Φυσικών Επιστημών. (...)

Το ίδιο το περιεχόμενο των εργαστηρίων δεξιοτήτων και η θεματολογία που αυτά περιλαμβάνουν ωθούν τον εκπαιδευτικό να προσαρμόσει τη δουλειά και το μάθημα με βάση τις επιδιώξεις και τη στοχοθεσία φορέων άσχετων με την Εκπαίδευση, όπως ΜΚΟ, και μάλιστα εις βάρος διδακτικών αντικειμένων που αφορούν τη Γενική Παιδεία, με περικοπές ωρών στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Για παράδειγμα, η Ρομποτική, αντί να είναι ενταγμένη στο μάθημα της Πληροφορικής, εντάσσεται ξεκομμένα στα εργαστήρια δεξιοτήτων. (...)

Οι υποδομές στο σύγχρονο σχολείο των αναγκών μας

Το βασικό ζήτημα στο οποίο κρίνεται κάθε εκπαιδευτική πολιτική είναι το εξής: Τι άνθρωπο θέλει να διαμορφώσει η κοινωνία μέσα από το σχολείο; (...)

Το εκπαιδευτικό σύστημα οφείλει να έχει στο επίκεντρο το παιδί και να παρέχει ένα δημιουργικό περιβάλλον. Το σημερινό σχολείο μπορεί και πρέπει να βάλει τέτοιους στόχους. Μπορεί να δώσει την εκπαίδευση που χρειάζονται ο μαθητής και το σχολείο του 21ου αιώνα. Για να ολοκληρώσει όμως με επιτυχία μια τέτοια προσέγγιση, χρειάζεται τη συνδρομή της πολιτείας. Εκείνο που έχουμε σήμερα ανάγκη είναι ένα σχολείο που να προετοιμάζει ανθρώπους που να γνωρίζουν την πραγματικότητα, να μπορούν να την ερμηνεύουν και να μπορούν να την αλλάξουν. Και αυτό το σχολείο να αγκαλιάζει και να μορφώνει όλους τους μαθητές.

Ας σκεφτούμε ότι ένα παιδί, από τα 6 του χρόνια μέχρι τα 12 του, βρίσκεται καθημερινά επί 6 τουλάχιστον ώρες σε έναν χώρο μέσα στον οποίο θα πρέπει να μάθει να σκέφτεται, να επικοινωνεί μέσω της γλώσσας με τους γύρω του, να αντιλαμβάνεται την αντικειμενική πραγματικότητα με τους νόμους που τη διέπουν, να αθλείται, να ψυχαγωγείται και όποια άλλη δραστηριότητα είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του.

Προφανώς η διαμόρφωση αυτού του χώρου, του δημόσιου σχολείου, παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στο να αισθανθεί αυτόν τον χώρο δικό του, να τον αγαπήσει, να μάθει να τον φροντίζει και να τον διατηρεί όμορφο. (...)

Ενα σχολείο που δημιουργεί θετικά συναισθήματα στο παιδί θα το προδιαθέτει θετικά και για τη διαδικασία της μάθησης, ενώ θα το απομακρύνει από αυτή ένα σχολείο που δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα.

Το σχολείο των αναγκών μας είναι αυτό των απαραίτητων αλλά και ρεαλιστικών υποδομών για τη θετική προσέγγιση του μαθητή απέναντι στη μάθηση, στην αγωγή συνολικότερα, γιατί τα παιδιά μας είναι πρώτα άνθρωποι και μετά μαθητές. Το σχολείο των αναγκών μας δεν είναι μόνο αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα, αλλά και αυτό που έχουμε τη δυνατότητα να κατασκευάσουμε. (...)

Γιατί πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάπτυξη ενός διαφορετικού χαρακτήρα του σχολείου, που να ενώνει τη θεωρία με την πράξη, με αλλαγή στο πρόγραμμα σπουδών και προσθήκη νέων μαθημάτων, όπως είναι μαθήματα για κηπουρική, για κοινωνικά αναγκαία εργασία κ.λπ.

Είναι το σχολείο στο οποίο απαραίτητα πρέπει να υπάρχουν χώροι για μαθητές με κινητικά προβλήματα.

Σε ένα σύγχρονο σχολείο θα έχει ξεχωριστό ρόλο ο αύλειος χώρος του, μιας και η χώρα μας έχει ήλιο τον περισσότερο χρόνο του έτους. Θα έχει επίσης χώρους πρασίνου, με δέντρα και φυτά από την ελληνική χλωρίδα. (...)

Σε ένα σύγχρονο σχολείο, ο σκοπός του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής θα πρέπει να καλύπτει όλο το φάσμα της σωματικής και της ψυχικής υγείας του μαθητή, ώστε να δημιουργεί κινητικά και κοινωνικά δραστήρια άτομα.

Σε ένα σύγχρονο σχολείο, η Αισθητική Αγωγή δεν είναι κυρίως - ούτε αποκλειστικά - ζήτημα «διδασκαλίας» ή σχολικού προγράμματος, ή, ακόμα, απλά αισθητικό ζήτημα.

Το σύγχρονο σχολείο πρέπει να περιλαμβάνει και όλες τις απαιτούμενες υποδομές για την κάλυψη των πολιτιστικών δραστηριοτήτων των μαθητών του. Απαραίτητο στοιχείο του, επομένως, θα είναι η αίθουσα εκδηλώσεων - αμφιθέατρο. (...)

Χωρίς να προκαταβάλλουμε καμία απάντηση, είναι η ώρα καθένας μας να αναρωτηθεί: Οι δάσκαλοι στην ώρα και στη θέση τους, η στοιχειώδης υποδομή των σχολείων, η λειτουργία των σχολείων σε σύγχρονα και ασφαλή κτίρια, γιατί είναι ανέφικτα σήμερα;

Τι είναι αυτό που αναστέλλει την ικανοποίηση βασικών αιτημάτων, όταν υπάρχουν οι προϋποθέσεις;

Γιατί ο δρόμος της χρηματοδότησης δεν περνά από τα σχολεία πριν φτάσει στα λιμάνια και στις διαφόρων άλλων τύπων επενδύσεις;

Ποιο νομοθετικό πλαίσιο χρειάζεται για να προστατέψουμε τα παιδιά από την ημιμάθεια, από μια ζωή δίχως δικαιώματα, για ένα σχολείο που θα μορφώνει όλα τα παιδιά, για ένα σχολείο ανοιχτό στις σύγχρονες ανάγκες;

Σε αυτήν την υπόθεση δεν περισσεύει ούτε ένας γονιός που προβληματίζεται για τη μόρφωση των παιδιών του. Η πείρα, η σκέψη και η δράση όλων είναι πολύτιμες.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ