Τώρα, εν μέσω πανδημίας, που το βάρος της σε όλους τους τομείς μετακυλίεται καθημερινά στις πλάτες του ελληνικού λαού, ο ΣΥΡΙΖΑ τηρεί σχολαστικά αυτό που έλεγε η λεζάντα.
Το αφήγημα της «συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης» πρέπει όμως να στηριχτεί. Και στα «δύσκολα» βγαίνουν μπροστά οι έμπειροι, όπως π.χ. ο Καρτερός, που τιτλοφορεί το άρθρο του στην κυριακάτικη «Αυγή» με το σαφές «όπως πάντα σε κρίσιμες στιγμές». Ο αρθρογράφος προσπαθεί να πει στο άρθρο του ότι αριστερό σήμερα είναι να το βουλώσουμε, να μη μιλήσουμε για ευθύνες, να μη διεκδικηθεί ούτε μισό μέτρο από την κυβέρνηση.
Οταν όλα αυτά έχουν και τη δική σου υπογραφή, τι «αντιπολίτευση» να κάνεις στη σημερινή κυβέρνηση; Αφού όλες οι κυβερνήσεις μαζί το φτιάξανε αυτό το χάλι.
Τι εννοούμε; Γράφει ο Καρτερός στο άρθρο του: «Στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Νίκος Ζαχαριάδης, 31 Οκτωβρίου 1940»! Εντάξει, καταλάβαμε... Τι σχέση έχει το γράμμα του Ζαχαριάδη, που γράφτηκε μέσα από το κελί, για να φτάσει το μήνυμα του ΚΚΕ στον ελληνικό λαό στην έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940... με τον ΣΥΡΙΖΑ, που έχει υλοποιήσει από κάθε θέση την αντιλαϊκή πολιτική σε όλους τους τομείς και ασφαλώς και στη δημόσια Υγεία; Ελεος...
Το έχουν κάνει όμως πατέντα εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Οταν πάνε να δικαιολογήσουν το συμβιβασμό τους με το σύστημα που κατακρεουργεί τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες απευθυνόμενοι σε έναν κόσμο πιο ριζοσπαστικό, «το ρίχνουν στην παλαβή».
Ετσι και ο Ζαχαριάδης έγινε στα χείλη του ΣΥΡΙΖΑ «επιχείρημα» υπέρ μιας ενοχικής «ομοψυχίας». Τι άλλο θα ακούσουμε;