ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Είναι γκεμπελίσκοι

Γρηγοριάδης Κώστας

Με γκεμπελικές μεθόδους η Χρυσή Αυγή επιχειρεί να δημιουργήσει εντυπώσεις για να εμφανιστεί σαν η μοναδική «καθαρή» διαφορετική πολιτική δύναμη. Ετσι, χρησιμοποιεί σχετικό δημοσίευμα ιστοσελίδας που εμφανίζει μία - όπως λέει το ίδιο το ρεπορτάζ της ιστοσελίδας - «αμφιλεγόμενη λίστα» που κάνει «το γύρο του διαδικτύου» και στην οποία υπάρχουν «ονόματα εν ενεργεία πολιτικών που φέρονται να έχουν βγάλει χρήματα στο εξωτερικό». Η συγκεκριμένη λίστα, όπως λέει το ίδιο το ρεπορτάζ της ιστοσελίδας, έχει συνταχθεί από... «άγνωστο συντάκτη».

Αυτήν την «αμφιλεγόμενη» με «άγνωστο συντάκτη» λίστα την παίρνει η Χρυσή Αυγή και την προβάλλει ως εξής: «Ουρές στην Ελβετία, έχουν όλοι πλην Χρυσής Αυγής». Και συμπληρώνει: «Η λίστα δε απαρτίζεται μόνο από πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αλλά και από μορφές όλων των υπολοίπων αστικών και ..."επαναστατικών" κομμάτων». Οσο κι αν θέλουν με τέτοιες βρώμικες μεθόδους να εμφανιστούν δήθεν ως αντισυστημικοί, η δράση τους και η ιδεολογία τους είναι μέχρι το μεδούλι αντιδραστική, γέννημα του καπιταλιστικού συστήματος και ενάντια στο εργατικό λαϊκό κίνημα. Οι εργάτες πρέπει να τους απομονώσουν και είναι θετικό ότι κάτι τέτοιο έχει ήδη αρχίσει σε δεκάδες χώρους δουλειάς.

ΣΚΑΪ ο... «έξυπνος»

Πήγε να το παίξει «έξυπνος» ο ΣΚΑΪ. Και να φανεί ότι σεβάστηκε την απεργία των εργαζομένων στα ΜΜΕ, αλλά και τη δουλίτσα του να κάνει, μην τυχόν και μείνουν οι εργάτες - παραμονές της χτεσινής γενικής απεργίας - χωρίς ψέματα και εκβιαστικά διλήμματα..!

Ετσι, φρόντισε από τα ξημερώματα της Τετάρτης (κι ενώ είχε ξεκινήσει η απεργία στα ΜΜΕ) να ανεβάζει εκπομπές - «κονσέρβα», ώστε να περνά το ίδιο ακριβώς μήνυμα που θα πέρναγε και αν εξέπεμπαν κανονικά σήμα οι τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα: Να αθωώνει την κυβέρνηση, να ανακαλύπτει «θρίλερ» στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, «αντιδράσεις» από τα αστικά κόμματα στις σκληρές απαιτήσεις του ΔΝΤ ή των Γερμανών κ.λπ. Γι' αυτό και χρησιμοποίησε το υλικό με το οποίο την περασμένη Τρίτη, τα περισσότερα κανάλια προσάρμοσαν το πρόγραμμά τους με συνεχή ροή και συνδέσεις με το Μαξίμου ή τα υπουργεία όπου γίνονταν οι συναντήσεις, με όλους τους... απαραίτητους δραματικούς τόνους και την αγωνία για το αν θα ευοδωθεί η... αντίσταση στην κακιά τρόικα.

Ο ΣΚΑΪ φρόντισε να κάνει το καθήκον του απέναντι στην τάξη που εκπροσωπεί. Φρόντισε ώστε, λίγες ώρες πριν αρχίσει η σκληρή απεργιακή μάχη στους τόπους δουλειάς, να αναπαράγει την άθλια προπαγάνδα της πλουτοκρατίας για να εγκλωβίζεται ο λαός σε επιλογές «διαχείρισης» της βαρβαρότητας και να μη βλέπει την αναγκαιότητα της ανατροπής της.

Ενα είναι σίγουρο: Η αφοσίωση με την οποία τα αστικά ΜΜΕ επιτελούν την αποστολή τους βεβαιώνει τον ταξικό χαρακτήρα της ενημέρωσης. Οσο τα ΜΜΕ βρίσκονται στην ιδιοκτησία της πλουτοκρατίας, η ενημέρωση θα κόβεται και θα ράβεται στις δικές της ανάγκες. Στην υπηρεσία των εργαζομένων θα τεθούν τα ΜΜΕ όταν στην εξουσία βρεθεί η δική τους τάξη. Αυτή είναι η κατεύθυνση στην οποία πρέπει να συμβάλλουν και οι αγώνες των εργαζομένων στα ΜΜΕ, να δυναμώνουν ο αντιμονοπωλιακός προβληματισμός και η αντιμονοπωλιακή οργάνωση σε δημοσιογράφους, τεχνικούς, γραφίστες, λιθογράφους και όλους τους εργαζόμενους που δουλεύουν στο χώρο της ενημέρωσης. Και να εγκαταλείψουν οι εργαζόμενοι την ενημέρωση από τα ΜΜΕ των εκμεταλλευτών τους. Ενημέρωση για τους ίδιους, τα προβλήματά τους, τις αγωνίες τους και τη διέξοδο μόνο από τον «Ριζοσπάστη» και τον «902».

Να τις «εξαφανίσουν» με το ζόρι!

Αφού δεν μπορούσαν να κρύψουν τη μαζικότητα των χτεσινών διαδηλώσεων που οργάνωσε το ΠΑΜΕ, φρόντισαν να συκοφαντήσουν αλλιώς τις εργατικές κινητοποιήσεις. Ο λόγος για τα αστικά ΜΜΕ. Ορισμένα από τα οποία, σχολιάζοντας χτες τις απεργιακές πορείες, μίλησαν για χιλιάδες και χιλιάδες που διαδήλωσαν με το ΠΑΜΕ. Κι επειδή η εικόνα χιλιάδων διαδηλωτών να αντιστέκονται μαζί με το ΠΑΜΕ στην αντιλαϊκή λαίλαπα είναι επικίνδυνη για την πλουτοκρατία, ξεκίνησαν μετά άλλο «τροπάρι»: Αυτό της συζήτησης για την «αναποτελεσματικότητα» των αγώνων. Το συμπέρασμα (που ήθελαν να βγάλει ο κόσμος); Εντάξει παιδιά, αγωνίζεστε, αλλά και τι νομίζετε ότι θα βγει..; Αυτή είναι η «αντικειμενική» τους ενημέρωση: Αμα δεν κατορθώσουν να εξαφανίσουν μια μαζική κινητοποίηση, εξαφανίζουν την τεράστια δυναμική και σημασία της. Δηλαδή, τις εξαφανίζουν πάση θυσία. Στην προκειμένη περίπτωση, τις εξαφανίζουν μέσα από την... προβολή τους με τρόπο που καλλιεργεί ηττοπάθεια, συμβιβασμό, απογοήτευση.

Η κόντρα ΔΝΤ - Ευρωζώνης

Η κόντρα που μαίνεται ανάμεσα στο ΔΝΤ και την Ευρωζώνη, για τη διαχείριση της κρίσης στην Ελλάδα, με αιχμή το δημόσιο χρέος, έχει για αντικειμενική βάση τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και στο εσωτερικό τους, για τον καταμερισμό της ζημιάς από την αναπόφευκτη καταστροφή κεφαλαίου που προκαλεί η κρίση και η οποία επιχειρείται να γίνει ελεγχόμενα. Το ΔΝΤ ζητάει από την Ευρωζώνη και ιδιαίτερα από τη Γερμανία να επωμιστεί μεγαλύτερο μέρος από αυτή τη ζημιά και ένας τρόπος είναι να αποδεχτεί κούρεμα του ελληνικού χρέους. Να διαγραφεί δηλαδή ένα μέρος των αξιώσεων που έχουν τα κράτη - μέλη για τα δάνεια που έδωσαν στην Ελλάδα στο πλαίσιο των λεγόμενων «προγραμμάτων στήριξης», ενέργεια που ισοδυναμεί με καταστροφή κεφαλαίου.

Το ΔΝΤ επικαλείται τις εκτιμήσεις ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος δε θα καταστεί «βιώσιμο» το 2020, όπως προέβλεπαν οι δανειακές συνθήκες και άρα το ίδιο - βάσει του καταστατικού του - δεν μπορεί να συνεχίσει να συμμετέχει στο πρόγραμμα δανειοδότησης της Ελλάδας, σαν μέλος της τρόικας. Η εξήγηση είναι απλή: Στο ΔΝΤ συμμετέχουν καπιταλιστικές οικονομίες ανταγωνιστικές προς την Ευρωζώνη. Αυτές, από τη μια έχουν συμφέρον να προχωρήσει ελεγχόμενα η χρεοκοπία στα κράτη - μέλη και να μην οξυνθούν επικίνδυνα οι αναταράξεις στο ευρώ, άρα και στην παγκόσμια οικονομία. Από την άλλη, όμως, δεν είναι διατεθειμένες να στερούν κεφάλαια από τα δικά τους μονοπώλια, για να χρηματοδοτήσουν μέσω του ΔΝΤ τη «διάσωση» κρατών - μελών της Ευρωζώνης, με δεδομένο ότι πίσω από την Ελλάδα ακολουθούν η Ισπανία, η Ιταλία, ενδεχόμενα και η Γαλλία, καθώς η κρίση βαθαίνει.

Από την πλευρά της, η Γερμανία και άλλες χώρες, έχοντας κατά νου το κόστος μιας τέτοιας διαχείρισης για τα δικά τους μονοπώλια, προσπαθούν να αποφύγουν το «κούρεμα», γιατί υπονομεύει πρωταρχικά το τραπεζικό σύστημα, αυξάνονται τα ποσά της ανακεφαλαιοποίησης, ενώ χάνουν και όλοι οι άλλοι ιδιοκτήτες ομολόγων, θέλουν επίσης να διευρύνουν τον κύκλο των καπιταλιστικών οικονομιών που επιμερίζονται τη ζημιά της ελεγχόμενης χρεοκοπίας στην Ευρωζώνη. Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι η διαμάχη για το μείγμα διαχείρισης της κρίσης. «Κούρεμα» του χρέους σημαίνει μείωσή του ως ποσοστού του ΑΕΠ, γεγονός που θεωρείται ευνοϊκό για να γίνουν επενδύσεις γιατί μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου, ενώ με το «αλάφρωμα» του κρατικού προϋπολογισμού μπορούν να τροφοδοτήσουν με χρήμα τους καπιταλιστές για επενδύσεις. Το ΔΝΤ και κάποιες από τις χώρες της Ευρωζώνης πιέζουν προς μια τέτοια κατεύθυνση, την ίδια ώρα που η Γερμανία επιμένει στη διαχείριση της κρίσης με αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία.

Η διαπάλη τους δεν αφορά τα συμφέροντα του λαού, αλλά τα μονοπώλια. Ανεξάρτητα από το μείγμα της διαχείρισης και το αν θα γίνει ή όχι «κούρεμα» του χρέους, η αστική τάξη είναι η μόνη κερδισμένη, όσο κι αν κάποια από τα μονοπώλια γονατίζουν από τον ανταγωνισμό και κάποια άλλα θεριεύουν. Διέξοδος για το λαό δεν μπορεί να δώσει η στοίχιση πίσω από τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστή, πίσω από τις ντόπιες πολιτικές δυνάμεις που προκρίνουν το ένα ή το άλλο μείγμα της διαχείρισης. Φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση σημαίνει κατάργηση της εξουσίας των καπιταλιστών, κοινωνικοποίηση των επιχειρήσεων, αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

«Εταξε» το λαό φτωχότερο...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ «αιχμή του δόρατος της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας». Αυτά πάει και υπόσχεται στην Ευρωπαϊκή Ενωση ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς. Αυτά φέρεται να είπε στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος!

«Εταξε» αυτός και η κυβέρνησή του τον ελληνικό λαό στο κεφάλαιο χωρίς περιστροφές και χωρίς τις «σάλτσες» που μας έχει συνηθίσει όταν μιλάει εντός συνόρων. Απλά πράγματα.

Γιατί, βέβαια, καταλαβαίνει κανείς εύκολα τι σημαίνει αυτό: Οτι με τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα οι Ελληνες εργαζόμενοι θα γίνουν πάμφθηνοι και πιο «ευέλικτοι».

Αυτό, κατά τη γνώμη τους, είναι μια «δυναμική οικονομία» που θα «ξεπερνά την ύφεση και θα βαδίζει προς την ανάπτυξη». Ενα ξέφραγο αμπέλι ασυδοσίας για κάθε «επενδυτή» και εγγυημένα κέρδη για όποιον μας ...κάνει την τιμή να μας εκμεταλλευτεί.

Αντιλαμβάνεται κανείς, φυσικά, πόσο αστεία ακούγονται - μετά από αυτό - τα περί «κοινωνικής συνοχής» του Ε. Βενιζέλου και τα περί «καταψήφισης εργασιακών μέτρων» του Φ. Κουβέλη. Η κοροϊδία και το δούλεμα σε ...πλήρη ανάπτυξη.

Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, που διανοείται ακόμη να μιλάει για μια άλλη, φιλολαϊκή Ευρωπαϊκή Ενωση, δεν υπάρχει προφανώς καμία δικαιολογία. «Βάζει πλάτη» με τον τρόπο του στα ψέματα που μας σερβίρουν.

Οταν, λοιπόν, αυτοί ομολογούν με τέτοια ευθύτητα και κυνισμό «πού το πάνε» τι άλλο μένει για το λαό; Τίποτε από το να πάρει τα πράγματα στα χέρια του και να χαράξει αυτός τη δική του πορεία.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ διάφορα Μέσα Ενημέρωσης να μας «βομβαρδίζουν» με την υποτιθέμενη διαφοροποίηση του Φρ. Ολάντ από την πολιτική της Γερμανίας στην ΕΕ. Ζητάει ευρωομόλογα, μας λένε, και να σταματήσει η λιτότητα.

Μόνο που όλως παραδόξως «παράβλεψαν» ότι χαρακτηρίζει τη λιτότητα «απαραίτητη» όπως και την «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας». Θέλουν να ξεχάσουμε ότι όλοι αυτοί παρά τις δικές τους διαφωνίες έχουν έναν κοινό εχθρό: Τους λαούς...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κάνουν στις σχολές ό,τι και στους τόπους δουλειάς

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τη σχεδιασμένη παρέμβαση που έχουν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις σε σχολές και σχολειά, ώστε η αυριανή γενιά των εργαζομένων να μπαίνει στους τόπους δουλειάς σκύβοντας το κεφάλι σε οτιδήποτε απαιτεί η εργοδοσία, επιβεβαιώνουν όσα γίνονται στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ακόμα και στο αίτημα εκατοντάδων φοιτητών να γίνουν Γενικές Συνελεύσεις, ώστε να οργανωθούν οι φοιτητικοί - σπουδαστικοί αγώνες απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση, δυνάμεις, όπως η ΔΑΠ, απαντούν πως κάτι τέτοιο δεν είναι ...δημοκρατικό (όπως έγινε π.χ. σε μεγάλη σχολή της Αθήνας). Και το λένε αυτό, με το επιχείρημα ότι δεν υπάρχει σχετική απόφαση - κάλεσμα του ΔΣ του Συλλόγου, το οποίο βέβαια οι ίδιες μπλοκάρουν ως πλειοψηφία..!

Το πρόβλημα δεν είναι όμως ότι, απλά, βαφτίζουν «αντιδημοκρατικό» αυτό που δεν έχει τη δική τους έγκριση. Το πρόβλημα είναι πως πασχίζουν να εμποδίσουν οποιαδήποτε συλλογική διαδικασία που, «από τα κάτω», σε σχολές και έτη σπουδών, μπορεί να γονιμοποιήσει τον προβληματισμό των φοιτητών - σπουδαστών από εργατικές - λαϊκές οικογένειες, να δώσει διέξοδο στην αγωνία τους, να δυναμώσει τα αγωνιστικά τους βήματα μέσα από το συντονισμό με το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Η στάση τους, βέβαια, δεν είναι πρωτόγνωρη. Κάνουν ό,τι ακριβώς και οι εργατοπατέρες μέσα στους τόπους δουλειάς, απορρίπτοντας τη σχεδιασμένη διεξαγωγή Γενικών Συνελεύσεων (π.χ. ΔΕΗ), απαγορεύοντας στις συνελεύσεις να πάρουν αποφάσεις (π.χ. ΕΛΒΟ). Να γιατί η ανοιχτή, θαρρετή και σχεδιασμένη ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση πρέπει να δυναμώσει. Σε κάθε σχολή, σε κάθε σχολειό, αλλά και κάθε τόπο δουλειάς: Να πιεστούν, να αποκαλυφθούν, να πάρουν οι ίδιοι οι φοιτητές και σπουδαστές την υπόθεση της οργάνωσης στα χέρια τους, να απομονώσουν όλες τις δυνάμεις που θέλουν την αυριανή βάρδια των εργαζομένων φοβισμένη, αποπροσανατολισμένη και με σκυμμένο το κεφάλι, να μπαίνει στον τόπο της δουλειάς απλά για να παίρνει οδηγίες για το πώς θα αυξάνει τα πλούτη όσων την ξεζουμίζουν...

Οι επιχειρήσεις που «φεύγουν»...

Οργίασαν τις προηγούμενες μέρες τα παπαγαλάκια των αστών, με αφορμή την αλλαγή έδρας δύο πολυεθνικών επιχειρήσεων, της ΦΑΓΕ και της «Κόκα Κόλα», από την Ελλάδα σε άλλες χώρες. Και τι δεν είπαν: Για τους συνδικαλιστές που διώχνουν τις επιχειρήσεις, για το «ασταθές οικονομικό περιβάλλον» που προκαλεί η λαϊκή αντίδραση στις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης, για την ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα και πάει λέγοντας. Μέχρι και την «Γκουντγίαρ» και την «Πιρέλι» της δεκαετίας του '90 θυμήθηκαν για να πουν ότι φταίνε οι εργάτες και οι αγώνες τους, ακόμα και αυτοί που υπολείπονται σήμερα των πραγματικών αναγκών, για τη μετανάστευση των επιχειρήσεων. Αφήνουμε κατά μέρος το γεγονός ότι οι δύο συγκεκριμένες πολυεθνικές μετέφεραν την έδρα τους και όχι την παραγωγική δραστηριότητα σε άλλη χώρα, εκτιμώντας προφανώς ότι στην Ελλάδα, σε συνθήκες κρίσης και αναιμικής ανάκαμψης, έχουν ικανοποιητικά περιθώρια κέρδους, ιδιαίτερα τώρα που η τιμή της εργατικής δύναμης κατρακυλάει με ασύλληπτους ρυθμούς. Τέτοιες επιχειρηματικές κινήσεις είναι συνηθισμένες στον καπιταλιστικό κόσμο. Αλλωστε, η «Κόκα Κόλα» πήγε την έδρα της στην Αγγλία γιατί εκτιμά ότι η ένταξη των μετοχών της στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου θα της αποφέρει νέα κεφάλαια. Ενώ η ΦΑΓΕ πήγε στο Λουξεμβούργο θέλοντας να αξιοποιήσει την πολύ χαμηλή φορολογία του συγκεκριμένου κράτους.

... και η πραγματική αιτία

Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα έρχονται να κάνουν φύλλο και φτερό τα ψέματα και την προπαγάνδα των αστών. Πρώτο, μόλις πρόσφατα, ο όμιλος «Καρφούρ» πούλησε όλα του τα δικαιώματα στον ντόπιο συνέταιρο Μαρινόπουλο, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι ισχυρές μερίδες της ντόπιας πλουτοκρατίας επιδιώκουν να ισχυροποιήσουν τις θέσεις τους σε συνθήκες κρίσης και να κυριαρχήσουν στην αγορά την περίοδο της ανάκαμψης που θα ακολουθήσει. Το δεύτερο αποκαλυπτικό στοιχείο είναι ότι μία στις τρεις ξένες άμεσες επενδύσεις που έχουν υλοποιηθεί, ιστορικά, στην Αλβανία, παραμένει ελληνική (ποσοστό 28%), αναδεικνύοντας την Ελλάδα το μεγαλύτερο ξένο επενδυτή για την αλβανική οικονομία, υποσκελίζοντας ακόμη και την Ιταλία. Το σύνολο των ελληνικών επενδεδυμένων κεφαλαίων στην Αλβανία ανέρχεται στα 1,8 δισ. ευρώ, με αυξητικές μάλιστα τάσεις. Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω; Οτι το κεφάλαιο επενδύει όπου το περιθώριο του κέρδους του είναι μεγαλύτερο. Μ' αυτόν το βασικό νόμο του καπιταλισμού εξηγούνται και οι μεταναστεύσεις κεφαλαίων και επιχειρήσεων, με δεδομένο μάλιστα ότι το Μάαστριχτ τις ανήγαγε σε ακρογωνιαίο λίθο της ΕΕ. Ας αφήσουν τα σάπια για τους αγώνες των εργατών που διώχνουν τάχα τις επιχειρήσεις. Θέλουν εργάτες δούλους, χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα, γι' αυτό προσπαθούν να συκοφαντήσουν τους αγώνες.

Επικίνδυνη εμπλοκή

Κλιμακούμενη είναι η εμπλοκή της Ελλάδας στις προετοιμασίες του Ισραήλ και των «συμμαχικών» ιμπεριαλιστών δυνάμεων για ένα ενδεχόμενο πλήγμα κατά του Ιράν, όταν ήδη στη Συρία το φιτίλι είναι αναμμένο, αλλά και συνολικότερα στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τον έλεγχο και την εκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών της περιοχής. Η νέα αεροπορική άσκηση Ελλάδας - Ισραήλ, που προετοιμάζεται να διεξαχθεί στη Λάρισα την επόμενη βδομάδα, είναι ένα ακόμα δείγμα αυτής της εμπλοκής και ταυτόχρονα ένα σήμα κινδύνου για τις αρνητικές εξελίξεις που συνεπάγεται για το λαό. Προκειμένου να συμμετάσχουν στην άσκηση, αναμένεται να έρθουν στην Ελλάδα 10 ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη τύπου «F-16 Ι» καθώς και άλλα εναέρια μέσα για την υποστήριξη της αποστολής. Η παρούσα άσκηση παραπέμπει σε προετοιμασία της πολεμικής μηχανής του Ισραήλ για επίθεση στο Ιράν.

Για τις ανάγκες ενός τέτοιου σεναρίου προσφέρεται το Πεδίο Βολής Κρανέας, το οποίο προσομοιώνει την απόσταση ανάμεσα στο Ισραήλ και τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Μάλιστα, εκτιμάται ότι στην άσκηση θα γίνει προσομοίωση με πλήγματα κατά υπόγειων εγκαταστάσεων σε μεγάλο βάθος. Στην πραγματικότητα, οι κοινές ασκήσεις Ελλάδας - Ισραήλ δεν έχουν σταματήσει ούτε στιγμή όλο το προηγούμενο διάστημα, στο πλαίσιο της στενής στρατιωτικής συνεργασίας. Στις αρχές Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε στη νοτιοανατολική Κρήτη κοινή ελληνοϊσραηλινή άσκηση έρευνας και διάσωσης μάχης σε εχθρική περιοχή (CSAR) με τη χρήση ελικοπτέρων. Προηγήθηκε τον περασμένο Ιούλη άσκηση πολεμικών πλοίων του Ισραήλ στο Πεδίο Βολών «Καράβια» στο Μυρτώο Πέλαγος.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει υιοθετήσει και στηρίζει το «δόγμα ασφάλειας» του Ισραήλ, που σημαίνει συμβολή στην αντιμετώπιση οποιασδήποτε δύναμης αναγορεύεται από το ίδιο σε εχθρό του. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο ανησυχητική μετά και τις κυβερνητικές διακηρύξεις ότι η Ελλάδα αποτελεί «ισχυρό προπύργιο» των ιμπεριαλιστών στην περιοχή και ότι η «αξιοποίηση» αυτής της θέσης συνδέεται άμεσα με την αναζήτηση εξόδου από την καπιταλιστική κρίση. Με άλλα λόγια, η ντόπια αστική τάξη επιδεικνύει τη γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας και δηλώνει έτοιμη για συμμετοχή σε πόλεμο, προσδοκώντας στήριξη από τους ιμπεριαλιστές συμμάχους της και εξασφάλιση μιας καλύτερης θέσης στη μοιρασιά της λείας με θύμα το λαό.

Ο ελληνικός λαός έχει ήδη πείρα από την εμπλοκή της χώρας σε προηγούμενους ιμπεριαλιστικούς πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς. Δεν έχει τίποτα να κερδίσει απ' τη στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ, από τη βαθύτερη ενσωμάτωση της χώρας στους σχεδιασμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Συμφέρον του λαού είναι να καταδικάσει τις συμφωνίες που αναβαθμίζουν τη στρατιωτική πολεμική συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ. Να παλέψει για να μην εμπλακεί η χώρα στα σχέδια για επίθεση στη Συρία, στο Ιράν και αλλού. Να παλέψει για την έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, να κλείσει και να φύγει η βάση της Σούδας, να γυρίσουν τα ελληνικά στρατεύματα που δρουν έξω από τα σύνορα, αγώνας άμεσα δεμένος με την πάλη για ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων στη χώρα μας.