Σάββατο 18 Μάρτη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ο Πολυζωγόπουλος και ο ΣΕΒ

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Δεν είμαστε ούτε σε φάση κλιμάκωσης(!) ούτε αποκλιμάκωσης», αποφάνθηκε προχτές ο Χρ. Πολυζωγόπουλος, στο ρ/σ «Φλας», αφήνοντας να εννοηθεί ότι βρίσκεται σε ...φάση αναμονής, ενόψει της συνάντησης την άλλη βδομάδα με την ηγεσία του ΣΕΒ, για την οποία μάλιστα δεν έκρυψε ότι τρέφει προσδοκίες για επίτευξη συμφωνίας...

Την ίδια περίπου στιγμή, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, μιλώντας στους δημοσιογράφους και αφού ξανάθεσε τις προκλητικές αντεργατικές αξιώσεις των βιομηχάνων - και, μάλιστα, ενισχυμένες - έπλεξε το εγκώμιο του προέδρου της ΓΣΕΕ. Θυμήθηκε, μάλιστα, ότι μιλώντας ο Χρ. Πολυζωγόπουλος στο κόψιμο της πίτας του ΟΜΕΔ (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας) αναγνώρισε ότι υπάρχουν κλάδοι και επιχειρήσεις που πρέπει να στηριχτούν, λέγοντας: «Πριν αποφασίσετε τι θα κάνετε στο πλαίσιο της διαιτησίας πρέπει να λαμβάνετε υπόψη την ανταγωνιστικότητα του κλάδου και της κάθε επιχείρησης». Αυτό λέμε κι εμείς, σημείωσε ο πρόεδρος του ΣΕΒ και εξέφρασε τη βεβαιότητά του ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θα συμβάλει στην εργασιακή ειρήνη, σημειώνοντας και τα εξής: «Είμαστε σε συνεννόηση με τη ΓΣΕΕ και όπως τις άλλες φορές θα εξασφαλίσουμε εργασιακή ειρήνη και το κλίμα που χρειάζεται για να υπάρξει ανάπτυξη».

Αυτά για όσους έχουν ακόμη αυταπάτες και περιμένουν, να οργανώσει τους αγώνες των εργαζομένων η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.

Πλαίσιο κουλουβάχατα...

Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος και άλλα στελέχη του κόμματος τάσσονται υπέρ της «κεντροαριστερής συνεργασίας», με την οποία ερωτοτροπεί και ο νυν πρόεδρος, Αλ. Αλαβάνος. Η πρόταση, όμως, απορρίφθηκε από την πλειοψηφία της Πολιτικής Γραμματείας. Την ίδια στιγμή, η ΑΚΟΑ και η ΚΕΔΑ σε κοινή ανακοίνωσή τους χαρακτήρισαν την πρόταση Κωνσταντόπουλου ως «σανίδα σωτηρίας του ΠΑΣΟΚ», την οποία ο τελευταίος θεώρησε «αήθη επίθεση» και κάλεσε την ηγεσία του ΣΥΝ να τοποθετηθεί δημόσια. Κι έτσι το Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ προχώρησε σε σχόλιο, με το οποίο «θεωρεί σεβαστές όλες τις απόψεις και επίσης αυτονόητα στηρίζει όλα τα στελέχη του». Προφανώς, στο πλαίσιο αυτό, ο υποψήφιος υπερνομάρχης Αθήνας - Πειραιά, Γ. Πανούσης, δίνοντας τη μια συνέντευξη μετά την άλλη, υποστηρίζει την «κεντροαριστερή συνεργασία», διαφωνώντας δηλαδή με την πολιτική του κόμματος που τον στηρίζει...

Αν αναρωτιέστε, τι σόι πλαίσιο είναι αυτό, μην το ψάχνετε. Πλαίσιο και κουλουβάχατα δεν πάνε μαζί...

Ποιος έχει δίκιο...

Εχει δίκιο το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), για το πρόστιμο που επέβαλε στον τηλεοπτικό σταθμό «ΑΛΦΑ»; Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο (νόμος Βενιζέλου του 1995), έχει δίκιο. Ο μέτοχος του «ΑΛΦΑ», Δ. Κοντομηνάς, έχει σαφώς και αλλεπάλληλες φορές παραβιάσει το νόμο, σχετικά με τη σύνθεση του μετοχικού κεφαλαίου της επιχείρησης.

Εχει δίκιο από την πλευρά του ο «ΑΛΦΑ» να διαμαρτύρεται; Ανεξαρτήτως του περιεχομένου των διαμαρτυριών, έχει κι αυτός δίκιο, αφού η απόφαση του ΕΣΡ έχει αντικειμενικά επιλεκτικό χαρακτήρα, στο πλαίσιο της υπάρχουσας σήμερα τηλεοπτικής ζούγκλας. Οπως όλοι γνωρίζουν, η παραβίαση του νόμου Βενιζέλου έχει γίνει καθεστώς, εδώ και χρόνια, με τον έναν ή άλλον τρόπο, απ' όλα ή σχεδόν όλα τα τηλεοπτικά συγκροτήματα. Αλλωστε, ο νόμος παρείχε εξ αρχής όλα τα απαραίτητα «παραθυράκια», για το σκοπό αυτό.

Πολιτικό συμπέρασμα; Ο μόνος που δικαιώνεται είναι το ΚΚΕ. Ελεγε και συνεχίζει να λέει ότι η ενημέρωση είναι δημόσιο αγαθό και στοιχειώδες δικαίωμα του πολίτη και δε συμβιβάζεται με την εμπορευματοποίησή της, με την κατοχή δημόσιων συχνοτήτων και τηλεοπτικών σταθμών από κεφαλαιοκράτες. Ελεγε και λέει ότι δεν μπορούν να υπάρξουν, στο πλαίσιο της «ελεύθερης αγοράς» και του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος, ουσιαστικές εγγυήσεις και δικλίδες διασφάλισης της διαφάνειας και της δημοκρατικής ενημέρωσης. Οι θέσεις αυτές δικαιώνονται κι από τις τελευταίες εξελίξεις.

Μέσα χειραγώγησης

Κατά τ' άλλα, ας μην προσπαθούν τα στελέχη του «ΑΛΦΑ» να πείσουν τους τηλεθεατές ότι ο Δ. Κοντομηνάς, αλλά και οποιοσδήποτε άλλος κεφαλαιοκράτης φτιάχνει έναν τηλεοπτικό σταθμό, έχοντας στόχο να... ικανοποιήσει το μεράκι του για την καλύτερη ενημέρωση των εργαζομένων και του λαού ή, πολύ περισσότερο, για να δώσει δουλιά και να μειώσει την ανεργία στο χώρο των δημοσιογράφων και στις άλλες κατηγορίες των εργαζομένων. Μπορεί να υπήρχαν κάποιες εξαιρέσεις τέτοιων φωτισμένων αστών, σε προηγούμενους αιώνες και κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες, αλλά από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι του καπιταλιστικού συστήματος.

Στην εποχή μας και συγκεκριμένα στη χώρα μας, οι τηλεοπτικοί σταθμοί (ιδιωτικοί και τύποις δημόσιοι) είναι μοχλοί τεράστιας δύναμης και χειραγώγησης της κοινής γνώμης στα χέρια των αφεντικών τους, των κεφαλαιοκρατών οι πρώτοι και της εκάστοτε κυβέρνησης οι δεύτεροι. Και πορεύονται σφιχταγκαλιασμένοι, είτε κανακεύοντας από κοινού το δικομματισμό, τη λογική του ευρωμονοδρόμου και το σύστημα, είτε ανταγωνιζόμενοι για τα ιδιαίτερα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα των κεφαλαιοκρατικών ομάδων, που αντιπροσωπεύουν και εξυπηρετούν. Αυτή είναι η αλήθεια και δεν μπορεί να την αλλάξει ούτε η δύναμη του τηλεοπτικού γυαλιού. Πόσο μάλλον, οι προβοκατόρικες και άθλιες συμπεριφορές κάποιων που παριστάνουν τους δημοσιογράφους.

Υ.Γ. Το «πετσόκομμα» - λογοκρισία της χτεσινής δήλωσης του αρχισυντακτη του «Ρ» στον «ΑΛΦΑ» αποτελεί άλλη μια απόδειξη για τα παραπάνω...

Δε διαφέρουν...

Την κατάσταση παρακμής, στην οποία έχει περιέλθει το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα της χώρας, φροντίζουν να μας την υπενθυμίζουν κάθε τόσο οι εκπρόσωποί του, κάθε φορά που επιχειρούν να αρθρώσουν πολιτικό λόγο. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι και η πρόσφατη «αντιπαράθεση» που έχει ξεσπάσει μεταξύ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για το θέμα του τρόπου καταγραφής των στρατιωτικών δαπανών στους λογαριασμούς του κράτους. Θέμα, το οποίο ασφαλώς άπτεται της γενικότερης δημοσιονομικής πολιτικής που ακολουθήθηκε, όχι μόνο την περίοδο 1997 - 2003, αλλά για ολόκληρο το διάστημα 1990 - 2005, για να μην πάμε ακόμα πιο πίσω...

Επιμελώς και τα δύο κόμματα προβάλλουν την επιφάνεια για να κρύψουν την ουσία της πολιτικής τους. Και είναι εύλογο γιατί. Τι θα έλεγε τότε η ΝΔ, για τα σαρωτικά μέτρα Μάνου την περίοδο 1990 - 1993, την αύξηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων, την εισοδηματική πολιτική του 0% + 0%; Τι θα έλεγε τότε το ΠΑΣΟΚ; Οτι την περίοδο Οκτώβρη 1993 - Μάρτη 2004 αύξησε τη μέση φορολογική επιβάρυνση κατά 5 ολόκληρες μονάδες, από το 23% στο 28% του ΑΕΠ; Οτι προώθησε αντίστοιχες φορολογικές και «αναπτυξιακές» ρυθμίσεις για τις επιχειρήσεις; Οτι εν τέλει η φορολογική πολιτική και των δύο ήταν έντονα αναδιανεμητική υπέρ των επιχειρήσεων και σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων; Τι θα έλεγαν για την πολιτική δαπανών και τα δύο κόμματα; Οτι με την υποχρηματοδότηση των τομέων της Παιδείας, της Υγείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες στο ιδιωτικό κεφάλαιο να εδραιωθεί στους τομείς αυτούς; Οτι εν τέλει και τα δύο κόμματα, με τις πολιτικές τους, ώθησαν τον ελληνικό λαό στην ιδιωτική Παιδεία και την ιδιωτική Υγεία; Τέτοια πράγματα μπορεί να γίνονται, αλλά δε λέγονται...

Το γενικό συμπέρασμα είναι ένα: Και τα δύο κόμματα έχουν κοινή δημοσιονομική στρατηγική, η οποία, άλλωστε, συναποφασίζεται και ελέγχεται από την ΕΕ, μέσα από τα περιβόητα Προγράμματα Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

Αφού, λοιπόν, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν κοινές στρατηγικές επιλογές, πού μπορούν να διαφοροποιηθούν; Μα, στις μορφές διαχείρισης. Ετσι, σαν αντιπολίτευση η ΝΔ ανέδειξε σε μείζον ζήτημα τη λεγόμενη «δημιουργική λογιστική» που ακολουθούσε το ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα να μη λέει την αλήθεια στην ...αθώα ΕΕ για το ύψος των ελλειμμάτων και του χρέους. Τι θα αναδείκνυαν; Τον αναδιανεμητικό ρόλο της δημοσιονομικής πολιτικής; Η ιστορία στη συνέχεια είναι γνωστή. «Δημοσιονομική απογραφή», το πρόσχημα για τη λήψη νέων αντιλαϊκών μέτρων, καθεστώς επιτήρησης από την ΕΕ και το θέμα έδειχνε να είχε εξαντληθεί... Ηρθε, όμως, η πρόσφατη απόφαση της «Γιούροστατ» για τον τρόπο καταγραφής των στρατιωτικών δαπανών, και τα αντανακλαστικά πλαστής συνείδησης και στρεβλής καταγραφής της πολιτικής πράξης από τα κόμματα του δικομματισμού ξαναφούντωσαν... Για να αποδείξουν ότι η κατάσταση πολιτικής παρακμής την οποία βιώνουν αποτελεί συστατικό στοιχείο της ίδιας τους της φυσιογνωμίας. Γιατί, είτε με τη μορφή της «δημιουργικής λογιστικής» είτε με τη «δημοσιονομική απογραφή», τη νύφη την πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα, αφού και οι δυο μορφές χρησιμοποιούνται, αφενός για την αύξηση της φορολογίας τους, αφετέρου για τη δραστική περικοπή των κοινωνικών δαπανών.


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Τα ανησυχητικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ για τις προτάσεις του ΣΕΒ, μας είπε χτες ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος. Ξέρετε γιατί; Γιατί «την οικονομική πολιτική στη χώρα την εφαρμόζει η κυβέρνηση»!

Δε λέμε, έχουμε κάθε καλή διάθεση να τον ακούσουμε τον Ε. Αντώναρο, πλην, όμως, θυμόμαστε πάρα πολύ καλά - μια και έγινε πριν από μερικούς μήνες - την κατάργηση του 8ωρου και την «απελευθέρωση» του ωραρίου των καταστημάτων.

Βλέπουμε, επίσης, τι «ψήνεται» με τους ψευτοδιαλόγους και πώς μεθοδεύεται το νέο χτύπημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, για να πραγματοποιηθούν όσα έχουν ήδη οι κυβερνώντες υποσχεθεί στους κεφαλαιοκράτες και στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες.

Αλλωστε, είναι τόσο παλιό το «παιγνίδι» του «καλού» και του «κακού». Ολοι το γνωρίζουν...

ΒΕΒΑΙΩΣ, ΕΧΟΥΜΕ και την επιλογή να ...αφήσουμε όλα αυτά στην «αξιωματική αντιπολίτευση», αφού, όπως λέει και η γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, άρχισε η «αντίστροφη μέτρηση» και σιγά σιγά, κατά τη γνώμη τους, επανέρχονται στην εξουσία.

Αυτοί, βλέπετε, έχουν «άλλο δρόμο για την ανταγωνιστικότητα», σύμφωνα με όσα επαναλαμβάνει ο πρόεδρός τους, Γιώργος Παπανδρέου.

Πάντως, όπως οι ίδιοι λένε, έχουν τους ίδιους στόχους με τη ΝΔ (ανταγωνιστικότητα, «απελευθερώσεις», κλπ.), αλλά θα τα κάνουν με ...διάλογο και διατηρώντας την ...κοινωνική συνοχή.

Οπως καταλαβαίνετε, μικρή σημασία έχει από ...ποιο μονοπάτι θα καταργηθούν στη χώρα τα εναπομείναντα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα. Αυτό που απαιτείται περισσότερο από ποτέ, είναι όχι απλά να μην καταργηθούν, αλλά να διευρυνθούν και, μάλιστα, τώρα.

ΙΔΕΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ - όπως λέει - η κυβέρνηση για τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο των Μέσων Ενημέρωσης. Να θυμίσουμε ότι στην κυβέρνηση συμμετέχει και ο Θ. Ρουσόπουλος; Αυτός ντε, που ετοιμάζει το νομοσχέδιο για τη συγκέντρωση των επιχειρήσεων ΜΜΕ...


Γρηγοριάδης Κώστας

Αστυνομικοί πήραν «παρουσίες» γιατρών!

Γρηγοριάδης Κώστας

Αν και πρέπει να παραδεχτούμε ότι το «φαινόμενο» απουσίας γιατρών από τις εφημερίες στα νοσοκομεία υπάρχει και είναι κατακριτέο, δεν μπορούμε ν' αποδεχτούμε ως αντιμετώπισή του τη χρησιμοποίηση των κατασταλτικών μηχανισμών. Αυτό έγινε, χτες τα ξημερώματα, στο νοσοκομείο του Βόλου, όπου, μετά από σχετικές καταγγελίες πολιτών, ο εισαγγελέας μαζί με αστυνομικούς «εισέβαλαν» στο κτίριο, έκλεισαν τις πόρτες και προχώρησαν σε έλεγχο, παίρνοντας «παρουσίες» και καταγράφοντας «απουσίες» γιατρών που εφημέρευαν! Αυτή η ενέργεια, που, έτσι κι αλλιώς, δημιουργεί κλίμα αστυνόμευσης και τρομοκρατίας μέσα στα νοσοκομεία, δε λύνει το υπαρκτό πρόβλημα των εφημεριών, ούτε, βεβαίως, το γενικότερο πρόβλημα του ΕΣΥ.

Από την άλλη οι γιατροί που δεν κάνουν κανονικά την εφημερία τους, μπορεί να επικαλούνται τις υπαρκτές μεγάλες ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, που οδηγεί στην εντατικοποίηση της εργασίας, αλλά δε δικαιολογείται η αυθαίρετη απουσία τους, καθώς μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στους ασθενείς, ακόμα και κίνδυνο για τη ζωή τους.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, την ευθύνη και για το πρόβλημα και για την επίλυσή του τη φέρνει η κυβέρνηση, η οποία, αντί να πάρει μέτρα για την κάλυψη των μεγάλων αναγκών, αφήνει τον εισαγγελέα και την αστυνομία να «εισβάλλουν» στα νοσοκομεία «διά την επιβολήν της τάξεως»...

Εφοπλιστική ασυδοσία

Μόνο τρεις εφοπλιστικές εταιρίες χρωστούν περίπου 20 εκατ. ευρώ στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (ΝΑΤ). Τα συγκεκριμένα στοιχεία, που αφορούν σε εταιρίες των εφοπλιστών Λοΐζου - Ποταμιάνου, Αγούδημου και τη «Ναυτιλιακή Εταιρία Λέσβου» (ΝΕΛ), αποκαλύφθηκε σε πρόσφατη συνεδρίαση της διοίκησης του ΝΑΤ. Και δεν αποκαλύφθηκε μόνον αυτό, αλλά, μαζί του, έγινε φανερή και η φιλοεφοπλιστική πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και, βέβαια, η ανάλογη τακτική του Ταμείου.

Σημειώνουμε το γεγονός, όχι μόνον, ή, κυρίως, για την αυτοτελή σημασία του, αλλά και γιατί είναι πρόσφατη ακόμη η μεγάλη απεργία των ναυτεργατών, ένα από τα αιτήματα της οποίας αφορούσε στη συνεχή υποβάθμιση του ΝΑΤ από τους εκάστοτε κυβερνώντες και τα τεράστια χρέη των εφοπλιστών, χώρια τις προκλητικές εισφοροαπαλλαγές και όσα τους χαρίζονται. Δεν είδαμε κανέναν, όμως, εξ όσων κόπτονταν τις μέρες εκείνες στα τηλεοπτικά «παράθυρα», για την «απομόνωση των νησιών», ή, φωνάζουν καθημερινά για τα ελλείμματα των ασφαλιστικών Ταμείων, να λέει το παραμικρό για το προαναφερόμενο αποκαλυπτικό παράδειγμα εφοπλιστικής ασυδοσίας...

Μακρά πείρα

Την παράλειψη της στήλης για τη συνεισφορά του Πλάτωνα Τήνιου στην αντιασφαλιστική πολιτική της χώρας, σημείωσε αναγνώστης μας, με αφορμή το χτεσινό σχόλιο στο οποίο σημειώναμε: «Στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που πρωτοστάτησαν στις αντιασφαλιστικές κορόνες και άλλες μεθοδεύσεις, καταλαμβάνουν επάξια "θώκους" ...συμβούλου και στη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ. Στη λεγόμενη "Επιτροπή Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων", που συγκροτήθηκε στο υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, μετέχει και ο ...πολύς Πλάτων Τήνιος, γνωστός για τη δράση και τις απόψεις του σε ζητήματα που καίνε τα λαϊκά στρώματα της χώρας».

Ο Πλ. Τήνιος συμμετείχε σε επιτροπή που προετοίμασε την αντιλαϊκή μεταρρύθμιση στο Ασφαλιστικό και κατά τη διακυβέρνηση της χώρας απ' τη ΝΔ την περίοδο 1990-1993. Επίσης σε παλιότερα άρθρα του, πέρα απ' την υιοθέτηση του συστήματος των τριών πυλώνων στην Κοινωνική Ασφάλιση, δεν έκρυψε τη θετική του γνώμη, για την εφαρμογή του συστήματος αυτού από το καθεστώς του Πινοσέτ στη Χιλή. Επομένως, έχει μακρά και πολύτιμη πείρα, σχολίασε ο αναγνώστης.

Σωστός - και με μνήμη ...ελέφαντα - ο αναγνώστης!

Τα ίδια και χειρότερα

Νομίζετε πως μόνον στην Ελλάδα ή και σε άλλες χώρες της ευρωένωσης κρατάνε οι «έχοντες και κατέχοντες» σε παρανομία μεγάλη μερίδα μεταναστών, ώστε να τους εκμεταλλεύονται αγρίως; Τα ίδια και χειρότερα γίνονται και στις ΗΠΑ, τη «χώρα της ελευθερίας»... Μάλιστα, την περασμένη βδομάδα δεκάδες χιλιάδες Μεξικανοί πραγματοποίησαν μαζικό συλλαλητήριο στο Σικάγο, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για μια σειρά προωθούμενες αλλαγές στους μεταναστευτικούς νόμους των ΗΠΑ. Ανεμίζοντας σημαίες και κρατώντας πικέτες με συνθήματα όπως «Είμαστε άνθρωποι, όχι εγκληματίες» και «Τα χέρια που εργάζονται δεν αξίζουν χειροπέδες», συνέρρευσαν με τα πόδια στην περιοχή του κέντρου της πόλης, πλημμυρίζοντας μια πλατεία μπροστά από το κτίριο του ομοσπονδιακού δικαστηρίου όπου πραγματοποιήθηκε το συλλαλητήριο. Σύμφωνα με την αστυνομία του Σικάγου, στην πορεία και το συλλαλητήριο έλαβαν μέρος 75.000 έως 100.000 άνθρωποι.

Στόχος της διαμαρτυρίας ήταν η προωθούμενη νομοθεσία, που θα καταστήσει παράνομη την παροχή οποιασδήποτε βοήθειας σε μετανάστες χωρίς έγγραφα, με αποτέλεσμα όσοι τους βοηθούν να θεωρούνται εγκληματίες (π.χ. μέλη κοινωνικών οργανώσεων, ιερωμένοι κλπ.), ενώ, την ίδια στιγμή, δεν τους παρέχεται διέξοδος για την απόκτηση υπηκοότητας.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Παίζει καλά το ρόλο του

Την πολιτική πρόταση του ΠΑΣΟΚ που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η περιγραφή, μ' ένα άλλο περιτύλιγμα, της ίδια νεοφιλελεύθερης αντιλαϊκής πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης και των προηγούμενων του ΠΑΣΟΚ, με τον τίτλο «άλλος δρόμος» ξαναπαρουσίασε χτες ο Γ. Παπανδρέου στα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου του κόμματός του. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιχείρησε και χτες, θεωρώντας προφανώς ότι μιλάει στο λαό της χώρας των «λωτοφάγων», να πείσει ότι το ΠΑΣΟΚ μέσα σε δύο χρόνια μεταλλάχτηκε και από εκφραστής της πολιτικής που υπαγορεύει το μεγάλο κεφάλαιο, μετατράπηκε σε υπερασπιστή των λαϊκών συμφερόντων.

Δεν υπάρχει ούτε ένα αντιλαϊκό και αντεργατικό μέτρο που πέρασε η κυβέρνηση της ΝΔ, το οποίο το ΠΑΣΟΚ να μην το είχε συμπεριλάβει στο κυβερνητικό του πρόγραμμα. Η απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, η κατάργηση της μονιμότητας στις ΔΕΚΟ, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η επέκταση της μερικής απασχόλησης, αποτελούν στρατηγικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ και προγραμματικές του προτάσεις.

Ταυτόχρονα, το ΠΑΣΟΚ κάνει τάχα αντιπολίτευση εγκαλώντας την κυβέρνηση για το Ασφαλιστικό, και την εφαρμογή του αντιασφαλιστικού νόμου Ρέππα, όταν η ΝΔ εφαρμόζει πιστά το συγκεκριμένο νόμο και στα πλαίσια της υλοποίησής του ανοίγει ξανά το Ασφαλιστικό. Προτείνει... λύσεις για την ανεργία που προωθούν τη μερική απασχόληση και στηρίζουν την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και για τους νέους την ανασφάλιστη εργασία. Ακριβώς αυτή τη συνεισφορά του στην εφαρμογή μιας ταξικής πολιτικής υπέρ της οικονομικής ολιγαρχίας, ήρθε μόλις προχτές να αξιοποιήσει ο πρόεδρος του ΣΕΒ, όταν παρουσιάζοντας τις απαιτήσεις του κεφαλαίου για την παραπέρα προώθηση της πολιτικής του εργασιακού μεσαίωνα, ανάμεσα στα άλλα εγκωμίασε τις προτάσεις του Γ. Παπανδρέου για 4χρονη ανασφάλιστη εργασία.

Με τις χτεσινές αναφορές του περί μεταρρυθμίσεων, αλλά με κοινωνικό διάλογο για να μη διαταραχτεί η «κοινωνική συνοχή», δηλαδή για να ενισχυθεί η ταχτική συνεργασία, ο Γ. Παπανδρέου επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά ότι το ΠΑΣΟΚ, όταν αναφέρεται στα «λάθη» και «λαθεμένες πολιτικές» της κυβέρνησης, δεν αμφισβητεί της ουσία της πολιτικής της. Επιδιώκει τον εγκλωβισμό της δυσαρέσκειας των λαϊκών δυνάμεων στην ίδια πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, διεκδικώντας να την εφαρμόσει από κυβερνητική θέση.

Αυτό, το στόχο, το ΠΑΣΟΚ τον βαφτίζει «άλλο δρόμο», ο οποίος όμως, όπως και ο προηγούμενος, δηλώνει πίστη στους νόμους της αγοράς. Σκορπώντας ψεύτικες υποσχέσεις στα λαϊκά στρώματα, ότι οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και μεταρρυθμίσεις μπορούν να γίνουν με «σιγουριά και ασφάλεια», «διάλογο» και «κοινωνική συναίνεση», το ΠΑΣΟΚ και ο πρόεδρός του βάζουν πλάτη στην προώθηση της πολιτικής της κυβέρνησης και συγχρόνως προσπαθούν να υποτάξουν τους εργαζόμενους στη λογική της διαχείρισης της φτώχειας τους. Και έτσι και το κεφάλαιο ενισχύεται και οι λαϊκοί αγώνες αποδυναμώνονται.

Τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να ξεγελαστούν από τους «άλλους δρόμους» του Γ. Παπανδρέου και τις δήθεν φιλολαϊκές κορόνες του. Ο λαός πρέπει να θυμάται ότι το ΠΑΣΟΚ του «σερβίρει» μια «ξαναζεσταμένη σούπα» και τον θέλει «συμμέτοχο» στη συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής που εφάρμοζε και όταν ήταν κυβέρνηση. Η ενίσχυση των ταξικών αγώνων, η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης σε όφελος των λαϊκών συμφερόντων είναι μονόδρομος.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ