Την περασμένη Τετάρτη σε κομματική εκδήλωση ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρατζαφέρης, προσπάθησε να δικαιολογήσει τη στροφή 180 μοιρών που έκανε για το σκάνδαλο Βατοπεδίου και από εκεί που εμφανιζόταν σαν σημαιοφόρος της κάθαρσης, ένα ωραίο πρωί επισκέφτηκε τη Μονή και κατέθεσε τα σέβη του στον Εφραίμ. Είπε μεταξύ άλλων: «Κι εμείς τότε στην αντάρα είπαμε πράγματα υπερβολικά, αλλά με το πέρασμα του χρόνου κι ακολουθώντας πάντα τη ρήση του Σωκράτη, "το μεταβάλλειν γνώμην εστί φιλοσοφείν", μη μένοντας σε αγκυλώσεις τού χθες για να προσδιορίσουμε το αύριο, έψαξα σε βάθος. Και λέω "τι είναι επιτέλους αυτή η Μονή;" Και πάνω απ' όλα "τι είναι ο ηγούμενός της;". Την απάντηση την πήρα από δύο εξέχουσες παγκόσμιες προσωπικότητες. Οταν προσκυνητής εις τη Μονή αυτή πηγαίνει ο Βασιλιάς της Αγγλίας ο Κάρολος, κι όταν εξομολογητής του Πούτιν είναι ο Εφραίμ, είσαι αναγκασμένος να κάνεις δεύτερες σκέψεις και να αναθεωρήσεις»...
Αν το ακροατήριο πείστηκε από την «εξήγησή» του, δεν θα πρέπει να φημίζεται για τη νοημοσύνη του. Οι... μεταβολές πάντως αρέσουν στο ΛΑ.Ο.Σ. και τον πρόεδρό του, ιδιαιτέρως όταν πρόκειται να υπερασπιστεί ισχυρά συμφέροντα, εχθρικά προς αυτά του λαού. Γιατί απ' όσο θυμόμαστε καμία μεταβολή δεν έχει κάνει από τις βαθιά αντιλαϊκές και αντεργατικές θέσεις και προτάσεις. Παραμένει ακλόνητος ως προς την υπεράσπισή τους.
Εξετάσεις στην αστική τάξη
Ολο και κοντύτερα στο ΠΑΣΟΚ η Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜΑΡ). Ο πρόεδρός της Φ. Κουβέλης, μιλώντας στον ρ/σ «Αθήνα 9,84», στήριξε επί της ουσίας τους εδώ και χρόνια σχεδιασμούς του ΠΑΣΟΚ, να περάσει «χαλινάρι» στο εργατικό λαϊκό κίνημα και στις μορφές πάλης που επιλέγει. Ετσι, τάχτηκε υπέρ της θέσπισης περιορισμών για τις κινητοποιήσεις στο κέντρο της Αθήνας, δηλώνοντας ότι «έχει δημιουργηθεί μια κατάσταση η οποία χαρακτηρίζεται από υπερβολή, θα έλεγα, και από καταχρηστικότητα στην άσκηση του δικαιώματος» και «είναι ακριβές ότι δέκα - δεκαπέντε - είκοσι - πενήντα - εκατό άτομα, πάρα πολλές φορές, κλείνουν το κέντρο της πόλης, δημιουργούν προβλήματα».
Παρακάτω ισχυρίστηκε για τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ: «Θεωρούμε τα αποτελέσματα της προπαρασκευαστικής Συνόδου προς θετική κατεύθυνση»! Τα αποτελέσματα αυτά αφορούν σε νέο γύρο επίθεσης, ιδιαίτερα σκληρής, στους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα των χωρών - μελών της ΕΕ. Αλλά για τη ΔΗΜΑΡ είναι σε θετική κατεύθυνση... Ενώ παρότι ο πρωθυπουργός συμφώνησε με το «Σύμφωνο για το Ευρώ», που περνά θηλιά στο λαιμό των λαών, ο Φ. Κουβέλης συνέχισε το χαβά του αποπροσανατολισμού του λαού καλώντας τον «να αποκρούσει το προωθούμενο "Σύμφωνο για το Ευρώ", σε ό,τι αφορά τη λιτότητα και κυρίως σε ό,τι αφορά τη συμπίεση της αμοιβής της μισθωτής εργασίας».
Κι ενώ συμβαίνει ό,τι συμβαίνει, ενώ η ΕΕ τσακίζει δικαιώματα και ωθεί στην εξαθλίωση εκατομμύρια εργαζόμενους, ο Φ. Κουβέλης χαίρεται γιατί «πρέπει να αξιολογήσουμε ως ενδιαφέρον ότι κάνει κάποια βήματα η Ευρωπαϊκή Ενωση προς την κατεύθυνση της οικονομικής διακυβέρνησης».
Κάπως έτσι η σύγκλιση που θέτει η ΔΗΜΑΡ ως προϋπόθεση συνεργασίας της με το ΠΑΣΟΚ επιτυγχάνεται, σιγά σιγά, για να τηρούνται και τα προσχήματα.
Προβοκατόρικα ψέματα
Στο τελευταίο Γενικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ - στηρίζεται απ' το ΠΑΣΟΚ- παρουσίασαν ως «επιτυχία» της κυβέρνησης την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των κρατικών δανείων και τη «μείωση» των επιτοκίων. Μάλιστα, λέγοντας ψέματα, υποστήριξαν πως υπάρχει και συμφωνία για τα «θετικά αποτελέσματα που πέτυχε η κυβέρνηση και από το ΚΚΕ»!
Αφού ήταν τόσο σίγουροι οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ για την επιτυχία της κυβέρνησης, τι την ήθελαν τη «συμφωνία» του ΚΚΕ, το οποίο είναι η μόνη πολιτική δύναμη, που ξεσκεπάζει τα ψέματα της κυβέρνησης και παλεύει με συνέπεια για τα λαϊκά συμφέροντα; Αλλά όταν και με τις διεκδικήσεις που προωθεί η ΠΑΣΚΕ στα συνδικάτα βρίσκεται πολύ μακριά απ' τις λαϊκές ανάγκες, τότε επιστρατεύεται το ψέμα για να δικαιολογήσει τη στάση της, που αποτελεί κυβερνητικό στήριγμα.
Καπιταλισμός και πυρηνική ενέργεια
Διατροφικά σκάνδαλα (ορυκτέλαια σε ζωοτροφές, μελαμίνη στο γάλα), καταστροφή του περιβάλλοντος (διαρροή πετρελαίου από την εξέδρα της BP στην Καραϊβική), αποκλεισμός εκατομμυρίων ανθρώπων από τις θεραπείες που έχουν ανάγκη (απαγόρευση σε αφρικανικές χώρες να παράγουν αντίγραφα φαρμάκων) είναι ένα μικρό δείγμα της «προσφοράς» των μονοπωλίων στην κοινωνία, καθώς κυνηγούν το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος. Οι περιορισμοί και το θεσμικό πλαίσιο που βάζουν τα κράτη δεν είναι παρά μπαλώματα στην αθεράπευτη αναρχία της καπιταλιστικής αγοράς.
Τι γίνεται, όμως, όταν τα μονοπώλια φτάνουν να διαχειρίζονται πυρηνικά εργοστάσια; Τότε μπορεί να συμβεί αυτό που έγινε στο Θρι Μάιλ Αϊλαντ των ΗΠΑ, το 1979, όταν κατασκευαστικές ατέλειες και αβλεψίες (για λόγους μεγαλύτερου κέρδους) οδήγησαν στη ραδιενεργό ρύπανση της γύρω περιοχής και παραλίγο στην πλήρη τήξη του πυρήνα του αντιδραστήρα. `Η γίνεται το ακόμα χειρότερο, που εμείς τούτες τις μέρες παρακολουθούμε από μακριά, αλλά ο πολύπαθος ιαπωνικός λαός ζει στο πετσί του στην περιοχή της Φουκουσίμα. Ενας λαός, που έχει ήδη ζήσει μια φορά τον πυρηνικό όλεθρο, ως αποτέλεσμα της ψυχροπολεμικής επίδειξης δύναμης των ΗΠΑ απέναντι στην ΕΣΣΔ, με τις πυρηνικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Αν και τα στοιχεία που έχουν δώσει ως τώρα η εταιρεία που διαχειρίζεται τα πυρηνικά εργοστάσια και η ιαπωνική κυβέρνηση είναι ελλιπή, αποσπασματικά και συχνά αντιφατικά, μπορούν να βγουν καταρχήν συμπεράσματα. Οι κυβερνήσεις του ιαπωνικού κεφαλαίου αποφάσισαν την εγκατάσταση πυρηνικών εργοστασίων σε μια έντονα σεισμογόνα περιοχή, με ιστορικό τσουνάμι, για να τροφοδοτήσουν με Ενέργεια την άνοδο της χώρας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Παρέδωσαν τη διαχείριση των πυρηνικών εργοστασίων σε ιαπωνικό μονοπώλιο, που, επί δεκαετίες, επανειλημμένα και σε γνώση των κυβερνήσεων, έδινε ψευδή στοιχεία σε σχέση με την ασφάλεια των εγκαταστάσεων, τα συμβάντα και τα μικροατυχήματα κατά τη λειτουργία των πυρηνικών αντιδραστήρων. Τα εργοστάσια κατασκευάστηκαν παραλιακά και μόλις μερικά μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, ώστε να μη μειώνεται η απόδοσή τους (και το κέρδος) από τυχόν άντληση σε μεγαλύτερο ύψος του θαλασσινού νερού ψύξης. Ούτε και μετά το μεγάλο τσουνάμι του Νότιου Ειρηνικού το 2004 πάρθηκαν μέτρα (π.χ., μετακίνηση των ντιζελογεννητριών ασφαλείας για την τροφοδοσία των αντλιών ψύξης σε μεγαλύτερο υψόμετρο, ή τοποθέτηση εκ των προτέρων καλωδίων που θα επέτρεπαν την τροφοδοσία των αντλιών με ρεύμα από γεννήτριες σε ασφαλές σημείο). Το δεκάμετρο τσουνάμι πέρασε πάνω από τους χαμηλούς κυματοθραύστες προστασίας του εργοστασίου σα να μην υπήρχαν. Δόθηκε δεκαετής παράταση λειτουργίας αντιδραστήρων που έχουν συμπληρώσει 40 χρόνια ζωής, έτσι ώστε να συνεχίσει αδιάλειπτα η κερδοφορία ανεξάρτητα από τους κινδύνους.
Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι παιχνίδι και δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο του κερδοσκοπικού παιχνιδιού των μονοπωλίων. Βέβαια, ο απόλυτος έλεγχος των καπιταλιστικών κρατών στις ειρηνικές εφαρμογές της πυρηνικής ενέργειας δεν είναι πανάκεια. Σε ιδιωτικές εταιρείες θα παραγγείλουν τα εξαρτήματα, ενδεχομένως και μέρος των υπηρεσιών συναρμολόγησης, αφού μόνο στο σοσιαλισμό μπορεί να υπάρξει κεντρικός σχεδιασμός, που να κατανείμει υλικούς και ανθρώπινους πόρους, ώστε να είναι δυνατή η κατασκευή μεγάλων έργων με απόλυτο κοινωνικό έλεγχο. Στο σοσιαλισμό τα μεγάλα ατυχήματα μπορούν να είναι μόνον αποτέλεσμα ανθρώπινου λάθους ή δολιοφθοράς. Οχι φτηνής, αγοραίας αντίληψης για την ανθρώπινη ζωή.
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Ιμπεριαλιστική υποκρισία...
Γρηγοριάδης Κώστας
«ΟΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ κατά του αμάχου πληθυσμού πρέπει να πάψουν άμεσα». Η δήλωση ανήκει στον υπουργό Εξωτερικών Δ. Δρούτσα και αφορά την Λιβύη, αλλά μάλλον ταιριάζει «γάντι» και στην Ελλάδα...
Μόνο, που, όταν πρόκειται να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ (δηλαδή, της πλουτοκρατίας για τον έλεγχο του πετρελαίου), η κυβέρνηση αποδεικνύεται ιδιαίτερα ευαίσθητη.
Εξ ου και τα δημοσιεύματα, με βάση τα οποία η παρουσία της Ελλάδας θα είναι ιδιαίτερα ισχυρή στην περίπτωση αεροπορικού αποκλεισμού της Λιβύης. Σε αυτά δεν κάνουν ...τσιγκουνιές.
Αντιθέτως, ο «άμαχος πληθυσμός» στην Ελλάδα βάλλεται από παντού. Οχι με βόμβες, αλλά με αντιλαϊκά μέτρα. Και τα παιδιά, και οι μητέρες, και οι συνταξιούχοι. Οι πάντες.
Μόνο που καλό είναι να γνωρίζουν ότι ενίοτε ο «άμαχος πληθυσμός» μετατρέπεται σε ...μάχιμο. Ιδίως, όταν τον κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Και τότε τα πράγματα θα γίνουν δύσκολα γι' αυτούς.
ΜΑ, ΤΙ ΗΜΙΜΕΤΡΑ είναι αυτά απέναντι σε όσους δεν έχουν καταβάλει τα τέλη κυκλοφορίας; Τι θα πει προθεσμία 5 ημερών και μετά καταβολή όλου του ποσού; Είναι δυνατόν;
Σε μια τέτοια κρίσιμη καμπή, που βρίσκεται η χώρα; Ενώ ξεδιπλώνεται μια «ηρωική», και «ελληνική», και «πατριωτική» προσπάθεια, για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας;
Παπαγεωργίου Βασίλης
Κανονικά - και σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και, φυσικά, ο ΛΑ.Ο.Σ. - θα έπρεπε να ενεργοποιηθεί το δίκαιο του πολέμου και να αποδοθεί σε όλους αυτούς η κατηγορία της «εσχάτης προδοσίας»...
Ισως να οπλοφορούν και οι εφοριακοί που διεξάγουν τους ελέγχους και να τους εκτελούν επί τόπου. Δεν υπάρχουν χρήματα για αποσπάσματα, άσε που θα πάνε χαμένα και τα πυρομαχικά.
Πόλεμος κατά του φτωχού λαού
Γρηγοριάδης Κώστας
Βαθιά στη φτώχεια και την εξαθλίωση σπρώχνουν βίαια τα λαϊκά νοικοκυριά τα πρωτοφανούς αγριότητας αντιλαϊκά μέτρα που έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση για τα επόμενα χρόνια, όπως με αδιαμφισβήτητο τρόπο προκύπτει από την έκθεση του ΔΝΤ που δημοσιοποιήθηκε την Τετάρτη. Αυτό που εντυπωσιάζει δεν είναι μόνο το ύψος (τουλάχιστον 26,45 δισ. ευρώ) των νέων μέτρων που προβλέπονται για την επόμενη τριετία (2012-2014), αλλά ότι στο στόχαστρο πλέον μπαίνουν ανοικτά τα πλέον φτωχά στρώματα. Αρκεί να σημειωθεί ότι μέσα στο προαναφερόμενο διάστημα θα περικοπούν κοινωνικές δαπάνες ύψους 4,6 - 5 δισ. ευρώ! Στο κρεβάτι του Προκρούστη μπαίνουν όλα τα κοινωνικά επιδόματα που βρίσκονται πάνω από το όριο της φτώχειας, πράγμα που σημαίνει ότι μεγάλα τμήματα που μέχρι τώρα διασώζονταν λίγο πιο πάνω θα εξωθηθούν κάτω από αυτό το όριο, που σήμερα το υπολογίζουν στα 6.200 ευρώ το άτομο για ένα χρόνο ή 13.000 για τετραμελή οικογένεια. Ηδη στο επικαιροποιημένο μνημόνιο προβλέπεται ότι θα κόψουν 500 εκατ. ευρώ μέσα στο 2012 από το επίδομα ανεργίας, ενώ άγριο λεπίδι θα πέσει στις οικογενειακές παροχές αλλά και τα επιδόματα συνταξιούχων (ΕΚΑΣ) κλπ. Επίσης άλλα 5 δισ. ευρώ θα «εξοικονομήσουν» από τη μείωση των μισθών στο Δημόσιο, την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου, ενώ δεν αποκλείονται και οι απολύσεις... Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για έναν πόλεμο κατά του φτωχού λαού, που τον ρίχνουν στον κοινωνικό Καιάδα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Το δίλημμα είναι ξεκάθαρο και κυριολεκτικά ζωτικής σημασίας: 'Η απαντάμε με πόλεμο στον πόλεμο της πλουτοκρατίας ή τους αφήνουμε να μας μετατρέψουν σε σύγχρονους δούλους.
Λόγια του αέρα
Χτες η υπουργός Εργασίας Λ. Κατσέλη εγκατέστησε το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΜΕΔ που με το νόμο 3899/2010 η κυβέρνηση έβαλε νέα εμπόδια στα συνδικάτα να προσφεύγουν στη διαιτησία και να πετυχαίνουν κάποιους ανεκτούς έστω όρους στις συλλογικές συμβάσεις. Και όμως, η υπουργός προκλητικά ισχυρίστηκε ότι το υπουργείο «στηρίζει το θεσμό των ελεύθερων διαπραγματεύσεων»!
Αυτά, όταν, με τον ίδιο νόμο, η κυβέρνηση υποχρεώνει τον ΟΜΕΔ να εκδίδει αποφάσεις υπέρ της εργοδοσίας, αφού τις συνδέει ευθέως με την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων. Οταν με νόμο το περασμένο καλοκαίρι απαγορεύει στον ΟΜΕΔ να δώσει σε κλαδική σύμβαση αυξήσεις που ξεπερνούν την εξευτελιστική Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, με 0% για το 2010 και το μισό ευρωπαϊκό πληθωρισμό για το 2011!
Οταν η ίδια η υπουργός δεν υπογράφει και δεν επεκτείνει συμβάσεις που συνυπέγραψαν συνδικάτα και εργοδοτικές οργανώσεις από μόνες τους. Οταν με το νόμο για τις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις επιδιώκει την κατάργηση των κλαδικών.
Η κυβέρνηση κοροϊδεύει. Γιατί ούτε τις ελεύθερες διαπραγματεύσεις στηρίζει, ούτε τις θέλει. Νομοθετεί υπέρ των μονοπωλίων στηρίζοντας την κερδοφορία τους και κάθε μέρα το αποδεικνύει. Τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα...
Δουλειά μέχρι τον τάφο
Αποκαλυπτική για τον τρόπο που λειτουργεί ο μηχανισμός που λέγεται «προσδόκιμο ζωής», για την παράταση του εργάσιμου χρόνου μέχρι τον τάφο, είναι η προχθεσινή έκθεση του ΟΟΣΑ. Με αυτή ζητείται από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να αυξήσουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης πάνω από τα 65 έτη γιατί όπως υποστηρίζει, «το προσδόκιμο ζωής στο μεγαλύτερο τμήμα του βιομηχανικού κόσμου(!) έχει αυξηθεί ήδη πολύ ταχύτερα από τις προϋπολογισμένες αυξήσεις στην ηλικία κατά την οποία οι πολίτες μπορούν να βγουν στη σύνταξη». Στην έκθεση «Συντάξεις 2011 με μια ματιά», παρόλο που εκτιμάται ότι μέχρι το 2050, ο μέσος όρος ηλικίας συνταξιοδότησης θα ανέλθει στα 65 έτη, για άνδρες και γυναίκες, με αύξηση κατά μέσο όρο 1,5 έτος για τους άνδρες και 2,5 για τις γυναίκες, ωστόσο αυτό δεν τους αρκεί. Με βάση τις αντιεπιστημονικές και έωλες «προβολές» που κάνουν στο απώτερο μέλλον, προβλέπουν ότι το λεγόμενο προσδόκιμο ζωής έχει ήδη αυξηθεί σε μέσο όρο κατά 2 έτη για τους άνδρες και 1,5 έτος για τις γυναίκες, οπότε καταλήγουν στο συμπέρασμα πως «ακόμη και οι υπάρχουσες μεταρρυθμίσεις δεν είναι επαρκείς»... για το τι θα γίνει το 2050(!). Είναι ολοφάνερο ότι χρησιμοποιούν το προσδόκιμο ζωής ως εργαλείο για να δικαιολογήσουν την ειλημμένη απόφασή τους για κατάργηση ουσιαστικά ακόμα και των συντάξεων πείνας. Επί της ουσίας το μόνο σίγουρο είναι ότι το προσδόκιμο ζωής τα επόμενα χρόνια θα πέσει κατακόρυφα εξαιτίας του σφαγιασμού των κοινωνικών δαπανών, της μετατροπής της υγείας σε πανάκριβο αγαθό μόνο για όσους μπορούν να πληρώνουν, των ανεπανόρθωτων βλαβών υγείας από την εντατικοποίηση της δουλειάς, τις επαγγελματικές ασθένειες κ.ο.κ. ...
Καμιά συμμαχία με τους αστούς
Οι δύο στρατηγικές γραμμές που συγκρούονται στο επίπεδο της οικονομίας και της πολιτικής, εκφράζονται ανάγλυφα και στον τρόπο με τον οποίο τα κόμματα προσεγγίζουν την καπιταλιστική κρίση. Κυβέρνηση, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ., από κοντά και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι η χώρα αντιμετωπίζει «κρίση χρέους». Συσκοτίζουν τον πραγματικό χαρακτήρα της κρίσης, σαν κρίση υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης, που καθιστούν αδύνατη τη διευρυμένη αναπαραγωγή του κοινωνικού κεφαλαίου, επειδή ακριβώς στη δοσμένη φάση δεν μπορεί να κερδοφορεί όπως πριν. Πασχίζουν λοιπόν με τη λογική διαχείρισης του κρατικού χρέους να «βγάλουν λάδι» τη φιλομονοπωλιακή στρατηγική, που μπουκώνει με κρατικό χρήμα το κεφάλαιο, για να μεγεθύνεται, και γεννά κρατικά χρέη.
Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ. υπηρετούν τα μονοπώλια και επιδιώκουν να διαχειριστούν την κρίση προς όφελός τους. Γι' αυτό τσακίζουν το λαό με μέτρα που φθηναίνουν την εργατική δύναμη. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και οι όμορες πολιτικές δυνάμεις αναπαράγουν προτάσεις στα όρια αυτής της διαχείρισης, υποβοηθώντας την πλουτοκρατία και τα κόμματά της να ανάγουν το χρέος σε βασικό ζήτημα, για να μείνει στη σκιά το κεφάλαιο που δημιουργεί το χρέος και τις κρίσεις. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θέλει να παροπλίσει το λαό και επιπρόσθετα του ζητά να συνθηκολογήσει με το κεφάλαιο, να αποδεχτεί το χρέος ως πρόβλημα που αφορά και τον ίδιο, επομένως να συμβάλει στην ευθύνη της αποπληρωμής του, έστω και ενός μέρους του, του «νόμιμου» όπως λέει. Και όλ' αυτά όταν το χρέος το δημιουργεί το κεφάλαιο.
Τα αστικά κόμματα ζητάνε συναίνεση στα μέτρα που παίρνονται στο όνομα του χρέους. Με τον πιο ωμό τρόπο καλούν το λαό να συνυπογράψει την καταδίκη του και να γίνει ενεργός συμμέτοχος στην προσπάθεια της αστικής τάξης και των κομμάτων της να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα των ντόπιων επιχειρήσεων. Στην ίδια όμως συνθηκολόγηση οδηγούν και οι προτάσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων δυνάμεων που αρθρώνουν υποκριτικά, δήθεν αντιπλουτοκρατικό λόγο, αλλά οι προτάσεις τους οδηγούν το λαό να συμμαχήσει με την ντόπια αστική τάξη, η οποία, από τη μια πασχίζει για φθηνότερο χρήμα και από την άλλη επιζητά φθηνότερα εργατικά χέρια, για να βελτιώσει τη θέση της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Προτάσεις όπως αυτές που λέει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, για ευρωομόλογα και απευθείας δανεισμό από την ΕΚΤ, οδηγούν επί της ουσίας το λαό να απαρνηθεί την ταξική πάλη και να συμμαχήσει με την ντόπια πλουτοκρατία.
Για το ΚΚΕ, η κρίση επιβεβαιώνει τα ξεπερασμένα ιστορικά όρια του καπιταλισμού. Η αιτία της βρίσκεται στο γεγονός ότι η παραγωγή είναι κοινωνική, αλλά η ιδιοποίηση του αποτελέσματός της, δηλαδή ο πλούτος που παράγεται, είναι ατομική - καπιταλιστική. Ολες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις θέλουν να μείνουν αδιατάρακτες οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής. Ενισχύουν δηλαδή τη «μήτρα» της κρίσης και όλων των δεινών που αυτό το σύστημα αναπαράγει για τους λαούς. Το ΚΚΕ καλεί το λαό να αντιπαλέψει τη μήτρα των κρίσεων και του χρέους. Να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του στο αντιπάλεμα των μέτρων που επιβάλλει η κυρίαρχη στρατηγική, στην προοπτική της ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, το σοσιαλισμό.
Feeds
