Οσο για την περίφημη αμερικανική ανάπτυξη, την οποία «ζηλεύει» η ΣΕΣ, ιδού ορισμένα στοιχεία: 50 εκατ. άνθρωποι δεν καλύπτουν τα καθημερινά έξοδα για τη διατροφή τους και αναγκάζονται να σιτίζονται με κουπόνια. Η πραγματική ανεργία ξεπερνάει το 15%. Το 20% των παιδιών που ζουν στη Νέα Υόρκη, δηλαδή ένα στα πέντε, δεν έχει αρκετό φαγητό στο σπίτι του κ.ά.

Τις προηγούμενες μέρες, με αφορμή τα δέκα χρόνια από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, γράφτηκαν και ακούστηκαν πολλά στα αστικά ΜΜΕ. Για τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις και το πώς θα πρέπει να αξιοποιηθούν. Και πολλοί συνέδεαν την εγκατάλειψη με την ανάγκη επιχειρηματικής αξιοποίησης. «Συμπτωματικά», αυτήν την περίοδο, σε περιοχές που είναι κοντά σε Ολυμπιακές εγκαταστάσεις στο Λεκανοπέδιο, βρίσκονται σε εξέλιξη επενδύσεις δισεκατομμυρίων (αεροδρόμιο Ελληνικού, μαρίνα Φλοίσβου, Αστέρας Βουλιαγμένης κ.λπ.) Αυτή είναι η μία πλευρά. Η άλλη είναι ότι στα αφιερώματά τους ξέχασαν να συμπεριλάβουν το βαρύ φόρο αίματος που πλήρωσαν εργάτες με τη ζωή τους για να γίνουν τα έργα. Η όποια αναφορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας 10 χρόνια μετά, οφείλει να ξεκινήσει με τους 13 εργάτες που έχασαν τη ζωή τους στην κατασκευή των Ολυμπιακών έργων. Η εργατική τάξη δεν ξέχασε τα ονόματα: Του 62χρονου Χρήστου Μιάμη, του 35χρονου Κότσι Αστρίτ, του 45χρονου Βαγγέλη Μέρι, του 32χρονου Μανέα Μαρινέλ, του 32χρονου Αλέξι Μπάτσι, που σκοτώθηκαν στο Ολυμπιακό Χωριό. Του 45χρονου Θανάση Παπαγιώργη στο κτίριο «Αθήνα 2004». Του 29χρονου Κρέκου Γιάνι στο Ολυμπιακό Σκοπευτήριο στο Μαρκόπουλο. Του 46χρονου Μιχάλη Ευαγγέλου στο Κλειστό Γυμναστήριο στο Γαλάτσι. Του 48χρονου Ηλία Μαυρόπουλου και του 29χρονου Λ. Μαρινάκη στον Ιππόδρομο στο Μαρκόπουλο. Του 58χρονου Παναγιώτη Μπολάνη στο Κέντρο Τύπου. Του 51χρονου Ντόκα Νταλίπ στο Ολυμπιακό Χωριό Τύπου και του 51χρονου Σωτήρη Σέκα στο Δημοσιογραφικό Χωριό στο Μαρούσι.

«Ο Ρέντσι κόντρα στη λιτότητα», «ο Ρέντσι θα οδηγήσει την Ιταλία από την κρίση στην ανάπτυξη», προπαγάνδιζαν τα αστικά ΜΜΕ στην Ελλάδα, σημειώνοντας ότι οι μεταρρυθμίσεις του θα είναι σε όφελος και του λαού. Μόνο που η κρίση στην Ιταλία συνεχίζεται, ο δε Ρέντσι, σύμφωνα με την «Εφημερίδα των Συντακτών» 15/8/2014, «θα πλαισιώσει το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων (οι οποίες υποτίθεται ότι από φέτος και μέχρι το 2017 θα πρέπει να αντιστοιχούν, κάθε χρόνο, στο 0,7% του ΑΕΠ) με αλλαγές στο εργασιακό». Ποιες αλλαγές; «Να προσφέρεται εργασία για τα πρώτα τρία χρόνια μετά την υπογραφή της πρόσληψης, με απόλυτη ευχέρεια για τους εργοδότες να προχωρούν σε (μαζικές ή μεμονωμένες) απολύσεις όποτε εκείνοι το κρίνουν αναγκαίο» ή «να καταργηθεί εντελώς ο περιορισμός των απολύσεων για τις επιχειρήσεις με πάνω από δεκαπέντε εργαζομένους». Εντείνονται τα άγρια αντεργατικά μέτρα από τον δήθεν εχθρό της λιτότητας και φίλο της ανάπτυξης, μετά τις αντιλαϊκές περικοπές των 34 δισ. ευρώ στο Δημόσιο...

Οι φωτιές των τελευταίων ημερών σε όλη τη χώρα ανέδειξαν και πάλι το βασικό πρόβλημα της πρόληψης και της αντιμετώπισης των πυρκαγιών. Οταν ξεκίνησε η αντιπυρική περίοδος φέτος, το ΚΚΕ με παρέμβασή του στη Βουλή το είχε επισημάνει. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι: Οι μειώσεις των δαπανών για την Πυροσβεστική, το διάστημα 2009 - 2013, προσεγγίζουν τα 150.000.000 ευρώ, ενώ στο Σώμα υπολειτουργούν υπηρεσίες λόγω έλλειψης προσωπικού. Ταυτόχρονα, με την καθιέρωση της ανταποδοτικότητας, μέσω της κοστολόγησης, για τις παρεχόμενες υπηρεσίες της Πυροσβεστικής, η κυβέρνηση πιο ευέλικτα θα μπορεί να συγχωνεύει ή να καταργεί πυροσβεστικούς σταθμούς και κλιμάκια. Επιπλέον, οι ελλείψεις έχουν αυξηθεί τη φετινή χρονιά και σε μόνιμο προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή, που σε συνδυασμό με την επιδιωκόμενη συρρίκνωση και κατάργηση δασαρχείων, δασονομείων, δασοφυλακείων, στο όνομα της δήθεν αξιολόγησης, αλλά και τη δραστική μείωση χρηματοδότησης της Δασικής Υπηρεσίας έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία των δασών. Ακόμη, η επιδίωξη της μη υλοποίησης των δασικών χαρτών, σε συνδυασμό με τον τελευταίο δασοκτόνο νόμο, θα οδηγήσει στον αποχαρακτηρισμό και την απώλεια χιλιάδων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων.

1923 Πεθαίνει ο Ιταλός κοινωνιολόγος και οικονομολόγος Βιλφρέντο Παρέτο.

1928 Βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. Η βενιζελική αστική παράταξη κατακτά την πλειοψηφία λαμβάνοντας το 46,94% των ψήφων (με το δε πλειοψηφικό σύστημα καταλαμβάνει και το 71,2% των εδρών στη νέα Βουλή). Το ΚΚΕ συγκεντρώνει 14.325 ψήφους (1,41%), το χαμηλότερο εκλογικό αποτέλεσμα του Κόμματος της περιόδου.

1931 Κλεισμένος μέσα σε μια σφαίρα ο Αύγουστος Πικάρ υψώνεται με αερόστατο σε ύψος 16.200 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, διαπιστώνοντας ότι η έλλειψη οξυγόνου δεν τον αφήνει να πάει ψηλότερα.

1936 Εκτελείται από τους φασίστες του Φράνκο ο Ισπανός ποιητής Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Ο Λόρκα είχε ταχθεί ανοιχτά κατά του φασισμού και των πραξικοπηματικών σχεδίων της Φάλαγγας. Στις 17 Αυγούστου 1936 συνελήφθη από τους φαλαγγίτες στη Γρανάδα και το πρωί της 19ης τουφεκίστηκε στο Βιθνάρ. Ετσι έκλεισε ο σύντομος κύκλος της ζωής ενός εκ των μεγαλύτερων ποιητών του 20ού αιώνα.

1944 Στο Παρίσι ξεσπά λαϊκή εξέγερση, η οποία καταλήγει νικηφόρα με την παράδοση των γερμανικών αρχών κατοχής στις 25 Αυγούστου.

1945 Παλλαϊκή εξέγερση με επικεφαλής τους Βιέτ Μιν πραγματοποιείται στο Ανόι του Βιετνάμ. Στις 25/8 ο αυτοκράτορας Μπάο Ντάι παραιτείται από το θρόνο και το Βιετνάμ ανακηρύσσεται Δημοκρατία.

1960 Με το σοβιετικό δορυφόρο «Βοστόκ-1Κ νο.2» εκτοξεύονται στο Διάστημα και δύο μικρές σκυλίτσες, οι Στρέλκα και Μπέλκα. Μπήκαν σε τροχιά γύρω από τη Γη και επέστρεψαν σώες και αβλαβείς.

1960 Το σοβιετικό δικαστήριο καταδικάζει σε δέκα χρόνια φυλάκιση τον Αμερικανό πιλότο Γκάρι Πάουερς, ο οποίος με το αεροπλάνο του πραγματοποιούσε κατασκοπευτική πτήση πάνω από τη Σοβιετική Ενωση.

1974 Ενα μήνα μετά την τουρκική εισβολή, δολοφονείται στη Λευκωσία ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Κύπρο, Ρότζερ Ντέιβις. Είχε παίξει σημαντικό ρόλο στα γεγονότα μιας και είχε αναλάβει να παραπλανά το καθεστώς της χούντας στην Αθήνα για τους πραγματικούς σκοπούς της Τουρκίας.