Πίσω από όσα επικαλούνται διάφοροι διαχειριστές υπάρχει η στρατηγική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων που κατατάσσει τη μητρότητα στο εργασιακό «κόστος». Οι απουσίες λόγω εγκυμοσύνης, η άδεια λοχείας, το μειωμένο ωράριο της μωρομάνας είναι κόστος για τους επιχειρηματίες, τους τραπεζίτες, τους βιομήχανους, τους μεγαλοξενοδόχους, αλλά ακόμα και τους Δήμους - Εταιρείες του νέου μοντέλου ανάπτυξης. Απέναντι σ' αυτό πρέπει να παλέψουν οι γυναίκες για να βάλουν τέλος στη βαρβαρότητα, «που βάζει στην πλάστιγγα τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας, με τα κέρδη των εταιρειών», όπως εύστοχα επισημαίνει η ΟΓΕ.
Η δράση των νεοναζί της Χρυσής Αυγής βολεύει ποικιλότροπα το σύστημα. Με τις επιθέσεις της κατά πρωτοπόρων εργατών, με την πίεση που ασκεί για νέα προνόμια υπέρ εφοπλιστών, μεγαλοεργολάβων και βιομηχάνων, αλλά και με την ανιστόρητη και επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα «θεωρία των άκρων» που αναπτύσσουν κυβερνώντες κι άλλοι παράγοντες του συστήματος, την ταύτιση των εργατικών αγώνων με τους τραμπουκισμούς των φασιστοειδών ή κάθε είδους προβοκάτσιες, για να περνούν δίχως αντιδράσεις τη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική τους.
Χαρακτηριστικά, το φονικό στο Κερατσίνι έδωσε πρόσχημα στον εκλεγμένο με στήριξη ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Οικολόγων, ΔΡΑΣΗΣ δήμαρχο Αθήνας Γ. Καμίνη να δηλώνει χτες στο ραδιοσταθμό «Αθήνα 9,84» ότι ανησυχεί «πάρα πολύ» για το «κλίμα» στην πρωτεύουσα: «Εμείς υποστηρίζουμε ότι στην πρωτεύουσα πρέπει να επικρατεί ευταξία και κανονικότητα. Είμαστε για την τήρηση της νομιμότητας -όχι για την τυπολατρία- και όλοι οι υπεύθυνοι θα πρέπει να παραπέμπονται στη Δικαιοσύνη για παραδειγματική τιμωρία. Δεν υπάρχει ανομία, πράσινη, κίτρινη, μπλε ή κόκκινη. Υπάρχει ανομία και πρέπει να το καταλάβουμε αυτό».
Και έτσι ουσιαστικά βάζουν στο ίδιο τσουβάλι την εγκληματική δράση των αποβρασμάτων της Χρυσής Αυγής μιλώντας για ανομία και ευταξία, με τη δράση του εργατικού, λαϊκού κινήματος, που τη χαρακτηρίζουν ανομία κατά το δοκούν. Ετσι στο όνομα της τιμωρίας των χρυσαυγιτών που είναι όργανα του κεφαλαίου το οποίο και αυτοί υπηρετούν με την «ευταξία», πασχίζουν να δημιουργήσουν πόλεις - νεκροταφεία των εργατικών δικαιωμάτων, με απολύσεις και νέες μειώσεις μισθών, απαγορεύσεις λαϊκών κινητοποιήσεων κατ' εντολή ξενοδόχων και μεγαλεμπόρων, επιβολή άκρας του τάφου σιωπής, κι εξοβελισμό του εργατόκοσμου από ολόκληρες περιοχές προκειμένου να κερδοσκοπούν εκεί μεγαλοκαρχαρίες.
Φυσικά, δε μας ξάφνιασαν ούτε τα λεγόμενα της κας Μπλέτα, προέδρου του Ελληνοκινεζικού Κέντρου Επιχειρηματικότητας, σε πρωινή εκπομπή του STAR, με έκδηλη την αποστροφή της για το λαό και τις διεκδικήσεις του. Κατά την εν λόγω κυρία κάνουν μεγάλο κακό οι διαδηλώσεις και οι αγώνες των εργαζομένων, αφού προβληματίζουν τους Κινέζους επενδυτές, τους αποθαρρύνουν να επενδύσουν, τορπιλίζουν τις προσπάθειες για ανάκαμψη κ.λπ. κ.λπ. Συνήγορός της η οικοδέσποινα της εκπομπής που εξήρε το ρόλο της σταθερότητας, πράγμα που στις σημερινές συνθήκες δεν είναι άλλο απ' την πλήρη υποταγή του λαού στο σφαγιασμό του.
Ως εδώ τίποτα το πρωτότυπο. Ετσι ή άλλιώς, με αυτά ή λίγο διαφορετικά λόγια τα ίδια λέγονται και γράφονται καθημερινά, με αυξανόμενη ένταση ευθέως ανάλογη της μεγέθυνσης της οργής του λαού όταν εκφράζεται με κινητοποιήσεις και της απέχθειας που προκαλούν στην αστική τάξη, στο πολιτικό προσωπικό, στους μιντιακούς και άλλους μηχανισμούς της, οι κινητοποιήσεις.
Απ' τα λεγόμενα της κυρίας Μπλέτα κρατάμε κάτι άλλο. Την παραδοχή της ότι την ανάπτυξη που οραματίζονται θέλουν να τη δουν να πραγματώνεται σε συνθήκες κοινωνικής άπνοιας, με το λαό ριγμένο στο καναβάτσο, ηττημένο και διαλυμένο από κάθε άποψη. Να μην αντιδρά στις συνθήκες Μεσαίωνα με τις οποίες θα τους έχουν στη δούλεψή τους Κινέζοι και άλλοι καπιταλιστές, την ώρα που θα απολαμβάνουν την απροκάλυπτη, απροσχημάτιστη εύνοια του αστικού κράτους. Οπως είπε, για τους Κινέζους που ψάχνουν να επενδύσουν στην Ελλάδα δεν μετράει η θάλασσα ή τα αρχαία αλλά «τα κίνητρα, τα προνόμια που θα έχουν απ' το νόμο»... Οσο περισσότερα, τόσο το καλύτερο κι ακόμα καλύτερα αν συνοδεύονται από τσάκισμα του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Ονειρεύονται, κι αν όχι, ματαιοπονούν.
Στους μεν ασφαλισμένους λένε πως κοστίζουν πολύ στα Ταμεία, στους δε ανασφάλιστους λένε ότι αφού δεν συμβάλλουν, πώς περιμένουν να έχουν παροχές; Οι ανάγκες όμως παραμένουν. Δεν γίνεται να μη χρειαστεί θεραπεία, π.χ., ο καρκινοπαθής ή προληπτικές εξετάσεις ο καθένας μόνο και μόνο επειδή είναι ανασφάλιστος. Δεν γίνεται να μην παίρνει τα απαραίτητα φάρμακα κάποιος επειδή δεν έχει να πληρώσει είτε συμμετοχή, είτε εξολοκλήρου. Με δεδομένες, μάλιστα, την ανεργία, τη μερική απασχόληση, την κρατική υποχρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ αυτή η κατάσταση θα επιδεινωθεί.
Είναι επομένως κομβικό σημείο η αποσύνδεση των παροχών Υγείας - Φαρμάκου - Πρόνοιας από τις εισφορές και τα ασφαλιστικά ταμεία, από τη δυνατότητα πληρωμής του καθένα. Και ο εργαζόμενος και ο άνεργος και ο συνταξιούχος και ο μαγαζάτορας έχουν πληρώσει και χρυσοπληρώνουν φόρους και εισφορές. Το λιγότερο που μπορούν να έχουν είναι δωρεάν υπηρεσίες και παροχές Υγείας για τους ίδιους και τις οικογένειές τους με αποκλειστική χρηματοδότηση και ευθύνη του κράτους. Να απορρίψουν την κυνική παραδοχή κυβέρνησης - ΕΕ πως το «φως στο τούνελ» της ανάπτυξης προϋποθέτει να μην έχουμε δωρεάν φάρμακα, να πληρώνουμε παραπάνω για πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες, να «κόβει το λαιμό του» όποιος δεν έχει να πληρώσει.
Αυξήθηκε το 2012 σε 46,5 εκατομμύρια, από 46,2 το 2011, ο αριθμός των Αμερικανών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, με ετήσιο εισόδημα μικρότερο των 23.492 δολαρίων για 4μελή οικογένεια. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε το αμερικανικό Γραφείο Απογραφών, η ανάκαμψη δεν συνοδεύτηκε από ανάκαμψη στο βιοτικό επίπεδο του λαού των ΗΠΑ. Κάθε άλλο. Οι 8 εκατομμύρια θέσεις εργασίας που χάθηκαν στη διάρκεια της κρίσης, μπορεί να ανακτήθηκαν αλλά πρόκειται κυρίως για δουλειές του ποδαριού, δίχως σταθερότητα και με εξαιρετικά χαμηλές απολαβές. Επιπλέον, 48 εκατομμύρια Αμερικανοί δεν είχαν ασφάλιση υγείας πέρυσι.
Τα στοιχεία αυτά που δημοσιοποιήθηκαν είναι φτωχά και ωχριούν μπροστά στην πραγματικότητα των αμερικανικών παραγκουπόλεων, των αστέγων, των ανέργων ή υποαμειβόμενων, ανθρώπων που προστρέχουν στα συσσίτια για να καλύψουν τις διατροφικές τους ανάγκες. Οι ταξικές ανισότητες στις ΗΠΑ μεγαλώνουν διαρκώς και την ώρα που μια δράκα καπιταλιστών συσσωρεύουν πλούτο το ύψος του οποίου προκαλεί ίλιγγο, εκατομμύρια εργάτες δίνουν τη μάχη της επιβίωσης. Για παράδειγμα, ο συνιδρυτής της εταιρείας λογισμικού «Microsoft» Μπιλ Γκέιτς παρέμεινε και φέτος πρώτος στη λίστα με τους πλουσιότερους Αμερικανούς, με περιουσία που εκτιμάται ότι αγγίζει τα 72 δισεκατομμύρια δολάρια, αυξημένη κατά 6 δισ. σε σχέση με πέρυσι!
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει κάθε χρόνο το περιοδικό «Forbes» οι 400 πλουσιότεροι Αμερικανοί συγκεντρώνουν από κοινού περιουσία ύψους 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων - από 1,7 τρισ. πέρυσι - ποσό που συνιστά απόλυτο ρεκόρ. Συνολικά 314 πολυεκατομμυριούχοι είδαν φέτος να αυξάνονται οι περιουσίες τους.
Και σε καλπάζουσα ανάπτυξη και σε κρίση και σε αναιμική ανάκαμψη η τάξη των εκμεταλλευτών είναι συνολικά κερδισμένη, με κέρδη ολοένα μεγαλύτερα. Απεναντίας, οι λαοί βουλιάζουν στην ανέχεια, κάθε μέρα χάνουν κι από μία μάχη με κάποια ανάγκη που τρέχει και αδυνατούν να καλύψουν. Ετσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα μείνει αν με την οργάνωσή τους, την αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή πάλη τους δεν αναστρέψουν την κατάσταση αυτή.
Η υποκρισία των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων και στο κίνημα των αναπήρων - που όλα τα προηγούμενα χρόνια έβαλαν πλάτη για να περάσουν μέτρα που οδηγούν στην εξαθλίωση χιλιάδες οικογένειες, για να βάλουν χέρια και πόδια στην Ειδική Αγωγή οι ιδιώτες - επιβεβαιώνεται για άλλη μια χρονιά. Αυτή τη φορά πρωταγωνιστής είναι η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) που ανακάλυψε τις τεράστιες ελλείψεις στο χώρο της Ειδικής Αγωγής. Είναι γεγονός ότι η κατάσταση στα ειδικά σχολεία φέτος είναι χειρότερη από κάθε άλλη φορά, όμως η εικόνα των τραγικών ελλείψεων δεν είναι καινούρια. Το αγωνιστικό αναπηρικό κίνημα δε σταμάτησε ακόμη και μες στο κατακαλόκαιρο να κινητοποιείται, να φωνάζει και να διεκδικεί στο δρόμο, στο υπουργείο Παιδείας, στο υπουργείο Μεταφορών, στην Περιφέρεια κι όπου αλλού χρειαζόταν κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου ότι φέτος τα ειδικά σχολεία θα είναι εκτός λειτουργίας. Η ΕΣΑμεΑ στο και πέντε τι κάνει; Στέλνει επιστολή στον πρωθυπουργό για να διαμαρτυρηθεί και να παρακαλέσει για την επίλυση των προβλημάτων!!! Ελεος!