«Δεν πρόκειται να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια, θα μας βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους μέχρι να δικαιωθεί και ο τελευταίος πυρόπληκτος! Δεν θα φύγουμε από τον τόπο μας», είναι το ξεκάθαρο μήνυμα που στέλνει προς την κυβέρνηση και κάθε αρμόδιο φορέα ο Θανάσης Βομπίρης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ηλείας (ΟΑΣΗ), με συνέντευξή του στον «Ριζοσπάστη».

Εναν και πλέον μήνα μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στον νομό, αναφέρθηκε στη δράση της ΟΑΣΗ πριν, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά από αυτές, επισημαίνοντας την αποφασιστικότητα των πληγέντων να αγωνιστούν μέχρι να πάρουν όλα όσα τους ανήκουν. Συνεχίζοντας άλλωστε τον αγώνα τους, μετά από κινητοποιήσεις στον Πύργο και την Πάτρα, ετοιμάζουν τον συντονισμό τους με άλλες περιοχές της χώρας. Ακολουθεί η συζήτηση με τον συνδικαλιστή αγρότη:

-- Ποια η κατάσταση στο αγροτικό κίνημα στην Ηλεία και ποιες οι προσπάθειες της ΟΑΣΗ για την ενίσχυσή του;

-- Η Ομοσπονδία συσπειρώνεται στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων από την πρώτη στιγμή που συγκροτήθηκε. Αυτό μας έχει βοηθήσει πολύ ώστε το αγροτικό κίνημα να αγωνίζεται, να διεκδικεί. Στη δύναμη της ΟΑΣΗ εντάσσονται 14 Αγροτικοί Σύλλογοι, σχεδόν από όλες τις περιοχές του νομού. Προσπαθούμε να συσπειρώσουμε και να οργανώσουμε τους αγρότες σε όλα τα χωριά, να αποκτήσουν δύναμη οι Σύλλογοι, να είναι αυτοί η δύναμη που θα ενισχύει και την Ομοσπονδία. Πρόσφατα, βοηθήσαμε να συσταθεί ο ΑΣ Ανδραβίδας - Κυλλήνης. Η ανάγκη για νέους Συλλόγους είναι ακόμη πιο επιτακτική, ειδικά στα πυρόπληκτα χωριά. Παλεύουμε ώστε κανείς βιοπαλαιστής αγρότης να μη μένει μόνος του, αλλά να οργανώνει την πάλη του.

-- Οι πυρκαγιές επισκίασαν μια σειρά από άλλα προβλήματα που αντιμετώπιζαν και οι αγρότες του νομού. Ποια ήταν τα κυριότερα από αυτά και τι προσπάθεια έγινε από την Ομοσπονδία;

-- Σχεδόν ποτέ τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για τους αγρότες. Φέτος ήταν μια ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά και πριν από τις φωτιές. Κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε προβλήματα από τον παγετό σε πολλές περιοχές με σταφίδα, στην καλλιέργεια αργότερα των καρπουζιών, που μεγάλες ποσότητες έμειναν στα χωράφια και όσες πουλήθηκαν ήταν σε τιμές κάτω του κόστους. Επίσης, οι υψηλές θερμοκρασίες, άνω των 40 βαθμών Κελσίου, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, δημιούργησαν ακαρπία στις ελιές, προβλήματα στα σταφύλια. Σε πολλά χωριά, αργότερα, έπεσε χαλάζι, μεγαλώνοντας τις ζημιές, ειδικά στη σταφίδα. Στην κτηνοτροφία, η τιμή του γάλατος κρατήθηκε σε σταθερά επίπεδα, την ίδια ώρα που το εισόδημα των κτηνοτρόφων μειωνόταν από την αύξηση των τιμών στις ζωοτροφές. Πολλοί συνάδελφοί μας κτηνοτρόφοι δεν είχαν πού να ταΐσουν τα κοπάδια τους λόγω της ξηρασίας. Για όλα αυτά παρεμβαίναμε συνεχώς. Καλούσαμε τους Συλλόγους να πάρουν πρωτοβουλίες οργανώνοντας από την πλευρά μας κινητοποιήσεις. Κάναμε συνεχείς παραστάσεις στην Αντιπεριφέρεια της Ηλείας, στον ΕΛΓΑ στην Πάτρα, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση σε Πάτρα - Πύργο, αλλά και συγκεντρώσεις σε κόμβους στο οδικό δίκτυο. Συμμετείχαμε, επίσης, σε κάθε πρωτοβουλία της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων αλλά και σε δράσεις του εργατικού κινήματος.

-- Η κατάσταση χειροτέρεψε τον Αύγουστο, με την πληθώρα των δασικών πυρκαγιών. Ποιες ήταν οι ενέργειες της ΟΑΣΗ κατά τη διάρκειά τους; Πώς συμβάλατε στην κατάσβεση;

-- Από την πρώτη μέρα βγήκαμε στα χωριά και καλέσαμε άμεσα να φτιάξουμε ομάδες πυρασφάλειας - δασοπυρόσβεσης. Ως αγρότες έχουμε μηχανήματα που μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά, όπως τρακτέρ, βυτία, αυτοκίνητα, γεννήτριες, ενώ ξέρουμε πού είναι γεωτρήσεις νερού. Φτιάξαμε τέτοιες ομάδες με τη συμβολή και των Αγροτικών Συλλόγων στo Χελιδόνι, στο Χειμαδιό, στο Σόπι, στην Πηνεία. Στην Καυκανιά ο υπάρχων Αγροτικός Σύλλογος λειτουργεί και ως Επιτροπή Αγώνα στο χωριό. Ξεκινήσαμε απ' όπου είχαμε έστω και έναν γνωστό μας και βρήκαμε ανταπόκριση. Δεν είχε μείνει τίποτε άλλο από το να παλέψουμε για το βιος μας. Είδαμε ότι τα μόνα μέτρα που πήρε το κράτος, ήταν να μας στέλνει μηνύματα να φύγουμε από τα σπίτια μας. Απέναντι σε αυτά, η συμβολή των αγροτών να σωθούν σπίτια και λαϊκή περιουσία ήταν καθοριστική. Παράδειγμα, 5 μέρες στο Χελιδόνι, αγρότες με τα μηχανήματά τους καθάριζαν δρόμους, έφτιαχναν ζώνες, έσβηναν τη φωτιά με κίνδυνο και της ζωής τους, όταν το 112 μας καλούσε να φύγουμε...

-- Πώς βοήθησε η ΟΑΣΗ στην οργάνωση του αγώνα των πυρόπληκτων;

-- Με τις φωτιές ακόμη σε εξέλιξη, βγήκαμε αμέσως στα χωριά, ενημερώσαμε, καλέσαμε στη συγκρότηση επιτροπών διεκδίκησης για την επόμενη μέρα. Οι συνελεύσεις έγιναν επιτόπου, οι κάτοικοι όριζαν τους εκπροσώπους τους. Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη, έδειξε την καταξίωση της ΟΑΣΗ, αλλά και των Αγροτικών Συλλόγων όπου είναι συνεχώς σε δράση. Φτιάχτηκαν Επιτροπές σε Χελιδόνι - Νεμούτα και Λάλα - Πόθου - Λάσδικα. Διατηρήσαμε επαφές όλο το διάστημα και καλέσαμε σε συντονισμό, με σύσκεψη στην Αρχαία Ολυμπία, όπου πήραν μέρος εκπρόσωποι πολλών χωριών και άλλων φορέων. Επιτόπου ορίσαμε την Επιτροπή του νομού, όπου συμμετέχουν η Ομοσπονδία, Αγροτικοί Σύλλογοι, επιτροπές κατοίκων, άλλοι φορείς. Συμφωνήσαμε, επιπλέον, στο ψήφισμα με τα αιτήματα που καταθέτουμε σε όλους τους αρμόδιους.

-- Εναν μήνα μετά έχετε δει κάποια μέτρα για τους πυρόπληκτους και ποιες οι επόμενες ενέργειές σας;

-- Η κυβέρνηση κοροϊδεύει. Θέλει να πετσοκόψει ακόμη και τα ψίχουλα που έταζε ότι θα δώσει και τα οποία δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές μας ανάγκες, την ίδια ώρα που δίνει πακτωλούς χρημάτων και προνομίων σε μεγαλοεπιχειρηματίες. Ετσι, βάζει «τσεκούρι» ακόμη και στις ελάχιστες αποζημιώσεις που καλείται να δώσει. Για παράδειγμα, για έναν αγρότη που χρωστά ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΛΓΑ, γίνεται συμψηφισμός των χρεών του με το ποσό που θα έπρεπε να πάρει ως αποζημίωση για καταστροφές από τις πυρκαγιές στην περιουσία του! Δηλαδή, τον καλούν να πάρει ό,τι περισσέψει, αν περισσέψει, αφού δεν μπορούμε να καλύψουμε τις ασφαλιστικές μας εισφορές. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί κάποιος να βγει ακόμη και... χρεωμένος και μάλιστα να πληρώσει με επιτόκιο 6% επιπλέον! Εμείς δεν ζητάμε απλή αποζημίωση, π.χ. ανά δέντρο, που πρέπει άμεσα να δοθεί, αλλά αναπλήρωση συνολικά του εισοδήματος των πληγέντων, μέχρι να αποκατασταθούν οι καλλιέργειές τους και να μπορέσουν να έχουν εισόδημα. Στις περισσότερες καμένες περιοχές οι έλεγχοι δεν έχουν καν ξεκινήσει, ενώ χωριά ολόκληρα, όπως το Χελιδόνι και άλλα, δεν χαρακτηρίζονται πυρόπληκτα, επειδή δεν κάηκαν τα σπίτια! Επρεπε, δηλαδή, να μη μας έχει μείνει τίποτα για να χαρακτηριστούμε πυρόπληκτοι. Επιπλέον, περιμένουμε ζωοτροφές και ακόμη δεν τις έχουμε δει, ενώ τα κοπάδια πεινάνε και είναι απροστάτευτα, λόγω έλλειψης περιφράξεων, ενώ οι συνάδελφοί μας κτηνοτρόφοι τα συντηρούν με την αλληλεγγύη. Τα ίδια έκαναν και το 2007, μόνο που και εμείς δεν είμαστε στην ίδια κατάσταση σήμερα. Οργανώσαμε μεγάλο συλλαλητήριο στον Πύργο, κάναμε παραστάσεις διαμαρτυρίας στην Αποκεντρωμένη και στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας σε Πύργο και Πάτρα. Επιδιώκουμε να συνεννοηθούμε με την Εύβοια και την Αττική, όπως κάναμε και με συναδέλφους μας στην Αχαΐα. Θα φτάσουμε στην Αθήνα και όπου αλλού χρειαστεί. Ενα είναι σίγουρο: Δεν πρόκειται να μας κλείσουν το στόμα, δεν πρόκειται να σταυρώσουμε τα χέρια μας. Δεν θα σταματήσουμε αν δεν δικαιωθεί και ο τελευταίος πυρόπληκτος. Δίνουμε μάχη να μείνουμε στον τόπο μας και δεν πρόκειται να μας διώξει κανείς απ' αυτόν. Προειδοποιούμε την κυβέρνηση και κάθε αρμόδιο ότι θα μας βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους ακόμη πιο δυναμικά!