Κυριακή 19 Γενάρη 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Φακιρικά

Ο υπουργός Εργασίας μίλησε για τη μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών κατά 3,9% γιατί έτσι θα δημιουργηθούν 30.000 νέες θέσεις εργασίας και θα αυξηθούν τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων! Να θυμίσουμε ότι η μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 5% έχει νομοθετηθεί και ήδη έχουν μειωθεί κατά 1,1%. Βεβαίως, το επιχείρημα του υπουργού είναι φακιρικό. Ο ίδιος δικαιολόγησε τη μείωση του κατώτατου μισθού με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου στα 586 ευρώ μεικτά με το επιχείρημα της αύξησης των θέσεων εργασίας. Και όχι μόνο δεν αυξήθηκαν, αλλά η ανεργία καλπάζει. Ετσι και τώρα καμιά θέση εργασίας δε θα δημιουργηθεί. Τα κέρδη όμως των μεγαλοεπιχειρηματιών θα αυξηθούν, γι' αυτό το κάνει η κυβέρνηση, σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων και των εργαζομένων, ενώ θα συνοδευτούν με δραστικές περικοπές σε συντάξεις και άλλες, όσες ακόμη απέμειναν, παροχές. Ασε που και οι εργοδοτικές εισφορές λεφτά των εργαζομένων είναι. Να, γιατί λέμε αντιμονοπωλιακή αντικαπιταλιστική αντεπίθεση.

Θα το κάνει όπως ο Ομπάμα

Αλ. Τσίπρας στη Βουλή, 17/1/2014: «Δυστυχώς αυτές τις μέρες βγαίνει και αποκαλύπτεται ως χιονοστιβάδα αυτή η οσμή των σκανδάλων που δημιουργεί μια απαξία απέναντι στο πολιτικό σύστημα συνολικά (...) το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα των κομμάτων εξουσίας (...) το τραπεζικό σύστημα που έδιναν δάνεια χωρίς εγγυήσεις (...) οι επιχειρηματικοί όμιλοι που δεχόντουσαν αυτές τις δανειοδοτήσεις, ως επί το πλείστον όμιλοι που έλεγχαν ή ελέγχουν Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης» ευθύνονται για την κατάσταση της χώρας, δηλαδή για την κρίση. Τι αντιπρότεινε; «Κατά τη διάρκεια της κρίσης και σε άλλες χώρες οι τράπεζες συμπαρέσυραν τα δημοσιονομικά, την οικονομία και υπήρξε ανάγκη άμεσης παρέμβασης του κράτους προκειμένου να σωθούν. Τα είδαμε και στις ΗΠΑ» είπε. Εφαρμογή της πολιτικής των ΗΠΑ θέλει. Οπου χρηματοδοτήθηκαν τράπεζες και άλλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, η καπιταλιστική οικονομία αναπτύσσεται, αλλά οι «πραγματικοί μισθοί των εργαζομένων έχουν αυξηθεί ελάχιστα από την κρίση του 2009», ενώ «η ανεργία υποχώρησε ωστόσο η μείωσή της οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αποχώρηση εργαζομένων από την αγορά εργασίας», σύμφωνα με ρεπορτάζ στην «Καθημερινή». Ο λαός να βγάλει συμπεράσματα.

Καταστροφή και ανάπτυξη

«Υπάρχουν κλάδοι με επιχειρήσεις οι οποίες δεν είναι βιώσιμες, δεν παρουσιάζουν κανένα ουσιαστικό σχέδιο αναδιοργάνωσης και είναι υπερδανεισμένες. Οσο συνεχίζουν να λειτουργούν ως ζόμπι συμπαρασύρουν και ό,τι έχει απομείνει από τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Ο ρόλος των τραπεζών στη δύσκολη αυτή εξίσωση είναι καταλυτικός. Εχει έρθει η ώρα να ενισχυθούν οι παραγωγικές επιχειρήσεις που λειτουργούν με εξωστρέφεια και με βάση επιχειρηματικά σχέδια και να απορροφήσουν ενδεχομένως προβληματικές επιχειρήσεις. Αν αυτό δεν συμβεί γρήγορα, είναι ορατός ο κίνδυνος αυτή η κρίση να κάψει μαζί με τα ξερά και λιγοστά χλωρά που έχουν απομείνει και στα οποία θα μπορούσε να βασισθεί η ανάκαμψη και η παραγωγή» («Καθημερινή», 17/1/2014). Αυτή η άποψη εκφράστηκε και στην πρόσφατη ημερίδα του ΣΕΒ. Λέει ότι οι επιχειρήσεις που δεν είναι βιώσιμες, με «κόκκινα» δάνεια, έχουν καταστραφεί από την κρίση. Αρα ή πρέπει να συγχωνευτούν με τις «υγιείς» ή να κλείσουν. Οι τράπεζες μπορούν να φροντίσουν γι' αυτό, αφού ουσιαστικά τους ανήκουν λόγω δανείων. Ετσι θα συμβάλουν στη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, άρα στο δυνάμωμα των «υγιών» ομίλων και θα τους δανειοδοτήσουν για επενδύσεις του κεφαλαίου για ανάκαμψη πάνω στα αποκαΐδια των εργασιακών δικαιωμάτων. Ετσι λειτουργεί ο καπιταλισμός που έχει σαπίσει και χρειάζεται ανατροπή.

Φρούδες ελπίδες

«Αν μαζί με την Ευρωπαϊκή Αριστερά και άλλες πολιτικές δυνάμεις - στο Νότο και το Βορρά - και κυρίως οι πολίτες της Ευρώπης, όπου κι αν κατοικούν, ό,τι κι αν ψηφίζουν, συνειδητοποιήσουν την πολιτική δυναμική που περικλείει η δήλωση Μέρκελ, δηλαδή ότι Ευρωζώνη σημαίνει ή όλοι ή κανένας, τότε, πράγματι, πλησιάζει το τέλος της λιτότητας». Αυτά αναφέρει ο Αλ. Τσίπρας σε άρθρο του στη «Le Monde». Αλλη μια πολιτική κοροϊδία λέμε εμείς. Τα μέτρα λιτότητας και οι αντεργατικές αναδιαρθρώσεις ήρθαν για να μείνουν, αφού δημιουργούν συνθήκες αναπαραγωγής της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ταυτόχρονα στο «όλοι μαζί ή κανένας» υπάρχουν οι ενδοευρωενωσιακοί ανταγωνισμοί του κεφαλαίου και η συμμετοχή στην ΕΕ με όρους ανισομετρίας, άρα η υπόθεση «καπιταλιστική ανάκαμψη» σημαίνει «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό» και όλοι μαζί τους λαούς,ακόμη και με χαλάρωση στη λιτότητα.Ο λαός να μην «τσιμπήσει» στις φρούδες ελπίδες. Τη δουλειά του αυτός με αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική πάλη, για αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με εργατική λαϊκή εξουσία.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΑΤΙΤΛΟ

1736 Γεννιέται ο Σκοτσέζος μηχανικός και εφευρέτης Τζέιμς Βατ, το όνομα του οποίου δόθηκε στη μονάδα μέτρησης ισχύος του ηλεκτρικού ρεύματος.

1809 Γεννιέται ο Αμερικανός ποιητής και πεζογράφος Εντγκαρ Αλαν Πόε.

1828 Πεθαίνει στη Βιέννη, δύο μέρες μετά την αποφυλάκισή του, άρρωστος και πάμπτωχος, ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας, Αλέξανδρος Υψηλάντης.

1919 Στον απόηχο της δολοφονίας των ηγετών της γερμανικής επανάστασης Ρ. Λούξεμπουργκ και Κ. Λίμπκνεχτ πραγματοποιούνται εκλογές για τη Συντακτική Συνέλευση στη Γερμανία. Το Γερμανικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα έλαβε 11.509.048 ψήφους (37,86%) και οι Ανεξάρτητοι 2.317.290 (7,62%). Η νεοεκλεγείσα Εθνοσυνέλευση συγκλήθηκε - για ευνόητους λόγους - μακριά από τα προλεταριακά κέντρα της χώρας, στη μικρή πόλη της Βαϊμάρης. Ακολούθως, οι Σοσιαλδημοκράτες σχημάτισαν νέα κυβέρνηση, αυτή τη φορά συνασπιζόμενοι με τα αστικά κόμματα του Κέντρου και το Δημοκρατικό Κόμμα. Πρόεδρος ορίστηκε ο Σοσιαλδημοκράτης Φρ. Εμπερτ και καγκελάριος ο επίσης Σοσιαλδημοκράτης Φ. Σάιντεμαν. Είχε προηγηθεί η απόφαση του σοσιαλδημοκρατούμενου Κεντρικού Συμβουλίου των Σοβιέτ να αποποιηθεί όλες του τις εξουσίες (έστω και αυτές που είχε τυπικά) χάριν της Εθνοσυνέλευσης, σφραγίζοντας ουσιαστικά την αυτοδιάλυσή του.

1945 Ο Κόκκινος Στρατός απελευθερώνει το γκέτο του Λοντζ (του δεύτερου μεγαλύτερου εβραϊκού γκέτο μετά από αυτό της Βαρσοβίας). Από τους 200.000 αρχικά Εβραίους του γκέτο, μόλις 900 επέζησαν της ναζιστικής κατοχής.

1949 Ξεκινά η μεγάλη μάχη του Καρπενησίου, που έληξε στις 21/1 με νίκη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Η κατάληψη του Καρπενησίου προκάλεσε αναβρασμό στη διοίκηση του κυβερνητικού στρατού και σοβαρές ανησυχίες στην αστική κυβέρνηση της Αθήνας, μιας και το Καρπενήσι ήταν η δεύτερη πρωτεύουσα νομού που καταλάμβανε ο ΔΣΕ (μετά τη Νάουσα).

1952 Ο υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Πλαστήρα, Κ. Ρέντης, αναγγέλλει ότι ο Ν. Μπελογιάννης και άλλα 28 στελέχη του ΚΚΕ παραπέμπονται σε δίκη με την κατηγορία της κατασκοπείας.

1952 Απαγορεύεται η έκδοση των εφημερίδων «Δημοκρατική» και «Φρουροί της Ειρήνης» (όργανο της Νεολαίας της ΕΔΑ).

1965 Τη διάλυση της Νεολαίας Λαμπράκη διά της δικαστικής οδού «εφόσον αποδειχθεί η εξάρτησίς της από το ΚΚΕ» εξαγγέλλει ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου.

1983 Ο ναζί εγκληματίας πολέμου και στέλεχος της Γκεστάπο Κλάους Μπάρμπι συλλαμβάνεται στη Βολιβία. Ο Μπάρμπι, όπως και πολλοί άλλοι ναζί, πέρασε μετά τον πόλεμο στην υπηρεσία του αμερικανικού ιμπεριαλισμού (1947), αξιοποιούμενος αρχικά σε αντικομμουνιστικές επιχειρήσεις στην Ευρώπη. Κατόπιν εντάχθηκε στη Γερμανική Υπηρεσία Πληροφοριών - BND - (1965) και εν συνεχεία πέρασε στην υπηρεσία της βολιβιανής κυβέρνησης (πάντοτε στο μέτωπο του «αντικομμουνιστικού αγώνα»). Ο Μπάρμπι εκδόθηκε στη Γαλλία το 1983, όπου κατηγορούνταν για τα εγκλήματα που είχε διαπράξει ως διοικητής της Γκεστάπο στη Λιόν. Καταδικάστηκε το 1987 σε ισόβια και πέθανε στη φυλακή 4 χρόνια μετά.

1998 Πεθαίνει ο Αμερικανός μουσικός Καρλ Πέρκινς.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ