Κυριακή 18 Δεκέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ιδιες πονηριές

Γρηγοριάδης Κώστας

Το αναθεωρημένο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης της κυβέρνησης, για την τριετία 2006 - 2008 παρουσίασε τις προάλλες ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφης και όποιος διαθέτει την απαραίτητη επιμονή και υπομονή να το διαβάσει, θα καταλήξει στα εξής συμπεράσματα:

Πρώτον, στα χρόνια 2006 και 2007 συνεχίζεται και κλιμακώνεται ακόμη περισσότερο η σκληρή μονόπλευρη λιτότητα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και η προώθηση των κάθε λογής αντιδραστικών καπιταλιστικών διαρθρωτικών αλλαγών. Δεύτερον, η κυβέρνηση υπόσχεται, ότι το 2008 - δηλαδή, όταν θα τελειώνει η τετραετής θητεία της - θα δώσει τα κάποια ψίχουλα αυξήσεων στο ΕΚΑΣ και τον ΟΓΑ, που είχε υποσχεθεί προεκλογικά το 2004. Με άλλα λόγια και εφόσον τηρήσει τις υποσχέσεις της, το 2008 και μπροστά στις νέες εκλογές, θα επιστρέψει ένα απειροελάχιστο μέρος απ' όσα καταλήστεψε τα προηγούμενα χρόνια από τα λαϊκά στρώματα. Κι αυτό, χωρίς να λογαριάζουμε, τα όσα πολλά κυβερνητικά μέτρα έχουν μόνιμο και ανεπίστρεπτο χαρακτήρα (αντιδραστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, ιδιωτικοποιήσεις, αντιδημοκρατική νομοθεσία, πετσόκομμα συλλογικών και ατομικών δικαιωμάτων, κλπ. κλπ.). Αν η τακτική αυτή σας θυμίζει το γνωστό παραμύθι με τον Χότζα και το συγχωριανό του, που δεν τον χώραγε το σπίτι του, ή, ακόμη περισσότερο, τις ανάλογες... πονηριές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, έχετε απόλυτο δίκιο.

Περί «πενταετών πλάνων»

«Τα πενταετή πλάνα οδήγησαν στην καταστροφή της Σοβιετικής Ενωσης» είπε, ο Νορβηγός προπονητής του ποδοσφαιρικού τμήματος του Ολυμπιακού, Τροντ Σόλιντ, θέλοντας προφανώς να ...«πικάρει» τον συνάδελφό του, Ιταλό προπονητή του Παναθηναϊκού, Αλμπέρτο Μαλεζάνι και το, περιβόητο πια, «πενταετές πλάνο» του, για την ανοικοδόμηση του ΠΑΟ.

Βέβαια, δε μας αφορούν οι ενδοεπαγγελματικές κόντρες των προπονητών των «αιωνίων αντιπάλων» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Απλώς, για την ιστορία και μόνο, να πούμε στον προπονητή του ΟΣΦΠ, ότι τα «πενταετή πλάνα» και η γενικότερη πολιτική του κεντρικού δημοκρατικού σχεδιασμού της οικονομίας ήταν ένας εκ των παραγόντων που οδήγησαν την πρώην ΕΣΣΔ στο διάστημα. Αντίθετα, η παραβίασή τους, οδήγησαν στην ανατροπή του σοσιαλισμού και την καταστροφή της...

Ο αγροτικός «Ησίοδος» διδάσκει...

Στο διαβόητο πρόγραμμα της «διά βίου εκπαίδευσης» εντάσσουν η κυβέρνηση και η ΕΕ τους μικρομεσαίους αγρότες, που ξεκληρίζονται από την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό, η Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων του υπουργείου Παιδείας σχεδίασε το επιμορφωτικό πρόγραμμα «Ησίοδος», που χρηματοδοτείται κατά 75% από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και κατά 25% από εθνικούς πόρους και για την υλοποίηση του οποίου θα δημιουργηθούν 485 τμήματα μάθησης σ' όλη την ελληνική επικράτεια, όπου θα εκπαιδεύονται 7.275 αγρότες και θα διδάσκουν 369 εκπαιδευτές, γεωπόνοι, οικονομολόγοι, πληροφορικοί.

Σύμφωνα με τους διοργανωτές του, στόχος του προγράμματος, που θα έχει διάρκεια 150 διδακτικών ωρών, είναι η εκπαίδευση των αγροτών για τη δραστηριοποίησή τους στο δευτερογενή και τριτογενή τομέα της οικονομίας, που σχετίζονται με τον αγροτικό χώρο. Οι διδακτικές ενότητες αφορούν στην οικονομία της αγοράς, στην οργάνωση και διοίκηση των επιχειρήσεων, στη χρήση των νέων τεχνολογιών και άλλα παρεμφερή.

... τη μοιρολατρία και την παραίτηση

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση και η ΕΕ, σχεδιάζοντας και υλοποιώντας αυτό το πρόγραμμα, επιχειρούν να «πείσουν» τους μικρομεσαίους αγρότες ότι δήθεν έχουν εναλλακτική λύση, αν αποδεχτούν τη μοίρα του ξεκληρίσματός τους, παραδώσουν τα χωράφια τους και εγκαταλείψουν τα χωριά τους. Μόνο που αυτό που προβάλλεται σαν εναλλακτική λύση, είναι η ένταξή τους σε μια διαδικασία αέναης και διά βίου «κατάρτισης», η οποία δεν πρόκειται να τους εξασφαλίσει τίποτα άλλο, παρά την αέναη ανεργία και τη διά βίου φτώχεια.

Ταυτόχρονα, κυβέρνηση και ΕΕ δίνουν τη δυνατότητα στα «τρωκτικά» των ευρωπαϊκών προγραμμάτων να «ροκανίσουν» κι άλλα από τα ευρωπαϊκά και τα εθνικά κονδύλια, που παρέχονται, αφειδώς, για να «περάσει» η μοιρολατρία και η παραίτηση μέσα στον αγροτικό κόσμο, για να σταματήσουν οι αντιδράσεις στην αντιαγροτική πολιτική, ώστε να προχωρήσουν, γρήγορα, οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στον αγροτικό τομέα και να συγκεντρωθεί η γη και η παραγωγή στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και εταιριών που θα νέμονται τον αγροτικό πλούτο.

Αυτός το χαβά του

Λεφτά για τον Λαναρά εξακολουθεί να ζητά ο δήμαρχος Νάουσας Α. Καραμπατζός, συνεχίζοντας την ίδια πεπατημένη που χρόνια τώρα βαδίζει και η οποία αποδείχτηκε πως οδηγεί τους εργαζόμενους σε φτώχεια και ανεργία.

Παρά τα όσα δυσάρεστα απέφερε στους εργαζόμενους της Νάουσας η πολιτική στήριξης της εργοδοσίας, παρά το γεγονός πως οι απολυμένοι και οι εργαζόμενοι έχουν πια πειστεί ότι αυτή η πολιτική έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντά τους, ο δήμαρχος εξακολουθεί να τραβά τον ίδιο δρόμο. Εκμεταλλεύεται την εργασιακή ανασφάλεια των εργαζομένων στα εργοστάσια Α', Γ' και Δ' των «Κλωστηρίων Νάουσας» ως μέσω πίεσης προς τις πιστώτριες τράπεζες του Ομίλου για να εξασφαλίσουν και άλλες χρηματοδοτήσεις στον Λαναρά, αλλά και προς τη ΔΕΗ για να μην κόβει το ρεύμα στα εργοστάσια λόγω των ανεξόφλητων λογαριασμών.

Την ίδια ώρα, ο «φιλεργατικός» Δήμαρχος, φροντίζει για την απομάκρυνση των πανό που έχουν αναρτήσει οι απολυμένοι των «Κλωστηρίων Νάουσας» σε σημεία της πόλης και τα οποία καταγγέλλουν πως κυβέρνηση και Λαναράς κλείνουν τα εργοστάσια. Βλέπετε χαλούν την... αισθητική της πόλης.

ΒΙΒΛΙΟ
Για την Αγωγή και την Παιδεία

«Οι αστοί συγγραφείς έχουν γεμίσει και γεμίζουν βουνά από χαρτί, εξυμνώντας τον ανταγωνισμό, το ατομικό επιχειρηματικό πνεύμα και τις άλλες υπέροχες αρετές και θέλγητρα των καπιταλιστών και του καπιταλιστικού καθεστώτος... Στην πραγματικότητα όμως τη μικρή εμπορευματική ανεξάρτητη παραγωγή, όπου ο ανταγωνισμός μπορούσε να καλλιεργεί σε κάπως πλατιά κλίμακα το επιχειρηματικό πνεύμα, την ενεργητικότητα, την τολμηρή πρωτοβουλία, ο καπιταλισμός την έχει από καιρό αντικαταστήσει με τη μεγάλη και πολύ μεγάλη εργοστασιακή παραγωγή, με μετοχικές επιχειρήσεις, με τα καπιταλιστικά συνδικάτα και τα άλλα μονοπώλια. Μέσα σ' έναν τέτοιο καπιταλισμό, ανταγωνισμός σημαίνει κατάπνιξη του επιχειρηματικού πνεύματος, της ενεργητικότητας, της τολμηρής πρωτοβουλίας της μάζας του πληθυσμού...». Από το άρθρο του Λένιν «Πώς να οργανώσουμε την άμιλλα», που γράφτηκε 24-27 Δεκέμβρη του 1917. Και όμως μοιάζει να γράφτηκε χτες, όπως και όλα τα άλλα κείμενα που περιέχονται στη δίτομη συλλογή «Για την Αγωγή και την Παιδεία» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». Η επιλογή και παρουσίαση των κειμένων του Β. Ι. Λένιν έγινε από επιτελείο επιστημόνων της Ακαδημίας Παιδαγωγικών Επιστημών της ΕΣΣΔ και πρωτοκυκλοφόρησε το 1980. «Ο υπουργός» έγραφε ο Λένιν το 1895 στο άρθρο του «Τι σκέφτονται οι υπουργοί μας;» «βλέπει τους εργάτες σαν μπαρούτη και τις γνώσεις και τη μόρφωση σαν σπίθα. Ο υπουργός είναι βέβαιος πως αν πέσει σπίθα πάνω στην μπαρούτη η έκρηξη θα στραφεί πρώτα-πρώτα ενάντια στην κυβέρνηση». Ας πάρουμε τώρα τη «σπίθα» από το χέρι του μεγάλου επαναστάτη...


ΜΑΡΟΥΑΝ ΜΠΑΡΓΚΟΥΤΙ

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε ρυθμιστικό παράγοντα στη μεγαλύτερη κρίση της «Φατάχ» έχει αναδειχτεί ο Μαρουάν Μπαργκούτι. Ο ηγέτης της οργάνωσης στη Δυτική Οχθη, που συνελήφθη από τον ισραηλινό στρατό τον Απρίλη του 2002, και καταδικάστηκε σε πεντάκις ισόβια για εμπλοκή σε αντιισραηλινές επιθέσεις, κρατά το κλειδί για την «επόμενη μέρα», αποφασίζοντας αν θα επιμείνει στην κατάθεση ξεχωριστού ψηφοδελτίου στις επικείμενες βουλευτικές, για λογαριασμό της «Φατάχ».

Εχοντας αποσύρει, πέρυσι, την υποψηφιότητά του για διάδοχος του Γιάσερ Αραφάτ στα ηνία της οργάνωσης, ζητώντας, όμως, από τον Μαχμούντ Αμπάς ριζικές μεταρρυθμίσεις και ανάδειξη νέων προσώπων. Συνεργάτες του Μπαργκούτι διατείνονται ότι οι δεσμεύσεις δεν τηρήθηκαν.

Επιπλέον, η λεγόμενη παλαιά φρουρά της «Φατάχ» αποφάσισε να μην κατακυρώσει τα αποτελέσματα των εσωκομματικών εκλογών, που ανέδειξαν τους υποψηφίους για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, επειδή, όπως την κατηγορούν, είδε ότι η «νέα γενιά» κέρδιζε την εμπιστοσύνη των μελών. Ο Μπαργκούτι και οι συνεργάτες του κατηγορούν την παραδοσιακή ηγεσία της οργάνωσης ότι έχει δεχτεί ανεπανόρθωτο πλήγμα από τη φθορά της εξουσίας και τις καταγγελίες για διαφθορά, ενώ υποστηρίζουν ότι έχει απομακρυνθεί πολύ από τους απλούς πολίτες και τις ανάγκες τους, γεγονός που δίνει προβάδισμα στη «Χαμάς».

Αν και ο ίδιος το αρνείται, οι «Ταξιαρχίες του αλ Ακσα» τον χαρακτηρίζουν ηγέτη τους. Από την πλευρά του, ήταν επιφυλακτικός ως προς τις δυνατότητες επιτυχίας της Συμφωνίας του Οσλο, τάχθηκε υπέρ της ένοπλης αντίστασης στην κατοχή, καταδικάζοντας, όμως, τις επιθέσεις αυτοκτονίας.


Ε. Μ.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ