Πέμπτη 19 Σεπτέμβρη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μιλάνε για κόστος, μιλάμε για ζωή

«Ενοικιαζόμενες» εργαζόμενες στην Εθνική Τράπεζα απολύονται όταν επιστρέφουν στη δουλειά τους μετά την άδεια λοχείας, αμέσως μόλις παρέλθει το 18μηνο προστασίας που παρέχει ο νόμος. Εργοδότες σε διάφορους κλάδους δεν επιτρέπουν σε εργαζόμενες να κάνουν χρήση της σωρευτικής άδειας μητρότητας, όπως προβλέπεται από το νόμο, με την απειλή της απόλυσης ή της δυσμενούς μετακίνησης. Επιχειρήσεις υποχρεώνουν εργαζόμενες να υπογράφουν «συμφωνητικά» με τα οποία δεσμεύονται πως δε θα μείνουν έγκυοι για κάποια χρόνια. Τα παραπάνω περιστατικά «καταδίωξης» της μητρότητας έχουν καταγραφεί από την ΟΓΕ που τα υπενθυμίζει με αφορμή και το πιο πρόσφατο κρούσμα στο Δήμο Νέας Ιωνίας όπου η «αριστερή» διοίκηση του Δήμου έδειξε την πόρτα της εξόδου από την εργασία σε δυο συμβασιούχους, εργαζόμενες στους παιδικούς σταθμούς, παρουσιάζοντας ως λόγο τις απουσίες τους κατά την περασμένη χρονιά εξαιτίας της εγκυμοσύνης τους.

Πίσω από όσα επικαλούνται διάφοροι διαχειριστές υπάρχει η στρατηγική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων που κατατάσσει τη μητρότητα στο εργασιακό «κόστος». Οι απουσίες λόγω εγκυμοσύνης, η άδεια λοχείας, το μειωμένο ωράριο της μωρομάνας είναι κόστος για τους επιχειρηματίες, τους τραπεζίτες, τους βιομήχανους, τους μεγαλοξενοδόχους, αλλά ακόμα και τους Δήμους - Εταιρείες του νέου μοντέλου ανάπτυξης. Απέναντι σ' αυτό πρέπει να παλέψουν οι γυναίκες για να βάλουν τέλος στη βαρβαρότητα, «που βάζει στην πλάστιγγα τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας, με τα κέρδη των εταιρειών», όπως εύστοχα επισημαίνει η ΟΓΕ.

Στοχεύουν το λαό μαζί με τους ναζί

Η δράση των νεοναζί της Χρυσής Αυγής βολεύει ποικιλότροπα το σύστημα. Με τις επιθέσεις της κατά πρωτοπόρων εργατών, με την πίεση που ασκεί για νέα προνόμια υπέρ εφοπλιστών, μεγαλοεργολάβων και βιομηχάνων, αλλά και με την ανιστόρητη και επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα «θεωρία των άκρων» που αναπτύσσουν κυβερνώντες κι άλλοι παράγοντες του συστήματος, την ταύτιση των εργατικών αγώνων με τους τραμπουκισμούς των φασιστοειδών ή κάθε είδους προβοκάτσιες, για να περνούν δίχως αντιδράσεις τη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική τους.

Χαρακτηριστικά, το φονικό στο Κερατσίνι έδωσε πρόσχημα στον εκλεγμένο με στήριξη ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Οικολόγων, ΔΡΑΣΗΣ δήμαρχο Αθήνας Γ. Καμίνη να δηλώνει χτες στο ραδιοσταθμό «Αθήνα 9,84» ότι ανησυχεί «πάρα πολύ» για το «κλίμα» στην πρωτεύουσα: «Εμείς υποστηρίζουμε ότι στην πρωτεύουσα πρέπει να επικρατεί ευταξία και κανονικότητα. Είμαστε για την τήρηση της νομιμότητας -όχι για την τυπολατρία- και όλοι οι υπεύθυνοι θα πρέπει να παραπέμπονται στη Δικαιοσύνη για παραδειγματική τιμωρία. Δεν υπάρχει ανομία, πράσινη, κίτρινη, μπλε ή κόκκινη. Υπάρχει ανομία και πρέπει να το καταλάβουμε αυτό».

Και έτσι ουσιαστικά βάζουν στο ίδιο τσουβάλι την εγκληματική δράση των αποβρασμάτων της Χρυσής Αυγής μιλώντας για ανομία και ευταξία, με τη δράση του εργατικού, λαϊκού κινήματος, που τη χαρακτηρίζουν ανομία κατά το δοκούν. Ετσι στο όνομα της τιμωρίας των χρυσαυγιτών που είναι όργανα του κεφαλαίου το οποίο και αυτοί υπηρετούν με την «ευταξία», πασχίζουν να δημιουργήσουν πόλεις - νεκροταφεία των εργατικών δικαιωμάτων, με απολύσεις και νέες μειώσεις μισθών, απαγορεύσεις λαϊκών κινητοποιήσεων κατ' εντολή ξενοδόχων και μεγαλεμπόρων, επιβολή άκρας του τάφου σιωπής, κι εξοβελισμό του εργατόκοσμου από ολόκληρες περιοχές προκειμένου να κερδοσκοπούν εκεί μεγαλοκαρχαρίες.

Τσάκισμα του λαού για να γίνουν επενδύσεις

Φυσικά, δε μας ξάφνιασαν ούτε τα λεγόμενα της κας Μπλέτα, προέδρου του Ελληνοκινεζικού Κέντρου Επιχειρηματικότητας, σε πρωινή εκπομπή του STAR, με έκδηλη την αποστροφή της για το λαό και τις διεκδικήσεις του. Κατά την εν λόγω κυρία κάνουν μεγάλο κακό οι διαδηλώσεις και οι αγώνες των εργαζομένων, αφού προβληματίζουν τους Κινέζους επενδυτές, τους αποθαρρύνουν να επενδύσουν, τορπιλίζουν τις προσπάθειες για ανάκαμψη κ.λπ. κ.λπ. Συνήγορός της η οικοδέσποινα της εκπομπής που εξήρε το ρόλο της σταθερότητας, πράγμα που στις σημερινές συνθήκες δεν είναι άλλο απ' την πλήρη υποταγή του λαού στο σφαγιασμό του.

Ως εδώ τίποτα το πρωτότυπο. Ετσι ή άλλιώς, με αυτά ή λίγο διαφορετικά λόγια τα ίδια λέγονται και γράφονται καθημερινά, με αυξανόμενη ένταση ευθέως ανάλογη της μεγέθυνσης της οργής του λαού όταν εκφράζεται με κινητοποιήσεις και της απέχθειας που προκαλούν στην αστική τάξη, στο πολιτικό προσωπικό, στους μιντιακούς και άλλους μηχανισμούς της, οι κινητοποιήσεις.

Απ' τα λεγόμενα της κυρίας Μπλέτα κρατάμε κάτι άλλο. Την παραδοχή της ότι την ανάπτυξη που οραματίζονται θέλουν να τη δουν να πραγματώνεται σε συνθήκες κοινωνικής άπνοιας, με το λαό ριγμένο στο καναβάτσο, ηττημένο και διαλυμένο από κάθε άποψη. Να μην αντιδρά στις συνθήκες Μεσαίωνα με τις οποίες θα τους έχουν στη δούλεψή τους Κινέζοι και άλλοι καπιταλιστές, την ώρα που θα απολαμβάνουν την απροκάλυπτη, απροσχημάτιστη εύνοια του αστικού κράτους. Οπως είπε, για τους Κινέζους που ψάχνουν να επενδύσουν στην Ελλάδα δεν μετράει η θάλασσα ή τα αρχαία αλλά «τα κίνητρα, τα προνόμια που θα έχουν απ' το νόμο»... Οσο περισσότερα, τόσο το καλύτερο κι ακόμα καλύτερα αν συνοδεύονται από τσάκισμα του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Ονειρεύονται, κι αν όχι, ματαιοπονούν.

Πάλη ενάντια στη φοροεπιδρομή

Μέσω διαρροών η συγκυβέρνηση, έδωσε στη δημοσιότητα βασικά στοιχεία του νέου φόρου (Ενιαίος Φόρος Ακινήτων), που θα αντικαταστήσει το χαράτσι που εισπράττεται σήμερα μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) και το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ). Ο νέος φόρος θα επιβάλλεται σε κάθε είδους ακίνητα: διαμερίσματα, μονοκατοικίες, εντός και εκτός σχεδίου πόλης οικόπεδα, χωράφια (καλλιεργήσιμα ή μη) τους βοσκότοπους, κτηνοτροφικές μονάδες κ.ά. Κατ' αρχήν έχει μια σημασία να αναφέρουμε ότι η ιδέα για την επιβολή φόρου στην ακίνητη ιδιοκτησία δεν είναι σημερινή. Οι πρώτες σκέψεις για την επιβολή του είχαν ήδη γίνει το 2002 από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (υπουργός Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης). Είχαν δηλαδή αποφασίσει ούτως ή άλλως να προχωρήσουν σε φορολόγηση της μικρής ακίνητης ιδιοκτησίας, σε μία περίοδο όπου ο ελληνικός καπιταλισμός βρισκόταν σε ανοδική φάση, ενώ δεν υπήρχε τότε καμία ένδειξη για το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Σήμερα, μέσα σε διαφορετικές βέβαια συνθήκες, θέτουν σε εφαρμογή ένα μέτρο, σχεδιασμένο τουλάχιστον 11 χρόνια πριν.

Τι επιδιώκουν τώρα με την εφαρμογή του μέτρου αυτού; Στην πραγματικότητα και με αυτό, στοχεύουν στη μεγαλύτερη μεταφορά φορολογικών βαρών στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων, ώστε να βρεθούν νέοι, ακόμα περισσότεροι πόροι για τη χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων. Μάλιστα, είναι βέβαιο ότι οι φτωχοί αγρότες για τους οποίους θα είναι τραγικές οι συνέπειες, θα οδηγηθούν με μαθηματική ακρίβεια σε αυτό ακριβώς που λένε κυβερνητικά στελέχη: «όποιος δεν έχει να πληρώσει φόρο ακινήτων να πουλήσει την περιουσία του»... Η νέα αφαίμαξη, με τη μορφή της φορολόγησης της αγροτικής γης, θα τους εξωθήσει στη μαζική εγκατάλειψη των εκμεταλλεύσεών τους. Ηδη, τα κοράκια καραδοκούν. Στόχος, η συγκέντρωση της γης στα χέρια μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Και έτσι θα επιταχυνθεί η συγκέντρωση γης και ακίνητης περιουσίας σε επιχειρηματικά χέρια. Πρέπει να αναφέρουμε για να κατανοήσει κάποιος πού το πάει η κυβέρνηση, ότι με τον ίδιο νόμο μειώνεται σημαντικά η φορολογική επιβάρυνση μονοπωλιακών ομίλων και μεγαλοϊδιοκτητών...

Το πρόβλημα αφορά το σπίτι του φτωχού εργάτη, το μικρομάγαζο του επαγγελματία, το χωραφάκι του αγρότη. Και γι' αυτό το λόγο οι μικρομεσαίοι αγρότες πρέπει να συμπαραταχθούν μαζί με τους εργάτες, με τους αυτοαπασχολούμενους, τα άλλα λαϊκά στρώματα και να υψώσουν ισχυρό λαϊκό τείχος αντίστασης, απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της συγκυβέρνησης. Η πρόταση του ΚΚΕ για αφορολόγητο όριο 40.000 ευρώ για ζευγάρι και επιπρόσθετα 5.000 ανά παιδί, αφορολόγητη πρώτη κατοικία έως 120 τ.μ. και φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου, με 45% συντελεστή φορολογίας διανεμόμενων και αδιανέμητων κερδών και κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών (αναπτυξιακοί νόμοι, φοροαπαλλαγές εφοπλιστών κλπ.), είναι ένας δρόμος μέσα στον οποίο οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, μπορούν να οργανώσουν την πάλη τους. Με στόχο να ανατραπεί συνολικά η πολιτική που τους εξαθλιώνει, με στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, την αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τη μονομερή διαγραφή του χρέους, με εργατική - λαϊκή εξουσία.


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Είναι δικαίωμα, δεν είναι παροχές

Με κάθε ευκαιρία η κυβέρνηση διατείνεται ότι στον τομέα της Υγείας αυτό που την ενδιαφέρει είναι το νοικοκύρεμα των οικονομικών ώστε από αυτό να προκύψουν καλύτερες παροχές. Ομως, το κουπόνι Υγείας (healthvoucher) που προωθεί, η δωρεά μερικών χιλιάδων φαρμάκων από επιχειρήσεις για ανασφάλιστους και ταυτόχρονα οι νέες περικοπές στην αποζημίωση φαρμάκων από τον ΕΟΠΥΥ, το μόνο που φανερώνουν μέσα σε λίγες γραμμές είναι την τάση που ήδη υπάρχει στα κράτη - μέλη της ΕΕ και την κατεύθυνση που χαράζει και η σημερινή ελληνική κυβέρνηση: Οι παροχές για τους ασφαλισμένους να μειώνονται διαρκώς και ταυτόχρονα να αυξάνονται τα ποσά που πληρώνουν οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι, ενώ οι ανασφάλιστοι πρέπει να ξεχάσουν κάθε δικαίωμα για ολοκληρωμένες εξετάσεις, νοσηλεία, θεραπεία, τοκετό κ.λπ.

Στους μεν ασφαλισμένους λένε πως κοστίζουν πολύ στα Ταμεία, στους δε ανασφάλιστους λένε ότι αφού δεν συμβάλλουν, πώς περιμένουν να έχουν παροχές; Οι ανάγκες όμως παραμένουν. Δεν γίνεται να μη χρειαστεί θεραπεία, π.χ., ο καρκινοπαθής ή προληπτικές εξετάσεις ο καθένας μόνο και μόνο επειδή είναι ανασφάλιστος. Δεν γίνεται να μην παίρνει τα απαραίτητα φάρμακα κάποιος επειδή δεν έχει να πληρώσει είτε συμμετοχή, είτε εξολοκλήρου. Με δεδομένες, μάλιστα, την ανεργία, τη μερική απασχόληση, την κρατική υποχρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ αυτή η κατάσταση θα επιδεινωθεί.

Είναι επομένως κομβικό σημείο η αποσύνδεση των παροχών Υγείας - Φαρμάκου - Πρόνοιας από τις εισφορές και τα ασφαλιστικά ταμεία, από τη δυνατότητα πληρωμής του καθένα. Και ο εργαζόμενος και ο άνεργος και ο συνταξιούχος και ο μαγαζάτορας έχουν πληρώσει και χρυσοπληρώνουν φόρους και εισφορές. Το λιγότερο που μπορούν να έχουν είναι δωρεάν υπηρεσίες και παροχές Υγείας για τους ίδιους και τις οικογένειές τους με αποκλειστική χρηματοδότηση και ευθύνη του κράτους. Να απορρίψουν την κυνική παραδοχή κυβέρνησης - ΕΕ πως το «φως στο τούνελ» της ανάπτυξης προϋποθέτει να μην έχουμε δωρεάν φάρμακα, να πληρώνουμε παραπάνω για πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες, να «κόβει το λαιμό του» όποιος δεν έχει να πληρώσει.

Φτώχεια και πλούτος

Αυξήθηκε το 2012 σε 46,5 εκατομμύρια, από 46,2 το 2011, ο αριθμός των Αμερικανών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, με ετήσιο εισόδημα μικρότερο των 23.492 δολαρίων για 4μελή οικογένεια. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε το αμερικανικό Γραφείο Απογραφών, η ανάκαμψη δεν συνοδεύτηκε από ανάκαμψη στο βιοτικό επίπεδο του λαού των ΗΠΑ. Κάθε άλλο. Οι 8 εκατομμύρια θέσεις εργασίας που χάθηκαν στη διάρκεια της κρίσης, μπορεί να ανακτήθηκαν αλλά πρόκειται κυρίως για δουλειές του ποδαριού, δίχως σταθερότητα και με εξαιρετικά χαμηλές απολαβές. Επιπλέον, 48 εκατομμύρια Αμερικανοί δεν είχαν ασφάλιση υγείας πέρυσι.

Τα στοιχεία αυτά που δημοσιοποιήθηκαν είναι φτωχά και ωχριούν μπροστά στην πραγματικότητα των αμερικανικών παραγκουπόλεων, των αστέγων, των ανέργων ή υποαμειβόμενων, ανθρώπων που προστρέχουν στα συσσίτια για να καλύψουν τις διατροφικές τους ανάγκες. Οι ταξικές ανισότητες στις ΗΠΑ μεγαλώνουν διαρκώς και την ώρα που μια δράκα καπιταλιστών συσσωρεύουν πλούτο το ύψος του οποίου προκαλεί ίλιγγο, εκατομμύρια εργάτες δίνουν τη μάχη της επιβίωσης. Για παράδειγμα, ο συνιδρυτής της εταιρείας λογισμικού «Microsoft» Μπιλ Γκέιτς παρέμεινε και φέτος πρώτος στη λίστα με τους πλουσιότερους Αμερικανούς, με περιουσία που εκτιμάται ότι αγγίζει τα 72 δισεκατομμύρια δολάρια, αυξημένη κατά 6 δισ. σε σχέση με πέρυσι!

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει κάθε χρόνο το περιοδικό «Forbes» οι 400 πλουσιότεροι Αμερικανοί συγκεντρώνουν από κοινού περιουσία ύψους 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων - από 1,7 τρισ. πέρυσι - ποσό που συνιστά απόλυτο ρεκόρ. Συνολικά 314 πολυεκατομμυριούχοι είδαν φέτος να αυξάνονται οι περιουσίες τους.

Και σε καλπάζουσα ανάπτυξη και σε κρίση και σε αναιμική ανάκαμψη η τάξη των εκμεταλλευτών είναι συνολικά κερδισμένη, με κέρδη ολοένα μεγαλύτερα. Απεναντίας, οι λαοί βουλιάζουν στην ανέχεια, κάθε μέρα χάνουν κι από μία μάχη με κάποια ανάγκη που τρέχει και αδυνατούν να καλύψουν. Ετσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα μείνει αν με την οργάνωσή τους, την αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή πάλη τους δεν αναστρέψουν την κατάσταση αυτή.

Ανακάλυψε τις ελλείψεις στην Ειδική Αγωγή

Η υποκρισία των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων και στο κίνημα των αναπήρων - που όλα τα προηγούμενα χρόνια έβαλαν πλάτη για να περάσουν μέτρα που οδηγούν στην εξαθλίωση χιλιάδες οικογένειες, για να βάλουν χέρια και πόδια στην Ειδική Αγωγή οι ιδιώτες - επιβεβαιώνεται για άλλη μια χρονιά. Αυτή τη φορά πρωταγωνιστής είναι η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) που ανακάλυψε τις τεράστιες ελλείψεις στο χώρο της Ειδικής Αγωγής. Είναι γεγονός ότι η κατάσταση στα ειδικά σχολεία φέτος είναι χειρότερη από κάθε άλλη φορά, όμως η εικόνα των τραγικών ελλείψεων δεν είναι καινούρια. Το αγωνιστικό αναπηρικό κίνημα δε σταμάτησε ακόμη και μες στο κατακαλόκαιρο να κινητοποιείται, να φωνάζει και να διεκδικεί στο δρόμο, στο υπουργείο Παιδείας, στο υπουργείο Μεταφορών, στην Περιφέρεια κι όπου αλλού χρειαζόταν κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου ότι φέτος τα ειδικά σχολεία θα είναι εκτός λειτουργίας. Η ΕΣΑμεΑ στο και πέντε τι κάνει; Στέλνει επιστολή στον πρωθυπουργό για να διαμαρτυρηθεί και να παρακαλέσει για την επίλυση των προβλημάτων!!! Ελεος!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Για τη μόρφωση που έχουμε ανάγκη

Με το πρώτο κουδούνι της σχολικής χρονιάς οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς που πήγαν στα σχολεία ήρθαν αντιμέτωποι με τα προβλήματα και τις ελλείψεις που είναι ιδιαίτερα οξυμένες. Η ύπαρξη των ολοήμερων σχολείων είναι ακόμα αμφίβολη. Καθηγητές ειδικοτήτων δεν έχουν πάει ακόμα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση υπάρχουν ακόμα και σποραδικές ελλείψεις βιβλίων. Τα ειδικά σχολεία είτε δεν έχουν ανοίξει καν είτε υπολειτουργούν. Στα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ η εικόνα είναι τραγική. Στις ειδικότητες που καταργήθηκαν, τα παιδιά -που σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις του υπουργείου θα ολοκλήρωναν κανονικά τις σπουδές τους- πρακτικά, δεν κάνουν μάθημα! Τα σχολεία δεν έχουν φύλακες, δεν υπάρχουν σχολικοί τροχονόμοι και σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχουν καν καθαρίστριες. Στη Λούτσα τα παιδιά κάνουν μάθημα στην αυλή γιατί... δε χωράνε στα κοντέινερ!! Καθηγητές μπαίνουν σε καθεστώς κινητικότητας. Η μείωση των καθηγητών δε συμβάλλει αρνητικά στη μόρφωση;

Οι υποχρεωτικές μετακινήσεις καθηγητών από σχολείο σε σχολείο είναι ο τρόπος που έχει επιλέξει η κυβέρνηση για να «μπαλώσει» τα κενά. Και αυτό μαρτυρά ότι οι εκπαιδευτικοί που υπάρχουν στα σχολεία δεν φτάνουν, πράγμα φυσικό όταν δε γίνονται προσλήψεις. Επιπλέον, οι γονείς με το «καλημέρα» έβαλαν για άλλη μια φορά βαθιά το χέρι στην τσέπη για τις καθιερωμένες... «λίστες», που καλύπτουν τόσο τις ελλείψεις υλικών στα σχολεία, όσο και την ανεπάρκεια και ακαταλληλότητα των σχολικών βιβλίων. Και όλα αυτά, την ώρα που μπαίνει σε εφαρμογή ένας νέος νόμος για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που θα υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο το μορφωτικό ρόλο του Λυκείου, θα σπρώξει πολλά παιδιά εκτός σχολείου στην κατάρτιση και την τσάμπα εργασία και θα τροφοδοτήσει παραπάνω τα φροντιστήρια.

Αυτή είναι η εικόνα στα σχολεία. Αυτή είναι η εικόνα που γνωρίζουν εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές. Και το υπουργείο την ξέρει την εικόνα, ανεξάρτητα αν προσπαθεί να εμφανίσει το μαύρο - άσπρο και λέει πως όλα λειτουργούν κανονικά. Αυτοί και άλλοι τόσοι, είναι ισχυροί λόγοι για να φουντώσει ο αγώνας για την Παιδεία. Είναι ισχυροί λόγοι για να κάνουν οι γονείς, οι εργαζόμενοι, δική τους υπόθεση αυτόν τον αγώνα. Οι συκοφαντίες για εκπαιδευτικούς που τάχα απεργούν χωρίς να έχουν αιτήματα πρέπει να επιστραφούν στην κυβέρνηση. Τα αιτήματα τα υπαγορεύουν οι σύγχρονες ανάγκες για τη μόρφωση των παιδιών του λαού, που δεν καλύπτονται ούτε στο ελάχιστο αφού δεν υπάρχουν καν εκπαιδευτικοί για όλα τα παιδιά!

Τα παιδιά, λοιπόν, δεν «πληρώνουν τη νύφη» της απεργίας των εκπαιδευτικών και των «κλειστών σχολείων», όπως αρέσκονται να λένε οι σχολιαστές των αστικών ΜΜΕ. «Πληρώνουν τη νύφη» της πολιτικής της αμορφωσιάς, «πληρώνουν τη νύφη» της στρατηγικής της ΕΕ που λέει ότι η μόρφωση είναι μόνο για λίγους και η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών του λαού θα πρέπει με το ελάχιστο δυνατό κόστος να μαθαίνει μόνο τα απαραίτητα και να σπρώχνεται νωρίς νωρίς για δουλειά με όρους σκλαβιάς. Γι' αυτό οι εργάτες πρέπει να ξεσηκωθούν απέναντι σ' αυτό το μορφωτικό «μεσαίωνα» και να μπουν μπροστά σε ένα κίνημα για τη μόρφωση που πραγματικά έχουν ανάγκη κι όχι για την ανατροπή μιας κυβέρνησης για να έρθει μια άλλη που δεσμεύεται από την ίδια στρατηγική των μονοπωλίων.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ