Το ότι η αντεργατική επίθεση πηγαίνει χέρι - χέρι με τον αντικομμουνισμό το ξέραμε. Και δεν περιμέναμε και τίποτα καλύτερο από την κυβερνητική «Αυγή», που σε διάστημα δυο βδομάδων, από την ίδια στήλη, αφού πρώτα ζήτησε την απαγόρευση των απεργιών σε κλάδους «εθνικής σημασίας» για το κεφάλαιο, προκαλώντας τη δίκαιη οργή και καταδίκη από δεκάδες σωματεία και Εργατικά Κέντρα, επανήλθε με επίθεση στο ΚΚΕ, με ένα παραλήρημα - ξαναζεστασμένη σούπα για την «τυφλή» υποτίθεται αντιπολίτευση του ΚΚΕ στον ΣΥΡΙΖΑ. Και τι δεν ανέσυρε από το ντουλάπι των χρεοκοπημένων αντι-ΚΚΕ «επιχειρημάτων» το «λαγωνικό» της «Αυγής»: Τα πρωτοσέλιδα του «Ριζοσπάστη» το '81, τις ανατροπές, βρωμιές για off-shore και «ανίερες συμμαχίες» κ.ά.

Τι είναι αυτό που πονάει; Οτι το ΚΚΕ «δεν συγκλονίστηκε» όπως λέει ο αρθρογράφος για τη «μεγάλη αλλαγή που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ», ότι δηλαδή δεν πάτησε την πεπονόφλουδα και από την πρώτη στιγμή αποκάλυψε το χαρακτήρα της, τις αυταπάτες και τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργούσε στο λαό, ότι βρέθηκε απέναντί της στη συνέχιση των μνημονίων, της αντεργατικής αντιλαϊκής επίθεσης, ότι τα μέλη και τα στελέχη του πρωτοστατούν στην οργάνωση της εργατικής - λαϊκής πάλης . Οτι «δεν παραδειγματίζεται από άλλα ΚΚ» σε άλλες χώρες και δεν βάζει πλάτη σε αστικές κυβερνήσεις διαχείρισης της αντιλαϊκής επίθεσης, δεν σπέρνει ψευδαισθήσεις ότι μπορεί μια κυβέρνηση του κεφαλαίου να βγάλει το λαό από την κρίση. Οτι τα «παραπέμπει όλα στο σοσιαλισμό», ότι δηλαδή επιμένει να αναδεικνύει την αναγκαιότητα ο αγώνας των εργαζομένων για να βρει διέξοδο να έχει κατεύθυνση - προοπτική την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, την πάλη για την εργατική εξουσία, τη κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Και γιατί όλο αυτό το παραλήρημα; Καταλαβαίνουμε βέβαια ότι ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης και τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που τον συνοδεύουν και που υλοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μαζί με την προσπάθεια εξαπάτησης του λαού, θα 'θελαν ένα ΚΚΕ στα μέτρα τους. Αλλά για τέτοιες ανίατες περιπτώσεις, υπάρχει και το ξυδάκι...

«Προϋπόθεση για οποιαδήποτε οικονομική πρόοδο (...) είναι η σταθερότητα (...) ενώ τα προβλήματα είναι υπαρκτά παντού», λέει στην αρκετά αποκαλυπτική συνέντευξη που έδωσε ο Πρόεδρος της Σερβίας, Αλ. Βούτσιτς, στο «Βήμα» της Κυριακής, κάνοντας ανάμεσα σε άλλα λόγο για το ότι «ίσως ο σημαντικότερος λόγος (σ.σ. της αναταραχής) να είναι ότι τα Βαλκάνια υπήρξαν πάντα πεδίο συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων των μεγάλων δυνάμεων». Την ίδια ώρα, για τα περί αλλαγής συνόρων στα Βαλκάνια απαντά πως «ποτέ δεν θα απέκλεια ένα τέτοιο ενδεχόμενο», αφήνοντας σπόντες για το ότι «οι χώρες που δηλώνουν ότι φοβούνται το ενδεχόμενο αυτό, είναι οι ίδιες που ξεκίνησαν την αλλαγή των συνόρων το 2008 (...) πολλές χώρες της ΕΕ αναγνώρισαν την ανεξαρτησία του Κοσσόβου», ξεκαθαρίζοντας ότι «κανείς στα Βαλκάνια δεν θα επιτρέψει τη δημιουργία μιας "Μεγάλης Αλβανίας", ούτε κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί ειρηνικά», ενώ ερωτώμενος για τη συνεργασία με τη Ρωσία, απαντά πως «έχουμε σημαντικά συμφέροντα αναφορικά με τη συνεργασία με τη Ρωσία (...) Καθοδηγούμεθα από τα δικά μας συμφέροντα (...) Βρισκόμαστε σε ευρωπαϊκή πορεία, αλλά θα διαφυλάξουμε τις καλές σχέσεις με τη Μόσχα». Τις επισημάνσεις αυτές καλό είναι να τις κρατήσει κανείς, μιας που δείχνουν ανάγλυφα το «κουβάρι» των ανταγωνισμών στους οποίους διεκδικεί ρόλο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ενώ είναι ενδεικτικές της απάτης που καλλιεργεί, ότι το «τρέξιμο» των ενεργειακών και άλλων πρότζεκτ του κεφαλαίου και η ένταξη των χωρών των Δ. Βαλκανίων σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, θα σημάνουν τάχα τη σταθερότητα για τους λαούς της περιοχής.

1610 Πεθαίνει ο Ιταλός ζωγράφος Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο.

1918 Γεννιέται ο ηγέτης του αγώνα κατά του Απαρτχάιντ της Νοτίου Αφρικής και επικεφαλής του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου Νέλσον Μαντέλα (πρώτος Πρόεδρος μετά την κατάργηση του Απαρτχάιντ το 1994).

1922 Γεννιέται ο Αμερικανός φιλόσοφος Τόμας Κουν.

1925 Ο Α. Χίτλερ εκδίδει τον πρώτο τόμο τού «Ο Αγών μου».

1925 Εθνικοαπελευθερωτική εξέγερση πραγματοποιείται στη Συρία εναντίον των Γάλλων ιμπεριαλιστών - αποικιοκρατών. Οι συγκρούσεις κράτησαν σχεδόν δύο χρόνια και έληξαν με νίκη των Γάλλων.

1941 Πεθαίνει ο μουσουργός Διονύσιος Λαυράγκας.

1950 Αρχίζει στο έκτακτο στρατοδικείο Αθηνών η δίκη για παράβαση του Α.Ν. 509, 61 κομμουνιστών και κομμουνιστριών του Δημοκρατικού Στρατού Αθήνας.

1955 Αρχίζει στη Γενεύη η διάσκεψη των αρχηγών των κυβερνήσεων ΕΣΣΔ - ΗΠΑ - Βρετανία - Γαλλία, με βασικό θέμα την ειρήνη.

1956 Ο ΓΓ της ΚΕ του Ουγγρικού Κόμματος Εργαζομένων Ματίας Ράκοσι αντικαθίσταται από τον Ερνο Γκέρο. Η απομάκρυνση του Μ. Ράκοσι δεν άμβλυνε την εσωκομματική διαπάλη, η οποία σύντομα θα κατέληγε σε κυριαρχία του οπορτουνισμού και την εκδήλωση ανοιχτής αντεπανάστασης.

1961 Κατά τη δεύτερη Σύνοδο Κορυφής της ΕΟΚ, στο Γκότεσμπεργκ της Βόννης, οι ηγέτες της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Δυτικής Γερμανίας, του Λουξεμβούργου, του Βελγίου και της Ιταλίας τάσσονται υπέρ της δημιουργίας Ενωσης των Ευρωπαϊκών Κρατών και της σύγκλησης Συνόδων Κορυφής σε τακτά χρονικά διαστήματα.

1962 Στρατιωτικό πραξικόπημα σημειώνεται στο Περού. Ο Πρόεδρος Μ. Πράδο ανατρέπεται και αντικαθίσταται από τον στρατηγό Ρ. Πέρεζ.

1966 Φυλετικές ταραχές ξεσπούν στο Κλίβελαντ των ΗΠΑ και διαρκούν έως τις 23 του μήνα. Η βίαιη καταστολή της αστυνομίας και της εθνοφρουράς είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 30 Αφροαμερικανών.

1983 Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ ορίζεται επικεφαλής της διακομματικής Εθνικής Επιτροπής αρμόδιας για θέματα Λατινικής Αμερικής.