Γρηγοριάδης Κώστας

Οι εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι και κάτοικοι του κέντρου πρέπει να οργανώσουν κοινή πάλη ενάντια στα κυκλώματα και τους μηχανισμούς εγκληματικής δράσης και ρατσιστικής βίας, στην πολιτική της κυβέρνησης και της δημοτικής αρχής. Και μπορούν να εμπνευστούν γι' αυτό και από τη στάση της οικογένειας του δολοφονημένου που αντιτάχθηκε στα φασιστοειδή και άλλους που επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν το θάνατο και την κηδεία του ανθρώπου τους. Από τη στάση της πλειοψηφίας των κατοίκων και γειτόνων του 44χρονου, αλλά και από τη στάση του μετανάστη εργαζόμενου στη λαϊκή των Εξαρχείων το περασμένο Σάββατο, που με κίνδυνο της ζωής του έπεσε στη φωτιά για να σώσει την Ελληνίδα ανθοπώλη, που είχε τραυματιστεί από την έκρηξη σε μοτοσικλέτα. Κοινός είναι ο εχθρός και για τους Ελληνες και για τους μετανάστες εργάτες.

Για τις επιτυχίες της κυβέρνησης κομπορρημονούσε, χτες, στο συνέδριο του «Εκόνομιστ», η υπουργός Εργασίας, Λ. Κατσέλη. Τι, όμως, διαφήμιζε από το έργο του υπουργείου της; Μα φυσικά τα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, το γεγονός ότι «πολλές επιχειρήσεις έχουν χρησιμοποιήσει το νέο θεσμικό και πιο ευέλικτο πλαίσιο συνθηκών εργασίας για να προσαρμόσουν το κόστος λειτουργίας τους στις δύσκολες σημερινές συνθήκες. Το 2010, μετατράπηκαν 26.253 συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης σε άλλες μορφές ευέλικτων συμβάσεων εργασίας, όπως μερική απασχόληση ή εκ περιτροπής εργασία». Ακόμα ότι: «Οι ρυθμίσεις για τη δοκιμαστική περίοδο των εργαζομένων, τις συμβάσεις αορίστου χρόνου, την εκ περιτροπής απασχόληση και τη μερική απασχόληση προσφέρουν στις επιχειρήσεις μεγαλύτερη ευελιξία προσαρμογής του εργατικού τους κόστους, ώστε να καταστούν πιο ανταγωνιστικές...». Και έδινε γραμμή για την αξιοποίηση του θεσμικού πλαισίου για να προχωρήσουν στις Ειδικές Επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας...

Την ίδια στιγμή δεσμευόταν για νέες αντεργατικές παρεμβάσεις καθώς είπε:

«Παρακολουθούμε στενά τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν στην αγορά εργασίας και, μετά από την ολοκλήρωση της διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους, προωθούμε, τον επόμενο μήνα, βελτιωτικές ρυθμίσεις για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την άρση αντικινήτρων στη χρήση συμβάσεων ορισμένου χρόνου και την παροχή πρόσθετων κινήτρων για πρόσληψη νέων για την απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας». Αρα, τσάκισμα του 8ωρου με 10ωρα και 12ωρα και βάλε όπου δεν πληρώνεται η υπερεργασία, επέκταση της προσωρινής απασχόλησης με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, νέα κίνητρα στις επιχειρήσεις για την απασχόληση νέων που θα αμείβονται κάτω και από το κατώτερο μεροκάματο. Ποιος είπε ότι η κυβέρνηση δεν προχωρά το κυβερνητικό ταξικό της έργο;

Το «ξεχαρβάλωμα» των δημόσιων αστικών συγκοινωνιών της πρωτεύουσας αλλά και η επίθεση στα μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα των υπαλλήλων τους δεν έχουν ολοκληρωθεί, όπως οι κυβερνητικοί εγκάθετοι στο συνδικαλιστικό κίνημα προσπάθησαν να πείσουν το προηγούμενο διάστημα. Ενώ παραμένουν σε εκκρεμότητα οι μετατάξεις 1.440 περίπου υπαλλήλων του ΟΑΣΑ, σε άλλες, υποτίθεται, υπηρεσίες του Δημοσίου, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών διαπιστώνει ότι όχι μόνο τα αρχικά νούμερα για τη μείωση των ελλειμμάτων δεν της βγαίνουν, αλλά πλέον βρίσκεται στο σημείο να μην μπορεί να υλοποιήσει τη δέσμευσή της ακόμη και για την παροχή του 45% του κόστους λειτουργίας των αστικών συγκοινωνιών μέσω κρατικής επιδότησης. Ακόμη χειρότερα, βρισκόμαστε στο σημείο, που η «κόκκινη γραμμή» την οποία υποτίθεται είχε χαράξει ο υπουργός Υποδομών, Δ. Ρέππας, δηλαδή ότι κανείς εργαζόμενος των αστικών συγκοινωνιών δεν πρόκειται να χάσει τη δουλειά του, τείνει να αποδειχτεί ως μία ακόμη ανούσια κυβερνητική υπόσχεση, ένα ακόμη χονδροειδές ψέμα. Τις αμέσως επόμενες μέρες αναμένεται να κληθούν οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των εργαζομένων σε «διαπραγματεύσεις» για την υπογραφή νέων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και κανονισμών προσωπικού, που, όπως αναφέρουν ασφαλείς πληροφορίες, θα μετατρέψουν τους όρους εργασίας των υπαλλήλων στις αστικές συγκοινωνίες σε πραγματικό καθεστώς «γαλέρας».

Η κατάσταση και στο συγκεκριμένο εργασιακό κλάδο είναι εξαιρετικά κρίσιμη, όχι στο «παρά πέντε» αλλά στο... «και δέκα». Αν δεν απομονωθούν από τους απλούς εργαζόμενους οι ξεπουλημένοι συνδικαλιστές και οι παρατρεχάμενοί τους, αν δεν ενισχύσουν άμεσα τις ταξικές δυνάμεις του κλάδου τους, ώστε να ορθώσουν πραγματικό φραγμό στην κυβερνητική πολιτική και να περάσουν στην αντεπίθεση, οι συνέπειες που θα κληθούν να πληρώσουν θα είναι εξαιρετικά οδυνηρές. Και μάλιστα στο πολύ κοντινό μέλλον...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οχι φυσικά γιατί θεωρούμε ότι οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας είναι πάντα αληθείς, έχουν φερεγγυότητα και αξιοπιστία. Είναι μάλλον απίθανο να πιστεύει έστω ένας Ελληνας ότι ισχύει κάτι τέτοιο.

Απλά, όταν δύο υπουργοί της κυβέρνησης κάνουν αντιφατικές δηλώσεις, σημαίνει απλούστατα ότι ετοιμάζεται κάποιο ...«μεγάλο κόλπο» και προσπαθούν να βρουν τον καλύτερο τρόπο να το παρουσιάσουν.

Στην ίδια λογική εντάσσονται και οι διαβεβαιώσεις του υπουργού Οικονομίας, περί του ότι δε θα αυξηθεί ο ΦΠΑ και δε θα έχουμε «οριζόντιες» περικοπές μισθών.

Προφανώς, θα βρουν άλλον τρόπο να εισπράξουν φόρο από το λαό και θα περικόψουν τις αποδοχές πλαγίως, εμμέσως ή με ό,τι άλλο τους προμηθεύσει η εφευρετικότητά τους.

ΤΟ ΕΠΙΣΤΕΓΑΣΜΑ, βεβαίως, όλων αυτών ήρθε από τον πρωθυπουργό, που για άλλη μια φορά ζήτησε «εθνική συνεννόηση» και «υπευθυνότητα»!

Ιδίως αυτή, τη δεύτερη λέξη την έχουν πλέον αναγάγει σε κεντρικό σύνθημα. Μόνο που «υπεύθυνος» είναι αυτός που αντιλαμβάνεται ότι έχει ευθύνη για κάτι. Μπορούν να βρουν ένα λόγο, που για την κρίση είναι υπεύθυνοι οι εργαζόμενοι;

Εκτός αν τα 600 δισεκατομμύρια ευρώ που παράγουν τόκους στις ελβετικές τράπεζες (δηλαδή, παραπάνω από το συνολικό χρέος της Ελλάδας) είναι καταθέσεις ανθρώπων του μεροκάματου και δεν το έχουμε καταλάβει.

Επειδή, όμως, σπανίως συναντάς τέτοιους ανθρώπους να πίνουν καφέ πλάι στη λίμνη της Γενεύης ή να κάνουν «σπα» σε θέρετρα των Αλπεων, ας αφήσουν το δούλεμα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Υποκριτικές και ψεύτικες οι δήθεν οργισμένες αντιδράσεις των αστικών κομμάτων στις παρεμβάσεις των ευρωενωσιακών αξιωματούχων, που ζητούν περισσότερη συναίνεση για να προχωρήσουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα και οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Κυβερνητικά στελέχη και ηγεσία της ΝΔ εμφανίζονται ως δήθεν θιγμένοι, χαρακτηρίζοντας ταπεινωτική για το εγχώριο αστικό πολιτικό σύστημα μια τέτοια παρέμβαση. Καταρχήν τους έχουν δώσει αυτό το δικαίωμα, αφού τους έχουν αναγορεύσει «ισότιμους» συμμάχους στον πόλεμο της πλουτοκρατίας κατά του λαού, νομιμοποιώντας μάλιστα τη συμμετοχή τους μέσω της συμφωνίας για το μνημόνιο. Επίσης, την «εθνική συναίνεση», δηλαδή την ανοιχτή συνεργασία κυβέρνησης - ΝΔ, την επιθυμεί διακαώς η εγχώρια πλουτοκρατία. Τα στελέχη της Κομισιόν και του Γιούρογκρουπ έρχονται απλά να βάλουν πλάτες, πιθανότατα μάλιστα μετά από πρόσκληση που τους έχουν απευθύνει τόσο η κυβέρνηση όσο και «φορείς της αγοράς». Θέλουν και οι ξένοι σύμμαχοι της κυβέρνησης να συμβάλουν στην «εθνική συναίνεση», όχι γιατί έχουν αμφιβολίες για τη στάση ή την πολιτική που θα εφαρμόσει αργότερα η ηγεσία της ΝΔ, αλλά για να τρομοκρατήσουν το λαό ότι δεν υπάρχει «εναλλακτική λύση» από την εφαρμοζόμενη στρατηγική «εξόδου από την κρίση» προς όφελος των μονοπωλίων. Η παρέμβαση, λοιπόν, των οργάνων της ΕΕ είναι επιθυμητή και την έχουν προ(σ)καλέσει η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου. Ο λαός πρέπει να αγνοήσει επιδεικτικά το θέατρο που παίζουν και να πάρει την απόφαση ότι δίχως την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση.

Ευκαιρία πρώτης τάξης για να επιδοθεί σε ανέξοδους φραστικούς λεονταρισμούς αποτέλεσαν για τον Αντ. Σαμαρά οι συστάσεις του Ο. Ρεν και του Ζ. Κλ. Γιούνκερ για συναίνεση μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ. Ο πρόεδρος της ΝΔ άδραξε την ευκαιρία για να εμφανιστεί ως «εθνικός ηγέτης», όπως χαρακτηριστικά είπε ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματός του, που τάχα αντιστέκεται σθεναρά στους εκβιασμούς των Βρυξελλών για συναίνεση και υπερασπίζεται την «κοινοβουλευτική δημοκρατία, το σύνταγμα και την αξιοπρέπεια», όπως ο ίδιος δήλωσε. Στην πραγματικότητα αυτό που κάνει είναι να ενισχύσει το ρόλο του κόμματός του ως πόλο του αστικού πολιτικού συστήματος, πασχίζοντας να εγκλωβίζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια από την αντιλαϊκή πολιτική. Η συναίνεση, που τάχα εκβιάζουν οι Βρυξέλλες, είναι δεδομένη και έχει εκφραστεί συνεχώς και στην πράξη εκ μέρους της ηγεσίας της ΝΔ τον προηγούμενο χρόνο. Δεν μπορεί λοιπόν -και έχει δίκιο να «εξεγείρεται» ο Αντ. Σαμαράς- να εμφανίζεται ως εισαγόμενη και προϊόν εκβιασμού από τις Βρυξέλλες, ενώ ο ίδιος και το κόμμα του την έχουν κάνει εφαρμοσμένη πολιτική εδώ και ενάμιση χρόνο... Επιπλέον ο κουρνιαχτός που σηκώνεται με τη δήθεν «ηρωική» αντίδραση στις Βρυξέλλες, διευκολύνει την ηγεσία της ΝΔ να μπει «πιο βαθιά» στην επιδιωκόμενη «εθνική συναίνεση», δηλαδή να βάλει πιο γερές πλάτες στα νέα αντιλαϊκά μέτρα που προωθούν από κοινού κυβέρνηση και τρόικα, αλλά και για «να βάλει στην ατζέντα» τα συμπληρωματικά φιλομονοπωλιακά μέτρα που παρουσίασε στο Ζάππειο.

Ο λαός δεν πρέπει να τρέφει ψευδαισθήσεις. Να γυρίσει αποφασιστικά τις πλάτες στα κόμματα του κεφαλαίου και να συστρατευτεί με το ΚΚΕ για τη λαϊκή εξουσία.