ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τους έπιασε ο πόνος...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ξαφνικός πόνος για τους ανέργους έπιασε τη ΓΣΕΕ, η οποία δηλώνει ότι δε συμφωνεί με το Ταμείο Αλληλεγγύης που στήνει η κυβέρνηση, γιατί «δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα της ανεργίας με ψίχουλα»... Και προκύπτει εύλογα η απορία: Πού ήταν και πού είναι η ΓΣΕΕ όταν οι άνεργοι παλεύουν για το δικαίωμά τους σε μόνιμη και σταθερή εργασία;

Πού ήταν η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, όταν οι εργάτριες της ΣΕΞ ΦΟΡΜ έλιωναν τα παπούτσια τους επί μήνες στους δρόμους της Αθήνας για να μη χάσουν τη δουλιά τους; Πού είναι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ όταν οι άνεργοι απ' την εργατούπολη της Νάουσας, απ' την «Τρικολάν» και τα «Κλωστήρια Β'» προχωρούν σε αγωνιστικές πρωτοβουλίες, δείχνοντας ότι δεν το βάζουν κάτω, διεκδικούν το δικαίωμά τους σε μόνιμη και σταθερή δουλιά, με πλήρη δικαιώματα;

Αλλά και τι να πούνε στους άνεργους; Ο,τι συμβούλευαν τις εργάτριες της «Σίσσερ Πάλκο», να μπουν σε προγράμματα δήμων, ή κατάρτισης για να μάθουν στα 40 και τα 50 τους χρόνια να γίνουν κηπουροί και κομμώτριες; Η σωτηρία δηλαδή των ανέργων είναι να «απασχολούνται» για 4 ή 5 μήνες, να παίρνουν 300 ή 500 ευρώ, κι από πάνω να πληρώνονται μια φορά στους 3, 4 ακόμα και 5 μήνες;... Η πείρα διδάσκει τους εργάτες.

Και η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που βάζει πλάτες στην πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που πετά εκατοντάδες εργάτες στο δρόμο κάθε χρόνο, όπως επιβάλλουν οι ανάγκες της «επιχειρηματικότητας» και της «ανταγωνιστικότητας», δεν μπορεί να κρυφτεί. Το «ενδιαφέρον» της εκτός από υποκριτικό είναι και προκλητικό.

Αόρατη ανεργία;

Τα όρια της πρόκλησης αγγίζει η προσπάθεια της κυβέρνησης κάθε μήνα να πείσει για τη δήθεν αποτελεσματικότητα της πολιτικής της στο ζήτημα της ανεργίας. Τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας για το μήνα Ιούλη του 2007 δείχνουν πτώση του ποσοστού των ανέργων στο 7,8% σε σχέση με το 8,1% του αντίστοιχου μήνα πέρυσι. Οι άνεργοι που καταγράφηκαν ήταν 384.564 (από 393.293) και οι απασχολούμενοι 4.558.139 (από 4.483.879). Οπως είναι φυσικό, η ΕΣΥΕ δεν καταγράφει τι είδους θέσεις εργασίας είναι αυτές που «μείωσαν» την ανεργία, ούτε βέβαια με ποια κριτήρια καταγράφηκαν οι άνεργοι. Γιατί και οι θέσεις εργασίας είναι «γιαλαντζί» και το ίδιο ισχύει για τα κριτήρια. Κατά συνέπεια, δεν μπορούμε παρά να επαναλάβουμε ότι με τέτοιες μεθόδους, δεν είναι καθόλου απίθανο η κυβέρνηση σε κάνα δυο χρονάκια να κάνει την ανεργία αόρατη...

Ανησυχίες...

«Και γι' αυτό εμένα με ανησυχεί αυτή η κρίση στο ΠΑΣΟΚ. Με ανησυχεί το να μην υπάρχει ένα μέτωπο αντίστασης και άλλων προτάσεων στην κυβέρνηση» (...) «Κινητοποιείται ο κόσμος, ίσως την τελευταία στιγμή, ίσως η μεγαλύτερη κινητοποίηση που έχει γίνει στην Ελλάδα είναι με το νομοσχέδιο Γιαννίτση. Κράτησε μία ημέρα» (...) «Εμείς πιστεύουμε ότι αυτά τα μέτρα της κυβέρνησης δε θα περάσουν και καλούμε όλες τις δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, και το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, από κοινού να αγωνιστούν γι' αυτό»...

Αυτά ειπώθηκαν χτες σε πρωινή εκπομπή του ΜΕΓΚΑ. Από τον πρόεδρο του Συνασπισμού, Αλέκο Αλαβάνο. Δηλαδή: Το ΠΑΣΟΚ σαν δύναμη της «δημοκρατικής αντιπολίτευσης» μπορεί - ευκολότερα αν εξέλιπε η εσωκομματική του κρίση, αλλά μπορεί - να συμπήξει κοινό μέτωπο με τον ΣΥΝ και το ΚΚΕ ενάντια στα αντιασφαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης.

... και άφεση αμαρτιών

Αναφέρεται, άραγε, σε άλλο ΠΑΣΟΚ ο κ. Αλαβάνος απ' αυτό που όχι απλά εφάρμοσε τους αντιασφαλιστικούς νόμους Σιούφα αλλά τους διεύρυνε σε αντιασφαλιστική κατεύθυνση με τον νόμο Ρέππα; Απ' αυτό που έχει καταθέσει προτάσεις για ανασφάλιστη εργασία των νέων, παράταση του εργάσιμου βίου, για επανεξέταση των Βαρέων και Ανθυγιεινών, ενοποίηση των Ταμείων κατά το πρότυπο του Ταμείου των τραπεζοϋπαλλήλων, υπέρ των επαγγελματικών συντάξεων και άλλες που σε τίποτα δε διαφοροποιούνται επί της ουσίας από αυτές που καταθέτει σήμερα η ΝΔ;

Είναι άμοιρο ευθυνών το ΠΑΣΟΚ για το γεγονός ότι η μεγάλη πράγματι κινητοποίηση εναντίον του σχεδίου Γιαννίτση «κράτησε μια μέρα», δηλαδή υπονομεύτηκε η συνέχισή της, με συνέπεια τον ερχομό και το πέρασμα λίγο αργότερα του νόμου Ρέππα; Στο ΠΑΣΟΚ δεν πρόσκεινται και σήμερα οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που και πάλι συμμετέχουν στον «κοινωνικό διάλογο»;

Το ΠΑΣΟΚ ανταποκρίνεται μια χαρά στο ρόλο του, με ή χωρίς κρίση. Ρόλος επιζήμιος για τα συμφέροντα των εργατών. Και σίγουρα θα εκτιμήσει πολύ τις υπηρεσίες που του προσφέρει ο ΣΥΝ με το να του δίνει άφεση αμαρτιών και να το «πλασάρει» στους εργαζόμενους σαν δύναμη απ' την οποία μπορούν να προσδοκούν υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.

Αποπροσανατολιστικός «καυγάς»

Οι πρόσφατες καταγγελίες περί πιέσεων σε μαθητές να συμμετάσχουν στην παρέλαση της 28ης Οκτώβρη ξαναέφεραν στην επικαιρότητα το θέμα «παρελάσεις» και το περιεχόμενό τους. Που πρέπει να το εξετάζουμε βεβαίως από τη σκοπιά του λαού, των δικών του προσδοκιών και όχι της άρχουσας τάξης. Τι είναι, λοιπόν, αυτό που τιμάται; Η ιστορική μνήμη; Πρόκειται για κάποιες εθιμοτυπικές γιορτές; `Η, μήπως, είναι κάτι πολύ ουσιαστικότερο, που ξεκινά απ' το παρελθόν, φτάνει στο παρόν και συνεχίζεται μέχρι βαθιά στο μέλλον;

Εξαρχής, να τονιστεί ότι όλος αυτός ο «ντόρος» περί συμμετοχής ή μη είναι καθαρά αποπροσανατολιστικός. Είναι ξεκάθαρο ότι η συμμετοχή στις παρελάσεις - και ιδιαίτερα στις μαθητικές - πρέπει να έχει εθελοντικό χαρακτήρα.

Ως προς την ουσία, τώρα, του «καυγά» που έχει στηθεί: Απ' τη μια υπάρχουν οι υπέρμαχοι των παρελάσεων - με το σημερινό τους χαρακτήρα - που ισχυρίζονται ότι έτσι «τιμάται» η πατρίδα. Και απ' την άλλη, αυτοί που τους κατηγορούν ως εθνικιστές και ότι οι παρελάσεις πρέπει να καταργηθούν ως κατάλοιπο ακόμη και φασιστικών νοοτροπιών.

Πίσω, όμως, απ' την κουρτίνα των «σκληρών» φραστικών θέσεων και αντιπαραθέσεων κρύβεται η πραγματικότητα. Αυτή η διαπάλη - που εκφράστηκε ξανά κυρίως μεταξύ ΣΥΝ και ΛΑ.Ο.Σ. - αποκαλύπτει μια αντιπαράθεση μεταξύ κοσμοπολιτισμού και εθνικισμού. Στην πράξη αυτές οι δύο πλευρές είναι «όψεις του ίδιου νομίσματος» ως πλευρές της αστικής ιδεολογίας. Και εκφράζεται από δυνάμεις που υπηρετούν τον ευρωμονόδρομο.

Το παραπάνω ψευτοδίλημμα αποσπά την προσοχή από την αλήθεια. Και η αλήθεια έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Για παράδειγμα, το ΟΧΙ, του ελληνικού λαού, δεν ήταν μόνο απέναντι στον ιταλικό φασισμό, αλλά και στον ελληνικό του Μεταξά. Οι αγωνιστικές αξίες που ενέπνευσαν το ΟΧΙ οδήγησαν στη δημιουργία του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, των σελίδων της Εθνικής Αντίστασης. Και ακόμη παραπέρα, στο ΔΣΕ και στην τρίχρονη εποποιία του.

Το ΟΧΙ, όπως και η 25η Μάρτη, έχει αναφορά στους λαϊκούς αγώνες. Για όλα τα σημερινά λαϊκά προβλήματα και τα τεράστια προβλήματα της Παιδείας και της νεολαίας. Οι μαθητικές παρελάσεις πρέπει να συνδεθούν με τα μηνύματα αγώνα και αντίστασης του ελληνικού λαού - τότε και τώρα. Αλλωστε, κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι το γεγονός ότι η πρώτη παρέλαση της 28ης Οκτώβρη έγινε το 1941, στα χρόνια της κατοχικής σκλαβιάς, με απόφαση του Γραφείου της ΚΕ της ΟΚΝΕ, ενάντια στους ναζιστές καταχτητές και στους ντόπιους υπηρέτες τους.

Αποτελεί, λοιπόν, μια σοβαρή θετική εξέλιξη το γεγονός ότι μια σειρά από μαθητικά συμβούλια αποφασίζουν να τιμήσουν αγωνιστικά την επέτειο του ΟΧΙ, αναδεικνύοντας με δική τους παρέμβαση την ιστορική αλήθεια, διεκδικώντας λόγο στις σχολικές γιορτές, κάνοντας τις παρελάσεις βήμα διεκδίκησης για τα σύγχρονα προβλήματα της νεολαίας.

Το κρίσιμο ερώτημα, λοιπόν, είναι ποιο περιεχόμενο πρέπει να έχουν οι παρελάσεις και όχι αν πρέπει να γίνονται ή να μη γίνονται. Ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία να βάλουν σε δεύτερη μοίρα τα ψευτοδιλήμματα των κάθε λογής υπηρετών του συστήματος. Να απαλλάξουν την παρέλαση από τα φαινόμενα πατριδοκαπηλίας και του εθνικιστικού αλλά και του κοσμοπολίτικου παραληρήματος. Τις μαθητικές παρελάσεις, οι μαθητές, ο λαός να τις εντάξουν στο πλαίσιο των αγώνων τους ως άλλο ένα βήμα καταδίκης των αντιλαϊκών πολιτικών.

Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ

Του διαλόγου...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΠΟ ...ΣΤΙΛ άλλο τίποτε, από ουσία μηδέν! Για το ΠΑΣΟΚ λέμε, που ανέθεσε χτες στον Θεόδωρο Πάγκαλο να αναγγείλει την αποχώρησή του από το «διάλογο για το Ασφαλιστικό», που έστησε η κυβέρνηση στη Βουλή.

Και «εξοργισμένος» ήταν και «αγανακτισμένος» ήταν και, βεβαίως, καταγγελτικός. Πλην όμως ...μια διαφωνία με όσα - καταφανώς - σχεδιάζει η κυβέρνηση δεν ακούσαμε. Προφανώς, γιατί δεν υπάρχει!

Εκτός κι αν συνιστά σοβαρή ...διαφωνία η απαίτηση του ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση να έχει «γραπτή πρόταση» και να καταθέσει «αναλογιστικές μελέτες για τη δημοσιονομική κατάσταση των Ταμείων».

Πάντως, ο στημένος διάλογος της κυβέρνησης δε θα ...ξεμείνει από ΠΑΣΟΚ. Οπως ανακοίνωσε, εκφράζοντας την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, ο πρόεδρός της, Γ. Παναγόπουλος, θα παραμείνει στην όλη διαδικασία.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ κυβερνώντες, ...έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και εξάντλησαν την ελληνική γλώσσα, προκειμένου να «μοιάζει» θετικό το αντιλαϊκό σκεπτικό τους.

Ετσι, λοιπόν, δε μας είπαν για περικοπές στα βαρέα και ανθυγιεινά, αλλά για «εκσυγχρονισμό» τους. Δε μίλησαν για μείωση των δικαιούχων αναπηρικών συντάξεων, αλλά για ...«θωράκιση του θεσμού».

Κι αυτά, φυσικά, δεν είναι τίποτε μπροστά σε όσα έχουν στο μυαλό τους και στα συρτάρια τους. Μιλάμε για μέτρα, που, όπως και να τα παρουσιάσουν, δε «μακιγιάρονται» και δεν υπάρχουν λέξεις που θα τα καλλωπίσουν.

ΩΣΤΕ ΔΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ...εν κρυπτώ οι συζητήσεις για την περίφημη Μεταρρυθμιστική Συνθήκη (δηλαδή το νέο «ευρωσύνταγμα»), κ. Ρουσόπουλε; Γι' αυτό φροντίζετε ο ελληνικός λαός να γνωρίζει το περιεχόμενο και τις κατευθύνσεις της;

'Η, μήπως, γι' αυτό ο πρωθυπουργός βρίσκεται άρον άρον και χωρίς πολλές συζητήσεις στη Λισαβόνα για να συμφωνήσει με όσα αναφέρει το εν λόγω κείμενο;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εκτός κι αν η αναλυτική ενημέρωση του πολίτη για μια συμφωνία, που, μεταξύ άλλων, εκχωρεί εκ νέου κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, πρόκειται να ολοκληρωθεί με τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες - «αστραπή», που προφανώς θα ακολουθηθούν.

Θυσιάζουν την ασφάλεια για τα κέρδη

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ατυχη στιγμή» χαρακτήρισε το προχτεσινό ναυάγιο ο νομάρχης Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Ψωμιάδης. «Ανησυχούμε ιδιαίτερα για την τύχη του καπετάνιου που αγνοείται και συμμεριζόμαστε την αγωνία των οικείων του», δήλωσε ο υπουργός Μακεδονίας - Θράκης, Μ. Τζίμας. Κανείς από τους δύο δεν ήταν σε θέση να απαντήσει αν λειτουργεί το σύστημα ελέγχου κίνησης και ασφαλούς διέλευσης των πλοίων, που έχει εγκατασταθεί στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης από το 2004. Και οι δύο, όπως και οι του ΠΑΣΟΚ, είναι υποστηρικτές της πολιτικής, η οποία, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των εφοπλιστών, θυσιάζει την ασφάλεια, μετρώντας στο κόστος τη χρησιμοποίηση πλοηγών και ρυμουλκών, επαρκή πληρώματα, κ.ά. Της πολιτικής που δίνει «ελευθέρας» στους εφοπλιστές, να βάζουν και να βγάζουν τα πλοία τους από το Λιμάνι, χωρίς κανέναν προηγούμενο έλεγχο.

Και μια τέτοια πολιτική θέλει φιλτραρισμένη ενημέρωση, ώστε να μην αποκαλύπτεται τίποτε που μπορεί να θίξει τα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Ετσι και προχτές, κανένας δημοσιογράφος δεν μπόρεσε να μπει στο Λιμεναρχείο Θεσσαλονίκης, να πλησιάσει ή να έχει έστω οπτική επαφή με το σημείο του ατυχήματος, με τα μέλη του πληρώματος που σώθηκαν. Και ο λιμενάρχης παρέπεμπε στο ΥΕΝ για ενημέρωση. Το ΥΕΝ δεν ήταν σε θέση, μέχρι αργά, να ενημερώσει για το ποιος ήταν ο προορισμός του πλοίου που ναυάγησε. Ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του. Ακόμη και τα στοιχεία για το πλήρωμα και το φορτίο που μετέφερε το παναμέζικης σημαίας πλοίο έγιναν γνωστά με καθυστέρηση ωρών. Φανταστείτε τι θα γινόταν, αν στη θέση των δημοσιογράφων ήταν καμιά από τις εμπλεκόμενες εφοπλιστικές εταιρείες. Πόδια, χέρια και τηλέφωνα θα είχαν πάρει φωτιά....

Η γκάφα (;) και οι πόθοι του Μαγγίνα

Κατανοούμε απόλυτα την ανάγκη του υπουργού Απασχόλησης και της κυβέρνησής του να συγκαλύψει το γεγονός ότι το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό κόμμα που καθαρά και ξάστερα αρνήθηκε τη συμμετοχή του σε οποιαδήποτε μορφή «κοινωνικού διαλόγου» και ότι τη στάση αυτή την τήρησε με συνέπεια, όπως έχει κάνει άλλωστε και στο παρελθόν. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό για να δικαιολογήσει την γκάφα (;) του Β. Μαγγίνα στη χτεσινή πρώτη συνεδρίαση των κοινοβουλευτικών επιτροπών, όπου διεξάγεται ο «διάλογος» για το Ασφαλιστικό.

Ο υπουργός Απασχόλησης κατέκρινε τον ΣΥΝ επειδή «περιέργως προσήλθε στην αίθουσα και στη συνέχεια αποχώρησε». Και εξήγησε το «περιέργως», λέγοντας πως είχε ακούσει δηλώσεις «ότι ο ΣΥΝ δε θα προσέλθει καθόλου στο διάλογο». Για το ΠΑΣΟΚ εξέφρασε πάνω - κάτω την ίδια κριτική (προσήλθε και μετά δήλωσε ότι αποχωρεί από τη συνεδρίαση), ενώ λίγο πριν είχε σχολιάσει για το ΚΚΕ ότι «ο εκπρόσωπός του, ο κ. Ανδρουλάκης, παραβρέθηκε και μετά αποχώρησε» (!). Οι φωνές και τα γέλια από την αίθουσα επανέφεραν τον Β. Μαγγίνα στην πραγματικότητα και επανατοποθέτησαν τον Ανδρουλάκη στο κόμμα που ανήκει, στο ΠΑΣΟΚ.

Στην πρεμούρα του να τσουβαλιάσει το ΚΚΕ με τα «ήξεις - αφήξεις» των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης σε σχέση με το Ασφαλιστικό και το «διάλογο», ο υπουργός Απασχόλησης, πριν ανέβει στο βήμα, είναι προφανές ότι έψαχνε ανάμεσα στα έδρανα για να βρει έστω και έναν βουλευτή του Κόμματος. Και όταν δεν τον βρήκε, έκανε την επιθυμία «πραγματικότητα» και χρέωσε τον Ανδρουλάκη στο ΚΚΕ. Ξέρουμε ότι η κυβέρνηση θα ήθελε πάρα πολύ το ΚΚΕ να είναι σαν τον Ανδρουλάκη. Δυστυχώς, όμως, γι' αυτήν και ευτυχώς για τους εργαζόμενους, δεν είναι.

Φυγομαχία και συναίνεση

Για «φυγομαχία» κατηγορεί το «Βήμα» όσους δεν καταθέσουν στη Βουλή τις προτάσεις τους για το Ασφαλιστικό: «Η φυγομαχία δεν απέδωσε ποτέ!», αποφαίνεται στο χτεσινό πρωτοσέλιδο σχόλιό του, απευθυνόμενος βέβαια στην «προοδευτική παράταξη» (διάβαζε ΠΑΣΟΚ) και επεξηγεί: «Πρέπει ο λαός να ακούσει τι έχουν να πουν αυτοί που τον εκπροσωπούν». Ειδικά όμως για την περίπτωση του ΠΑΣΟΚ, ο λαός όχι μόνο έχει ακούσει τις προτάσεις του, αλλά και τις έχει νιώσει στο πετσί του. Ηταν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που όχι μόνο δεν κατάργησαν τους νόμους της κυβέρνησης Μητσοτάκη («νόμος Σιούφα»), αλλά τους εφάρμοσαν μέχρι κεραίας και έκαναν ένα ακόμα άλμα στην κατεδάφιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων («νόμος Ρέππα»). Αρα ό,τι ήταν να πει το έχει ήδη κάνει το ΠΑΣΟΚ και οι εργαζόμενοι δεν περιμένουν να ακούσουν τίποτα διαφορετικό. Εξάλλου ό,τι έχει πει προεκλογικά και μετεκλογικά πουθενά δε διαφέρει ουσιωδώς από αυτά που λέει η κυβέρνηση της ΝΔ. Αλλού, λοιπόν, είναι το πρόβλημα του συγκροτήματος: Να μείνει το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή και να βάλει πλάτες προσφέροντας την αναγκαία πολιτική συναίνεση. Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται, γιατί απλά τους βλέπουν και «οι από κάτω»...

Ο αγώνας των πυρόπληκτων

Οι χτεσινές απαντήσεις του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Κιλτίδη, στην Επίκαιρη Ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ, Ν. Καραθανασόπουλου, σχετικά με το ζήτημα των αποζημιώσεων των πυρόπληκτων αγροτοκτηνοτρόφων, ήταν άκρως αποκαλυπτικές για το πώς κινείται μέχρι τώρα, αλλά και το πώς θα κινηθεί στο μέλλον η κυβέρνηση της ΝΔ. Αποκαλυπτικές, όχι για τους κομμουνιστές - διότι εξαρχής γνώριζαν και έλεγαν ότι οι όποιες αποζημιώσεις δοθούν θα είναι ...παρηγοριά στον άρρωστο και πως, στην ουσία, επιδίωξη της κυβέρνησης είναι να χειριστεί τις πυρκαγιές του καλοκαιριού σαν όχημα για την επίσπευση του ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών - αλλά για εκείνους τους πυροπαθείς, που μέσα στο δράμα τους ενδεχομένως και να «ζαλίστηκαν» από τα ...αμέτρητα ευρώ, που «έβρεχαν» οι οθόνες των τηλεοπτικών τους συσκευών τις πρώτες μέρες της καταστροφής.

Σήμερα, οι πυροπαθείς αγροτοκτηνοτρόφοι της Πελοποννήσου και της Εύβοιας, αλλά και της υπόλοιπης χώρας, βρισκόμενοι σχεδόν στο ίδιο σημείο όπου βρίσκονταν αμέσως μετά το τέλος της πύρινης λαίλαπας, έχοντας χάσει δικούς τους ανθρώπους και τους κόπους μιας ζωής, περιμένουν το φετινό χειμώνα πιο απειλητικό από ποτέ. Τα αντιπλημμυρικά έργα προχωρούν με ρυθμούς χελώνας, απειλώντας με νέες καταστροφές στην πρώτη μεγάλη νεροποντή, οι ζωοτροφές που δίνονται ως βοήθεια έχουν εμπλακεί στο λαβύρινθο των «γνωστών» και των «επιτηδείων», ενώ τα ...προνοιακά επιδόματα που δόθηκαν μετά βίας καλύπτουν τις άμεσες ανάγκες.

Η κυβέρνηση είναι σαφής, όταν μιλά για τις αποζημιώσεις στην πληγείσα αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή. Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να κινηθεί πάνω από τα όρια που θέτει ο αντιαγροτικός κανονισμός του ΕΛΓΑ, ούτε βεβαίως να βγει έξω από τα στενά όρια που βάζουν οι Κοινοτικοί Κανονισμοί για τα ΠΣΕΑ. Δηλαδή, ψίχουλα σε σχέση με τη ζημιά που έπαθαν, και αν... Τα μόνα που έχει να απαντήσει είναι ότι ...και οι Ευρωπαίοι εταίροι ανάλογα πράττουν και πως ο ΕΛΓΑ δίνει παραπάνω απ' όσα εισπράττει, αφού είναι καταχρεωμένος... προετοιμάζοντας έτσι το κλίμα για την ώρα που ο ΕΛΓΑ θα λειτουργεί πλήρως με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, είχε προειδοποιήσει ότι τα «μέτρα άμεσης αποκατάστασης» και «ανασυγκρότησης» των πυρόπληκτων περιοχών, που υποσχόταν η κυβέρνηση της ΝΔ, όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν την παραμονή των μικρών και φτωχών αγροτών στον τόπο τους, αλλά, αντίθετα, επιταχύνουν το ξεκλήρισμα, συγκεντρώνουν τη γη σε λίγα χέρια, αναπτύσσουν την επιχειρηματική μονοπωλιακή δράση για τουριστική εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου, σε βάρος της πολιτιστικής κληρονομιάς και του περιβάλλοντος. Η ΝΔ, ενώ μιλάει για «ανασυγκρότηση» των περιοχών που κάηκαν, δεν κάνει καμιά αναφορά για το πώς θα συνεχιστούν οι παραδοσιακές και με ιδιαίτερη δυναμική καλλιέργειες των πυρόπληκτων περιοχών, πώς θα στηριχτούν οι υπόλοιποι παραγωγικοί τομείς που χτυπήθηκαν.

Με γνώμονα τα παραπάνω, οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες που προωθούνται το τελευταίο διάστημα στις περιοχές της Πελοποννήσου, για το συντονισμό των πυρόπληκτων αγροτών μέσα από τις Επιτροπές Αγώνα, θα πρέπει να ενταθούν ακόμη περισσότερο. Να συσπειρώσουν στις γραμμές τους τη φτωχομεσαία αγροτιά, όλους τους εργαζόμενους, για τη διεκδίκηση όλων όσα της ανήκουν, αλλά, κυρίως, να αντισταθούν στην επέλαση των νεοτσιφλικάδων, οι οποίοι, στηριζόμενοι στις γαλαζοπράσινες πλάτες, ετοιμάζονται για γερό φαγοπότι πάνω στα καμένα της Εύβοιας και του Μοριά.