Κυριακή 18 Αυγούστου 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πληρώνει ομόλογα η Αργεντινή

Από τις πρόσφατες διαδηλώσεις στην Αργεντινή
Από τις πρόσφατες διαδηλώσεις στην Αργεντινή
Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο, η Αργεντινή προχωράει στην πληρωμή ομολόγου 2 δισ. δολαρίων που λήγει στις 12 Σεπτέμβρη και ανήκει σε ιδιώτη επενδυτή, ο οποίος αρνήθηκε να συμμετέχει στο υποχρεωτικό «κούρεμα» του χρέους, όταν η χώρα χρεοκόπησε το 2001. Οπως δήλωσε ο υπουργός Οικονομίας, «σήμερα η Αργεντινή χρωστά σε συνάλλαγμα σε ιδιώτες πιστωτές λιγότερο από το 10% του ΑΕΠ». Η Αργεντινή βρίσκεται την τελευταία δεκαετία σε δικαστική διαμάχη με hedge funds (επενδυτικά κεφάλαια) που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην αναδιάρθρωση του χρέους 100 δισ. δολ. το 2001. Εως σήμερα η χώρα έχει αναδιαρθρώσει το 93% του χρέους που είχε τότε, όμως τα χρωστούμενα που τώρα διεκδικούνται δικαστικά, κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα την οικονομία της. Τον περασμένο Οκτώβρη δικαστήριο των ΗΠΑ διέταξε τη χώρα να πληρώσει περισσότερα από 1,3 δισ. δολ. σε hedge funds της «Elliott Management LLC΄s NML Capital» και «Aurelius Capital». Το εφετικό δικαστήριο δεν έχει λάβει ακόμα απόφαση για το αν η πρόταση της Αργεντινής για διακανονισμό με τα hedge funds είναι σύμφωνη με προηγούμενη απόφαση για ίση μεταχείριση όλων των πιστωτών. Τα funds έχουν απορρίψει την πρόταση της Αργεντινής και πλέον η χώρα, ανάλογα και με την τελική απόφαση, θα βρεθεί αντιμέτωπη με το δίλημμα να διαλέξει ανάμεσα στην πληρωμή των funds ή της στάσης πληρωμών στα τρέχοντα ομόλογα. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που προκύπτει είναι ότι οι διάφοροι ενδοϊμπεριαλιστικοί συμβιβασμοί, όπως αυτός που έγινε για το χρέος της Αργεντινής το 2001, είναι πρόσκαιροι και κανένα αντίκρυσμα δεν έχουν για το λαό, ακόμα κι αν η αστική τάξη καμώνεται πως τους κάνει για λογαριασμό του. Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι τα χρήματα που θα κληθεί να επιστρέψει στους δανειστές της η Αργεντινή, θα λείψουν από στοιχειώδεις υπηρεσίες προς τα λαϊκά στρώματα, τα οποία ήταν αυτά που πλήρωσαν και την κρίση που έπληξε τη χώρα στα τέλη της περασμένης δεκαετίας. Ο λαός δεν πρέπει να τρώει το παραμύθι ότι το κούρεμα και τα διάφορα PSI τον αλαφρώνουν από το χρέος, όπως έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ, εκθειάζοντας τη διαχείριση της κρίσης στην Αργεντινή. Για την πλουτοκρατία γίνονται, και όταν οι κόντρες στο εσωτερικό της οξυνθούν, το... μάρμαρο καλείται να το πληρώσει πάλι ο λαός.

Ούτε φαΐ, ούτε νερό από το φασισμό

Εύλογες οι αντιδράσεις του κόσμου, που προκλήθηκαν και λόγω της αποδοχής της οργάνωσης «Αρκτούρος» του ποσού των 5.000 ευρώ από τη Χρυσή Αυγή, αλλά και λόγω της ανακοίνωσης του Γιάννη Μπουτάρη που δικαιολογεί το γεγονός.

Το θέμα δημοσιοποιήθηκε από τη Χρυσή Αυγή, η οποία αρέσκεται στα επικοινωνιακά σόου εντός και εκτός Βουλής. Γι' αυτό, εξάλλου, στην ιστοσελίδα της φασιστικής οργάνωσης γίνεται λόγος για τον αρχηγό της και τις φιλοζωικές του αναζητήσεις, μιας και «φιλοξενεί στην οικία του 3 αδέσποτα (2 σκύλους και 1 γάτο)».

Δυστυχώς, όμως, μέρος του σόου της Χρυσής Αυγής δέχτηκε να γίνει και η οργάνωση «Αρκτούρος», αποδεχόμενη τα χρήματα των ναζί.

Μάλιστα, η επίσημη δικαιολογία του δημάρχου Θεσσαλονίκης και ιδρυτή της οργάνωσης «Αρκτούρος», Γιάννη Μπουτάρη, καταγράφεται στην ανακοίνωσή του, όπου μεταξύ άλλων υποστηρίζει πως «στα 21 χρόνια λειτουργίας του, ο "ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ" δε συνδέθηκε, ούτε συντάχθηκε με καμία πολιτική ιδεολογία. Δε συμμετείχε σε καμία εκδήλωση πολιτικού κόμματος ή σχηματισμού. Σταθερή ιδεολογία του είναι η προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα, που σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαία».

Η Χρυσή Αυγή, ωστόσο, δεν είναι μια αδέσποτη πολιτικά οργάνωση που χρήζει προστασίας από μια φιλοζωική οργάνωση, όσο φιλόζωος κι αν είναι ο αρχηγός της κι όσες ανάγκες κι αν έχει η οργάνωση «Ακρτούρος»! Είναι νεοναζιστικό μόρφωμα που υμνεί τον Χίτλερ και εκείνους που και στη Θεσσαλονίκη έσπειραν το θάνατο και έστειλαν κόσμο και κοσμάκη στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Προφανώς, για 5.000 ευρώ ή οποιοδήποτε άλλο ποσό και για οποιονδήποτε σκοπό δεν μπορεί ούτε να λησμονηθούν ούτε να ξεπλυθούν τα εγκλήματα των ναζιστών, πόσο μάλλον όταν υπάρχουν νεοναζί για να μας τα θυμίζουν.

Οσο για τους νεοναζί ας θυμούνται καλά το σύνθημα «ούτε φαΐ, ούτε νερό από το φασισμό».

Αλμπερτ Μαλτς: «Το Υπόγειο Ρεύμα»

Το «Υπόγειο Ρεύμα» είναι ένα ξεχωριστό βιβλίο της αμερικάνικης εργατικής λογοτεχνίας. Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όλους, αφού αποτελεί μια ζωντανή γνωριμία με την πάλη των εργατών σε μια βιομηχανική περιοχή των ΗΠΑ - ταυτόχρονα είναι ένα δυνατό μυθιστόρημα που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον. Οι ήρωες του βιβλίου είναι άνθρωποι με ιδανικά για μια πιο ανθρώπινη και πιο δίκαιη ζωή, κομμουνιστές πρωτοπόροι εργάτες που έρχονται σε αντίθεση με την κοινωνία της εκμετάλλευσης και τους μηχανισμούς καταπίεσης φανερούς και κρυφούς. Το στοιχείο που αναμφίβολα θα εκτιμήσει ο αναγνώστης είναι ότι οι ήρωες του βιβλίου είναι άνθρωποι πραγματικοί, ζωντανοί, με όλες τις αρετές και τις ελλείψεις τους, που με την καθημερινή τους δράση συμβάλλουν στην πάλη για την αλλαγή της κοινωνίας. Το «Υπόγειο Ρεύμα» όχι μόνο αποτυπώνει τη σκληρότητα της ταξικής πάλης, αλλά και θέτει τον καθένα μπροστά στην ευθύνη συνεισφοράς του στην οργάνωση αυτής της πάλης. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

ΠΡΟΣΩΠΟ
Μπέντζαμιν Νετανιάχου

Το μαύρο... άσπρο επιχείρησε να κάνει την περασμένη βδομάδα ο 64χρονος Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου, με αφορμή την έναρξη του δεύτερου γύρου των ισραηλινο-παλαιστινιακών «ειρηνευτικών» συνομιλιών στην Ιερουσαλήμ.

Μετά τις επικρίσεις που δέχτηκε και από τον ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν για το μπαράζ εκατοντάδων νέων εβραϊκών εποικισμών που ενέκρινε προ ημερών η ισραηλινή κυβέρνηση σε Ανατολική Ιερουσαλήμ και Δυτική Οχθη, ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι η «πραγματική ρίζα» του προβλήματος, που περιπλέκει την ειρηνευτική διαδικασία, δεν είναι οι νέοι εβραϊκοί εποικισμοί, αλλά, τάχα, η άρνηση των Παλαιστινίων να αναγνωρίσουν «οποιαδήποτε σύνορα σε ένα εβραϊκό κράτος». Δίχως αίσθηση του μέτρου και της λογικής, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός απέρριψε τις αιτιάσεις για τη στάση της κυβέρνησής του αναφορικά με τους εποικισμούς, λέγοντας ότι «δεν πρόκειται για αληθινά ζητήματα που πρέπει να συζητηθούν... διότι αυτοί (σ.σ. οι εποικισμοί) θα αποτελέσουν τμήμα του Ισραήλ στον οριστικό χάρτη της ειρήνης».

Με άλλα λόγια, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός υποβαθμίζει τη συνεχιζόμενη καταπάτηση των παλαιστινιακών κατεχόμενων εδαφών, επιδιώκοντας να μεταθέσει το βάρος της ευθύνης ενδεχόμενης αποτυχίας στην αντίπαλη πλευρά, ώστε να πετύχει και την ...πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.

Ωστόσο, με τέτοιες λογικές, η πραγματική ειρήνη δεν πρόκειται να ορθοποδήσει. Ούτε να υπάρξει ποτέ σταθερότητα και ανάπτυξη, όσο συνεχίζεται η κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών, όσο παραμένουν στις φυλακές χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι, όσο ένα σημαντικό κομμάτι του παλαιστινιακού λαού παραμένει ξεριζωμένο.


Δ. Ο.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ