Τετάρτη 2 Νοέμβρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Με φοιτητοπατέρες για «κίνημα» - μαριονέτα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με εκπροσώπους της ΠΑΣΠ ΤΕΙ και της ΔΑΠ - ΝΔΦΚ, θα συναντηθεί σήμερα η υπουργός Παιδείας, με πρόθεση, όπως λέει, την έναρξη ενός «διαλόγου(...) προκειμένου να ανασυγκροτηθεί το φοιτητικό κίνημα»! Επίσης, η υπουργός θα έχει και συνάντηση «με εκπροσώπους του κινήματος των "ανοιχτών Σχολών"», προφανώς για να ...βοηθήσουν κι αυτοί στο φοιτητικό «κίνημα» - μαριονέτα που θέλει να φτιάξει η κυβέρνηση, ώστε να έχει έναν ακόμα συνομιλητή στους «κοινωνικούς διαλόγους».

Θυμίζουμε πως η υπουργός είχε καλέσει τις παρατάξεις σε «διάλογο», στον οποίο ανταποκρίθηκαν με ανακοινώσεις τους η ΠΑΣΠ ΤΕΙ και η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ. Το «κίνημα» των «ανοιχτών σχολών» είχε δημιουργηθεί την περίοδο των καταλήψεων στα πανεπιστήμια με ιδιαίτερη συμβολή απ' τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Παρόλο που (εικονικά τουλάχιστον) δεν είχε άλλο αίτημα εκτός από το να ανοίξουν οι σχολές, αποδεικνύεται πως θα είναι το «αντικίνημα» που θα υπερασπίζει τις αναδιαρθρώσεις.

Τέτοιες δυνάμεις θέλει η κυβέρνηση, που, μαζί με την ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, θα συζητούν και θα «ελέγχουν» την «πρόοδο» των αναδιαρθρώσεων που διαλύουν την Ανώτατη Εκπαίδευση και τις σπουδές των φοιτητών και των σπουδαστών, αφαιρώντας το δικαίωμα στη μόρφωση. Στο «νέο» ρόλο που θέλει να πάρει ο κυβερνητικός συνδικαλισμός στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, η απάντηση των σπουδαστών πρέπει να είναι ζωντανοί και αγωνιστικοί σύλλογοι, που θα στρέφονται ενάντια στην κυβερνητική πολιτική.

Εύγλωττη σιωπή

Επιλεκτικές οι δημοκρατικές ευαισθησίες των αστικών ΜΜΕ. Ανήμερα της 28ης Οκτώβρη ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρατζαφέρης, επισκέφτηκε το σπίτι του δικτάτορα Μεταξά, αποτίοντας φόρο τιμής στον ίδιο και το καθεστώς του, τη μεταξική δικτατορία, που έγινε συνώνυμη της πιο μαύρης αντίδρασης, του απηνούς διωγμού κομμουνιστών, δημοκρατών, προοδευτικών ανθρώπων της εποχής. Στο καθεστώς που παρέδωσε κρατούμενους κομμουνιστές στους Γερμανούς για να καταλήξουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Το γεγονός πέρασε «απαρατήρητο» απ' το σύνολο του αστικού Τύπου. Ούτε είδηση, ούτε σχόλιο, τίποτα. Η μουγγαμάρα των ΜΜΕ των αστών είναι βεβαίως εξηγήσιμη. Αλλά και τα άλλα αστικά κόμματα, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που κόπτονται για τη δημοκρατία, δεν είπαν κουβέντα για τους ύμνους στο δικτάτορα φασίστα Μεταξά από το ΛΑ.Ο.Σ.

Γιατί τέτοια σιωπή; Δικός τους άνθρωπος ήταν ο Μεταξάς, δικός τους είναι και ο Καρατζαφέρης και το κόμμα του, οργανικό κομμάτι του αστικού πολιτικού συστήματος, έχει βάλει γερές πλάτες στο πέρασμα της πολιτικής που για χάρη των κερδών τους τσακίζει το λαό και τα δικαιώματά του. Εχει δώσει επιτυχώς εξετάσεις στον αντικομμουνισμό και στο χτύπημα του λαού και του κινήματός του, μη διστάζοντας προκειμένου να το πετύχει να χρησιμοποιεί αποκλειστικά μεθόδους όπως η προβοκάτσια, η συκοφαντία, η διαστρέβλωση. Κατά «το ένα χέρι νίβει τ' άλλο», τα ΜΜΕ των αστών και τα άλλα αστικά κόμματα ανταποδίδουν στον ΛΑ.Ο.Σ. και τον πρόεδρό του. Η σιωπή τους λέει περισσότερα απ' όσα νομίζουν. Ομολογεί ότι άλλα τους ανησυχούν και όχι τα αισθήματα θαυμασμού προς τις δικτατορίες του ΛΑ.Ο.Σ. και του προέδρου του.

Ας το κρατήσει αυτό ο λαός στο νου του, κι ας το ανασύρει κάθε φορά που εν χορώ τα ΜΜΕ θα λοιδορούν τους αγώνες του και το ΚΚΕ που μοχθεί για την ανάπτυξή τους, κάθε φορά που θα διαβάζει πύρινα άρθρα για το ΚΚΕ που κινείται εκτός «συνταγματικού τόξου» και στα «όρια της δημοκρατικής νομιμότητας» επειδή υπερασπίζεται το δίκιο του λαού.

Συνένοχοι στο ταξικό έγκλημα διαρκείας

«Αφού δεν μπόρεσε να κάνει συνένοχό του τη Νέα Δημοκρατία, προσπαθεί να κάνει συνένοχό του ολόκληρο τον ελληνικό λαό». Σαθρό και φαιδρό το επιχείρημα που εξέφρασε ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ εκφράζοντας την αντίθεση του κόμματός του στο δημοψήφισμα. Η ΝΔ όχι μόνο είναι συνένοχος αλλά φυσικός αυτουργός στην εφαρμοζόμενη εγκληματική πολιτική που εξοντώνει το λαό και τα δικαιώματά του. Μπορεί υποκριτικά να διαρρηγνύει τα ιμάτιά της ότι τάχα δεν έχει σχέση με την κυβέρνηση και την εφαρμοζόμενη πολιτική, αλλά τον περασμένο Ιούνη ο Α. Σαμαράς είχε συμφωνήσει να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ για να προωθήσουν τα μέτρα του μεσοπρόθεσμου. Επίσης, η ηγεσία της ΝΔ έχει δηλώσει ότι συμφωνεί πλήρως με τους στόχους του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου και οι βουλευτές της ΝΔ έχουν ψηφίσει τουλάχιστον τους μισούς από τους αντιλαϊκούς νόμους που τους υλοποιούν. Επιπλέον, δεσμεύεται ότι δεν πρόκειται να καταργήσει κανένα από αυτούς τους νόμους ως κυβέρνηση. Επίσης, πολλά από τα πιο άγρια αντιλαϊκά μέτρα αποτελούν δικές της προτάσεις: εργασιακή εφεδρεία, αξιοποίηση - εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, συγχώνευση και κατάργηση φορέων του δημοσίου, δραστική μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, ευέλικτες εργασιακές σχέσεις παντού στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, κ.ο.κ. Ο λαός έχει συνειδητοποιήσει ότι η ΝΔ και τα άλλα κόμματα που παριστάνουν ότι αντιπολιτεύονται, διεκδικούν την πιο γρήγορη και αποτελεσματική εφαρμογή τους και γι' αυτό πρέπει να υποστούν ισχυρό πλήγμα και να μειωθεί δραστικά η επιρροή τους στο λαό.

Απάντηση στον ωμό εκβιασμό

Μιλώντας προχτές στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ και μετά την εξαγγελία για δημοψήφισμα από τον Γ. Παπανδρέου, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών ανέλαβε να ρίξει την πρώτη τροχιοδεικτική βολή για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση, οι σύμμαχοί της και η ντόπια πλουτοκρατία θα επιχειρήσουν να εκβιάσουν το λαό για να νομιμοποιήσουν την πολιτική που τον πτωχεύει, ανεξάρτητα αν θα το επιχειρήσουν μέσα από δημοψήφισμα ή όχι. Ο Ευ. Βενιζέλος είπε ότι «ο Ελληνας πολίτης μπορεί να πει όχι άνετα στη νέα δανειακή σύμβαση, αλλά θα ξέρει τις συνέπειες των πράξεών του (...) τυχόν απόρριψη της συμφωνίας από το δημοψήφισμα θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες». Τι λέει η κυβέρνηση; `Η αποδέχεστε τη νέα δανειακή σύμβαση, ή αλλιώς η χώρα οδηγείται στην καταστροφή, άρα και ο λαός μαζί.

Στον πυρήνα του, ο εκβιασμός προς το λαό έχει την εξής μορφή: Αν δεν αποδεχτείτε τα νέα βάρβαρα μέτρα που προϋποθέτει η συμφωνία για να σωθεί η πλουτοκρατία από την κρίση, έρχεται χάος και διάλυση. Αν, δηλαδή, δεν αποδεχτεί ο λαός να γίνει ακόμα πιο φτωχός, να δουλεύει για μια κουραμάνα ψωμί, να μην έχει πρόσβαση σε στοιχειώδεις υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, να ζει καταδικασμένος στην ανεργία και την υποαπασχόληση, αν δε δεχτεί να γίνουν τα παιδιά του δούλοι στις πολυεθνικές, με κινεζοποίηση των μισθών και των συνθηκών εργασίας, τότε η χώρα καταστρέφεται. Αρα, μονόδρομος η πολιτική της κυβέρνησης και των συμμάχων της και καταστροφική κάθε άλλη φωνή που αντιδρά και αντιπαλεύει το αντιλαϊκό μακελειό, που διευθύνει το ΠΑΣΟΚ για λογαριασμό της πλουτοκρατίας.

Αυτή η προπαγάνδα θα ενταθεί τις επόμενες μέρες και θα πάρει διάφορες μορφές, για να δηλητηριάσει λαϊκές συνειδήσεις. Πρόκειται για ωμό εκβιασμό προς το λαό, στο βαθμό, μάλιστα, που υποχρεώνει όλες τις πολιτικές δυνάμεις να στοιχηθούν πίσω από ένα ξερό «ναι» ή «όχι» στη νέα δανειακή σύμβαση. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη στο νομοθέτημα για τα δημοψηφίσματα που ενέκρινε πρόσφατα η κυβέρνηση στόχο έχει να «τσουβαλιάσει» κόμματα όπως το ΚΚΕ με τα αστικά κόμματα και να μιλήσουν για ανίερες συμμαχίες, όταν είναι πασιφανές ότι το «όχι» του ΚΚΕ δεν έχει καμιά σχέση με το «όχι» άλλων κομμάτων. Το ΚΚΕ δεν αντιτίθεται απλά στις συμφωνίες της κυβέρνησης με τους συμμάχους της, αλλά αντιπαλεύει στο σύνολό της την κυρίαρχη στρατηγική και την ΕΕ του κεφαλαίου. Βλέπει τη διέξοδο για το λαό στον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με λαϊκή εξουσία, αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους.

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις προειδοποιήσεις του ΚΚΕ ότι τα δημοψηφίσματα θα χρησιμοποιηθούν για την ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας και τον εκβιασμό του εργαζόμενου λαού, προκειμένου να γίνει συνεργός στο ξεκλήρισμά του. Τώρα είναι η ώρα να βγει ο λαός πρωταγωνιστής στο προσκήνιο. Να επιβάλει με την πάλη του εκλογές και να τις αξιοποιήσει προς όφελός του, ρίχνοντας όσο γίνεται πιο κάτω το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τα είδωλά τους στον καθρέφτη της αστικής διαχείρισης. Με ισχυρό ΚΚΕ και οργάνωση στους τόπους δουλειάς, με το λαό στους δρόμους, ρυθμιστή των εξελίξεων, μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για ριζικές αλλαγές στην εξουσία και την οικονομία, προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Αδιέξοδη η διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ να τα φανταστούμε, αλλά το ότι ο Γιώργος Παπανδρέου μαζί με δυο - τρεις άλλους μπορούν να κλονίσουν ...τις παγκόσμιες αγορές δεν μας πέρασε από το μυαλό.

Γιατί κάπως έτσι μας το παρουσίασαν χτες το πράγμα τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Αν πιστέψουμε όσα ακούμε περί διεθνούς χρηματιστηριακής κρίσης που οφείλεται στο ...ΠΑΣΟΚ, τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά.

Με βάση αυτήν την θεωρία, οι χρηματαγορές του πλανήτη έχασαν χτες πολύ περισσότερα από το ...σύνολο του ελληνικού χρέους. Οπότε καλύτερα να είχαν αποσβέσει ολόκληρο το χρέος, για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο.

ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ τα παραμύθια υπάρχει και η αλήθεια, αυτή είναι ότι το σύστημα δεν μπορεί να ξεπεράσει την κρίση του και η Ελλάδα είναι ένα ξεκάθαρο παράδειγμα της λύσης που επιθυμεί.

Συντριβή κάθε δικαιώματος, μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και πάνω από όλα ένας λαός φοβισμένος, ώστε να παραμένει υποταγμένος σε ό,τι του πουν και σε όσα μέτρα αποφασίσουν σε βάρος του.

Ακριβώς γι' αυτό ο ελληνικός λαός (και κάθε λαός) πρέπει να αντισταθεί.

ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, αν - όπως μας λένε - αποτελεί φόβητρο ένα κυβερνητικά σχεδιασμένο δημοψήφισμα, για το οποίο έχουν προετοιμάσει ένα σωρό εκβιαστικούς μηχανισμούς, φανταστείτε πόσο θα τους φοβίσει ο οργανωμένος αγώνας των εργαζομένων.

Είναι προφανές ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να καταλάβουν τη δύναμη που έχουν και να διεκδικήσουν όσα τους ανήκουν.

Γιατί μέχρι στιγμής άπαντες συνεδριάζουν, σχεδιάζουν, μηχανορραφούν και καθορίζουν στρατηγικές στο όνομα του λαού και, φυσικά, σε βάρος του. Ε, καιρός να φωνάξει κι αυτός ...το δικό του λόγο.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Πού «χάθηκαν» οι «αντιεξουσιαστές»;

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλήθεια, πού ήταν οι κουκουλοφόροι στις παρελάσεις; Ηταν εκεί ξεκουκούλωτοι; Και έστω και έτσι, ποιος ο ρόλος τους στα μεμονωμένα γεγονότα από διάφορες ομάδες που καμιά σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα και που προσπάθησαν τάχα να εκφράσουν την αγανάκτηση ενάντια στην κυβέρνηση; Εύλογα ερωτήματα γι' αυτούς που το παίζουν «αντιεξουσιαστές», αλλά την ίδια εικόνα παρουσίασαν και στις «πλατείες των αγανακτισμένων». Δε λέμε ότι έπρεπε να δράσουν με το γνωστό προβοκατόρικο τρόπο αλλά αποκαλύπτει ως ένα βαθμό το ρόλο των κέντρων που τους καθοδηγούν, αφού η μοναδική επιλογή προβοκατόρικης δράσης τους είναι το οργανωμένο εργατικό ταξικό κίνημα.

Συνεπής τηλεβόας των αστών

«Πρώτα πρέπει να τηρείται ο νόμος της δημοκρατίας. Εδώ πρέπει να γίνει συνεννόηση (...) Υπάρχει το ΚΚΕ που λέει ότι δεν αναγνωρίζει τη νομιμότητα και δεν συμμορφώνεται προς το νόμο (...) Το ΚΚΕ είναι σοβαρό κόμμα. Πρέπει να συνεννοηθεί με τα υπόλοιπα κόμματα (...) Αν θέλουν να κάνουν επανάσταση αλλάζει το πράγμα. Μπαίνουν στην παρανομία (...) Πρέπει να κάνουμε μια εθνική συμφωνία ότι ο νόμος θα τηρείται (...) Δεν μπορεί να γίνεται παραβίαση του Συντάγματος και νόμων». Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι οι παραπάνω φράσεις ανήκουν στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, επίτιμο πρόεδρο της ΝΔ και συνεπή υπερασπιστή των συμφερόντων της αστικής τάξης. Το απόσπασμα προέρχεται από συνέντευξή του προχτές στο «ΣΚΑΪ». Κάνοντας επίθεση περί «νομιμότητας» στο ΚΚΕ, ο Μητσοτάκης προσπαθεί να φοβερίσει και επί της ουσίας να βάλει στο γύψο το δικαίωμα του λαού να παλεύει για να αλλάζει τους συσχετισμούς προς όφελός του και ταυτόχρονα το δικαίωμα ενός κόμματος να αγωνίζεται για να γίνουν οι θέσεις του πλειοψηφικές ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα. Αυτά είναι τα όρια της αστικής «δημοκρατίας», στο όνομα της οποίας η αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι πίνουν νερό. Οσο για τις περικοκλάδες για τη «σοβαρότητα του ΚΚΕ», αυτές δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια χυδαία προσπάθεια να εκβιαστεί το ΚΚΕ και κατ' επέκταση ο λαός, να γίνει μέρος της αστικής διαχείρισης, αλλιώς κινδυνεύει με βούρδουλα. Ο Μητσοτάκης ομολογεί ωμά ότι το πρόβλημα για την αστική τάξη δεν είναι «η θολή αριστερά με τις συνιστώσες της», αλλά το ΚΚΕ, που έχει στρατηγική εναντίωσης και ανατροπής της αστικής πολιτικής για κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Αυτό είναι που τρομάζει τους αστούς. Αυτόν το φόβο καλείται ο λαός να τον κάνει πραγματικότητα, για να σωθεί από τα χειρότερα που του ετοιμάζουν. Οπως άλλωστε ομολόγησε ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης στην ίδια συνέντευξη, «είμαστε υποχρεωμένοι να κατεβάσουμε κατά τρόπο βάρβαρο το βιοτικό επίπεδο του λαού»...

Να βάλει ο λαός τη σφραγίδα του

«Πρόκειται για απόφαση που θα επιταχύνει τον κατήφορο προς τη δραχμή, εκτός αν οι ώριμες πολιτικές δυνάμεις της χώρας αποφασίσουν ότι οι στιγμές είναι εξαιρετικά ιστορικές και κρίσιμες για να ικανοποιηθούν οι εμμονές οιουδήποτε». Η τελευταία φράση του χτεσινού άρθρου της «Καθημερινής» δεν άφηνε περιθώρια αμφιβολιών: Ο πρωθυπουργός πρέπει να φύγει, η κυβέρνηση πρέπει να πέσει «από τα μέσα». Στο ίδιο μήκος κύματος και το υστερόγραφο στο πρωτοσέλιδο άρθρο των «Νέων»: «Εχει διατυπωθεί η άποψη ότι ευκολότερα φεύγει ο κ. Παπανδρέου, παρά μπορεί να (ξανα)γυρίσει η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ενωση», σημείωνε με νόημα η φιλοκυβερνητική εφημερίδα. Σε πλήρη συντονισμό, αστικά κόμματα και εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας εν χορώ ζήτησαν ευθέως από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να μη δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης, προκρίνοντας τη λύση σχηματισμού κυβέρνησης έκτακτης ανάγκης σε πρώτη φάση και εκλογές αργότερα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πλουτοκρατία θα πάρει όλα τα μέτρα και θα χρησιμοποιήσει όλες τις δυνάμεις για να ελέγξει τις εξελίξεις προς όφελός της και να καθυποτάξει το λαό. Ολες αυτές οι παρασκηνιακές διεργασίες, οι κινήσεις κορυφής μεταξύ των κομμάτων του κεφαλαίου και τα διάφορα κυβερνητικά σχήματα εθνικής σωτηρίας αποσκοπούν στη διάσωση του αστικού πολιτικού συστήματος και της κυριαρχίας της πλουτοκρατίας. Το ζητούμενο όμως είναι να βάλει ο λαός την ανεξίτηλη σφραγίδα του στις εξελίξεις και να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Ο μόνος δρόμος είναι να ενισχύσει τους ταξικούς λαϊκούς αγώνες και να ισχυροποιήσει το ΚΚΕ, βάζοντας πλώρη για τη λαϊκή εξουσία.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Θέλουν αντιλαϊκή «συνοχή»

Καθώς μεγαλώνουν τα ζόρια του αστικού πολιτικού συστήματος να διαχειριστεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια για την πολιτική που τσακίζει μισθούς και δικαιώματα, τα αστικά κόμματα και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύουν, με έναν αξιοσημείωτο συντονισμό, σε μείζον πολιτικό ζήτημα τη διαφύλαξη της «κοινωνικής συνοχής».Το έκανε προχτές εκβιαστικά ο Γ. Παπανδρέου, στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα, απειλώντας με χάος αν απορριφθεί η κυβερνητική πολιτική. Τα ίδια λέει και η ΝΔ, ενώ ο ΛΑ.Ο.Σ. έχει κάνει παντιέρα την ανάγκη για κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», προκειμένου, όπως λέει, «να επαναφέρουμε την πολιτική, κοινωνική, οικονομική και δημοκρατική ομαλότητα».

Από κοντά και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ο επικεφαλής του οποίου εγκαλεί την κυβέρνηση ότι με τις αποφάσεις της τορπιλίζει την «κοινωνική συνοχή» και «εκφυλίζει τη δημοκρατία». Δεν είναι τυχαίο ότι η προπαγάνδα όλων, πλην ΚΚΕ, ταυτίζεται σε ένα τόσο κομβικό σημείο. Τι σημαίνει διαφύλαξη της «κοινωνικής συνοχής»; Σημαίνει καταρχήν ότι όλοι, ανάμεσά τους και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αποδέχονται πως τα συμφέροντα της αστικής τάξης από τη μια, των εργαζομένων και του λαού από την άλλη, είναι κοινά και πως δεν υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές στην κοινωνία. Στη βάση αυτής της λογικής, οι οπορτουνιστές εχθρεύονται την ταξική πάλη, η οποία κλιμακώνεται στη βάση των αντιθέσεων που αντικειμενικά υπάρχουν στον καπιταλισμό και οξύνονται ανάμεσα σε εργάτες και αφεντικά, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης που το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του συνθλίβουν τους εργαζόμενους.

Το γεγονός ότι η βαθιά κρίση προκαλεί κραδασμούς στο αστικό σύστημα, σε συνδυασμό με την προοπτική να μεγαλώσουν τα ρήγματα με την πάλη του λαού, ενισχύει την ανησυχία των αστών και των κομμάτων τους. Τρομάζει όμως και τους οπορτουνιστές, οι οποίοι, κάτω από περικοκλάδες για «ριζοσπαστισμό» και «εξεγέρσεις», προσπαθούν να κρύψουν ότι η στρατηγική τους είναι στρατηγική ενσωμάτωσης στην αστική πολιτική και μη αμφισβήτησης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει αλλαγές στο επίπεδο της διακυβέρνησης, χωρίς να αγγίζει την οικονομία και την εξουσία των μονοπωλίων. Θέλει το σύστημα ακλόνητο στη βάση του, γι' αυτό εχθρεύεται την ένταση και ριζοσπαστικοποίηση της ταξικής πάλης, που μπορεί να το απειλήσει.

Αυτήν του τη στρατηγική συμπυκνώνει η θέση για διαφύλαξη της «κοινωνικής συνοχής», της ταξικής, δηλαδή, συνεργασίας. Το ίδιο ισχύει και για τα αστικά κόμματα, που βλέπουν σαν εχθρό το λαό και τους αγώνες του, επειδή σε μια πορεία θα απειλήσουν την εξουσία των μονοπωλίων. Γι' αυτό προσπαθούν να φοβερίσουν το κίνημα ότι, αν οξύνει την πάλη ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική, κινδυνεύει η δημοκρατία. Θέλουν τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα μακριά από τους αγώνες, επειδή φοβούνται το λαό. Απάντηση στην προπαγάνδα και τα σχέδιά τους πρέπει να είναι η ακόμα μεγαλύτερη ένταση της ταξικής πάλης, με ισχυρό ΚΚΕ και οργάνωση παντού. Δεν υπάρχει πιο πλατιά δημοκρατία, καλύτερος εγγυητής για θετικές εξελίξεις, από το λαό που παλεύει να διασφαλίσει τα συμφέροντά του, κόντρα στην πολιτική που τα εχθρεύεται. Η δική του παρέμβαση και η χάραξη ξεκάθαρης πολιτικής κατεύθυνσης προς τον άλλο δρόμο ανάπτυξης μπορεί να φέρει τα πάνω - κάτω, να καθορίσει τις εξελίξεις προς όφελός του.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ