Τη «μάχη της σοδειάς» δίνουν, αυτή την εποχή, οι αγρότες της Θεσσαλίας. Στην πρώτη γραμμή της μάχης βρίσκονται οι σιτοπαραγωγοί, καθώς «μπήκαμε», για τα καλά, στην περίοδο του θεριζοαλωνισμού. Στο χωράφι για τη συγκομιδή των προϊόντων βρίσκονται ακόμα οι παραγωγοί πεπονοειδών, ντομάτας κι άλλων εποχιακών φρούτων και λαχανικών, ενώ αργότερα, το φθινόπωρο, θα μπουν στη «μάχη της σοδειάς» οι καλλιεργητές αμπελιών, καλαμποκιού, τεύτλων, βαμβακιού κι άλλων όψιμων καλλιεργειών. Περιδιαβαίνοντας, αυτές τις μέρες, τον θεσσαλικό κάμπο βλέπεις τις γνωστές εικόνες που δείχνουν τη σκληρότητα του αγώνα της αγροτιάς για να εξασφαλίσει ένα εισόδημα. Ο ξωμάχος δουλεύει μέσα σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, κάτω από τον ήλιο που «χτυπάει κατακέφαλα» και κόβει την ανάσα, στην υγρασία που «τρώει» τα κόκαλα. Τρέχει και δε φτάνει. Με το άγχος να προκάνει τον καιρό. Με την αγωνία πόση θα είναι η παραγωγή και ποιας ποιότητας τα προϊόντα. Το χωράφι δεν περιμένει και ο αγρότης μια φορά το χρόνο σοδεύει. Αν χάσει τώρα τη σοδειά, χάνει ολόκληρη τη χρονιά και τότε χαμένοι οι κόποι, «στο βρόντο» τα έξοδα. Ο μικροκληρούχος αγρότης - και η συντριπτική πλειοψηφία των Θεσσαλών αγροτών είναι «μικροί» και «μεσαίοι» - αγωνίζεται σκληρά, αν και γνωρίζει, εκ των προτέρων, πως δε θα 'χει κέρδος απ' αυτή τη δουλιά. Το πολύ - πολύ να «βγάλει» τα έξοδα και να του μείνει κάτι τι για να περάσει κάπως το χειμώνα.

Και φέτος τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Θεσσαλός αγρότης είναι πολλά. Η ανομβρία προκάλεσε ζημιές στα σιτηρά και η παραγωγή θα είναι μικρή. Πολύ χαμηλότερη, σε σχέση με την περσινή, που ήταν χαμηλή, θα είναι και η τιμή του προϊόντος, με αποτέλεσμα το εισόδημα των σιτοπαραγωγών να συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο. Ας όψονται γι' αυτό τα βαριά πρόστιμα συνυπευθυνότητας που επιβάλλει η ΕΕ στους σιτοπαραγωγούς, επειδή ξεπεράστηκε, κατά πολύ, το στρεμματικό πλαφόν που έχει τεθεί για τη σιτοκαλλιέργεια. Στην Καρδίτσα, π.χ., υπολογίζεται ότι οι σιτοπαραγωγοί θα χάσουν μέχρι και 10.000 δραχμές από τη στρεμματική επιδότηση, λόγω της μεγάλης υπέρβασης του πλαφόν στο νομό.

«Ξεσκέπαστο μαγαζί» το χωράφι και η ανομβρία μειώνει την παραγωγή. Ο αγρότης είναι εντελώς αβοήθητος μπροστά στα καιρικά φαινόμενα και δεν μπορεί να τα βάλει με το Θεό. Νερό για να ποτίσει την καλλιέργειά του δε βρίσκει, καθώς τα αναγκαία αρδευτικά έργα για τη γεωργία δεν προχωρούν στη Θεσσαλία. Η εκτροπή του Αχελώου έχει ξεχαστεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις - είναι και η ΕΕ που δεν την επιτρέπει, γιατί δε θέλει αύξηση της αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα - το έργο του αποταμιευτήρα της Κάρλας ακόμα ν' αρχίσει - αν και ο Κ. Λαλιώτης έχει πολλές φορές δεσμευτεί δημοσίως και προσωπικά - το φράγμα του Σμοκόβου δεν τελειώνει ποτέ κι άλλα μικρότερης εμβέλειας αρδευτικά και εγγειοβελτιωτικά έργα δε γίνονται.

Ούτε για την αύξηση της στρεμματικής καλλιέργειας στα σιτηρά, που αυτομάτως προκαλεί την αύξηση των προστίμων συνυπευθυνότητας, η οποία έχει ως αποτέλεσμα την παραπέρα μείωση της τιμής του προϊόντος, ευθύνεται ο Θεσσαλός αγρότης. Αναγκάστηκε να προσφύγει στη σιτοκαλλιέργεια - γνωρίζοντας, μάλιστα, ότι θα έχει πολύ μικρότερο εισόδημα, σε σχέση με άλλες παραγωγές - γιατί οι άλλες λύσεις καλλιέργειας που είχε του αφαιρέθηκαν. Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση - υλοποιώντας τις αποφάσεις της ΕΕ, στα πλαίσια της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και των σχεδιασμών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου - πήρε μέτρα περιορισμού της βαμβακοκαλλιέργειας κι άλλων δυναμικών καλλιεργειών. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, πολλοί αγρότες στράφηκαν στα σιτηρά - και γιατί τα έξοδα καλλιέργειας, σε σχέση με άλλα προϊόντα, είναι λιγότερα και γιατί θέλουν να «ξεκουράσουν» κάπως τα χωράφια τους - με αποτέλεσμα ν' αυξηθούν τα στρέμματα της σιτοκαλλιέργειας.

Αλλωστε κανείς αρμόδιος δεν πήρε την ευθύνη να πει στους παραγωγούς τι να σπείρουν τα χωράφια τους που περικόπτονται από τη βαμβακοκαλλιέργεια. Η προτροπή του νέου υφυπουργού Γεωργίας, Β. Αργύρη, προς τους Θεσσαλούς αγρότες να στραφούν προς τις καλλιέργειες λαχανικών - στα πλαίσια της θεωρίας του για τη μετατροπή της αγροτικής παραγωγής της Ελλάδας, σε αγροτοδιατροφική - μόνο τα ειρωνικά σχόλια για την «άγνοια» του υφυπουργού ως προς τα δεδομένα και τις προοπτικές της αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα και ανέκδοτα περί... της χρησιμότητας των αγγουριών, για την επαναλαμβανόμενη κυβερνητική επιχείρηση εξαπάτησή τους, προκάλεσε στους αγρότες της Θεσσαλίας. Ως εναλλακτική λύση δεν μπορεί να προταθεί η ενασχόλησή τους με άλλες δυναμικές καλλιέργειες - όπως καλαμποκιού, ντομάτας, τεύτλων, καπνού κ. ά. - αφού και γι' αυτές ισχύουν τα μέτρα της ΕΕ και της κυβέρνησης, που επιβάλλουν στρεμματικούς περιορισμούς, ποσοστώσεις στην παραγωγή και πρόστιμα συνυπευθυνότητας. Και, βεβαίως, λύση δεν αποτελεί η πρόταση της κυβέρνησης ν' αφήσουν οι αγρότες χέρσα τα χωράφια τους, μπαίνοντας στο πρόγραμμα «αγρανάπαυσης», ή να τα σπείρουν με λεύκες, ακακίες και βατόμουρα, για να πάρουν κάποια επιδότηση από την ΕΕ, χάνοντας, ουσιαστικά, το δικαίωμα επί της περιουσίας τους για 20 και πλέον χρόνια.

Γνωρίζουν οι Θεσσαλοί αγρότες ότι όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν δεν οφείλονται μόνο ή κυρίως «στον καιρό και στο Θεό», αλλά είναι αποτέλεσμα της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ. Μια πολιτική που έχει συμπεριλάβει την αγροτιά της χώρας μας στη «λίστα προγραφών» της ΟΝΕ και του ΠΟΕ, διαγράφοντας χιλιάδες μικρομεσαίους παραγωγούς από τα «κιτάπια» του οικονομικά ενεργού δυναμικού της Ελλάδας. Βλέπουν, άλλωστε, καθημερινά χιλιάδες ξωμάχους να ξεκληρίζονται από τη γη των πατεράδων τους και να οδηγούνται για «θάψιμο», σαν σάπια προϊόντα, στη «χωματερή» που ανοίγουν τ' αφεντικά των Βρυξελλών. Κι ακούν τους κυβερνώντες - πρόσφατα το ξεστόμισε σε συνέντευξή του και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και «πρωτεργάτης» της ένταξης της χώρας μας στην ΟΝΕ, Γ. Παπαντωνίου - να λένε κυνικά πως είναι πολύ μεγάλος ο αριθμός των αγροτών στην Ελλάδα και πρέπει να συρρικνωθεί δραστικά. Βεβαίως, οι κυβερνητικοί «Προκρούστες», δε λένε πού θα πάνε και πώς θα ζήσουν όλοι αυτοί οι ξεκληρισμένοι ξωμάχοι, που θ' αναγκαστούν είτε να στριμωχτούν στις ουρές της ανεργίας των πόλεων της Ελλάδας, είτε να «πάρουν των ομματιών τους» για την ξενιτιά. Ηδη ένα νέο κύμα εξωτερικής μετανάστευσης αγροτών έχει διογκωθεί και στη Θεσσαλία, όπως και σε πάρα πολλές άλλες περιοχές της χώρας.

Κι επειδή οι Θεσσαλοί αγρότες «γνωρίζουν τον ένοχο και ξέρουν την αιτία», θα προχωρήσουν ξανά στο μόνο δρόμο που τους απομένει - και τον οποίο έχουν ακολουθήσει με συνέπεια και επιμονή, ιδιαίτερα τα τελευταία έξι χρόνια - κι είναι ο δρόμος του αγώνα. Τώρα δεν «ευκαιρούν» γι' αυτό, γιατί πρέπει να δώσουν όλες τις δυνάμεις τους στη «μάχη της σοδειάς». Αλλά, μόλις αυτή η μάχη τελειώσει, θ' αρχίσει η άλλη μάχη, στους δρόμους με τα τρακτέρ, για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ. Από τον θεσσαλικό κάμπο, που «βράζει» στο καλοκαιρινό λιοπύρι, οι αγρότες προειδοποιούν τους κυβερνώντες για ένα «θερμό» αγωνιστικό χειμώνα, διαμηνύοντάς τους, με νόημα: «Οψόμεθα ες Φιλίππους»...