Τετάρτη 19 Σεπτέμβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κίνδυνος από το στρατηγείο

Ενα από τα επιχειρήματα κατά της εγκατάστασης του στρατηγείου του ΝΑΤΟ στον Τύρναβο, που χρησιμοποιούσαν οι κομμουνιστές κι οι άλλοι αγωνιστές της ειρήνης της Θεσσαλίας, ήταν και το ενδεχόμενο το στρατηγείο να αποτελέσει στόχο επίθεσης κάποιων, που θα στραφούν κατά του ΝΑΤΟ, αντιδρώντας στην επιθετική, ιμπεριαλιστική πολιτική του. Και τόνιζαν ότι αυτήν την απειλή δεν μπορεί να την ξεπερνάει κανείς εύκολα, ούτε, βεβαίως, να την υποτιμά, καθότι μια τέτοια επίθεση μπορεί να καταστρέψει ολόκληρη την περιοχή και να έχει χιλιάδες αθώα θύματα.

Τώρα, μετά την επίθεση στις ΗΠΑ, πολλοί Θεσσαλοί σκέφτηκαν ότι το στρατηγείο του ΝΑΤΟ, εκτός από πολεμικό ορμητήριο του ιμπεριαλισμού, μπορεί να μετατραπεί και σε στόχο αντιποίνων και έτσι σε εστία ολέθρου. Να, γιατί, πρέπει να συνεχιστούν και να ενταθούν οι αντιΝΑΤΟικές, αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις στην περιοχή, που ως βασικό αίτημα έχουν την απομάκρυνση του στρατηγείου του θανάτου...

Μια πολυσήμαντη πρωτοβουλία

Γρηγοριάδης Κώστας

Μεγάλη ανταπόκριση στη νεολαία βρίσκει η πρωτοβουλία της ΚΝΕ να δώσει «χώρο και χρόνο», στο φετινό φεστιβάλ, στην παρουσία πολλών νεανικών ερασιτεχνικών μουσικών συγκροτημάτων. Χαρακτηριστική είναι, απ' αυτήν την άποψη, μια επιστολή μαθήτριας που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα των Τρικάλων «Ερευνα», στην οποία αναφέρεται: «Πριν λίγες μέρες, έτυχε να βρεθώ στο φεστιβάλ της ΚΝΕ. Ακουσα μια ομάδα παιδιών της Β` Λυκείου (ΑΣΗΜΟΙ) να τραγουδούν, τραγούδια κατά των ναρκωτικών. Τα περισσότερα απ' αυτά τα έγραψαν και τα μελοποίησαν μόνα τους. Τα παιδιά αυτά δεν ενδιαφέρθηκαν, αν το φεστιβάλ ήταν της ΚΝΕ ή του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ. Απλώς, άδραξαν την ευκαιρία να περάσουν το μήνυμά τους σ' όλα τα παιδιά του κόσμου (ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ). Συγκινήθηκα τόσο, που ένιωσα την ανάγκη, μα και την υποχρέωση, να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τα παιδιά αυτά και δημοσίως. Μπράβο παιδιά, σας αξίζει κάθε έπαινος. Εύχομαι ο αγώνας σας κατά των ναρκωτικών να καρποφορήσει. Εύχομαι, επίσης, όλοι οι μεγάλοι να παραδειγματιστούν από αυτά τα δεκαπεντάχρονα παιδιά και ενωμένοι να πολεμήσουν για να σώσουν τα παιδιά μας. Μπορούν, αρκεί να το θελήσουν».

Ποια διεθνής «νομιμότητα»;

Οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ, αφού δήλωσαν «αλληλέγγυοι και διαθέσιμοι» στον Μπους για τη «σταυροφορία» που κήρυξε κατά του «αόρατου τρομοκράτη», εναντίον ολόκληρων λαών και εθνοτήτων δηλαδή, επιχειρούν να καθησυχάσουν τις ανησυχίες των εργαζομένων για τα χειρότερα που μπορεί να προκύψουν. Ετσι, όλοι οι μηχανισμοί της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας τους προβάλλουν, σε κάθε περίπτωση, την τήρηση της διεθνούς νομιμότητας στην όποια απάντηση των Αμερικανών!

Αλλά ποια είναι η διεθνής «νομιμότητα», που επικαλούνται για να δικαιολογήσουν το επόμενο τρομοκρατικό χτύπημα - έγκλημα εναντίον ολόκληρων λαών και ζητάνε, μάλιστα, τη συγκατάβασή μας; Μήπως δεν είναι το δίκαιο του ισχυρότερου που επιβάλλουν οι ιμπεριαλιστές μέσω των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και του ΝΑΤΟ, αλλά και του υποτακτικού τους ΟΗΕ, τελευταία, που λειτουργεί κατά τις εντολές των Αμερικάνων; Η ιμπεριαλιστική «νομιμότητα» επέτρεψε στους Αμερικάνους και τους άλλους ιμπεριαλιστές να κάνουν ό,τι έκαναν στη Χιροσίμα - Ναγκασάκι, στο Βιετνάμ, στη Γιουγκοσλαβία και τα Βαλκάνια, στη Χιλή, στον Παναμά, στη Ρουάντα με τις εκατόμβες αθώων θυμάτων, με τη διχοτόμηση της Κύπρου και τη γενοκτονία των Παλαιστινίων και άλλων λαών.

Και ποιο «δίκαιο» μπορούν να επικαλούνται όλοι αυτοί, όταν οι ίδιοι, ομολογημένα και αποδειγμένα, δημιουργούν τρομοκράτες και τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως δήλωσε και ο πατέρας Μπους; Οταν με την ιμπεριαλιστική πολιτική και την παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου τους καταδικάζουν λαούς και εθνότητες σ' όλο τον πλανήτη στην πείνα, την εξαθλίωση και τους μαζικούς θανάτους (Αφρική, Ασία, Λ. Αμερική); Τώρα, σα να μη φτάνουν όλα αυτά ζητάνε «τα ρέστα» από τους απελπισμένους λαούς, απειλώντας τους με ένταση της γενοκτονίας τους! Κι όχι μόνον. Αφού έστησαν, πρώτα, απίθανους τρομοκρατικούς μηχανισμούς: Σένγκεν, ΕΣΕΛΟΝ, Γιούροπολ και τρομονόμους -και τώρα την ενιαία δικαστική αρωγή- έρχονται, στο όνομα της τρομοκρατίας, να επιβάλουν και στους λαούς της «πολιτισμένης» Δύσης νέα δρακόντεια αντιδημοκρατικά - τρομοκρατικά μέτρα.

Ολα αυτά, και όσα δρομολογούνται από τις ΗΠΑ και τις άλλες «αλληλέγγυες» κυβερνήσεις της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, αποκαλύπτουν πως το διεθνές δίκαιο δεν είναι παρά το προκάλυμμα που, και αυτό, γίνεται κουρελόχαρτο, μπροστά στις επιδιώξεις του ιμπεριαλισμού. Κι όσοι, κεντροαριστεροί ιδιαίτερα, προβάλλουν την τήρηση του διεθνούς δικαίου, για να κατευνάσουν τους ανησυχούντες πολίτες, ενόψει νέων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, συνειδητά αποπροσανατολίζουν και εξαπατούν τους εργαζόμενους προβάλλοντας πως, τάχα, μπορεί η τρομοκρατία των ιμπεριαλιστών να έχει διεθνή νομιμότητα!

Αλλά, όμως, αυτό που πρέπει να αφορά τους λαούς είναι μόνον στο πώς θα ανατρέψουν τη «νομιμότητα» αυτή και όχι στο πώς θα εφαρμοστεί! Και, ακριβώς, είναι οι εργαζόμενοι, οι λαοί όλου του κόσμου μέσα σε όλους και ο αμερικάνικος λαός, που πρέπει, τώρα, να ξεσηκωθούν για: Να σταματήσουν τα νέα εγκλήματα που σχεδιάζονται σε βάρος λαών και κινημάτων. Να μην επιτρέψουν την παραπέρα συρρίκνωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και να διεκδικήσουν τη διεύρυνσή τους. Προπαντός να ανατρέψουν την ιμπεριαλιστική νέα τάξη, για να επιβληθεί μια άλλη πολιτική που θα δίνει ελπίδα σ' όλους τους λαούς για μια αξιοπρεπή ζωή, για πραγματικά ανθρώπινα δικαιώματα.


Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ

Το νέο «αμυντικό» δόγμα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οταν λέει η κυβέρνηση ότι δεν αρκείται στη φραστική καταδίκη της τρομοκρατίας, αλλά συντάσσεται έμπρακτα στην «αντιτρομοκρατική σταυροφορία» των ΗΠΑ, το εννοεί. Περίτρανη απόδειξη είναι η απόφασή της να αναθεωρήσει το αμυντικό δόγμα της χώρας και να αναγορεύσει την τρομοκρατία ως την κυρίαρχη απειλή για τη χώρα! `Η, όπως αναφέρει το χθεσινό «Βήμα», «τοποθετεί την "τρομοκρατία" δίπλα στην "Τουρκία" ως απειλή για τη χώρα». Η πραγματικότητα είναι ότι προ πολλού έχει πάψει να θεωρεί την Τουρκία ως απειλή, αφού συνεργάζεται στενά μαζί της στα ΝΑΤΟικά πλαίσια, αλλά και συνομιλεί για την τακτοποίηση των «διαφορών» στο Αιγαίο και το Κυπριακό. Τι σημαίνει, όμως, η αναγόρευση της «τρομοκρατίας» σε υπ' αριθμόν ένα «εθνικό κίνδυνο»; Μήπως ότι ο στρατός νομιμοποιείται να χρησιμοποιηθεί στο μέτωπο κατά του «εσωτερικού εχθρού», καθ' υπόδειξη και των ΗΠΑ; Οσο για το ποιος είναι ο «εσωτερικός εχθρός», δεν υπάρχουν αμφιβολίες...

Πολλαπλώς χρήσιμη η «τρομοκρατία»

Ασφαλώς και υπέπεσε στην αντίληψή σας η «στροφή» που έκανε τα τελευταία χρόνια το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Μέχρι και την περασμένη βδομάδα ακόμα και μετά το τρομοκρατικό χτύπημα, ο Γ. Παπαντωνίου εμφανιζόταν αθεράπευτα, όπως πάντα, αισιόδοξος για την πορεία της οικονομίας και διαβεβαίωνε ότι ο ρυθμός ανάπτυξης θα συνεχίσει να κινείται σε υψηλούς ρυθμούς και γενικότερα δεν πρόκειται η ελληνική οικονομία να επηρεαστεί από τις επιπτώσεις της ύφεσης ή και του τρομοκρατικού χτυπήματος... Ξαφνικά από προχτές άρχισε να εκφράζει ανησυχία, βλέπει σύννεφα στην παγκόσμια οικονομία και συστήνει ψυχραιμία... Φυσικά και δεν άλλαξαν μέσα σε αυτές τις λίγες μέρες ριζικά τα δεδομένα για την οικονομία. Αυτό που άλλαξε είναι η βούληση της κυβέρνησης να χρησιμοποιήσει την «απειλή της ύφεσης» και των «δυσμενών επιπτώσεων από το τρομοκρατικό χτύπημα», προκειμένου να δικαιολογήσει την «ανάγκη» επιβολής των αντιλαϊκών μέτρων, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, το ασφαλιστικό, κ.ά. Βλέπετε, η «τρομοκρατία» είναι χρήσιμη παντού.

Μνήμες «κομαντατούρ»

Μνήμες από τις μαύρες εποχές της κατοχής ξύπνησε η υπόθεση με το κλεμμένο διαβατήριο του μουσικού Ν. Μαρκάκη. Η υπόθεση «ξεκαθάρισε» μόνο όταν η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφερόταν ότι η σύλληψη των τριών «υπόπτων» στο αεροδρόμιο του Ν. Τζέρσεϊ δεν είχε σχέση με το τρομοκρατικό χτύπημα στις ΗΠΑ. Ισως να ακούγεται υπερβολικό και πρόωρο, αλλά η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα έδινε την εντύπωση ότι έπαιζε το ρόλο της αλήστου μνήμης «κομαντατούρ» επί γερμανικής κατοχής, όταν η «ανώτατη διοίκηση των δυνάμεων κατοχής» μοίραζε πιστοποιητικά, συγχωροχάρτια, αντίποινα κ.ο.κ. Πολύ φοβούμαστε ότι ο εφιάλτης τώρα αρχίζει.

Κηρύγματα ραγιαδισμού και υποταγής

Γρηγοριάδης Κώστας

Είναι πραγματικά πρωτοφανής η προπαγανδιστική επιχείρηση που έχει στηθεί με στόχο να «πειστεί» ο ελληνικός λαός ότι «στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» η Ελλάδα πρέπει να συμπαραταχτεί άνευ όρων με τις ΗΠΑ, ότι «δεν έχει την πολυτέλεια των αστερίσκων» και των επιφυλάξεων, ότι πρέπει «να καθίσουμε ήσυχα» γιατί «δεν πρέπει να προκαλέσουμε την υπερδύναμη» και άλλα τέτοια. Πρωταγωνιστές σε αυτά τα κηρύγματα ραγιαδισμού φυσικά οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων, αλλά και αρκετοί αρθρογράφοι, πανεπιστημιακοί, αναλυτές κ.ο.κ. Ομως κανείς δεν περίμενε κάτι διαφορετικό από αυτούς. Σε κάθε πόλεμο η άρχουσα τάξη είναι αυτή που συνθηκολογεί με τον «ισχυρό της εποχής», μπαίνει στην υπηρεσία του για να διασώσει τα κέρδη και τα συμφέροντά της, τα οποία εμφανίζει πάντα ως εθνικό συμφέρον. Αυτοί που σήμερα μας καλούν να σκύψουμε το κεφάλι στα αφεντικά της «νέας τάξης», είναι «απόγονοι» εκείνων που «χαιρέτισαν» την εισβολή των Γερμανών στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι αντάξιοι συνεχιστές των κοτσαμπάσηδων και των υποτακτικών της «υψηλής πύλης» επί τουρκοκρατίας... Πάντα στην ιστορία οι λαοί ήταν εκείνοι που όρθωναν το ανάστημά τους στους εκάστοτε κατακτητές και ιμπεριαλιστές και αυτό θα γίνει και τώρα.

Πρωτοπόροι γυμνοσάλιαγκες

Νάτοι, πάλι. Οι γλοιώδεις γυμνοσάλιαγκες ξεπροβάλλουν από τις τηλεοπτικές «τρύπες» κι αναλαμβάνουν το ρόλο του αυτόκλητου συνηγόρου. Για να υπερασπιστούν τις «ελεύθερες κοινωνίες» της Δύσης, που κινδυνεύουν δήθεν από τους «καθυστερημένους» και «αιμοβόρους» ισλαμιστές. Για να υπερασπιστούν όχι τα χιλιάδες αθώα θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης στις ΗΠΑ, αλλά τον Μπους και τον Τσέινι, το FBI και τη CIA και το «δίκιο» της «πληγωμένης υπερδύναμης». Για να υπερασπιστούν το «δικαίωμα» των ΗΠΑ να τιμωρήσουν τους «αόρατους τρομοκράτες» και όποιους οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές αποφάσισαν ότι τους... υποθάλπουν. Για να υπερασπιστούν το Σημίτη, που τάσσεται με τον Μπους και να κατηγορήσουν το ΚΚΕ που δε συντάσσεται κι αυτό με τον Μπους.

Ε, τώρα πια, δεν είναι ούτε πρωτόφαντο, ούτε περίεργο το γεγονός ότι πρωτοπόροι στο σούρσιμο των γυμνοσάλιαγκων είναι οι γνωστοί «τηλεστάρ» του ΣΥΝ - αποχωρήσαντες, εν αναμονή αποχώρησης τελούντες και εναπομείναντες - που εξακολουθούν να αυτοαποκαλούνται αριστεροί...

Κλίμα υστερίας

Το δημοσιευόμενο σκίτσο ανήκει στον Ρεξ Μπέιμπιν, δημοσιεύτηκε τις προάλλες στην εφημερίδα «Σακραμέντο Μπι» της ομώνυμης αμερικανικής πόλης κι όπως βλέπετε, επιχειρεί μια σύνδεση του εγκληματικού χτυπήματος στη Νέα Υόρκη, με τη γνωστή, τραγική εικόνα της γυμνής μικρής Βιετναμέζας, που τρέχει να σωθεί από τις αμερικανικές βόμβες ναπάλμ.

Το τι επακολούθησε, δεν περιγράφεται. Βροχή οι επικρίσεις και οι καταδίκες. Ο σκιτσογράφος δέχτηκε μια άγρια και άνευ προηγουμένου επίθεση από άλλα ΜΜΕ και αναγνώστες, ενώ κάποιοι απαίτησαν ακόμη και την απόλυσή του. Είναι κι αυτό ένα μικρό, αλλά χαρακτηριστικό δείγμα του καλλιεργούμενου σήμερα κλίματος υστερίας στις ΗΠΑ.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Παγκόσμιος στρατιωτικός νόμος

Το πολεμικό κλίμα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τις χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ δεν αφορά μόνο στις προετοιμασίες για το χτύπημα στο Αφγανιστάν ή όπου αλλού αποφασίσουν οι Αμερικάνοι. Αφορά και στις προετοιμασίες για την αντιμετώπιση του «εσωτερικού εχθρού». Ηδη, κυβερνητικοί παράγοντες και μέσα ενημέρωσης προετοιμάζουν την «κοινή γνώμη» για μέτρα που θα περιορίσουν τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες στο όνομα της «ασφάλειας» και της καταπολέμησης της τρομοκρατίας.

Οι «δεκαπέντε» της Ευρωπαϊκής Ενωσης έδειξαν, εξ αρχής, την προθυμία τους να ακολουθήσουν τους Αμερικάνους στην «αντιτρομοκρατική σταυροφορία» διαθέτοντας, με την ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟικού Συμφώνου, τις Ενοπλες Δυνάμεις τους στις διαταγές του αμερικανικού πενταγώνου. Δεν έχασαν όμως και την ευκαιρία να λύσουν τους λογαριασμούς τους με τις δυνάμεις εκείνες και τα κινήματα που αμφισβητούν και αντιπαλεύουν τις πολιτικές τους. Λογαριασμοί που πολλαπλασιάστηκαν το τελευταίο διάστημα με τις πρωτοφανείς διαδηλώσεις κατά της «παγκοσμιοποίησης» και της ΕΕ στο Γκέτεμποργκ και τη Γένοβα. Τώρα, πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα να τελειώνουν μια και καλή με τις ενοχλητικές φωνές, να επιβάλλουν το νόμο της σιωπής, το νόμο της «άγριας Δύσης».

Την Πέμπτη συνεδριάζουν οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης της ΕΕ και την Παρασκευή οι δεκαπέντε ηγέτες σε έκτακτη Σύνοδο Κορυφής θα συζητήσουν τα μέτρα για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Ωστόσο, οι «δεκαπέντε» με την κοινή δήλωσή τους, την περασμένη Πέμπτη, έδειξαν τις σαφείς προθέσεις τους. Ανάμεσα στα μέτρα που θα ανακοινώσουν θα περιλαμβάνονται «το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και έκδοσης» και «η αμοιβαία αναγνώριση δικαστικών αποφάσεων», όπως και ο στενότερος συντονισμός για τη συγκέντρωση και την ανταλλαγή πληροφοριών. Πρόκειται για μέτρα που, σε συνδυασμό με την ενίσχυση της «ευρωαστυνομίας» και του «ευρωστρατού», συγκροτούν έναν τερατώδη μηχανισμό παρακολούθησης, αστυνόμευσης και καταστολής.

Ουσιαστικά οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και των κρατών - μελών της ΕΕ επιχειρούν να επιβάλουν έναν «παγκόσμιο στρατιωτικό νόμο», αξιοποιώντας το χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη. «Οσοι δεν είναι μαζί μας σ' αυτή τη "σταυροφορία", είναι εναντίον μας», τονίζουν Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι «συνεταίροι» και συμπληρώνουν: «Οσοι είναι εναντίον μας, είναι με την τρομοκρατία» και επομένως περιλαμβάνονται στους «στόχους». Εξάλλου, με αυτό το κριτήριο συγκροτούνται από το μηχανισμό Σένγκεν οι «μαύρες λίστες» κομμάτων, οργανώσεων, κινημάτων, προσώπων.

Οι λαοί αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο, ίσως, κίνδυνο για μια ολική επαναφορά σε ένα καθεστώς αστυνομοκρατίας, δικτατορίας και κρατικής τρομοκρατίας που στήνεται για να εξυπηρετήσει τον πιο άγριο καπιταλισμό. Επαγρύπνηση και αγώνας σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο για την αποτροπή αυτής της εφιαλτικής προοπτικής μπορεί να είναι η μόνη απάντηση.

Μπλοκ θανάτου

Το μέτωπο

είναι αρραγές

για πυρπολήσεις

και σφαγές

κι έτοιμα

είναι όλα ήδη

για να αρχίσει

το λεπίδι.

***

Τρεις συγκροτούν

το μαύρο μπλοκ

Αμερική, ΝΑΤΟ, ΕΟΚ

κι αυτοί σαν «δρουν»

καθείς το ξέρει,

τι φοβερό πέφτει

μαχαίρι.

***

Πολλοί οι «άθλοι» τους

παντού

σε όποια χώρα

κάνουν «ντου»,

αίμα στο διάβα τους

και βία,

(Χιλή, Ιράκ,

Σουδάν, Σερβία).

***

Το μέτωπο

είναι αρραγές

για νέα φρίκη

και σφαγές,

λαοί, αντίσταση

και πάλη,

πριν αίμα αθώων

τρέξει πάλι!


Ο Οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ