Οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν το Σάββατο 21 Σεπτέμβρη, οπότε θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, και θα χαιρετίσει ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος.

Η κεντρική συζήτηση του φετινού Φεστιβάλ θα γίνει την Παρασκευή στη Λαϊκή Σκηνή και θα έχει τίτλο «Ζωή χωρίς εκμετάλλευση στην εποχή της ψηφιακής οικονομίας», βάζοντας στο επίκεντρο σύγχρονους προβληματισμούς της νέας γενιάς για τις δυνατότητες της εποχής μας και για το πώς τελικά μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα αλλάζοντας την κοινωνία.

Στις τέσσερις Σκηνές του Φεστιβάλ το πρόγραμμα περιλαμβάνει πολλές μεγάλες συναυλίες αλλά και αφιερώματα.

38 ξένες Οργανώσεις Νεολαίας θα βρίσκονται στη Διεθνούπολη του Φεστιβάλ, όπου την πρώτη μέρα θα διεξαχθεί και συζήτηση για τα 60 χρόνια της Κουβανικής Επανάστασης. Στον ίδιο χώρο θα είναι φέτος και η Κεντρική Εκθεση του Φεστιβάλ, με τίτλο «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!» και με θέμα τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Μέσα από ταμπλό, σύγχρονες οπτικές μορφές, φωτογραφίες, κατασκευές και ντοκουμέντα από το Αρχείο του ΚΚΕ, οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να μάθουν για μεγάλες στιγμές αυτής της πορείας και να κρατήσουν χρήσιμα συμπεράσματα για το «σήμερα».

Το Εργατικό Στέκι, το Φοιτητικό Στέκι και το Μαθητικό Στέκι θα έχουν τις δικές τους εκθέσεις, θα διακινούνται μπροσούρες και ανακοινώσεις, θα παρουσιάζονται ερευνητικές εργασίες, θα υπάρχει χώρος εγγραφών σε σωματεία, θα οργανώνονται παιχνίδια και δραστηριότητες. Την Πέμπτη στο Εργατικό Στέκι θα γίνει συζήτηση για το συνδικαλιστικό κίνημα και στο Φοιτητικό Στέκι θα γίνει συζήτηση για το περιβάλλον, ενώ στο Μαθητικό Στέκι θα γίνει το Σάββατο συζήτηση για το hip hop.

Στο θεατράκι του πάρκου θα είναι και φέτος ο χώρος Πολιτισμού του Φεστιβάλ. Εκεί θα υπάρχει εικαστική έκθεση με έργα του Γιάννη Σκαρπερού, θα υπάρχει ειδικός χώρος προβολής των δράσεων του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ, ενώ πλούσιο θα είναι και το πρόγραμμα στη σκηνή, με την παράσταση της Θεατρικής Ομάδας της ΚΝΕ την Πέμπτη, συζήτηση για τη μεταμοντέρνα τέχνη την Παρασκευή και άλλες παραστάσεις και συναυλίες.

Οι μικρότεροι επισκέπτες του Φεστιβάλ θα δώσουν τα ραντεβού τους ανάλογα με τις ηλικίες τους σε δύο γνώριμους και διακριτούς τα τελευταία χρόνια χώρους του Φεστιβάλ: Τον Παιδότοπο, με παραστάσεις, κατασκευές και παιχνίδια για τα μικρότερα παιδιά, και το «κόκκινο Αερόστατο», που απευθύνεται σε παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων του Δημοτικού και του Γυμνασίου, με τις θεματικές γωνιές του, αλλά και μια θεατρική παράσταση από παιδική θεατρική ομάδα.

Στους χώρους του Φεστιβάλ θα διακινούνται μια σειρά εκδόσεις της ΚΝΕ, όπου ανάμεσά τους ξεχωρίζει αυτή της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ της Οργάνωσης, με τίτλο: «Αντεπίθεση για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, τον Σοσιαλισμό». Θα διακινείται πλατιά ο «Οδηγητής» του Σεπτέμβρη και μαζί του η ειδική έκδοση της Επιτροπής Κατά των Ναρκωτικών του ΚΣ της ΚΝΕ με τίτλο: «Ψάξε την πραγματική ουσία... Πες όχι σε όλα τα ναρκωτικά». Στο Φοιτητικό Στέκι θα διατίθεται έντυπος οδηγός για πρωτοετείς φοιτητές με τίτλο «Μάθε τα δικαιώματά σου, πάλεψε γι' αυτά!», ενώ στον χώρο για τις νέες γυναίκες και τα νέα ζευγάρια θα διακινείται έκδοση με τίτλο «Η συμβολή του ΚΚΕ στην πάλη για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας».

Με μεγάλες προσφορές ειδικά για το Φεστιβάλ, πόλος έλξης των επισκεπτών θα γίνει και φέτος το βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής», ενώ πολλά θα είναι ακόμα τα περίπτερα που οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν στάση, να ανοίξουν συζητήσεις, να προμηθευτούν υλικά με τις θέσεις του ΚΚΕ για διάφορα θέματα.

21.30: «Στ' όνομά σου Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα...». Ενορχήστρωση: Γιάννης Παπαζαχαριάκης. Τραγουδούν: Ρίτα Αντωνοπούλου, Μανώλης Μητσιάς. Αφήγηση: Γιάννης Στάνκογλου.

23.00: «Εχω την αγάπη πρίμα...». Ενορχήστρωση: Μανόλης Ανδρουλιδάκης. Τραγουδούν: Βασίλης Γισδάκης, Βιολέτα Ικαρη, Δημήτρης Μπάσης, Γιώτα Νέγκα.

ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.00: Αφιέρωμα στον Αλκη Αλκαίο, από τον Παντελή Θαλασσινό.

22.00: Ρεμπέτικο με τους «ΠλανΩδειους» και την Εύα Ξένου.

22.45: Λαϊκό γλέντι με τον Γιώργο Μαργαρίτη.

ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΣΤΕΚΙ

20.00: Συναυλία με: «Confused» (59ο Λύκειο Αθηνών), «Εναστρους» (3ο Λύκειο Πετρούπολης), Μουσικό Σύνολο από το Μουσικό Σχολείο Ιλίου.

21.00: Συναυλία με την Ρένα Μόρφη.

22.00: Συναυλία με τους «Οnirama».

ΣΚΗΝΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

21.30: Συναυλία με τους «Amantes Amentes».

22.00: Συναυλία με το συγκρότημα «Υπεραστικοί».

22.30: Ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης παρουσιάζει τον «Τσολιά εν δε Τσόλια Μπαντ».

23.30: Συναυλία με τον Σπύρο Γραμμένο.

ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

19.15: Συναυλία με έργα του Χανς Αϊσλερ από νέους μουσικούς.

20.00: «Τα τουφέκια της κυρα - Καράρ» του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Παράσταση από τη Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ.

ΔΙΕΘΝΟΥΠΟΛΗ

20.00: Εκδήλωση για τα 60 χρόνια από την Κουβανική Επανάσταση με τίτλο: «Η επανάσταση δεν είναι ένα στρώμα από ροδοπέταλα. Είναι μια μάχη ανάμεσα στο μέλλον και το παρελθόν» (Φιντέλ Κάστρο). Θα μιλήσουν η Μαρία Ντομίνγκεζ Κορτίνα, πρέσβειρα της Κούβας, ο Νίκος Καρανδρέας, πρόεδρος του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης, και ο Αρης Ευαγγελίδης, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ.

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΣΤΕΚΙ

19.30: Συζήτηση: «Συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών. Οι νέοι εργαζόμενοι μαχητικά για την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος» (στο χώρο «Νέων εργαζομένων και ανέργων»). Θα μιλήσουν ο Νίκος Μαυροκέφαλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, και ο Θανάσης Γκώγκος, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας.

ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΣΤΕΚΙ

20.00: Συζήτηση: «Τα "Τσέρνομπιλ" του καπιταλισμού πίσω από το μύθο της "πράσινης ανάπτυξης"». Θα μιλήσουν ο Αντώνης Ραλλάτος και η Εύη Γεωργιάδου, μέλη της Ομάδας Περιβάλλοντος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

ΧΩΡΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

19.30: Επιδείξεις μαχητικών αθλημάτων (πάλη, παγκράτιο, πυγμαχία) και ξιφασκίας.

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

18.00: Καλλιτεχνικό εργαστήρι. Τα παιδιά θα δημιουργήσουν τα δικά τους έργα μέσα από πρωτότυπες χειροτεχνίες και θα κάνουν κατασκευές για το περιβάλλον.

19.30: Αθλοπαιδιές. Ομαδικά παιχνίδια και ομαδική δραστηριότητα για τη δημιουργία κολάζ, με θέμα «Η Γη μας».

20.30: «Ο Ψαροτρομάρας». Παράσταση κουκλοθεάτρου από τον θίασο ΚΟΥ - ΚΛΟ Θέατρο Κρήτης, με την τεχνική blacklight.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.30: «Η δύναμη βγαίνει από τις γροθιές...». Αφιέρωμα σε πολιτικά τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου και σε επαναστατικά τραγούδια όλου του κόσμου. Καλλιτεχνική επιμέλεια - ενορχήστρωση: Θάνος Μικρούτσικος - Θύμιος Παπαδόπουλος. Συμμετέχουν: Κώστας Θωμαΐδης, Πολυξένη Καράκογλου, Γιώργος Κιμούλης, Γιώργος Μεράντζας, Μαριάννα Πολυχρονίδη, Διονύσης Τσακνής.

23.00: Συναυλία με τον Μίλτο Πασχαλίδη.

ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ

20.00: Κεντρική συζήτηση: «Ζωή χωρίς εκμετάλλευση στην εποχή της ψηφιακής οικονομίας». Θα μιλήσουν ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και η Κωνσταντίνα Τσιουπρά, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

21.30: «Οι ποιητές της ζωής μας... τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο». Συναυλία με το συγκρότημα του Δυτικού Τομέα της ΚΟ Αττικής.

22.00: Συναυλία με το συγκρότημα «Ρωμιοσύνη».

23.00: «Τραγούδια σε γκρο πλαν». Αφιέρωμα στα τραγούδια του ελληνικού κινηματογράφου. Καλλιτεχνική επιμέλεια: Κίρκη Καραλή. Συμμετέχουν: Γρηγόρης Βαλτινός, Λένα Κιτσοπούλου, Λήδα Μανιατάκου, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Μαριάνθη Σοντάκη, Θεοδώρα Τζήμου, Ταξιάρχης Χάνος.

00.00: Ικαριώτικο γλέντι με τον Νίκο Φάκαρο.

ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΣΤΕΚΙ

19.15: «Μαθητικός Καζαμίας». Θεατρική παράσταση από μαθητές του 3ου Λυκείου Πετρούπολης.

21.30: Stand up comedy με τον Αλέξανδρο Μαλιάτση και τον Σπήλιο Φλώρο.

22.30: Συναυλία με τους «Raibo» (5o Λύκειο Γλυφάδας) και «m@t» (59ο Λύκειο Αθηνών).

23.00: Συναυλία με την Πέννυ Μπαλτατζή.

00.00: Party με τον Dj Tyler.

ΣΚΗΝΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

21.30: Συναυλία με την μπάντα της «Στροφής» (ΚΕΘΕΑ).

22.00: Rock συναυλίες με τους «Sober on Tuxedos» και τους «KollektivA».

23.00: Συναυλία με την Ματούλα Ζαμάνη.

ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

19.30: Εργα του Μότσαρτ από τους «Cantabile String Quartet».

20.00: Συζήτηση: «Πόσο "ριζοσπαστική" είναι η μεταμοντέρνα τέχνη;». Θα μιλήσει η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

ΧΩΡΟΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

19.30 Συζήτηση: «Ελληνες και ξένοι εργάτες παλεύουμε ενωμένοι για να... χτίσουμε έναν κόσμο λέφτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα... τον Σοσιαλισμό». Θα μιλήσει ο Γιάννης Τασιούλας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

ΧΩΡΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

19.30: Γνωριμία με τα αθλήματα του στίβου, παρουσίαση του προγράμματος «kids athletics» του ΣΕΓΑΣ και παρουσίαση afro fitness, με σύγχρονη αφρικανική μουσική από την ομάδα «ANASA».

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

18.00: Καλλιτεχνικό εργαστήρι. Τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία με απλά υλικά να φτιάξουν φθινοπωρινές χειροτεχνίες και κατασκευές.

19.30: «Ο παράξενος μουσικός». Μια παράσταση βασισμένη στο παραμύθι των αδερφών Γκριμ από τους Τρομπετίνι.

20.30: «Τεχνοβάτες». Παράσταση θεάτρου μαριονέτας με τον Χρήστο Τζίκα.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

20.30: Χαιρετισμός από τον Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκο Αμπατιέλο.

20.45: Ομιλία από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

21.30: Συναυλία - αφιέρωμα στον Μάνο Ελευθερίου με τον Γιώργο Νταλάρα και τον Μίλτο Πασχαλίδη.

23.00: Συναυλία με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.30: Συναυλία με την Φωτεινή Βελεσιώτου και τον Σωτήρη Μπαλλά.

22.30: Αφιέρωμα στο εργατικό τραγούδι από τον Γρηγόρη Βασίλα.

23.15: Παραδοσιακό γλέντι με τον Γιώργο Μάγγα.

23.45: Παραδοσιακό γλέντι με την Γιώτα Βέη.

ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΣΤΕΚΙ

21.30: Συζήτηση: «Το hip hop δεν σταματά». Συμμετέχουν: «Μιθριδάτης», «Ζωγράφος», «Retro», «Φρανκ» και Ιάσονας Φανός, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

22.30: Stand up comedy με τον Χριστόφορο Ζαραλίκο.

23.30: Hip hop συναυλίες με τους «Rebellion Connexion», «Κοινούς Θνητούς», «Φρανκ», «Το Σφάλμα».

ΣΚΗΝΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

21.30: Συναυλία με τα «Κίτρινα Ποδήλατα».

22.15: Συναυλία με τον Φοίβο Δεληβοριά.

23.30: Συναυλία με τον Στάθη Δρογώση και τον Μανώλη Φάμελλο.

ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

19.00: «Το Στέκι μας συστήνεται...».

- Το μουσικό σύνολο «Seven Cloud» μαζί με το τμήμα φωνητικής του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ παρουσιάζουν διασκευές γνωστών κομματιών.

- Παρουσίαση φλαμένκο από το τμήμα χορού του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ.

ΧΩΡΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

19.00: Τουρνουά πινγκ - πονγκ και σκακιού blitz παρτίδας 10 λεπτών.

«ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ»

19.00: Θεατρική παράσταση «Ο Δον Κιχώτης» του Θερβάντες από την παιδική θεατρική ομάδα της ΚΝΕ.

19.40: Συνάντηση των παιδιών και των ομάδων που συμμετείχαν στο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ.

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

18.00: Καλλιτεχνικό εργαστήρι. Χειροτεχνίες και κατασκευές με θέμα ζωάκια του δάσους.

19.30: Θεατρικό παιχνίδι με θέμα: «Για μια καλύτερη ζωή, θέλω τη Γη μου καθαρή».

21.30: Παράσταση Καραγκιόζη: «Ο Μέγας Αλέξανδρος και το καταραμένο φίδι», από το θέατρο σκιών του Θανάση Λιούνη.

Σε ειδικούς ορθοστάτες σε όλο το χώρο του Πάρκου Τρίτση, οι επισκέπτες του Φεστιβάλ θα μπορούν να διαβάζουν και να βάζουν την υπογραφή τους στο κείμενο, απαιτώντας:

• Να κλείσει η βάση της Σούδας και οι άλλες αμερικανοΝΑΤΟικές στρατιωτικές βάσεις.
• Καμία συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό, αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Η πρόσβαση στο Πάρκο Τρίτση μπορεί να γίνει ως εξής:

• Με λεωφορείο

-- Α10 Στ. Λαρίσης - Αχαρναί, Β10 Στ. Λαρίσης - Αχαρναί, 735 Σταθμός Κάτω Πατήσια - Ζεφύρι - Αχαρναί, στη στάση «1η Πολυκατοικιών».

-- Β12 Μάρνη - Ανω Λιόσια, 711 Ζωφριά - Αττική, στη στάση «6η Χασιάς».

-- 420 Πειραιάς - Αγιοι Ανάργυροι, 892 Αγία Βαρβάρα - Χαϊδάρι - Αγιοι Ανάργυροι, στη στάση «Τέρμα».

• Οδικώς

-- Από την Αττική Οδό, στον κόμβο 7 που οδηγεί στη Λεωφόρο Δημοκρατίας και στον κόμβο 6 που οδηγεί στη Λεωφόρο Χασιάς (Φυλής).

-- Από την Εθνική Οδό, στην έξοδο στον κόμβο για Αγίους Αναργύρους - Ιλιον («Τρεις Γέφυρες»).

• Από τον προαστιακό, στη στάση Αγίων Αναργύρων και από εκεί με τα λεωφορεία Α10, Β10, 735, Β12, 711.

Ζωγράφου: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.30 και Σάββατο στις 18.00, από Ούλοφ Πάλμε & Παπάγου. Καισαριανή: Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 17.30, από την πλατεία Δημάρχου Παναγιώτη Μακρή. Βύρωνας: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.00 και Σάββατο στις 17.30, από την πλατεία Εθνικής Αντίστασης. Δάφνη - Υμηττός: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.45 και Σάββατο στις 17.45, από την πλατεία Αγίας Φωτεινής. Ηλιούπολη: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.30 και Σάββατο στις 17.30, από το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης. Νέα Μάκρη: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.00 και Σάββατο στις 17.00, από την κεντρική πλατεία. Ραφήνα - Αρτέμιδα: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.20 και Σάββατο στις 17.30, από κτίριο πρώην ΟΤΕ. Παλλήνη: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.40 και Σάββατο στις 18.00 από Αγιο Τρύφωνα. Γέρακας: Πέμπτη και Παρασκευή στις 19.00 και Σάββατο στις 18.15, από ΕΛΤΑ (Μαραθώνος 93). Κορωπί: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.00 και Σάββατο στις 17.30, από «Σκλαβενίτη». Παιανία: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.15 και Σάββατο στις 18.00, από τη διασταύρωση Λαγού. Γλυκά Νερά: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.30 και Σάββατο στις 18.15, από την πλατεία Βασιλόπουλου. Λαύριο: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.00 και Σάββατο στις 17.30, από το Αγαλμα Μεταλλωρύχων. Κερατέα: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.20 και Σάββατο στις 17.45, από την πλατεία Αγίου Δημητρίου. Καλύβια: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.40 και Σάββατο στις 18.00, από το δημαρχείο Καλυβίων. Μαρκόπουλο: Πέμπτη και Παρασκευή στις 19.00 και Σάββατο στις 18.15, από Φανάρια νεκροταφείου. Πέραμα: Πέμπτη και Παρασκευή στις 19.00 και Σάββατο στις 18.00 από Λ. Ειρήνης 73. Κερατσίνι: Πέμπτη και Παρασκευή στις 19.15, από Λαμπράκη και Π. Φύσσα (πρ. Τσαλδάρη) με στάση στην πλ. Λαού και Σάββατο στις 18.00, από πλ. Λαού (Ταμπούρια), από Λαμπράκη και Π. Φύσσα, από πλ. Χαραυγής, από πλ. Κοσκινά (Δραπετσώνα). Κορυδαλλός: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.30 και Σάββατο στις 18.00, από Πνευματικό Κέντρο (Πλειάδες). Νίκαια: Πέμπτη και Παρασκευή στις 18.30 και Σάββατο στις 18.00, από πλ. Κουμπάκη (στάσεις Χαλκηδόνα, Περιβολάκι, Κρατικό). Πειραιάς: Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 18.00, από Αγιά Σοφιά (Βλαχάκου & Σαλαμίνος) με στάση στο Δημοτικό Θέατρο. Ελευσίνα: Σάββατο στις 17.00, από το δημοτικό πάρκινγκ.

Από προηγούμενες εκθέσεις αρχειακού υλικού σε παλιότερα Φεστιβάλ

Στα πρώτα χρόνια της πολιτικής προσφυγιάς πάρθηκαν από το Κόμμα σημαντικές αποφάσεις για τη μετάφραση και έκδοση έργων όπως «Το Κεφάλαιο» του Κ. Μαρξ, «Απαντα» του Λένιν, «Διαλεχτά Εργα» των Μαρξ - Ενγκελς, «Μισθωτή εργασία και κεφάλαιο», «Μισθός, τιμή και κέρδος», «Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία», «Κριτική του προγράμματος της Γκότα», «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους» κ.ά. και υλοποιήθηκαν από το εκδοτικό «Νέα Ελλάδα». Το εκδοτικό «Νέα Ελλάδα» διαδέχτηκαν οι «Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις» (ΠΛΕ) συνεχίζοντας την εκδοτική δραστηριότητα του ΚΚΕ.

Είναι εντυπωσιακός ο όγκος των βιβλίων που εκδόθηκαν και περιλαμβάνουν όλες τις κατηγορίες, ιδεολογία, φιλοσοφία, οικονομία, κοινωνικές επιστήμες, ιστορία, λογοτεχνία, παιδικό βιβλίο, λευκώματα κ.λπ.

Ακόμη εκδόθηκαν σχολικά αλλά και εξωσχολικά βιβλία για τη μόρφωση των παιδιών, αναγνωστικά, βιβλία Γραμματικής, Ιστορίας, Γεωγραφίας κ.ά. σε χιλιάδες αντίτυπα για τα παιδιά των πολιτικών προσφύγων, μεταξύ των οποίων έργα των Γ. Ρίτσου, Κ. Βάρναλη, Μ. Λουντέμη κ.ά.

Μετά τη διάσπαση του 1968, η οπορτουνιστική ομάδα με τη στήριξη του ρουμάνικου κράτους και κόμματος προσπάθησε να συνεχίσει την έκδοση βιβλίων με τον τίτλο ΠΛΕ.

Ετσι οι εκδόσεις της ΚΕ του ΚΚΕ επανέρχονται με το παλιό λογότυπο «Νέα Ελλάδα» και τα εκπαιδευτικά βιβλία με τον τίτλο «Σχολικές Εκδόσεις». Στη συνέχεια η εκδοτική δραστηριότητα συνεχίζει με το λογότυπο «Νέα Βιβλία».

Το 1973 η ΚΕ του ΚΚΕ ιδρύει στην Ελλάδα το εκδοτικό «Σύγχρονη Εποχή», που συνεχίζει μέχρι σήμερα με αμείωτη ένταση την πολύμορφη εκδοτική δραστηριότητα της ΚΕ του ΚΚΕ.

Σε κοντινό χώρο θα λειτουργεί μια ακόμα έκθεση αφιερωμένη στο Αρχείο του ΚΚΕ, καθώς και το περίπτερο του Αρχείου του Κόμματος, όπου θα γίνονται βιντεοπροβολές.

Στην έκθεση του Αρχείου περιλαμβάνονται μια σειρά ταμπλό, που αφορούν την καταστροφή που είχε υποστεί από τη μεγάλη πλημμύρα που είχε χτυπήσει τον Περισσό το 1994 και την τιτάνια προσπάθεια για το σώσιμο και την αποκατάστασή του.

Παράλληλα, θα υπάρχουν ταμπλό που θα αφορούν προσφορές που έχουν γίνει προς το Αρχείο τα τελευταία χρόνια, προσφορές εγγράφων, φωτογραφιών και άλλων αντικειμένων ιστορικής σημασίας που συνδέονται με τη δράση του Κόμματος.

Τέλος, η έκθεση θα φωτίσει και το θέμα της αξιοποίησης του Αρχείου του ΚΚΕ, παρουσιάζοντας π.χ. σχετικές εκδόσεις που έχουν γίνει με αρχειακό υλικό.

«Ματαιοπονεί η δημοτική αρχή, εάν περνάει από το μυαλό τους ότι θα περιορίσουν αυτήν την προσπάθεια, που αγκαλιάζεται από χιλιάδες κόσμου. Οι λαϊκοί άνθρωποι της περιοχής ενημερώνονται και περιμένουν την έναρξη των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ. Θεωρούν τιμή τους που πραγματοποιείται στη γειτονιά τους, αναβαθμίζοντας και το πολύτιμο Πάρκο, που βρίσκεται σε εγκατάλειψη.

Τους ενημερώνουμε, για να μην κουράζονται άδικα, ότι οι σχεδιασμοί τους θα πέσουν στο κενό.

Ο λαός της περιοχής, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, θα δώσει μαζικό "παρών" στις κεντρικές πολύμορφες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή" στο Πάρκο Τρίτση, που ξεκινούν την Πέμπτη 19 Σεπτέμβρη».

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι ένα από τα πιο σημαντικά πολιτιστικά γεγονότα στη χώρα. Εδώ και 45 χρόνια, οι πιο σπουδαίοι καλλιτέχνες έχουν περάσει από τις συναυλίες της ΚΝΕ και ανεξάρτητα από την πολιτική τοποθέτηση του καθενός, οφείλουμε να πούμε ότι το Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι μια τομή στον πολιτισμό της χώρας.

Σας περιμένουμε στο Πάρκο Τρίτση.

Πρωτοβρέθηκα εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '70, ήταν ή το 5ο ή το 6ο Φεστιβάλ, στο πάρκο της Νέας Ελβετίας στη Θεσσαλονίκη, με τη συνοδεία των δικών μου.

Εκτοτε βρέθηκα αρκετές φορές... Τη δεκαετία του '90 συνέχισα να βρίσκομαι σχεδόν αδιαλείπτως κάθε χρόνο, και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, όπου έπαιζα τα τραγούδια μου.

Πέρασαν τα χρόνια, φτάσαμε στο σήμερα, όπου φέτος έχουμε ετοιμάσει μια έκτακτη παράσταση ειδικά για το Φεστιβάλ, μαζί με τον φίλο μου τον Στάθη Δρογώση και τον επίσης φίλο μου Βαγγέλη Μαρκαντώνη.

Παίζουμε τραγούδια από το εργατικό κίνημα παγκοσμίως, αντιπολεμικά τραγούδια, αντιφασιστικά τραγούδια, τα έχουμε κάνει δικά μας, είναι τα δικά μας τραγούδια. Θα σας τα παίξουμε με τον τρόπο μας.

Ελπίζουμε να είσαστε εκεί!

21 Σεπτέμβρη δίνουμε το ραντεβού μας για ακόμα μια χρονιά στο αγαπημένο μας συναυλιακό μέρος, στο Πάρκο Τρίτση.

Για να μιλήσουμε για το hip hop και να παρουσιάσουμε την τελευταία μας δισκογραφική δουλειά, όπως και παλιότερες δουλειές μας. Ραντεβού, όλοι εκεί!

Πρόκειται, λοιπόν, για ένα ευχάριστο πρόγραμμα, που απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας από 7 έως 12 ετών. Στοχεύει στην πολύπλευρη ανάπτυξή τους μέσα από διάφορες αθλητικές δραστηριότητες. Τα στοιχεία τρεξίματος, ρίψης, άλματος που κυριαρχούν στο πρόγραμμα, συνδυάζουν όλα εκείνα τα αθλητικά χαρακτηριστικά που συνθέτουν τα αγωνίσματα του στίβου υπό παιγνιώδη μορφή σε ένα κλίμα ομαδικότητας και συνεργασίας εφόσον τα παιδιά είναι χωρισμένα σε ομάδες.

Κάθε παιδί που συμμετέχει λοιπόν σε αυτό το πρόγραμμα βελτιώνει όλες τις φυσιολογικές παραμέτρους όπως: Ταχύτητα, καρδιοαναπνευστική αντοχή, δύναμη, ευκινησία, αλτικότητα, ισορροπία και ευλυγισία.

Πέρα από αυτές τις παραμέτρους, όμως, βελτιώνονται κυρίως ψυχολογικές παράμετροι, καλλιεργείται η προσωπικότητα των παιδιών και ενισχύεται η αυτοπεποίθησή τους. Τα παιδιά διασκεδάζουν ενώ αθλούνται, δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για το σύνολο, ενισχύουν το πνεύμα της ομαδικότητάς τους, μαθαίνουν να προσπαθούν για να πετύχουν, επιμένουν, νιώθουν αυτοπεποίθηση - απογοήτευση αλλά μαθαίνουν να τα διαχειρίζονται, κερδίζουν - χάνουν αλλά μαθαίνουν να τα μοιράζονται.

Πρόκειται για ένα ολυμπιακό και διαδεδομένο άθλημα σε ολόκληρο τον κόσμο, με αρκετά μεγάλη απήχηση σε παιδιά και ενήλικες. Ωστόσο είναι αυτονόητη η αδυναμία συμμετοχής ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων που θα το επιθυμούσαν, λόγω της καθόλου αμελητέας οικονομικής επιβάρυνσης μιας οικογένειας, καθώς η υποχρηματοδότηση του αθλητισμού στις μέρες μας έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια η δημοτικότητα του συγκεκριμένου αθλήματος έχει αυξηθεί σημαντικά και όλο και περισσότεροι ενήλικες και παιδιά επιδιώκουν να έρθουν σε επαφή με την ξιφασκία. Αν και πλέον το κόστος του εξοπλισμού έχει μειωθεί αρκετά, και θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι πιο εφικτό για τις λαϊκές οικογένειες να ανταποκριθούν σε αυτό, τα πανάκριβα ενοίκια που αναγκάζονται οι σύλλογοι να πληρώνουν για αίθουσες οδηγούν στην οικονομική επιβάρυνση των αθλητών, με αποτέλεσμα φυσικά και πάλι τον αποκλεισμό των παιδιών λαϊκών και φτωχότερων οικογενειών, που για αυτές είναι πια πολυτέλεια και άπιαστο όνειρο μια τέτοια ενασχόληση με τον αθλητισμό.

Στην παρουσίαση που θα πραγματοποιηθεί στο 45ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» θα προσπαθήσουμε να φέρουμε κοντά με το άθλημα παιδιά και ενήλικες, θα παρακολουθήσουμε αγώνες ξιφασκίας και τέλος οι θεατές θα έχουν δυνατότητα να δοκιμάσουν οι ίδιοι το άθλημα. Ολα αυτά με την προσδοκία ότι τα πράγματα θα καλυτερέψουν, κάνοντας τον χώρο μας προσβάσιμο σε όλους, και γενικότερα το χώρο του αθλητισμού δικαίωμα όλων μας!

Σέρρες, στην πλατεία Ελευθερίας. Θα μιλήσει ο Κώστας Αβραμόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Γιαννιτσά, στο Πολύκεντρο. Θα μιλήσει ο Νίκος Χριστάνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Κομοτηνή, στο Σπαθί. Θα μιλήσει ο Λεωνίδας Στολτίδης, βουλευτής του ΚΚΕ.

Ορεστιάδα, στο Αλσος Αδριανουπόλεως. Θα μιλήσει η Σωτηρία Δευτεραίου, μέλος του Γραφείου Περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης της ΚΝΕ.

Ξάνθη, στην πλατεία Διοικητηρίου. Θα μιλήσει ο Ηλίας Αργυρόπουλος, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέας του ΣΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης.

Η μαζικότητα, με τη συμμετοχή της νεολαίας να ξεχωρίζει, η δημιουργικότητα και το μεράκι, σε κάθε πτυχή του προγράμματος και των κατασκευών, ο ενθουσιασμός και η αγωνιστική αισιοδοξία ήταν τα κοινά χαρακτηριστικά των εκδηλώσεων του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», που ολοκληρώθηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο σε μεγάλες πόλεις όλης τη χώρας. Με το χρόνο να μετράει αντίστροφα για την κορύφωση του Φεστιβάλ στο Πάρκο Τρίτση στο Ιλιον, ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα σύντομες ανταποκρίσεις από τα Φεστιβάλ σε Πάτρα, Ηράκλειο, Λάρισα και Χαλκίδα, με εκτενή αποσπάσματα από τις ομιλίες στελεχών του Κόμματος. Στο αυριανό φύλλο η παρουσίαση ολοκληρώνεται με ρεπορτάζ από τις φεστιβαλικές εκδηλώσεις των προηγούμενων ημερών σε Χανιά, Βόλο, Αλεξανδρούπολη και Κοζάνη.

Οι νέοι και μεγαλύτεροι σε ηλικία επισκέπτες ξεναγήθηκαν στην Κεντρική Εκθεση, που ήταν αφιερωμένη στο σοσιαλισμό, περιηγήθηκαν στα περίπτερα, παρακολούθησαν τις ενδιαφέρουσες συζητήσεις και διασκέδασαν με το πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, που πλαισίωσαν καταξιωμένοι δημιουργοί, όπως η Ματούλα Ζαμάνη, ο «Εισβολέας», ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο Σπύρος Γραμμένος, ο Πετρολούκας Χαλκιάς, κ.ά.

Μεταξύ άλλων, παρουσιάστηκε αφιέρωμα στον Αλκη Αλκαίο και δόθηκαν χορευτικές παραστάσεις από Πολιτιστικούς Συλλόγους. Το ενδιαφέρον κέντρισε η συζήτηση με θέμα «Αλήθειες και ψέματα για τις εξελίξεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση», ενώ μεγάλη ήταν η συμμετοχή και στο τουρνουά ποδοσφαίρου. Αφθονο γέλιο πρόσφερε, τέλος, ο Χριστόφορος Ζαραλίκος.

Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία της Λουίζας Ράζου.

«Στους σημερινούς αντεπαναστατικούς καιρούς, η δράση της ΚΝΕ είναι πολύτιμη, στο πλάι του ΚΚΕ, να προβάλλει το πραγματικά καινοτόμο, το ριζοσπαστικό, το σύγχρονο και προοδευτικό που έχει ανάγκη η νεολαία. Δυναμώνοντας το μέτωπο στον ανορθολογισμό, στη διαστρέβλωση της Ιστορίας, στα συντηρητικά καπιταλιστικά πρότυπα. Να προβάλλει την ανωτερότητα του σοσιαλιστικού τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας.

Πρέπει να φτάσει στη νέα βάρδια της εργατικής τάξης, σε αυτούς που σήμερα το σύστημα τούς παραγεμίζει το μυαλό με εκατομμύρια gigabytes πληροφοριών και πιστωτικές μονάδες δεξιοτήτων, ότι θα αποτελούν αύριο το στρατό των εργατοϋπαλλήλων, που θα συμβάλλουν να φουσκώνουν τα χαρτοφυλάκια των επενδυτών με κέρδη από την ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της εργασίας τους.

Αυτοί πρέπει πρώτα και κύρια να μάθουν ότι το ΚΚΕ από την πρώτη μέρα της ίδρυσής του αποτέλεσε φορέα ριζοσπαστικών και πρωτοπόρων ιδεών, που αφορούσαν την επιστήμη, την Εκπαίδευση, τις κοινωνικές σχέσεις, τα δικαιώματα των παιδιών, το ρόλο και την ισότιμη θέση των γυναικών.

Αυτοί πρέπει πρώτα και κύρια να μάθουν πώς διαμορφώθηκε και επικράτησε ο καπιταλισμός. Πώς διαμορφώθηκε το σύγχρονο ελληνικό αστικό κράτος. Πώς και πού εμφανίστηκε η εργατική τάξη. Γιατί είναι αυτή η πρωτοπόρα τάξη, που θα ανατρέψει το τελευταίο εκμεταλλευτικό σύστημα (...)

Η Πάτρα έχει και παλιότερη και πρόσφατη εμπειρία σ' αυτόν τον τομέα. Αυτοί οι δρόμοι μπροστά από το Πάρκο που βρισκόμαστε σήμερα έχουν γεμίσει πολλές φορές στο παρελθόν από χιλιάδες απεργούς εργάτες των εργοστασίων που υπεράσπιζαν τη δουλειά τους και το ψωμί τους. "Πιρέλλι", "Πειραϊκή - Πατραϊκή", "Λαδόπουλος", "Ντρέσκο", "Λαλιώτης", είναι μακρύς ο κατάλογος των θυσιών της εργατικής τάξης της Πάτρας στο όνομα του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξης, για να υπηρετηθεί τότε η στρατηγική της "ισχυρής Ελλάδας".

Τρανό παράδειγμα ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη φέρνει με τη σειρά της την καπιταλιστική κρίση, που είναι γνήσιο τέκνο του συστήματος της εκμετάλλευσης, όπου βασιλεύουν το κυνήγι του κέρδους, η αναρχία της παραγωγής, ο αδυσώπητος ανταγωνισμός.

Αυτός είναι ο δρόμος που απαιτεί συνεχείς θυσίες χωρίς κανένα αντίκρισμα για τους εργαζόμενους. Οι 90 εργαζόμενοι της "Φριγκογκλάς" που έχασαν τη δουλειά τους είναι τα πρόσφατα θύματα των σιδερένιων νόμων που διέπουν την καπιταλιστική παραγωγή.

Αλήθεια, στα πλαίσια του αστικού περιφερειακού σχεδιασμού που προβάλλει τη Δυτική Ελλάδα, και πιο ειδικά την Πάτρα, σαν κόμβο συνδυασμένων μεταφορών και ενεργειακό κέντρο, πού αποτυπώνονται τα δικαιώματα και οι ανάγκες της πλατιάς πλειοψηφίας του λαού της περιοχής; Πουθενά.

Οι προσδοκίες για νέες θέσεις εργασίας θα είναι στα πλαίσια του νέου "αναπτυξιακού" νόμου της ΝΔ, που χτίζει πάνω στα θεμέλια που άνοιξε με τα "αναπτυξιακά" περιφερειακά του συνέδρια ο ΣΥΡΙΖΑ, εκλαϊκεύοντας και εξειδικεύοντας τα αιτήματα και τους στόχους του μεγάλου κεφαλαίου και των διεθνών του συμμάχων.

Τα σχέδια για την εγκατάσταση μονάδας υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Πάτρα, οι εξορύξεις του ορυκτού πλούτου και η αξιοποίηση των οικοπέδων υδρογονανθράκων στο Ιόνιο μοιάζουν λίγο με φάρσα, σε μια περίοδο που η πλειοψηφία του λαού μας έχει καταδικαστεί σε ενεργειακή φτώχεια. Για να μη σχολιάσουμε τους κινδύνους ακόμα και για τη ζωή των κατοίκων της περιοχής από την ανεξέλεγκτη δραστηριότητα διεθνών επιχειρηματικών κολοσσών, που μπροστά στο κέρδος η ασφάλεια και η προστασία της υγείας των ανθρώπων ασφαλώς και δεν αποτελούν προτεραιότητα.

Και βέβαια δεν μπορούμε να μη σχολιάσουμε ότι τα "πράσινα" κινήματα, που διαφημίζουν τα πολυτελή πλοία των ΜΚΟ, τα οποία περιδιαβαίνουν τα γαλανά νερά του Ιονίου αυτήν την περίοδο, δεν αποτελούν τίποτε άλλο από τους πλασιέ ανταγωνιστικών συμφερόντων επιχειρήσεων σε άλλους τομείς της καπιταλιστικής οικονομίας, όπως επίσης και των επιχειρήσεων της λεγόμενης καθαρής Ενέργειας, που επίσης πληρώνουμε πανάκριβα.

Ολοι αυτοί οι σχεδιασμοί, που αποσκοπούν να δώσουν ώθηση στην καπιταλιστική οικονομία έπειτα από την πολυετή κρίση, εξελίσσονται μέσα σε ένα αβέβαιο και ασταθές πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον από τα ορατά σημάδια της οικονομικής επιβράδυνσης, που τροφοδοτεί την ένταση των αντιθέσεων ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα ΗΠΑ - Κίνα - Ευρωζώνη (...)

Μπροστά μάλιστα και στην αναμενόμενη επικαιροποίηση της "Αμυντικής Συμφωνίας" μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας, ο λαός μας θα πρέπει να αντιδράσει, να την καταδικάσει με την πολύμορφη αγωνιστική του δράση μέσα από τα συνδικάτα και τους άλλους μαζικούς φορείς, με κάθε πρόσφορο τρόπο να πει "όχι" στις βάσεις και στο ΝΑΤΟ, καμία εμπλοκή στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς των ιμπεριαλιστών στην περιοχή.

Να μην επαναχρησιμοποιηθεί η βάση του Αραξου για την εγκατάσταση εκ νέου πυρηνικών όπλων. Δεν θα γίνουμε ούτε θύτες ούτε θύματα στις αναμετρήσεις τους για το μοίρασμα των αγορών, των ενεργειακών δρόμων και των εδαφών που αποσκοπούν στην οικονομική τους εκμετάλλευση, για να αποκομίσουν νέα κέρδη.

Ο στόχος της γεωπολιτικής αναβάθμισης, που υπηρετούσε με περισσό ζήλο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, στα πλαίσια του οποίου ανέπτυξε τις περιβόητες τετραμερείς συνεργασίες Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ - Αιγύπτου, παραμένει. Η πολυεπίπεδη εξωτερική πολιτική και η συμφωνία των Πρεσπών, που οδηγεί στην περαιτέρω ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων, αποτελεί στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης της Ελλάδας. Γι' αυτό και η νέα κυβέρνηση της ΝΔ, κάνοντας τις αναγκαίες βέβαια προσαρμογές - όπως με τη συμφωνία των Πρεσπών - προχωράει στην ίδια ρότα.

Μάλιστα, έχει συμφωνήσει με τις ΗΠΑ να στείλει φρεγάτα στο Ιράν, ώστε να επιχειρεί στα Στενά του Ορμούζ. Αλήθεια, ποια συμφέροντα του ελληνικού λαού κινδυνεύουν στον Περσικό Κόλπο; Η άποψη που λέει ότι έτσι εξασφαλίζουμε ασφάλεια, αφού διατηρούμε καλές σχέσεις με ισχυρούς συμμάχους, είναι παραπλανητική και επικίνδυνη.

Η ίδια η ιστορική πείρα, αλλά και τα σημερινά γεγονότα δείχνουν ότι καμία σταθερότητα δεν εξασφαλίζεται όταν μπλέκουν το λαό μας στα παζάρια και στις διευθετήσεις μεταξύ ανταγωνιστικών συμφερόντων στην περιοχή και ευρύτερα (...)

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να πρωτοστατεί και να παίρνει πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη της δράσης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ορθώνοντας μέτωπο απέναντι σε κάθε προσπάθεια πατριδοκαπηλίας, εθνικισμού αλλά και του κοσμοπολιτισμού, που οδηγούν από διαφορετικούς δρόμους στο ίδιο αποτέλεσμα.

Δηλαδή, οδηγούν στο να παραμένει ο λαός μας δέσμιος των συμμαχιών του κεφαλαίου μέσα στο ΝΑΤΟ, έχοντας το ρόλο του "προτιμώμενου εταίρου" και του "μεντεσέ" για τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή, μετατρέποντας τη χώρα μας σε μια τεράστια αμερικανοΝΑΤΟική βάση.

Η αλήθεια είναι ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια από τα επιτελεία της αστικής τάξης και τα κόμματά τους, διατίθεται πολύ χρήμα από την πρεσβεία των ΗΠΑ και από άλλα "ευαγή" ιδρύματα για να αποδεχτεί ο λαός μας ότι αυτό είναι το αναγκαίο τίμημα της ειρήνης... Οπως λέει και η τηλεοπτική διαφήμιση, "Ελλάδα - Αμερική, σε κάθε επόμενο βήμα μαζί!".

Στόχος αυτής της καμπάνιας - που ξεκίνησε επί ΣΥΡΙΖΑ - είναι να καλλιεργηθεί ο φιλοαμερικανισμός, να εξωραϊστεί η ιμπεριαλιστική πολιτική και να λυθούν από ό,τι φαίνεται ορισμένες "ιστορικές παρεξηγήσεις" για το ρόλο των ΗΠΑ σε κρίσιμες στιγμές της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας και του κινήματος στη χώρα μας και που για χρόνια τροφοδοτούσαν την ανάπτυξη του φιλειρηνικού κινήματος στη χώρα μας, με αιχμή το εμβληματικό σύνθημα "Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι" αλλά και "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", που σωστά εξελίχτηκε στην πορεία των χρόνων σε "ΕΕ και ΝΑΤΟ πολέμου συνδικάτο".

Ματαιοπονούν αν νομίζουν ότι στη χώρα που έριξαν τις πρώτες βόμβες ναπάλμ, πριν τις ρίξουν στο Βιετνάμ, στη χώρα που έχει Ακροναυπλία, Καισαριανή και Μακρόνησο, στην πόλη που έχει Γηροκομιό και Προσφυγικά, θα υπάρξουν σύγχρονες δηλώσεις μετανοίας στον ιμπεριαλισμό και στα εγκλήματά του!».

Την κεντρική ομιλία έκανε η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία μεταξύ άλλων τόνισε:

«Με τα λόγια των ποιητών, κάθε χρόνο φτιάχνουμε το σύνθημα του Φεστιβάλ, δίνουμε έμφαση στη μία ή άλλη πλευρά της ευθύνης του ανθρώπου για ν' ανοίξει κοινωνικούς δρόμους ελπιδοφόρους, και όταν αυτοί κρύβονται πίσω από τα πιο πυκνά πέπλα του σκότους, όταν τα εμπόδια έχουν γίνει φράγματα που ξεπερνούν το ανθρώπινο μπόι.

Ακόμα και όταν το να δεις το φως της ελπίδας, της δυνατότητας για τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική προοπτική χρειάζεται ένα μπόι ψηλότερο από το κανονικό, μια σκέψη κι ένα βλέμμα ικανό να διαπεράσει το φράγμα των αντεπαναστατικών ανατροπών πριν από 30 χρόνια, να διαπεράσει το φράγμα της σύγχρονης καπιταλιστικής βαρβαρότητας που δεν φορά πλέον τα κουρέλια της όπως πριν έναν αιώνα, αλλά φορά λαμπερή πανοπλία, φτιαγμένη και από τα πιο σύγχρονα επιστημονικά - τεχνολογικά επιτεύγματα της πληροφορικής, της αστροναυτικής, της βιοτεχνολογίας.

Εσείς γνωρίζετε ότι κλάδοι κι επιχειρήσεις που ήδη βρίσκονται σε ανοδική πορεία, στον Τουρισμό, στο Μέταλλο, στις Ιχθυοκαλλιέργειες, δεν έφεραν άνοδο μισθών, βελτίωση των εργασιακών σχέσεων και των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας (π.χ. στην "Αγροζωή", στην "Αλλατίνη"), αλλά αντίθετα η αύξηση της ανταγωνιστικότητάς τους πάτησε στην αύξηση της εκμετάλλευσης.

Το κύριο είναι αυτή η γνώση να γίνει στοιχείο ταξικού θυμού και πεποίθησης για αγώνα, να μεταδοθεί από τον ένα χώρο εργασίας στον άλλο, από τον έναν κλάδο στον άλλο, ώστε να ενισχύσει τις υπάρχουσες πρωτοπόρες δυνάμεις, να μαχητικοποιήσει κι άλλες δυνάμεις για να μην υποκύψουν σε εκβιασμούς, π.χ. στη ΛΑΡΚΟ.

Οι εργαζόμενοι να καταλάβουν ότι στον καπιταλισμό η τύχη μιας παραγωγικής μονάδας, με ιδιωτική ή κρατική ή και μεικτή υπόσταση, κρίνεται από το νόμο του ανταγωνισμού, της επιδίωξης γρήγορου και μεγάλου κέρδους, κι όχι από την ικανότητά της για την παραγωγή χρήσιμων προϊόντων (...)

Δεν υπάρχει πιο βάρβαρη εκδήλωση του καπιταλισμού από το να στερεί από τον άνθρωπο τη δυνατότητα να δουλεύει με σταθερό ημερήσιο/εβδομαδιαίο/μηνιάτικο/χρονιάτικο ωράριο, όχι πια 8ωρο, πολύ πιο λίγο, με μισθό αλλά και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες, ικανές να καλύψουν όλες τις σύγχρονες ανάγκες του, όχι μόνο για στέγαση, τροφή, ένδυση και μετακίνηση, αλλά και για αθλητισμό, πολιτισμό, τουρισμό.

Χρειάζεται ένα ή και πολύ περισσότερο μπόι σκέψης και βλέμματος πάνω από το κανονικό για ν' αναγνωρίσει ο μισθωτός, χειρώνακτας ή και με επιστημονική ή τεχνολογική ειδίκευση, ότι την κρίση στην καπιταλιστική οικονομία την προκαλεί η ίδια η ανάπτυξή της, γιατί στον πυρήνα της υπάρχει το σάπιο, το καταστροφικό, το αντιφατικό, γιατί αναπτύσσεται για το κέρδος, όχι για την κοινωνική ευημερία, γιατί οι νόμοι της είναι ο ανταγωνισμός, η ανισομετρία, που όχι απλώς υπάρχουν αλλά βαθαίνουν.

Σε αυτόν τον ανταγωνισμό έχει θέση ο μικρός επιχειρηματίας ή και ο αυτοαπασχολούμενος μόνο όταν και όσο θρέφει τον μεγάλο καπιταλιστή, τα μονοπώλια, όταν τους ανοίγει δρόμο στην κερδοφορία τους.

Αν πριν 200, 100, ακόμα και 50 χρόνια, μεγάλοι κύκλοι καπιταλιστικής ανάπτυξης έφερναν, έστω και με καθυστέρηση, μια γενική άνοδο της κοινωνικής ευημερίας, η οποία πισωγύριζε με κρίσεις όπως του 1929, ακόμα και του 2008, και με τις καταστροφές των παγκόσμιων πολέμων, τώρα κάθε γενιά έχει και μεγαλύτερο βαθμό στέρησης σε σχέση με αυτά που παράγει, σύμφωνα με τις δυνατότητες των επιστημονικών και τεχνολογικών κατακτήσεων (...)

Πίσω απ' όλη τη δήθεν ευαισθησία για την κλιματική αλλαγή, για τη διάσωση του Αμαζονίου, για τον περιορισμό της κτηνοτροφίας/της κρεατοφαγίας, για τις εκπομπές CO₂ και τόσα άλλα βρίσκονται μεγάλα συμφέροντα και ανταγωνισμοί των μονοπωλίων, που σπεκουλάρουν πάνω σε, υπαρκτά βέβαια, παγκόσμιας κλίμακας προβλήματα που αφορούν τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση.

Ολη η "πράσινη" ευαισθησία στην Ενέργεια, στις κατασκευές, στη διατροφή κ.λπ. κρύβει την ανάγκη που έχει το παγκόσμια υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο να κάνει επενδύσεις σε νέους κλάδους, την ανάγκη του να καθυστερήσει την εκδήλωση μιας νέας οικονομικής κρίσης.

Ομως, η ατομική ιδιοκτησία στη γη, στα σύγχρονα μέσα παραγωγής, στο φυσικό πλούτο, το μονοπωλιακό κέρδος και οι εθνικοί καπιταλιστικοί ανταγωνισμοί έρχονται σε σύγκρουση με τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, την ανιδιοτελή συνεργασία μεταξύ εθνών - λαών που απαιτείται για τη διαχείριση των μεγάλων σύγχρονων προβλημάτων τα οποία σχετίζονται με τη συνειδητά, επιστημονικά και κεντρικά σχεδιασμένη, επίδραση του ανθρώπου στη φύση.

Και στην Ελλάδα, χώρα σεισμογόνο, δασική, έχουμε πικρή εμπειρία του προβλήματος. Το πρόβλημα δεν αμβλύνεται με καλύτερη επικοινωνιακή πολιτική της σημερινής κυβέρνησης έναντι της προηγούμενης ή κι έστω με ταχύτερη χρησιμοποίηση μέτρων - "ασπιρίνες", όπως αυτά που πήρε η νέα κυβέρνηση, πρόσφατα και στην Εύβοια, ούτε με τη σύλληψη/καταδίκη κάποιων εμπρηστών που είναι εκτελεστικά όργανα, ενώ ο ηθικός αυτουργός είναι η μεγαλύτερη καπιταλιστική εκμετάλλευση δασών.

Γνωστοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στις Κατασκευές, στο Μέταλλο, στην Ενέργεια θεωρούν πρόσφορο πεδίο κερδοφορίας την επέκταση μονάδων αιολικής ενέργειας στην Εύβοια, που άλλωστε διαθέτει ένα απ' τα καλύτερα αιολικά δυναμικά μεγάλης ταχύτητας, γι' αυτό κι έχουν φυτρώσει ανεμογεννήτριες σ' όλη την Εύβοια. Ομως, για τη λαϊκή οικογένεια, τον αγρότη δεν έγινε φθηνότερο το ηλεκτρικό ρεύμα.

Τα ανάλογα ενεργειακά προγράμματα επενδύσεων που έχουν ανακοινώσει τόσο η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος όσο και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων δεν έχουν ως κίνητρο το φθηνό ρεύμα για το λαό, αλλά την καπιταλιστική κερδοφορία.

Αναρχη ήταν και είναι η εξαγόμενη "ανάπτυξη" της Αττικής προς την Εύβοια με συνέπειες και για τα δάση της, μαζί με τις τεράστιες ελλείψεις της Δασικής Υπηρεσίας σε προσωπικό, μέσα και χρηματοδότηση, την εκτός σχεδίου δόμηση, την έλλειψη υποδομών, που όλα μαζί συμβάλλουν στη μείωση της δασικής βλάστησης.

Δεν υπήρξαν προγράμματα υποβοήθησης της συλλογής ρητίνης, με αποτέλεσμα ουσιαστικά την εγκατάλειψη και μαζί την υποχώρηση όποιας προστασίας του χώρου τη συνόδευε.

Διόλου τυχαία η παραγωγή ρητίνης από τους 41.000 τόνους το 1961 έπεσε λίγο κάτω από 4.000 τόνους το 2008.

Η Εύβοια, όπως κι όλη η Ελλάδα, διαθέτει δάση και δασικές εκτάσεις που αποτελούν τεράστια πηγή πλούτου: Σε ξύλο, μελίσσι, ρετσίνι, ζώα, πτηνά, ψάρια γλυκού νερού, νερά πολλαπλής χρήσης. Είναι, ίσως, απ' τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις για να καταλάβουμε την αναγκαιότητα όχι μόνο της κοινωνικής ιδιοκτησίας σ' όλη τη γη, δασική και μη, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού στην προστασία και αξιοποίηση του δασικού πλούτου, αλλά και συνολικά την ανάγκη της κοινωνικής ιδιοκτησίας σε κάθε παραγωγική δραστηριότητα, για την παραγωγή προϊόντων χρήσης και όχι εμπορευμάτων που περικλείουν κέρδος.

Η έλλειψη αντιπυρικής, αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής κοινωνικής προστασίας είναι η πιο βάρβαρη εκδήλωση του σύγχρονου καπιταλισμού.

Εδώ βρίσκεται όλη η ουσία της εποχής που ζούμε. Από τη μια, τη χαρακτηρίζει αρνητικός συσχετισμός μεταξύ των βασικών αντίπαλων ταξικών δυνάμεων, ο χειρότερος συσχετισμός που γνώρισε η ανθρωπότητα τα τελευταία 100 χρόνια, ένας συσχετισμός που τον βαραίνουν η εκτεταμένη νίκη της αντεπενάστασης, η ιδεολογική και πολιτική υποχώρηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, η αποδιάρθρωση του συνδικαλιστικού εργατικού κινήματος, γενικότερα του οργανωμένου λαϊκού κινήματος σε σειρά καπιταλιστικών χωρών. Από την άλλη, είναι η εποχή με τις αφάνταστα ώριμες υλικές προϋποθέσεις για το πέρασμα από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Σε αυτές τις συνθήκες, η διαμόρφωση, η διεύρυνση της επαναστατικής πρωτοπορίας γίνεται υπόθεση πρωτόγνωρη σε σχέση με την όποια πείρα του παρελθόντος. Μια υπόθεση που απαιτεί βαθιά επιστημονική γνώση με ταξικά κριτήρια, γνώση Ιστορίας, αλλά χρειάζεται και επαναστατική ορμή, ενόραση και θέληση για να σηκώσει κεφάλι ο υποκειμενικός παράγοντας, να βρεθεί συνειδητά προετοιμασμένος για τις κοινωνικές θύελλες που αναμφίβολα θα έρθουν, για να μην υποστεί ο ανθρώπινος παράγοντας μεγάλη καταστροφή, αλλά αντίθετα να καταστρέψει τους καπιταλιστές, τον πραγματικό υπαίτιο των καταστροφών.

(...)

Το υλικό βάθρο της νέας, της σοσιαλιστικής κοινωνίας φτιάχνεται μέσα στον καπιταλισμό, ανεξάρτητα από το συσχετισμό της ταξικής πάλης. Ομως, οι κοινωνικές σχέσεις για να γίνει η βιομηχανική, η αγροτική παραγωγή πραγματικό σοσιαλιστικό υλικό για να στηρίξουν ανάλογες κοινωνικές υπηρεσίες, δεν φτιάχνονται μέσα στον καπιταλισμό. Προϋποθέτουν την ανατροπή του, μέσα από σκληρό ταξικό αγώνα.

Το υλικό υπόβαθρο που δημιουργείται από την εργασία μας, αυτό είναι το αντικειμενικό στοιχείο της επαναστατικής αισιοδοξίας.

Το υποκειμενικό στοιχείο της πρέπει να το χτίσουμε λιθαράκι το λιθαράκι, με κόπο, με νίκες, ακόμα και μερικές ήττες, αλλά χωρίς ηττοπάθεια, μεμψιμοιρία.

Κάθε κομμουνιστής και κομμουνίστρια, κάθε ΚΝίτης και ΚΝίτισσα, κάθε πρωτοπόρος μέσα από τις καθημερινές προκλήσεις στη δουλειά, στο σχολείο, στο χωράφι, στη ζωή να ξεκινά τις μικρές μάχες, αυτές που θα κάνουν τον ταξικό στρατό μαζικό κι ετοιμοπόλεμο, για τις συνθήκες της μεγάλης μάχης για τη νίκη».

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε στους επισκέπτες η Κεντρική Εκθεση του Φεστιβάλ με θέμα «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!», με αφορμή την επέτειο για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς το 1919. Δεκάδες μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι ξεναγήθηκαν στην έκθεση, όπου μέσα από την παρουσίαση της ιστορικής πορείας της ΚΔ συζήτησαν για το τι πρέπει να κάνουν για να αλλάξει η σημερινή κατάσταση, ο αρνητικός συσχετισμός.

Και τις δύο μέρες ξεχώρισε η συμμετοχή στο «γυναικείο στέκι», όπου έγιναν συζητήσεις για την Προσχολική Αγωγή και τα δικαιώματα των γυναικών. Στο χώρο λειτούργησε Escape room, με μαθητές να δίνουν ...μάχη με τους γρίφους των δωματίων του μέχρι αργά το βράδυ και παιδότοπος με πολλές δραστηριότητες για τους μικρούς φίλους της ΚΝΕ.

Την πρώτη μέρα το πρόγραμμα ξεκίνησε με χαιρετισμό του Παναγιώτη Κοδέλλα, Γραμματέα του ΤΣ Λάρισας της ΚΝΕ. Στη συνέχεια, ακολούθησε συζήτηση στην Κεντρική Σκηνή με θέμα «Ατομική ελευθερία, μύθοι και πραγματικότητα. Το παράδειγμα της τοξικοεξάρτησης», με ομιλητή τον Παναγιώτη Κατηφέ, μέλος του Τμήματος Κατά των Ναρκωτικών της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος, μεταξύ άλλων, τόνισε: «Το Κόμμα μας και η ΚΝΕ είναι το μοναδικό πολιτικό Κόμμα και η μοναδική πολιτική Οργάνωση νεολαίας που με σταθερό και αταλάντευτο τρόπο έχουν μέτωπο απέναντι σε όλα τα ναρκωτικά». Το πρόγραμμα της πρώτης μέρας ολοκληρώθηκε με την παράσταση του Αποστόλη Μπαρμπαγιάννη με τους «Τσολιάς εν δε Τσόλια μπαντ» και λαϊκό γλέντι με τους «Latreis». Σε ξεχωριστό χώρο έγινε συναυλία από τους «Ξένους Τουρίστες» και party με τον dj Baghdad.

Οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ κορυφώθηκαν με τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση με ομιλητή τον Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκο Αμπατιέλο.

Στην ομιλία του, ο Νίκος Αμπατιέλος μεταξύ άλλων τόνισε:

«Στη Λάρισα, που πρωτοπορεί στον ιατρικό τουρισμό, 1 στους 2 κατοίκους δεν μπορεί να αντεπεξέλθει οικονομικά ούτε σε μια βδομάδα διακοπών και ταυτόχρονα "χτυπάει ξύλο" μην τυχόν και χρειαστεί να πάει στο νοσοκομείο! Ενώ οι σπουδαστές που κάνουν πρακτική στις μεγάλες μονάδες βγάζουν όλη τη "λάντζα".

Στη Λάρισα, με τις σημαντικές παραγωγικές δυνατότητες στον κλάδο του γάλακτος και των τροφίμων, οι εργαζόμενοι σε αρκετές επιχειρήσεις μετρούν νέες περικοπές μισθών και ατομικές συμβάσεις εργασίας, ζούνε στο πετσί τους την εργοδοτική τρομοκρατία.

Στη Λάρισα, που χτυπά η καρδιά του αγροτικού κόσμου, οι μικροί αγρότες ξεκληρίζονται, πουλάνε τα προϊόντα τους σε εξευτελιστικές τιμές, ενώ η λαϊκή οικογένεια τα πληρώνει ακριβά!».

Απευθυνόμενος στη νεολαία που συμμετείχε μαζικά στο Φεστιβάλ, σημείωσε:

«Πρέπει να ξέρετε ότι μας θεωρούν εύκολο στόχο. Ποντάρουν στη χαμηλή μας πολιτική και κοινωνική πείρα, ότι ένα κομμάτι στηρίζεται από το πενιχρό οικογενειακό εισόδημα.

Ποντάρουν στο ότι δεν έχουμε πείρα από αγώνες και κατακτήσεις προηγούμενων δεκαετιών, ζούμε σε μεγάλη χρονική απόσταση από ηρωικές περιόδους του λαού, που διαπαιδαγώγησαν γενιές και γενιές νέων.

Ποντάρουν στο ότι δεν γνωρίσαμε τα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης του 20ού αιώνα, την προσφορά του σοσιαλισμού, της ΕΣΣΔ, γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σε συνθήκες ήττας, αντεπανάστασης.

Ο,τι έχει ακούσει αυτή η γενιά για τον σοσιαλισμό στον 20ό αιώνα είναι αποκλειστικά από τη σκοπιά των νικητών. Διαστρέβλωση, δαιμονοποίηση, συκοφαντία, τα πάντα επιστρατεύονται να συσκοτίσουν το εξής: Οτι παρά τα λάθη, τις παραλείψεις και τα προβλήματα, ο εργαζόμενος άνθρωπος προσπάθησε να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει, να κυβερνήσει ο ίδιος τη ζωή του, να έχει ο ίδιος την εξουσία, να βάλει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας την τάξη των εκμεταλλευτών, των καπιταλιστών. Γι' αυτό αντιμετωπίστηκε η ανεργία, γι' αυτό η Παιδεία, ο πολιτισμός έφτασαν στα ανώτατα όρια που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα.

Ποντάρουν όμως ειδικά στο ότι είμαστε μακριά από τη συλλογική πάλη, τον ταξικό οργανωμένο αγώνα.

Το σύστημα διδάσκει στους νέους από την πιο μικρή ηλικία το πιο απάνθρωπο και χυδαίο μάθημα, αυτό της υποταγής στα αφεντικά, της συμφιλίωσης με την εκμετάλλευση, την ανθρωποφαγία του διπλανού, του συναδέλφου, του συμμαθητή, που πρέπει να χάσει αυτός για να κερδίσω εγώ...

Και τελικά, αυτό που γίνεται σε αυτή την περίπτωση είναι να χάνουν όλοι και να κερδίζει μόνο το κεφάλαιο και το σύστημα.

Είναι στο χέρι μας να τους αποδείξουμε ότι κάνουν λάθος!

Οτι το γεγονός ότι έχουν δημιουργήσει μία γενιά που ζει με χειρότερους όρους από τη γενιά των γονιών της θα γίνει σπίθα που θα οδηγήσει σε νέους, μαχητικούς αγώνες.

Οτι τα μέτρα που παίρνουν, κυρίως ιδεολογικά, για να μην εκφραστεί σε αποφασιστική συμμετοχή της νεολαίας στον αγώνα θα αποτύχουν παταγωδώς.

Οτι το "δεν υπάρχει εναλλακτική - κάτσε στα αυγά σου" θα το σαρώσει το σύνθημα "το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός"».

Αξιοσημείωτο ήταν το workshop με τη συμμετοχή του προγράμματος ΚΕΘΕΑ «Αριάδνη» και μελών της θεραπευτικής κοινότητας, με θέμα: «Ψάξε την πραγματική ουσία. Πες όχι σε όλα τα ναρκωτικά», καθώς και το αφιέρωμα με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Εκστρατεία με τίτλο: «Η Ελλάδα στη δίνη των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών».

Στο συναυλιακό μέρος συμμετείχαν μεταξύ άλλων οι: Γιώργος Μαργαρίτης, Μαρία Κώτη, Μιρέλλα Πάχου, Μύρωνας Στρατής κ.ά.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που μεταξύ άλλων τόνισε:

Τα δωράκια, οι παροχές, οι διευκολύνσεις, τα μεγάλα κέρδη που θα εξασφαλίσουν δεν πάνε μαζί με τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, δεν πάνε μαζί με μισθολογικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Και δεν μιλάμε γενικά στον αέρα, ο κάθε κλάδος, ο κάθε τομέας, η κάθε περιοχή έχει τη δικιά της πείρα σε αυτό το ζήτημα. Και ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες και οι νέοι της Κρήτης ξέρουν τι πάει να πει αυτή η ανάπτυξη.

Ποια είναι τα "συγκριτικά πλεονεκτήματα" στην περιοχή, για τα οποία μίλαγε και η προηγούμενη κυβέρνηση και μιλάει και η σημερινή, όλα τα αστικά κόμματα και επιτελεία;

Πρώτα απ' όλα είναι ο τουρισμός. Είναι αλήθεια ότι στο νησί δραστηριοποιούνται μεγαθήρια ξενοδοχειακοί όμιλοι και tour operators. Είναι αλήθεια ότι και μεγάλες επενδύσεις έχουν γίνει και σχέδια καινούργια υπάρχουν για ακόμα μεγαλύτερες. Σχέδια που συνοδεύονται από πόρους εκατομμυρίων ευρώ μέσω ΕΣΠΑ και Προγράμματα Δημοσίων Επενδύσεων που στηρίζουν τις επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Μήπως κέρδισαν τίποτα μέχρι τώρα οι εργαζόμενοι που δουλεύουν πραγματικά σε συνθήκες γαλέρας, σε πραγματικά εργασιακά κάτεργα που θεριεύουν η εντατικοποίηση, οι χαμηλοί μισθοί, η εργοδοτική τρομοκρατία, η καταστρατήγηση δικαιωμάτων; Μήπως κέρδισαν από το μεγάλωμα της τουριστικής πίτας οι αυτοαπασχολούμενοι που είδαν τα μικρομάγαζά τους να κλείνουν ή να φυτοζωούν μη ανταποκρινόμενα στον σκληρό ανταγωνισμό;

Τι άλλο, λένε, είναι "συγκριτικό πλεονέκτημα"; Η αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή. Πράγματι η Κρήτη έχει πλούσια γη, μεγάλο κτηνοτροφικό κεφάλαιο. Τι έχει γίνει όμως μέχρι σήμερα; Και τι μέλλει να γίνει; Μήπως δεν ενισχύεται η τάση της συγκέντρωσης της γης και της παραγωγής σε όλο και λιγότερα χέρια. Μήπως δεν είναι που κάθε χρονιά μειώνεται το αγροτικό εισόδημα, δεν είναι οι βιοπαλαιστές αγρότες που στενάζουν κάτω από τη βαριά φορολογία, τις ελλείψεις υποδομών που τους αφήνουν έρμαιο των φυσικών καταστροφών; Μήπως η στενότερη σύνδεση με την αγροτοδιατροφική βιομηχανία δεν δένει ακόμα περισσότερο στο άρμα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων σε μεγάλες βιομηχανίες τροφίμων - ποτών, σε βιομηχανίες τυποποίησης και μεγαλεμπόρους αγροτικών προϊόντων που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα; Που παίρνουν κοψοχρονιά το προϊόν του αγρότη, οδηγώντας τον σε βέβαιο ξεκλήρισμα;

Τι άλλο είναι "συγκριτικό πλεονέκτημα"; Μα τι άλλο από την ένταξη της Κρήτης στον ενεργειακό σχεδιασμό μεγάλων πολυεθνικών μονοπωλίων. Στα σχέδιά τους είναι το πέρασμα από την Κρήτη του αγωγού "EastMed", που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από τα κοιτάσματα του Ισραήλ στην Ευρώπη, μέσω Κύπρου, Ελλάδας και Ιταλίας. Ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται το ζήτημα της εκμετάλλευσης των ενεργειακών θαλάσσιων οικοπέδων νοτιοδυτικά της Κρήτης, για τα οποία ενδιαφέρονται ενεργειακοί κολοσσοί, όπως η "ExxonΜobil" και η "Τotal". (...)

Το πιο ουσιαστικό όμως είναι ότι η Κρήτη θα βρεθεί ακόμα πιο κοντά στο επίκεντρο των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και των συγκρούσεων για τον έλεγχο των πηγών και των δρόμων Ενέργειας. Δεν είναι τυχαίο ότι η βάση της Σούδας αναβαθμίζεται και επεκτείνεται συνεχώς, με στόχο να στρατωνίζεται μόνιμα δύναμη πεζοναυτών. Οπως δεν είναι τυχαία η μόνιμη παρουσία ευρωΝΑΤΟικών πλοίων, με πρόσχημα τον έλεγχο των προσφυγικών ροών, την ίδια στιγμή που οι Ρώσοι αναβαθμίζουν τη δική τους βάση στο Ταρτούς της Συρίας και τη ναυτική παρουσία τους στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στο επικίνδυνο κουβάρι των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων προχωρά παράλληλα με τα σχέδια για συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, υπό τη σκέπη αμερικανικών και γαλλικών μονοπωλίων, που διεκδικούν τη μερίδα του λέοντος.

Για τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης, η κυβέρνηση συνεχίζοντας το έργο της προηγούμενης αναλαμβάνει τον επικίνδυνο ρόλο του σημαιοφόρου σε επιθετικά σχέδια του ΝΑΤΟ, ενώ η αναβάθμιση της βάσης της Σούδας παίζει και ρόλο "προστάτη" των επενδύσεων αμερικανικών και άλλων μονοπωλίων στην περιοχή. (...)

Η διαχείριση της κρίσης από το αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, των συμμαχιών των αστικών κομμάτων του, αξιοποιήθηκε για να περάσουν αναδιαρθρώσεις που είχαν καθυστερήσει για κάποια χρόνια, για να υποχρεωθούν οι εργαζόμενοι σε μεγάλες θυσίες, σε βαθιές αλλαγές στους όρους ζωής και εργασίας, ιδιαίτερα όσον αφορά τους νεότερους ηλικιακά, αλλαγές όχι έκτακτες και προσωρινές αλλά μόνιμες.

Παρά τις μεγάλες και σημαντικές κινητοποιήσεις της περιόδου, αυτό που πέρασε στο λαό και τους εργαζόμενους είναι ότι το φάρμακο στην καπιταλιστική κρίση είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη. Δηλαδή θα γιατρέψουμε την κρίση με την αιτία που τη δημιούργησε. Αυτή η αντίληψη βεβαίως διανθίστηκε με "αντιμνημονιακό" περιεχόμενο, ότι δηλαδή για να έρθει η ανάπτυξη πρέπει να βγούμε από τα μνημόνια, ότι από την ανάπτυξη που θα έρθει θα αποκατασταθούν όσα χάθηκαν, θα διορθωθούν "αδικίες".

Σε αυτό το πνεύμα ο ΣΥΡΙΖΑ πούλησε ψεύτικες ελπίδες, αναδείχθηκε σε κυβέρνηση ασκώντας μια διαχείριση που έπαιξε έναν πολύ βρώμικο ρόλο. Ουσιαστικά, με την κατοχύρωση όλων των προηγούμενων μνημονίων και την ψήφιση ενός ακόμα "εκπαίδευσε" το λαό στη λογική του μονόδρομου, στη λογική της παραίτησης από όσα έχασε, στη λογική μείωσης των απαιτήσεων, στη λογική της προσαρμογής σε μια ζωή με ψίχουλα.

Σήμερα, σε συνθήκες ανόδου της οικονομίας, η κυβέρνηση της ΝΔ αξιοποιώντας όλα αυτά έρχεται προκλητικά να τα θεωρεί αυτονόητα.

Η ανάπτυξη, λένε, δεν έχει "χρώμα", δεν είναι "αριστερή" ή "δεξιά". Είναι αυτονόητο ότι η ανάπτυξη σημαίνει κέρδη για τις επιχειρήσεις, διευκόλυνση, στήριξή τους από το κράτος. Αυτό άλλωστε είναι το περιεχόμενο του "αναπτυξιακού" νόμου που κατέθεσε η κυβέρνηση, προχωράει με σίγουρα βήματα παραπέρα τα επενδυτικά σχέδια, τις απαιτήσεις του κεφαλαίου για νέα πεδία κερδών. Η ανάπτυξη, λένε, σημαίνει ότι δεν πρέπει να γυρίσουμε πίσω και ως πίσω εννοούν την ανάκτηση απωλειών που χάθηκαν την περίοδο της κρίσης.

Η ανάπτυξή τους δεν ξέρουμε τι χρώμα έχει, πάντως σίγουρα έχει ταξικό χαρακτήρα, είναι ανάπτυξη για τους επιχειρηματικούς ομίλους, φορτώνοντας τα βάρη στο λαό. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι το αναπτυξιακό τους σχέδιο περιέχει μέσα διατάξεις που βάζουν ταφόπλακα στις κλαδικές συμβάσεις εργασίας, συνεχίζοντας παραπέρα το έργο που ξεκίνησαν οι προηγούμενοι, και ο ΣΥΡΙΖΑ. Επικαλείται μάλιστα η κυβέρνηση δικό του νόμο αλλά και την επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, συνέχεια και αυτή των αντιαπεργιακών νόμων του ΣΥΡΙΖΑ.

Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα, θα δεχθούμε ως αυτονόητο ότι η δουλειά και η ζωή μας θα είναι λάστιχο; Είναι αυτονόητο ότι θα βάζουμε βαθιά το χέρι στην άδεια τσέπη για την Υγεία, την Παιδεία, την Κοινωνική Ασφάλιση; Είναι αυτονόητο ότι δεν θα μπορούμε να ικανοποιούμε στοιχειώδεις ανάγκες, ότι θα ζούμε πιο πίσω από τις δυνατότητες που μας δίνουν η επιστήμη και η τεχνολογία;

Εμείς λοιπόν λέμε ότι δεν πρέπει να μάθουμε, δεν πρέπει να συνηθίσουμε, δεν πρέπει να αποδεχτούμε, και αν η σημερινή κατάσταση του εργατικού, λαϊκού κινήματος είναι αυτή που δημιουργεί την αίσθηση και την αντίληψη ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα άλλο, εμείς πρέπει αυτή την κατάσταση να την αλλάξουμε, ξαναζωντανεύοντας τα συνδικάτα, τους συλλόγους, τα σωματεία, ανεβάζοντας την οργάνωση, τη συμμετοχή, ανασυντάσσοντας το κίνημα, ενισχύοντας τον αγωνιστικό, ταξικό, προσανατολισμό του βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο».